The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

발행: 1892년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

541쪽

μνείαν ποιουμενο επι τῶν προσευχων μων, αδιαλείπτως μνημονευοντες μῶν του εργο της πιστεως και του κόπου της γάπης και η υπομονης της ελπίδος του Κυρίου

εις μὰς εν λόγω μόνον, ἀλλα και - δυνάμει και νΓΙνευματι 'Aγίω και πληροφορία πολλη, καθως ιδατε οιοι γενηθημεν ει υμ, δι Ἱμας και μεῖς μιμηταὶ ημων γενηθητε και του Κυρίου, δεξάμενοι το λόγον εν

γενεσθαι μῆς τύπον πῆσιν τοῖς πιστευουσιν ν 9 Μακε

λόγος του Κυριου οὐ μόνον εν Μακεδονια και Ἀχα α, ἀλλ' εν παντι τόπω η πίστις μων η προ τον Θεὸν ξεληλυθεν, ἄστε, χρείαν χειν μὰς λαλεῖν τι αυτοὶ γαρ περὶ μων ἀπαγγελλουσιν ποίαν εἴσοδον σχομεν προς μὰς, και πως πεστρεφατε προ τον Θεὸν ἀπὸ τωνειδώλων δουλευσιν Θεω ζὼντι και ἀληθινω, και ἀναμε IO

Aυτοὶ γαρ ιδατε, αδελφοί, την εἴσοδον μων την προς υμῆς, τε οὐ κεν γεγονεν ἀλλα προπαθόντες και υβρισθεντες καθὼς οιδατε ε Φιλίπποις παρρησιασάμεθα εν τω Θεω μῶν δεησαι προς μὰ τ ευαγγελιον του

Θco εν πολλω ἀγῶνι in γαρ παράκλησις μῶν οὐκ eti

SI I

542쪽

καθως δεδοκιμάσμεθα πο ου Θεου πιστευθηναι- ευαγγελιον ουτως λαλοῖμεν ουχ ὼς ἀνθρώποις ἀρεσκοντες, αλλὰ Θεω τω δοκιμάζοντι τας καρδίας ημων. υτ γαρ ποτε εν λόγω κολακείας γενηθημεν, καθως οἴδατε, υτε εν προφάσει πλεονεξίας, Θεος μάρτυς, υτε ζητουντες ε ανθρώπων δόξαν, ουτ ὰφ υμων υτ α ἰλλων, δυνάμενοι ν βάρει ειναι ς ριστοῖ απόστολοι ἀλλ' εγενηθημεν πιο εν μεσω μων, ω εὰν τροφος θάλπη τα εαυτης τεκνα ουτως ὁμεtρόμενοι μων ευδοκουμεν μεταδουναι μιν οὐ μόνον τὸ εὐαγγελιον του Θεογαλλὰ καιτὰς εαυτῶν ψυχάς, διότι γαπητοὶ μῖν γενηθητε. Μνημονευετε γάρ, αδελφοί, τον κόπον μοῦν και τον μόχθον νυκτος και μερας εργαζόμενοι, προς το μ επιβαρησαί τινα μων, κηρυξαμεν εις υμας το εὐαγγέλιον του IO εου. υμεῖς μάρτυρες και ὁ Θεός, Δ ὁσίως και δικαίως

και ἄμεμπτως μῖν τοις πιστευουσιν γενηθημει , II καθάπερ οἴδατε, ς ενα καστον μων ως πατηρ τεκνα Ι εαυτου παρακαλουντες μας και παραμυθουμενοι, και μαρτυρόμενοι ις το περιπατειν μας ἀξίως του Θεου του καλουντος μας ις την αυτου βασιλείαν και δόξαν.I Και διὰ τουτ και μεῖς ευχαριστουμεν τω Θε αδιαλειπτως, ὁτι παραλαβοντες λογον ἀκοης παρ μων του Θco εδεξασθε υ λόγον ανθρώπων, ἀλλα καθώς εστιναληθῶς λόγον Θεου, ς και νεργεῖται εν μιν τοις πι- Ι στευουσιν. υμεῖς γα μιμηταὶ γενηθητε, δελφοί, τω εκκλησιὼν του Θεου των ουσὼν εν p ουδαια ν

543쪽

Xριστῶ ησοῖ τι τα αὐτα πάθετε και μεῖς υπὸ τῶνιδίων συμφυλετων, καθως και αὐτοὶ πο των ουδαιων,των και τον Κυριον ἀποκτεινάντων ησου και τους προ- ξφητας, και ημας κδιωξάντων, και Θεω μη ἀρεσκόντων, και πασιν ἀνθρωποι εναντίων, κωλυόντων μας τοι Ι6εθνεσιν λαλησαι να σωθωσιν ει το ἀναπληρωσα αυτωντας αμαρτίας πάντοτε εφθασεν δε π αυτους η μγ εις τέλος.

μεῖς δε αδελφοί, ἀπορφανισθέντες ἀφ' υμων προς 7

καιρον ἄρα προσωπω ου καρδια, περισσοτέρως σπουδάσαμεν το πρόσωπον μων δειν ν πολλη πιθυμία

διότι θελησαμεν ἐλθεῖν προς μας, εγὼ μ ὲν Παυλος και Ι 8απα κα δις και νέκοφεν μας ὁ Σατανἀς τίς u 19ημων ελπὶς η χαρα η στέφανος καυχησεως η υχὶ καιυμεῖς εμπροσθεν του Κυριου ημων ησο ε τὶ αυτου παρουσία 'εῖς γαρ εστ η δόξα μων και η χαρά. OΔιὸ μηκέτι στήγοντες ηυδοκησαμεν καταλειφθηνα εν Ἀθηναις μόνοι, και πέμψαμεν Τιμόθεον τον ἀδελφον

ημων και διάκονον του Θεογεν τω εὐαγγελι του ριστου εις τὸ στηρίξαι μα και παρακαλέσαι περ της πίστεως Oμων, τὸ μηδένα σαίνεσθαι εὐταῖς θλίψεσιν ταυταις' αὐτοὶ γαρ ιδατε τι εις τουτο κείμεθα. και γαρ τε προ υμας μεν, προελέγομεν μῖν τι μέλλομεν θλίβc- σθαι, καθως και γένετο και οἴδατε. δια τουτ κἀγὼ μηκέτι στεγων πεμψα ει το γνῶναι την πίστιν μων, μηπως πείρασεν μας ὁ πειράζων και εις κενον γένηται ὁ

κόπος μων. Aρτι δἐ ελθόντος Τιμοθέου προ ημας

ἀφ' υμων και ευαγγελισαμένου μῖν την πίστιν και την

544쪽

ἀγάπην μων, και τι ἔχετε μνείαν ημων ἀγαθην πάντοτε,7 πιποθουντεις μὰς ἰδεῖν καθάπερ και μεῖς υμῆς, δια

νυν ζωμεν, εα υμεῖς τηκετε εν Κυριω. τινα γαρ ευ-

χαριστιαν δυνάμεθα τω Θεω ἀνταποδουναι περὶ μων επὶ πασ9 5 χαρ η χαίρομεν δι υμα εμπροσθεν του cos

Io μων, νυκτος και μερας περεκπερισσου δεόμενοι εἰς τo δcta μων τὸ πρόσωπον και καταρτίσαι τα στερη-ματα της πίστεως υμων

11 υτὸς δὲ ὁ Θεὸς και πατηρ μων και ὁ Κυριος μων Ia ησους κατευθυναι την ὁδὸν μων προς μὰς υμα δὲ ὁ Κυριος πλεονάσαι και περισσευσαι τλαγά εις ἀλλή-I λους και ει πάντας, καθάπερ και μεῖς εἰς μῶς, εις το στηρίξαι μων τα καρδίας ἀμεμπτους εὐάγιωσυνβεμπροσθεν του Θεου και πατρος μων ν 9 παρουσία του

Κυριου μων ησου μετα πάντων των αγίων αὐτοί. Λοιπὸν ουν, δελφοί, ερωτωμεν μῆς και παρακαλου μεν εν Κυρίω ησου, να καθως παρελάβετε παρ μων τοπως δε υμα περιπατεῖν και ἀρεσκειν Θεω, καθως και περιπατεῖτε, ἴνα περισσευητε ἀλλον οιδατε γαρ τίνας παραγγελίας δίκαμεν μῖν δια του Κυριου ησου. Τουτο γάρ στιν θελημα του Θεοῖ λαγιασμος μων, ἀπε- χεσθαι μῶς ἀπ της πορνείας εἰδενα εκαστον υ φων τ εαυτου σκευος κτῶσθαι ν ἁγιασμω και τιμη, μηεν πάθει πιθυμίας, καθάπερ και τα θνη τα λειδότα τον Θεόν το μνυπερβαίνειν και πλεονεκτεῖν ν τω πράγματι τον ἀδελφον αυτου διότι εκδικος Κυριος περὶ πάν-

545쪽

των τουτων, καθως και προείπαμεν μῖν και διεμαρτυρά-

Περὶ δὲ τῆς φιλαδελφίας ον cίαν ἔχετε γράφειν μῖν

αυτοὶ γαρ μεῖς θεοδίδακτο εστ εις τὸ αγαπαν λλήλους και γαρ ποιειτε αυτ ει πάντας τους δελφους εν λ IOτρ Μακεδονια. παρακαλου μεν δὲ μἀς, δελφοί, περισσευειν,ἀλλον, και φιλοτιμεῖσθαι συ χάζειν και πράσ- Ισειν τὰ δια και εργάζεσθαι ταῖς χερσὶν μων, καθως μῖν παρηγγείλαμεν ἴνα περιπατῆτε ευσχημόνως προς τους 2ἔξω και μηδενος χρεια εχητε. Ου θελομεν δε ὁ μας ἀγνοειν, δελφοι περὶ τῶν κοιμω- 3μένων, να, λυπησθε καθως και οἱ λοιποὶ ι . εχοντες ελπιδα ει γὰρ πιστευο μεν τι ησους ἀπέθανεν 4και ανεστη, υτως και ὁ Θεὸς τους κοιμηθεντας δια του

Ἱησου ἄξει συν αυτ o. Τουτο γαρ μιν λεγομεν εν IS λόγω Κυριου oτι μεῖς οἱ ζωντες οἱ περιλειπόμενοι ις την παρουσιαν του Κυριου γ μὴ φθάσωμεν τοῖς κοιμη-θcντας oτι αυτὸς ὁ Κυριος εν κελευσμ ατι, ν φωνη 6αρχαγγελου και εν σάλπιγγι Θεου, καταβησεται ἀπ' ου- ρανου και οἱ νεκροὶ ν ριστω ἀναστήσονται πρῶτον επειτα ἡ μεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι li. συν αυτοῖς I. ρπαγησόμεθα εν νεφελαις ει ἀπάντησιν του Κυρίου εις αἐρα κα ουτως πάντοτε συν Κυρι εσόμεθα. ἄστ 18 παρακαλειτε αλλήλους εν τοις λόγοις τουτοις.

Περὶ δὲ τῶν χρόνων και τῶν καιρων, δελφοι, ου χρείαν

546쪽

ΠPOΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ .

a ἔχετε μιν γράφεσθαι. αυτοὶ γαρ κριβως οἴδατε τι ἡμερα Κυριου ς κλεπτης ν νυκτὶ ουτως ρχεται. ὁ ταν λόγωσιν Εἰρήνη και σφάλεια, τότε αιφνιδιο αυ- τοις πίσταται ολεθρος σπερ ἡ διν τὶ ε γαστρὶ χου- σθ, και οὐ M. εκφύγωσιν. 'εις δε, αδελφοι, ουκεστὸ εν σκότει, ἴνα ἡ μερα μἀς ως κλέπτης καταλάβa 5 πάντες γαρ υμεῖς υἱοι φωτός εστ και ιοι μερας ουκ εσμεν νυκτος ουδὲ σκότους. 'Αρα ουν, γ, καθεύδω μεν Δ οἱ λοιποί, ἄλλα γρηγορωμεν και νήφωμεν. οι γαρ

καθευδοντες νυκτὸς καθευδουσιν, και οἱ μεθυσκόμενοι νυ-

κτὸς μεθύουσιν ἡμεῖς δὲ μερας οντες νήφωμεν εν

δυσάμενοι θώρακα πίστεως και αγάπης και περικεφαλαίαν ελπιδα σωτηρίας. oτι υ εθετο μῆς ὁ Θεὸς ει ὁρ- γήν, ἀλλα εις περιποίησιν σωτηρίας δια του Κυριου μ οῦν Io Ιησου ριστου του ἀποθανόντος περι μων, να εἴτε γρηγνωμεν εἴτε καθεύδωμεν ἄμα συν αὐτω ζήσωμεν. 1 διὸ παρακαλεῖτε αλλήλους και ικοδομειτε εἶ τον ενα,

καθως και ποιεῖτε. 12 Ἐρωτωμεν δὲ υ 'ἀς, αδελφοί, εἰδεναι τους κοπιωντας νυμιν και προῖσταμενους μων ε Κυριω και νουθετοῖντας

13 μῆς, και γεῖσθαι αυτους περεκπερισσῶς εν αγά 14 διὰ δ εργο αυτων. ειρηνευετε εν αυτοῖς Παρακαλουμεν δὲ ὁ μῆς, δελφοί, νουθετεῖτε τους ἀτάκτους, παραμυθεῖσθε τους ὀλιγοφυχους, ἀντεχεσθε των σθενων, Ι μακροθυμεῖτε προ πάντας. ορῆτε μή τις κακὸν ἀντικακοῖ τινι ἀποδω ἀλλα πάντοτε το αγαθον διώκετε εις 16, 17 αλλήλους και εις πάντας πάντοτε χαίρετε ἀδι-

547쪽

αλείπτως προσεύχεσθε εν παντι ευχαριστειτε του Ι 8το γαρ θελημα Θεοῖ ν ριστῶ ησο εις μῆς το I9Πνευμ α μη σβεννυτε προφητεία μη ξουθενεῖτε 2O πάντα δὲ δοκιμάζετε το καλον κατεχετε. πο παν- Ι,22τὸς ιδους πονηρου ἀπεχεσθε.

ADτὸς δὲ ὁ Θεὸς τῆς tρηνης ἁγιάσαι μῆς ὁλοτελεις, 3

και ολόκληρον μων το πνευμα και η υχη και το σωμα εμπτως ν 9 παρουσία του Κυριου μων ησου ρι- στου τηρηθείη πιστος ὁ καλων μας, ο και ποιησει. 2 4

Ἀδελφοι προσεύχεσθε περ ημων. Ἀσπάσασθε 28, 26τους δελφοῖς πάντας εν φιλήματι γίω ενορκίζω I

548쪽

ταῖς εκκλησίαις του Θεου περ τῆς πομονῆς μων καιπίστεως εν πῶσιν τοῖς διωγμοῖς μων και ταῖς θλίψεσιν αἶς ἀνεχεσθε, ενδειγμα της δικαια κρίσεως του Θεοῖ, εις τὸ καταξιωθῆναι μὰς της βασιλείας του Θεου, περ ἡ και πάσχετε εἴπερ δίκαιον παρα Θεω ἀνταποδου- ναι τοῖς θλίβουσιν μας θλίψιν, και υμῖν τοῖς θλιβο- μενοις ἄνεσιν μεθ' ημων εν λαποκαλυφει του Κυριου Ἱησοῖ ἀπ ουρανου με αγγελων δυνάμεως αὐτο εν πυρι φλογος διδοντο εκδίκησιν τοῖς η εἰδόσιν Θεὸν καιτοῖς μη πακουουσιν τω ευαγγελίω του Κυριου μων η- σου οἴτινες δίκην τίσουσιν ολεθρον αιώνιον ἀπο προσώπου του Κυριου και ἀπο της δόξης της σχυος αὐτοῖ, IO τα ελθ9 ενδοξασθῆναι ν τοῖς ἁγίοις αυτο και θαυμασθῆναι εν πασιν τοῖς πιστευσασιν οτι πιστευθη- μαρ- II τυριον μων si μας εν τ ημῬα κείν9. ις ο και προσευχόμεθα πάντοτε περὶ μων, να υμα ἀζιώσὶ της κλησεως ὁ Θεὸς μων, και πληρωσI πασαν ευδοκίαν ἀγα-I θωσύνης και εργον πίστεως εν δυνάμει πως ενδοξα- σθὴ το νομα του Κυριου μων ησο εν μῖν, και μεῖς εν αὐτω κατὰ την χάριν του Θεου μων και Κυριου η-

'Ερωτωμεν δε υμας, δελφοί, περ της παρουσίας του Κυριου μων ησου ριστου και μων πισυναγωγῆς επ' αυτόν, εις ὁ μη ταχεως σαλευθῆναι μας ἀπο ουνοος μηδε θροεῖσθαι, μήτε δια πνευματος μήτε δια λόγου μήτε δι επιστολῆς ως λημων, ως τι νεστηκεν ἡ μερα του Κυριου Ma τις μὰς ξαπατήσ9 κατὰ μηδενα τρόπον τι ἁ μη λθ λαποστασια πρωτον, και ἀπο-

549쪽

καλυφθῆ ὁ ἄνθρωπος της μαρτίας, λυιὸς της πωλειας, αντικείμενος και περαιρόμενος επι πάντα λεγόμενον Θεὸν δε σεβασμα, ωστε αυτὸν εις τον ναὸν του Θεου καθίσαι, ἀποδεικνύντα αυτον τι στὶ Θεός. O μνημονευετε

Oτι τι ν προς μὰ ταυτα λεγον inis και νυν το κατεχον οἴδατε, εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αυτον εν ω αυτου καιρω O γαρ μυστηριον δη νεργεῖται της νομίας μόνον ὁ κατεχων ἄρτι εως εκ μεσου γενηται και τότε

ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ο ο Κύριος ησους ἀνελεῖτω πνεύματι του στόματος αυτο και καταργησε τὶ επιφανεία της παρουσιας αυτοῖ ου στὶ η παρουσία κατ νεργειαν του Σατανὰ εν πάσI δυνάμει και σημείοις καὶ τερασιν φεύδους, και εν πάσa πάτI αδικίας τοις Οἀπολλυμενοις, ἀνθ' ων την ἀγάπην της ληθείας ουκ δε-

ξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αυτους. και δια τουτο πεμπε II αυτοῖς ὁ Θεὸς νεργειαν πλάνης εἰς, πιστευσα αυτους

τω ψευδct, P κριθωσιν παντες ι μη πιστεύσαντες aτη ἀληθεία ἄλλα εὐδοκήσαντες I αδικία. Ἐμεῖς δ ὀφείλομεν υχαριστεῖν, Θεω πάντοτε περὶ I3υμων, δελφοι γαπημενοι πο Κυρίου, ὁτι εἶλατο μὰς ὁ Θεὸς αὐαρχῆς εἰς σωτηρίαν ν ἁγιασμω ΙΠνεύματος καιπί c αληθείας εἰς ο κάλεσεν μὰς δια του ευαγγε- Φλιου μων, εἰς περιποίησιν δόξης του Κυρίου μων ησου Xριστου Aρα ουν, δελφοί, τηκετε, και κρατεῖτε θτας παραδόσεις α εδιδάχθητε εἴτε δια λόγου εἴτε δι πι

550쪽

δους παράκλησιν αἰωνίαν και ελπιδα ἀγαθη εν χάριτι, I παρακαλεσαι μων τα καρδίας και στηρίξαι εν παντὶ

ἔργω και λόγω ἀγαθω. 3 ὁ λοιπον προσcυχεσθε, αδελφοί, περὶ μων, να λόγος του Κυριου τρέχη και δοξάζηται καθως και πρὸς

υμας, και να υσθωμεν απ τῶν ἀτοπων και πονηρων ανθρωπων ο γαρ πάντων η πίστις πιστος δε εστιν

Κυριος, οὐστηρίξει μα και φυλάξει ἀπὸ του πονηρου. 4 πεποίθαμεν δὲ ν Κυρίω φ' μας, ὁτι α παραγγελλομεν και ποιεῖτε και ποιησετε. ὁ δὲ Κυριος κατευθυναι ὁ μῶν τα καρδίας εις την ἀγάπην του Θεοῖ και ει τὴν

Παραγγελλο μεν δὲ ὁ μῖν, δελφοί, εν νόματι του Κυριου ἡμῶν δεησου ριστου στέλλεσθαι ὁ μὰς ἀπο παντος

ἀδελφου ατάκτως περιπατουντος και μη κατα την ἶρά

δοσιν ν παρελάβοσαν παρ μων αὐτοὶ γὰρ ιδατε πῶς δει μιμεῖσθαι μας ὁτι υκ τακτησαμεν εν υμ ,8 ουδὲ δωρεα αρτον φάγομεν παρά τινος, ἀλλ' εὐκόπωκα μόχθω νυκτὸς και μερας εργαζόμενοι προς τὸ μη

επιβαρησαί τινα μων ου ὁτι οὐκ εχομεν ξουσίαν, ἀλλ' ἶνα αυτους τυπον δωμεν μῖν εις τὸ μιμεῖσθαι μας.IO και γαρ τε μεν προς μας, τουτο παρηγγελλομεν μῖν,ν ήτι Eι τις ου θελε εργάζεσθαι, μηδε σθιετω. ἀκουο- μεν γάρ τινας περιπατουντας εν μῖν τάκτως, μηδεν ερ- 12 γαζομενους ἀλλὰ περιεργαζομενους. τοῖς δε τοιουτοις παραγγελλομεν, και παρακαλουμεν εν Κυριω Ι σου ρι- στω, ἶνα μετα συχίας εργαζόμενοι το εαυτῶν αρτον

SEARCH

MENU NAVIGATION