Prodromus ad refutationem Alcorani. In quo per quatuor praecipuas verae religionis notas Mahumetanae sectae falsitas ostenditur Christianae religionis veritas comprobatur. In quatuor partes diuisus authore Ludouico Marraccio .. Pars tertia. In qua si

발행: 1691년

분량: 656페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

181쪽

is 8 Prodromi ad

ad Aaron , S ad suos eius , dicens et Sic benedicatis mih Urael, dicentes eis e Benedicat tibi mn, Detis , O etisadiat te: DI minet nitri, Deus faciem suam super te , sct misereatur tui et Elemet nin, Deus faciem suam ad te, es det pacem tibi. Sed illud notatu dignum est, ut obseruat Petrus Alphonsi in Dialogo aduersus Iudaeos, cap. 6. quod quoties summus Sacerdos in hac benedi Aione proferebat nomennin, Dei et tres digitos, pollicem, indicem, & medium in utraque manu erectos altius efferebat: & deinde, ut prius fuerant, remittebat. Hinc puto euenisse, numerum ternarium non solum in sacris literis, sed etiam communiter apud omnes mortales,tamquam mysticum ac sacrum habitum fulcse , praesertim in rebus diuinis et cuius rei, quia omnibus notissima est, hic testes non refero, Preterea ex hac Eebraeorum doctri

182쪽

na existimo priscos Gentium Philos phos aliquid profundisii mi huius mysterij hausisse: ut sapienter probat inter alios R. P. Athanasius Κircherius h Societate Iesu, vir, & nomine, di re immortalis bdi toto peno notus in orbe, in praeclari fimo opere quod edidit de Obeliscis; in obelisco Pamphilio et in quo explicans primam illius figuram, nempe globum,

seu circulum alatum , e cuius medio serpens erumpit ; existimat,in ea Diuinae Triados sacramentum adumbrari . Id-S levi probet, allegat authoritatem A-

ben-Ephi Arabis, qui in libro de Religione Aegyptiorum,haec scribit: et,

183쪽

Cum tellent trinam Dei virtvtem, O proprietatem indicare, formabant circulam cum duabus alis , ex quo serpens egrediebatur es per Auram circuli mendebant naturam Dei incomprehensibilem, inseparabilem, Saeternam Ine principio Ssne. Per figuram serpentissigniscabantsapientiam Dei , quaereavit omnia , qua sibi visum es creare

Per Auram Dero duarum alarum, virtutem Dei motricem, qua dat vitam omnibus,

qui sunt in Mundo. videtur Author non multum calluisse idioma Arabicum , quamobrem fateor, me de illius fide du-hitare: & suspicor esse Authorem fictum,& P. Κircherio, utpote viro animi ingenui . pro legitimo veroque vendito hallegat etiam fragmentum Sanchuniata thonis Syri de Religione Pianicum, in haec verba : md NnuUIR diva R in du

184쪽

Refit. Alc. P. III. III

(i desti supremum Numen sphaera es ala

ta , ex qua producitur serpens. Sphaera adiuinam naturam mendit sine principio , Osne. Aia sint mens eius et serpens autenias Spiritus Dei , qui viviscat omnem Mundum. Nec multum refert, quod in harum trium Dei proprietatum explicatione sit apud ethnicos Authores aliquod discrimen, dum omnes in ternario eam rum numero assignando conueniant . Mercurius etiam Trismegistus , quem Abrahae coaetaneum fuisse ferunt, aliquid diuinae huius Triadis ex eiusdem Abrahae, vel aliorum Ilebraeorum documento suboluisse videtur : ita enim loqui lux in Pimandro: o Aresco Gres timo naos an , -υπάργεν αmκυοN-gΠυν μόν. Mens illa, qua Deus es, triusq; sexus Lim habens, cum si Lita, ct lux sproduxit Terbo aliam mentem operatricem De Trita egisto vero ita scribit Suidas i Diratis es ter maximus, quia de Trinitate loquutus es dicens , in Trinitate Unam esse Dei-

185쪽

IT 2 Prodromi ad Deitatem, sic e Erat lamen intelligibile prius lumine intelligibili et Et erat semper

mens a mente lucensiac nihil aliud erat huius Cnitas quam spiritus omneta circumplectens . Extra hoc non es Angelus , non subsantia quadam alia. Omnium enim Dominus, ct

Tater , O Deus e S omnia sub ipsa, ct tu ipso sunt . Nam Verbum eius absolutissimum es , ac facundum , O opifex in natura facunda . Ηabentur etiam in Pimandro ex eodem Trismegisto haec alia verba , tamquam a Deo prolata r Lumen illud ego sum , meus, Deus tuus et mentis Tero gemmen , Verbum lucens , Dei Filius , qucrum vnio vita es. Ecce hic Pater, Mens: Filius , Verbum e Spiritus Sanctus , Uita , quem nos etiam diviscantem appellamus . Zoroastres quoque Trismegisto

coaevus vocat Deum et ar Delia Paternam duitatem et Et addit haec verbarm an ssi Myyαs n aco Myνα , estαs pelli lira,

via Dibnrtu : Extensa es unitas, quae duo generato dualitas enim aptid eandem s Vnitatem : sedet. Omitto alias sententias veterum Philosophorum , di praesertim

186쪽

Platonicorum , a quibus expressissime in Deo Vnitas cum Trinitate collocatur. Neque dicere possunt Mahumetani, has Hebreorom , & Philosophorum authoritates a Christianis fuisse confictas.Nam quod ad Hebraeos attinet , ipsi testes erunt, se esse eorum , quae illis tribuimus veros authores. Trita egisti vero, Zoroastri,&caeterorum Philosophorum libros, Christianis esse antiquiores, & in eis illa, quae allegauimus, contineri, nemo ni fiinpudentissimus poterit negare, Cum apud alios Philosophos Ethnicos allegata reperiantur . Ingenue tamen fatemur, in huius mysterij explicatione tam Ilebraeos , quam Philolaphos Ethnicos, aliqua impropria habere, quae Cum doctrina Catholica non conueniunt, nisi benignius explicentur.

187쪽

Ex Malumetanorum principse probatur Sancti mae

Trinitatis m)Derium . Caput Decimum. X ijs, quae Mossemi de

Deo,vel in Deo,credenis da esse affirmant , licet percommodδ aduersus ipsos probare , Sacr sanctae Triadisi mysterium , neque idololatriam, neque ullum absurdum ex ijs, quae nobis obijciunt, continere: imo ex eorumdem principijs

posse illius saltem possibilitatem demonstrari. Scienae

188쪽

Sciendum est autem, duas apud Massium etanos celeberrimas sectas, inter se omnino oppositas, reperiri. Prima est Motaeelitariun , idest Separatorum , quos Pharisaeos idcirco recto possumus appellare. Secunda est Il Saphatitarum, idest , Attriblita tortim. De

prima ita scribit Gregorius Abul-Pha- regus in libro de Ilistorijs Arabum et I a desul alta uinita CCt

saliter

189쪽

r 6 Prodromi ad

Pliter in remouendo attributa aeterna ab essentia Dei , Ct fugiant disinctionem Personarum, quam tenent Chrisiani. Nonnulli tamen ex illis dicunt , Deum scire non per

scientiam, sed per propriam essentiam et drita potentem esse, O Diuere per propriam essentiam. Alij dero dicunt , illum scire per scientiam , qua es essentia ipsus e S eodem

modo esse potentem , O Cluentem. Primi negant omnino attributae secundi concedunt, sed itaut sint idem cum essentia et Omnino autem negatio attributortim desumpta es a Philosophis , qui asseruerunt , Dei egentiam esse Unam, nullamque in ea multiplicitatem reperiri . De secundis vero haec

190쪽

Oppasti 'ataeelitis Aut Saphatita, qui

fatuunt attribtita aeterna in Deo, scientia potentia , Tita , sta fiuidam vero eorum eo processerunt , Di ponerent in eo attributa, visus, auditus , sermonis , qualia uni corpore humano: rmantes et Uerba Ahorani , qua dicunt , Deum sedere super Thronum , creare manu, Oc. accipienda esit proprie, O prouisonant, nec aliter exponenda . Quidam tamen ex illis , scut Abu- Ihasan Scearienses, O alij, tractantes Theo Iogiam scholasticam prohibuerunt seri in his smilitudinem, Dei comparationem et Ohac est sententia Sonnitarum , O asseclarum a Mahumeti e Nimirum sententia apud Nossemos orthodoxa , &Mahumetantis ea fide firmiter tenenda , quemadmodum habetur ex professione eiusdem fidei, conscripta ab Algaχelo Tusino pa, M tre

SEARCH

MENU NAVIGATION