장음표시 사용
141쪽
rerpretatio sermonum . Hae autem omnia operatur unus atque idem Spiritus, dividens
fingulis prout duli. Quid clarius dici poterat ad probandam Spiritus Sancti diuinitatem Quis enim potest haec omnia elargiri , de impertiri creaturis sicut vult, ct pro libito suo , nisi solus Deus eΗaec pauca sussiciant ad ostendendum , quam temere, & falso dicant Misse mi , & eorum Magistri , Christianos
nullum habere fundamentum, vel testimonium in Sacris Scripturis veteris, ac noui Testamenti, ad Sacrosanctae Trinitatis mysterium comprobandum.
142쪽
in spondetur ad secundum or gumentum contra Masi
Lterum contra hoc Christianae Fidei dogma argumentum, his verbis ab Aduersario: formatur ul in l
143쪽
r a. I de . GI 'si Uidemus Bria vis mei duas personas cum Deo posuisse, quia Dras est sapiens , ac Diuens et Et Sapientiam quidem eius appellatis Verbum, quodHChristus e Uitam autem eius , Spiritum Ean m. Haec porro sunt attributa Dei: quibus multa alia smilia reperiuVtur Uocatur enim mitis, Sciens, Uidens, Atidiens, Uiuens, PMexse militer , Dominis no er, Benedimus, ExceFus. Vos autem ponitis in eo Personas , quartim Unam quaque habet Uitam , Osapientiam, Oc tera attributa , sicut habet ipse. Vis argumenti tota est in hoc et quod si sapientia, di vita, cum sint attributa, sunt personae : omnia etiam caetera attributa dicenta erutit personaris .
144쪽
Suppono primo: in rebus ad steligionem spei tantibus , non esse attendendum , quid dicant, vel quid sentiant aliqui particulares, vel aliqua secta eiusdem Religionis: sed quid dic sint: & quid sentiant uniformiter Antistites legitimi, &prost stores orthodoxi illius . Quemadmodum in seista Mahumetana non attenditur quid dicant, vel teneant Sciaitae, aut Mota geli ; sed quid teneant, &doceant Munitae, qui censentur, esse tamquam orthodoxi in eadem se eta. Suppono secundo , diuina,mysteria non posse humanis verbis; satis explicari , aut naturalibus rationibus lassicienter probari: poste tamen ad omnia,quae Contra ea obiiciuntur, & quibus, vel impos sibilia, vel contradictoria esse arguere quis te utet, lassicienter responderi. Suppono tertio, omnes Christianos, qui vere Christiani sunt, etiam si schisematici, aut haeretici habeantur, saltem hoc tempore, credere, de confiteri unirin tantum Deum, qui creauit omnia , de omnia regit, ac moderatur, di quem ab
145쪽
initio Mundi usque ad Christum coluerunt Patriarchae , Prophetari de caeteri, qui censebantur Populus Dei e dc Credere de eodem Deo omnia illa, quae nobis Sacrae Scripturae proponunt: quod scilicet sit caeternus , omnipotens , omnia sciens , videns, dc audiens: omnibus intime praesens,omnia regens, Ac gubernans.
Neque de hoc potest ulla inter nos dc
Moste mos esse controuersi a. Suppono quarto, Deum habere intellectum, ac voluntatem et alioquin careret scientia, & libertate, de esset omninobrutus. Iloc etiam concedunt Mossemi: Suppono quinto, aliquos actus intellectus, Ac voluntatis diuinae concipi a nobis ut immanentes , de respectu sui: aliquos vero, ut tendentes ad extra, dc respectu creaturarum. Certum enim est, Deum cognoscere, & amare se ipsum :dc cognoscere etiam , dc amare Creaturas. Respectu horum actuum secundorum dicuntur de Deo varia attributa, ut Iustitia, Misericordia, Scientia , Prouidentia, dcc.,respectu vero actuum im
146쪽
manentium oriuntur in Deo processiones , relationes, & Personae Diuinae . Sicut enim homo cognoscendo seipsum, producit verbum , seu conceptum mentis, idest eisormat imaginem mentalem
illius quod cognoscit, nempe sui ipsius: ita Deus cognoscendo, & intelligendo
seipsum, producit verbum, seu mentalem imaginem sui ipsius, quam vocamus Filium, quia vivens oritur a vivente in . similitudinem naturae et & per hoc Deus quatenus generat, dicitur Pater: quatem Uus vero generatur, Filius. Rursum, sicut homo amando conceptum illum, seu imaginem sui ipsius, producit propensio Uem vitalem amoris erea illam e &, si conceptus ille esset subsistens, procul dubio produceret eamdem propensionem amoris erga concipientem se, videlicet erga se ipsum , ac suam e ssentiam, quae est' una eademque cum essentia concipientis: ita Pater de filius mutuo se amando(suam scilicet ipsorum unam eandemque essentiam) producunt Spiritum Sanctum, qui est propensio , seu inclinatio 1 3 vitam
147쪽
vitalis in essentiam amatam. Iloc vero, est, inter alia , discrimen ; quod terminus , qui per intellectum , ac voluntatem producitur, in homine est accidens, de aliquid transiens, & evanescenset in Deo autem est substantia, de aliquid permanens , idemque realiter cum ipsa essentia
Dei. Ex hactenus dictis recte colligimus, in Deo esse duas proce stiones, seu emanationes . scilicet Filij a Patre, &haec dicitur generatio, & est per intellectum: & Spiritus Sancti a Patre & Filio', tamquam ab unico principio, quae dicitur simpliciter processio, di est per voluntatem . Colligitur praeterea, esse quam
tuor relationes, nempe Paternitatem squa Pater refertur ad Filium , & fundatur in generatione activa et Filiationem, qua Filius refertur ad Patrem , & fundatur in generatione passua: Spirationem activam, qua Pater dc Filius tamquam unicum principium referuntur ad Spiritum Sanctum ; & processionem, seu spirationem passivam, qua Spiritus Sanctus refertur ad Patrem di Filium. Ilae auis
148쪽
tem relationes in Deo sunt verae Sreales s & propter has, tres diuinae Persenae realiter inter se distinguuntur. Esse a tem reales patet, quia inter cognoscentem di cognitum , & inter generantem di genitum , & inter spirantem , spiratum, est vera oppositio relativa. Ηaec breuiter proposui ad explicandum Mahumetanis, eo modo quo fieri potest,hoc ineffabile M sterium . Ex his vero facilis erit responsio ad Mimiones Aduersarij . Dicimus enim , Personas in Deo valde diuertas esse ab attributis diuinis licet attributorum nomi De quavis doque Personae appellenturi quia scilicet quaedam attributa respiciunt operationem intellectus , ut Sapientia , &Scientia: ideo haec tribuuntur Filio, qui per intellectum procedit, Quaedam vero actum voluntatis, ut amor, & misericordia et di haec tribuuntur Spiritui Sancto, qui procedit per voluntatem. Caeterum haec, & alia attributa, communia sunt omnibus diuinis Personis, quia conuenium Deo essentialiter, nec rea-
149쪽
liter distinguuntur inter se, nec ab esse tia diuina , ut fatentur etiam quidam ex Mossemis . Personae autem , quamuis non distinguatur realiter ab essentia , sed tantum distinctione virtuali intrinseca, distinguuntur tamen realiter inter se per oppositiones relativas , ut superius exposuimus . Ad argumentum igitur Mosse morum direeth respondentes dicimus , sapientiam, vel scientiam, quatenus est attributum in Deo essentiale, non esse filium, nec verbum , neque Personam ullam , sed esse ipsam mei essentiam Dei: Filium tamen, Sapientiae , vel Scientiae nomine quandoque appellari, ex ratione superius allata. Et multo minus vitam esse Spiritum Sanctum, licet Iacobitae eo nomine illum appellent. Vita enim est na & communis omnibus tribus' diuinis Personis. Fieri tamen potest, et Iaco-bitae, vel alij Christiani orientales etiam Catholici, vocent Spiritum Sanctum vitam metaphorico, vel analogico, qu tenus vita hominis pendet 1 spiritu, vel spi-
150쪽
spi ratione illius et vel quatenus Spiritus
Sanctus vivificat animas hominum iqua ratione, etiam ab Eccle sia Catholica muscans appellatur . Denique concedimus omnia attributa, Cum accipiuntur notionaliter, seu relativo, esse Pe
sonas et sed tunc omnia attributa sunt nonyma Personae illius, cui tribuuntur: v.g. Potentia erit idem ac Pater: Sapientia idem ac Filius : Charitas idem ac Spiritus Sanctus. Caeterum attributa proprio sumpta , non possunt esse neque dici Pe Enaes,quia nulla est