장음표시 사용
521쪽
μ ενος ταῖς ζιδιαις χερσιν το αγαθόν, ἴνα χὶ μεταδιδόναιτω χρείαν χοντι. πῶς λόγος σαπρὸς εκ ου στόματος 29υμων μνεκπορευεσθω, ἀλλα ει τις αγαθος προ οικοδομηντqς Ρείας, ἴνα δω χάριν τοῖς ἀκουουσιν και η λυ- οπεῖτε το Ινευμα το 'Aγων του Θεοῖ, ε ω σφραγίσθητεύς μερα ἀπολυτρωσεως. πῶσα πικρία και θυμὸς και Iὀργη και κραυγ και βλασφημία ἀρθήτω ἀφ' υμων συνπάσὶ κακια γίνεσθε δὲ ει αλλήλου χρηστά, ευ- a
σπλαγχνοι, χαριζόμενοι αυτοῖς, καθως και ὁ Θεὸς εναρι- στω ἐχαρίσατο μῖν. Γίνεσθε υν μιμητώ του Θεου, ως τεκνα αγαπ'τά και περιπατεῖτε ε αγά , καθως και ὁ ριστὸς γάπησεν ἱμὰς, και παρεδωκεν αυτὸν περ ημων προσφορὰν καιθυσίαν τω Θεω εἰς ὀσμην υωδίας. Ιορνεία δὲ και ακαθαρσία ἀσα η πλεονεξία μηδε ὀνομαζεσθω ν μῆν, καθως πρεπε ἁγίοις, και αἰσχρότης και μωρολογία
ευτραπελία, α Ου ἀνηκεν, αλλὰ ἀλλο ευχαριστία. τουτο γαρ ἴστε γινώσκοντες, ὁτι πῶς πόρνος νακάθαρτος η πλεονέκτης, ὁ εστιν ειδωλολάτρθς ob εχε κληρονομίαν ἐν τὶ βασιλεία του ριστοῖ και Θεοῖ Mηδεις μῆς ἀπατάτω κενοῖς λόγοις δια ταυτα γαρ ερχεται η ὁργη του Θεοῖ επὶ τους υιου της πειθείας. ' ουν γίνεσθε
και η συνκοινωνεῖτε τοῖς εργοις τοῖς ἀκάρποις του σκό- Ii
522쪽
I τους, μαλλον δὲ και ελεγχετε, τα γαρ κρυφη γινόμενα I3 π αυτων αἰσχρόν ἐστιν και λεγειν. τὰ δε πάντα ελεγχόμενα υπὸ του φωτὸς φανερουται πὰν γαρ τὸ φανε-I ρούμενον φως στίν. δι λεγει, Εγειρε, ὁ καθευδων,
και ανάστα κ των νεκρων, και πιφαύσει σοι ὁ ριστός.
15 Βλέπετε υν ακριβως πως περιπατεῖτε, μη ς ἄσοφοι
16 ἀλλ' ο σοφοί, ξαγοραζόμενοι το καιρόν, ὁτι αἱ
17 μερα πονηραί εἰσιν δια τουτο μη γίνεσθε ἄφρ ες,1 ἀλλα συνιετε τι τὸ θέλημα του Κυρίου και μη μεθύ
σκεσθε οἴνω εν ω εστιν σωτία, ἀλλα πληροῖσθε νI LIνευματι, λαλοῖντες αυτοῖς φαλμοῖς και μνοις καιωδαις πνευματικαῖς, αδοντες και ψάλλοντες εν τὶ καρδία 2 υμων τω Κυριω, ευχαριστουντες πάντοτε υπερ πάντωνεν ονόματι του Κυριου μων ησου ριστου, Θεω και
ν Πατρι, ποτασσόμενοι ἀλληλοις εν φόβω ριστου.
2 2 Αἱ γυναικες τοις διοι ἀνδράσιν τω Κυρίω 23 τι ἀνηρ εστιν κεφαλη της γυναικος ως και ὁ ριστὸς κωὶ φαλη της εκκλησίας, αυτὸς σωτηρ του σώματος ἀλλαὼς η εκκλησία ποτάσσεται τω ριστω, ἴrως και αἱ 25 γυναικες τοις ἀνδράσι εν παντί O ἄνδρες ἀγαπῆτε τὰς γυναικας καθως και ὁ ριστὸς γάπησεν την cκλη-2 6 iαν και εαυτὸν παρέδωκεν περ αυτης P αυτθνάγιάσὴ καθαρίσας τω λουτρω του δατος εν ρηματι,2 7 ἴνα παραστησὶ αυτὸς αυτ ενδοξον ηὐεκκλησίαν, μηεχουσαν σπίλον η ρυτιδα η τι των τοιούτων, ἀλλ' P set άγια και ἄμωμος oυτως ὀφείλουσιν και ι ἄνδρες
523쪽
αγαπαν τὰς αυτῶν γυναικας ς τα αυτῶν σώματα. αγαπῶν την αυτου γυναῖκα εαυτὸν αγαπα. οὐδεις γαρ 29 ποτε qν αυτου σάρκα μίσησεν, ἀλλο εκτρεφε και θάλπει αυτήν- καθως και ὁ ριστὸς την ἐκκλησίαν. ὁτι Oμ ελη σμεν του σώματος αὐτου Ἀντὶ τουτου κατα- Ιλείψει ἄνθρωπος πατέρα και μητέρα, και προσκολληθήσεται γ γυναικὶ αὐτου, και σονται οἱ δυο ει σάρκα μίαν.
το μυστήριον τουτο μέγα εστ, εγὼ δὲ λῆγω εις ριστὸν et και ει τὴν κκλησίαν. πλην και μεις οἱ καθ' εν 33
εκαστος την αυτου γυναικα λως ἀγαπάτω ἁ εαυτόν,
Τα τέκνα, πακουετε τοι γονευσιν μοῦν εν Κυριω Bτοῖτο γαρ εστιν δικαιον Τίμα τον πατέρα σου και την
μητέρα ητις εστὶν εντολη πρώτη εν παγγελία), ἴνα ε σοι γένηται και ση μακροχρόνιος π της γης Και οἱ πατέρες, μη παροργίζετε τὰ τέκνα μοῦν, αλλὰ κτρέφετε αυτ εν παιδεια και νουθεσία Κυρίου. Οἱ δουλοι, πακουετε τοι κατὰ σάρκα κυρίοις μετὰ
σκοι, ἀλλ' A δουλοι ριστο ποιουντες το θέλημα του Θεοῖ κ ψυχῆς, με ευνοίας δουλεύοντες; τω Κυρι ροκαι οὐκ ἀνθρώποις, ειδότες ὁτι καστος εάν τι ποιήσI αγαθόν, τουτο κομίσεται παρὰ Κυρίου, εἴτε δουλος ιτεcλcύθωoς Και, κύριοι, τὰ αυτὰ ποιειτε προ αυτους
524쪽
ἀνιεντες την ἀπειλην, ειδότες τι και αυτῶν και ιμὼν ὁ Κυριο εστιν ν οὐρανοῖς, και προσωπολημψία ου εστιν παρ αὐτῶ. 1, Tot λοιποῖ νδυναμοῖσθε εν Κυριω και ν τω κράτεε I τῆς σχυος αυτου. ενδυσασθε την πανοπλίαν του Θεουπρος τὸ δυνασθαι μας στηνα προς τὰς μεθοδείας του Ι διαβόλου. οτι υ εστιν μιν et πάλη προς αἶμα καισάρκα, ἀλλα πρὸς τας αρχάς, προ τας ξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους τούτου, προς τα πνευ-I ματικα της πονηρίας εν τοις πουρανίοις. δια τοῖτο αναλάβετε την πανοπλίαν του Θεοῖ, ἴνα δυνηθητε ἀντιστηναι V I μ 7 9 πονηρα και παντα κατεργασά-I μενοι στηναι ' τε Ουν περιζωσάμενοι την σφυνυμων ε ἀληθεία και ενδυσάμενοι το θώρακα της δικαιον σύνης, κα υποδησάμενοι τους πόδας εν τοιμασία του I ευαγγελίου της Ῥηνης, εν πασιν ἀναλαβόντες τον
θυρεον της πίστεως, εν ω δυνησεσθε πάντα τα βελ του Ι πονηρου τὰ πεπυρωμεν σβέσαι και την περικεφαλαίαν του σωτηρίου δεξασθε, και την μάχαιραν του Πνευ-I ματος, ὁ στιν ρημα Θεου, δια πάσης προσευχης καιδεησεως προσευχόμενοι εν παντι καιρω ν ΓΙνευματι, καιεις αὐτὸ ἀγρυπνουντες ε πάσ9 προσκαρτερήσει και δεησει 1 9 περὶ πάντων των γίων. και περ μοῖ, ἴνα μοι δοθ9 λόγος ν ανοίξει του στόματος μου εν παρρησία γνωρίσαι 2 τὸ μυστηριον του ευαγγελιου περ υ πρεσβευ εν ὁ λύσει, ἴνα εν αυτω παρρησιάσωμαι; δει με λαλησαι. 21 Dα δὲ και μεῖς εἰδητε τα κατ εμε, τί πράσσω, πάντα
525쪽
γνωρίσει μῖν Τυχικος ο αγαπητος δελφὸς και πιστὸς διάκονος εν Κυριω o επεμψα προ υμὰς ει αυτ 22
μετα πάντων ων ἀγαπώντων τον Κυριον μων ησουν Xριστὸν εὐαφθαρσία.
Παυλος και Τιμόθεος δουλοιαριστου ησου πῆσιν τοῖς άγιοι ενἈριστω ησου τοῖς ουσιν ε Φιλίπποις συ επισκοποι και διακονοις χάρις υμῖν και ειρηνη ἀπο Θεου Πατρὸς μων και Κυριου ησου ριστου. Εὐχαριστῶ τω Θεω μου πι πάσI I μνεία μων, πάντοτε ν άσ9 εήσει μου περ πάντων μων μετα χαρας την δέησιν ποιούμενος, επι τη κοινωνία μων ει το ευαγγελιον ἀπο της πρώτης μερας ἄχρι του νυν, πεποιθως αυτ τουτο, ὁτι ὁ ναρξάμενος εν μῖν ργον αγαθον πιτελεσει ἄχρι μερας ριστοῖ ησοῖ καθώς εστιν δίκαιον μοι τουτο φρονεῖν υπὸ πάντων μων, δια το εχειν με εν τὶ καρδία μῆς, εν τε τοῖς δεσμοῖς μου και ν τὶ απολογία και βεβαιώσει του ευαγγελιου συνκοινωνους μου της χάριτος πάντας υμῶς οντας μάρτυς γα μου ὁ Θεος ὼς πιποθῶ παντας μὰς ε σπλάγχνοις
526쪽
υμων ἔτι μαλλον και μαλλον περισσε - εὐεπιγνώσει και IO πάση αἰσθησει εις τὸ δοκιμαζειν μὰς τα διαφεροντα, ἴνα τε ιλικρινεῖς και ἀπρόσκοποι ις μεραν ριστοῖ, II πεπληρωμενοι καρπον δικαιοσύνης τον διὰ Ιησουβριστοῖ, εις oόξαν και ἔπαινον Θεοῖ. 12 Γινώσκειν δὲ ὁ μας βούλομαι, δελφοι, τι τα κατ' ε μὲI μαλλον εις προκοπην του ευαγγελιο ελήλυθεν, ἄστετους δε .ους, ου φανερους ναριστῶ γενέσθαι εὐολὶτω I πραιτωρίω και τοι λοιποῖς πῶσιν, και τους πλείονας των δελφων ε Κυρι πεποιθότας τοι δεσμοῖς μου περισσοτερως τολμαν ἀφόβως τον λόγον του Θεου λαλειν.Ι Τινὸς, ἐν και δια φθόνον και ριν, τινὲς δὲ και δι' εὐδοκιαν
16 o Xριστὸν κηρύσσουσιν o μεν λαγάπης, ειδότες I οτι εις ἀπολογίαν του ευαγγελίου κεῖμαι o δὲ ξεριθείας τὸν Xριστὸν καταγγελλουσιν, ου ἄγνὼς, ιό- 18 μενοι θλίψιν γείρειν τοῖς δεσμοῖς μου. τι γαρ πληνοτι παντὶ τρόπω εἴτε προφάσει εἴτε ἀληθεία, ριστὸς
καταγγελλεται και εν τούτω χαίρω, ἀλλα και χαρήσομαι. 10 οιδα γαρ τι τοῖτό μοι ἀποβησεται ι σωτηρίαν δια της υμων δεήσεως και επι ρηγίας του Πνευματος Ιησου ρι- a στου, κατὰ την ἀποκαραδοκίαν και ελπιδα μου τι νουδεν αισχυνθησομαι, ἀλλ' εὐπάσI παρρησία ως πάντοτε και νυν ιεγαλυν σεται ριστος ε τω σώματι μου, εἴτε
ν διὰ ζωης ἴτε διὰ θανάτου o γὰρ τὸ ζῆν ριστὸς
γ και τὸ ἀποθανεῖν κερδος ει δὲ τὸ ζῆν ν σαρκί, τουτό23 μοι καρπος εργου, και τι αιρησομαι υ γνωρίζω συνε-
527쪽
χομαι δὲ κ των δύο, την επιθυμίαν χων εις τὸ ἀναλῖσαι και συναριστω εἶναι, πολλω γαρ μαλλον κρεῖσσον το δε πιμενειν εν τη σαρκὶ ἀναγκαιότερον δι' υμας. 24
και τουτ πεποιθως οἶδα τι /μεν και παραμεν πῖσιν d. , εις την μων προκοπην και χαρὰν της πίστεως, ἴνα το καύχημα μων περισσευ ενἈριστω ησοῖ εν μοι fδια της μης παρουσίας πάλιν προς μῆς. Μονον ἀξιως του ευαγγελιου του ριστοῖ πολιτευεσθε, Ita εἴτε ελθω και ἰδὼν μας εἴτε απὼν ἀκουω τα περὶ υμων, τι στηκετε ε εν πνευματι, μια υχη συναθλουν- τες τη πίστει το ευαγγελίου, και η πτυρόμενοι ν βμηδενὶ πο των αντικειμενων ητις εστὶν αυτοῖς ενδειξις ἀπωλείας, μων δὲ σωτηρίας, και τουτο ἀπο Θεου τι 20υμῖν χαρίσθη το περ ριστοῖ, ου μόνον τὸ ι αὐτὸν πιστευειν, αλλὰ και τὸ περ αυτο πάσχειν o αυ-
τον αγὼν εχοντες οἱον ιδετε ν μοι και νυν ἀκουετε νεμοί E τις υν παράκλησις εν ριστω, ει τι παραμύθιον αγάπης, ει τις κοινωνι Πνεύμ.ατος, ει τις σπλάγχνα και
νητε, την αυτην ἀγάπη εχοντες, συνφυχοι, το ν φρονουν-
τcς μηδεν κα εριθείαν μηδε κατὰ κενοδοξίαν, αλλὰ 3
τr ταπεινοφροσύνη ἀλληλους γούμενοι περεχοντας εαυτῶν in τὰ αυτων καστοι σκοπουντες, αλλὰ και τὰ ετερων καστοι. Tοῖτο φρονεῖτε ν υμῖνα και ναρι-
528쪽
ηγησατο τ εἰναι ἰσα Θεῶ, ἀλλα εαυτον κενωσεν μορφην δουλου λαβων εν ὁμοιώματι ανθρώπων γενόμενος και σχηματι ευρεθεὶς A ανθρωπος εταπείνωσεν αυ- τόν, γενόμενος πqκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυ- ρου. διὸ και ὁ Θεὸς αυτὸν περ, φωσεν, και χαρίσατο 1 αὐτω τὸ δνομα νυπερ παν δνομα Da ν τω νόματι Ἱησοῖ παν γόνυ κάμφθ επουρανίων και επιγείων καιI καταχθονίων, και πῶσα γλωσσα ξομολογήσεται τι Κυριος Ιησους ριστὸς ι δόξαν Θεου Πατρός. I 2 Ω στε, γαπητοί μου, καθως πάντοτε πηκούσατε, μηως εν τη παρουσία μου μόνον αλλὰ νυν πολλῶ μαλλον ντθ απουσία μου, μετὰ φόβου και τρόμου την εαυτων σω- 13 τηρίαν κατεργάζεσθε Θεὸς γαρ εστιν ὁ νεργων νυμῖν και τὸ θελειν και τὸ νεργεῖν περ της ευδοκιας. I 4 πάντα ποιειτε χωρις γογγυσμων και δι λογισμων,1 ἴνα γενησθε ἄμεμπτοι και κεραιοι, τεκνα eo ἄμωμα μεσον γενεῆς σκολιας και διεστραμμενης, εν οἶς φαίνεσθε
καύχημα εμο εις μέραν ριστου, ὁτι υ εις κενὸν δρα- 17 μον οὐδὲ εις κενὸν κοπίασα. ἀλλα ει και σπενδομοι επι p θυσία και λειτουργία της πίστεως μων, χαίρω και 18 συνχαίρω ἀσιν τὸ δ αυτ και μεῖς χαίρετε
529쪽
πατρὶ τεκνον συν μοὶ δουλευσεν εις τὸ εὐαγγελιον. τουτον μὲν ου ελπίζω πέμψαι, ως αν ἀφίδω τα περὶ in ε 23cξαυτῆς πέποιθα δὲ ν Κυριω τι και αυτὸς ταχεως η
ελευσομαι. 'ναγκαιον δε ηγησάμην Ἐπαφρόδιτον ξ
τον ἀδελφὸν και συνεργὸν και συνστρατιωτην μου, μων δ απόστολον και λειτουργον τῆς χρειας μου, πεμψαι προς υμας πειδ επιποθων ν πάντας υμῆς, και ἀδημονων 2 διοτι κουσατε τι σθεν ησεν και γαρ ησθενησεν παραπλησιον θανάτω αλλὰ ὁ Θεὸς λεησεν αυτον, ουκαυτον δὲ μόνον ἀλλα και μέ PQ . , λυπην επι λυπην
σχῶ σπουδαιοτερ o ουν πεμψα αυτόν, να ἰδόντες βαυτον πάλιν χαρητε κἀγὼ ἀλυπότερος ω προσδέχεσθε 29ουν αυτον εν Κυριω- ετὰ πάσης χαρας, και τούς τοιουτους εντίμους εχετε Oτι διὰ τὸ εργον ριστου μέχρι θανάτου ηγγισεν, παραβολευσάμενος I φυχη να αναπληρωσητ υμῶν στερημα της πρός με λειτουργίας. Τὸ λοιπόν, βελφοί μου, χαίρετε εν Κυρι o. τα αὐτὰ γράφειν μῖν μοὶ μεν ου ὀκνηρόν, μῖν δὲ σφαλες.
Γ,λεπετε τους κυνας, βλεπετε τοῖς κακους εργάτας, βλεπετε την κατατομημ ημεῖς γαρ σμεν η περιτομη, ι Πνευμ ατι Θεο λατρεύοντες και καυχώμενοι ν ριστω γὶσου και υκ εν σαρκι πεποιθότες, καίπερ εγὼ ἔχων πεποίθησιν και εὐσαρκί. ει τις δοκε αλλος πεποιθεναιεν σαρκί, γὼ μαλλον περιτομη κταημερος, ε γε- νους Ἱσραήλ, φυλης Βενιαμείν, βραῖος ξ βραίων, κατὰ νόμον Φαρισαῖος, κατὰ ζῆλος διώκων τὴν κκλησιαν, κατὰ δικαιοσυνην τὴν ἐν νόμω γενόμενος ἄμεμπτος.
530쪽
7 Ἀλλα ἄτινα ην μοι κέρδη, ταυτα γημαι δια οναριστὸν ζημίαν ἀλλα, ἐν ου και ηγοῖμα πάντα ζημίαν εἶναι δια το περεχον της γνώσεως ριστοῖ ησου του Κυριου μου δι' ὁ τα πάντα ζημιώθην, και ηγουμαι σκύβαλα, ἶνα ριστὸν κερδήσω και ευρεθω ν αυτω, μη χωνεμην δικαιοσυνην τὴν εὐνόμου, ἀλλα τὴν δια πιστεως
IO Xριστου, τὴν κ εο δικαιοσυνην επι τη πίστει του γνῶναι αυτόν, και τὴν δυναμ ιν της αναστάσεως αὐτοῖ, και
κοινωνίαν τῶν παθημάτων αὐτου, συμμορφιζόμενος τω1 θανάτω αὐτοῖ, ει πως καταντησω εις την ξανάστασιν Ira την εκ νεκρων. οὐχ οτι δη λαβον ήδη τετελείωμαι διώκω δὲ ἰ και καταλάβω φ ω και κατελημφθην ὁπο 3 ριστου. αδελφοί, γὼ μαυτον ου λογίζομαι κατειληφεναι ' et δε, α μεν οπίσω πιλανθανόμενος τοῖς δὲ I εμπροσθεν πεκτεινόμενος κατὰ σκοπον διώκω εἰς τοβραβεῖον της ἄνω κλησεως του Θεο εν ριστω Ιησου. I 8 σοι ουν τέλειοι, τουτο φρονοῦμεν και ει τι τερως φρο- I νειτε, και τουτο ὁ Θεὸς μῖν ποκαλυφει πλην εἰς οεφθάσαμεν, τ αυτ στοιχειν.
17 Συνμιμηταί μου γίνεσθε, δελφοί, και σκοπειτε τοῖς I οἴτω περιπατουντας καθὼς εχετε τύπον μὰς πολλοι γαρ περιπατοῖσιν Ους πολλάκις λεγον μῖν νυν δὲ και κλαίων λῆγω, τους Ἀθρους του σταυρου του ριστου '