장음표시 사용
541쪽
σταμενος, ου G στρατηγος ἴτε ἰατρός ἐστιν, ου ἐαν πο παντων ανθρωπων αἱρεθῆ.
ταρ, ἔφη, ἴνα καὶ ἐαν μων τις ταξιαρχῆ ηλονιγῆ σοι ἐπιστημονέστερο των πολεμικων
Haec quum diceret, persu ut homini, ut ad discendum Meederet. Postquam edoctus rediret, in utens ei, Annon, inquit, videtur vobis, amici, perinde atque Homeros Agamemnonem venerabilem dixit, ita etiam hic, cum Imperare
Eleis quemadmodum qui custaram pulsare dissidit, etiamsi Bonpulset citharran, cithara dus est et qui medendi artem didicit, etiamsi non medeatur, nihilominus medicus est: cita hic quoque semper
ex hoc tempore imperator est, etiamsi a nemine electus fiam rit. Qui vero nescit, nec iam perator nec medicus est, in tiamsi vel ab universis hominibus eligatur. Ut autem, ait, etiam nos, si quis forte nostrum vel cohoreis praesectus
542쪽
την στρατηγίαν Καὶ ς, Ἐκ του αυσον, ἔφη, ia οπερ καὶ ἐτελευτα τα γαρ τακτικα
μην, ἔφη ο Σωκρατης, τουτο γε πολλοστονε ρος ἐστὶ στρατηγίας. καὶ γαρ παρασκε
αστικον των εἰς τον πόλεμ τον στρατηγον εἰναι δη, α ι ποριιστικον των ἐπιτηδείων τοιοστρατιώταις, καὶ ριηχανικον, καὶ ἐργαστικον,
καὶ ἐπιελελη, καὶ καρτερικον, καὶ αγχίνοον, καὶ φιλόφρονά τε καὶ ριον, καὶ πλουν τε καὶ ἐπί&υλον, καὶ φυλακτικον τε καὶ κλεπιτην, καὶ προετικον καὶ αρπαγα, καὶ φιλόλμρον καὶ πλεονέκτην καὶ σφαλ κώ ἐπιθετι-
in remim bellicamuri peritiores simus, dic nobis unde comperit te imperandi artem docere. At ille, ab illo ipso, inquit in quod etiam desiit: nain acie instruendae au tem, atque adiud nilia me docuit. Atqui inquit Socrates, haec artis imperatoriae pars est multesima. Nam oportet in per torem esse peritum purius ea quae ad bellum requiram tur, et suppeditan si necessaria init tibus, et in consiliis sole tem et in labor strenuum et viligentem et tolerantem et perspicacem, et benimur et saevum, et simplicem et in. sidiosum, et caluum et furem, et profusum et rapacem, et largiendi cupidum et plus habenisi appetentem, et muniendi se peruum et alios μ'
543쪽
MEMORABIMUΜ Lin III. I. 183κον, και αλλα πολλα και φυσει καὶ επιστη- ραν δεῖ τον εἶ στρατηγη ντα ἔχειν καλον δὲ και το ταικτικον εἰναι Πολυ γὰρ λα-
φέρει στράτευμα τεταγρονον τακτου' ω -
περ λίθοι τε, κώ πλίνθοι, καὶ ξύλα, καὶ κυραρος ἀτάκτως ρον ἐρριμ μ,ένα ουδενα ρησι- μα ἐστιν ἐπειδὰν δε ταχθῆ κάτω με και
ἐπιπολης τα μήτε σηπόμενα μητε τηκόμενα,
οῖ σε λίθοι καὶ ο κέραμος ἐν μέσω ὸ α τε πλινθοι καὶ τα ξυλα, σπερ ἐν οἰκοδομι φ
συντίθενται, τότε γίγνεται πολλοῖ αξιον κτημα, οἰκία. Ἀλλα πανυ, ἔφη ο νεανίσκος, ομοιον, ὼ Σωκρατες, εἴρηκας. καὶ γαρ ε τω πολέμω τους τε πρωτους αρίστους δέλταττειν καὶ τους τελευταίους, ἐν μέσω s του χει-diendi doctum; et alia multa sunt, tum natura. tum doctrina, quae illum habere portet, qui sene imperaturus sit. Bonum vero est et m acies inissimiendae peritum esse. Nam an alto Effert exercitus ordinatus ab inor sinato quemaulin.- dum lapides, et lateres, et Iig- 'R, et temtae si confuse si aqca sint, ad usit utilia sunt: postquam autem ordinantur in imo a summo ea quae neque putresciint, neque liquescuit, ut sunt lapides ac tes'lae, in messio vero lateres et lima, sicut in aedium structura cor ponuntur, turn essicitur res magni pretii domus. Et ad olescentulus, Dixisti, inquit. quiddam vero valde simile, mi Socrates. Nam et in bello optimos quosque primo ultimoque loco collocare oportet,
544쪽
δε ρον, τί σοι φελος, ων ἔμοδις οὐδὲ γαρ,
ει σε ἀργύριον μέλεvera πρωτον - κω λευταίιον - κάλλιστον τάττειν, ἐν μέσω Ao χείριστον, ε 3 ιδαξης λαγιγνώσκειν τό, σε καλον κα ὶ ο κίζδηλον, οὐδὲν ἄν σοι φει
ωστε αὐτους αν ριοῖς δέοι τους τε αγαθους καὶ τους κακους κρίνειν Τί οὐν σκοποῦ
pessimos vexo in messia, ut ab illis durantur ah in impetilantur. Si quidem, ait, te docuit in ham rumos ab ignavis diseernere bene se res Mareo nniam , quaeham tibi utilitas .mam, quae dissicisti Nam te argentum juswrit optiam II primo ultanoque loco Ponere, in medio vero pessimum, neque tamen docuerithonum ab adulterino Γκeram re, nullo id tibi usui fiterit. Profecto, inquit, non iuri me docuit quamobrem nos ipsi necesse est bonos ab ima msecernamus. Cur igitur non consideramus, ait, quo pacto in eis non ut Cupio, vixit adolescentulus Erm, is quit, s argentum siripere Portet, annon .mnia cupidissimis primo Q sispositi
545쪽
i - αργύριον Mo ἀρπαζειν, τους φιλαργυ-
tωτάτους πρώτους και στάντες ορας αν τά σοιμεν προιγε δοκεῖ Τι δέ του κινδυνεύειν λέλλοντας, ἀρα του φιλοτιμοτάτους προτακτέον οῦ Ουτοι γουν εἰσὶν, ἔφη, οἱ ἔνεκαεταίνου κινδυνευειν ἐθέλοντες Ου τοίνυν ου- σοί γε ἄδηλοι, ἀλλ' ἐπὶ νεῖς πανταχου - τες ευαίρετοι αν εἶεν. Αταρ, ἔφη, πότερά tra τάττειν μόνον uaαξεν, η καὶ οποι καιοπως χρηστέον καιρον σων ταξέων Οὐ πά
re te aciem instrueremus irata milii videtur. Quid si eos couloeare doceat in fronte, qui perientum subituri sint, nonne eupidissimos honoris praeponemus Nam hi certe sunt, a qui laudis gratia periclitari volunt. Ideovae ODN ur e aeunt, sed, utpote ubi pie conspicui, facile deligit trium. At enim irrem te solum Ho Misaere domiit, auetiam ubi et quo pacto in iis ordinibus utendum sit 'Non omnino, ait Atriui multa sunt, ad quae neque ordulare neque ducere convenit eodem modo. Ea Vero, inquit, non profecto declaravit. Ergo tu, inquit, mrsus accede, et interroga Nam si quidem hoc sciat, ac impudens non sit, pu-
546쪽
ρ μνοι κ προσαγορευσαι ποιμενα λαών; αρά γε τι, σπερ τον ποιμένα ἐπιμελεῖσθαι δεῖ, οπως μαί σε ἔσονται αἱ νες, καὶ τα ἐπιτη
λέῖσθαι δεῖ πως σωοί- οἱ στρατιωται ἔσουμται, καὶ τα ἐπιτηδεια ἔξουσι κω is ἔνεκα στρατεύοντο, τουτο ἔσται στρατεύονται δὲ,
ioortuitem InIsiMe. s. Cum aliquatae in amquem Imperatorem electum imcidisset, Quanaia rem ait, H merum existimas appellasse Α-Mmemnonem pastorem populorum an ideo, quod quemadmodum pastorem in luκ curam a thibere oponet, ut oves et Gl- ut et vietum lin-beant ena etiam imperia curandum sit, ut milites sint salvi, et victum habeant; et id ipsum eis ait, cujus mulsa militant i Militant autem, ut hostibus victis beatiores inti Cur etiam ita laudavit Ag memnonem, dicens: Utrumpse Rem e -- f-
547쪽
Aρα γε τι αἰχμητής τε κρατερος αν εβ, ουα ει ρονος αυτος εἶ αγωνίζοιτο προς τους πολεμοίους, ἀλλ' εἰ καὶ παντὶ τω στρατοπασσύτου αιτιο ει η καὶ βασιλ- αγαθος, οὐκ εἰ μόνον σου ἐαυτου βίου καλως προεστη- κοι, αλλ' εἰ καὶ ων βασιλεύοι, τουτοις εὐδαι-
ρογνίας αἴτιος ει ι Καὶ γαρ βασαλενς αι
αλλ' ἴνα καὶ οἱ ἱληιενοι δια τουτον εἶ πρά-
τωσι κα στρατευοντα δε παντες, ἴνα- βίος αὐτοῖς, βέλτιστος ν και στρατηγους α - ρουνται τουτου ἔνεκα, ἴνα προς τουτο αὐτοῖς ηγεμονες σι Δεῖ υν τον στρατηγουντα τουτ παρασκευάζειν τοῖς λοπινοις αὐτον
non Propterea quod turn detritam aliquis bellator e macria sit, non, solus ipse aer i. tis Iuctetur adversus hostes, a Metiam si universo exerestui ejusdem auctor sic Quodque τε honus, non I suae tantum vitae bene iraesit, aed iis M. tiam, quibus imperat, auctor Iicitatis sic Nam rex eliguaiar, non ut praeclare sui ipsius curam habeare, sed ut illi tiam, qui eum elegeriant, per ipsum bene agant. Et murutant omnes ut vita illis quam felicissima sit et imperatores propterea delimi ut eis ad hoc duces sint. Itaque debetis, qui taperat, hoe illis promi- rare, qui eum imperatorem elegerunt. Nec enim proclive
548쪽
ν Καὶ ἱππαρχεῖν δέ τινι φρημένω οἶδά
ποτε αυσον τοιάδε διαλεχθέντα ' Εχοις αν,εφη, ω νεανία, εἰπεῖν ρυν ότου ἔνεκα ἐπεθύμησας ἱππαρχεῖν ου γαρ η του πρωτος νων ἱππέων ἐλαυνειν καὶ γαρ ι πποτοξόται τούτου γε ἀξιουνται προελαύνουσου γουν καὶ
των Amrάρχων Ἀληθη λέγεις, ἔφη. Αλ- λὰ ριην οὐδὲ του γνωσθηναί γε ἐπεὶ καὶ οἱ
μαινόμενοι γε πο πάντων γιγνωσκονται.
Αληδες, ἔφη, καὶ τουτο λέγεις. Ἀλλ' αρα
venire, vel eontrario turpiuα Atque ita consulerans, quae boni ducis esset virius cael 1 a quidem auferebat hoc solo relicto, ut illos, quibus ' est, beatos reddare. S. Memini etiam ipsum adlinquando ita ad aendam disseritasse, qui ut opus equestria hus praeesset, electus erat. F tesne dicere nobis, res adoles- Lentulae, quamobrem equitibus praeesse concupiveri. Non e nim ideo certe, ut AEquiriun primus ipse equitares. Nam equites sagmarsi illo claviantur, qui quidem etiam praese tos equitum praeeedunt. Vere dicis, ait Enimvero ne ideo quidem, ut notus esses nam et animo insani omnibus noti sunt. Hoc etiam, inquit -- re dictum Num intur Iram terea, quod equestres copias
549쪽
ἰντεων, τούτων ηγουμενος, ἀγαθου τινος αἴτιος
γενέσθαι τῆ πόλει Καὶ μάλοι, ἔφη. Και ἔστι γε νη Δἴ, ἔφη ο Σωκράτης, καλον ἐαι δύν ταῶται ποιησαι. η δὲ ἀρχή που, ἐφ ῆς
ἔζησαι, ἱππων τε κώ αριζατῶν ἐστιν ' Εστιγα ουν, ἔφη. Ist δη λέξον ira πρωτον τουτο, πως λα-
reipublicae te meliores essectastra situmam existimas i atque ut, si sorte opus fuerit equisibus II ita praesis, ut civitati boni alicujus auctor sic omnino, inquit. Praeclariun pr laeto qui in hoc fuerit, est Socrates, in praestare possis. Imperium vero, in quod electus es, equormn est et equitum. Age igitur, hoe prImum nobis dicito, quo pacto equos te praestantissimos effecturam cogites Et isse Puto equudem, ait, meum non esse hoc munus, sed privatim unumquemque oportere equum s a IIII curare Ergo si tibi, imquit Soci ates, equos exhibeam alii tam vitiatis pedibus t maeos mirisus, tam imbeeu
550쪽
θαι κολουθεῖν, οἱ δὲ οὐνως αναγωγους, στεμ ε νειν, που ἀν συ τάξ'ς, οἱ δε υτ, λαπιτιστὰς, στε ληδε τάξαι δυνατον εἰναι, τί σοι σου ἱππικου φελος ἔσται; η πως δυνή 'σοιουτων ηγου Δενος ἀγαθόν τι ποιησαι την
πόλιν Καὶ ς, Ἀλλα καλως τε λέγεις, ἔφη, καὶ πειράσομαι - ιππων εἰς το δοκι-
Τί M. σου ἱππέας οὐκ ἐπιχειρησεις, ἔφη,
βελτιονας ποιησαι Ἐγωγε, φη. Ουκουν πρωτον re αναζατικωτέρους ἐπὶ τους ἴππους ποιησεις αὐτούς Δεῖ γουν, ἔφη καὶ γαρ, εἴ
Ios, alii tam strigosos, ut sequi non possint alii tam eo manaces, ut quo tu eos loco con intueris, Inmere nolint adsi ani destrosos, ut ne constitui quidem alicubi possint quianam tibi hujuse equitatus erit usus aut quomodo poteris, dum talibus pretines, civitatem bono aliquo incere tuum ille, Praeclare mones, inquit eo-3tabor equidear pro meis πι- ribus equorem habere inse
Quia autem non operam dabis, inqint, ut equites meliores incias Equident, i Mut. Ergo primum hoc ἄ- mes, ut in equos Meradinvisitat peritiores. Hoc quidem necesse est inquit. Nam si quis eorum deciddiret, multoniam hoc modo salvus V