Rhetorica et Poetica

131쪽

γένος, πίνονται δέ τινος χρόνου ἀνδρες περιττοί, κἀπεπαπάλιν ἀναδίδωσιν. εξίσταται δὲ τὰ μεν ευμα γένη εις μανικωτερ. - οῖον οι ἀπ' 'Aλκιβιάδου καὶ ο απο Διονυσίου του προτω, τα δὲ - μα ις αβελτερίαν καὶ νωθρώτητα, ἁν οι ἀπο μωνος καὶ Περικλώς καὶ Σωκράτους. sl Tλ πλουτ α τεται θη, ἐπιπολῆς πιιν An απασιν ' βρισταὶ γὰρ καὶ υπερηφανοι, πάσχοντές τι ποτῆς κυπεως του πλούτου ' σπερ γαρ ἔχοντες παντατ αγαθα υτ διακεινται γαρ πλουτος οῦν τιμή τις της αξία των ἀλλων, δι φαίνεται,νι απαντα εἶναι αὐτοδ id

καὶ τρυφεροὶ καὶ σαλάκωνες, τρυφεροὶ μεν α την τρυφην

καὶ τὸν ἔνδειξιν της ευδαιμονίας σαλάκωνες δε καὶ σόλοικοι δι το πάντας ειωθέναι δωτρίβειν περὶ το ερωμινον καὶ θαυμαζόμενον ὐπ' αὐτων, καὶ τω οἴεσθαι ζηλουν τοῦ ἄλλους καὶ αυτοί - δε καὶ ικότως τουτο πάσχη ν' πολλοὶ νγάρ εἰσιν. οι δεόμενοι των χόντων. θεν καὶ το Σιμωνίδου εἴρηται περὶ των σοφων καὶ πλουσίων προς - γυναῖκα την Ἱέρωνος ρομέω πότερον γενέσθαι κρεῖττο πλούσιον - φόν πλατιο ειπεω τοῦ σοφους γαρ ἔφη Οραν επὶ tali των πλουσίων θυραις διατρίβοντας. καὶ το οἴεσθαι ἀξίους ἀναι mαρχειν' ἔχειν γὰρ οἴονται, σεκεν ἄρχειν αξιον. καὶ ως εν κεφαλαίω, νοητου εὐδαίμονος θους ο πλῶτος εςιν. λα- φέρει δε τοῖς νεως κεκτημένοις καὶ τώῖς πάλαι τα - τοαπαντα μαλλον καὶ φαυλότερα τα κακα ἔχει τους νε πλουτους ' σπερ γαρ ἀπαιδευσία πλήτου ες το νεόπλουτον as εἶναι καὶ αδικηματα αδικουσιν ἡ κακουργηκά, ἀλλα - μεν ρι κὰ τα δε ἀκρατευτικά, οῖον εις αἰκίαν κώ μοιχείαν.

17 Ομοίως δε καὶ περὶ δυνάμεως σχεδον τὰ πλεῖνταφανερά εστιν έθη τὰ μεν γαρ τὰ αυτὰ ἔχει ἡ δυναμις τω πλήτω τα δε βελτίω φιλοτιμότεροι γαρ καὶ ἀνδρωδέ-m

στεροί εισι --- οἱ δυνάμενοι - πλουσίων δια το φώ- σθαι εργων σα ξουσί αὐτοῖς πράττειν διὰ του δυναμιν.

132쪽

86 ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ B.

καὶ σπουδαστικώτεροι λα το εν πιμελεια εἶναι, αναγκαζο- μενοι σκοπεῖν τα περὶ την δυναμιν. καὶ σεμνοτεροι

ρυτης κα αλκῶ ν ου μικραλκητα. εισιν ἀλλα μεγαλα μοι ἡ δ' ευτυχέ κατα τε μο ια των φημένων σε ταηλ ' εἰς γὰρ ταύτα συντεινουσιν αι μεγισται δοκούσαι εἶναιευτυχίαι, καὶ ἔτι εις υτεκνίαν καὶ τα κατα το σωμα ἀγαθα παρασκευάζει η ἀτυχὶ πλεονεκτεῖν Ἀπερηφανω- 40 τψοι μεν οδ καὶ αλογιστότεροι λα τὸν υ τυ σαν uriv, εν δ' ἀκολουθεῖ βελτιπτον νηο τ ευτυχία, ἔτι φιλόθεοι εισι καὶ επιπι προς το θεῖόν πως, πιςευοντες λα τα ιπόμενα ἀγαθα απο της τυχης περὶ μενον τῶν καθ' ηλικιαν και χην θῶν εἰρηται τα γαρ εναντι τῶν φημενων - των is παντίων φανερα σπιν, οῖον πενητος και Ἀτυχους ἰῆθος καὶ ἀδυνατου.

ἀναιρειν τἀναντία προς- ωσπερ ἀμφισβητοῦντα τον λογον Δ ποιεῖται. σαυτως δε καὶ ε τοῖς πιδεικτικοῖς ' σπερ γαρ προς κρι- ο θεωρον λόγος ουνε προκεν. λως δε μονος εστὶν ἀπλως κριτὰς ε τοῖς πολιτικοῖς αγωσιν τα ζητου- μενα κρίνω τα τε γαρ αμφισβητουμενα ζητεῖται πως ἔχει, καὶ περὶ ων βουλευονται. περὶ δε τῶν κατα τας st-30 λιτείας θων ο τοι συμβουλευτικοῖς φηται πρότερον. ως εδιωρισμενον αν εἰη πως τε καὶ δια τίνων τοῦ λογους ηθικους

ποιητέον. Ἀπεὶ δὲ περὶ εκαςον μεν γενος τῶν λόγων αερον

133쪽

ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ B. 87

ν το τελος, περὶ ἀπαντων δ' -- ειλημμένα λεαι καὶ προτασεις ισίν, εὐων τα πρεις φερουσι καὶ συμβουλευον- τες και ἐπιδεικνύμενοι καὶ ἄμφισβητουντες, ἔτι δ' era ηθικους τους λόγους εὐδεχεται ποιεῖν, καὶ περὶ νήτων διώρισαι,

λοιπον μῖν διελθεῖν περι των κοινων πασι γαρ αναγκαῖον τα περὶ του λωτοῦ καὶ ἀδυνατου προσχρησθα εν τὸ is λο γοις, καὶ τῆς μεν ως ςαι τους δε ως γέγονε πειρασθαι δεικνυναι. ετ δε περὶ μεγεθους κοινον ἀπάντων H τω λογων πωνται γαρ παντες - μῶν καὶ αυξειν καὶ συμβουλευον τε η αποτρέποντες κα επαινοῦντες η ψεγοντες καὶ κατη- is γορουντε η ἀπολογήμενοι. τουτων δε διορισθεντων περί τε ενθυμηματων κοιν πειραθωμεν εἰπεῖν, ε τι ἔχομεν, καὶ περὶ παραδειγμάτων, πως τα λοιπα προσθέντες αποδωμεν

την ε αρπις προθεσιν. Ἀστι O των κοινων το μεν αυζεινοικειοτατον το επιδεικτικοῖς, σπερ εἴρηται, το δε γεγονὸς is

τοῖς δικανικοῖς περὶ τουτων γαρ η κρίσις του δυνατον καὶ εσόμενον τοις συμβουλευτικοῖς.l9 Πρωτον μεν ουν περὶ δυνατοῦ καὶ δυνατου λεγωμεν.

α δ τουναντιον η δυνατον vi ειναι η γενέσθαι, και τοεναντίον δοξειεν αν εἶναι δυνατον, οῖον ει δυνατον ἀνθρω-mπον γιασθηναι, καὶ νοσησαι et γαρ αυτ δυναμις των σαντίων, η εναντία καὶ ι το Ἀμοιον δυνατόν, καὶ τοομοιον. καὶ ι το χαλεπωτερὸν δυνατόν, καὶ το ραον. καὶει τω σπουδαῖον καὶ καλον γενεσθαι δυνατον, καὶ ἔλως δυνατον γενεσθαι πιλεπώτερον γαρ καλην οἰκίαν Μ οἰκίαν αεἶναι. καὶ ου ἡ αρχη δυναται γενεσθαι, καὶ το τελος Ἀδὲν γαρ γίγνεται οὐδ' ἄρχεται γίγνεσθαι των δυνατων, οῖοντο συμμετρον την διαμετρον εἶναι - αν αρξαιτο γίγνωσθαι με γίγνεται. καὶ ου το ελος, καὶ, ἀρν δυνατη 'απαντα γαρ ξ αρπις γίγνεται καὶ ε το ςερον λήσι 40 τῆ γενεσει δυνατον γενεσθαι, καὶ το προτερον, οῖον ει ανδρα γενεσθαι δυνατον, καὶ παῖδα πρότερον γαρ κεινο

134쪽

γίγνεται καὶ εἰ παῖδα, καὶ ἄνδρα ἀρχη γα μείνη. καὶ ων πως η πιθυμία φυσει is ora γαρ των ἀδυνάτων

καὶ τέχναι, δυνατον ταλα καὶ εἶναι καὶ γενέσθαι. καὶ

καὶ ἔν το ἔλον δυνατόν, καὶ τα μερη ς επὶ το πολυ ει γάρ προσχισμα καὶ κεφαλa καὶ χιτων δυναται γενεαε σθαι, καὶ ὐποδηματα δυνατον γενώθαι, καὶ ι ποδηματο καὶ πρόσχισμα καὶ κεφαλὶς καὶ χιτων. καὶ ἁ το γενος ολον των δυνατων γενεσθαι, καὶ το εἶδος, καὶ εἰ το εἶδος, καὶ το γενος, οῖον εἰ πλοῖον γενέσθαι δυνατον, καὶ τριήρο, καὶ ι τριηρη, καὶ πλοῖον καὶ εἰ θάτερον των προς - is ληλα πεφυκοτων, καὶ θάτερον, οῖον εἰ διπλάσιον, iaημισυ, καὶ εἰ η μισυ, καὶ διπλάσιον καὶ εἰ ἄνευ τεχνης καὶ παρα-mης δυνατον γενέσθαι, μαλλον δὲ τένης αὐεπιμελείας δυνατον οθεν καὶ μάθων εἴρηται καὶ μην τα μέν γε τη τυχη πράσσειν, τα M 'go μιν ἀνάγκη καὶ τένη προσγίγνεται. καὶ εἰ τῶῖς χείροσι καὶ ηττοσι καὶ ἄφρονεστέροις δυνατόν, καὶ τοῖς ναντίοις μαλλον, σπερ καὶ 1σοκράτης ἔφη δε-

νον εἶναι εἰ ο μὲν Eυλτος μαθεν ἀυτος δε μ λ σεται εὐρεῖν. περὶ δὲ ἀδυνάτου δηλον τι - των ναντίων τοῖς 2s εἰρημένοις πάρχει. εἰ δε γεγονεν η μη πονεν - τωνδEMκεπτέον. πρωτον πιν γαρ, εἰ το ηττον γίγνεσθαι πεφυκος γεγονεν, γεγονος - εἴη καὶ το μαλλον καὶ ε του ρον εἰωθος γίγνεσθαι γεγονεν, καὶ το πρότερον γέγονεν, οῖον εἰ πιλέλη ι, καὶ ἔμαθε ποτε ἀτο καὶ εἰ δυνατο3 καὶ βουλετο, πεπραχεν πάντες γαρ, ταν δυνάμενοι βου- θωπι, πραττουο ιν εμποδὼν γὰρ L. Ἀτι εἰ M H και

135쪽

μ Mν των ἔξω κωλυεν, καὶ εἰ εδυνατο καὶ ἀργίζετο, καὶ

m εδυνατο καὶ επεθυμει ώς γαρ επὶ το πολύ, ων ρέ- γονται, αν δυνωντα. καὶ ποιοῦσιν, οἱ μὲν φαυλοι δ' ακρα- σι ν οἱ δ' επιεικεῖς τι των, πιεικων Ἀπιθυμοῖσιν καὶ ιεμελλε γίγνεσθαι, καὶ ποιειν εἰκος γαρ τον μέλλοντα καὶ s ποῆσαι καὶ εἰ γεγονεν ἶσα πεφύκει προ κείνου 4 εκαε-νου, οῖον εἰ στραψε, καὶ βροντησεν, καὶ ι πειρασε,

καὶ επραξεν καὶ εἰ ἴσα στερον πεφύκει γίγνε α vi οὐ δεκα γίγνεται γεγονεν, καὶ το πρότερον καὶ το τήτου Γλαγγονεν, οῖον εἰ εβροντησε, καὶ vi αψεν, καὶ εἰ ευκε, καὶ oe βασεν ἔς δε τουτων πάντων τ α με εξ ανάγκης ταδ'. επὶ το - πολ ουτως in 'ντα. περὶ δε τοῦ μ γεγονεναι φανερον τι - των ναντίων τοις εἰρημενοις. καὶ περὶ τουειπομένου - των -- δηλοM το τε γαρ εν δυνάμει καὶ βουλησε ο - αι, καὶ τα εν πιθυμία καὶ ρε καὶ λο- 1sγισμω μετὰ δυνάμεως οντα. βια ταλα καὶ εἰ εν ὁρμητῆ ποιειν η μελλησἐι ωαι' ς γαρ επὶ το πολ γίγνεται μαλλον τα μελλοντα η τα in μέλλοντα. καὶ ε προγέγονεν - προτερον πεφύκει γίγνεσθαι, - οῖον εἰ συννεφεῖ εικος ἴσαι. καὶ εἴ το νεκα, τύπου γεγονεν, καὶ τοῦτο εἰκος 2ογενέσθαι, οἰον εἰ θεμέλιος, καὶ οικία περὶ δε μεγέθx καὶ μικροτητος των πραγμάτων καὶ μείζονος τε καὶ μάττονος - ολως μεγάλων καὶ μικρων ε των προειρημένων μῖν ἐστὶ φανερον εἴρηται γαρ εν τοῖς συμβουλευτικοῖς περί τε μεγεθους αγαθων καὶ περὶ του μείζονος ἀπλως καὶ λατ- Ἀτονος. ,στ επὰ καθ' εκαστον των λόγων το προκείμενον τέλος ἀγαθόν ἐστιν, οῖον το συμφερον καὶ το καλον καὶ το δίκαιον, φανερον τι δι' εκείνων ληπτέον τα αυξήσεις - σιν. τρ δε παρὰ ταυταί τι ζητεῖν περὶ μεγεθους ἁπλως καὶ περυῶς κενολογεῖν σπω κυριωτερα γαρ εστ προ mτην χρεια - καθολου - καθ μα- των πραγμάτων.

136쪽

περὶ μὲν ου δυνατοῦ καὶ ἀδυνάτου, καὶ πότερον γεγονε ηου γεγονε καὶ ἔς vi νέ ωαι, ετ δε περὶ μεγέθους καὶ

μικρότητος των πραγμάτων φησθω ταυτα. Λοιπον δε περὶ των κοινων πίστεων πασιν εἰπεῖν, Σοs ἐπείπερ εἴρηται περὶ των ἰδίων. εισὶ δ' αἱ κοιναὶ πίστεις

δυο τω γενει, παράδειγμα καὶ ροθυμημα η γαρ γνωμημέρος ενθυμηματος εςιν. πρωτον μὲν ἔν περὶ παραδείγμα - τος λάγωμεν ομοιον γου παγωγὴ το παράδειγμα, η δ' μαγωγη αρχή. παραδειγμάτων δ' ειδὴ δυο - ρον γαμ1ωες παραδείγματος εῖδος το λεγειν πράγματα προγεγεν - μενα, ἔν δ το αὐτον ποιεῖν τουτου δ' εν με παραβο ε δε λόγοι οῖον οι Αἰσωπειοι καὶ Λιβυκοι ἔς δ το μεν παραδειγμα τοιόνδε τι, σπερ ει τις λεγοι τι δει προς βασιλέα παρασκευαζεσθαι καὶ Ρ εα λγυπτον χειρω- is σασθαι καὶ γαρ Δαρεῖος ου πρότερον διέβη πρην Αἴγυπτον

λαβεῖν, λαβὼν δε διέβη, και πάλιν Σέρξης οὐ πρότερονεπεχείρησε πριν λαβεν, λαβων δε λεβη ' στε καὶ ουτος εα λάβη, διαβησεται διο κ παρεπτεον παραβολη δὲ τα Σωκρατικά, οἱον εἴ τις λεγοι τι υ δεῖ κληρωτοὐς ad μειν ' ἔμοιον γαρ σπερ ἄν εἴ τις τους αθλητὰς κληροίη μη ο α δυνωνται ἀγωνιζεσθαι αλλ' ο αν λάχωσιν, των πλωτηρων ἔν τινα δεῖ κυβερναν κληρωσειεν, ως δεοντον λαχοντα αλλὰ μη τον επιςάμενον λογος δε, ιος ὁ Στησιχορου περὶ Φαλαριδος κά Αισώπου ὐπερ του δημα- αγωγοῦ Στησίχορος με γάρ, μομενων πατηγο αυτοκρώτροα των Ἱμεραιων Φάλαριν και μελλόντων φυλακην διδόναι τοῦ σωματος, ταλα διαλεχθεὶς εἶπεν αὐτοῖς λογονώς λπος κατεῖχε λειμωνα μόνος, ελθόντος δ' εμφου κώδιαφθείροντος την νομην βουλομενος τιμωρησασθαι τον --3 φον πωτα τον ἀνθρωπον εἰ δυνα α με αυτ κολάσαιτο ελαφον, - εφησεν, εὰν λάβη χαλινον καὶ αυτος

αναβη τον χων ἀκόντια συνομολογησαντος δε και

137쪽

ἀν ιέντος, ἀντὶ τοῦ τιμωρησασθαι αὐτος ελίλευσεν δὴ - ἀνθρώπω. 'στω δε και μεῖς' εφη 'ορῆτε μη βουλόμενοι τους πολεμίους τιμωρησασθαι αὐτο πάθητε τω ,- τον με γἀ χαλινον εχετλήει, μέμενοι Πατηγο αυτοκρώτορα Ἀὰ δε φυλακῆ, δῶτε και αναβψαι άσητε, δου s υσετε δὴ Φαλάρδι ' AIσωπος δε ἡ Σάμου συνηγορων δημαγωγω κρινομένω περὶ θανάτου ἔφη ἀλωπεκα διαβαίνουσαν ποταμον ἀπωσθῆναι M. φαραγγα, - ναμένην δ'

κοινοὶ κλεπτοντες ' εἰσὶ δ' οἱ λογμῶ'μηγορικοί, και χουσιν αγαθον τοῦτο, τι πράγματα με εὐρεῖν μοι γεγενημενα χαλεπόν, λόγους ἀον ' ποῆσαι γὰρ δεῖ ἄσπερ καὶ as παραβολάς, αἴ τις δυνηται το μοιο ορεν, περ ρῖόν πιν εὐ φιλοσοφιας. Ῥάω μὲν ζ πορίrασθαι τα διὰ των λο-γων, χρησιμωτερα δε προς το βουλευσασθαι τα διὰ των πραγμάτων' ομοια γὰρ ς επὶ τὸ πολ τα μελλοντα τοῖς γεγονόσιν δει δε χρησθαι ' χῖς παριδείγμασι mas ἔχοντα μενενθυμήμασα ς ἀποδείξειτιν ἡ γαρ πρις διὰ τήτων , εχοντα δε - μα υρίας, πιλόγω χρωμενον τοις ενθυμήμασιν ' προταμενα με γαρ εοικεν ἐπαγωγῆ, τοῖς δὲ ρητορικοῖς - οικεῖον π γωγη πλην εν λίγοις, πιλεγόμενα δε μαρτυρίοις, ο δε μάρτυς πανταχου πιθανός δοῖο καὶ προτιθεντι εχ ἀνάγκη πολλα λεγειν, πιλεγοντι δεκα εν ἱκανόν μάρτυς γὰρ πιςος καὶ si χρησιμος. ποσα

138쪽

- ουν εἴδη παραδειγμάτων, καὶ πως αὐτοῖς κά ποτε χρημ' εἴρηται. Περὶ δε γνωμολογίας, ρηθεντο τί ες γνωμη, μάλις 21αν γένοιτο φανερον περὶ ποίων τε καὶ πότε κώ τίσιν οἱ ,s μόττει χρησθα τω γνωμολογεῖν ν τοι λόγοις. εστ δε γνωμη ἀπόφανσις, ου μέντοι περὶ των καθ εκασπον, οιον ποῖος τις 'Iφικράτης, αλλα καθόλου κά ἡ περὶ πάντων - θόλου, οῖον τι το ευθήτω καμπύλω εναντίον, ἀλλὰ περοσωνα πραξαις εισέ, καὶ αἱρετα - φευκτα ες προς το πρά- εο τειν. -ς επε τὰ ενθυμηματα ο περὶ τέτων συλλογισμός ες σχεδον, τα τε συμπεράσματα - ενθυμημάτων καὶ αἱ αρχαι φαιρεθέντος του συλλογισμου γνωμαί εἰσχν, οιον - δ'ου ML σπις αρτίφρων πεφυκ αν , παῖδας περισπως κλασχεσθαι σοφους. is τουτο μεν ἔν γνίμη ' προςεθείσης δε της αιτίας κρὶ τοῦ λα

χωρις γὰρ ψητῶς εχουσιν αργίας,

θονον παρ ασπων ἀλφάνουσι δυσμενη. καὶ τοκαὶ το οὐκ Aτιν οστις παν ἀνηρ ευδαιμονελο- σπιν ἀνδρων σπις ἔ- ελευθερος γνωμη, προὐμ ω εχομένω πω μα' η χρημάτων γα δοῖλός σπιν η τυχης.2s εἰ δη ς γνωμη το εἰρημένον, νάγκη τετταρα εἴδη δαιγνωμης' η γαρ με επιλόρο μαι η ανε επιλόγου ἀποδείξεως μεν ἔν δεόμενα εισιν σαι παράδουν τι λεγου νη-μφισβητήμενον ' σαι. δε μηδὲν παράδοξον, νε επι- λογου τέων δ' ἀνάγη τας με δια το προεγνωσθαι μη- ω δὲ δεῖν θἀι πιλόγου, οῖον

139쪽

φαίνεται γαρ τοῖς πολλο ιυμ τα δ' ἄμα λεγομένας αλας εἶναι επιβλέφασιν, οῖον οὐδεὶς ερασπης σπις Ου αεὶ, φιλεῖ. των δὲ μετ επιλόγου αἱ μεν ενθυμηματος μέρος ἰοί, ἄσπερ χνη δ' ἔ ποθ' ο ς ἀρτίφρων ' αἱ δ' ενθυμηματι ς καὶ μεν ου ροθυμηματος δε μέρος αἴπερ καὶ μαλιστ'

μένου τε αἴτιον, οῖον ν τω ἀθάνατον οργη μη φυλασσε θνητος ων ' το μεν γαρ φανα μη δεῖν ἀεὶ φυλάττειν τηνορρον γνώρρο, το δε προσκειμένον θνητον οντα το δια τι 1ολπει. Ἀμοιον δε καὶ το ' τα χρη τον θνατόν, - ἀθώνατα τον θνατον φρονεσI φανερο ουν - των φημενων πόσα τε εἴδη γνωμης, καὶ περὶ ποιον καστον αρμοττει 'περ με γαρ τῶν αμφισβητουμενων η παραδόξων μη ἀνευεπιλόγου, ἀλλ' η προθέντα τον πίλογον γνωμη χρησθαι is τω συμπεράσμα- οῖον εἴ τις ειποι 'εγὼ μεν ἔν επειμήτε φθονεῖσθαι δεῖ ἔτ' ἀργον εἶναι, ου φημι χρονα παροδευεσθαι, - τοῦτο γοειπόντα πειπεῖν τα ἔμπροσθεν. περιδε των μη παραδόξων ἀδηλων δέ, προστιθέντα το διότιπογγυλώτατα. Ἀρμόττει δ' εν τῶις τομήτοις καὶ τα Λα-2οκωνικα ποφθεγμιατα καὶ τα αἰνιγματωδη, οῖο ει τις λέγει περ Στησίχορος εν Λοκροῖς εἶπεν, ἔτι ἡ δεῖ βριςας εἶναι, πως μη οι τεττιγες χαμόθεν αδωσιν αρμόττει δὲ γνωμολογεῖν λικία - πρεσβυτεροις, περὶ δε τουτων ων ἔμπειρος τις ςίν, ως το μεν ' τηλιῶτον οντα γνωμο-Hλογεῖν πρεπες σπερ καὶ τω μυθολογεῖν, περὶ ἡ ωναπειρος, λίθιον καὶ ἀπαίδευτον. σημεῖον δ' κανόν οἱ γαραποιμοι μάλις γνωμοτυποι εισὶ καὶ ραδίως ἀποφαίνον- ται. καθόλου δε μη ἔντος καθόλου ἀπει μάλις--μοττειε σχετλιασμω καὶ δεινωσει, καὶ ε τουτοις η αρχόμενον m αποδειξαντα χρησθαι δε δει καὶ Ψαῖς τεθρυλημεναι καὶ

140쪽

κοιναῖς γνωμαις, εα, απι χρησιμοι ' διὰ γαρ το εἶναι κοιναί, ομολογήντων ἀπαντων, ορθ- χει λῶπιν, ἁππαρακαλοῦντι ἐπὶ το κινδυνευε μη θυσαμένους 'εῖς ο νος αριστος α νεσθαι περὶ πάτρης καὶ - τοώττου οντας ε' ονος Ἐνυαλιος' καὶ επὶ το ἀναιρεῖν των χθρων τατεκνα καὶ μηδεν ἀλκοὐντἀ νηπιος ἔς πατερα κτεινας

παιδας καταλείπει. υτι ενιαι - παροιμιων καὶ γνωμαί

iam , ἁ παροιμια 'Αττικο παροικος ' δεῖ δε τὰς γνω- μα λεγειν καὶ παρα τα δεδημοπιευμενα λο δε δελ- 1 μοσιευμένα οῖον το γνωθι σαυτόν καὶ το μηδεν γαν ,οτα η το θος φαίνεσθαι μέλλη βέλτιον, η παθητικως ημεν η εστ δε παθητικη μέν, οῖον εἴ τις οργι μενος ψαι ψευδος ἀναι- δεῖ γιγνωσκειν ἀυτω ἔπος γῆν ma-νωσκεν ἀυτόν, - ἄν ποτε πατηγεῖν ξιωσεν το eis θος βέλτιον - ου δεῖ, σπερ φασί, φιλεῖν, μισησοντας αλλα μαλλον μισεῖν - φιλησοντας δεῖ δε τη λέξει

ἀλλ', ἀεὶ φιληοντα Ἀπιβουλου γαρ θάτερον ' η ,hac' ὐκ ἀρεσκε δε μοι τὸ λεγόμενον δεῖ γὰρ τον γ' ἀλκω νον φίλον ς φιλη ντα αε φιλεῖν I καὶ οὐδε το μηδεναγαν' δεῖ γαρ του γε κακους ἄγαν μισεῖν ' Imri x εις τοῦ λόγους βοηθειαν μεγαλην μιαν μεν ει δια την φορτι-

κοτητα - ακροατων χαιρουσι γαρ εάν τις καθέλω λέγωνει πιτυχη των δοξων ας κεῖνοι κατα μερος ἔπιπιν χ δε

ρευειν. η με γαρ γνωμη, σπερ εἴρηται, ἀπόφαν καθόλου πιν, χαιρ α δε καία λεγομένου κατα μέρος προλπολαμβάνοντες τυγχανου M οῖον εἴ τις γειτοσι τυπι--3 χρημώος τέκνοις φαυλοις, ἀποδεξαι - του εἰπόντος

οτι δε γειτονίας χαλεπώτερον, - η τι οὐδεν λιθιωτερον τεκνοποιιας. ως δε οποχαζεσθαι πως τυγχάνου ποῖα