The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

621쪽

3. 24-4. II. πιστευωμεν τω ονοματι του ἱου αυτου ησου ριστου

και ἀγαπωμεν αλληλους καθως δωκεν εντολην μῖν.

και ὁ τηρων αὐεντολὰς αυτο εν αυτω μενει, και αυτος εν 4αυτω. και εν τούτω γινώσκομεν ὁτι μενε εν μῖν, ε του

ΓΙνεύματος ου μῖν δωκεν. Αγαπητοί, μη παντὶ πνευματι πιστευετε, αλλα δοκι λάζετε τα πνεύματα ει εκ ου Θεοῖ στω τι πολλοὶ cυδοπροφῆται ξεληλύθασιν εις τον κόσμον ia τούτω γινώσκετε το Ινευμα του Θεου παν πνευμα ο ομολογεῖ Ἱησοῖν ριστὸν εὐσαρκ εληλυθότα εκ ου Θεο εστίν και ποῦ, πνευμα ὁ μὴ μολογεῖ τον Ιησουν κ του Θεου

Ου εστιν και τουτό εστιν O του αντιχριστου, ὁ ἀκηκόατε

νώσκων τον Θεὸν ακουει μων ο ου εστιν ε του Θεου Ουκ κουει μων. - τούτου γινώσκομεν το πνευμα της

αληθείας και το πνευμα της πλάνης. 'Aγαπητοί, ἀγαπωμεν αλλήλους τι η γάπη κ του Θεου στίν, και πας ὁ γαπων ε του Θεου γεγεννηται καὶ γινώσκει τον Θεόν. o μη γαπων ου εγνω τον Θcόw τι ὁ Θcδ αγάπη στίν. ia τούτω φανερωθη λαγάπη του Θεολεν μῖν, τι τον ἱὸν αὐτου ον μονο-γcν ἀπεσταλκεν ὁ Θεὸς ει τον κόσμον ἴνα ησωμεν δι' αὐτου 'ν τουτω στὶν φαγάπη, ου ὁτι μεῖς γαπη IOσαμεν ον Θεόν, ἀλλ' ὁτι αυτὸς γάπησεν μας καὶ απεστειλε τον ἱον αὐτογιλασμὸν περι των μαρτιων μωV. 'Aγαπητοί, ει υτως ὁ Θεὸς γάπησεν μας, καὶ μεῖς II

622쪽

4. I 2-5. 2.

ia ὀφείλομεν αλλήλους γαπῶν. Θεὸν ουδεις πώποτε τεθεαται εὰν ἀγαπωμεν αλλήλους, ὁ Θεὸς εὐημῖν μενει, I και η ἀγάπη αυτου τετελειωμεν εν μῖν στω ντουτω γινώσκομεν οτι εν αυτω μενομεν και αυτὸς εὐημῖν, I Oτι εκ ου LIνευματος αυτου δεδωκεν μῖν. Και μεῖς τεθεάμεθα και μαρτυρουμεν τι ὁ Ιατηρ ἀπεσταλκεν τον Id ἱον Σωτηρ του κοσμου. ος αν ὁμολογησ9 τι η- σους εστιν ὁ ιδ το Θεοῖ ὁ Θεὸς εν αυτ μενε και 16 αυτὸς εν ω Θεω και μεῖς γνώκαμεν και πεπιστευ-καμεν την ἀγάπην ην χει ὁ Θεὸς εν μῖν. o Θεὸς ἀγάπηεστίν, και ὁ μενων ν p ἀγάπ9 ν τω Θεω ἐνει, και ὁ

1 7 Ἐν τουτω τετελείωται η ἀγάπη μεθ' ημων ἴνα παρρησίαν εχωμεν εν τ ημ α της κρίσεως, τι καθως κεῖνος Ι 8 εστιν και μεῖς σμεν εν ω κόσμω τουτω. φόβος ουκ

εστιν ν τῆ ἀγαπη ἀλλ' η τελεία ἀγάπη ξω βάλλει τον φόβον οτι ὁ φόβος κόλασιν χει, ὁ δὲ φοβούμενος ου

2 πρωτος γάπησεν μῆς. εάν τις εἴπη τι Ἀγαπῶ τον Θεόν, και τον ἀδελφὸν υ οὐ μισp, φευστης στω ὁ γαρμη ἀγαπων τον ἀδελφὸν αυτο δ εώρακεν, τον Θεὸν ν2 ου εώρακεν ου δυναται γαπαν. και ταυτην την εἶ - τολὴν χομεν ἀπ αυτου ιν ὁ ἀγαπων τον Θεὸν ἀγαπακα τον ἀδελφὸν αυτοῖ. Πας ὁ πιστευων τι ησους στὶν ὁ ριστὸς εκ ου Θεοῖ γεγεννηται και α λαγαπῶν τον γεννήσαντα ἀγα-

πα και τον γεγεννημενον ξ αυτου. - τουτω γινώσκομεν τι ἀγαπωμεν τὰ τεκνα του Θεοῖ, ταν τον Θεὸν

623쪽

ὁτι αυτ θ εστιν η μαρτυρι του Θεοῖ, τι μεμαρτυρηκεν περ τοῖ ιοῖ αυτου ὁ πιστευων εις τον ἱὸν του coi IOεχε τὴν μαρτυρία εν αυτω ὁ μη πιστευων τω Θεω λευ- στην πεποίηκεν αυτόν, ὁτι υ πεπίστευκεν εις την μαρτυρίαν ην μεμαρτυρηκεν ὁ Θεὸς περ του ιο αυτου.

τοις πιστευουσιν εις τὸ ὁ νομα του ιου του Θεοῖ και ψαυτη ἐστιν et παρρησία ἔχομεν προ αυτόν, ὁτι άν τι αἰτώμcθα κατα τὸ θέλημα αυτου, ακούει μω και αν θ

624쪽

I μεν- αιτηματα- ίτήκαμεν - αυτου. Σάν τις ἴδ5τον ἀδελφὸν αυτο ὁμαρτάνοντα ὁμαρτίαν, προς θάνατον, αἰτησει, και δώσει αυτ ζωήν, τοις ὁμαρτάνουσιν μηπρος θάνατον εστιν αμαρτία προς θάνατον ονπερ με I mi λεγ ἴνα ερωτησθ. πασα ἀοικία μαρτία εστίν και εστιν αμαρτία ου προὐθα,ατον. 18 Οιδαμ c οτι πῶς ὁ γεγεννημενος εκ ου Θεοῖ οὐχ ὁμαρτάνει, αλλ' ὁ γενν εἰς κ του Θεο τηρε αυτόν, και I9 πονηρος ου ἄπτεται αυτου oιδαμεν ori εκ ου Θεοh2 εσμεν, και ὁ κόσμος ολο εν ω πονηρω κεῖται. ιδαμεν δε τι ὁ ιὸς του Θεοῖ κει, και δέδωκεν μῖν διάνοιαν ἱνα γινώσκομεν τον Ἀληθινόν, και σμεν- τω Ἀληθινω, εν ω ι αυτου ησου ριστω. oυτός εστιν 2 αληθινος Θεὸς και ζω αιώνιος τεκνία, φυλάξατε εαυτὰ ἀπο τω ειδώλων.

D πρεσβύτερος κλεκτ9 κυρια και τοις ἐκνοις αυτης,

Ους εγὼ γαπῶ ν ἀληθεία και οὐκ γὼ μόνος αλλὰ και πάντες ι εγνωκότες την ἀληθειαν, διὰ την ἀληθειαν

625쪽

Ἐχάρην λίαν ὁτι ευρηκα κ των τέκνων σου περιπατουν- τας εν ἀληθεία καθως εντολην λάβομεν παρα του Πατρός. και νυν ερωτω σε κυρία, ο - εντολην καινην γράφων σοι, ἀλλα ην εἴχαμεν α Ἀρχης, ινα ἀγαπωμεν αλλήλους. και αυτη στὶν λαγάπη, ἴνα περιπατωμεν κατὰ τας εντολας αυτου αυτ η εντολ εστιν, καθως ηκουσατε ἀπ' ἄρχης, ἴνα εν αὐτὴ περιπατητε. 'O τι πολλοι πλάνοι ξῆλθον εις τον κόσμον, οι μη ὁμολογουν-

τες ησουν ριστὸν πιόμενον εν σαρκί. ουτός εστιν ὁ πλάνος και ὁ ντίχριστος. βλεπετε αυτούς, ἴνα μη ἀπολεσητε α ιργάσασθε, ἀλλὰ μισθον πληρ ἀπολάβητε. πας ὁ προάγων και η μενων ν I διδαχῆ του ρ στου

την διδαχὴν οὐ φερει μη λαμβάνετε αυτὸν εις οικίαν, και χαίρειν αυτ μ λεγετε o λεγων γαρ αυτ χαί- IIρειν κοινωνει τοῖς εργοις αὐτου τοῖς πονηροῖς. Πολλὰ χων ἱμῖν γράφειν υκ βουληθην διὰ χάρτου 2και μελανος ἀλλὰ ελπίζω γενεσθαι προς μα και στόμα προς στόμα λαλησαι, ν η χαρὰ μων πεπληρωμενη η. ,σπάζεται σε τὰ τεκνα της ἀδελφης σου της κλεκτης. 3

626쪽

Ἀγαπητε, περὶ πάντων ευχομαί σε εὐοδουσθαι και υγιαίνειν, καθως εὐοδουται σου ἡ ψυχή. εχάρην γαρ λίαν ρχομενων δελφὼν και μαρτυρούντων σου τὴ λη-

4 θεια, καθως, εὐαληθεία περιπατεῖς μειζοτέραν τούτων υκ εχ χαράν, να κούω τα in τέκνα ν γ αλη-

Ἀγαπητέ, πιστον ποιεῖς ο εαν ἐργάσHεις τους αδελφους και τουτο ξένους, ο ἐμαρτύρησάν σου p γάπI ενώπιον κκλησίας ους καλως ποιησεις προπέμψας ἀξίως του Θεοῖ πcρ γαρ του νόματος ξηλθαν μηδεν λαμβά- νοντες ἀπο των θνικων. μεῖς ουν ὀφείλομεν πολαμβάνειν του τοιούτους, ἴνα συνεργοὶ γινώμεθα p ληθεία. Εγραφά τι τὶ εκκλησία ἀλλ' ο φιλοπρωτεύων αὐτων 1 Διοτρέφης ου επιδέχεται μας δια τοῖτο, αν ἔλθω, υπομνήσω αυτοῖ τα εργα α ποιεῖ λόγοις πονηροὶ φλυα-ρων μας και η ἀρκούμενος επὶ τούτοις υτ αυτὸς πι- δεχεται τους δελφους και τους βουλομένους κωλύει και II ε της εκκλησίας εκβάλλει Ἀγαπητέ, μ μιμου τὸ κακον αλλὰ τὸ αγαθόν. ὁ ἀγαθοποιων κ του Θεου στίν I ὁ κακοποιων οὐχ ἐώρακεν τον Θεόν. Δημ'τρίω μεμαρτύρηται υπο πάντων και π αὐτης της ληθείας και μεῖς δὲ μαρτυρουμεν, και ιδας τι η μαρτυρία μων ληθής

627쪽

Πολλα εἶχον γράψαι σοι, ἀλλ' ο θέλω δια μέλανος και I3 καλάμου σοι γράφειν Mτιζω δὲ ε υθέως σε ἰδεῖν και I

στόμα προς στομα λαλήσομ εν. εἰρην σοι. ἀσπάζοι - θται σε οι φιλοι ἀσπάζου του φίλους κατ ονομα.

1ούδας ησου ριστοῖ δουλος αδcλφὸς Ἱακώβου τοῖς ν Θεῶ Πατρι γαπημένοις και ησοῖ ριστω τετηρημένοις κλητοῖς ἔλεος μιν και εἰρήνη και γάπ' πληθυνθείη.Ἀγαπητοί, ἄσαν σπουδην ποιούμενος γράφειν μῖν περὶ της κοινης μων σωτηριας ανάγκην ἔσχον γράψαι υμιν παρακαλων παγωνίζεσθαι πῆ παξ παραδοθείσητοις ἁγίοις πίστει παρεισεδυσαν γάρ τινες ἄνθρωποι, οι πάλαι προγεγραμμένοι ις τουτο το κρίμα, σεβεῖς, τηντο Θεοῖ μων χάριτα μετατιθεντες εις ἀσελγειαν, καιτο μόνον Δεσπότην και Κυριοι ημων Ιησουν ριστον

αρνούμενοι.

Yπομνῆσαι δε υμὼς βούλομαι, ειδοτας απαξ πάντα, οτι Κύριος λαον ε γης ιγύπτου σώσας, ὁ δεύτερον τους μ πιστεύσαντας ἀπώλεσεν. αγγελους τε του μη τηρήσαντας την εαυτων ἄρχην ἀλλα ἀπολιπόντας το ἴδιον οικητήριον εις κρίσιν μεγάλης μέρας δεσμοῖς αῖοίοις ὁποζόφον cτήρηκεν. Q Σόδομα και Γόμορρα και α περι

αὐτὰς πόλεις, τον ὁμοιον τρόπον τούτοις εκπορι ει σασαι

628쪽

και απελθουσαι πίσω σαρκος τερας, πρόκεινται δειγμα πυρὸς αιωνιου δίκην πεχουσαι. μοίως μεντοι καιουτοι νυπνιαζόμενοι σάρκα με μιαίνουσιν, κυριότητα δε

ἀθετουσιν, δόξας δὲ βλασφημοῖσιν. ὁ δε Μιχαὴλ ὁ χάγγελος, ὁτε τω διαβόλω διακρινόμενος διελεγετο περὶ

του Μωυσεως σώματος ου ετόλμησεν κρίσιν πενεγκεῖν βλασφημίας, ἀλλα εἶπεν, Ἐπιτιμήσαι σοι Κυοιος. I Oυτο δ οσα μεν ουκὰιδασιν βλασφημουσιν ὁσα δε φυσικῶς ως τὰ ἄλογα ζωα πίστανται, ε τουτοις φθείρονται. 11 οὐαι αὐτοις ὁτι τ ὁδω του Καιν πορεύθησαν, και Iπλάνn του Βαλαὰμ μισθου ξεχυθησαν, και I ἀντιλογί ατου Κορὲ ἀπωλοντο. 12 Ουτοι εἰσιν οἱ εν ταῖς ἀγάπαις υμων σπιλάδες συνευωχουμενοι, ἀφόβως εαυτους ποιμαίνοντες νεφελαι νυδροι υπὸ ἀνεμων παραφερόμεναι δενδρα φθινοπωρινα ἄκαρπα I δις ἀποθανόντα κριζωθεντα κυματα ἄγρια θαλάσσης επαφρίζοντα τὰς αυτῶν αἰσχυνας Ἀστερες πλανθται, οις ὁ 14 ζόφος του σκότους εις αιωνα τετηρηται. προφήτευσεν δε και τούτοις δομο απὸ Ἀδὰμ Ἐνὼχ λεγων, δουν ηλθεν Κυριος εὐάγιαι μυριάσιν αυτου, ποιησαι κρίσιν κατὰ πάντων, και λέγξαι πάντας τους ασεβεῖς περὶ

πάντων των ργων σεβείας αυτῶν ων σεβησαν, και περιπάντων των σκληρων ων λάλησαν κατ αυτου μαρτωλοὶ

16 σεβεῖς. υτοί εἰσιν γογγυσταί, μεμψίμοιροι, κατὰ τὰς επιθυμίας αυτῶν πορευόμενοι και το στόμα αὐτῶν λαλειυπερογκα), θαυμάζοντες πρόσωπα φελείας χάριν.i7 μεῖς δέ, γαπητοί, μνήσθητε των ρημάτων των προει-

629쪽

ρημενων πὸ των ποστόλων του Κυριου μων Ιησοῖ Xριστου, oτι λεγον μῖν Ἐπ' σχάτου χρόνου εσον Ι 8τα εμπαῖκται κατὰ τὰς αυτῶν πιθυμίας πορευόμενοιτων ασεβειων oυτο εισιν οι ἀποδιορίζοντες, ψυχικοί, Q πνευμα μη χοντες. Nμεῖς δε αγαπητοί, ποικοδομοῖν ZOτες αυτους τῆ ἁγιωτάτ9 μων πίστει, ν ΙΠνεύματι Ἀγίω προσευχόμενοι, Qαυτους - Ἀγάπm εο τηρησατε, Iπροσδεχόμενοι το λεος του Κυρίου μων ησου ριστου ει ζωην αἰώνιον. κα ους με ελεγχετε διακρινομενους 2 2ους δε σώζετε ε πυρος αρπάζοντες, ους δε ελεατε ν 23φόβω μισοῖντες και τον απὸ της σαρκὸς σπιλωμενον

χιτωνα.

Τ δὲ δυναμενω φυλάξαι υμας ἀπταίστους και στησαι δκατενώπιον της δόξης αυτου ἀμωμους εν ἀγαλλιάσει, μόνω Θεω Σωτῆρι μων διὰ Ἱησου ριστου του Κυρίου ad ημων, δόξα, μεγαλωσύνη, κράτος καὶ ξουσία προ παντὸς

του αιωνος και νυν και εἰς πάντα τους αιωνας ἀμην.

Ἀποκάλυψις ησοῖ ριστου, ν δωκεν αὐτω ὁ Θεός, δcῖξαι τοι δουλοι αυτο α δε γενεσθαι ν τάχει καιεσημανεν ἀποστείλας διὰ το αγγελο αυτο τω δούλωαυτοῖ Ἱωάννη, et εμαρτύρησεν τον λόγον του Θεοῖ και

630쪽

τη μαρτυριαν Ιησου ριστου, οσα ειδεν μακάριος ὁ ἀναγινώσκων και ι ἀκουοντες τους λόγους της προφητείας

και τηρουντες τα εν αυτη γεγραμμενα ὁ γαρ καιρος εγγυς.

Ἱωάννης ταῖς πτὰ εκκλησίαις ταῖς ν η Ἀσια χάρις υμῖν και ειρην απὸ ὁ ων και ὁ η και ὁ ρχόμενος καιαπὸ των πτὰ Ινευμάτων α νώπιον του θρόνου αυτου και απὸ ησοῖ ριστου, ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότοκος των νεκρων και ὁ ἄρχων των βασιλεων της γης Τω ἀγα- πωντι μῶς, και λύσαντι μῆς εκ των αμαρτιων μω εν τω αἴματι αυτου και ποίησεν μὰς βασιλείαν ιερεῖς τω Θεω και Πατρι αυτου αυτω η δόξα και τὸ κράτος εις τους αιωνας των αιώνων αμήν. δου ρχεται μετὰ των νεφελων, και φεται αυτὸν πῶς φθαλμὸς και οἴτινες αυτὸν ξεκέντησαν, καὶ κόψονται π αυτὸν πῆσαι, φυλαὶ

της γης ναι, ἀμην. Ἐγώ in τὸ 'Aλφα και τὸ υ, λεγε Κυριος ὁ Θεός, ὁ ων και ὁ η και ὁ ρχόμενος, ὁ

Παντοκράτωρ.

Ἐγὼ ωάννης ὁ δελφὸς μων κα συνκοινωνὸς εν τηθλίφει και βασιλεία και πομονI ν ησου, γενόμην ντη νήσω τη καλουμεν ΓΙάτμω δια τον λόγον του Θεου IO και την μαρτυρίαν ησου. γενόμην εν Iνευματι ντὶ κυριακη μερα, και κουσα οπίσω μου φωνην μεγάλην II 6, σαλπιγγος λεγούσης, ' βλεπει γράφον εις βιβλίον και πεμψον ταῖς πτὰ εκκλησίαις, εις Εφεσον και