Prodromus ad refutationem Alcorani. In quo per quatuor praecipuas verae religionis notas Mahumetanae sectae falsitas ostenditur Christianae religionis veritas comprobatur. In quatuor partes diuisus authore Ludouico Marraccio .. Pars tertia. In qua si

61쪽

8 prodromi ad

geri dicendum est, quando in ea nihil

proponitur, vel statuitur , praesertim ci ea fidem , quod vel ex Sacris Scripturis 1 Deo reuelatis, vel ex indubitata traditione Maiorum non habeatur. Ηaec vero duo, nimirum Scriptura, de Traditio, tam apud Christianos, quam apud Iudaeos, &in suo genere etiam apud Mais humetanos, reperiuntur. Apud Iudaeos prima vocatur Upueri et Secunda metari Apud Mahumetanos vocibus similita

bus, prima dicitur: et Secunda ii INos autem primam , Verbum Dei scriptum et secundam, Traditionem voca

mus.

Suppono tertio, non posse dici mutatam fuisse aliquam religione ex eo , quod in ea variae sectae, &haereses exortae sint,& in dies exoriantur. Nam hoc pacto, ipsorum Mahumetanorum testimonio , magis mutata, ac deformata esset eorum secta, quam Christiana Religio. Ex dicto enim ipsius Mahumeti, & ex communi omnium Mossemorum asserto, in plum

62쪽

plures sectas & haereses scindenda erat eorum superstitio , quam Christiana Religio . Vide quae diximus in primo Tractatu . Et re vera hodie plures sunt in Mahumetismo haereses & schismata, quIm in Christianismo. Sed in illo neque curantur, neque attenduntur et cum

satis sit apud eos , credere unum esse Deum , quicumque tandem ille sit: de Mahumetum esse legatum Dei. Suppono quarto, non posse dici, aliquam religionem esse mutatam, ex eo

quod in illius professoribus sint mores valdo corrupti, vel res ipsius religionis

minus aCcurate exerceantur, vel sint inter eos bella ac dissidia; vel propter quaecumque vitia & peccata, quae in eis inoleverint: neque ex eo quod plures eorum ab ea, siue ex parte, siue in totum , defecerint : nec demum ex eo quod illi ipsi, qui sunt Principes, Custodes, &Magistri religionis, magnis aliquando viiijs laborent. Hoc primo ratione prohatur, quia licet Fides non prosit ad salutem sine bonis operibus: nemo tamen D dicet,

63쪽

Io Prodromi ad

dicet, non posse aliquem sine illis, vel etiam cum malis operibus, habere veram fidem, & esse in bona religione talioquin omnes peccatores dicendi e sent infideles, quod ne Mahumetani quidem ipsi concedunt. Ideo Thalebiensis in Sura g. mulieres,v. II 6. Ni Ga L .., es ad ol v

ae in is

Certe Detis non parcet, fisbi serius aliquis

in diuinitate tribuatur et parcet autem catera peccata prater hoc, cui Toluerit: Et qui tribuit socium Deo, iam certe est in errore maximo et assirmat hunc versum, sis odoo, sial e lal bH o, -d

et esse osensuam falsitatis propositionis

Charegitarum, qui existimavi peccantem grauiter, esse in elem. Secundo probatur exemplo lsraelitarum tempore Eliae, cum non solum inter eos essent omnium generum scelera , ac flagitia, di inter

eorum

Diuitiam brum Cooste

64쪽

Refui. Ac P. III. SI

eorum Principes bella perpetua , & in Sacerdotibus summa incuria circa Cultum diuinum, & ossicium suum et sed etiam plerique eorum a vera fide ac religione in idolorum cultum desciuissent,&in schismata &haereses prolapsi fui csent. Et nihilominus tunc erat vera fides , & orthodoxa religio apud eumdem populum. Sed de hoc vide quae dicta sunt in prima parte. Ilis premissis ; videamus iam, quas ob causas Mahumetus & Mahumetani velint Christianos generaliter a sua fide deviasse , & a vera religione desciuisse: has vero ex Alcorano licet nobis facito colligere: Et sunt: Prima. Quia una cum Iudaeis corruperunt Pentateuchum, Euangelium , dc alias Sacras Scripturas , pnesertim in f, quae de Mahumeto venturo conti

nebant.

Secunda . Quia non crediderunt in Mahumetum , & eius Alcoranum, sicut

praecipiebat eis Christus in Evangelio et

imo cum ante aduentum eius crederent,

65쪽

s 5 Prodromi ad

& sperarent illum e sie venturum: postea Cum venit , spreuerunt, ac reiecerunt illum. Non adduco loca A lcorani peculiaria pro his duabus causis r quia alibi non semel adduxi , & fere nihil aliud magis deblaterat in illo Mahum eius. Tertia. Quia ponunt in Deo tres personas realiter distinctas inter se , identificatas tamen cum unica essentia. Ilocillis ob citur Sura . , di Mulieres : T. T*- h t sm, o I bLia Y colafiat dat . - 'si

uini, iat talio Scripturales ne excedatis in religione Vesra et neque loqvamini Dro nisi Ueritatem. I e dicatis , Tres . Absinete ab hoc : nam melius erit Gobis et quippe Deus eri Deus Unus . Et rursum Sura i. i. out Mensa: v. Ty. th si ibis G, iato e u ial est i ta inicul

66쪽

Deum me tertium trium et nam non reperitur ns Deus unus. si ..d s non absinti rint ab hoc modo loquendi , subibunt htii modi ijdeles panam dolorificam. Quarta : Quia dicunt , Iesum Christum filium Mariae , esse verum filium Dei , & Deum verum . IIoc passim exprobrat Christianis Mahumetus, ut Suara P. O l Paenitentia: v. 3I. ab di o

Et dicunt sidaei et Eetras eri Ditis Dei et Odicunt Chrisiani e Christus es Flius Dei.

Hoc dictum es in ore eorum . imitanttir momdum loquendi ijdelium , qui figerunt ante eos. Disserdat eos Detis et quomodo mentiuntur P Et Sura s. . ul Mensa: v. S.

67쪽

Prodromi ad

metim O Dominum Desertim. Quinta. Quia asserunt s Christum, erucifixum , passum, &occisum fuisse. Hoc etiam saepe negat in Alcoranos a firmans , non Christum, sed alium simialem Christo crucifixum mortuumque fuisse. Quamobrem Sura g. 8 Jl Mulieres et v. II 6. pronunciat, Iudaeos a Deo punitos fuisse ob mendacium hoc, nem-

ob dictum eorum: Nos certe occidimus Chrissum Iesum suum maria Legatum Dei is Sed non occiderunt eum , neque cruci erunt eum et verum obiecta es illis smiutudo eius. Idest, crucifixerunt, & occiderunt alium similem illi, qui ipsis oblatus fuit. Eae

68쪽

Refut. Alc. P. III. II

IIae sunt praecipuae cauta , ob quas Christianos a vera Religione , in qua aliquandiu fuere, prorsus excidisse pronunci et in Alcorano Mahumetus. Aliae nonnullae asseruntur leuioris momenti, quis , nihilominus, ne quid per fraudem iu licuisse videar, hic breuiter eXponam. Sit igitur Sexta causa : quia Pontifices ac Monachos suos diuino cultu , non secus ac Deos , prosequuntur. Sura S. Paenitentia et v. 32. ita eos redarguit ibo ut i ' .... .- - al - ,

Acceperunt Ponti es suos , ac monachos suos praeter Deum in Dominos . Explicat Gelaleddinus : l . Aia a re

cum sequant&r eos , eisque obediant concessione eortim, qua prohibuit Deus, ct in prohibitione eortim , qua ille concessit . Huius criminis reos facit etiam Iudaeos, ad quos proprio referuntur Pontia

69쪽

s 6 Prodromi ad

sces: quemadmodum o si Monachi ad Christianos. Septima: quia simulacra, & imagines adorauerunt . Non habetur hoc expres.se in Alcorano : sed colligitur ex eo , quod sub nomine i sectantium, seu Idololatrarum , aliquando etiam Christianos comprehendat , ut placet

Abul-calamo, in abrogato 2 a. Surae E.

Quamuis hoc alij communiter negent et semper enim Alcorano distinguuntur,r Familia Libri, seu Scripturales; nempe Iudaei, &Christianis, &Associantes, nemph idololatrae. Cum tamen in Alcorano generaliter simulacra , & imagines damnentur in Ethnicis Meccanis, & alijs Arabibus ; non est dubitandum quin etiam in Christianis damnentur . Praeterea certissimum est, Mahumetum omnium imaginum , statuarum usum in secta sua seuerissime prohibuisse. Imo grauissimi Authores faciunt illum Iconomachorum Principem. Eorum enim haeresis carpit evulgari circa annum Domini septingentesimum ,

70쪽

simum , non multo post mortem Mahua

meti.

Postrema causa est , quae toties in Alcorano opponitur Christianis; nempe, quod religionem sitam in tot se stas disciderint,& quodammodo lacerauerint. Signatim vero Sura 23. Fideles v. s 3. haec legimus et

ῶ--β- cauis: Et disciderunt inter se negocium suum( I. religionem suam ) in varias sectas et quelibet secta in opinione sua latatur. Tu vero fine eos versari in errore , suo Usiue ad

tempulo

Diuitiam brum Cooste