Tragoidiai. Tragoediae. Racognovit et praefatus est Guilielmus Dindorfius

71쪽

βαρβαρα σαφη νὴ

ανῆ δυσθροα βάγματα. παντάλαν αχη διαβοάσω νέρθεν ἀρα κλυε μ0m, αλλὰ συ μοι γα τε και αλλοι χθονίων όγεμόνεσI δαίμονα μεγαλαυχη

περσι αἴ κάλυψεν.

72쪽

εξε φυν αἱ τρίσκαλμ0ινἀεσίναε αναεG. Haec quoque nune enaen lata exilit ui ut naeiulanda esse ostenderam in Plii lologo Ul. I 3. p. 48I 93. ligna notatu ς tilium tribus vel si Diis I9. 32. 0. sive b0. 664. II. restitui Darii nonunis larina Λαριάν, in codice δαρειάν scripta, nisi quod V. 32. recte primo scriptum δαμιών, sed ala coi rectore male in α- ρειάν est nuitatum Tan lena supra v. bb4. pro αρεῖος restitui. uDi flaba tedia revis requiritur, quae alterius formae Λα- ριάν mens a est, ut αριαῖος, ea leni sere constantia in ci- ρειαῖος corniptuni, et Λαριηκη Sylladii Sectind a coi repta dice-Dantur, de quo expositi in Plii lologo p. 84 48b Respicit adlio carmen Aristopnanes in R;inis v I 026. ubi Aescuylo dicenti εἰτα διδάζας Πέρσας μετὰ τουτ απιθυμεῖν ζε δίδαξα νικῆν αεὶ Ους αντιπαλους, κοσμησας εργο αριστον, respondet Dionysus εχάρην γουν νει κ0υσα περὶ Λαρείου τεθνεῶτος, χορος ὁ ευθυς τω χεῖρ ὁ συγκρουσας εἰπεν ἰαυοῖ.uDi κουσα vel Piod in uno codice recenti legitur. απηγγέλθη

inepta sunt inventa cor rectoriim syllaDas quae exciderant supplenti lini. Nihil de Dario nunciaturi nec, si quul nunciatum eSSet, aut Darius ipse aliquid dixisset, erat cur eo gauderet Dionysus. Aristophanen vix alim quid scriDere potuisse quana εχαρην οὐν νίκα φάσιμ εφανη Λαρείου τ0υ τεθνεῶτος, maod solum convenit personae Dionysi, ostendi in Phil0Iogo p. 493 - 495. ubi etiana de interiectione comica dixi αυοῖ quani tragicae qua Aescnylus usus esse utetur ιωά, Ata St0phanes sutistituit risus excitandi caussa.

73쪽

μη ὁ εἰ στράτευμα πλεῖον ὴ το Μηδικον εἰ particu iam antrauic inter luna cum coniunctivo constriixerint et, si coli strii-xerint, qua lege id fecerint, vix operae preti tam est plum Dus veri, is io loco lisceptari, in et ita in propter πλεχ valde suspectius est. Nam veteres Attici licet πλείων πλείονος πλείονα πλείω et reliqria vixerint, tamen πλέον potius quam πλεῖον dixeratnt ut increuiiDile sit escitvlum hoc uno loco πλεῖον dixisse. tum στράτευμ' εἰ- πλέον seri Dere posset. Vertina neliu quidem Aescuyliis viille tu scripsisse se liη εἰ στράτευμα πληθυοι το Μηδικὰν cui id script tum sui glossema πλέον εἴη, post mota in πλεῖον η nitatuna: Iemadmo luna passivuIn πληθυνεσθαι cuius ea lem quae intransilivi πληθυειν significatio est in Suppl. 604 ὁημου κρατουσα χειρ ποι πληθύνεται, ab sen0liasta explicatur πότερ0ν πλεί0υς ἱ συμμαχ0υντες μῖν, η λίγοι. Apud Aristophanem πλεῖον semel legitii Eccl. 1132. οντων πολιτῶν πλεῖον η τρισμυρίων, quo πλειOνων τρισμυρίων licere poterat si πλεῖν τι η τρισμυρίων scriDere nollet. In Nubibus 1295. ζητεις ποιησαι ταργύριον πλεῖον O GOν, scribendum πλέον, quod liDrarii in πλεῖον cor ruperiant propter praeceden .ia πλείων et πλείονα quomina rationem aliam esse ignorabant. 0mparanda cum his quae Naucrius lixit Stii l. Eurip.

SUPPLICES.

V. 13 143. 14 153. aec stropna eum antis tropna sic scripta est in codice Mediceo. πλάτα μεν ουν λινορραφη τε

74쪽

ρύσι0 γενεσθω. Haec nunc eluendat; ex nihili ut proposuera in in Plii Iologo vol. 13. p. 465. ad vitis antiolationi Inis p. 495-498. V. t 98. I. egitur in c0 lice Med. 0 μ' μάταιον εὐμετωπω σωφρ0νῶν ἴτω προσώπων με ατ 0 πα9 σύχ0υ, ut, μετωπω ni nil alitu est iani μετώπων, METΩΠΩ. olim scriptum cum lineola via literii V in limis antiquis significaturi duo non animadverso orsonus ivlignana suo numine coniectura in secit εκ μετωποσωφρονων ἴτω πρ0Gώπων, adiectivo scio μετωπο- σώφρων, quod tanto ineptius est Pium sequatur προσώπων. Non commisit li0 Aes clivius, qui Scripserat quod ego restitui, remoto glossemate μετώπων σωφρόνων, το μη μάταιον ὁ εκ σεσωφρονισμένων ἴτω προσωπων ο μματος παρ ησύχ0υ, aptissimo vocaDul usus, quunt Danaus in pi'aecedenti Dus ersibus lassi aDus genus viceri lique praecepta de terit duae enienslatio non Imagno a Dore mini c0nstitit, Pium a poeta ipsolio luis aliis huius sabulae locis quasi digito tonstrata sit, ubi ad praecepta prius ab se data respicit Danaus, v. 24. αλλ ησυχω χρη και σεσωφρ0νισμενως

προς πρῆγμ ὁρώσας τῶνδε ε ἀμελεῖν θεῶν.

et v. 992. καὶ ταυτα μεν γράψεσθε προς γεγραμμέν0ις πολλοῖσιν αλλοις σωφρονίσμ ασιν πατρός. V. 254. και πῆσαν αἰαν, ης ὁ ἀγνος ερχεται Στρυμ ωνJ Codex αἴδνης ex AIAN , i. e. αἶαν ης corruptum, Ut pri dena ala aliis est anima duersum διάλγος Recepi egregiam, quam Gais sordus mecum coniniunicavit. IVordsxvorini emendationem ης ὁ Ἀγνῖς - , ut dixerana in Praelat eruionis xoniensis secundae a. IMI. p. XXVIII., 0llato Pers. v. 97. ρέεθρ0ναγνου Στρυμονος. V. 266. κνωδάλων - τα ὁ παλαιῶν αιμάτων μιάσμασι lχρανθεῖ ανῆκε γαῖα μηνιαῖ χη Sic emendavi codicis scripturain μηνεῖται-κη Beluas dicit singulis telisitius emissas

75쪽

PRAEFATIO. LXXI ilciscena mina celer ua caussa. li: liuius na0 I naonstra quot-aIi Ials apparere crede ibantur velut o κῆτος 0υς τε παρα- et υγχάνοντας ανθρωπ0υς και etsυς γιγνομέν0υς καρπους διέφθειρεν, tandena pri)lecta ei Hesio ira placatum, ut narrantselaol. Homeri II. 20. I 45. Iliam e cliptores ab Hevni initi eati ait Apoll0d vol. 2. . Ib8. Aκη, qu0d est in c0ulice, i Drarius vel casu intulit vel ex verbis proximis v. 268 τουτωνίκη το - μαῖα και λυτήρια Ἀράζας 'Aχη liet una ut Clioepta. 585., ubi pariter de νωdαλοις agitur, π0λλα μεν γα τρίφει δεινα

V. 07. χειρι καὶ λόγ0ις σε θεν χειρία λόγ0ις σέθεν

Valet enarius in senem inessitis. Iisden in scite lis idem in Sept. v. 480. , ubi φθόνει contra usum loque uilli cuui participio constructum est. κόμπαζ π αλλω , μηδέ μ0 φθόνει λέγων, recte correxit λόγων. V. 616 ῶναξ Πελασγῶν, Ζηνος ἱκεσίου κότον Lege Iiatur ἱκεσίου Ζηνός. iansposui propter rationem supra Xp0sitam p. XII. uti exemplis voca Diu lorum D iiDrariis casu p0titus quam consilio transposito niui 0 p iuca ex S0pliocle et Euripi de a lili 0ssunt. Sic aput Soplioclem et R. 76. rectum restitui verDorii mirilinem και πῶς et μητρὸς Ουκ κνεῖν λέχ0ς με ει pro λέχ0ς υκ κνεῖν, Di διορθωτῆς coulicis Medice in0 animadverso librarii lapsi λέχος in λέκτρον alitavit. Non minus cerium est optio clem Antig 1 lib. πολυώνυμε ὁμειας νυμ- αγαλμα, revi quae in antistro plia est ullanae σὲ υπερ ι λόφοιο πέτρας στέροψ ὁπωπε, non sine ulla necessitate longam opposuisse, sed scripsisse quod auel ius nuperet me restituit αγαλμα νύμφας. V. 49 Aeguptioru in satellites, qui Danaides a Argivis sint repetitum, ni verDis a cla0m de scin Duntur in stroplia, d0υλόφρονες ὁ και δολιομήτι dες δυσάγνοις φρεσιν et in antis tropna V. 57. περίφρονες ν ἄγαν ανιέρω μένει μεμαργωμέν sι Manifestunt versus strophici vitium satis leviter c0πexertant editores d0λόφρονες scribentes, quo tautologia insertur Euripidi qua in AesetiyI similior seram scriptura Π Ουλόφρονες, resp0ndente in Homerico λ0ότρων, restituit Maenarius in scii essis

76쪽

LXXII PRAEFATIO. in editis. In eiulati une egregia, qua in etia in longa svllίna in initio vectus antis tropitici ci e Setiylo posita c0nui tendat, etsi lio albvalet enata seu nun poteriit. alii luod nunc illi legitur περίφρ0νες intei pretis est, non es cliyli, qui hic quo pie sortio ieustas voca Dulo φυσίφρονες Scripseriit, duod servavi situ tot aliae Supplicitius in Glossa ciuili suuiu reti titit Iesyclitus, φυσί-τ20νες πεφυσζμέν0ι Gς 2ένας, μάταιοι. aut sic recte e0rrecta est codicis scriptura φυσήφρονες πεφυσιμενοι. Ex iocφυσίφρονες a is empto die ei πεφυσημένοι fortasse coinpositu inest iod nunc legitur περίφρονες. v. 776 783. I 84 I91. 792 I99. 600 - 807. Haesti0pliae et antis tropnae sic scriptae leguntur in eo ut Meil. 0 usui e niuitis Scripturae vitiis accentibus si passilia Imissis,

ι γῶ βουνῖτι ἔνδικον σέβαστί πεισόμεσθα π0ῖ φύγωμεν πίασ

θέλοιμι δ αν μορσίμου βρόχου τυχεῖνεν σαργάναισ

77쪽

PRAEFATIO. LXXIII κυσειν ὁ ἐπειθ 4εχωρα κἀπιχωρίοισδρνισιν είπναν υ αναίνομαι πέλειν.

ται φιλαιακτῶν κακῶν.

ras τι εν ὁικον ex πάνδικον oretlptas esse tulit. V. . e centus vitium γει Τόνων pi' γειτ0νων et reliqua versuum sequentium vitia lino graptii ea in leni ut aliis sunt co I recta. V. . . ii unum versian c0niungendi erant e tribus partissius composiluua, aulico liuretro a catalecto, Tochaico li- metro catalectico et usitatissuria tragicis clausula noriambica

V. 6. αμπετησαις ὁσως IIae nion Stra voeaDut 0ruui, ut alia non pauca in extre ima liuius sabulae parte riginena suari: delient antiquiori codici, in quo literae aliae vix legi poterant, aliae prorsus evanuerant. Restitui quod Sensus postulat μπνοαῖς διψας ς αμ pro μα liet una se te ut αμ pro αν dicitur est iii glossa Hesycnu, etsi litii non multu ut tri Duen tulit. ῖμα πν0αῖς lictum ut p. Hona erum It ib, 140. μα πνοιῆσι πετε Gθην, et a ldito ανεμοιο d. 2, 148. πέτοντο μετὰ πνοιῆς α νέμ0ι0. ιφὰς κόνις comparan luna una dιψία κόνις, quo ldixerunt Aesenulus Agam. 495. et Sophocles Anti l . 246 429. Iniit. ταντος-oλ0ίμαν αταντος ληται dixit Holnerust l. 20, 303. luo hi aptu in illi luco est, ineptuni vero sit in Aescii 3 leo ait litis verius τερθε πτερυγων. an Danaules stimi vel pulveris instar in aerem sui ilatae non perire, se i evanescere di-een lae erant. fluamobrena restitui 20ίμαν.

78쪽

L. XXIV PRAEIATIO. V. . tis urite scriptu in est ἄφυκτον uia se Iistus Wκτον postulat. Ei iuui lavi ἄθικτον. lao a die clivo utili, quoque Ae- Selivitis usus est id rite isti te ili Agarii. 32. lixit πολλὰ γ0υνθιγγάνει προς παρ.

V. s. μελανόχρως ex κελαινόχρως colitiptum esse IiitIiadvertit Laeliincinnus ut cli 01'. Systein P. S. sed iii tactu ni teliquit μ0 καρδία, in malit seSta est in teipulatori lii unani explentis

j raus quain 0n Solum καροία inutiliter post κέαρ illatum, sed etiani vitalia longa μ0 arguit, pro qua si revis Irequirituri e-setiylus n0ii videtur dii Ditati posse uiti in sci'ipserit, κελαινόχρ sed πάλλεται κλυδωνίω, qualia eniendationeii ipse suppeditat Clioepti. 183. καμ0 πρ0σέστη καρδία κλυδώνιον χολης. V. 12. εν αργάναις Hoc ecte emenulatuin iii Lascaris apograptio Patisin εν ἀρτάναις. IIuic vocaDulo uiuunt a gl0S- satore βρύχ0ις vel βρόχ0 adscripui in suisset, βρόχου versui praecedenti μορσίμ0 βρόχ0υ τυχεῖν est illa tuna quo l si scripsisset Aesetiylus, i ut omni Duclioni illi Dus aut cerie sill PII guli lDanai filiatius sat piraescriptum esse significasset ut vita II SUS- peius finirent. Quo i quunt ausuritu in sit, ego sul itat βρόχου restitui quod metriini versus antis tropnici posthil ibat προ- πρό, cuius adveIlli exenipla Sunt apuul Apolloni uni Blio tuum. Μ0ρσίμου auten pro τυυ 0ρσίμ0υ ut πείσομαι το μόρσιμον est in Sept. 263 et alibi saepius dixit Aesctiylus ni isso, quemine traiiu non seretiat, articulo ut 0pl10cles Plid. 83. εἰς αναιδες dός μοι σεαυτόν metri caussa pro εις ταναιδές ulixit, quod est

vocalbuli ἀπευκτόν syllalba brevis esse deDeat, sed ex δε corniptum esse liquet. II apograpno aris in est sed χριμφθῆναι vocaDulis iidem recte divisis, sed Iiliterata apocope in-1initivi χριμφθην, de a dixi ad S0plioclis Hach. 1000. Denique χρ0ῖν recte χρ0ῖ Scriptum in ap0grapno Seorialensi. V. 16. νέφη menti vi κύφελλ' via odi per νέφη X-plicant grananiatici. Huius vocaDuli duo novinnis exempla, alteraim Callimacni fragua. 300. , alteriina Lycoptironis v. 1426. exlio non sequitur at Alexandi'inis denauna poetis sormatum esse, mi os satis c0nstat vocabuli non paucis usos esse e remota an liquitate petitis.

79쪽

Pers. v. 1006. dixerat, in dici πρέπ0ν nati lamini: ula quo pluratius siricii Tliesauri vol. 2. p. 1106 D. V. 24. ρνισψ Huius versus syllasia mima in evis esse det, el)at ditaui ut irent restitui πετροι, quo v0 cauulo pro usitato πετεινός vel Plae antiquior scriptura est, πετηνός Hesiodunius tui esse annotariint granam alici, te quo non elat cur diat, itaret L. 0be citius Paralip. p. Ib9. tiam sorinam m0n0sylli: Iana πτῆν ita inein orant grainniratici ut non videatii ficta at ipsis esse propter collap0 sit una ἀπτqν. Nec miranulum si πετήν et πτήν liet una est, ut πετηνός et πτηνός. Priorein larinam, de Pia inscriptionis Atticae veteris aucto litate c0nstat, es cliylo Sept. 1020. id ex ap0g pliis πετεινῶν illatum erat, ego restitui exc0 die Meuliceo, πετηνῶν - οιωνῶν, nec rara eius in aliorunis eripio in c0ssici Dus exempla sunt, de quo lixi in Thesaurav0l. 6. p. 10l3. I, etiana te forma pica πετεηνός egi, laeipsa quoque ala iiDrariis inter luna in πετεεινός est mutata. V. 25. το γαρ θανεῖν ελευθερ0ὐται Ossendit sylla Da prinia brevis, quae l0nga est in Stroplia, et λευθερ0υται contra suntl0que tuli pro λευθερ0 dictum. Sul)lato ureosque vitio restitii iΑesetiylo 10 id seripserat et o γαρ θανεῖν ἐλευθερουμαι. Minus certa proxina vocaDuli enaenulatio est φιλαιακτῶν, cuius sylla-lta in penulti tua In lire vena esse opo Iete Dat fluamolirem φιλοστόνων restitui, cuius adverbi φιλοστόνως usus est Aeschylus Sept. 279. DueDuero Aesclaylus novo scio vocaDul φιλαιανῶν scripsisse vis teibatur. V. 28. τυχών. τί αμ αυτῆς τι π0ρ0ν τέμνω γάμ0υκα λυτηρια IIaec sic enaenulavi, τυχων αλλύτας. τί ἄν πο-

80쪽

supersunt, . Ι-3l0 067 Itb0. at latis solus vi attu0ralecini, de Pio supra lixi p. III. et in Praelatione e litionis xonteusisseei indae p. IV. Pre Dii Orena igitur a Dulae partem v 3ll 1066 1160-1673. s0la uti init apo gi'apnoruni pauco mun sule inter Plae ne untii qui leui est Piod ex ipso Dro Meiliceo le- scriptuna ira Deci 0ssit. Nana ut in a attiioi reli piis a Dulis,

ita in talogia Pio Ple restea nania ex priori luis lilii lis lauia p0grapitis, nunc per litis, uterivata sunt, tali titis etiani Triel, ni us usus est, quem coulicem ediceti In uiuiuam ulisse cereis simiana naDeri potest. In apographis aule In luanta licentia vetus scriptura interpolata suerit quum parti una collicis Me licet superstit una comparatio doceat, non ut itan itini ulti in in gantein nonis loque versibus vili nunc in codice Iesi ierantur Dritru et correctores numerosa codici vitia novis auxerint I rori Diis, Prinunc si itidem acturi eriticis in liae praesertini aDula viae iani mi ante coulicis 3Iedlice aetate in uinis generis corniptelis assecta fuit Piaim ua parte III liliam tali coriani satiavit sollertia. maior graviorPie tollenda restat etiam post innuimerati des multorum coniecturas, Iarit In nova Plotannis seges succreScit. Pitini raro alter alteri Satisfaciat et sua cui Ple maxinae placere

soleatit.

Paullo melior πιηφόρων et ulmen uluin coli liti est. Ulia pie tragoedia integra superest in coulice ei liceo exceptis paticis ab initio prologi Mητόρων versiDuS , Pii in magnam illam de via ni otio distellani lactinam inciderunt neque in litotius quae s0la illiu innotuerunt X0ηφόρων apographis suppletis sint ex Dr Me lice0, 1i in lana defectus es Set, derivatis Corruptelarum numeriis etsi non tantus est tantus in Agana striano ne tamen etia innum loci non pauci restant a nemine dum

emeiulati etsi ni Pio die in sal, ut is critici πυλλα αναντα κάταντα πάραντά τε δόχμιά τ ηλθον. Conanauiae vero trit ius his tragoeuliis, ei sacile reuio veniluni malum est Do ut vetus ali Piis interp0lalor locus nonnullos suisana plificavit lectauiali 0nibus, mouin Dreviori Dus 40 lo longi 0ribus, sed alii dissilia ilibus Aes nylo ut facile a genuinis poetae versi Dus discerni possint. leolii ius a dicemus, ulu de locis singulis agetur, inter qu0s prae ceteris memorabiles sunt versus

X0ηφόροις illat 987 1006. in qui Dus interpolatur inepte con-