Prodromus ad refutationem Alcorani. In quo per quatuor praecipuas verae religionis notas Mahumetanae sectae falsitas ostenditur Christianae religionis veritas comprobatur. In quatuor partes diuisus authore Ludouico Marraccio .. Pars tertia. In qua si

241쪽

facto exemit , cum Iudaeis ad se capiendum venientibus , intrepidus occurrit,

illisque ut se caperent permisit sed pro

aliquo tempore noluit,ob causam, quam dixi. Id patet manifesto, quia Petrum volentem eum ab inimicis defendere , inhibuit, dicens : Mitte gladium tuum a in vaginam et nan ne possum rogare Patrem meum , O exhibebit mihi modo plusquam duodecim legiones Angelorum P Qui ergo poterat se liberare a suppliciis externis, poterat etiam se eximere a doloribus &angust ijs internis. Id magis patet ex hoc, quia & ex sacris historijs, & ex ipso Euangelio habemus, Christum ipsum de disse robur & fortitudinem asseclis suis ad supplicia pro se perferenda : & in Euangelio Lucae cap. at . dixit discipulis suis: Ego dabo Tobis os, ct sapientiam, cui non poterunt rem ere omnes aduersari, o stri . Qui ergo at ijs robur & vi res ad supplicia pro se perferenda,mortemque sub-

eumdam tribuebat , poterat etiam ita seipsum roborare, ut nullum atrocissimae mortis timorem eXperiretur P a Cae-

242쪽

x 1 8 Prodromi ad

Caeterum gratissimum nobis est, Mahumetanos fateri , uniformem esse , semperque fuisse , fidei regulam omnibus Christianae religionis professoribus: eamque non ab aliquo priuato, ac vulgari homine, sed a Principibus, Capitibus, di Magistris totius religionis ex uniuerla

Orbe collectis, atque in Vrbe regia Comram Romano Imperatore congregatis, propositam, & confirmatam, eo tempore, quo etiam in sententia Mahumeranorum, Christiani erant in vera religione : atque in ea regula contineri,

Christum esse verum Deum de vero Deo: crucifixum sui Se r venturum esse ad iudicandum vivos & mortuos, & alia plura , quae Mahumetus impietatis & infidelitatis damnat in Alcorano. Confirmat

hoc idem insignis Chron ologus inter Mahumeta nos Ismael filius Aly, in cap. t I : De gente Christianortim , Vbi refert idem Symbolum ijsdem penoverbis. Neque vero credi potest ab ullo

sanae mentis, tot tantosque viros , tam

sanctos, ac doctos, &ex tam diuersis

243쪽

regionibus totius orbis coram potenti simo , ac prudentisismo Imperatore, alimquid noui confinxisse , aut aliquid eorum corrupisse, quae antea in Christiana religione tenebantur , di credebantur j Praesertim quia, ut etiam Mahumetani Historici narrant , huiusmodi Concilium celebratum suit ad confutandum errorem , & damnandam nouitatem Arh, qui Filium Dei asserebat faetiim esse, vel Creatum, neque Patri aequalem confitebatur . Audiamus laudatum I

244쪽

a 3 o Prodromi ad

sum Dero esse creatum . Et conuenerunt 'mul Patriarcha , Archiepiscopi , ct Episcopi

Consantinopolim coram Consantino Imperatore ipsorum; S erant trecenti , ct tredecim diri: S communi consensus aluerunt hanes dei profvsonem. Credimus in Unum Deum Patrem , omnipotentem , Sc. Sed fallitur uterque , licet in re, quae ad substantiam facti non pertineat. Fallitur, inquam , dum asserit hoc Concilium Constantinopoli celebratum suisse, &Symbolum Constantinopolitanum ponit pro Niceno. Porro a Concilio Niceno ad Constantinopolitanum primum sum Xerunt anni fere sexaginta . Illud sub Constantino, & Sylvestro, circa annum Domini gas. hoc sub Damaso, & Theodosio , circa annum 38 I. celebratum fuit. Illud trecentos decem & octo Patres: hoc ducentos quinquaginta tantum habuit. Vterque etiam in aliquibus, vel addendo , vel demendo, vel mutando,

Symbolum deprauat: sed nihil videtur ad substantiam pertinere . Concludimus igitur , distinguendas esse

245쪽

ese in Christo duas naturas , diuinam stilicet& humanam; &unicuiquae naturae tribuendas esse proprias operationes, quae tamen ratione unius personae, de Christo per communicationem idioismatum indifferenter dicuntur, licet sor- maliter operationes unius naturae alteri tribui non possint.

Quod si Mahumetanis arduum videtur, quod Christo etiam si homini, ea tribuantur, quae illum a Iudaeis passum fuisse, vel etiam sponto pertulisse, Euangelistae testantur: meminerint multa tribui Deo a Sacris Seripturis, hominum causa, quae illo prorsus videntu i indigna: ut patet in creatione Adae : & in ijs verbis , quae de eo dicuntur Gen. cap. I. T citis dolore cordis intrinsecus dixit et Tanit et me fecisse hominem. Et Isaiae cap. i. loquitur Deus Iudaeis: Ralendas Gesrai, Oftimnitates Vesras odiuit anima mea et facta sunt mihi molesaelaboratiis ivens Et c. stati tamen seruire mencisi in peccatis tuis: praebuisi mihi laborem in iniquitatibus tuis.

Et alia huiusmodi, quae Deo propriδ novconueniunt. P Alia

246쪽

aAlia Argumenta 8 Sacris Scripturis desumpta, quibus Ma tametani Christi diuinitatem oppugnant . Caput Decimum tertium.

Ix credi potest , quam

multa e Sacris Scriptu-iris a se male intellectis, congerant Mossemi Do-.etores argumenta contra Christi diuinitatem. Breuiter hic ea recensebo ex Apologia Ahmed filij Abdal-halim pag. mihi oso. Primum desumitur ex verbis Angeli Gabrielis ad Maria, quibus annunciauit ei me

247쪽

ei aetetm Verbi incarnationem . Ηaee singillatim expendens Aduersarius, ait: cicul ol du celaui ba

Non legimus , Angelum dixi maria et Ille quem paries, es creator thus, ct es Dominus , scut vos nominatis eum: imo funulit omnem dubitationem de hoc , ctim dixit: Detis Dominus dabit illi sedem patris eius Danid, es eliget eum , O honorabit etini. . Et vocavit David Propheta patrem eius pes predixit vocandtim esse Filitim Dei . Praeterea non dixit , illum futurum Regem super Universam terram e sed limitauit illi Regnum superstias Israel tantum . Respondetudex eo quod Angelus noudix

lDisii ipse brum Cooste

248쪽

Prodromi ad

dixerit aliquid Mariae , non potest inser-ri , illud non esse, vel non fuisse. Qui

enim tacet, absolute nec negat, nec asfirmat . Quod vero Angelus vocaverit eum filium Dauid e reeth vocavit et talis enim fuit secundum humanitatem. Neque Angelus praedixit illum regnaturum super filios Israel tantum, hoc enim salo sum est : &quamuis non dixerit eum futurum regem super uniuersum Orbem , non tamen id negauit. Immo dum praedixit illum regnaturtim super solium Danid in Domo Iacob in aeternum et implicite praedixit stetiam super uniuersum Orbem illum regnaturum. Ita enim prophetauerat David Psal. di. & alibi inuenitur in sacris literis. Immo haec erat fama vulgata inter ipsos Ethnicos, ut constat e X Suetonio, Cornelio Tacito, & Iosepho Hebraeo . Ne veroiobbcere possemus aduersario, Angelum vocasse illum non

Iolum Dium Datiid, sed etiam Flitim Dei, occurrit dicens: O

249쪽

ias Uil et Iam noriis vocato, fusessuas Dei alias mesItos fine numero et O Tesim cans temini,vcs esse Flios Dei per charitatem. Sed ad hoc infra mus respondebimus. Urget argumentum Alimed ex illis verbis, Spirittis Sanctus superueniet in te, falso existimans ad Christum referri, ac nos per ea velle diuinitatem illius probare : t u .sul obii do , ob

Descensus porro Spiritus Aper eum fuit eo modo,quem dixit Discipulus Matthaeus,Chrissum dixisse populo in Euangelio: Non eritis vos, clo emini; Spiritus Dei veniet ad vos, Io tietur in vobis . Per qua verba predixit, Spiritum desce rum in

250쪽

1 Prodromi ad . omnem populum, O in omnibus ipsis loqun

tur tim.

Etiam si concederemus, Gabrielem dixisse Virgini, Spiritum Sanctum descen surum super Christum; de Christum dixisse , eumdem descensurum esse supers omnem populum; quod falsum est et nihil tamen esset contra Christi diuinitatem . Verum enim est, Spiritum Sanctum destendisse super Christum, & super omnem populum (scilicet Collegium Apostolorum : sed super Christum de

scendit, non quatenus Deus erat nam ita erat unum idemque cum Spiritu Sancto, quemadmodum cum Patre) : sed quatenus erat homo , longe tamen excellentiori, di digniori modo, quam super alios Iustos, &Prophetas: quemadmodum ut homo, erat omnium Iustorum , di Prophetarum dignissimus, & excellenti uimus. Secundum argumentum desumit ex verbis, quae audita sunt e caelo a Deo in

baptismo Christi, nempe : Hic est suus meus dilectus , in quo mihi bene complacui

quae