장음표시 사용
571쪽
1. 6-2. 4.εσομαι αυτ ει πατέρα, και αυτὸς σται μοι ει υἱόν:ὁταν δὲ πάλιν εισαγάγI τον πρωτότοκον εις την οικουμέ- ν ν λεγει, Και προσκυνησάτωσα αυτω παντες αγγελοι
Θεοῖ και προς μὲν τους αγγελους λεγει, D ποιῶν
τούς αγγέλους αυτου πνευματα, και τους λειτουργοῖς αυ-
του πυρος φλόγα 'ρος δὲ τον ἰόν, D θρόνος σου,
ὁ Θεός, ει το αιῶνα του αιῶνος, και ἡ ράβδος της ευθύτητος ράβδος της βασιλείας σου ηγάπησας δικαιοσυνην και μίσησας ἀνομίαν διὰ τουτο ἔχρισέν σε ὁ Θεός,
ὁ Θcός σου, λαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τους μετόχους σου. και, Σ κατ αρχάς, Κυριε, την γην θεμελίωσας, και εργα Oτων χειρῶν σου εισιν οἱ ουρανοί αὐτοι ἀπολουνται II συ δὲ διαμενcις και πάντες ὼς ἱμάτιον παλαιωθησονται, και σε περιβόλαιον λίξεις αυτους , ὼς μάτιον, και 2 ἀλλαγήσονται - δὲ ὁ α δ ει, και τὰ τη σου υκ κ-
λείφουσιν προς τίνα δὲ τῶν ἀγγέλων εἴρηκέ ποτε, 3
Κάθου κ δεξιῶν μου εως αν θῶ τους χθρούς σου ὁποπόδιον τῶν ποδων σου ora πάντες εισιν λειτουργικα Iuπνεύματα ει διακονιαν αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν Διὰ τοῖτο δει περισσοτερως προσεχειν μας τοι ἀκου- σθεῖσιν, μη ποτε παραρυωμεν. ει γὰρ ὁ δι' αγγελων λαληθεις λόγος γενετο βέβαιος, και πασα παράβασις και
παρακοη λαβεν ενδικον μισθαποδοσίαν, πως μεῖς εκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελησαντες σωτηρίας; τις, ἀρχην λαβουσα λαλεῖσθαι διὰ του Κυρίου, υπὸ τῶν ἀκουσάντων εις π μας ἐβεβαιωθη συνεπιμαρτυρουντος του
Θεου σημείοις τε και τερασιν και ποικιλαις δυνάμεσιν καιΠνευματος 'Aγίου μερισμοῖς κατὰ τὴν αυτου θέλησιν.
572쪽
Oυ γαρ ἀγγελοις πεταξεν την οἰκουμενην την μελλου- σαν περ ης λαλουμεν. διεμαρτυρατο δε πού τις λε-γων, Τι εστιν ἄνθρωπος τι μιμνησκ αυτου η υιὸς ἀν- θρωπου οτι επισκεπτ αυτον; λάττωσας αυτον βραχύ τι παρ αγγελους δόξ9 και τιμI στεφάνωσας αυτόν
8 πάντα πεταξας ποκάτω των ποδων αυτου. ν τω γαρυποτάξαι αυτω a. πάντα οὐδὲν ἀφηκεν αυτ ἀνυπότακτον. νυν δε υπω ρωμεν αυτ τὰ πάντα υποτεταγμενα τονδε βραχυ τι παρ αγγελους λαττωμενον βλεπομεν Ιησουνδια το πάθημα του θανάτου δόξ και τιμὴ στεφανωμενον, πως χάριτι Θεοῖ περ παντος γεύσηται θανάτου. IO 'Eπρεπεν γαρ αυτω, δι' ον τα πάντα και δι' ου τα πάντα, πολλοῖς ιοῖς ις δόξαν ἀγαγόντα τον ἀρχηγον της σωτη-I ρια αὐτῶν δια παθημάτων τελειῶσαι. o τε γὰρ ἁγιάζων και οἱ ἁγιαζό μενοι ξ ενὸς πάντες δι' ην αιτια οὐκ I 2 παισχυνεται δελφοῖ ς αυτοῖς καλειν λεγων Ἀπαγ-γcλὼ τὸ oνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, εν μέσω εκκλησίας
Id μνησω σε. και πάλιν Ἐγὼ σομαι πεποιθως π αὐ-τω. και πάλιν, δο εγὼ και τὰ παιδια μοι δωκεν ὁ 14 Θεός. πει ουν τὰ παιδια κεκοίνωνηκεν αἶματος καισαρκός, και αὐτὸς παραπλησίως μετεσχεν των αὐτῶν, ναδια του θανάτου καταργησὶ τον τὸ κράτος εχοντα τουν θανάτου, τουτ εστιν τον διάβολον, και ἀπαλλά& τουτους, σοι φόβω θανάτου δια παντὸς του ζῆν νοχοι σαν
16 δουλcιας oυ γὰρ δήπου αγγελων πιλαμβάνεται, αλλὰ
Ι σπερματος 'Aβρααμ επιλαμβάνεται. οθεν φειλεν κατὰ πάντα τοῖς ἀδελφοῖς μοιωθηναι, ιν ελεημων γενη- ται και πιστος ἀρχιερευς τὰ προς τὸν Θεον εις τὸ λάσκε-I σθαι τὰς αμαρτίας του λαου. εν ω γὰρ πεπονθεν αυτὸς πεερασθείς, δύναται τοις πειραζομένοις βοηθησαι.
573쪽
Oθεν αδελφοι αγιοι, κλήσεως πουρανίου μέτοχοι κατανοήσατε τον ἀπόστολον και αρχιερέα της μολογίας μων Ἱησοῖν, πιστον οντα τω ποιήσαντι αυτόν, ἰς και Μωυσῆς ν λ τω ἴκω αυτοῖ πλείονος γαρ υτος δόξης παρὰ Μωυσῆν ξίωται, καθ' ὁσον πλείονα τιμὴν εχει του οἴκου ὁ κατασκευάσας αυτόν. πας γαρ οἶκος κατασκευάζεται πο τινός ὁ δε πάντα κατασκευάσας Θcός και Iωυσῆς με πιστος εν λ τω οἴκω αυτου
ὼς θεράπων εις μαρτυριον των λαληθησομένων 'ρι
ημεῖς, ὰν την παρρησίαν και το καύχημα της ελπίδος μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν. Διό, καθως λέγει το ΙΠνευμα το 'Aγιον, Σήμερον ὰν της 7
φωνῆς αυτοῖ ἀκούσητε, in σκληρύνητε τὰς καρδίας
υμῶν ς ε τω παραπικρασμω κατὰ την ἡμέραν του πειρασμου τλερήμω, ου πείρασαν ι πατέρες μων εὐδοκιμασία και ειδον τα εργα μου τεσσεράκοντα Oετη. διὸ προσωχθισα τη γενεα ταυτὶ και ειπον Ἀει πλανῶνται, καρδία αυτοι δε υκ γνωσαν τας δούς μου ὼς μοσα εν τλοργῆ μου, E εισελευσονται εις τὴν κατά- Ιπαυσίν μου βλέπετε, δελφοί, μή ποτε στα εν τινι 2υμῶν καρδία πονηρα πιστίας ε τω ἀποστῆναι απὸ Θεουζωντος ἀλλὰ παρακαλεῖτε αυτους καθ' κάστην μέ- 3ραν, χρις ου Σήμερον καλεῖται, ἶνα μὴ σκληρυνθῆ τις
στου γεγόναμεν, ἐάνπερ τὴν ρχὴν τῆς υποστάσεως μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεμ Q τω λέγεσθαι, Σήμε Ἀβρον ἐὰν τῆς φωνῆς αυτου ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τας
574쪽
I καρδιας υμ ων δ εν ω παραπικρασμω τίνες γαρ ἀκούσαντες παρεπίκραναν ἀλλ' o πάντες ι εξελθόντες 1 εξ ιγυπτου δια Μωυσέως τισιν δὲ προσωχθισεν τεσσεράκοντα ετη ουχι τοι ὁμαρτήσασιν ων τα κῶλα I 8 πεσεν εν ῆ Ῥήμω τίσιν δὲ μοσεν νεισελευσε- σθαι ει τὴν κατάπαυσιν αυτου εἰ, η τοι ἄπει σασιν I9 α βλεπομεν 4τι υκ δυνήθησαν εἰσελθεῖν δι' ἀπι
Φοβηθωμεν ου μ ποτε καταλειπομενης παγγελιας εισελθεῖν εις τὴν κατάπαυσιν αυτου δοκῆ τις ξ μων 2 στερηκεναι και γάρ γε ευηγγελισμενοι καθάπερ κἀκεῖνοι ἀλλ' οὐκ φελησεν ὁ λόγος τῆς ἀκοῆς εκεινους μὴ συνκεκερασμενους τη πίστει τοι ἀκουσασιν. Eισερχόμεθα - εις τὴν κατάπαυσιν οἱ πιστεύσαντες, καθως ειρηκεν, ς μοσα εν τῆ ργῆ μου, Ε εἰσελευσονται εις τὴν κατάπαυσιν μου, καίτοι των ργων απὸ κατα-
βολῆς κόσμου γενηθεντων. εἴρηκεν γάρ που περὶ τῆς εβδόμης ουτως, Και κατεπαυσεν ὁ Θεὸς εν τλῆμερα p
s βδόμη πὸ πάντων ων εργων α ου' και εν τούτω πάλιν, Ε εἰσελευσονται ει τὴν κατάπαυσίν μου. επει υν πολειπεται τινὰς εισελθειν εις αυτην, και ι
πρότερον ευαγγελισθέντες -υ εἰσῆλθον δι ἀπείθειαν, πάλιν τινα ορίζει μεραν, Σήμερον εν Δαυειδ εγων μετα τοσουτον χρόνον, καθως προείρηται, Σήμερον αντης φωνῆς αυτου ἀκούσητε, μη σκληρύνητε τας καρδίας
αλλης λάλει μετα ταυτα μερας ἄρα πολείπεται
575쪽
την κατάπαυσιν αυτου και αυτὸς κατεπαυσεν aro των
εργων αυτου, σπερ απὸ των διων ὁ Θεός. Σπουδάσωμεν ου εισελθεῖν εις κείνην την κατάπαυσιν II, μη εν ω αυτω τις ποδείγματι πω της πειθείας. ζων γαρ ὁ λόγος του Θεου και νεργής, και τομώτερος 2υπερ ἀσαν μάχαιραν δίστομον, και διῖκνου μενος α ιμερισμου φυχης και πνεύματος, αρμων τε και μυελῶν, και κριτικος ενθυμησεων και εννοιων καρδιας και Οὐκ 13εστιν κτίσις αφανης νωπιον αυτου, πάντα δε γυμνα καιτετραχηλισμεν τοις ὀφθαλμοῖς αυτο προ ον μῖν ὁ λόγος. Eχοντες υν αρχιερεα μεγαν διεληλυθότα τους οὐρα- ένους, ησουν τον ἱὸν του Θεου, κρατῶμεν της μολογίας. O γαρ χομεν ρχιερεα μη δυνάμενον συνπαθησαι ταῖς IS ἀσθενειαις μῶν πεπειρασμενον δὲ κατα πάντα καθ' -
μοιότητα χωρις αμαρτίας. προσερχώμεθα ουν μετα 6 παρρησία τω θρόνω της χάριτος, ἴνα λάβωμεν ελεος και
χάριν ευρωμεν ει ευκαιρον βοηθειαν.
Πας γαρ ἀρχιερευς ε ανθρώπων λαμβανόμενος περ ανθρώπων καθίσταται τὰ προς τον Θεόν, ἴνα προσφερn δῶρα τε και θυσίας περ μαρτιῶν, μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοι ἀγνοουσιν και πλανωμενοις, πει και αυτὸς
περίκειται ἀσθενειαν και δι' αυτην φείλει καθὼς περι
του λαουχυτως και περι εαυτου προσφερειν περ αμαρτιῶν.
Και οὐχ αυτω τις λαμβάνει την τιμην, ἀλλα καλούμενος υπ του Θεου, καθώσπερ και Ἀαρών. ουτως και ὁ χριστὸς Ουχ εαυτὸν δόξασεν γενqθηναι ρχιερεα, ἀλλ' ὁ
576쪽
λαλήσας προ αυτόν, ιός μου ει συ, γω σήμερον γεγει - νηκά σε καθως και ν τερ λεγει, ' λ ερευς ει τον αιῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδεκ. Οὐεν ταῖς μεραις
της σαρκος αὐτου δεήσεις τε και κετηρίας προς το δυνάμενον σωζειν αυτὸν εὐθανάτου μετα κραυγης ἰσχυρὰς καιδακρυων προσενεγκας, και εισακου εὶς π τῆς εὐλα-
υπακοήν, και τελειωθεὶς εγενετο πασιν τοῖς υπακουου- Ι σιν αὐτ αιτιος σωτηρίας αιωνίου, προσαγορευθεὶς
υπὸ του Θεοῖ ἀρχιερευς κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδεκ. 1 Περὶ Ου πολυς λιν ὁ λόγος και δυσερμήνευτος λεγειν, Ι επεὶ νωθροι γεγόνατε ταῖς ἀκοαῖς και γαρ ὀφείλοντες σιναι διδάσκαλοι διὰ τον χρόνον πάλιν χρείαν εχετε του διδάσκειν μῆς τινὰ τὰ στοιχεια της ἀρχῆς των λογίων του Θεου, και γεγόνατε χρείαν χοντες γάλακτος, και οὐ i στερεὰ τροφης. πὰς γαρ ὁ μετεχων γάλακτος ἄπει-I ρος λόγου δικαιοσυν ς νήπιος γάρ στιν τελείων δεεστιν η στερεὰ τροφή, των διὰ τὴν ξιν- αισθητήρια γεγυμνασμεν εχόντων προς διάκρισιν καλου τε και
6 Δ ιδ αφεντc τον της ἀρχης του μεστου λόγον επὶ τὴν τελειότητα φερώμεθα μη πάλιν θεμελιον καταβαλλόμεi/οι
μετανοίας απὸ νεκρων εργων, και πιστεως επι Θεόν, βαπτισμων διδαχῆς πιθεσεως τε χειρων αναστάσεως τε νεκρων και κρίματος ιωνιου και τουτο ποιήσομεν
4 άνπερ επιτρεπη ὁ Θεός. δυνατον γὰρ τούς παξ φωτισθεντα γευσαμενους τε της δωρεας τῆς ποπα- νιου και μετόχους γενηθεντας Πνευματος Ἀγιου και καλὸν γευσαμενους Θεο ρῆμα δυνάμεις τε μελλοντος αιῶνος, και παραπεσόντας, πάλιν ἀνακαινίζειν εις με
577쪽
παραδειγματίζοντας πιοῖσα τον εὐαυτῆς
ερχόμει ον πολλάκις ετόν, και τίκτουσα βοτάνην εἴθετονε κείνοις δι ους και γεωργειται, μεταλαμβάνει ευλογίας ἀπο του Θεου εκφερουσα δε ἀκανθα και τριβόλους αδόκιμος και κατάρας εγγυς, ης το τελο εις καυσιν. ΙΠεπείσμεθα δὲ περι μων, γαπητοί, τα κρείσσονα και εχόμενα σωτηρίας, ει και οἴτως λαλου ου γαρ IO αδικος ὁ Θεὸς πιλαθεσθαι του εργο υμων, και η αγάπης η ενεδείξασθε ει το νομα υτου, διακονησαντες τοι ὁγίοις και διακονουντες. επιθυμοῖμεν δε καστον IIυμων την αυτην ενδείκνυσθαι σπουδην προς την πληροφο
ρίαν της λπίδος ἄχρι τελους P μη νωθροι γενη- 2
σθε, μιμητο δε των δια πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τὰς παγγελίας. Τω γὰρ 'Aβραὰμ παγγειλάμενος ὁ Θεος, πει κατ 3ουδενος εἶχεν μείζονος ὁμόσαι, μοσεν καθ' εαυτουλεγ Εἰ μην υλπων ευλογησω σε και πληθύνων πλη- 4
γελίας. ἄνθρωποι γαρ κατὰ του μείζονος μνύουσιν 6
και πάσης αυτοῖς ἀντιλογίας περας ις βεβαίωσιν λορκος. εν ω περισσότερον βουλόμενος ὁ Θεὸς πιδεῖξαι τοι κλη- II μονόμοις της επαγγελίας το ἀμετάθετον της βουλης αὐτοῖεμεσίτευσεν ορκω, 'να διὰ δύο πραγμάτων ἀμεταθε I 8των ε οἶς δύνατον φεύσασθαι Θεόν, σχυρὰν παράκλησιν χωμεν οι καταφυγόντες κρατῆσαι της προκειμενης
πετάσματος, oπου πρόδρομος περ ημων εισῆλθεν οπψ υς, κατὰ την τάξιν Μελχισεδε ἀρχιερευς γενόμενος
578쪽
Oυτος γὰρ o Μελχισεδέκ, βασιλευς Σαλημ ιερευς του Θεοῖ του φιστου, ὁ συναντησας 'Aβρααμ ποστρέφοντι ἀπο τῆς κοπη των βασιλέων και ευλογησας αυτόν, ω και δεκάτ' ἀπο πάντων μέρισεν Ἀβραάμ πρωτον με ερμηνεύομενος Βασιλεῖ Δικαιοσύνης, πειτα δὲ και βασιλευς Σαλημ, ο εστιν ασιλεῖς Σιρηνης, ἀπάτωρ, ἀμητωρ, ἀγενεαλόγητος, μητε Oxqν μερων μητε ζωης τελος χων ἀφωμοιωμένος δὲ τω ιω του Θεου), μενει
Θεωρεῖτε δὲ πηλίκος ουτος, ω δεκάτην Ἀβραὰμ ἔδωκεν
ε των ἀκροθινίων ὁ πατριάρχης και ι με ε τωνυιων Λευει την ἱερατείαν λαμβάνοντες εντολην ἔχουσιν ἀποδεκατοῖ τον λαὸν κατα τον νόμον, τουτ εστι τους
αδελφοῖς αυτων, καίπερ ἐξεληλυθότας ε της ὀσφύος Ἀβραάμ, ὁ δὲ μ γcνεαλογουμενος ἐξ αυτων δεδεκά
τωκεν 'Aβραάμ, και τον ἔχοντα τὰς παγγελίας ευλογη- κεν χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας το λαττον πο ου κρείττονος υλογεῖται. και δε μεν δεκάτας ποθνησκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν, κει δὲ μαρτυρούμενος οτι ci. και ς επος ειπεῖν δι Ἀβραὰμ και Λευεὶς 1 δεκάτας λαμβάνων δεδεκάτωται ἔτι γαρ εν p σφύi
του πατρος ην τε συνηντησεν αυτω Μελχισεδέκ.
II E μεν ου τελείωσις δια της Λευειτικης ιερωσύνης ην ὁ λαὸς γὰρ π αὐτης νενομοθέτηται), τις τι χρεία κατα την τάξιν Μελχισεδὲκ τερον ἀνίστασθα ιερέα, και οὐ κατὰ
ia την τάξιν Ἀαρὼν λέγεσθαι μετατιθεμένης γὰρ της ιερωσύνης ἐξ ανάγκης και νόμου μετάθεσις γίνεται. i 3 q, o γὰρ λέγεται ταυτα φυλης τέρας μετέσχηκεν, ἀφ'
579쪽
ῆς ἰδεις προσεσχηκεν τυ, θυσιαστηρίω πρόδηλον
γαρ τι εξ ούδα ἀνατεταλκεν ὁ Κυρεος μων εις δε πιλυ- λην περι ερεων ουδεν Μωυσῆς λάλησεν και περισ- 15σότερον ἔτι κατάδηλόν στιν ει κατὰ τὴν μοιότητα Μελχισεδὲκ ανισταται ἱερευς τερος, o οὐ κατὰ νόμον 16 στολῆς σαρκινης γεγονε αλλὰ κατὰ δυναμιν ζωῆς καταλυτου μαρτυρεῖται γαρ τι ὁ ἱερευς ει τὸν αιῶνα 7 κατὰ τὴν ταξιν Μελχισεδέκ. Αθέτησις με γαρ γίνεται προαγουσης εντολης διὰ το 18 αὐτῆς ασθενες και ανωφελες, ουδὲ γὰρ τελείωσεν ὁ Γ νόμος, πεισαγωγη δὲ κρείττονος ελπιδος, δι η εγγίζομεν τω cω Και καθ' ὁσον ου χωρὶς ορκωμοσίας ο μεν ογαρ χωρις ορκωμοσίας εἰσιν ιερεῖς γεγονότες, Ira μετα 21 ὁρκωμοσίας διὰ του λεγοντος πρὸς αυτόν, D μοσεν Κυριος και οὐ μεταμεληθησεται, Συ ιερευς ει τὸν αιῶνα), κατὰ τοσουτο και κρείττονος διαθηκης γεγονε εγγυος TaἹησους Και ι με πλείονες εἰσιν γεγονότες Ῥεῖς 23 διὰ τὸ θανάτω κωλυεσθαι παραμενειν ὁ δ δὴ τὸ γιμcνειν α δ ει τὸν αιῶν ἀπαράβατον χει την ἱερωσυνηυ ὁθεν και σωζειν εις τὸ παντελες δυναται τους Sπροσερχομενους δι' αὐτο τω Θεω πάντοτε ζων εἰς δ ν-
Τοιουτος γαρ μῖν κοι επρεπεν ἀρχιερευς ὁσιος, ακα 2
κος, αμίαντος, κεχωρισμενος απὸ των αμαρτωλων, και φ'-λότερος των Ουρανων γενόμενος o Ου εχε καθ' με- πραν νάγκην, σπερ ι ρχιερεις πρότερον περ των διωναμαρτιων θυσίας ἀναφερειν, πειτα των του λαοῖ τουτογαρ ποίησεν εφάπαξ εαυτὸν ἀνενεγκας et νόμος γαρ 28
580쪽
ανθρώπους καθίστησιν αρχιερεῖς Ἀοντας ἀσθένειαν, ὁ λόγος δε της ορκωμοσίας της μετὰ τον νόμον ἱδ ει τοναιῶνα τετελειωμένον.
B Mcφαλαιον δὲ π τοις λεγομένοις, τοιουτον χομεν αμ χιερέα, ο ἐκάθισεν εν δεξια του θρόνου της μεγαλωσυνης εν τοῖς οὐρανοῖς, των γίων λειτουργος και η σκηνης της ληθινης ην πηξεν ὁ Κύριος, υκ ανθρωπος. πας γαρ ἀρχιερευς ει το προσφέρειν δῶρα τε και θυσίας
καθίσταται ὁθεν ἀναγκαῖον χειν τι και τουτον Ο προσε-
νέγκI ει μεν ου ην επι γης, ουδ αν ν ιερεύς, οντων των προσφερόντων κατὰ νόμον τὰ δῶρα, οἴτινες υποδείγματι και σκια λατρευουσιν των πουρανίων, καθως κεχρημάτισται ωυσῆς μελλων πιτελεῖν την σκηνημ ηορα, γαρ φησιν ποιησεις πάντα κατὰ τον τυπον τον δειχθέντα σοι ν τω ὁρει νυν δὲ διαφορωτέρας τετυχεν λειτουργίας ὁσω και κρείττονος στιν διαθήκης μεσίτης, τις επὶ κρείττοσιν παγγελίαις νενομοθέτηται.
Et γαρ η πρώτη κείνη ην ἄμεμπτος ου αν δευτερας εζητεῖτο τόπος μεμφόμενος γαρ αυτους λεγει, δοῖ ἡμέραι ρχονται, λεγει Κύριος, και συντελεσω επι τον οἶκον Ἱσραὴλ και επι τον οἶκον ούδα διαθήκην καινήν 9 υ κατὰ τὴν διαθήκην ην ποίησα τοῖς πατράσιν αυτοῦ εὐῆμερα πιλαβομένου μου της χειρὸς αυτῶν ξαγαγεῖν αἴ- τους ε γης ιγυπτου ὁτι αυτοὶ οὐκ νέμειναν ἐν τ9 δ α-
L θήκη μου, κἀγὼ μέλησα αυτῶν, λέγει Κύριος. ὁτιαύτη ἡ διαθήκη ν διαθήσομαι τυ οἴκω Ἱσραὴλ μετα τὰς ημέρας κείνας λέγει Κύριος διδους νόμους μου ει τῆν
διάνοιαν αυτῶν και επι καρδίας αυτῶν πιγράφω αυτούς και σομαι αὐτοῖς ις Θεόν, και αὐτοι σονται μοι εις λαόν