장음표시 사용
61쪽
'γεύσασθε και ιδετε ὁτι χρηστὸς ὁ κυμιος μακάριος ἀνηρ ις ελπίζει επ' aυτόν.
'φοβηθητε τὴν κύριον πάντες οἱ ἄγοι aυτου, οτι οὐκ εστιν υστερημα τοῖς φοβουμενοις αυτόν. πλούσιοι επτώχευσαν και επείναρον, οι δε εκ τοὐντες τὸν κύριον Οὐκ ελαττωθησονται παντός
φόβον Κυρίου διδάξω υμῶς. aris εστιν δνθρωπος ὁ θελων μην, απῶν ἰδεῖν 'μερας αγαθάς;
και χείλη τοὐ μη λαλῆσαι δόλον
62쪽
πολλαὶ a. θλίψεις τῶν δικαίων, πι
εἰπον υ ψυχη μου Σωτηρία σου εγώ εἰμι. αἰσχυνθείησαν καὶ εντραπείησαν οι ζποῶντες την ψυχήν μου, ἀποστραφείησαν εἰς τὰ ὀπίσω καὶ κα ισχυνθείησαν οι
63쪽
τερφθησἐται επι τψ σωτηρίω αυτοὐ.1o ' πάντα τα Ooπα μου ἐροῶσιν Κύριε, τις ὁμοιος σοι; ρυόμενος πτωχον εα χειρις στερεωτέρων αυτοῖ, καὶ πτωχόν και πενητα ἀπο τῶν διαρπαζόντων aυτόν. ii ἀναστάντες μάρτυρες αδικοι δ οὐκ ἐγίνωσκον ἐπηρώτων με ,α δ' ἀνταπεδίδοσάν μοι πονηρὰ ἀντι καλῶν, κaι ατεκνίαν τy ψυχη μου 13 'ἐγὼ δε εν τέ αυτοῖς παρενοχλεῖν μοι ἐνεδυόμην σάκκον, και εταπείνουν εν νηστία την ψυχην μου, και η προσευχη μου εις κόλπον μου ἀποστραφησεται. i. 'μὼς πλησίον, ὼς αδελφὸν ημέτερον, οὐτως εὐηρέστουν ως πενθῶν και σκυθρωπάζων Oύτως σαπεινούμην. 1s και κατ' εμos ηὐφράνθησαν και συνηχθησαν, συνηχθησαν ἐπ' εμ. μάστιγες και οὐκ ἔγνων, διεσχίσθησαν και οὐ κατενύγησαμ'
ἀποκατάστησον την φυχην μου ἀπο της κακουργίας αὐτῶν, ἄπὸ λεόντων την μονογενη μου.
64쪽
Κύριε, μ' ἀποσυς ἀπ' εμου. 'δεξεγέρθητι, Κυριε, και πρόσχες ra κρίσει μου, 3ὁ θεός μου και ὁ κυριός μου, εις την δίκην μον. ' κρῖνόν με, Κυριε, κατα την δικωπισυνην σου, Κύριε ὁ θεός μου, α και μη επιχαρείησάν μοι. μη ειπασαν εν καρδίαις αυτῶν Εἶγε ἀγε τη - ημῶν s
65쪽
66쪽
ενέτειναν τόξον αυτῶν, οὐ κατωδεειν πτωχόν καὶ πένητα,
67쪽
κaι κατασκηνου εις αιῶνα αἰῶνος.
69쪽
Φαλ s ν v. δ' εἰς ἀνάμνησιν περὶ σαββάτου. Κύριε, μη τω θυμω σου ἀλέγεις με, μηδε ra οργη σου παιδευσys με. ημι τὰ βέλη σου ενεπάγησάν μοι, καὶ επεστηρισας επ' εμε την χευά σου - καὶ Ουκ ἔστιν Ασις εν τη σαρκί μου ἀπο προσώπου της οργης
Ουκ ἔστιν εἰρηνη τοῖς ὀστεοις μου ἀπό προσώπου των ὁμαρτιῶν μου. ὁτι αἱ ἀνομίαι μου υπερηραν την κεφαλην μου,
προσώζεσαν και ἐσάπησαν οι μώλωπές μου ἀπὸ προσώπου της αφροσυνης μου 7ε λαιπώρησα και κατεκάμφθην εως τέλους,
ὁλην την 'μέραν σκυθρωπάζων ἐπομνύμην 'μι η ψυχὴ μου επλησθη εν παιγμῶν, και οὐκ ἔστιν ἴασις ἐν π σαρκί μου 'εκακώθην κaι ἐταπεινώθην εις σφόδρο, ἄρυόμην ἀπο στεναγμοῖ της καρδίας μου. 'καὶ ἐνaντίον σου πῶσα ' ἐπιθυμία μου, xaι ὁ στεναγμός μου Ουκ ἐκρυβ' ἀπο σου. ' ἡ καρδία μου εταράχθη, ἐνκατέλιπέν με η ισχύο μου, και το φως των οφθαλμῶν μου Ουκ ἔστιν μετ' εμου. ' οἱ φιλοι μου κaι Οἱ πλησίον μου ἐξ εναντίας μου γγισαν και