장음표시 사용
121쪽
eram: Et nunc Dominus mist me, o spiritus eius. Loquitur hic Deus, ut patet ex x erbis praecedentibus & subsequentibus , di ex eo quod dicitur. Ex tempore esse eius scilicet traditionis legis in Syna, ibi eram et scilicet in Syna. Ita exponit R. Salomon ex consensu Doetorum He-hraeorum . Fallitur tamen,dum vuIt haec referri ad ipsum Isaiam , quasi hic cum caeteris Prophetis fuerit praesens in Monte Syna, quando Lex data fuit: quod sane absurdum est, ac ridiculum. Certo in libro sMechiltha , Exodi cap. I s. &to. R. Iose, de R. Nathan tribuunt haec verba Deo, qui tamen asserit se misium Domino, O a Spiritu eius . In quo, ut vides , tres diuinae Personae manifestissimo
Quartus locus est in Psal. 33. Uerbo Domini cali firmati sunt,o piritu oris eius
omnis Tirtus eortim. Ηic etiam vides,tres diuinas Personas commemorari et nempe , Dominum, Verbum, O Spiritum . Ita ut Dominus ad Patrem , Verbum ad Filium , Spiritus ad Spiritum Sanctum
122쪽
reseratur. Et ita in Terescith Rabbah , R. Moses Ηaddarsan allegat R. Elie2er dicentem : Non es I creatus mundus , nisi per Verbum Domini , scut dictum es dat 3 3. In Verbo Domini facti sunt caeli . R. SAMeon dixit et Spiratiit, vel f Fauit Deus spiritu oris sui , ct creatus es mundus, IDetit dictum es: S spiritu oris eius omnis diris
natur Ah med eludere hanc Dauidis aut horitatem , imo retorquet eam Contra nos di ita enim scribit loco iam allegato . Laami laeta, dur
123쪽
i glia iis et Hac authoritas Danides argumentum contra Vos et Nam Da- dicit: Uerbo Dei creati sunt caeli , ct te ra et non vero dicit et verbum Dei creauit equemadmodum vos asseritis , illum tribuere creationem ipse Verbo Dei. Discrimen autem inter crrentem taum terram , ct inter Verbum quo hae duo creata sunt, es maniferium ac notum , sicut discrimen inter potentem , ct potentiam. Etenim potens , est qui creat , O iam creavit res potentia sua pstientia autem ipsa nox
Verum haec obiectio prorsus friuola est et Nam in Deo potentia di potens identificantur se quemadmodum etiam Verbum Dei & ipse Deus. Quamobrem in Sacris literis tribuitur a stio principalis tam Deo, quam Verbo eius, & alijs attributis eius; praesertim quando attrimhuta sunt personis appropriata, seu accupiuntur pro aliqua ex Personis Diuinis. Quamobrem legimus in Isaia cap. s s. Verbum meum , quod egredietur de ore meo ,
124쪽
non redibit ad me dacuum , sed faciet quacumque Tolui, O prosperabitur in his, ad quae Mis illud. Et in Iob cap. 26. Prudentia eius percussit superbum espiritus eius orna-tiit Calos. Praeterea, etiam in humanis dicimus, Regem facere aliquid per suum
legatum : di tamen legatus etiam facit. Et homo operatur manu: de nihilominus manus etia operatur, quemadmodum in Diuinis multoties legimus, manum Domini , vel brachium , vel dexteram eius aliquid facere . Illud etiam negamus , quod addit ad argumentum suum contra nos confirmandum: id odi, Godi utasaeis, vinulo ubis ibis I , I IM
125쪽
O Domine timer , . Creator no er , miserere nobis , ct parce nobis. Neque visus es qui dicat: O Sermo Dei parce nobis , O miserere nobis e cel . Potentia Dei, siue o Voluvias Dei , sue ) Scientia Dei, parce nobis, O in serere nobis. Nam in Sacris Scripturis non raro inuocatur Deus a Prophetis per eiusdem attributa , praesertim personis appropriata , quibus etiam operationes directe tribuuntur : ut cum Isaiae cap. s. dicitur: Consurge , consurge s induere fortitudinem, brachium Domini: Consurgesicut in diebtis antiquis , in generationibus sectil(rum . Numquid non tu percuisseisuperbusti, Culnerasi Draconem p nunquid non tu sc-casi mare P Ilic certe brachium Domini, siue sit attributum Potentiari siue sit Ver-hum Personale, inuocatur a Propheta , di tribuuntur illi operationes in recto . Et quidem cum attributa non sint aliquid realiter distinctum a Deo, sed sint ipsemet Deus , ( ut non solum Christiani, sed Mahumetani etiam Sapientiores fatentur : idem erit dicere et o Deus adiuuam e s ac , o Sapientia, vel o Bonitas Dei
126쪽
adiuva me et Neque verum est, nullum hoc modo Deum inuocares Cum eXperientia , saltem apud nOS, contrarium doCeat.
Postremo negat Aduersarius, in eo loco Psalmi 33. posse per Uerbum Domini intelligi Christum: nam ivt ipse subditi
Christus in sententia omnium hominum est nomen humanitatis: apud Chrisiavos tamenes nomen humanitatis , O diuinitatis , posmquam una alteri unita est. Porro hec unio apud eos censetur actio de notio producta. Ita
127쪽
que ante Unionem non erat ibi humanitas , neque docabatur Christis. Porro Urebrim illud , quo creati sunt caeli, O terra di non habebat adiue clam humanitatem tempore hMitii modi creationis , ex communi sententia omnium uentium: Christus dero nec ario adiuvIam habet humanitatem et patet igntur hic per Verbum non signiscari , neque tute;lixi posse Christitia.
Nimis puerile est hoc argumentum . Nam nos non dicimus, Verbum fuisse iam unitum cum humanitate , quando per illud Deus caelum, terramque creauit. Et quamuis Christi nomen includat diuinitatem & humanitatem , non sequitur tamen, diuinitatem, seu Verbum , non fuisse ante humanitatem. Nam S. Ioannes Cap. I. manifesto dicit : In principio erat Uerbum et O Detis erat Verbum. Deinde vero subdit : Et verbi in caro fa-
tum es. Itaque Christo prius fuit e sse
Verbum & Deum, quam hominem: non tamen antequam fieret homo , poterat
proprie dici Christus : nam Christus dicit simul diuinitatem de humanitatem a
128쪽
in quo sensu concedi potest, caesum , Ac terram non fuisse per Christum crea
Quintus locus habetur in Genesi ,cap. 18. ubi primo dicitur : Apparuit autem Dominus Abrahae in convalle Mambre: dimox subditur et mmque elevasset oculis , apparuerunt ei tres Virisantes prope eum. Mirum , quod dicat, Deum fuisse tres viros : & quod Abraham nunc loquatur
cum illis tamquam cum vno, Ac tamquam unum adoret: nunc tamquam cum
pluribus, dum subditur: Et vidit, ct cu-ctirrit in occursum eorum ab osio tabernaculi, O incuruauit se in terram, S dixit et 'Domine mi, ne quase , transeas a fertio tuo is Tolletur nunc parum aqua , ct latiate pedes oesros, O requiescite sub arbore. De ij dem etiam loquitur Moyses, nunc ut de uno, nunc ut de multis : & tamen vocat eos nomine nini , proprio , imo proprijssimo unius veri Dei: & nunc habetes dixit: nunc vero; O dixerunt et nunC, Deus: nunc Viri. Quis Credat haec v
129쪽
care mysterio Nam alias videretur valde improprius loquendi modus. Quamobrem in praediistis verbis non sine magna ratione asserimus , innui mysterium Sacrosancte Trinitatis, in qua unus Deus in tribus Personis, atque in unica essentia adoratur. Neque obstat quod hodie
Ilebraei legant Domini mei , pro
Domine mi, ut legerunt Septuaginta Inrerpretes, qui verteruut i , Domine et Nam cum ibi sit vocalis tametet, nomen illud tribuitur tantum uni Deo, licet sit formae pluralis , in quo etiam elucet mysterium Vnitatis dc Trinitatis Dei . Et certum est, ibi nomen plurale significare singulariter , cum statim sequatur et Si innenigratiam in octilis tuis, ne, quaese, transeas a fertio tuo. Nec valet effugium quorumdam , qui asserunt, Abraham tunc tamquam cum una persona fuisse locutum, cum maximum trium illorum alloqueretur. Nam Scriptura Complectitur omnes eodem nomine Dei , di trium Uirorum et nec ullum ponit inter
130쪽
Refui. Alc. P. III. III eos discrimen, sed tribuit illis aequaliter
Sextus, Isaiae cap. 6. ubi, Duo Seraphimelamabant alter ad alterum: Sanctus, Sanctus , Sanctus Dominus Exercituum. IIaec trina repetitio reb Sanctas cum vnico nomine Dominus , ostendit non obscure
Trinitatem Personarum in unica diuina Essentia. Septimus, ibidem cap. 3 . ubi introducitur Deus ita loquens et aevia os meum ipsum pracepit: ct Spiritus eitis ipse congregauit ea. Ilic habemus Personam Patris loquentis et Personam Filij significatam in ore, vel verbo oris eius: de Personam Spiritus Sancti in spiritu oris eius expres sam. Haec pauca lassiciant,pluribus alijs omissis, ex veteri Testamento iIn Testamento nouo clariora, & apertiora sunt testimonia de hoc inessa-hili Arcano. Praecipua hic subiiciam. Primum testimonium est , Matthaei cap. 3. ubi legimus: Baptietatus anten Iesus , confisim ascendit de aqua et O ecce