The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

발행: 1892년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

εσθίωσιν. μεῖς δέ, αδελφοι, u γκακησητε καλο- 3ποιουντες. ει δε τις οὐχ υπακουε τω λόγω μων διαδεέτης επιστολῆς, τουτον σημειουσθε συναναμίγνυσθαι

αὐτω, ἴνα ντραπp. καὶ μη ς χθρον γεῖσθε, ἄλλα θνουθετειτε ως ἀδελφόν. αυτὸς δὲ ὁ Κυριος τῆς ιρηνη 16δωη μιν τὴν ειρηνην δια παντὸς εν παντι τρόπω ὁ

Κυριος μετα πάντων υμων. Ἀσπασμος τὴ μὶ χειρι Παυλου εστιν σημεῖον ν 7

Παυλος απόστολος ριστοῖ ησου κατ επιταγην Θεου Σωτηρος μων και ριστου Ἱησου τῆς ελπιδος μων, Τιμοθε γνησίω τεκνω ν πίστει χάρις, λεος, ειρηνη ἀπὸ Θco Πατρὸς και ριστου ησου του Κυριου μων. Καθὼς παρεκάλεσά σε προσμεῖναι ν φεσω πορευο 3μενος ει Μακεδονιαν, να παραγγειλIς τισὶν μ - τεροδιδασκαλειν, μηδὲ προσεχειν μυθοις και γενεαλογίαις ἀπεράντοις αἴτινες εκζητησεις παρεχουσιν μαλλον η οἰκονομίαν Θεου την εν πίστει, τὸ δὲ τελος τῆς παραγγελια εστιν γάπη κ καθαρὰς καρδίας και συνειδήσεως αγαθης και πίστεως ἀνυποκρίτου ων τινὲς ἀστοχη- σαντες ξετράπησα ει ματαιολογίαν, θελοντες ἰνα 7 νομοδιδά καλοι, μη νοουντες μητε α λεγουσιν μητε περι

552쪽

9 άν τις αὐτω νομίμως, ρηται, ειδὼς τουτο, ὁτι δικαίωνόμος ου κειται, ἀνόμ οις δὲ και ἀνυποτάκτοις ἀσεβεσι και ἁμαρτωλοῖς, ἀνοσίοις και βεβηλοις, πατρολωαις και δελ-IO τρολωαις ἀνδροφόνοις, πόρνοις ἀρσενοκοίταις, ἀνδραποδισταῖς, ψευσταις, πιόρκοις, και ει τι τερον τῆ γιαι- Ι νουσn διδασκαλι αντίκειται, κατα το ευαγγελιο της

δόξης του μακαρίου Θεοῖ ὁ πιστευθην γώ. 12 άριν εχ τ ει δυναμώσαντί με ριστω Ιησο τω Κυρι ημων, ὁτι πιστόν με γησατο θεμενος ει διακο- id νιαν, τὸ πρότερον ὁντα βλάσφημον και διώκτην καιυβριστην' ἀλλα λεηθην ὁτι ἀγνοῶν ποίησα εν απιστία, I υπερεπλεόνασεν δὲ ἡ χάρις του Κυριου μ.ὼν μετα πίστεως IS και γάπης της - ριστω ησοῖ. Πιστὸς ὁ λόγος και πάσης ποδοχης αξιος, ὁτι ριστὸς ησους ῆλθεν εις τον κόσμον μαρτωλους σῶσαι δν πρωτός εἰμι εγώ 16 ἀλλα δια τουτο λεηθην, ἴνα εν μοι πρώτω νδείξηται

ιστὸς ησους τὴν ἄπασαν μακροθυμίαν προς ποτυπωσιν των μελλόντων πιστευειν π αυτ ει ζωην αἰώνιον.

1 7 T. δὲ Βασιλεῖ των αιώνων, ἀφθάρτω, ἀοράτω μόνω Θεῶ,

τι μὴ και δόξα εις τους αιῶνας των αιώνων ἀμην. 18 αυτην την παραγγελίαν παρατίθεμαί σοι, τεκνον ιμόθεε, κατὰ τὰς προαγούσας επὶ σὲ προφητείας, ἴνα στρα- I9 ευρ εν αυταῖς την καλην στρατείαν εχων πίστιν καιἀγαθην συνείδησιν, ν τινες ἀπωσάμενοι περ την πίστιν 2 εναυάγησαν ων εστιν μεναιος και Ἀλεύανδρος, οἶς παρεδωκα τω Σατανα, να παιδευθῶσιν η βλασφημεῖν.

Παρακαλῶ ουν πρωτον πάντων ποιεῖσθαι δεησεις, προσ-

553쪽

ευχάς, εντευζεις, ευχαριστιας, περ παντων ανθρωπων υπερ βασιλέων και πάντων ων εν περοχη οντων, ἴνα 2

ρεμον και σύχιον βίον διάγωμεν εν πάσ9 ευσεβείακα σεμνότητι. τουτο καλον και ἀπόδεκτον νώπιον του Σωτῆρος μων Θεου, o πάντα ανθρώπους θέλcι σωθηναι και ει επίγνωσιν ληθείας ελθεῖν. Eις γαρ Θεός, εις και μεσίτης Θεου και ανθρώπων ανθρωπος ριστὸς Ἱησους, Dδους αυτον ἀντίλυτρον περ πάντων, το μαρτυριον καιριῶς δίοις, εις ο τεθην γὼ κήρυξ και απόστολος ἀλήθειαν λεγω, ου ψευδομαι), διδάσκαλος

εθνῶν εν πίστει και δεηθεία. Βούλομαι υν προσεύχεσθαι του ανδρας εν παντι τό- πω, παίροντας σίους χεῖρας χωρις οργῆς και διαλογι- σμου σαυτως γυναῖκας εν καταστολη κοσμίω μετα αἰδοῖς και σωφροσύνης κοσμεῖν αυτάς, μη εν πλεγμασιν

διδάσκειν δε γυναικὶ ου επιτρεπω, ουδὲ αυθεντεῖν ανδρός, 2

τεκνογονιας, ὰν μείνωσι εν πίστει και γάπ και ἁγια- ω μετὰ σωφροσυνης. Πιστος ὁ λόγος, ι τις επισκοπης ρεγεται, καλου ἔργου πιθυμεῖ. δει υν τον επίσκοπον ἀνεπίλημπτον

εἶναι, μιας γυναικὸς ἄνδρα, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον,

554쪽

φιλόξενον, διδακτικον μη πάροινον, μη πληκτην, ἀλλα επιεικῆ, ἄμαχον, φιλάργυρον του διου ικουκαλῶς προῖστάμενον, τέκνα εχοντα εν ποταγη μετὰ πά-

σης σεμνότητος ε δε τις του διου οἴκου προστῆναι οὐκ οιδεν, πως εκκλησίας Θεου πιμελησεται; μηνεόφυτον ἴνα μη τυφωθεὶς ει κρίμα εμπεσ του διαβό- λου Ic δ και μαρτυρίαν καλην χειν ἀπο των ξωθεν ἶνα μη εις νειδισμον εμπεσὶ και παγίδα του διαβό- λου Διακόνους σαυτως σεμνούς, μη διλόγους, μη

οἴνω πολλω προσεχοντας, μη αισχροκερδεῖς, εχοντας Ι τὸ μυστηριον της πίστεως εν καθαρα συνειδησει. καιουτοι δε δοκιμαζεσθωσαν πρωτον, εἶτα διακονείτωσαν II ἀνεγκλητοι οντες. γυναῖκας σαύτως σεμνάς, μη δια- P βόλους, νηφαλίους, πιστας εν πασιν διάκονοι στωσαν μιας γυναικος ανδρες, τεκνων καλῶς προῖστάμενοι και 13 των δίων οἴκων ο γαρ καλῶς διακονήσαντες βαθμον εαυτοῖς καλὸν περιποιουνται, και πολλην παρρησίαν νπίστει τὶ εναριστῶ ησου.

14 Ταυτά σοι γράφω ελπίζων ελθεῖν πρός σε εν τάχει 15 ὰν δε βραδύνω, να εἰδη πως δεγεν οἴκω Θεου ἀναστρεφεσθαι, τις εστὶν εκκλησία Θεου ζωντος, στυλος και - 16 δραίωμα της ἀληθείας. και ὁμολογουμενως μεγα εστιν τὸ της ευσεβεια μυστηριον ος φανερώθη εν σαρκί, δικαιωθη εν πνεύματι, φθη ἀγγελοις, κηρύχθη V εθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω ἀνελημφθη εν δόξp. 4 ὁ δὲ Ινευμ ρητως'ἐγε οτι εν στεροι καιροις ἀποστησονταί τινες της πίστεως, προσεχοντες πι/εύμασιν πλάνοις και διδασκαλιαι δαιμονίων, εν υποκρίσει

ψευδολόγων, κεκαυστηριασμενων τὴν δίαν συνείδησιν, κωλυόντων γαμεῖν, ἀπεχεσθαι βρωμάτων α Ο Θεὸς εκτισεν

555쪽

εις μετάλημψιν μετὰ ευχαριστίας τοις πιστοῖς καὶ πεγνωκόσιν την ἀληθειαν. oτι παν κτίσμα Θεοῖ καλον, και οὐδεν ἀπόβλητον μετὰ ευχαριστιας λαμβανόμενοWαγιάζεται γαρ διὰ λόγου Θεου και εντευξεως. Ταῖτα ποτιθέμενος τοι ἀδελφοις καλὸς εση διάκονος Xριστου ησου, εντρεφόμενος τοι λόγοις της πίστεως και η καλης διδασκαλιας η παρηκολούθηκας τους

δὲ βεβηλους και γραώδεις μυθους παραιτοῖ γύμναζε δὲ σεαυτὸν προς ευσέβειαν γαρ σωματικ γυμνασια

πρὸς λίγον στὶν φελιμος η δ ευσεβεια προς πάνταωφελιμος εστιν, παγγελίαν χουσα ζωης της νυν και της μελλούσης. πιστος ὁ λόγος και πάσης ποδοχης ἄξιος εις τουτο γαρ κοπιωμεν και ἀγωνιζόμεθα, τι οηλπίκαμεν πι Θεω ζῶντι ος εστιν Σωτὴρ πάντων αν-ώπων, μάλιστα πιστων. Παράγγελλε ταυτα και δίδασκε. μηδείς σου της ΙΙ, Ι2 νεότητος καταφρονείτω, ἀλλα τύπος γίνο των πιστων ν λόγω, εὐαναστροφ9, εν αγάπ9, εν πίστει, ν άγνεία. ἔως ρχομαι, πρόσεχε I αναγνώσει τη παρακλήσει, 9 3διδασκαλια 'ελει το εν σοι χαρίσματος, ὁ ψcδόθη σοι δια προφητείας μετὰ πιθεσεως τῶν χειρων του πρεσβυτερίου ταῖτα μελετα εν τούτοις ἴσθι, ἴνα σου ξη προκοπ φανερὰ η -ἀσιν Vπεχε σεαυτω και I 6

διδασκαλια. επίμενε αυτοῖς τουτο γὰρ ποιων και σεαυ- τον σώσεις και τους ἀκούοντάς σου.

ΙΠρεσβυτερω μη πιπληος, αλλὰ παρακάλειῶς πατερα, νεωτερους ς αδελφούς, πρεσβυτέρας; μητέρας, νεω

τέρας ς ἀδελφὰς ε πάσI γνεία. X ηρας τίμα τὰς

fact

556쪽

θανετωσαν πρωτον τον ἴδιον οἶκον ευσεβεῖν και ἀμοιβας αποδιδονα τοι προγόνοις τουτο γάρ στιν ἀπόδεκτον

ενώπιον του Θεοῖ δ οντως χήρα και μεμονωμένηῆλπικc επὶ τον Θεὸν και προσμένει ταῖς δεήσεσιν και ταις προσευχαῖς νυκτὸς και μέρας h δὲ σπαταλῶσα ζῶσα τέθνηκεν. και ταῖτα παράγγελλε, ἴνα ἀνεπί-

λημπτοι ωσιν. ε δε τις τωλιδιων και μάλιστα οικειωνου προνοεῖται, την πίστιν ἡρνηται και εστιν ἀπιστου χει-

ρων. Xηρα καταλεγέσθω .h ελαττον τῶν si κοντα Io γεγονυια ενδ ανδρος γυνὴ, m εργοις καλοι μαρτυρουμένη, ει τεκνοτρόφησεν ει ξενοδοχησεν ει γιων ποδας νιφεν ει θλιβομένοις πήρκεσεν ει παντι εργω I ἀγαθω πηκολουθησεν νεωτέρας δὲ χηρας παραιτου 'οταν γὰρ καταστρηνιάσωσιν του ριστοῖ, γαμεῖν θέλου- Ia σιν 'χουσαι κρίμα τι τὴν πρώτην πίστιν θέτησαν. 13 μ α δὲ και ἀργα μανθάνουσιν, περιερχόμεναι τὰς ικίας,ου μόνον δὲ ἀργα ἀλλα και φλυαροι και περίεργοι λα- 14 λοῖσαι τα . δεοντα. βούλομαι υν νεωτερας γαμεῖν, τεκνογονεῖν, οἰκοδεσποτεῖν, μηδεμίαν ἀφορμὴν διδόναι τω

P ἀντικειμένω λοιδορίας χάριν ήδη γάρ τινες ξετρά

I σα οπίσω του Σατανὰ ει τις πιστὸν χει χήρας, παρ- κείσθω αυταῖς, και η βαρείσθω η εκκλησία ἴνα ταις οντως χήραις παρκεσP. I οἱ καλῶς προεστώ τε πρεσβύτεροι διπλης τιμης ἀξιου- σθωσαν, μάλιστα οἱ κοπιωντες ε λόγω και διδασκαλια.i λέγει γὰρ η γραφή Βουν ἀλοῶντα οὐ φιμωσεις και, 19 Aξιος ὁ ργάτης του μισθοῖ αυτοί. κατα πρεσβυτέρου κατηγορίαν, παραδέχου κτὸς ει μη επι δυο η τριων

557쪽

ἴνα και ι λοιποὶ φόβον χωσιν Διαμαρτύρομαι ἐνώ TI

γέλων, ἴνα ταυτα φυλάξ τὶ χωρις προκρίματος μηδεν ποιῶν κατὰ πρόσκλισιν λειρας ταχεως μηδενι επιτίθει, μηδε et κοινωνει ὁμαρτίαις ἀλλοτρίαις σεαυτὸν ἁγνὸν τηρει. μηκετι δροπότει, ἀλλὰ οινω λίγω χρῶ διὰ τὸν στόμαχον 3και τὰς πυκνάς σου σθενειας τινῶν ανθρώπων α 24 ὁμαρτίαι πρόδηλοι εισιν, προάγουσα εις κρίσιν, τισιν δεκα επακολουθοῖσιν i σαυτως και τα ργα τὰ καλὰ ξπρόδηλα, και τὰ αλλως χοντα κρυβῆναι οὐ δυνανται. 'Oσο εισιν υπὸ ζυγον δουλοι τους ἰδιους δεσποτα πα- σης τιμῆς ἀξιους ἡγείσθωσαν, ἴνα μη το νομα του Θεου και η διδασκαλία βλασφημῆται o δὲ πιστους εχοντες δεσποτα μυν καταφρονείτωσαν, τι δελφοί εισιν

δλλὰ μαλλον δουλευετωσαν οτι πιστοί εισιν και γαπV-τοι- της ευεργεσίας αντιλαμβανόμενοι. Ταυτα δίδασκε και παρακαλει ει τις ετεροδιδασκαλει και μὴ προσέρχεται γιαινουσιν λογοις τοι του Κυρίου ημὼν ησου ριστου, και τῆ κατ ευσεβειαν διδασκαλία,

τετυφωται, μηδεν πισταμενος, ἀλλὰ νοσῶν περὶ ζητήσεις και λογομαχίας, ε ὼν γίνεται φθόνος ερις, βλασφημίαι, πόνοιαι πονηραί, διαπαρατριβα διεφθαρμενων

ανθρώπων τον νουν και απεστερημενων της ληθείας,

νομιζόντων πορισμον εἶναι την εὐσεβcιαν. Eστιν δὲ πορισμος μεγας ἡ εἰσεβεια μετα αυτ κcιας οὐδὲν γὰρ ισηνεγκαμεν εις τον κόσμον οτι οὐδὲ ξενεγκεῖν τι

558쪽

τοις ἀρκεσθησόμεθα. οι δὲ βουλόμενοι πλουτεῖν εμπίπτουσιν εις πειρασμον και παγιδα και επιθυμίας πολλας ανοητους και βλαβεράς, αἴτινες βυθίζουσι τους ἀνθρώ-IO που ει ολεθρον και ἀπώλειαν. ρίζα γαρ πάντων των κακωλεστὶ η φιλαργυρία ης τινες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανη-

θησαν ἀπὸ της πιστεως και εαυτους περιἐπειραν δύναις πολλαις.

II δε, Ἀνθρωπε Θεου ταυτα φευγε διωκε δὲ δικαιοσυν , ευσεβειαν, πιστιν, ἀγάπην, πομονην, πραῖπα- 12 θειαν ἀγωνίζου τον καλον αγὼν της πίστεως, πιλα-

βου τῆς αιωνιου ζωης, ι γ ν κληθης, και μολόγησας I τὴν καλην μολογίαν νώπιον πολλων μαρτύρων Παραγγελλω σοι νώπιον του Θεου του ζωογονουντος ταπάντα και ριστου ησοῖ του μαρτυρησαντος επὶ Ποντιου1 Πειλάτου τὴν καλην μολογίαν, τηρησαί σε την ει - τολην σπιλον ἀνεπίλημπτον μεχρι της επιφανείας του IJ Κυριου μων ησου ριστου η καιροῖς διοι δει Θει μακάριος και μόνος Δυνάστης ὁ Βασιλευς των βασι-I λευόντων και Κυριος των κυριευόντων, ὁ μόνος χωνἀθανασίαν, φω οικὼν ἀπρόσιτον ον ειδεν ουδεὶς νθρώπων ουδὲ δεῖν δυναται ω τιμη και κράτος αἰώδεον ἀμην. II TOις πλουσιοις τω νυν αιῶν παράγγελλε μη φηλο- φρονεῖν, μηδε ηλπικεναι επὶ πλουτου ἀδηλότητι, ἀλλ' πὶ Θε τω παρεχοντι μῖν παντα πλουσιως εις ἀπολαυσιν Ι 8 ἀγαθοεργεῖν, πλουτεῖν Ἐν Ἀργοις καλοῖς, ευμεταδότους

559쪽

καλὸν ει το μέλλον ἴνα πιλάβωνται της οντως ζωῆς. Ω Τιμόθεε, την παραθήκην φύλαξον, κτρεπόμενος τας οβεβήλους κενοφωνίας και αντιθέσεις της φευδωνύμου γνώσεως, V τινες ἐπαγγελλόμενοι περ την πίστιν στό- Iχησαν.

ii χάρις μεθ' ἱμων.

ἀγαπητω τεκνω χάρις, λεος, Ῥήνη απὸ Θεου Πανὸς και ριστοῖ ησου του Κυριου μων. Xάριν εχω τω Θεω, ω λατρεύω ἄπο προγόνων εὐκαθα- ρα συνειδήσει, ως ἀδιάλειπτο εχω την περ σου μνείαν νταῖς δεήσεσίν μου, νυκτος και μερας επιποθων σε ἰδεῖν, μεμνημενος σου των δακρύων, ἴνα χαρας πληρωθω υπόμνησιν λαβων της ν σοι νυποκριτο πίστεως, τις ενωκησεν πρωτον εν τῆ μάμμ σου Λωίδι και η μητρι σου EυνίκI, πεπεισμαι δ οτι και εὐσοί. Δι' ην αἰτίαν ἀναμιμνήσκω σε ἀναζωπυρεῖν το χάρισμα του Θεου,

εστιν ν σοι δια της επιθεσεως των χειρων μου ου

γαρ δωκεν μῖν ὁ Θεὸς πνευμα δειλιας, ἀλλὰ δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμου ' ουνέπαισχυνθης o

560쪽

μαρτύριον του Κυρίου μων μηδε με τον δεσμιον αὐτοῖ ἀλλα συνκακοπάθησο τ ευαγγελίω κατὰ δυνα μιν Θεοῖ του σώσαντος μῆς και καλεσαντος κλήσει για ου κατατα ἔργα μων, ἀλλα κατὰ δίαν πρόθεσιν και χάριν τὴν δοθεισαν et μιν ν ριστω ησο προ χρόνων αιωνίων Io φανερωθεῖσαν δὲ νυν διὰ της επιφανείας oi Σωτῆρος ἡ μῶν ριστου ησου, καταργήσαντος με τον θάνατον φωτίσαντος δὲ λην και ἀφθαρσίαν διὰ το ευαγγελίου, II εις ὁ τεθην γὼ κήρυξ και ἀπόστολος και διδάσκαλος 12 εθνῶν δι η αιτίαν και ταλα πάσχω ἀλλ' οὐκεπαισχυνομαι, ιδα γὰρ ω πεπίστευκα, και πεπεισμαι τι

δυνατός εστιν τὴν παραθήκην μου φυλάξαι ις κείνην τὴν I ἡμεραν. ποτύπωσιν εχε γιαινόντων λόγων, ὼν παρ' εμ οφήκουσας, εν πίστει και αγάπI I εν ριστῶ ησου. 14 τὴν καλὴν παραθηκην φύλαξον διὰ Πνευματος Ἀγίου του

και ὁσα εν Ἐφέσω διηκόνησεν, βελτιον, γινώσκεις. 2 αἰ ουν, τεκνον μου, ενδυναμοῖ ν 9 χάριτι 5 ναρι- στῶ ησου και α ηκουσας παρ' μοῖ διὰ πολλῶν μαρτυρων, ταῖτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, ιτινες κα- νοι σονται και τέρους διδάξαι. συνκακοπάθησον οῦς καλὸς στρατιωτης ριστοῖ ησοῖ. ουδεις στρατευό-

SEARCH

MENU NAVIGATION