Rhetorica et Poetica

111쪽

6 Ποῖα δ' αἰσχύνονται καὶ ἀναισπιντούσιν, καὶ προς τίνας καὶ πως ἔχοντες, - τωνδε δηλον ἔς ει αἰ μνηλυπη τις ἡ ταραχη περὶ τα εις ἀδοξίαν φαινομενα φέρειν

των κακων, η παρόντων η γεγονότων η μελλόντων, η δ' ἀναισχυντία Ἀλιγωρια τις καὶ ἀπαθεια περὶ τα αυτ sταυτα. εἰ δη ἐσπιν αισχύνη η ορισθεῖσα, ανάγκη αισπι- νεσθαι - τοις τοιώτοις των κακων - αισχρα δοκεῖ εῖναι

αυτ η ων φροντίζει τοιαυτα δ' εH ἴσα ἀπο κακίας ἔργα εςιν, οῖον το ἀποβαλεῖν ἀσπίδα η φυγεῖν ἀπο δειλιας αρ. και το ἀποστερησαι παρακαταθηκην - ἀλ- 1οκίας γαρ καὶ το συγγενέσθαι οἷς ου δε η - ου δε ηοτε μ δεῖ Ἀπ' ἀκολασίας γαρ. καὶ το κερδαίνειν ἀπομικρων η π αισχνων η ἀπ' ἀδυνάτων, οῖον πενητων τεθνεωτων ' θε καὶ η παροιμία, το καν ἀπο νεκροῦ φερειν'

ἀπω αισποκερδειας γαρ καὶ ἀνελευθερίας. καὶ το is βοηθεῖν δυνάμενον εἰς χρηματα η ηττον βοηθεῖν. καὶ το βοηθεῖσοαι παρὰ των ῆττον ευπόρων καὶ δανείζεσθαι τε δόξει αἰτεῖν, καὶ αἰτεῖν τε ἀπαιτεῖν, καὶ ἀπαιτεῖν τε αιτῶν, καὶ παινεῖν να Ab αἰτεῖν, καὶ τὸ ἀποτετυχηκότα μηδε ηττον παντα γαρ ἀνελευθερίας ἀλα σημεια πτο δ επαινεῖν παροντα κολακείας, καὶ το τἀγαθὰ μεν ὐπερεπαινεῖν τὰ δε αυλα συναλείφειν, καὶ ο ὐπερα γεῖν ἀλγουντι παρώτα, καὶ ταλλα πάντα ἴσα τοιαυτα 'κολακείας γαρ σημεῖα καὶ το μη πομενειν πόνους M οι πρεσβυτερο η οι τρυφωντες η ο ὐ ξησία μαλλον οντες ο Ἀλως οι ἀδυνατωτεροι παντα γαρ μαλακίας σημεῖα. καὶ το φ ετερ ευ πάσχειν, καὶ το πολλάκις, καὶ α ευεποίησεν ονειδίζειν μικροψυχίας γαρ πάντα καὶ ταπειν τητος σημεια. καὶ το περ αυτ πάντα λεγειν καὶ ἐπαγγέλλεσθαι, καὶ το ταλλότρια αὐτοῦ φάσκειν ἀλαζονείας Μ ρ. ομοίως δε καὶ ἀπο των ἀλλων - η των του θους κακιων τὰ ἔργα καὶ τὰ σημεῖα καὶ τὰ μοια αισχρὰ

112쪽

γὰρ καὶ ιππιντικοί. καὶ π τουτοι το - καλων ων πάντες μετέχουλ η οι μοιοι πάντες η οι πλεῖστοι, μημετέχειν. ομοίους δὲ λέγω μοεθνεῖς, πολίτας, λικας, συγγενεῖς, λως τους ἐξ tris αισχρον γὰρ ηδ το μη με- τέχειν, οῖον παιδεύσεως επὶ τορῶτον καὶ των ἀλλων μοιως. παντα δὲ ταλα μαλλον, α δ εαυτον φαινηται ἔσω γαρηλ απο κακιας μαλλον, α αυτος η αἴτιος τῶν παρ- ξαντων λύπαρχόντων η μελλόντων πασχοντες δε η πωπονθοτες 'ειπομενοι ' τοιαύτα αισχυνονται - εις

id ἀτιμίαν φερε καὶ ὀνείει ' αὐτα δ ες τα εις υπηρετησεις σωματος η ἔργων αισχρων, ω ες το βρίζεσθαι καιτα μεν εις ἀκολασιαν καὶ ώκόντα καὶ ακοντα, τα δ' εις βιαν κοντα ' πο ἀνανδρια γαρ - δειλίας η υπομονηκαὶ το μὴ μυνεσθαι. α μεν ουν αισχύνονται, ταυτ βHis καὶ τα τοιαύτα επε δε περ ἀιοξιας φαντασια στὶν αισχυ , καὶ ταυτης αυτης χάριν αλλοι μη των ,ποβαι-

νοντων, δεὶς δε της δόξης φροντίζει ἀλλ' η δα του δεξα-

ζοντας, ανάγκη τήτους αισχυνεσθαι - λογον εχει λογον

δ' Wει των θαυμαζόντων, καὶ ους θαυμά ι, καὶ ὐφ' ων et βουλεται θαυμάζεσθαι, καὶ προς ς φιλοτιμεῖται, καὶ ων μὴ καταφρονεῖ της δόξης. θαυμοίζεσθαι με ἔν βέλονταιύπο τουτων καὶ θαυμάζουσι πλους - τι εχουσιν αγαθον των τιμίων, η παρ ω τυγχανουσι δεόμενοι σφοδρα τινος - Ἀκεῖνοι κυριοι, οῖον οι ρωντες ' φιλοτιμουνται δε προς ου τοὐς μοίους, φροντί γοα- ως ἀληθευόντων των φρονιμων, τοῶτοι δ' οἴ τε πρεσβυτεροι καὶ οι πεπαιδευμένοι καὶ ταε οφθαλμοῖς καὶ τα εν φανερω μαλλον σθεν καὶ, παροροιμία, το εὐοφθαλμοῖς εἶναι ιδω δα τουτο τους εὶ παρεσομένους μαλλον αισχυνονται καὶ τους προσέχοντας ad αὐτοῖς, α το ν φθαλμοῖς αμφοτερα καὶ τους μη περὶ ταυτα νοχους δηλον γαρ τι τἀναντι δοκεῖ πήτοις. καὶ τους μη συνωμονικους τοῖ φαινομένοις αμαρτάνειν α

113쪽

γα τις αὐτος ποιεῖ τἀτα, λέγεται τοι πέλας ς νεμεσαν,ος α μη ποιεῖ, δηλον τι μεσα καὶ τους ξαγγελτικὸς πολλοῖς Ἀδεν γὰρ διαφέρει μη δοκειν ' εξαγγελλειν. εξαγγελτικοὶ δε οἶ τε δικημενοι δια το. παρατηρεῖν καὶ οι κακολόγοι Ἀμε γαρ καὶ τους μη ἀμαρτάνοντας, ετ sμαλλον τους αμαρτάνοντας και οῖς η διατριβη επὶ ταῖς των πελας ἀμαρτίαις, οῖον χλευα is καὶ κωμωδοποιοῖς ' κακολόγοι γαρ πως ουτοι καὶ 4αγγελτικοί και οῖς μηδεν αποτετυχηκασιν Ἀσπερ γαρ θαυμαζέμενοι διακειται διο και τοῦ πρωτον δεηθεντας τι αισχύνονται ὐδεν 10 πω δοξηκουτε εν αὐτοῖς. τρίς τοι δ' ι τε αρτι βουλομενοι φίλοι εἶναι τα γαρ βελτις τεθεανται, διο ευ χει Eυριπίδου ποκρισις προς τους Συρακοσίους καὶ τω παλαι γνωρίμων οι μηδεν συνειδότες. αισχύνονται δ' ου μονον αυτὰ α ρηθέντα αἰσπιντηλα ἀλλα καὶ τα σημεια, ιον 1s μονον αφροδισιαζοντες αλλα καὶ τα σημεῖα αυτοῦ. καὶ

μόνον ποιουντες τα αἰσχρα, αλλὰ καὶ λέγοντες. μοιως δε ου ρὐις εἰρημένους μονον αἰσχυνονται, αλλα καὶ τους δηλωσοντας αὐτοῖς, οῖον θεραποντας και φίλους τήτων Ἀλως

δ' - αἰσχυνονται θ' ων πολ καταφρονουσχ της δόξης τοῦ παληθεύειν μύδεὶς γαρ παιδία καὶ θηρία αἰσχύνεταί ουτετ τα τους γνωρίμους καὶ τους γνωτας, ἀλλὰ τους μεν γνωρίμους - προ αληθειαν δοκούντα τους δε απωθεν ταπρος το νόμον αυτοὶ δὲ ωδε διακείμενοι αἰσχυνθεῖεν αν,

πρῶτον μεν ει παρχοιεν προς αυτοὐς εχοντες υτ τινες HOLLεφαμεν εἶναι ους αἰσχύνονται ησαν δ' ουτοι η θαυμα-

μενοι η θαυμαζοντες λύφ' ων βέλονται θαυμαζε αι,

η ων δεονται τινα χρείαν ν' τευξονται δοξοι οντες, καὶ ουτοι η ρωπες ,σπερ Κυδίας περὶ της Σαμου κληρουχίας δημηγόρησεν ηξίου γαρ πολαβεῖν τοὐς Ἀθηναίους ad

114쪽

τοιουτοι, η μέλλωσιν αισθησεσθαι διο καὶ ρασθαι --χουντες ὐπο τῶν ζηλουντων ποτε οὐ βέλονται θαυμα aγαρ ι ζηλωται. καὶ Oταν χωσιν α καταισχyrem εργα καὶ πράγματα η υτων η προγονων - λων τινῶν πνος οος πάρχει αυτώρ αγχιατεια τις καὶ λως περ ναισχυνοντα αυτοί εἰσ δ' ουτοι ι ειρημενοι καὶ οι ις αὐτους ἀναφερόμενοι, ν άσκαλοι η ἀμβουλοι - νασι,

η ιν ωσιν τεροι μοιοι, προς ους φιλοτιμοῖνται πολλαγαρ αἰσχυνόμενοι λα τους τοὶ ους καὶ ποίοῦσι και ς ποιοῦσιν. καὶ μελλοντες ορασθαι καὶ ε φανερω ἀναπεφεσθαι τῶις συνειδοσι αισχυντηλοὶ ἄλλο εισιν οθεν καὶ Ἀντιφλ ποιητης μελλων ποτυμπανίζεσθαι πο Διονυσίου ειπεν, ωὼν τους υναποθνησκειν μελλοντας εγκαλυπτομένους ς

ρησομεν.

Τισι δε χάριν εχουσι καὶ επὶ τίσιν η πῶς αυτοὶ ἔπντες, ορισαμένοις την χάριν δηλον ς αι. ἔς δὲ χάρις,2 καθ ἄν ὁ χων λεγεται χάριν πουργεῖν δεομένω μ αντι τινος, μηδ' ἶνα τι αυτοῦ τω πουργοῦντι, ἀλλ' ἶνα κείνω τι ' μεγάλη δ αν η σφόδρα δεομένω, η μεγαλων καὶ χαλεπῶν η εν καιροῖς τοιήτοις η μονος, η πρῶτος, η' ιςαδ σεις δ' εισὶν αἱ ορίξεις, καὶ τουτων μάλαττα αἱ μετοι et λυπης τοῦ μ γιγνομενου τοιαυται δε αἱ ἐπιθυμιαι, οῖον ἔρως καὶ α ε ταῖς του σωματος κακωσε καὶ ε κινδυνοις καὶ γαρ o κινδυνευων πιθυμε καὶ ' λυπουμενος. διὸ ι εν πενια παριταμενοι καὶ φυγαις, καν μικρα πη- ρε σωσιν, δα το μεγεθος της δεησεως καὶ ρ καιρον 30 χαρασμενοι, οῖον ο εν Λυκείω τον φορμον δους ἀναγκης μάλις μεν εις ταύτα ἔχειν την πουργίαν, εἰ δε ρο, εις - η μειζω. -ορος επει φανερον Mu τε και εν οις

115쪽

γιγνεται χάρις καὶ πως πισι, λον τι - τουτων παρασκευασπών, τους μεν δεικνυντας η οντας η γεγενημένους εν τοιαυτη δ σε καὶ λύπη, τους δὲ ὐπηρετηκότας στοιαυτη χρεια τοιουτον τι λύπηρετοῦντας φανερον δε καὶοθεν ἀφαιρεῖσθαι ενδέχεται την χάριν καὶ ποιεῖ ἀχαρί- sστους η γαρ τι αυτων νεκα πηρετουσιν λύπηρετησαν τοῦτο δ' - ην χάρις , τι ἀπο τυχης συνεπεσεν η συνηπιναγκασθησαν η τι ἀπέδωκαν ἀλλ' - ἔδωκαν, in ειδότες εἴτε μη ἀμφοτερως γαρ τὶ ἀντὶ τινός, ως ουδ ουτως ἄνει χάρις καὶ περ απάσας τας κατηγορία σκεπτέον η so γαρ χάρις εοὶ η τι τοδ η τοσονδ η τοιονδ η ποτε που σημεῖον δε ει λαττον μη πηρετη-ν, καὶ εἰ τοις εχθροῖς η ταυτὰ η ἴσα η μείζω δηλον γὰρ τι οὐδὲ ταυτα μων νεκα. η εἰ φαυλα εἰδωε οὐδεὶς γαρ μολογεῖ δέῖσθαι φαυλων. και περὶ μεν si χαρίζεσθαι καὶ is αριςεῖν εἴρηται ποῖα νώλεεινὰ καὶ τίνας ε ολ ι, καὶ

πως αυτοὶ ἔχοντες, εγωμεν. -

τικα καὶ λυπηρή του ἀναξί τυγχανειν, G κα αυτος προσδοκησειε α πώεῖν η τῶν αὐτοῦ τινα, καὶ τουτο, ταν Nπλησίν φαινηται δηλον γαρ Ἀτι ἀνάγκη τον μέλλοντα εχσειν πάρχειν τοῶτον ἁ οἴεσθαι παθεῖν ἄν τι κακον si αυτον η των αὐτου τινα, καὶ τολο κακον οῖον εἴρηταιὸν τω ορ- ομοιον η παραπλησιον λο ἔτε οι παντελως ἀπολωλότες ελῶσιν ὐδὲν γαρ ἄν τι παθεῖν οἴονται πω uπονθασι γάρ ἔτε οι περευδαιμονεῖν οἰόμενοι, ἀλλ' ὐβρι-ουσιν - γαρ παντα οἴονται πάρχειν τἄγαθα, δῆλον οτι καὶ το μη νδεχεσθαι παθειν μηδὲ ' κακον καὶ γαρτοῦτο τῶν γαθων. είδ δε τοίοῦτοι οῖοι νομίζειν παθεῖν ἄνοῖ τε πεπονθότες ηδ καὶ διαπεφευγότες, καὶ οι πρεσβυ-3οτεροι καὶ λ το φρονεῖν καὶ λ εμπειρίαν, καὶ οἱ ασθενεις, καὶ οι δειλότεροι μαλλον, καὶ οι πεπαιδευμένοι εὐλογιςοι

116쪽

γαρ καὶ οἶς υπάρχουσι γονεῖς η τεκνα η γυναικες αυτοῦ τε γαρ ταυτα, καὶ ἴα παθεῖν τα εἰρημενα καὶ ο μνπεεν ανδρίας πάθει οντες, οῖον εν οργη η θαρρει αλόγιστα γαρ του σομένου ταυτα μη εν βρι κη διαθέσει και γαρίτοι μόγιςοι τοῦ πείφεσθαί m, ἀλλ' ο μεταξὐ τουτων.

μη - φοβουμενοι σφόδρα ' γαρ ελεισιν ο εκπεπλη μενοι λα το δαι προς -οικείω πάθει κἀν οἴωνταί τινας άπαι πιεικεῖς' ο γαρ μηδενα οώμενος πάντας οἰχσεται

10 μνησθηναι τοιαυτα συμβεβηκότα η αὐτ ρη των αὐτου, πιέλπίσαι γενεσθαι η αὐτ- των αυπῆ ώς μεν ουν χοντες ἔλεισιν, εἴρηται, α δ ελῶσιν, εὐί οριο ς δηλον ' σα τε γαρ των λυπηρων καὶ δυνηρων φθαρτικά, παντα λαπαί, καὶ σα αναιρετικά, καὶ ο σών η τύχη αιτία κακω μ 1s θος εχοντων. εστι δ' ἡ νηρὰ μεν καὶ φθαρτικὰ θάνατοι και αἰκίαι σωμάτων καὶ κακωσεις καὶ γηρας και νοσοι και τροφη ενδεια, ων δ' η τυχη αιτία κακων, φιλια, ολιγοφιλία διο καὶ το διεσπάσθαι ἀπο των φίλων και νηθων λεεινόν , αἴσχος, ἀσθενεια, αναπηρία. καὶ το θ 20 προσῆκεν αγαθον τι πραξαι, κακόν τι συμβηναι. καὶ τοπολλάκις τοίοῦτον. καὶ το πεπονθότος γενεσθαι τι γαθον, οῖο Διοπείθει τα παρὰ βασιλεως τεθνεωτι κατεπεμφθη. καὶ το η μηδεν γεγενησθαι γαθόν, η γενομενω μη εἶναι ἀπόλαυπιν Ἀφ' ιν μεν ουν λεοῦσι, ταυτα καὶ τα τοιαυτα Hεςιν ελεουπι δε τους τε γνωρίμους, α μη σφόδρα εγγλωσιν οικειότητι περὶ δὲ τήτους σπερ περὶ αὐτους μελλον- τας ἔχουσιν διο κά Αμασις επὶ με τω υἱεῖ ἀγομενω επὶ το αποθανεῖν - δάκρυσεν, ς φασίν, επὶ δε τω φίλω προσαιτούντι τουτο μεν γαρ ελεεινόν, κεῖνο δε δεινόν το, γὰ δεινον τερον του λεεινοῦ καὶ - ου κον τοῦ λέου καὶ πολλακι τω ναντίω χρησιμον. ετ ελεῶσιν προς αὐτοῖς

et δειῶ οντος. καὶ τοῦς μοίους λεῖο ι κατὰ ηλικίας, κατὰ

117쪽

ηθη, κατα ξεις, κατὰ ξιματα, κατα γένη - παπι γαρ τέτοις μαλλον φαινεται καὶ αὐτῆ αν ὐπάρξαι ' λώς γαρ καὶ νταυθα δεῖ λαβεῖν, τι σα φ αυτων φοβοῦ-

ται , ταυτα επι αλλων γιγνομενα λεουσιν Ἀπεὶ δ' εγγυς φαινομενα τα παμ ελεεινά τι, τα δε μυριοςον τος - νόμενα η σόμενα ουτ ελπίζοντες τε μεμνημεμο η λως οὐ μῶσιν η οὐχ ομοίως, νάγκη τους συναπεργαζομένους σχημασι καὶ φωναῖς καὶ σθητι καὶ λως η ποκρίσειελεεινοτέρους εἶναι πως γὰρ ποιουο ι φαινεσθαι το κακὸν προ μμάτων ποιοῖντες, - μελλον η ς γεγονος καὶ οτα γεγονοτα ἄρτι η μελλοντα δὶα ταχεων λεεινότερα λατο αυτο. καὶ - μεῖα καὶ τα πράξεις, οῖον μειτα τε των πεπονθότων καὶ - τοιαυτα, καὶ λογους καὶ - αλλα τῶν τω πάθει οντων, οῖον λ τελευτωντων. καὶ μάλις το σπουδαιους εἶναι ν τοῖς τοιουτοις καιροῖς οντας is εεινον απαντα γαρ αὐταῖα το εγγυς φαινε α μαλ- λον ποιεῖ τον λεον, καὶ ως αναξι οντος καὶ εὐοφθα

μοῖς φαινομένου τοῦ πάθους. 9 Ἀντέκειται δε τὼ λεεῖν μάλις μεν ο καλοῦσι νεμωσαν τω γαρ λυπεῖσθαι επὶ ταῖς άναξ-ις κακοπραγαις 20

ἀντικειμενόν εστι τροπον τινα και α πὸ του αυτου θους τολυπεῖjθαι επὶ ταῖς ναξ μ ευπραγιαις καὶ ἀμφω ταπάθει θους ' ς ου' δεῖ γα - με τοῖς αναξιως πρώται κακως συνάχθεσθαι καὶ λεῶν τοῖς δὲ ε νεμεσαν- άλ- κον γὰρ το παρα την ἀξιαν γιγνόμενον, λο καὶ τοῖς θεοῖς ααποδιδομεν το νεμεσαν δοξειε δ' vi καὶ ὐ φθόνος τωελεεῖν τον αυτον αντικεῖσθαι τροπον - συνεγγυς ων καὶ ταυτο ν τω νεμεσῆν. ες δ' ετερος λυπη με γαρ ταραχωδης καὶ ο φθόνος ες καὶ ις ευπραγίαν, ἀλλ' ου του

118쪽

76 ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ .

n φθόνος, ἀλλα φόβος, ἀν δα τουτο ἡ λυπη παρπικαὶ ε ταραχη, τι αυτῶ τι ς αι φαύλον ἀπο τῆς κεινουρούπραξιας φανερον οτι ἀκολουθησε και τα εναντια παθη πιοις ο μεν γὰρ λυπουμενος - τοῖς αναξ ιως-- κοπραγοῖο ι Wθήσεται αλυπος ωται - τοῖς παντίως κακοπραγουσιν ' οἱον του πατραλοι ς καὶ μιαιφόνους, ταν

χωσι τιμωριας, οὐδεὶς αν λυπηθείη χρηστός δεῖ γὰρ χαίρειν επὶ τοῖς τοιουτοις, ως δ' αύτως καὶ επὶ τοῖς υπραττουσι κατ' ἀξι αμφω γα δίκαια, καὶ ποιεῖ χαμωρειν τον επιεικῆ -ναγκη γὰρ ελπιζειν παρξαι ἄν, περ

χαφέκακος και φθονερος ' φ α γαρ τις λυπεῖται γιγνομένω και παρχοντ6 αναγκαῖον τοῦτον επὶ τῆ ερησε καὶ sa τη φθορῆ- τουτου χαιρειν δο κωλυτικα μὲν με πάνταταῖτα οπί, διαφέρει δε α τας φημεν- αιτιας ωοπε

προς το με λεεινα ποιεῖν παντα μοίως χρη μα πρῶτον μεν ουν - του νεμεσῶν πωμεν, τίσι τε νεμεσω

καὶ επὶ τέσι καὶ πῶς ἔχοντες αυτοί, εἶτα μετα ταύτα2 προὶ τῶ αλλων φανερον δ' - τῶν εἰρημένων εἰ γάρεοπι το νεμεσῆν λυπεῖσθαι επὸ τω φαινομεν αναξιως εὐπραγεῖν, πρωτον μεν δηλον τι πιοῖόν τ' - πῶσι τοῖς ἀγαθοῖς νεμεσαν ου γαρ εἰ μαιος η ανδρεῖος - εἰ ἀρ- την ληψεται, νεμεσήσει τουτὶ οὐδε γὰρ οἱ μεο επὶ τοῖς 2 εναντ οις τουτων liciis, ἀλλ' πὶ πλουτω καὶ δυνάμει καὶ τοῖς τοιουτοις, σων ως, άπλως ειπεῖν ἄξιοί εἰσιν οἱ αγαθοὶ

και ρι τα φυσει χοντες αγαθά, οῖον ευγένεια καὶ καλλος και οσα τοιαυτα επειδ δε το ἀρχαιο εγγυς τι φαινεται του φυσει, αναγκη τοῖς ταυτο εχουσιν ἀγαθον, αν νεωστὶ su εχοντες τυγχάνωπι καὶ δια τουτο εὐπραγωσι, μαλον νεμεσαν μαλλον γαρ λυπουο ιν ι νεωσδ πλουτούντες τῶν

παλμι καὶ δια γενος ομοίως δε καὶ αρχοντες καὶ δυνά-

119쪽

μποι και πολυφιλοι καὶ υτεκνοι κα γοτιούν των τοιουτων.

- δια ταυτ' ἄλλο τι αγαθον γίγνηται αὐτοῖς. σωυτως' καὶ γαρ ε αὐθα μα λον λυποῖσιν οἱ νεόπλουτοι ἄρχοντες λα τον πλοῦτον ἡ ο αρχαιόπλουτοι. Ἀμοίως δὲ καὶ - των ἄλλων. αἴτιον δ οτι οἱ μὲν δοκοῦσι τα αυ- εχειν οἱ δ' ου' sτο γαρ αεὶ ἔτω φαινομενον εχειν αληθες δοκεῖ ς οἱ ετεροι οὐτα αυτῶν ἔχειν. καὶ επε εκαςον των ἀγαθων ἡ τοῦ τυχόντος ἄξιον, αλλα τις ςι ἀναλογία και το αρμοττον, οῖον πλων κάλλος οὐ τω δικαι ἁρμοττει ἀλλα τω--δρείω, καὶ γαμοι διαφέροντες ἡ τοι νεως πλουτοῦσαν ἀλλ εο τοῖς ευγενεσιν Ἀοὶ ἔ ἀγαθος, μη τοῦ ἁρμοττοντος τυγχανη, νεμεσητον. καὶ τον ἡττήτω κρειττον ἀμφισβητεῖν, μαλκοα μὲν ου τοὐς ε τω αὐτω οθεν καὶ το --ται, AIαντος δ' αλέεινε μάχην Τελαμωνιάδαο ' Ζευς γαρ ι νεμέσασχ, τ' ἀμείνονι φωτι μάχοιτο. sa n μη, κἀν πωσοῦν ο ηττων τω κρείττον , ιον εἰ ο μουσι κος τω δικαίω βελτιον γαρ η δικαιοσυνη της μουσικης. οῖς

μεν ου νεμεσωπι καὶ δ α - τουτων δῆλον ταυτα γαρ καὶ τα τοιαυτα ες ιν αυτοὶ δὲ νεμεσητικοί εισιν, - αξιοι - νωσιν οντες των μεγ-ων αγαθων καὶ ταυτα κεκτη ad

μενοι το γαρ των μοίων ξιωσθαι τους μή μοίους οὐ δώκαιον δευτερον δ' - οντες ἀγαθοὶ καὶ σπουδαῖθι τυγχα-νωσιν λσί τε γαρ υ, καὶ τα αδκα μαῶπιν καὶ εαν φιλοτιμοι, καὶ ορεγόμενοι τινων πραξεων, καὶ μαλις περὶ

ταυτα φιλότιμοι σιν ων ταροι ἀναξιοι οντες τυγχανουσιν ακαὶ ο ς οι ἀξιοῦντες αυτοὶ αὐτους, σερους μὴ ἀξιουσου, νε- με ετικοὶ τουτοις καὶ τήτων δε καὶ οἱ ἀνδραποδώδεις καὶ φαυλοι καὶ ἀφιλοτιμοι οὐ νεμεσητικοί οὐδε γαρ ἐς ινου --- ίονται ἀξυς ιναι. φανερον δ' εὐνήτων - ποίοις ατυχοῖο καὶ κακοπραγοῖσιν η. μὴ τυγχάνουσι χαίρειν η Rἀλυπως ἔνι δῶ - γα - ειρημένων τα αντικείμενοίες si , ς' - τούς τε κριτας τοιουτους παρασκευαση

120쪽

ἀδύνατον λεεῖν.

Δηλον δε καὶ επὶ τίσι φθονοῖσι καὶ τίνι ad πως 1θ

εχοντες, ἄτερ εστὶν ο φθόνος λυπη τις - ευπραγ- φαιρονομένη - εἰρημένων ἀγαθων περὶ τους μοίους, μη δα τιαυτοῦ, ἀλλα δι' εκείνους φθονη-σα με γαρ οἱ τοιουτοι ις ωσί σε ομοιοι η φαίνονται. ομοίους δε λέγω κατα γενος, κατα συγγένειαν, καθ' ηλικίαν, καθ' Hιν, κατα δοξαν,10 κατα ταἈπαρχοντα και οῖς μικροῦ a λείπει το μη παντα ὐπάρχειν διο οἱ μεγάλα πράττοντες καὶ οἱ εὐτυχουντες φθονεροί εἰσιν πάντας γαρ ἁνται τα αυτων φέρειν καὶ οι τιμωμενοι πί τινι διαφερόντως, καὶ μάλιστα ἐπὶ σοφία ευδαιμονία καὶ οι φιλότιμοι φθονερ ερο των ἀφιλοτί-

is μων καὶ οι δου φοι φιλότιμοι γαρ - ο οφία κώἔλως οἱ φιλόδοξοι περί τι φθονεροὶ περὶ τουτο. καὶ ι μικρόψυχοι πάντα γαρ μεγαλα δοκεῖ αὐτοῖς εἶναι. φ ό δε φθονοῦσιν, τα μεν αγαs εἴρηται εφ' ἔσχις γαρ φιλοδοξούσι καὶ φιλοτιμουνται εργοις η κτήμασι καὶ ορπονται ad δόξης, καὶ οισα ευτυχήματά εςι, σχεδον περὶ πάντα φθόνος στί, καὶ μάλιστα, αὐτοὶ ορπονται οἴονται δειναυτους νιν η - τη κτησει μικρω προέχουσιν η μιαρωελλείπουσιν φανερον δε κανοῖς φθονοῦσιν ἄμα γαρ ἄρηται

τῶῖς γαρ π ς καὶ χρόνω καὶ τόπω καὶ ηλικία καὶ δε

2 φθονοῖσιν. οθεν εἴρηται το συγγενες γαρ καὶ φθονεῖν - ςαται καὶ προς ο φιλοτιμῶνται φιλοτιμῆσαι με γαρ προς του ειρημένους, προς δὲ τους μυριο ν πο οντας η προς τους δε ομενους η τεθνεωτας ουδείς, εὐδε προ τὰς Φ' Ηρακλείαις λαις sύδ' ων πολλοίονται παρ αὐτοῖς η παρα ad τοῖς ἄλλοι λεσεσθαι, οὐδ' ων πολλύπερέχειν, σαυτως καὶ προς - καὶ περὶ τα τοιαυτα ἐπεὶ δε προς τους ἀνταγωνιςὰς καὶ ἀντεραςὰς καὶ ο ς τους των αὐτων Φιγ