Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

601쪽

Σχολην δὲ σκοπων, τί εἴη ποιουσας ροντι τους πλειστους ἔφη ευρίσκειν. καὶ γαρ

τους πεττευοντας καὶ τους γελωτοποιουντας

ποιειν τι πάντας δὲ νούσους ἔφη σχολάζειν ἐξεῖναι γὰρ αυτοῖς ἰέναι πράξοντας α βελτίω τούτων ἀπο μέντοι - βελτιόνων ἐπὶ τα χείρω ἰέναι, ουδένα σχο λαθιν - δε τις

Δι, τουτον ἀσχολίας αυτ ουσης, κακως ἔφη

τουτο πράττειν.

- imos, aere illos anale ae habentes negisere non possint, axiccureantque infelicibus; sin Prospere agam, dolerres hoc autem viro Uidenti non posse accidere, sed saltuos hoc revera Perpeti. Quum, quid sit otium, comaideraret, ruebat se deprehendere, plurimos aliquid fiMere:

viuippe illos etiani, oui talis M. VIII.

ludunt, et qui faciunt, ut m Veatur risus, facere quideria aliquid aiebat veriun hos omnes esse otiosos licere eterum eis ire ad onduari alam, hiκ melius a melioribus auistem ad priora Ire otium esse nemini at, vis irre, hunc, quum ei negotium esset, siceis sat male lic ruere.

602쪽

BMαλεῖς si κω αρυσπας ου του τασκη- ρα ἔχο- ἔφη εἶναι, οὐδὲ τους τοτων τυχόν - αἱρεθέντας, οὐδὲ νους κλήροι λαχόντας, ουε του βιασαμένους, οὐ τους ἐξαπατησαντας, ἀλλὰ τους ασσαμένους

ἄρχειν 'Οποτε γάρ τις ορολογησrire τουρον αρχοντος ναι το προστάττειν , ' η

νυεν, ἔν τε νηντο - επιστάμενον, ἀρχοπο , νον δε ναύκληρον καὶ νους ιλλους τους ἐν τηνη πάντας πειθομένους - ἐπισταμένω κω ἐν γεωργία, τους κεκτημένους ἀγρους καὶ ιν

νόσω, τους νο υντας καὶ ἐν σωροι κία, τους σωροπιμουντας καὶ τους αλλους παντας, ἡ

Reges M principes non illos dicebat sis, qui sceptra tene ταu, nec illos, qui vel ab infimis essent delecti, vel sorie, In aut fraudimus eo pervenis. -nt; - quotquot amperandi periti essent. Nam vi quisisteretur, principis esse, juhaerequod gerulum sit; uialiti

Vero, Pareret demonstrabaa in avi peritum priaeesse, naucleriam vero, cum aeteris omni.

bus, huic perito pareret ibi. dein in inieultura, illos, qui agros posiaderent in moria, qui eo laborarent in comoris exercitio, qui eo uterentur: alios i iique omnes, ustus quiddam sit quod euratione in-δmat, ia noem M arbiti entur rem intelligere mamre iis minus, non modo peritis pra

603쪽

μη, τοῖς ἐπισταμένοις ου μόνον παρουσι πειθο- ρονους, ἀλλα καὶ απόντας μεταπεμποραγένους, ως εινοις πειθομενοι τα δέοντα πράττωσιν.

ἐν δε ταλασι καὶ τα γυναῖκας ἐπιδεικνυεναρυγίσας - ἀνδρων, λα το α ρον εἰδεναιο πως χρη ταλασγουργεῖν, τους δὲ μ εἰδέναι. Ε δε σις προς ταυτα λέγοι, τι τω τυράννωἔξεστι μη πειθεσθαι τοῖς ρθως λέγουem Καιπως - φη, ἐξειη μη πειθεσθαι, ἐπικειμενης

γε ζημίας, ἐάν τις τω εἶ λέγοντι μη πειρη-

ται; ἐν γαρ αν τις πράγματι μηπειθηται - ευ λέγοντι, ἀμαρτησεναι ἡ-

που, ἀμαρτανων si ζημιωθησεται. ι εφαίη τις τω τυράννω ἐξεῖναι καὶ ποκτεῖ-

sentibus obtemperare sed etiam absentes arcessere, ut ipsis parentes, quae pomat, agant. In lanificio etiam mulieres viris vraeesse demonsti abat, quod illae sciant, quo pacto exerce

dum sit laniscium viri autem ignorent. Si quis ad haec di.

emet, posse tyrannuum a temonentibus non obtemperare: Et qui non obtemperare o sit, respondebat, quum si quis recte monenti non obtemperet, damnum sit propositum imam quacunque in re non paret aliquis recte monenti nimiis mam peccabit: qui vero Peccat, damno inultabitur. Si quis diceret, posse tyrannum etiam occidere eum, qui recte sapit:

604쪽

ἔφη, τους κρατίστους νων συμιμυαπων οἴει

πότερον γαρ α μῶλλον οἴει σώζεσθαι τον

'Ερομένου δέ τινος αυτον, τί δοκοίη αὐτω κράτιστον ανὸρ ἐπιτηδευμα εἶναι, ἀπεκρίνωτο Εὐπραξίαν. Ερομένου si παλιν,, καὶ νην εὐτυχνίαν επιτηὸευμα νηώζοι εἶναu Πανμν ουν τοὐναντίον ἔγωγ ἔφη, τυχην καὶ πρῆξιν γουμαι το ρον γα μὴ ζητουντα

Tu vero eririni , inquit, eum, Mi ir simitissimos suosque ex fotas occidat, vel nitIIum, vel lave damnum pati utriun enim arbitraris eum, qui e perperem, incolumem po se manere, an potius oepacto etiam pessime peritumam iQuum autem qui eum interemaret, quo sim ipsi via deretur vitae institutum homini opssinum; respondit, Aeti nem bonam e consilio natam. At quum resus interemaret, an etian sortunam bonam minstituto duceret quident, ait, fortunam et actionem e consilio natam Prorsus esseeontraria statuo. Nam in quia nihil quaerens, aliquid necessetismum consequatur, id soritinam esse timam pauo: at is, qui doctaeuru et exercitatu ne quid

605쪽

ΜΕΜΟRABILIUΜ Lia. ΙΙΙ. Io. 245 ποιεῖν, εὐπραξίαν νομίζω και οἱ νολο ἐπιτρο λυοντες, δοκουσί μοι υ πράττω. Και αρίστους δε καὶ θι λεσπατως ἔφη Φαι, ν ρον γεωργια, τους τὰ γεωργικα δπράττοντας, ἐν δὲ ἰατρεία, τους τα ἰατρικα, ἐν δ πολιτεία, τους τα πολιτικά τον δὲ μγοιν εὐ πράττοντα, υτ αηιν - ουδὲν ἔφη

νας ἐχρόντων, καὶ ἐργασίας ἔνεκα χρωμένωναυταῖς, διαλέγοιτό τινι κώ τούτοις φέλιμος ην. εισελθων ρον γάρ ποτε προς Παρρασγοντο ζωγράφον, καὶ λαλεγόμενος αυτοῦ, Ἀρα, ἔφη, ω IIαρραινιε, η γραφικη ἐστιν ἡ εικα-

ω nam e consilio natam duco: quique ita vitam instituunt, similia videntur bene agere. Homines optimos Deoque acre sisnos ainbat esse, in agmeiatum qui recte facium, quae ameturami sunt in medi na, qui res medicas in eis Filium, qui res viles sed vi nita recte agit, eum nemque utilem aut quidquam sis dicebat, neque ceptum Deo. IO. Atq- ώ arando cuminifieibus colloqueretur, qui qtruestus gratia inficiis uteis rentur, elim his proderat. Nam quum aliquando in a rhasium pictorem ing essus e aet, eumlue eo colloqueretur, Num pictimi, mi Parrhasi. rat, eum rem e repraewnt

606쪽

-ηλα, και τοι σκοτεινα και τα φωτεινα,

καὶ τα σκληροὶ καὶ τα μαλακα, καὶ τἀτραψε - τα λεῖα, καὶ τα νέα καὶ α πωλαια σώματα δια των χρωμάτων πεικαζομνες ἐκμιμεῖσθε. 'Aληθη λέγεις, ἔφη. Καὶ

πάντα ἔχοντι, ἐκ πολλων συναγαγόντες ταἐξ κασσου κάλλιστα, ουτους λα τα - - τα καλα ποιεῖτε φαίνεσθαι Ποιουμεν γαζ, ἔφη, ουτως. Tί γάρ; φη, το πιθανώτατον τε καιηδιστον καὶ φιλικώτατον καὶ ποθεινοτατον

καὶ ἐρασμιωτατον απομιμεῖσθε της ψυχῆς ηας οὐδε εα- ητόν ἐστι τουτο Πως γὰρ

tio, quae emuntur Nam et concava et eminentis, et obsol-ra et lucida, et dura et mollia, et aspera et lamia, et novae et veteri cor ra per colores repraesentando exprimitis Vere dies.s ali. Quum vero formas elegantes imitamini, quia non saeile est unum horn em nancisci ornes irreprehensibilia habentem, de multis colligentes ea quae in stamus puleiae retuna sunt, ita tota corpora, ut pulchra videantur, effici t siesaiam 18 a. t. Quid verest inquit, num indolem animae ad madendum aptissimam, et suavissimam, eamicissimam, et desiderabilem maxime, maximeque amabilem imitamini t an vero illa λα- tabilis est y Quo pacto, mi M-

607쪽

ΜΕΜORABAEIUΜ Lia. III. Iα 247συμ ριετρίαν, μευ χρῶμνα, μήτε, ἄν τυ ειπας ἄρτι, μηMν χει, μηδε λως κατον ἐστιν; A ουν, ἔφη, γίγνεται ἐν ανθρωπε το τε φιλοφρόνως καὶ το ἐυρως βλέπειν πρός τινας ; Eμιγε δοκεῖ, ἔφη. Ουκοῖν τουτό γε μιμη- τον ἐν τοῖς μ'σιν Καὶ μάλα, ἔφη. Ἐπὶ δὲ τοῖς των φίλων γαθοῖς καὶ τῶῖς κακοῖς

λοίως σου δοκουσιν ἔχειν τα πρόσωπα οἴ τε

φροντίζοντες καὶ οἱ μηam Δἴ οὐ ητα, ἔφη ε ari μεν γὰρ τοῖς αγαθοῖς φαιδροὶ, ἐπὶ

δὲ τοῖς κακοῖς σκυθρωπο γίγνονται Ουκουν, ἔφη, καὶ ταύτα δυνατον Ἀπεικαζειν Καὶ Ἀλλα μην καὶ το μεγαλοπρε πες τε καὶ

crastes, inquent, posui hoc esse imitabile, Mod nevae Proportionem neque colorem, neque

quidquam sal et illorum, irae

modo tu commemorabas, ne

que omnino cemi potest non, inquit, uti venit homini, ut blande vel uia ce quos nannueatur Ita mihi videtur, ait. Ergo in oculis est, quod exprimi potest omnino, imei uti in in arviorum rebus secundis et adversis demne vultus esse tibi Mentur Ο-rum, qui soliciti sum, et qui non Nequaquam rati nam in prosperis hilares, in aduereis tristes sunt. Eam os uni, aut haec quoque repraese tam ' Omnino, respondit a Quinetiam et uinysi IIT M. liberiae, et humile et illiberale, et Miano sanum et prudens, et

608쪽

ελευθέριον, καὶ το ταπεινόν τε καὶ ανελευθμρον, καὶ το σωφρονητικόν τε καὶ φρονι ν, καὶ ο ὐ ιστικόν τε κα αλπειρόκαλον κωλα σου προσωπου καὶ διὰ των σπη'των, κώ ἱστώτων καὶ κινουμένων ανθρώπων διαψαίνει. Ἀληθη λέγεις, ἔφη. Ουκουν καὶ ναυ- σα μιμηται Καὶ μάλα, ἔφη Πότερον οἶν, ἔφη, νη ζεις εδιο ορῶ -υς α ρώπους, ων τα καλά τε αγαθὰ καὶ ἀγαπητοὶ φαίνεται, η λ ων - αἰσχρά τε καὶ πονηρα

καὶ μισησά IIολυ νὴ Δί', ἔφη, λαώρει, ἔΣωκρατες.LIρος δε Κλείτωνα νον- νὸριαντοποιον -- ελθων ποτε, καὶ διαλεγομενος αυσω, Uri

μεν, ἔφη, ω Κλείτων, ἀλλοίους ποιεῖς δρομεῖς

contumeliorum M honesti imamn tam per milium quam permnus hominum et stantium seu se moventium elucet Vere dicis, in Annon et haec inimianti omnino, inquit. Dimam ergo, ait, illa emere Ιω. bentius homines Putas, Per quae honesti, boni amabiles mores elusent an per quae

in Socrates. Etiam ingressus aliquamis ad Clitonem ει uarium, et cum eo colit Rutus, Vario te, mi Clito, ait, cursores, lumi res, uoles, an aliast finis gere video et scio: Mod a ter maxime reci em homines

609쪽

τῶς ἀνδριά νιν Ἐπει ὸ ἀπορων ο Κλείτων οὐ ταχυ πικρίνατο, Ἀρ ἔφη, τοῖς - ζωμ- ελσιν πεικάζων το ἔργον ζωτικωτέρους ποιῶ φαίνεσθαι του ανὸριάντας Και μάλα, ε . Οὐκουν τά τε ὐ- των σχηματων κομ

τασπωμεν καὶ τα ανασπωμενα ἐν τοῖς σμμ σου, καὶ τα συμπιε ριενα καὶ - διελκόμενα, και τα ἐντεινόμενα και τὰ νάμενα απεικάζων, μιότερά τε τοῖς ληθινοῖς καὶ πιθανωτερα ποιεῖ φαίνεσθαι Πάνυ μν

ουν, ἔφη. Tο δὲ καὶ τὰ πάθη των ποιούντων

, quo pino id statuti iridis tΗῶ quum dubitans Clitom

releriter responderet An inquit, opus tuum forinia vive thim similando, Mattias Viv tiores videri facis Oinnino, impiis. Nonne totur, dum qu- per gestus deorsum in Nar te uisuntur in corpori-biu, et Prae comprimunt i quae sidue Intur, et quae intendunt re auae remittuntur, exprimis, ima vi inniasiora veris, magisque conse tanea appaream Maxime scialicet, anMit. At vero tiranassectiones corporum aliquae agentium imitari, an non dein

tibiis asserit Neriianile em

610쪽

ψιν τοῖς θεωμενοις 3 Εἰκός γ ουν, ἔφη

Ουκουν καὶ των ρον μαχομένων απειλητικὰτ ομματα απεικαστέον των δὲ νενικηκοτων

καλόν γε δ Πιστία, το υρη - το παθών διομενα σκέπης του ἀνθρώπου σκεπάζειν τον

θώρακα, ταῖς δὲ χερσὶ μη κωλύεινα ησθαι. 'Aταρ, εφη, λέξον μι, οῦ Πισπία, δια τί οὐ-

τε ἰσχυροτέρους ἴτε πολυτελεστέρους τῶν αλλων ποιῶν του θωρακας, πλείονος πωλεῖς;

turn om repraesentana sunt ut mina a victorem vero ubtium. Prorsus, inquit. Ergo statuarium, inquit, animi actiones per sorinam reprae semtare opinet.

lm icarium inoessus, quum s Socrati timeas eoe es factas ostenderet Profecto, ruti miristia, Dulchram MN invenis tum es tegere lorierim era mania paries quas te. --eesse ere neque tamen impe- sire, quo minus quis inanili utatur. Verum, inquit, dicito inuit, ni istia, quarnia rem nec finniores nec re stantiores loricas faciens, quam alii, pluris tamen eas veri sis