장음표시 사용
171쪽
πλοκαὶ περὶ τὰς Ῥοπωριας θιγοντο, καὶ δρυβος ην πολῖς, ως - Ἀννιβου των ὀρειβατεῖν δεινων πήρων ἄνδρες ἐλαφροὶ καὶ ποδώκεος, πεμφθέντες
απι του στύματος, εις βαρῶς ὁπλίτας τους Ῥωμανοος βαλον, καὶ διαφθειραντες ουπιολόγους, απρο- στρεφαν τω Φάβιον. με δὴ μάλωτα κακῶς κουσαι καὶ καταφρονηθηναι συνεμ ιν ἀβιον. ς γαρ ἐν τοῖς πλοις τύλμης φιέμενος, - γνώμη καὶ προνομ καταπολεμήσων ὁ χννψαν, αυῶς - μένος τούτοις κα κατεστρατηγημένος ἐφαινετο. Βουλόμενος δε μαλλον πιαν- την πρω αυτιν Orγὴν των Ῥωμαιων ὁ Ἀννιβας, - ψεν ἐπι τους
πρους συπον, τὰ μεν δελ- ντα καιειν καὶ διαφθειρειν εκελευσεν, εὐινων δ' ἀπεῖπεν απτεσθαι
μύνων, καὶ παρακατεστησε φυλακὴν ἀδενώσαν ἀδικεῖν, ουδ λαμβάνειν ἐκεῖθεν. αυτ προσδιέβαλεν εἰς Ῥώμην ἄναγγελθέντα καὶ πολλὰ μὲν αὐ- του πρ4 τον μονοι δή σοι κατεβόων ἐπ--- τος μάλιστα Μετιλίου καὶ παροξύνοντος ου κατὰ την πρὁ - - χθρα tau οικεῖος ωνΜινουκιουτου ἱππάσου, τιμὴν ετ παε ωξαν έκει- φερειν
τὰς τοίτου διαβολὰς Ἐγεγόνει δε καὶ βουλὴ δι-γης, ου ηιστα μεμφομένη τὰς περὶ - αι -- λωτων προς Ἀννίβαν ὁμολογίας. χμολπήκει γαρ αὐτου, ἄνδρα με ἀνδρὶ λύεσθαι - αλισκομέ
172쪽
μειφεως, ευρέθησαν υ λοιποι Ῥωμαιων παρ --
νίβα τεσσαράκοντα και διακ4σιοι, τοὐτων η συ -- τος ἔγνω τα λύτρα μη πέμπειν και προσητι - τον ἀβιον - ου προ ντως, ουδὲ λυσιτελῶς, ἄνδρας - δειλιας πολεμων ἄγραν γενομένους ἀν- κομιγμενον. -υ ἀκουσας ὁ Φάβιος, την μεν ὀργὴν φερε πρα- των πολιτων, χρηματα δ' ovuεκων, διαφεισασθαι δε τον Ἀννιβαν και προέσθωτους πολιτας οὐχ επομένων, προφε τον vis εις
VIII. Μετὰ δε ταυτα τῶν ἱερέωνκMobντων --εδν εις Ῥώμην ἐπι τινας θωσίας, παρέδωκε τω Μωνουκίω την δειναμιν, περ του μ μ εσθα. μηδεσυμπλέκεσθαι τοι πολεμοις, ου -- ῶς αντοκράτωρ διαγορεὐσας, αλλὰ και παραινέσεις καὶ δεησεις πολλὰς αυτο ποιησάμενος - ἐκεινος ἐλώπιστα φροντισας, εὐθῶς ἐνέκειτο τοι πολεμέοις και ποτε παραφυλάξας τιν Ἀννιβαν ὁ πολυ της στρατιας ἐπισιτολογίαν ἀφεικουτα, καὶπροσβαλὼν τοῖς υπολειπομέ-νος κατέρραξεν εις δν χάρακα, και διέφθειρεν ουκολιγους και δ ν περιέστησε πῶσιν - πολιορκησομένοις π αυτου και συλλεγομένης αἶθις ει το
173쪽
στρατὁπεδον του Ἀννιβα της δυνάμεως, ἀσφαως ἀνεχώρησεν, υτιν τε μεγαλαυχιας μήτρου καοθρώους ὁ στρατιωτικὸν ἐμπεπληκως. πλει τοῖεργου λύγος μείζων διεφοιτησεν εἰς Ῥωμην και Φάβιος μεν ἀκουσας, εν μαλλον του Μινουκίου φοβέλσθαι την εὐτυχιαν ὁ δε ηρος ηρτο, και μετὰ χαρῶς εἰς ἀγορὰν συνετρεχε. και Μετιλιος ὁ δη-uαρρος επὶ του βηματος καταστὰς δημηγύρει, μεγα λώνων τον Misoίαιον του δε Φαβίου κατηγορον οὐ μαλακίαν, ουβ ἀνανδρων, ἄλλ' - προδοσιαπισυν ιτιωμενος αμα καὶ των ἄλλων ανδρων του δυνατωτάτους καὶ πρώτους ἐπαγαγέσθαι ὁ πύλεμονιξανης επὶ καταλυσε του δήμου, ἔν τε πόλιν ἐμβαλεῖν ευθυς ει μοναρχέαν ἀνυπεύθυνον, η, διωτριβουσα τὰς προξεις, δρυσιν Αννίβα παρέζει καικρύνον αυθις - ιβυης ἐτερα δίναμιν προσγενέ
IX. Ἐπεὶ δ' ὁ Φάβιος προσελθων ἀπολογεῖσθαιμεν ουειν ἐμέλλησε προς το δημασον, φη δεο
κιστα τὰς συσὶ καὶ τὰς ιερουργίας γενεσθαι, στἐπὶ το στράτευμα βαδιεῖσθαι τω Μινουκω δικην ἐπι θησων, τι κωλυσαντος αὐτου τοις πολεμἰοις συνέβαλε, ροβος δέξε του δημου πολῖς - κινδυνεύοντος του Μινουκιου και γὰρ ἀμαι - δικτάτωρι καὶ θανατωσαι προ δίκης αεστι καὶ του Φαμουτον θυμον ε πολλης πραδτητος κεκινημένον, φοντοβαρὸν εἶναι καὶ δυσπαραιτητον πιθεν οἱ μέν αλλ καταδεισαντες συιαν ποπι ὁ δι Μετίλιος, κων
174쪽
κτάτωρος αἱρεθεντος Wαρχὴ το πρῶτος οὐκ ἀπMλυ- σιν, αλλὰ μένει, των ωλλων καταλυθεισων), ἐνέκειτο - δημω πολῖς, μὴ προέσθαι δεδμενος το Μινού- κιον, μηδ' ἐωσαι παθεῖν, i Μάλιος Ουρκουάτος εδρασε τον υἱὸν ἀριστεὐσαντος και στεφανωθέντος ἀποκόφας πελέκει τον τράχηλον ' ἀφελεσθαι δε του Φαβίου την τυραννίδα, καὶ τω δοναμενω καὶ βουλωμένω σώζειν ἐπιτρέφαι τὰ πράγματα. ποιουτοψ λ γοις κινηθέντες νανθρωποι, s μεν ἀμον συκιτὀλμησαν ἀν κ α κατωθέσθαι την μοναρχειν, ωαίπερ ἀδοξοοντα, - δε Μινούκιον ἐφηφισαντο, et στρατηγὶς ὁ τιμον οντα, διέπειν τον-δλεμον ἀ- τηγαν λέξουσια - δικτάτωρι'. πρσημα μὴ
πρύτερον ἐν Ῥωμη γεγονος, ὀλιγω δ' ὁστερον Ῥεις
γενωενον, μετὰ την ἐν κάνναις ἀτυχιαν. και γαρτὀ ἐπντων στρατοπέδων Μάρκος ην γουνως δικτάτωρ, καὶ κατὰ ὁλιν et βουλευτικόν αναπληρωσαι δεησαν, τε δ πολλων ἐν τ=μdra συγκλητικωνἀπολωλότων, Ἀτερον εἴλοντο διατάτωρα, Φώβιον ου- ωνα iiqν ουτος μεν, ἐπεὶ προηλθε, καὶ κατέλεξε του ανδρας καὶ συνεπληρωσε - βουλὴν αὐθημωρον ἀφεις τους ραβδουους, καὶ διαφυγών τους προ--οντας, εις τον χλον ἐμβαλὼν καὶ καταμιξας μαντον, δη τι των ἐαυτου διοικων καὶ πραγματετμμενος, σπερ ἰδιώτης, ἐπὶ της αγορας ἀνεστρέφετο. X. To δε Μινούκιον ἐπὶ τὰς αυτὰς - δικτάτωροπράξεις ἀποδείξαντες, orio κεκολουσθαι καὶ rer
175쪽
νέναι ταπεινδν πανώπασιν ἐκεῖνον, ου δμως στωχαζύμενοι του ανδρός ου γὰρ πυτον συμφορὰν - γεῖτο την ἐκείνων νοιαν, αλλ' -περ ιογένης ὁ σοφὸς εἰπόντος τινος πρὁ -τὀν ουτοι σου καταγελωσιν, is ἐγώ, εἶπεν ου καταγελωμαι ' δνους πουμενος καταγελασθαι τους ἐνδιδδντας, καὶ προς τὰ τοιαυτα διαταραττομένους' - Φάβιος φερεν ἀπαθως καὶ ραδεις, ων ε αυτω, τὰ γινδμενα, συβαλλιμενος απόδειξιν των φιλοσέφων τοῖς αξ
ora γωινούση φαλοτιμία προ τον πύλεμον. καὶ δεδοικώς, μηχανώπώσιν ἐκμανεὶς π κενης Mξης καὶ ο ου, - η τι κακον ἀπεργαυδμενος λαθώναπαντως ἐξηλθε ' καὶ παραγενόμενος εις ὁ στρατ πεδον, καὶ καταλαβὼν ὁ Μινοίκιον ουκέτι καθεικτον, αλλὰ βαρον και τετυφωμένον, καὶ παρὰ μέρος αρχειν αξιουντα τοπιο μεν ου συνεχώρησε, την ἐδυναμιν διενείματο προ αυτιν ως μέρους δνοναρχειν βέλον - , ε πάντων παρὰ μέρος καὶ τομεν πρωτον των ταγμάτων καὶ τι τέταρτον Εὁ - λαβε, - δε δεύτερον καὶ τι τριτον ἐκείνω παρέδωκεν, ἐπισης κοντων σομμαχικων διανεμηθέντων Σεμνυνομένου δε του Μινουκιου, και χαἱροντος επὶ - τοπωπημα της ἀκροτάτης καὶ μεγίστης ἀρχης φει- σθαι καὶ προπεπηλακίσθαι δι αυτον, πεμιμνη σκεν ὁ Φάβιος - ον οντος αυτω οὐ Φάβιον,
176쪽
και προ τον συνάρχοντα φιλονεικεῖ, σκοπεῖν, πως
του νενικημένου και καθυφρισμένου παρὰ τάῖς πολίταις, ὁ τετιμημένος καὶ νενικηκώς - φανεῖται μωλ-
XI. χ δε ταώτα μενεδρωνεῖανηγεῖτο γεροντικέν παραλαβων δε την ἀποκληρωθεῖσαν δύναμιν, διακαὶ χωρὶς ἐστρατοπέδευσεν, υδῶν ἀγνοουντος ου Ἀννιβου των γινομένων, αλλὰ πῶσιν ἐφεδρευοντο ιν δε λόφος κατὰ μέσον, καταληφθη- μεν ου κα- λεπδς, πυρος δε καταληφθεις στρατοπέδω, καὶ διαρκὴς ει απαντα. Tora πέριξ πεδιον ὀφθηνω μναπωθεν, ὁμαλον διὰ φιλύτητα καὶ λεῖον uo δέ eι- νας ου μεγάλας τάφρους ἐν --, in κοιλύτητας ἄλλας. - καὶ - λύφον ἐκ του ρύστου κροπα κατασχεῖν παρδν, ου ηθέλησεν Ἀννιβας, αλλ' ἀπέλιπε μάχης ἐν μέσω προφασιν Ἐς δ' εἶδε κεχωρισμένον του Φαμου o Μινουκιον, νυκτὸς μεν εις τὰς ἀφρους καὶ τὰς κοιλδτητας κατόσπειρε των στρωτιωτων τινάς' ἄμα δε τη ἡμερα, φαν-- πε φεν ου πολλούς καταληφομένους τον λύφον, ω ἐ- γοιτο συμπεσεῖν περὶ του τόπου ον Μινούκιον οδη καὶ συνέβη Πρωτον μεν γαρ πέστειλε την Οὐ-
φην στρατιὰν ἔπειτα τους ἱππεις, τέλος δ' ὁρῶν τον ιννίβαν παραβοηθοωντα τοις επὶ του ad v, πάσητῆ δυνάμει κατέβαινε συντεταγμένος καὶ νη in
177쪽
Idντας, συμπλεκόμενος καὶ σα φερόμενος πρις ου κα- ηπατημένον ὁρ- ὁ Ἀννιβας, καὶ γυμνὰ παρέχοντα τοῖς ἐνεδρεύουσι τὰ νωσα, ὁ σημοναῖρει Προς δε τουτο πολλαχόθεν ἐξανισταμένων ἄμα και μετὰ κρώπης προσφερομένων, καὶ το ἐσχάτους ἀποκτιννύντων, δρηγητος κατεῖκε ταραχὴ
φοβημένων καὶ τρεπομένων μηρόν τε πληρώμενος καὶ στεναώς μέγα, πρις ἐν του παρεντας εἶπεν 'm ἀκλεις, - τ ιον μεν, η ἐγὼ προσεδύκων, ἁδιον ὁ β αυτ Ἀσπευδε, Μινούκιος εαυτὀν ἀπολώλεκε. Niti σημαιας εκφέρειν κατὰ τάχος, καὶ
vi στρατιν επεσθαι κελεύσας, ἀνεμησε ' πῖνοις ω στρατιωται μώρκου Μινουκιον μεμνημένος ἐπεμ
178쪽
172 PLUTARCHIγεσθα λαμπρις γαρ ὁ ἀνὴρ καὶ φιλόπατρις. εἰ δέ
τι, σπευδων ἐξελασαι τους πολεμέους, μορτε , αδ-θις αἰτιασήμεθα. Πρωτον μεν οι ἐπιφανεὶς τρεπεται καὶ διασκίδνησι τους ἐν νει πεδίω περιελαυ- νοντας - δας' εἶτα πρὸς τους μαχομενους καὶ κατὰ νώτου των Ῥωμαιων ντας χώρει, και τους
ἔμποδὼν ἔκτεινεν, οἱ δῶ λοιποὶ πρὶν ἀποληφθηναι, καὶ γενέσθω περιπενεῖς, οἷς ae υτο τους Ῥωμαίους ἐποιησαν, εγκλίνανυς ἔφυγον. ορ- νἰ Ἀννίβας τὴν μεταβολὴν, καὶ τον Φάβιον ευρώστως παρ λι κων σιὰ των μαχομένων θουμενον αν- δ τον Μινουκιον εις eo λμον, ἐπέσχε τὴν μων, καὶ τλχὰλπιγγι σημήνας ἀνώκλησιν, ἀπηγεν εἰς δνα ρακα τους καρχηδονίονς, ἀσμένως καὶ των Ῥωμαμων ἀποτρεπομένων. Aέγεται δ' Ἀντον ἀπῶντα περὶ του Φαβίου ρδ τους φίλους ειπεῖν τι τοιοῖ- τον μετὰ παιδιῶς' υκ ἐγὼ μέντοι προυλερον μῖν πολλώκις τὴν nντων κρων ταυτην καθημένην νεφέλην, - μετὰ ζάλης ποτἐ καὶ κατασιων ομβρον κρήξεις X HI. Μετὰ δε την μάχην Φάβιος μενω --εκτεινε των πολεμίων, σκυλευσας ἀνεμρησεν, - δεν περήφανον, ουδ' ἐπαχθεις ειπών περὶ του συν--ρχοντος Μινουκιος M4ὴν auro στρατών -
179쪽
θου et νουν ροντος Ἐγω μεν ουν ὁμολογω μικρὰ μεμφύμενος την τύχην, περὶ μειγνων ἐπαινεῖν' a γαρ υκ σθόμην χρονον τοσουτον, μέρας μερειαικρω πεπαίδευμαι, νους ἐμαυτὸν Ου αρχειν ετ ρων δυνάμενον, πίνοντος ἐτέρου δεύμενον, παιυ φιλοτιμουμενον νικῆν υ ων ηττῶσθαι καλ- λων. . , ν δ των με αλλων ἐστὶν αρχων ὁ δικτώ- τωρ ' της δε προς κεῖνον ευχαριστίας αυτος γεμώνεσομαι, πρωτον ἐμαυτὀν εὐπειθη και ποιουντα τοκεχευόμενον- π κείνου παρεχωενος. αυτ εἰ-πῶν, και Ους αιετοὐς αρασθαι κελευσας, και πάντας ἀκολουθεῖν. γε πως τον χάρακα του Φαβίου. ι παρελθὼν ἐντις, διζεν ἐπὶ την στρατηγικην σκηνὴν, στε θανὰζειν καὶ διαπορεῖν πάντας. Προελθδντος δε του Φαβίου, θέμενος εμπροσθεν τὰς σημαίας, αυτδ μεν κεῖνον πατέρα μεγάλη νη, οἱ ὁ στρατιωται τοῖς στρατιώτας πώτρωνας ησπάζοντο Wυτο δ εστι τοι ἀπελευθέροις προς--φώνημα πρὸς τοὐς ἀπελευθερώσαντας. - ως
δε γενομενης, ὁ Μινουκιος ειπε ,,Λυ νικας, ω δι'
κτάτωρ, πῆ σημερον μέρα νενικηκας, ἄνδρία μενυννιβαν, υβουλία δἐ και χρηστότητι ὁ συνάγχοντα καὶ δι ης σέσωκας - μῶς, δι ης δεπεπαιδευκας, ηττωμένους αισχρὰν μεν ητταν πέκεινου, καλὴν δε καὶ σωτηριομυπωσσυ πατέρ δη σε χρηστον προσαγορευω, τιμιωτερα ου εχων προσηγορίαν, ἐπε της γε του τεκύντειχάριτος μείων παρὰ σου χάρις αυτη Ἐγεννηθην μεν γ in κείνου
180쪽
μόνος, σωζομαι δ' υπο σου μετα τοσουτο-- ταυτειπών καὶ περιβαλὼν ὁ Φάβιον, σπάζετο τουδ αυτ και τους στρατιώτας η ὁρῆν πράττοντας 'ἐν ὐοντο χαρ ἀχλήλοις καὶ κατεφίλουν, -- με--δν εἶναιχαραςκαὶ δακρύων ἡδίστωντι στρατdπεων. XIV. Ἐκ τουτου Φάβιος με ἀπέθετο την ροχὴν, . πατοι δ' υθις ἀπεδείκνυντο και τοιτων οἱ μεν πρωτοι διεφυλαξαν, ην κεῖνος δέαν του πολεμου κατέστησε, μάχεσθαι μεν is παραυξεως φευγοντες προς Ἀννιβαν, τοῖς δ συμμὰχοις πι- βοηθουντες, καὶ τὰς αποστάσεις κωλύοντες. ρεντιος δε ἀρρων εἰς την πατειαν προαχθεὶς αὐγένους ἀσημον, βίου δε δια δημοκοπιαν καὶ προπέτειαν ἐπισήμου, δηλος ην εὐθὐ ἀπειρια καὶ ρα-συ τι δη περὶ των ολων ἀναρριφων ὐβον Ἐβδα γαρ ἐν ταῖς ἐκκλησιαις, ἐνειν τον λεμον, χρις ου Φαβίοις ρηται στρατηγοῖς ἡ ἡλις, αὐτὸς δε
ς αυτης μέρας φεσθαι τε καὶ νικήσειν τους πολεμίους ' ω δε τούτοις τοῖς θοις συνηγε καὶ κατέγραφε δύναμιν τηλικαύτην, ἡλίκη προς ουδενα πώποτε των πολεμων ἐπήσαντο Ῥωμαῖοι Μυριώδε γαρ ἐννέα δισχιλιων ανδρων δέουσαι συνετά χθησαν εἰς τὴν μάχην, μέγα δέος Φαβίω καὶ τοῖς νουν εχουσὰ ωμαίων ο γαρ ηλπιζον ξειν ἀναφορὰν τὴν πύλιν ἐν τοσαύτη σφαλεῖσαν λικια. ιδ καὶ τον συνἀποντα το δερεντιου Παυλον Αἰμίλιον,ανδρα πολλων πολυων εμπειρον, ου ἀρεστὀν ὁ τῆ μω, καὶ καταπληγα, ἔκ τινος καταδίκης προς τὸ