Prodromus ad refutationem Alcorani. In quo per quatuor praecipuas verae religionis notas Mahumetanae sectae falsitas ostenditur Christianae religionis veritas comprobatur. In quatuor partes diuisus authore Ludouico Marraccio .. Pars tertia. In qua si

111쪽

ps Prodromi ad

runt, contra nos insurgunt. Ego autem

Praecipua hoc loco ex Apologia Alime dfiiij Abdalhalim producam, ijsque deinde breuiter respondebo.Primum est: nullum esse in Sacris Literis huius mysterii fundamentum et &quae pro eo asserendo a Christianis adducuntur, falsae interpretationi inniti, de nullius esse roboris aut momenti. Secundum i ideo Christiani addunt Personae Patris, etiam Personam Filij , quia in Patre est Scientia: & Personam Spiritus Sancti,quia in eodem est vita: Sed in Deo non solum est Scientia, ac Vitas sed etiam Iustitia, Misericordia, Potentia,Piouidentia, dc alia huiusmodi attributa rergo plures erunt in Deo personae, quam tres non enim maior est ratio,cur Scientia de Vita personae dicendae sint, de non etiam Iustitia, Misericordia, Potentia,& caetera attributa. Itaque vel una tantum persona erit in Deo, vel tot erunt assignandae , quot sint eius attributa , ac praedicata , quod omnino videtur absurdum.

112쪽

Tertium et si in Deo essent tres Personae , Cum unaquaeque Persona sit Deus, tres etiam darentur Dij. Ηinc vero aliud magis absurdum sequeretur, quod scilicet quaelibet Persona deberet constituere tres alias personas, &consequenter tres alios Deos,&sic daretur processus in infinitum.

AG et Rea

113쪽

X CO

Mestondetur ad primum Aragumentum contra Sacrosanctae Trinitatis Macterium.

Rimina contra nos armgumentum his verbis ab Aduersario concipitur: la ta sal et te,

et Mora

114쪽

rium petimus a vobis , ad quod oportet vos respondere. Radix illius, quod asseritis de acultu tritim Personarum, quae,ivxta Lesram opinionem edeunt ad Gnam Absantiat L,

O hac es Ditiinitas , quanam es P S unde accepisse uiamst O quis tabis praecepit eampo in quo libro reuelata es P θ quis Propheta meminit illius P di quod dictum Christpersuadet vobis illam P An Gero aliud fundamentum illius habetis, ni illud, quod, G 3 itixta

115쪽

I O 2. Prodromi aditiaeta Discipulum Matthatim dixit Christus, super quem fit pax, Discipulis suis , cum toluit separari ab eispoidelicet e Ite baptietate homines in nomine Patris , O Fili, ,

Spiritus Sancti' Horum autem Derborum

sensus, ad hoc ut si fantis,exigit, Ut sententia collecta ex isdem Derbis filiquod conferrentur illis ones benedictiones Dei,' benedictio Propheta illius Christ, ct Spiritus Sancti,per quas confirmati sunt Prophetae, es Legati. Respondemus primo, quamuis aliam nullam , praeter illam Sancti Matthaei

authoritatem haberemus ; deberet tamen iussiciens existimari r quia per ea Christi. verba sacrosanctum Trinitatis mysterium hominibus manifestari,Christianoru Magistri & Doctores , ex A postolorum , qui illa audierunt, traditione , perpetuo docuerunt . Porro illum esse alicuius Sacrorum librorum sententiae legitimum sensum , quem ex constanti, & perpetua traditione Maiorum semper tenuit religio illa , cui a Deo huiusmodi Sacri libri traditi sunt, nemini est dubitandum: eoque magis, quia, ut supra vidimus, Ma

116쪽

humetus vult, Iudaeis de Pentateucho, &Christianis de Euangelio committi iudi- cium. Nos quoque , si Alcoranum at Deo Arabibus traditum esse crederemus, i ta aliqua essent in illo obscuriora, quael perpetua traditione a Mahumeto, vel as discipulis eius recepta, Mossemi ipsi,talii vel tali modo intelligenda esse iudicarent, licet verba alios sensus po stent admittere it nullo certe modo ipsis aduersas remur. Quamobrem neque ipsi debent, aut possunt iure nobis aduersari, si pers verba Christi a Sancto Matthaeo relata ,

Certissime credimus, tres Diuinas Persos nas in unica essentia nobis proponi: quia

i ita Apostoli,& eorum Dispipuli ex Chris sti ipsius documento tradidere, &Chrii stiani omnes, eorumque Doetores, &Antistites semper ita tenuere .s Respondemus secundo et non ex illos tantum Sancti Matthaei testimonio adi hoc ineffabile mysterium credendum nos adduci: sed ex alijs multis tum veteris, tum noui Testamenti oraculis e rei praeterea ex doctrina ipsorum I aebre

117쪽

rum antiquiorum , qui hoc Arcanum maiores suos & credidisse, &docuisse consessi sunt. Porro ea omnia Scripturarum loca , quae probant, Christum e sici filium Dei, & Deum verum probant etiam Mysterium Trinitatis. Nam concessis duabus Personis, nimirum Patres& Filio , nulla potest esse repugnantia , vel dissicultas circa Spiritum Sanctum. Caeterum non dissitemur, Pentateuchi, ac Prophetarum de hoc mysterio testimonia , obscuriora esse, neque ita obuia humanae intelligentiae et id autem vide- mus euenire etiam circa alia mysteria , quae deinde Christus Dominus clarius docuit: cuiusmodi est,ani mar i mmortalitas, mortuorum resurrectio, aeterna Cassi' felicitas et aeterna item Gehennae supplicia, & alia huiusmodi , quorum rudis

Iudaeorum populus non erat adeo Capax: multoque minus capere poterat hoc altissimum diuinae Trinitatis Sacramentum : quamobrem non nisi obscure, &quasi sub velamine illi proponebatur . In Euangelio autem, de libris Apostoli-

118쪽

Refui. Ah. P. III. Ios

cis, clarius di apertius reseratur: non tamen ita, ut si quis tergiversari velit, non possit ab illorum testimonus cauillose effugere: quemadmodum conantur Aduersarij eludere adeo euidens testimonium Sancti Matthaei. Afferam autem hic aliquot loca, quae in veteri nouoque Testamento continentur, dc diuinam hanc Trinitatem ita insinuant, ut non videatur posse de ea dubitari . Primus locus est in libro Genesis cap. primo. In principio creauit Deus Caelum , O Terram: ubi, Deus , Hebraico est pluralis numeri ti,nbu Dp: Vnio autem nom

minis pluralis cum verbo singulari, indicat esse in Deo cum unica essentia pluralitatem Personarum . Notant etiam Sapientes, in verbo Creauit , esse

tres literas initiales au Patris: in Filii,

nin Spiritus. Et idem videmus in tribus primis characteribus triui I IN

119쪽

ros Prodromi ad

principio. Nec refert . quod trium diuinarum Personarum nomina non seruent ordinem : nam , ut scribit Sa nectus Athan asius: In hac Trinitate nihil prius es, aut poseritis . Non tamen vacat mysterio , quod Spiritus Sanctus inter Patrem di Filium collocetur: est enim quidam veluti nexus amoris inter utrumque . Similia loca , in quibus , vel verbum singulare unitur Cum nomine Dei plurali: vel e conuerso singulare Dei nomen cum

verbo plurali , frequentia sunt in Sacris literis. Veluti cum in eodem capite dicitur. Et Vidit Di, , quod esset bonti m. Et dixit Di et Faciamus hominem ad imaginem, O similitudinem nosram. Et creavit Ibhominem ad imaginem suam et ad imaginem Deorum creauit illum. Et Ecclesiastae c. 2. Nam quid est homo , quisquatur Regem squi fecerunt eum. Id est Deum qui fecit illum. Et ibidem cap. I a. Memento Crea torum itiorum. Idest Creatoris tui. Est autem regula R. Eleagari , & caeterorum

Doctorum IIebraeorum; in his, &huius modi locis, locutionem esse de Deo, S

120쪽

Cum autem nefas sit dicere, vel etiam cogitare , Angelos esse creatores hominum , vel Deum requirere consilium de

rebus suis ab Angelis, sicut videtur velle Malemonides in more Nebochim, lib. a. cap 6. necessario pro Familia Superiori, vel Domo Iudicib Des s debemus diuinas Personas intelligere. Secundus locus est in Deuteronomio, cap. 6. Audi Israel et Deus , Di, nostri , Delis Untis. Ηuic simile est illud Psalmio T. Benedicat nos Db, Dij nssyri et Tenedicat nos Db , dc Psalm. so. Deus Di, Deus

Iocutus est. In quibus locis vides ter rem peti nomen Dei cum verbo, vel adie-etiuo singulari, ad significandam Trinitatem Personarum, & unitatem e sientiae in Deo et Et secundo loco coniungi cum secundo nomine Dei pronomen nocteri ad denotandam secundam personam squae nostram assumpsit humanitatem. Tertius est in Isaia cap. 8. Accedite. ad me , audite isa et non a principio in occulio loquutus fumi: ex tempore esse eius ibi

eram o