Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

발행: 연대 미상

분량: 739페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

ὸιαγιγνεσθαι. ρη οὐ πειρῶσθαι τους τε φιλωτίους φεύγειν, κοὐ τους ευγνω κγονας διωκειν καὶ των πραγμάτων σοι - δύνασαι ποιῶν, πομνειν, σα4 μ 1 νασαι, φυλάττεσθαι o, ν δ α πράσσνς, τούτου- κάλλιστα κοὐ προθυμόταται ἐπιμελῶσθαι. ουτωγα ἔκισται μέν σε οἰμαι ἐν αἰτίφ ναι, μάλιστα δε τ' ἄπορ- βοήθειαν resis, ράσσαι δὲ καὶ κινδυνότατοι si καὶ εἰς τογηρας διαρκέστατα./ OIL Q πως αὐτον καὶ Ἐρίτωνος ἀκούσαντα, ως χαλεπον ο βίος Αθη νισιν

miror a faene sit ut ineulpatus degas. erimur conari decet, vosque remum aestimatore que conficere potes, ut susci-yi quae non potes, eaVeas: quicquid autem sereris, in id uti viam rectissime prompti uineve inςuinbas NMnota futuram arbitror, ut minime culperis, inopiamque tuam in xime subleves ac facillime omnis expers periculi, rnama in rerum copia vitian iri Mnecta vivas. 9. Et scio ipsum Socratem, . Mamaando ex Critone audivisse.

sifficultem Athenis inominem

532쪽

solanum res agm. Mane enim me nonnulli, in in ius rapiunt, non quod a me fiat eis Inluria, sed quod exi nent. iiDentius me emiam em Ititurum, quam habirimunm mcta Tum Somites, Dic mihi, mi Crito, at anno canes alis, ut lupos ab ovibus a

Manc Maxime inviat; quum malil plus expudiat alere, quam

non. Annon igitur etiam hominem orere aure, qui et vine et possit illos arcere, quotquot iniuria te eo nis iniceret Perlubenter sane, inquit nisi vererer, ne misersus In studi e converteret. Qvid a Mintait: non multo iucun is esse Vules, aliquem Iro tali, qualis tu es, gratificantem potius,

quain infestiun, juvarit sae

533쪽

ΜΕΜΟRABILIUΜ Lin II. s. III τῶν τοιουτων ανδρων, οι πάνυ αν φιλοτιμηθεῖεν φίλω σοι χρῆσθαι. Καὶ - τούτων νευρίσκουσιν 'Αρωίὸηρον,

πάνυ - ἱκανον εἰπέῖν τε καὶ προῖξαι, πένωτα M. os γαρ ην οἰος ἀπο παντος κερδαίνειν, αλλα φιλ χρηστός τε, καὶ ἔφη ρασπονῶα ἀπ των συκοφαντων λαμάνειν. ούτω οὐν ο Κρίτων, πότε συγκομίζοι η σῖτον, η

re γιγνοεώνων χρησί - προς τὸν βίον, ἀφελων ἔδωκε καὶ ποτε θύοι, ἐκάλει, καὶ

τα τοιαυτα πάντα ἐπεμελειτο Νομίσας δε Αρχέδημος ποστροφην, τον Κρίτωνος

ηον, Δάλα περιεῖπεν αυτόν. καὶ εὐθυς των συκοφαντούντων τον Κρίτωνα νευρηκε πολλα

κito esse tales hic homines, qui inam sibi honori due rent, si te amico uterenturi Ex eorum numero Arche dei agendique peritissinium .ed pauperem. Non enim is erat, qui abs quovis lucrum Peret, sed aequitatis tu Mooriis esset, a soleret dicere, esse uiripere. Huic igitur Crito, quoties aut Bumentum, aut oleum, aut vinum, aut Ian , aut aliquid aliud virium in praedio suo nascentium, et ad vitam utilium, olligeret, aeditem tractam donalint E in dein quoties rem sacram Demeret, invitabat; et in omnibust ausmodi miram eius habebato Itaque citium existimaret Amehedemus, inuri Critoni situ refugii loco esse, c-

534쪽

ἔδει κριAῆναι, ο, τι δεῖ παθεῖν - ποτίσαι. ' δε συνειδως αυτ πολλα καὶ πονηρα, πάre ποίει, στε ἀπαλλαγηναι του Ἀρχε-

ωσπερ ταν νομευς αγαθον κύνα εχ' - οιαλλοι νομεῖς βουλωνται πλησίον αυτου τὰς

ἀγέλας ἱστάναι, ἴνα σου κυνος et λαύωσιν, ουτ κώ σου Κρίτωνος πολλοὶ των φίλων uέοντο καὶ σφίσι παρέχειν φυλακα τον t

pit eum plurimum observare. Moxque unius alumniatorum Critonis multa per injuriam facta, multosque reperit inimi- eos, atque in judicium accersit,

ubi citi sicari ponebat quid

pati aut solvere oporteret lumniator, multoriam sibi In Iomamque facinoriam consesus, nihil non molietatur, ut ab orchedemo liberaretur. Archedemus vero finem nullum faciebat, donec ille Critonem absolvisset, et pecuniam binumerasset. Id ubi Arched mus, aliaque similia perfeci feta tum non aliter, atque ubi paMor aliquis canem bonum habet, caeterique pastores haud procul ab illo grems suos sist re cupiunt, ut cane fruantur; ita et complures Critonis amici rogabant, ut etiam sibi Archedemum custodem concedereti

535쪽

αἰσχEόν ἐστιν ευεργετούμενον ὐπο χ ρηστων ἀνθρώπων καὶ ἀντευεργετουντα, τους μντοιούτους φίλους ποιεισθαι, τῶς δὲ πονηροῖςὸιαφέρεσθαι η σου sua κα λους κἀγαθους Mικεῖν πειρ λενον, ἐχθρους ποιεῖσθαι, τοῖς δε νηροῖς συνεργουντα, πειρῶσθαι φίλους ποιεῖσ- ραι, καὶ χρησθαι τούτοις ἀνν κείνων; Εκοὶ τούτου ει τε των Κρίτωνος φίλων 'Αρχε-οημος ην κώ ὐπ' των αλλων Κρίτωνος φίλων

Arehedemus vero Critoni perlubenter Watificabatur, noque jam solus Crito quiete maes tur, sed etiam ipsius amici. Et si quis eorum quibus erat odio, exprobaret ei, quod Pe eeptis a Critone corninodis, eidem adularetur et Utrum in quit turpe est, eum, qui a probis hominibus beneficii aD sectus sit, vicissim beneficium praestando, ejusmo si homines amicos facere, et ab improbis sissidere an pulchri boniquestu siosos laedere conantem,eo dein inlinicos essicere et Pravos iuvando, amicitiam eorum sibi conciliare hisque potiusquam illis uini t Ex eo tempore

unus ex Critonis amicis Archedemus erat, et a caeteris Critonis amicis colebatur.

536쪽

Io. Et memini soαatem sanx mini Diodoro, qui ex fi miliaribus suis erat, aliquando talia dimeritisse. Dic mihi, mi Diodio, ait, si quis uomun servorem abs te aulaint, eo virisne ut eum recipias ' Irno, et nos etiam mehermate V eo, meremtem inventionis ejus praeconio denunctans. Quida ueri si iis servortim a D rorsa valetis . laboret, an- non mariun qua habes, ae me' licos remias, ne asinae ut Admotum vero, in t Iussi quis familiarium tuorum, tiqui longe pluris sit tibi quam quisquam servortim, in penculo sit pereundi ex inopi nonne putas simum esse, te curam habere, ut evalu'Peolumis Seis prosecto ermogenem minime impratum es se et ouin pnderet mutu

Δί ε , παρακαλῶ, συστρα τουτ αν κηρύσσων Τί γαρ εφη, άν τις σοι κάμ' των οἰκετῶν, τούτου πιμελῆ, κω παρακαλῶς

ἰατρους, ο πως - ἀποθάνν Σφόὸρα , ἔφη. Εἰ δέ τις σοι τῶν γνωρ ων, ἔφη, πιλντων ο κενων δησου Δωτερος ων, κινδυνεύει λ' ἔνδειαν ἀπολέσθαι, οὐκ οἴει σοι ἄξιον ναι

537쪽

ri καὶ ἄνοον και παραγνι δεον, καὶ τοκελευόμενον κοινον ποιεῖν ἔχειν, κοὐ μη μνοντο κελευόμενον ἱκανον οντα, ποιεῖν, ἀλλαὸυναμενον κω ἀν ἐαυτου χρησιμον εἰναι, καὶ προνοεῖν καὶ προcουλεύεσθαι, πολλων οἰκετων

οἶμαι ἀντάξιον εἶναι. οἱ -ντοι ἀλγαθῶ

ὸι τὰ πράγειασα, ευωνοτάτους ἐστὶ φίλους αγαθους κτήσασθαι Και χιόδωρος, ' AMλἀ κοιλως γε, ἔφη, λέγεις, οῦ Σωκρατες καν κέλευσου ἐλθεῖν ς - νον Ἐρμογε- νην. Μὰ Δἴ, ἔφη, οὐκ ἔγωγε νηοίγ

γα ουτε σοὶ κάλλιον εἶναι το καλέσαιεκεῖνον, του αυτον ἐλθεῖν προὶ ἐκεῖνον, Ῥύri

abs te non vicissim te adiuvare Hahere autem IIIIII1stram quendam volantem et benevolum, et constantem, ad agmina impetrata idoneum, imo non solum ad imperiitarem a Promptum, sed qui etiam per ae usui Possit esse tum in providendo tum in priaeciapiendis consiliis; equidem mulutomim servorum instar esse

duco. Iubent rei familiaris administratores boni tunc sin re qum magni Puppram pretii Met ex o omparare. Boni vero amici, hoe rerum statu, villainno pretio parari possunt. Bene acis, mi Di domas et ube Hermogenem ad me accedere. Non ego, iuit, per Iovem puto enim, neque tibi melius ore a -

538쪽

λύγων η πράττων φελοίη τε καὶ εὐφραινοί Διόδωρον.

Iurin te, quam te illum adire: neque anagis ex illius esse re, quam tua, haec ita fieri. Hoc modo factum ut ad Hermogenem Diodomas accederet, neque maWa pecunia eroma comparmet anticiam talem, cui id esset negotii, ut quid vel proserendo vel agendo Diodoro prodesse, laetatIranque posset affero, δρο- ceret.

539쪽

ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΩΝ

Oτ δε τους ορεγομένους των καλων, ἐπιμελεῖς ν ρέγοιντο ποιων, φέλει, νυν τουτοδιηγήσομ σοι. κού e γάρ ποτε Διονυσόδαμμον εἰς την πόλιν κειν, ἐπαγγελλόμενον

στρατηγεῖν διδάξειν, ἔλεξε προς τινα - ξυν-

MEMORABILIUM

LIBER TERTIUS.

CAP. I. Quo honorem eupi per inius eria orarium, eoa --tando, ut se μα-- in iis Irae expetae erit, id an cor memorabo. Nam quum -- Mao aliqumido Lilonys- riui in civitatem Misenisse, an merratus Men arten

540쪽

ταύτης ἐν τη πολει τυγχάνειν Αἰσχ ον με τοι, ω νεανία, τον βουλοριενον εν ῆ πολειστρατηγεῖν, ἐξον τουτο μαθειν, αριελησαι in σου καὐ ινιαίως ν υτος vetro της πολεως

ζημιοῖτο πολυ μαλλον η εἴ τις ανδριάντιας ἐργολαcοιη, μη μεμαθηκως ανδριαντοποιεῖν. Ολης γαρ της πόλεως ἐν τοῖς πολεμικοῖς

κινδύνοις ἐ πιτρεπομενης τω στρατηγω, μεγα λα τά τε γαῖα, κατορθουντος αυτου, καιτα κακα, διαμαρτάνοντος, εἰκος γίγνεσθαι. πῶς υν ου αν δικαίως ο του με μανθάνειν

docere profiteretur, ad quendam e familiaribus, quem hu--aus honoris in civitate consequendi cupidum esse ani adveneret, ita darit, Turpe insteiam, ni adolescentule, qui exercitum velit ducere in eis publica, cum H discere licem, iam neglimre: ariue haemula justius a viritis Phani.

dicerit. Nam quum bellicis

in periculis universa respublio imperatori committatur, consentaneum est, ingra et commoda eo rem feliciter g rente, et mala, peccante ipso,

SEARCH

MENU NAVIGATION