장음표시 사용
591쪽
στελλόμενον, Καν θηρίον ha του ὁρους, λιθοβοληθήσεται και υτ φοβερὸν η τὸ φανταζόμενον, Μωυσῆς Πεἶπεν Εκφοβός εἰμι και στρομος ἀλλα προσεληλύ- 22θατε Σιὼν ὁρει, και πόλει Θεου ζωντος, Ἱερουσαλημ που- ρανιω, και μυριάσιν ἀγγελων πανηγύρει και εκκλη- 23σι πρωτοτόκων πογεγραμμένων ν ουρανοῖς, και κριτηΘεῶ πάντων, και πνεύμασι δικαιων τετελειωμ&ων,
και διαθήκης νέας μεσίτI ησου, και αἴματι ραντισμοῖ 2 4 κρεῖττον λαλουντι παρα τυν Aβελ Bλἐπετε μὴ πα- ξραιτήσησθε τον λαλουντα. ει γαρ κεῖνο ουκ ἐξέφυγον επὶ γης παραιτησάμενοι το χρηματίζοντα, πολυ μαλλονημεῖς οἱ τον- ουρανων ἀποστρεφόμενοι o η φων et την γην ἐσαλευσεν τότε, νυν δε πήγγελται λέγων. Eτι ἄπαξ γὼ σείσω ου μόνον την γην ἀλλα και τον οὐρανόν. ro D Eτι ἄπαξ δηλοῖ την των σαλευομένων μετάθεσιν 27ως πεποιημένων, να μείνθ τα μη σαλευόμcνα Διδ ββασιλείαν ἀσάλευτον παραλαμβάνοντες εχωμεν χάριν, δι' ς λατρεύωμεν ευαρέστως τω Θεω μετὰ ευλαβεια καιδέους α γαρ ὁ Θεὸς μων υ καταναλίσκον. fra φιλαδελφία μενέτω. της φιλοξενίας, ἐπι- 13 I, λανθάνεσθε δια ταύτης γαρ λαθόν τινες ξενίσαντες αγ- γελους μιμνήσκεσθε των δεσμίων ς συνδεδεμένοι,
των κακουχουμενων ω και αυτοι οντες ε σώματι.
τίμιος ὁ γάμος εν ἀσιν και η κοίτη ἀμίαντος πόρνους γα και μοιχους κρινε ὁ Θεός. ἀφιλάργυρος ὁ τρόπος, ἀρκουμενοι τοι παρουσιμ αυτὸς γαρ εἴρηκεν ο μή σε
592쪽
ἀνω, οὐδ' οὐ μη σε εγκαταλίπω στε θαρροῖντας ἡμας λεγειν Κυριος μ.οὶ βοηθός, οὐ φοβηθήσομαι τι ποιήσει
μοι ανθρωπος; Μνημονευετε τῶν γουμένων μων, ἴτινες λάλησανυμ, τον λογον του Θεοῖ ων ἀναθεωρουντες τὴν κβασιν
τῆς αναστροφης μιμεῖσθε την πίστιν. ησοῖς ριστὸς
ἐχθε και σήμερον ὁ αυτός, και εις τους αιῶνας. διδαχαις ποικιλαις και ξεναι μὴ παραφερεσθε καλὸν γὰρ χάριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν, οὐ βρώμασιν, ν οἶς IO υκ φεληθησαν οι περιπατοῖντες. Ἐχομ ε θυσιαστη - ριον ου φαγεῖν ους εχουσιν ξουσίαν οἱ τῆ σκηνηII λατρευοντες. ν γὰρ ισφερεται ζώων τὸ αἶμ α περὶ αμαρτίας ει τὰ ἄγια διὰ του ἀρχιερέως, τουτων τὰ σύ- I lματα κατακαίεται ξω τῆς παρεμβολῆς. διὸ και η- σους, ἴνα γιάση διὰ του διου ιματος το λαόν, λI τῆς πυλης παθεν τοινυν ξερχώμεθα προ αυτὸν ξω I τῆς παρεμβολῆς τον ὀνειδισιμὸν αὐτο φέροντες. οὐ γὰρ χομεν δε μένουσαν πόλιν, αλλὰ τὴν μέλλουσαν 1 5 επιζητοῖμεν δι αυτου ουν ἀναφέρωμεν θυσίαν αινε-
σεως διὰ παντὸς τω Θεω, τουτ εστιν καρπον χειλεων - 16 μ ολογουντων τ ονόματι αυτου. της δὲ εὐποιἴας καικοινωνίας μὴ πιλανθάνεσθε τοιαυται γὰρ θυσιαι εὐαρε- 17 στειται ὁ Θεος Πειθεσθε τοι ἡγουμένοις μων καιυπείκετε αυτοὶ γὰρ ἀγρυπνουσιν υπὸ τῶν φυχων μων ως λόγον αποδώσοντες PQ μετὰ χαρας τουτο ποιωσιν και μηστενάζοντες, αλυσιτελες γὰρ μῖν τουτο.
18 Προσευχεσθε περ ημων πειθόμεθα γὰρ oτι καλὴν συνείδησιν Ἀομεν εν πασιν καλως θελοντες ἀναστρέφεσθαι. I περισσοτέρως δὲ παρακαλω τουτο ποιῆσαι, να τάχιον
593쪽
Παρακαλῶ μ υμας, δελφοί, ἀνέχcσθε του λόγου της 2 2παρακλήσεως και γαρ δια βραχέων πέστειλα υμῖν. Γινώσκετε τον ἀδελφὸν μων Τιμόθεον ἀπολελυμένον, 3 μεθ' ου εὰν τάχιον ερχηται, φομαι μας Ἀσπάσα- 24σθε πάντας τους ἡγουμένους μων και πάντας τους αγίους. ασπάζονται μας οι απὸ της ταλίας.
M χάρις μετα πάντων ῬωW μὴν ab
1άκωβος Θεου και 1 Που ησου ριστοῖ δουλος ταῖς δώδcκα φυλαῖς ταῖς εν p διασπορα χαίρειν. Πασαν χαρὰν ἡγήσασθε, αδελφοί μου, ταν πειρασμοῖς περιπέσητε ποικίλοις, γινωσκοντες ὁτι τὸ δοκίμιον υμων της πίστεως κατεργάζεται πομονήν. ἡ δε υπομονὴ εργον τελειον χέτω, ἴνα τε τελειοι και λόκληροι, εν μηδεν λειπόμενοι. Εἰ δέ τις υμων λείπεται σοφίας,
αιτείτω παρα τον διδοντος Θεου πασιν ἄπλως και μὴ ὀνειδίζοντος, και δοθοσεται αυτω. αιτείτω δε ε πί-
594쪽
1. 7-21. ΑΚΩΒΟYστε μηδεν διακρινόμενος ὁ γαρ διακρινόμενος εοικεν κλύ- δωνι θαλάσσης ἀνεμιζομεν κα ριπιζομενω ' γμροιεσθω ὁ ανθρωπος κεῖνος τι λημφεταί τι παρα του Κυριου ἀνηρ δίψυχος, κατάστατος εν πάσαις ταις ὁδοις αυτου Καυχάσθω δε ὁ ἀδελφος ὁ ταπεινὸς εν Io τω ἴφc αυτοῖ Q δε πλουσιο εν τὶ ταπεινώσει αυτοῖ' II τι ς ἄνθος χόρτου παρελεύσεται. ἀνετειλεν γαρ
ηλιος συν τ καύσωνι και εξήρανε τον χόρτον, και τοἄνθος αυτου ξεπεσεν και η υπρεπεια του προσώπου αυ- του ἀπώλετο ἴτω και ὁ πλούσιος εν ταῖς πορείαις αυ- του μαρανθησεται.
Ι Μακάριος ἀνηρ ος πομενε πειρασμόν' ὁτι δόκιμος γενόμενος λημφεται τον στεφανον της ζωης, ον επηγγείλατο II τοι ἀγαπῶσιν αυτόν. μηδεὶς πειραζόμενος λεγετ οτι 'Aπὸ co πειράζομαι ὁ γαρ Θεὸς ἀπείραστός εστιν κα- P κων πειράζει δε αυτὸς οὐδενα cκαστος δε πειράζεται υπὸ της δίας πιθυμίας ξελκόμενος και δελεαζόμενος. I ειτα φ πιθυμία συλλαβουσα τίκτει ὁμαρτίαν in δε 16 αμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκυεῖ θάνατον. M , πλανα-I σθε, δελφοί μου γαπητοί. πῶσα δόσις ἀγαθη καιπῶν δώρημα τελειον ἄνωθεν εστιν καταβαῖνον απὸ τοῖΠατρὸς των φώτων, παρ' ω υκ εν παραλλαγη η τροπης
i ἀποσκίασμα. βουληθεις ἀπεκύησεν μῆς λόγω λη-
θείας, ει τὸ εἶναι μῆς ἀπαρχην τινα των αυτου κτισμά-
19 Ιστε αδελφοί μου γαπητοί. εστ δε πῶς ἄνθρωπος ταχυς ει τὸ ἀκοῖσαι, βραδυς ει τὸ λαλησαι, βραδυς εις a ὀργην oργη γαρ ανδρὸς δικαιοσυνην Θεου υκ ργά-ν ζεται διὸ ἀποθεμενοι πῆσαν ρυπαρίαν και περισσείαν
595쪽
κακίας εν πραύτητι δεξασθε τον εμφυτον λόγον τον δυνάμενον σῶσαι τὰς ψυχὰς μων. a Dcσθε δε ποιηταὶ et λόγου, και η ἀκροαταὶ μόνον παραλογιζόμενοι αυτούς. οτι εἴ τις κροατης λόγου στὶν καὶ οὐ ποιητής, υτος 23 εοικεν ἀνδρι κατανοουντι το πρόσωπον της γενεσεως αὐτουεν σόπτρω κατενόησεν γαρ αυτον και ἀπελήλυθεν, a και ευθεως πελάθετο ποῖος ν. δε παρακύφας εἰς ξ νόμον τελειον ον της λευθερίας και παραμείνας ουκ - κροατὴς πιλησμονῆς γενόμενος ἀλλα ποιητὴς εργου, ουτος μακάριος I ποιήσει υτου σται E τις δοκεῖ 26θρῆσκος εἶναι, μὴ χαλιναγωγων γλωσσα αυτου ἀλλαἀπατων καρδίαν αυτου, τούτου μάταιος ἡ θρησκεία. θρησκεία καθαρα και ἀμίαντος παρὰ τω Θεω και Πατρι 2 7αύτη στίν, πισκεπτεσθαι ορφανους και χήρας εὐτλθλίφει αυτων, ἄσπιλον αυτον τηρεῖν ἀπὸ του κόσμου.
Ἀδελφοι μου, μὴ εὐπροσωπολημψίαις εχετε τὴν πίστιν του Κυριου μων ησοῖ ριστου της δόξης. Qὰν γαρ εισελθI ει συναγωγὴν μων ἀνὴρ χρυσοδακτύλιος ν
εσθῆτι λαμπρα, ισελθ9 δ και πτωχος εν ρυπaρα σθῆτι, και ἐπιβλεφητε επι τον φοροῖντα τὴν σθῆτα τὴν λαμπράν, και εἴπητε, Συ κάθου δε καλῶς, και τω πτωχω εἴπητε, Σ στῆθι κεῖ ἡ κάθου πο το ποπόδιόν μου, οὐ διεκρίθητε εν αυτοις και γενεσθε κριταὶ διαλογισμων
Ἀκουσατε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί οὐχ ὁ Θcὸς ξελε-
ξατο τοῖς πτωχους τω κόσμω πλουσίους εν πίστει και
κληρονόμους της βασιλείας ς επηγγείλατο τοῖς ἀγαπω-
596쪽
πλούσιοι καταδυναστεύουσιν μων, και αυτοὶ λκουσιν υμὰς ει κριτηρια ου αυτοι βλασφημου viso καλὸν
ονομα το πικληθεν φ' μὰς ει μέντοι νόμον τελειτε βασιλικὸν κατὰ την γραφην, Ἀγαπήσεις τον πλησίον σου
ω σεαυτόν, καλῶς ποιειτε ε δε προσωπολημπτεῖτε,
ὁμαρτία εργάζεσθε, ελεγχόμενοι υπο ου νόμου; παρα- 1 βάται 'Oστις γαρ ὁλον τον νόμον τηρησῖ, πταίσI δὲ II εν νί, γεγονεν πάντων νοχος ὁ γαρ ειπών Μὴ μοιχεύσ9ς, ειπεν και Μ. φονεύσὴς εἰ δὲ ὁ μοιχεύεις, φο-I νευεις δέ, γέγονας παραβάτης νόμου oυτως λαλεῖτε κα ουτως ποιειτε ὼς διὰ νόμου λευθερίας μελλοντες κρί- 13 νεσθαι. γαρ κρίσις ἀνελεος τω μη ποιησαντ ελεος
14 Τι το ὀφελος, δελφοι μου εὰν πίστιν λεγ9 τις εχειν εργα δὲ μ γ εχ9; μη δύναται η πίστις σωσα αυτόν; P εὰν αδελφὸς ναδελφη γυμνοι πάρχωσιν και λειπόμ ενοι I της φημερου τροφης, ει δέ τις αυτοῖς ξ υμων, Ἐπάγετε εν ειρην9, θερμαίνεσθε και χορτάζεσθε, μη δῶτε δὲ αὐτοῖς τα επιτηδεια του σώματος τι το φελος I ουτως και η πίστις, ὰν u εχ εργα νεκρά εστιν καθ' 18 αυτήν. ἀλλ ερεῖ τις ab πίστιν Ἀεις, κἀγὼ ἔργα χω δειξόν μοι την πίστιν σου χωρὶς των ργων, κἀγώ σοι 19 δείξω εκ των ργων μου την πίστιν. συ πιστεύεις ὁτιεῖς στi ὁ Θεός καλῶς ποιεις και τα δαιμόνια πιστεύ-
597쪽
ουσιν και φρίσσουσιν θελεις δε νωναι, ω ἄνθρωπε κενέ, ὁτι ἡ πίστις χωρὶς των ργων αργή στιν 'Α 21βραὰμ ὁ πατηρ μων ου εξ εργων δικαιώθη ἀνενεγκας Ἱσααὐτον υἱὸν αυτο επι το θυσιαστήριον βλεπεις Qοτι ἡ πίστις συνήργει τοις εργοις αυτοῖ, και εκ των ργων
ἡ πίστις τελειώθη, καὶ πληρώθη ἡ γραφη ἡ λεγου a 3
σα, 'Eπίστευσεν δε 'Aβρααμ τω Θεω, και λογίσθη αὐτω
εις δικαιοσύνην, και φίλος Θεοῖ κλήθη oρατε τι εξ ι
εργων δικαιουτα ανθρωπος, και υκ εκ πίστεως μόνον.
oμοίως δ και Ραὰβ ἡ πόρνη Ουκ εξ εργων δικαιώθη υπο- 25 δεξαμενη τους αγγελους και τερα ὁδω εκβαλοῖσα ωσπερ γαρ το σωμα χωρὶς πνεύματος νεκρόν εστιν, ουτως Gκαι ἡ πίστις χωρὶς εργων νεκρά εστιν.
M. πολλοι διδάσκαλοι γίνεσθε, δελφοί μου ειδότες οτι μεῖζον κρίμα λημψόμεθα πολλα γαρ πταίομεν
απαντες ει τις εν λόγω οὐ πταίει, υτος τελειος ἀνήρ, δυνατος χαλιναγωγῆσαι και ὁλον- σωμα. ε δε των ἴππων τους χαλινους ει τα στόματα βάλλομεν εις τὸ πεί- θcσθαι αυτους ἡμῖν, και ὁλον τὸ σωμα αυτων μετάγομεν. ιδου και τα πλοῖα, τηλικαῖτα ὁντα και υπὸ νεμων σκλη- ρων λαυνόμενα, μετάγεται υπὸ λαχίστου πηδαλίου, ὁπου
φορμὴ του ευθύνοντος βούλεται Oύτως και ἡ γλωσσα μικρὸν μελος εστὶ και μεγάλα αὐχει ιδοῖ λίκον πυρὴλίκην λην ἀνάπτει και ἡ γλωσσα πυρ, ὁ κόσμος
της αδικίας ἡ γλωσσα καθίστατα εν τοι μελεσιν μων, σπιλοῖσα λον τὸ σωμα και λογίζουσα τον τροχὸν της γενεσεως και φλογιζομενη υπὸ της γεεννης. πἀσα
598쪽
γα φυσις θηρίων τε και πετεινῶν. πετῶν τε καὶ εναλιων, δαμάζεται και δεδάμασται τη φύσει τὴ ανθρωπιν9 8 την δε γλῶσσα ουδεὶς δαμάσαι δυναται ανθρώπων ἀκα- τάστατον κακόν, μεστη ἰου θανατηφόρου εν αυτη εὐλογουμεν ον Κυριον και Πατερα, και εν αυτὶ καταρώμεθα του ανθρώπους τους καθ' ομοίωσιν Θεου γεγονότας Ι εκ ου αυτου στόματος ξερχεται υλογία και κατάρα. υ
II χρη, αδελφοί μου, ταυτα ουτως γίνεσθαι. μήτι η πηγὴ
Ia ε της αυτης πῆς βρυει το γλυκ και τὸ πικρόν μηδυναται, δελφοί μου, συκῆ λαίας ποιῆσαι η αμπελος συκα ἴτε ἁλυκον γλυκυ ποιησαι δωρ. Ι Τις σοφὸς και επιστημων λυμῖν δειξάτω εκ της καλῆς I αναστροφη τα εργα αυτο εν πραύτητι σοφίας. ει δὲ ζῆλον πικρον εχετε και εριθείαν ν η καρδία μῶν μηΙ κατακαυχασθε και φευδεσθε κατα της ληθείας. ουκεστιν αυτ η σοφία νωθεν κατερχομενη ἀλλὰ πίγειος,16 ψυχική, δαιμονιώδης. oπου γαρ ζῆλος και εριθεία, I εκεῖ ακαταστασία και παν φαῖλον πραγμα. ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μεν αγνή εστιν, πειτα ειρηνική, πιεικής, ευπειθής, μεστὴ λεους και καρπῶν αγαθῶν, ἀδιάκρι- 18 τος, ανυπόκριτος καρπος δὲ δικαιοσυνης ν Ῥήνγσπείρεται τοι ποιουσιν Ῥήνην. Πόθεν πόλεμοι και πόθεν μάχαι ν υμ, ου εντευθεν,εκ τῶν δονῶν μῶν τῶν στρατευομενων ν τοι μελεσιν 2 μῶν; επιθυμεῖτε, και υ εχετε φονεύετε και η-λοῖτε, και οὐ δυνασθε πιτυχειν μάχεσθε και πολεμεῖτε
3 ου εχετε δια τὸ μὴ αἰτεῖσθαι μας αιτεῖτε, και οὐ
599쪽
λαμβάνετε, διότι κακως αιτεῖσθε, ἴνα εν ταῖς δοiαῖς μων δαπανήσητε. μοιχαλίδες, ου οιδατε τι η φιλία του κόσμου χθρα του Θεου στίν ο εὰν ουν βουληθη φίλος εινα του κόσμου, χθρος του Θεοῖ καθίσταται in δοκεῖτε οτι κενως η γραφη λέγει, Προς φθόνον πιποθεῖ τοπνευμα ο κατωκισεν εν μῖν μείζονα δὲ διδωσιν λάριν διὸ λεγct, D Θεὸς περηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ διδωσιν χάριν ποτάγητε υν τω Θεῶ αν- 7τίστητ δε τω διαβόλω, και φευξεται ἀφ' υμων. γ- γίσατε τω Θεῶ και εγγιεῖ μῖν καθαρίσατε χεῖρας, αμαρτωλοί, και ἄγνίσατε καρδιας, δίψυχοι ταλαιπωρησατε
και πενθησατε και κλαυσατε ὁ γέλως μων εἰς πένθος μεταστραφήτω και ἡ χαρα εις κατήφειαν. ταπεινώ IOθητε νωπιον Κυριου και υφώσει μας. Μ η καταλαλειτε αλληλων, δελφοι καταλαλοῦν - 11ocλφου η κρίνων τον ἀδελφὸν αυτου καταλαλεῖ νόμου και κρίνc νόμον εἰ δὲ νόμον κρίνεις, ου ει ποιητης νόμου ἀλλα κριτης. ει εστιν ὁ νομοθέτης και κριτης, ὁ δυνά- ἰμενος σωσα και ἀπολέσαι συ δὲ τις ει ὁ κρίνων τον πλησίον 'Aγε νυν οι λέγοντες Σήμερον η υριον πορευσόμεθα 3ci τήνδε την πόλιν, και ποιήσομεν κε ενιαυτον καιεμπορευσόμεθα, και κερδήσομεw oἴτινες υκ ἐπίστα - 14
σόμεθα. .. ποιήσομεν. .. ἐμπορευσόμεθα. .. κερδήσομεν σώμεθα. .. σωμεν. .. σώ
600쪽
ἐστε η προς λίγον φαινομενη επειτα και ἀφανιζομένη P ἀντι του λέγειν μας, αν ὁ Κύριος θελησθ, και ζησομεν
Ι και ποιησομεν τουτο η κεῖνο νυν δε καυχασθε ενταῖς ἀλαζονείαις υμων πασα καύχησις τοιαύτη πονηρά I εστιν. ειδότι υ καλον ποιεῖν και μη ποιουντι, αμαρτία αυτω στίν.
5 'Aγ νυν ι πλούσιοι, κλαύσατε ὀλολύζοντες επὶ ταῖς ταλαιπωρίαις μων ταῖς επερχομέναις. ὁ πλουτος μων σέσηπεν, και τα μάτια μων σητόβρωτα γέγονεν ὁ
υσος μων και ὁ ἄργυρος κατίωται, και ὁ ο αυτων εις μαρτυριον μιν σται, και φάγεται τας σάρκας μων ως πυρ ἐθησαυρίσατε ν σχάταις ἡμέραις ιδο ὁ μισθος των ργατων ων ἀμησάντων τα χωρας μων ὁ ἀφυστερημενος ἀφ μων κράζει και α βοα των θερισάντων εις ταῖτα Κυριου Σαβαωθ εισεληλυθαν. ἐτρυφησατε επι της γης και σπαταλησατε εθρεφατε τας καρδίας υμων εὐημέρα σφαγης κατεδικάσατε, φονεύσατε τον
Μακροθυμήσατε υν, αδελφοί, εως της παρουσίας του Κυριου ιδοῖ ὁ γεωργο εκδεχεται τον τίμιον καρπον της γqς, μακροθυμων π αυτ εως λάβ9 προῖμον και φιμον. μακροθυμησατε και μεῖς, στηρίξατε τας καρδίας μων, ὁτι ἡ παρουσία του Κυριου ηγγικεν στενάζετε, αδελφοί, κατ αλληλων, ἴνα μη κριθητε ιδοῖ ὁ κριτης προ