장음표시 사용
511쪽
ἡ δὲ ν Ἱερουσαλὴμ ελευθερα στίν, τις εστὶν μήτηρ fhμων. γεγραπται γαρ, υφράνθητι, στεῖρα ἡ ου τι 27
κτουσα, ρῆξον κα βόησον, λουκ δινουσα υτ πολλὰ τατεκνα της ρήμου μαλλον δε της χούσης το ανδρα. π μεῖς δε αδελφοι κατὰ σαὰκ παγγελίας τεκνα εστε. 2 8 ἀλλ ωσπερ τότε ὁ κατα σάρκα γεννηθεὶς διωκεν τον κατὰ 29 Πνευμ α Ουτως και νυν αλλὰ τι λεγε ἡ γραφή Εκ- οβαλε την πα δίσκην και τον ιο αυτῆς, ο γαρ μὴ κληρονομήσει ὁ υιὸς της παίδίσκης μετὰ τολυιοῖ της λευθερας. διό, δελφοι, υκ σμεν παιδίσκης τεκνα ἀλλα της λευ- Ι
κετε ουν, και μὴ πάλιν ζυγω δουλειας ενεχεσθε. Ιδ εγὼ Παυλος λεγ υμ, οτι ὰν περιτεμνησθε Xριστος μῆ ουδὲν φελήσει. μαρτύρομαι δὲ πάλιν παντι ἀνθρώπω περιτεμνομενω τι φειλετης στὶν λοντο νόμον ποιῆσαι. κατηργήθητε ἀπὸ ριστολοιτινες εὐνόμω δικαιουσθε της χάριτος ξεπεσατε. μεῖς γαρ Πνευ ματ ε πίστεως ελπίο δικαιοσυνης ἀπεκδεχόμεθα. εν γαρ ριστω ησο ουτ περιτομή τι σχυε οἴτε ἀκροβυστία, ἀλλα πίστις δι' ἀγάπης νεργουμενη Ἐγε- χετε καλῶς τις υμῶς νεκοφεν ληθεία μὴ πείθεσθαι:
512쪽
oτι Ουδε αλλο φρονησετε ὁ δὲ ταράσσων μας βαστάσει II το κρίμα, στις ἄν i. γὼ δε αδελφοι ει περιτομω ἔτι κηρύσσω, τί τι διώκομαι; αρα κατηργητω το σκάν-I δαλον του σταυροῖ. φελον και ἀποκόψονται ι ἀνα
I3 μεις γὰρ π ελευθερία κληθητε, δελφοι μόνον μητην λευθερίαν εις ἀφορμην τη σαρκί, ἀλλὰ διὰ τῆς ἀγά-
i4 δουλευετε ἀλλήλοις. ὁ γαρ πας νόμος εν ενὶ λόγω πεπληρωται, ν τω Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου, σεαυ- Ι τον. ει δὲ αλλήλους δάκνετε και κατεσθίετε, βλεπετεμ οπ' ἀλλήλων ἀναλω τε.16 ἐγω δέ, Πνευματι περιπατεῖτε, και πιθυμίαν σαρκος 1 ου μὴ τελεσητε a γαρ σὰρξ επιθυμεῖ κατὰ του Πνευματος τὸ δὲ Πνεῖμα κατα τῆς σαρκός, ταυτα γαρ ἀλλγ λοις 18 αντικειται, ἴνα μη εὰν θέλητε ταυτα ποιητε. ει δὲ Ι Πνευ ματι γεσθε, οὐκ εστ υπο νόμον Φανερα δέεστιν τα εργα της σαρκός, ἄτινά εστιν πορνεία, καθαρσία,2 ασελγεια, ε δ ολατρεια. φαρμακεία. εχθραι ερις, et hi λος, θυμοί, ἐριθεῖαι, διχοστασιαι, αιρέσεις, φθόνοι. φονοι, μέθαι, κωμοι, και τὰ μοι τούτοις α προλέγω υμιν, καθως προεῖπον, ὁτι ι τὰ τοιαυτα πράσσοντες βαὶ σιλείαν Θεου οὐ κληρονομησουσιν. D δὲ καρπος τοῖΠνευματος ἐστιν γάπη, χαρά, ειρηνη μακροθυμία, χρη- 23 στότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραύτης, εγκράτεια κατα2 τῶν τοιουτων οὐκ εστιν νόμος. οἱ δὲ του ριπτου η- σου την σάρκα σταύρωσαν συν τοι παθημασιν και ταῖς
513쪽
επιθυμίαις. ι ζωμεν ΓΙνευματι, Ινεύματι και στοι TSχωμεν. μη γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλου 2 μενοι, ἀλλ)ὶλοις φθονουντες. Aδcλφοί, ὰν και προλημφθη νθρωπος εν τινι παραπτώματι, μεῖς οἱ πνευμδετικοὶ καταρτίζετε τον τοtουτον εν πνευματι πραυτητος, σκοπων σεαυτὸν η και σὴ πειρα-
σθης. αλλήλων τα βάρη βαστάζετε, και υτως ἀναπληρώσατε τον νόμον του ριστοῖ e γα δοκεῖ τις εἶναί τι μηδεν ων, φρεναπατα εαυτόν. τὸ δὲ ργον
εαυτοῖ δοκιμαζετω καστος, και τότε ει εαυτον μόνον τοκαύχημα ξει, και ου ει τον τερον. 'καστος γὰρ το
ἴδιον φορτίον βαστάσct κοινωνείτω δε ὁ κατηχουμενος το λόγον τω κατηχουντ εν πασιν ἀγαθοῖς ' πλα- νασθε Θεὸς ου μυκτηρίζεται. ο γὰρ εὰν σπείρn ἄνθρωπος, τουτ και cρίσει. ὁτι ὁ σπείρων εἰς την σάρκα αυτου ε της σαρκὸς θερίσει φθοράν, ὁ δε σπείρων εις τὸ ΙΠνευμαε του Ινευματος θερίσει ζωθν αιώνων. ὁ δ καλὸν οποιουντε μ εγκακωμεν καιρω γὰρ ὀίω θερίσομεν μηεκλυόμενοι. ἄρα - ως καιρὸν χομεν εργαζώμεθα τὸ Oαγαθὸν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της
Iδcτε πηλίκοις μῖν γράμμασιν γραφα τη εμλχειρί. II
Jσοι θελουσιν υπροσωπησαι εὐσαρκί, ουτοι ἀναγκάζουσιν aυμῆς περιτεμνεσθαι, μόνον ἴνα τω σταυρω του ριστουμη διώκωνται. ουδὲ γὰρ ι περιτεμνόμενοι αυτοὶ νόμον 3 φυλάσσουσιν αλλὰ θελουσιν μῆς περιτεμνεσθαι ἶνα ντη μετερα σαρκὶ καυχήσωνται. μοι δε η γενοιτο 4καυχασθαι εἰ μη εν τω σταυρω του Κυριου μων ησοῖ
514쪽
Xριστου, δι - ε μοι κόσμος σταυρωται, κἀγὼ κόσμω. I ουτ γαρ περιτομή τι εστιν υτε ἀκροβυστία, ἀλλα καιν' 16 κτίσις. και ὁσοι τω κανόνι τουτω στοι qσουσιν, Ῥήνη εὐαὐτους και λεος, και ἐπὶ το Ἱσραὴλ του Θεοῖ. 17 Του λοιπου κόπους μοι μηδεὶς παρεχετω γω γαρ τὰ στίγματα του ησολε τω σώματι μου βαστάζω.18 N χάρις του Κυρίου μων ησοῖ ριστο μετα του πνευμιατος μων, αδελφοι ἀμήν.
Παυλος απόστολος ριστου ησοῖ δια θελήματος Θεουτοις ἁγίοις τοις υσιν εν Ἐφέσω και πιστοῖς ναριστω
και Κυριου ησοῖ ριστου. Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς και Πατὴρ του Κυρίου μων 'Iησοῖ ιστου, ὁ εὐλογήσας μὰς ε πάσ ευλογία πνευματικI εν τοις πουρανίοις ναριστῶ, καθως ξελεξατο μας εν αὐτ προ καταβολῆς κόσμου, εἶναι μας γίους και ἄμωμους κατενώπιον αυτολεν ἀγάπI, προορίσας μὰς
εις ιοθεσίαν δια Ιησου ριστοῖ ει αυτόν, κατὰ την εὐ- δοκίαν του θελήματος αυτου, εις παινον δόξης της χάριτος αυτο ης χαρίτωσεν μὰς ε τω γαπημένω 7 , ω χομεν την ἀπολύτρωσιν διὰ του αἴματος αυτοῖ την ἄφεσιν των παραπτωμάτων, κατὰ το πλοῖτος της χάριτος
515쪽
αυτοῖ ης περίσσευσεν ει ημας εν πάσ σοφία και φρονησει γνωρίσας ἡμῖν το μυστήριον του θελήματος
αυτου, κατα τὴν ευδοκίαν αυτου ην προεθετο εν αυτωεις οἰκονομίαν του πληρώματος των καιρων, ἀνακεφαλαιώ- Oσασθαι τα πάντα εν ω ριστω, τα επι τοις γανοῖς καιτα επι της γῆς εν αυτω, εν ω και κληρώθημεν προ- II ορισθέντες κατα πρόθεσιν του a. πάντα νεργουντος κατα
τὴν βουλὴν του θελήματος αυτου ει το εἶναι μας 2εις παινον δόξης αυτου του προηλπικότας εν ωαριστῶ εν ω και μεῖς, ἀκουσαντες τον λόγον της ληθείας το 3ευαγγελιο της σωτηρίας μων,-εν ω και πιστευσαντες εσφραγίσθητε τω IIνευματι της επαγγελία τω Ἀγίω, εστιν ἀρραβων της κληρονομιας μων εις ἀπολυτρωσιν ψτqς περιποιήσεως, εις παινον της δόξης αυτου. Διὰ τουτο κἀγω, ἀκουσας τὴν καθ' υμα πίστιν ν τω θ
υμῖν πνευμα σοφίας και ἀποκαλύψεως εὐεπιγνώσει αυτου, πεφωτισμενους τους ὀφθαλμους της καρδίας μων, εἰς το 18 εἰδεναι μας τίς στιν λελπις της κλήσεως αυτου, τίς ὁ πλουτος της δόξης της κληρονομιας αυτο εν τοῖς ἄγλις, και τι το περβάλλον μεγεθος της δυνάμεως αυτου εἰς I9ῆμα του πιστεύοντας κατα τὴν νεργειαν του κράτους της σχυος αυτου, V νήργησεν εν ω ριστω γείρας OaDτο εκ νεκρων, και καθίσας εν δεξια αυτου τοῖς που
ρανίοις περάνω πάσqς αρχῆς και εξουσίας και δυνά- 2 I
516쪽
A Bovi Rμεως και κυριότητος και παντος ονόματος νομαζομενου οὐ μόνον εν ω αιωνι τούτω ἀλλα και ν τω μελλοντι 2 2 και πάντα υπεταξεν υπὸ τους πόδας αὐτοῖ, και αυτὸν δω-
23 κεν κεφαλην περ πάντα τη εκκλησία τις εστὶν τὸ
σωμα υτου, τὸ πληρωμα του τα πάντα εν πῆσιν πληρου-
2 Και μὰ ὁντας νεκρους τοι παραπτωμασιν και ταῖς ὁμαρτίαις μων, ε αἴ ποτε περιεπατησατε κατὰ τον αἰων το κόσμου τούτου, κατὰ τον ἄρχοντα της ξουσίας του ἀερος του πνεύματος τοῖ νῖν νεργουντος εν τοῖς υἱοῖς τqς απειθειας εν οἶς και μῶς πάντες ἀνεστράφημεν ποτε εν ταις πιθυμίαις της σαρκὸς μων, ποιοῖντες τὰ θεληματα της σαρκὸς και των διανοιων, και μεθα τεκνα φύσει οργης, ως και οἱ λοιποί - ὁ δὲ Θεός, πλούσιος ων ε ελεει, δια την πολλην ἀγάπην αὐτο ην γάπησεν ημὰς, και ὁντας μὰ νεκρους τάς παραπτωμασιν συνεζωοποίησεν ω ριστω χάριτι εστ σεσωσμένοι), και συνηγειρεν και συνεκάθισεν εν τοις πουρανίοις ν Xριστω ησοῖ ἱνα ενδείξηται ν τοις αιωσιν τοις επερχομενοι τὸ περβάλλον πλουτος της χάριτος αὐτοῖ
χάριτί στε σεσωσμενοι δια πίστεως και τοῖτο υκ ζ υμων, Θεοῖ τὸ δωρον Oυὐεξ εργων, ἴνα μη τις καυχη- Ι σηται. αὐτο γάρ σμεν ποίημα, κτισθεντο εν ρι- στω ησο επὶ ργοις ἀγαθοῖς, οις προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἴνα εν αὐτοῖς περιπατησωμεν. II Δι μνημονεύετε τι ποτε μεῖς τὰ θνη εν σαρκί, οιλcγόμενοι ἀκροβυστία υπὸ της λεγομενης περιτομης νi σαρκὶ χειροποιητου ὁτι τε τω καιρω κείνω χωρὶς
517쪽
Xριστου ἀπηλλοτριωμενοι της πολιτείας του Ἱσραηλ καιίένοι των διαθηκων της επαγγελίας, ελπίδα μη χοντες και θεοι - τω κόσμω νυν δε εν ριστω ησου υμεῖς οι ποτε οντες μακραν γενηθητε εγγυς ε τω αἴματι του ριστοῖ Aυτὸς γάρ εστιν η ειρηνη μῶν ὁ ποιη- 4σας τα αμφότερα ν και το μεσότοιχον του φραγμου λυσας, την χθραν ν τὶ σαρκὶ αυτου τον νόμον των θεντολων ν δόγμασιν καταργήσας ἴνα τους δύο κτίσn να--εις να καινὸν ἄνθρωπον, ποιων ειρηνην, και ἀπο- 6 καταλλάξ τους αμφοτερους εν ενι σώματι τω Θεω διατου σταυρου, ἀποκτείνας την χθραν αυτω και ελ- τ
ω και μεῖς συνοικοδομεῖσθε εις κατοικητηριον του Θεουεν ΓΙνευματι.
Τουτου χάριν γὼ Παυλος ο δεσμιος του ριστοῖ η- σου ἴπερ μῖν των θνῶν εἴ γε κούσατε την ικονομίαν της χάριτος του Θεου της δοθείσης μοι ει υμας, οτι κατα ἀποκάλυφιν γνωρίσθη μοι το μυστηριον, καθὼς προέγραφα εν ὀλίγω, προς ὁ δυιασθε αναγινώσκοντες νοησαι την σύνεσίν μου τω μυστηρίω του ριστου, ὁ τέραις γενεαι οὐκ γνωρίσθη τοῖς υιοῖς τῶν ανθρώπων,
518쪽
o νυν πεκαλυφθη τοῖς γίοις ἀποστόλοις αυτο καὶ προφηταις εν Πνευ ματι εινα τὰ θνη συνκληρονόμακα σύνσωμα και συνμετοχα της επαγγελίας εν ριστω
Ἱησοῖ διὰ του ευαγγελίου, ου γενηθην διάκονος κατὰ την δωρεὰν της χάριτος του Θεου της δοθείσης μοι κατὰ
την νεργειαν της δυνάμεως αυτου. μοὶ λελαχιστο- τερ πάντων αγίων δόθη χάρις αυτ', τοῖς εθνεσιν ευαγγελίσασθαι τὸ ἀνεξιχνίαστον πλουτος του ριστου, και φωτισαι πάντας τις η οἰκονομία του μυστηρίου του ἀποκεκρυμμένου ἀπὸ των αιώνων ε τω Θεω τω τὰ πάντα IO κτίσαντι, Dα γνωρισθn νυν ταῖς ἀρχαῖς και ταῖς ξουσίαις εν τοῖς πουρανίοις διὰ της εκκλησίας η πολυποί- II κιλος σοφία του Θεου, κατὰ πρόθεσιν των αιώνων νIa ποίησεν εν ω ριστω ησο τω Κυρι ημων, V εχομεν την παρρησίαν και προσαγωγην εὐπεποιθησε διὰ I της πίστεως αυτοῖ διδ αιτουμα μη ενκακεῖν - ταις θλίψεσίν μου περ μων, τις εστιν δόξα μων. I Τουτου χάριν κάμπτω τὰ γόνατά μου προς το Πατἐρα, IS λου πῶσα πατρια εν ουρανοῖς και επι γης νομάζεται,1 ἴνα δω μῖν κατὰ τὸ πλουτος της δόξης αυτο δυνάμει
κραταιωθηναι διὰ του Πνευ ματος αυτου ει τονἈσω ἄνθρω-I πον κατοικησαι τονἈριστον διὰ της πίστεως εν ταῖς καρδίαις μων ε αγάπὶ ερριζωμενοι και τεθεμελιωμενοι 18 ἴνα εξισχύσητε καταλαβεσθαι συν-ῆσιν τοῖς άγίοις τι τὸ
is πλάτος και μηκος και φος και βάθος, γνῶναι τε την
519쪽
υπερβάλλουσαν της γνώσεως ἀγάπην του ριστου, ναπληρωθῆτε ει παν το πλήρωμα του Θεου. Τ δὲ δυναμενω υπερ πάντα ποιῆσαι περεκπερισσου οὼν αἰτουμεθαβ νοουμεν κατα την δυναμιν την νεργουμενην εν αυτ δε δόξα εν λεκκλησία καὶ ναρι- 2Iστω ησολεις πάσας τὰς γενεὰς του αιῶνος τῶν αιώνων αμ, V. Παρακαλῶ ουν μας εγὼ ὁ δεσμιος εν Κυριω ἀξιως
περιπατῆσαι της κλήσεως ς κλήθητε, μετὰ πάσης
ταπεινοφροσύνης και πραυτητος, μετα μακροθυμίας, νε
χόμενοι αλλήλων ε αγάπη, σπουδάζοντες τηρειν την
ενότητα του Πνευματο ε τω συνδῆσμω της εἰρήνης εν σῶμα και εν Πνεῖμα, καθὼς και κλήθητε εν μια ελπίδι τῆς κλήσεως υμῶν, εις Κυριος, μι πίστις, εν βάπτισμα, εις Θεὸς και Πατὴρ πάντων, λεπὶ πάντων και
διὰ πάντων και εν πασιν Ἐν δὲ κάστω μοῦν δόθη ἡ χάρις κατὰ το μετρον της δωρεας του ριστοῖ ato λεγει, Ἀναβὰς εις ψως ηχμαλώτευσε αιχμαλωσίαν, και cδωκεν δόματα τοι ἀνθρώποις το δὲ Ἀνεβη τι εστιν εἰ μὴ οτι και κατέβη εις τὰ κατώτερα μερη της γης; IO
καταβὰς αυτός εστιν και ὁ ἀναβας περάνω πάντων τῶν ουρανῶν, να πληρωσ τὰ πάντα. και αυτος εδωκεν II τους μὲν αποστόλους, τους δὲ προφήτας, τοῖς δ ευαγγελι- στάς, τους δὲ ποιμενας και διδασκάλους, προς το Ia καταρτισμον των αγίων εις εργον διακονιας εις οικοδομὴν του σώματος του ριστου 'χρι καταντήσωμεν οι 3πάντες ει τὴν νότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του ιου του Θεοῖ, εις ἄνδρα τελειον εις μετρον λικίας του πληρώματος του ριστου Dα μηκετι δμεν νήπιοι, I
520쪽
αλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ νεμ της διδασκαλίας εν τη κυβεία - ανθρώπων ε πανουργία, προς
I την μεθοδείαν της πλάνης, ἀληθεύοντες δε ε αγάπp
αυξήσωμεν εις αυτον τα πάντα, ο εστιν η κεφαλη, ρι-I στός, ἐξ ου παν το σωμα συναρμολογούμενον και
συνβιβαζόμενον δια πάσης φης της επιχορηγίας κατ
ενεργεια εν μεν ενος κάστου μερους την αὐξησιν του σωματος ο εῖται εις οἰκοδομθ εαυτο ε αγάπI. II ουτ ου λεγ και μαρτύρομαι εν Κυμω μηκετι μας περιπατεῖν καθὼς και τα θνη περιπατε εν ματαιότηι, I νοος αυτῶν, σκοτωμενοι I διανοια οντες ἀπθλλοτριωμενοι της ζωης του Θεου δια την γνοιαν την ουσαν I9 εν αυτοῖς, δια θ πώρωσιν της καρδίας αυτ ιτινες ἀπηλγηκότες εαυτους παρεδωκαν τλασελγεια ει εργασίαν
2O καθαρσίας πάσης ν πλεονεξία Nμεῖς δε υχ ουτως
21 μάθετε τον ριστον εἴ γε αυτον κούσατε και ναὐτω διδάχθθτε, καθὼς εστιν ληθεια εν ω ησου, 2 2 ἀποθεσθαι μας κατα την προτεραν ἀναστροφη τον παλαιον ανθρωπον τον φθειρόμενον κατα τα επιθυμίας της 23 πάτης, ἀνανεουσθαι δε τω πνευματι του νοος μοῦν,
24 και νώσασθαι τον καινον ανθρωπον τον κατα Θεον τι-
σθεντα εν δικαιοσύνθ κα οσιότητι της ἀληθείας. 35 ιδ αποθεμενοι το ψευδος λαλειτε ἀληθειαν καστος μετα του πλησίον αυτοῖ ὁτι σμεν αλληλων μελη. , ὀργίζεσθε και η ὁμαρτάνετε Q λιος η πιδυετ επὶ