The Tragedies of Sophocles [microform]

발행: 1844년

분량: 278페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ εἰπεῖν Ἀρίζω, χω λόγος διοίχεται.

ΘΗ ποίω γαρ η' προσφορὰ δηλώσεται; OI incis θάνω 'γω, καὶ συ μου ταφεῖς Dy. ΘΗ τα λοίσθι Κτεῖ του βίου, τα δ' εν μέσω

574. χ λόγος διοίχεται. IIn die

2I . υ γνώμαν ἴσχεις et οὐ γιγνώσκεις. Se also BerialiarclV, P. I 25. Ita δι Ουδενος ποιεῖσθαι, to et no

ποτερα τα των σων ἐκγόνων η μοὐ λεγεις; Q. κεῖνοι κομίβειν κεῖ ἀναγκάζουσί με.

ἀλλ ει θέλοντά, οὐδε σοὶ φεύγειν καλόν.

αλλ' οὐδ V αὐτος θελον, παρίεσαν. μῶρε, θυμος δ' εν κακοῖς ου ξύμφορον.

δίδασκ. ἄνευ γνώμης γὰρ υ με χρη λεγειν.

Ib. θυμος δ' Herinan has uellexpressed the force of the particle, vilicia Briinck lia rejected vera diris, sed is in natis nihil pro test. For construction, s. l. 934. for

152쪽

πεπονθα, Θησεῖ, δεινα προς κακοῖς κακά. την παλαιαν ξυμφοραν γενον ερεῖς ἔου τ επει πῶς τολο γ' Ελλ ων θροεῖ. τί γαρ το μεῖθον η κατ' ἄνθρωπον νοσεῖς ἔουτως χει μοι. γης μ' ἄπηλάθην προς τῶν ἐμα οὐ σπερμάτων ε ιν δε μοι παλιν κατελθεῖν μ' Og ώς πατροκτόνω.

το θεῖον αυτους ἐξαναγκάρει στόμυα. ti, ποῖον παθος δείσαντας ἐκ χρηστηρίων ἔοτι σφ' ἀνάγκη τῆδε πληγηναι χθονι. καὶ πῶς γένοιτ' ἄν - κἀκείνων πικρά ω φίλτα Αἰγεως πάι μόνοις ου γίγνεται 595

596. παλαιαν ξυμφορον, ViZ the inuriter of his saliter, an subsequent inaret age villi Iocasta. 598. Die question o Theseus inust be in terstoo lis expressing the uiniost istonishmen a paret-cide an incestuous and yet apparenti sonae stili meater evit, sontestin taevon the risinai lotos mortalitrio communicates indipus, Who sees vlaat astonishinent his excited seelings have creat ed, extenuates inalter bu liis o ως ἔχει μοι For Matthiae' opinion ostii constriaction, cf. h. 265. Obs. 4. I speat under correction, but it cloes no appea to ne that τι at thecommenoeinent of a verse does Qv inapi an interrogative pro- nolin Cf. Ed T. I 7 I.

θεοῖσι γηρας οὐδε κατθανεῖν πο ε'

τα δ αλλα συγχ' πάνθ' ὁ παγκρατη χρόνος. φθινε μεν ἰσχυς γης, φθίνει δε σώματος θνησκει δἰ πίστις, βλαστάνει δ' απιστία.

και πνευμα ταυτον -- ουτ εν ἀνδράσιν

φίλοις βεβηκεν, υτ προ πόλιν πόλει. τοις με γαρ δη, τοι δ' εν στερω χρόν*τα τερπνὰ πικρὰ γίγνεται, καχις φίλα.

καλως τὰ προς σὸ μυρίας ὁ μυρίος

χρονος τεκνοῖται νύκτας μερας ἰων,

εν αἱ τα νῖν ξύμφωνα δεξιώματα

δορε διασκεδῶσιν εὐσμικρου λόγου 'ia/' Οὐμος ευδων και κεκρυμμενος νεκυς

616. ευημερειν, t be o good and frenesi temetis Du a person PASS.ευημερεῖν, vilita est aliud quam tranquillum esse. ΗΕRΜ. 6 17. καλῶς τὰ προς σέ. Sic bene conexemini scripturam omnium librorum καλῶς τε πρὸς σέ. SCHAE F. Munder considering the whole paS-8age a corrupi, content himself

in the ea sing of the MSS.

teaei Phil. 73o. ξουδενος λόγου, for

153쪽

stances ven in a soriner play os Pli Ebus as ille inere agentis Zeus in prophetic declarations ad l . Escli.

624. ἀλλ' οὐ γαρ. li doctrineos αλλὰ γὰρ mi in and witliout an

φράσαι. Cf. inst. 526.

rumον φυλάσσων κουποτ Οἰδίπουν ερεῖς -

ἀπειον οἰκητηρα δεξασθαι τόπων των ἐνθάδ, ειπε, μη θεοὶ ψευσουσί με.

Xo αναξ, πάλαι και ταυτα και τοιαυτ SITU

ΘΗ. τις δητ αν ανδρος εὐμενειαν ἐκβάλοι τοιουδ οτω πρῶτον μεν η δορυξενος κοιν παρ' Ἱμῖν Κεν ἐστιν ἐστία 'επειτα δ' κεω δαιμόνων ἀφιγμενος γ τ9δε κἀμοὶ δασμwγν ου σμικρον τίνει. asάγω σεβισθεις υποτ ἐκβαλῶ χάρι- την τουδε, χώρα ὁ ἔμπαλιν κατοικιῶ.

et Iucient ut tenda videar froni Musgrave' conjecture, nee lSς VU, ee Hart. I. 3 3. no explanation. Mind. read εμπαλιν 03Q- ως τελῶν praestiturus Muti in text. ἐμπολιν iri Annotat. Cf. inst. νετο. d. 326. καὶ δολός ἐστιν si τι II 56.

154쪽

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ

τάξω φυλάσσειν εἰ δ' ἐμου στειχειν μετατόδ' ηδυ, τούτων, Οἰδίπου δίδωμί σοι

κρίνω σι χρησθαι. με γαρ ξυνοίσομαι. Zεῖ, διδοίης τοῖσι τοιούτοισιν εἶ.

τί δητα Κεις η δόμους στείχειν ἐμούς; εἴ μοι θεμ ις, ην. ἀλλ' o χῶρός ἐσθ' δε,

ἐν τί πράξεις; ου γαρ ἀντιστ σομα ι.εν ου κρατησω τῶν μ' ἐκβεβληκότων. μέ α λεγοις δώρημα της συνουσίας. ει σοί γ' απερ φη εμμενεῖ τελουντί μοι. θάρσει το τουδε γ ἀνδρός ου σε μη προδῶ.

638. ἐνθάδ sc in Colonos. Is σε i. e. in chorat tro . 6 o. τόδε vitia infinitive pre- ce ling, Reisi compares Trach. 458.

θυμω κατηπείλησαν αλλ' ὁ νοῖς ταναυτοῖ γενηται οὐδ τἀπειληματα. Goκεινοις δ' ἴσως κεἰ δείν ἐπερρώσθη λεγειν της σης ἀγωγης, οἰδ εγω φανησεται μακρον το δευρο πελαγος οὐδε πλώσιμον

terror uiusC repeat his entreati es, he means to say, but the boldaearto Theseus oes no allo v in tocomplete his sentence). SCHOL. ουν μεσητόν μοι, εἰ ὐπὸ δέους ἐπι ταουτὰ συνεχως λέγω τον φοβουμενον γαρ νάγκη ταυτὰ λέγειν. 657. πρὸς βίαν μου, agcrinst λὶν

iniit Aj. 327. πρὸς βίαν θάψειν Ῥου. 658. πολλαι δ' ἀπειλαί A in B. seruier verse 63), ξυνουσία, it Wasεeen miglit Dona Sophoclea praetice lae considered the Same a συν- ναίοντες, o here me have the assurance of the Scholiast that ἀπειλαὶ is equivalent to πειλοῖντες. Minas pro hominibus minantibus nomi-ΠRSSe poetam animadvertit scholiasta. DIND. O this frequent aseo abstraci sor concrete nouns by Sophocles vite hali ii vel more larget in a future play. 659. θυμω, passionalely. Cf. Os in Ed. Τ. 526.

155쪽

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ

a natural imetonym in ille lan ageos so nauticia a peopte a the Athenians Both illustrates lay Atlienaeus

748. Cur Hipp. 8i7. Suppl. 826.

664-5. και mi γνώμqς, ne de ni clicam. LI. etiani Si ego non spondemn in auaeilium. HERM. etiarim sine sententia sive auctoritate niea. IVUND. γνώμη, νου διάθεσις mesych. 665. προπέμπειν, proprie nιittere, adsignificatur tamen tutela in i Col. 665. AELI. . V Neu refers to v. 667

iue descant of the ni gli tingille the

at vive ali stat obtest os aniuitiis assigne to the iis of inari, amia delisit in xvllicli is alnon ille provectial citaracteristic os ovili. An the deities ilia haunt abolituus spo partesce of iis generat lyattractive Aarracter ine go os ne ille Muses, Aptiro lite lingolden rein in her hand, and consequently v ith a car of the

7κου τα κράτιστα γας παυλα,

Allusion to the gravetly and huthynatur of that partis ille Atti soli, an villicli so vel fitte it so thegro vili os ille olive. Aptissimum

vero genu terrae est Oleis, cui glarea subest, Si Superposita creta sabulo

The genera vie v here talcen os the content of liis ode, Whether rightor Wrong, is of course test to the judgiment of the reader, Dolitiges me

156쪽

74 ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ

φυλλάδα μυρώκαρπον ἀνηλων

Ei L. folia tibi inip ta sustinentes, inde occultat in eis et lateretes atrisbeyon 1 ille limits of this xori to

νεμο υσι κισσόν.

ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩΙ.

αει Διόνυσος ἐμβατεύει θεαῖς ἀμφιπολων τιθηναις. θαλλει δ' Οὐρανιας - αχνας

ὁ καλλίβοτρυς κατ ημαρ ἀεὶ

νάρκισσος, μεγάλαι θεαῖν

out an difficult at ali Vliat is

the disticuli in ille present CaSe, comparet vitii a passage in ille Agamemnon, Iuliere the apodosis oesno occur il l vent lines aster the

679. ἐμβατεύειν βατευειν). Stricti V, vlien used of go is, say PaSSO v, iliis vord ans vers to the ὀμφιβαίνειν os Homer Ellendi observes de locis sacris Deo et comitibiis invi

DERI, Quae quidem propria vecti significatio est, ita tamen ut ymplias circa Bacchum, non hunc circa Nymphas Versari oporteat, quippe majorem Deum. V LL. Cf. Pind. Pyth. IV. 58. 27 2. vitii the observations os asso V and Dissen. See also lausen's Theol. soli.

A in the απνευστὶ verses, sor instance, ut 1icli terminate a comi parat asis, and in Wotas os suchinorinous tengili a that Whicli occura at the close os in Ecclesiaetusas os Aristophanes.

157쪽

76 ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ἀρχαῖον στεφάνωμ τε

κρηνα μινύθουσιν Κηφισοῖ νομάδες ρεέθρων,

ἀλλ' - ετ ηματι φώκυτόκος πεδιων ἐπινίσσεται

ρον ... θεῶν ιερδν των Μεγάλων α δέ

684. ἀρχαῖον. SCHOL. : υτι πρὶν τον Πλούτωνα αυτ Ἀρπάσαι, τουτω

tered here and there, laruakin matfirs in ne place an ilien in another, like noina tribes, laetheros uten or caule). Dindor adopis Briinck' interpretation os this last

vord rivos agrii III pererrantes.

selli into ille Eleusinian guis aliis

ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩΙ.

στερνουχου χθονός ουδε Moυσῆν χοροί νιν ἀπεστυγησαν, οὐδ α χρυσάνιος 'Aφροδίτα.guri δ' odi ἐγω γῆς Ἀσίας υκ επακουω,

'Αθηνῆς.V VuND. ut Pausanias stliere speescing of the Acadeui ν, notos Colonos. A much iore Correctreserence, I belleve violit hie toritae hin tred strati in ille Medea of Εuripides 82 sq.), an to considerili poei' Dionysus, hi SeS, and Aphroditsi, a genera ratiae than locat divinities, bolongin to Atticarather ilian Colonos, deities neve tolae So readit celei ruted a during the geniat Dionysian sestivess, ut vilicii time alone dramati repre-Sentation took place. Κlausen, Stili more liberalis divinities for ColonoS,ol Serves Theol. Esci 1. 75.), Patrii Dii Coloni, Bacchiis, MuSae, VenuS, Iupiter, Minerva, Neptunus.

ingsolde buckles. For a note Prosus as usual os erudition, o thesul jeci, se Lobeck' AjaX, P. 372. an edit. 694. γας Ἀσίας, here ut so the east, a Peloponnesus is in the nexi verse put so the west. Diu lichiam I. 299. understanda the teri in the narro ver ense of Asia Minor.)

158쪽

φύτευμ' ἀχείρωτον αὐτόποιον,εγχεων φόβημα δαιων, ὁ ταδε θάλλει μεγιστα χώρα, 7QQγλαυκας παιδοτρόφου φύλλον ἐλαίας

6 . φυτευμα Pindar, speescingos in olive-tree, as introduce ut

φυτευμα ξυνον ἀνθρώποις στεφaνόν τἀρεσῶν. l. III. 34. The ivlaole odeshould be read in illustration os inis

Πietius telas. Clii lde Harold, c. 2. St. 87. In in Herc. Furens os uripides, Theseus is termed, ω τὸν ἔλαιοφόρον ἔχειν εχων V. II 78).7ol. παδοτρόφος τρέφω) Passo v, confining himself to ille literat mean- in os ille mord, translates, child-nourtishing, rearing Ic. 'etsi applies it to ille priniat olive propaginem generans, quia ali ea, quae est in Acropoli, pullulariant moriae dictae in Acadentia.' an explicationo Hesychius, a mel a in quotation ima te rotii Pindari in a pre

Sophocles inore revisit connect vitii ille olive t), entille iis tosive a nobier explanation to the word I xv the custoni, is saliat excellent lexI-Cographer, 'lien a male child vas bor in Ainens, to place a rom s

τ μεν τις υτε νεαρος ουτε γηρα

χα γλαυκῶπις Αθάνα. αλλον δ' αἰνον ἔχω ματροπόλει ταδε κράτιστον αντ. β

φέθηκά σοι τότε, - πρῶτ' 'Aθάνας

recratem.

7O7. ματροπόλει. llendi excellenti explains ' de terra Attica, propter antiquitatem et incolentes αὐτόχθονας dictum. V Cf. inis. I 48o. See also Dissen ad Pind. Nem. U.

159쪽

ω παῖ Κρόνου, συ γάρ νιν εἰς

πρωταισι ταῖσδε κτίσας ἀγυιαῖς.

inter lilia Pind. ΟL I. 65. V. So.

tion mitii in explanation albovetven, Mae v inatio tautolog is involved in the expression Simini ap. Hepta sest. p. 75. d. mss. σοὶ ἐν

sea, or the finis Minis oured by the sea. This interpretation cf.

chum, and Ellendi the larier translatin nobile viaris doni ni), Iulio reser ille verse to the sis of ep- tune viten contending vitii Minerva, in xxiii cli contention ille ornae is sal tocliave irs producet ille θάλασσα Ερεχθηὶς in ille acropolis, nil ilien a horsu See Herodot VIII. 55 Apollodor. III. 4. Benile ad Hor Carin. l. 7. bliout os appli ius honi in nautic Imultitude. Brunci and indor agre in con

δ' εὐηρετμος ἔκπαγλ' ἁλία χερσὶ παραπτομένα πλάτα

θρωσκει, των κατομπόδων

Νηρι δων ἀκόλουθος.

niais,miore particulari sueta a I aere

ευ, καλῶς, ἱππικῶς' συ δ' υτόθεν μοι

IVUND. The reuiter vili adiit theexplanation to the sense, in Whichhe alces the substantive πλάτa, lite

adverbia forni. ut in different

vehitur svaod litora legebant).

that he does on account ost vice two glorious seel: V in other

160쪽

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ νυν σοι τα λαμπρα ταυτα δεῖ φαινειν ἔπη OI Pr ἔστιν, ω παῖ, καινόν AΝ. ασσον ἔρχεται Κρέων ο ημῖν ου ανευ πομπων, πάτερ. OI - φίλτατοι γεροντες ἐξ υμῶν μοὶ φαινοι ἄν δη τερμα θ σωτηρ μῆ Xo. θάρσει, παρεσται κῶ γαρ ει γέρων κυρῶ, το τῆσδε χώρας οὐ γεγηρακε σθένος.

ανδρες χθονος τησδ ευγενεῖς οἰκητορες, ορῶ τιν μας ομμάτων ληφοτας φόβον νεωρη της εμρο πεισόδου, ὁ μW ὀκνεῖτε, μη ἀφητ επος κακόν.ηκω γαρ υχ ως δραν τι βουληθὼς ἐπrὼγερων μεν εἰμι, προς πόλιν δ' ἐπίσταμαι σθένουσαν κων, εἴ τιν Ἐλλαδος, μεγα. ἀλλ' ἄνδρα τόνδε τηλικονδ απεστάλην

extent be applied to a mali demelilce Colonos ori πλεῖστα valde ,

μεν ξεφυν πατρος ευμ τινος, σθενον τος εν πλουτω Φρυγῶν.

πείσων πεσθαι προς το Καδμειων πεδον, ου εξ ενος στειλαντος, αλλ' ἀνδρῶν ποπάντων κελευσθεὶς, ουνεχ ηκε μοι γένειτα τουδε πενθεῖν πημα εἰς πλεῖστον πόλεως.

ικου προς οἴκους. πῶς σε Καδμείων λεως

καλεῖ δικαίως . εκ δε τῶν μάλιστ εγω, οσωπερ, ει μη πλάστον ἀνθρώπων ἔφυν κακιστος, ἀλγῶ τοῖσι σοῖς κακοῖς γερον,ορῶν σε τον δύστηνον οντα μῆν ξενον,

ἀει δ' ἀλητην, κἀπὶ προσπόλου μιας βιοστερ χωρουσα, την ἐγω τάλας

εδοξ οσον πεπτωκεν δε δύσμορος, ἀεί σε κηδεύουσα καὶ το σον κάρα

επει νιν τῶνδε πλεῖστον κτισα λέ

SEARCH

MENU NAVIGATION