장음표시 사용
641쪽
κέσειν M sum τον πλουτον οιο νους προς τοδιαπράττεσθαί τε , σι αν βούλωνται, καὶ πιμῶσθαι ποθων ανθρώπων ἐφρένου λέγων, οπι λωρος μυε ει η, εἴ τις οἴεται, μη μαθων, τα τε φέλιμα και τα βλαζιρα των πραγματων διαγνώσεσθαι μωρος δ εἴ τις, μὴ λαγιγνώσκων μυεν ταυτα, λα- τον πλουτον,ο τι ἁ βούληται, ποριζόμενος οἴεται ὸυν σεσθα ι καὶ τοὶ συμφέροντα πράττειν' λίθιος δ ει τις, ρι ravia Δενος - συμφεροντα πρά
dissimum contineri ae abduci possunt quo fiat, ut plurima marimaque mala committant.
lli institutionis inre due rent, quippe qui divitias ins
suspecturas putarent ad perminendum mi vellent, et ad 1sequendum honores aba miniuiis eos sanun ad animum revocabat, dicendo, stolidum esse, si quis, quum non is licerit, quae utilia auaeve noxia sunt, putet ea se disereturiunt stolidumque, si qui quum haec non discemat, propter vivitias putet posse se, quo Dcunque velit depraim, inunulain sibi conducant, ageret stulium, is quis, quurn non potest agere, Main sibi condam eant, bene se agere Putet, ac
642쪽
σειν ιεται καὶ τοὶ προς νον βίον αυτω - λῶς η ἱκανως παρεσκευάσθαι ηλίθιος εκαὶ, ει τις ο εται λα τον πλουτον, μηδὲν
ἐπιστάμενος Mξειν τὶ ἀγαθος εἰναι η μηὼν
β sic δὲ νομίζουσι παιδείας τε της αρίστης τετυπηκέναι, καὶ μέγα φρονουινιν ἀ
σοφία, ως προσεφερετ νυν διηγησομαι. καταμαθων γαρ Ευθώδη - τον καλον γράμμω- σα πολλα συνειλεγμένον ποιητων τε καὶ σώφιστων - ευδοκι-τάτων, καὶ ἐκ τούτων M
τι νομίζοντα διαφέρειν των λικιωτων ἐπὶ σωφία, καὶ μεγάλας ἐλατίας ἔχροντα, πάντων διοίσειν τω δύνασθαι λέγειν τε καὶ πράττειν,
πρωτον in αισθανόμενος αὐτον ια νεοτητα
idonee comparatas esse stultumque, si quis, quum nihil mis sciat, putet fore, ut propter clivitias aliqua in rehon is videatur vel quum nulla in re bonus esse videatur, fiam se inclariturum.
se optime institutos esse, ac obrinam elatis essent animis, eos quomodo se gereret, jam commemorabo. Nam
quum pulchrum illum Eusthdernum intellexisset multa poetarum et sophist ut clarissimorum m ipta collegisse, et ea jam arbitrari, se sapientii sus coaetaneos vincere, ac magna esse in spe, futuram, ut omnes in dicendi et agendi facultate excelleret primum animadvertens eum propter a dolescentiam necdum in forum
643쪽
τι τῶν ἐγγυς της ἀγοραῖς, εἰς τουτο καὶ αυ--σος ρει των με αυτου τινα, ἔχων Καιπρωτον - πυνθοινομένου τινος, πότερον Θε- μώστοκλης δια ξυνουσίαν τινος των σοφων, φύοι, το υτον διηνεγκε των πολιτων, ἔστε
προς κεῖνον απούλε πειν την πόλιν, os τε
σπουδαίου ἀνδρος δεηθειη' ο Σωκράτης, βου
λων κοινων το δε προεστάναι πόλεως, πάντωνεργων μεγιστον ον ἀπο ταυτηκ του παρα
ingressi, ac si quid ficere vellet, sedere apud ossicinam fraenariam prope forum, ad eandem et ipse ibat cum quibustam fansiliaribus suis. Ac primo quidem quodam interrogante, utriam Themistoelese consuetudine eum aliquo sapienti viro, an vero natura, tantum civibus suis praestitisset, ut oculo in eum civitas conjiceret, si quamlo egregio viro opus esset Socrates qui lacessere vellet Euthydemum, stultum esse dixit existimetu e, exim quidem momenti artes absque magistris idoneis ad studiosos haud accedere civiatati vero praeesse opus omnium maximum ad homines sua
644쪽
των δημηγορῶν παρασκευάσασθαι, φυλαττο-
μενος , Mξεν μανθάνειν τι παρά του δηλον
γαρ, τι λέγειν αρ μενος δε προοιμιασμσαι Πα ουδενος ρον πώποτε, γάνδρες Αθηναοι, οὐδε ἔμαθον, ουδ ακούων τινας με εἰναι λέγειν τε καὶ πράττειν κανους, εζητησα τούτοις εντυχεῖν, ουδ επε λεληθην
Quando Euinydemus, quia viacebat eum a consessu recessere, ventem scilicet, ne Socratem admiratri ob sapiemiam vider diu: Eiuhydemum hunc, im luit, o Viri, posteaquam adol verit, civitate de re quapiam eonsultationem proponente,minime a consilio Mundo sibi tern- Peraturunt, satis ex ipsius stu-Eis manifestum est. Et videtur mihi praeclarum iam or sonum ad populam habendam exordium parasse, qui caveat scilicet, ne videatur squoquam aliquid discere. Nummim ubi dicendi volet initium facere, ita exoritatur; Equidem o viri Athenam- ses a nullo unquam quid- quam Iidlici; et quum and rem, esse quosdam dicen si
645쪽
- ου διδάσκαλόν τινά μι γενεσθαι - επισταμένων αλλὰ καὶ τἀναντία λανε έλω κα φεύγων ο μνον το μανθάνειν τι παράς τινος, ἀλλα καὶ το δοξαι. ορον δε ο πιε αν ἀπο ταυτομάτου ἐπώ μοι συμ cουλεύ-
ζεσθαι και τοῖς βουλομένοις παρὰ της πόλεως ατρικον ἔργον λαζεῖν' ἐπιτήδειόν γ ναυτοῖς εἰη του λόγου ἄρχεσθαι ἐντευθεν' Ioel ουδενος - ν. ποτε, ω ἄνὸρες θ - ναῖοι, την ἰατρικην τέχνην μαθον, οὐδ 'a σησα διδασκαλον ἐμαυτ γενεσθαι των ατρων οὐδένα, διατετέλεκα γαρ φυλαττό-
μενος ου μνον το μαθεῖν τι παρὰ των
ε ἰασρων, ἀλλα καὶ το σόξαι μεμαθηκέναι
men, ut eos convenirem op dedi neque curam ὐ 'hibui, ut hominem aliquem doeriit mihi magistrum G jungerem sed e contrario, semper fugi, non solum ne quid ab assivo discerem,
rer. Nihilominus id consilii ' vobis tabo, quodcunque sua sponte mihi in animum G venerit.' Eodem uti mo a conveniret etiam sis, sui medendi munus a republica impetrare cuperent. man* stlis ex usu fuerit, hinc ora- tionem ordiri: quidem nemine, viriAthenienses, Ine- dendi artem unquam didici.
neque quenquam medicomam' quaerari, quo magistro ute- rer. Semper enim cari non
solum ne a medicis aliquid diseerem, sed etiam ne id.
646쪽
Ἐπει δε φανερος ην ο υλὸηλος δηρον, οἰς ο Σωκράτης λέγοι, προλχων, ἔτι δὲ φυλαττόμενος αυτός τι φθέγγεσθαι, κωνομίζων τ' Gωπῆ σωφροσυνης δόξαν περιζάλ
λεσθαι, τότε ο Σωκράτης, βουλομενος αυσον παυσα, τούτου, Θαυμαστον γαρ, ἔφη, τι
ποτε, οἱ βουλόραενοι κιθαρίζειν ναυλεῖν η -
πεύειν η αλλο τι των τοιούτων ἱκανοι γενέσ
θαι, πειρωνται- συνεχέσταιτια ποιεῖν , σι αν
βουλωνται δυνατοὶ γενέσθαι, καὶ Ου κα ἐαυτους, αλλα παρὰ τοῖς ρίστοις δοκουσουν εἰ-
re artem hanc didicisse. Nihilominus velim medetuli munus mihi mandetis. Nam enitar quidem, in Vobis pe- riculum facierulo, eam disce- η re.' Ad hoc exordium arrisum est ab omnibus, qui aderant. Ubi auten appareret Euthyci proloqueretur, arbitrarique se per silentium animi sani laudem sibi consecuturrem tum Socrates, qui vellet eum ab hoc instituto avocare, Mirum est, ait, quamobrem illi, vii cithara canere vel tibia cupiunt, vel equitandi artem di cere, vel ad alius ejusm , limus a quae a Socrate dicereno quidpiam idonei fieri, non co-tur jam animum attendere, eo nentur hoc sane quam continuo mam adhuc cavere, ne Did ipse i agere, in quo valere volunt,
647쪽
ναι, πάντα ποιουντες καὶ et μνοντες ἔνεκα
σου μηδὲν νευ της ἐκείνων γνώμης ποιεῖν, ως οὐκ ἁν αλλως ξιόλογοι γενόμενοι - δε βουλομένων. δυνατων γεέσθαι λέγειν τε και
πραττειν τα πολιτικα νομίζουσί τινες νευ
νης δυνατοὶ ταυτα ποιεῖν ἔσεσθαι Καίτοι γε--υτω ταυτα κεινων δυσκατεργαστοτερα φαίνεται, σω περ, πλειόνων περὶ ταυτα πραγματευομενων, λάττους οι κατεργα μενοι γίγνονται δηλον ουν, τι καὶ επιμελειας δέονται πλειονος καὶ ἰσχυροτέρας ι τούτων ἐφώριενοι, η χι κεινων. Κατ αρχὰς μνεν οὐν ακουοντος Εὐθυδη-
μου, τοιούτους λόγους ἔλεγε Σωκράτης ως δ
nevae marte suo, sed apud eos, qui praestare caeteris videntur, omnia tum agant, tum susti
neant, ne quid absque illorum judicio laetant, quasi alia r tione priaeclari evadere non possint quum ex iis, qui familiatem dicendi, gerendique publicas res, adipisci volunt, nonnulli existimant se absque praeparatione ac exercitatione, per se ac subito idoneos ad ea praestanda futuros. Atqui inito haec illis effectu difficiissiora sunt, quanto in his plures operam ponunt, ac pauciores quid conficiunt. Ex quo patet, ab eis et studium majus requiri et vehementius, qui haec concupiscunt, quam qui
Huiusmodi quaedam, Euthydem audiente, Socrate. initio proferebat Quum au-
648쪽
λέγοιτο, καὶ προθυμώτερον κούοντα, γνος ηλθεν ει το νιοποιεῖον παρακαθεζομένου δ
δη M, ' οντι, σπερ ἐγω ακούω, πολλαγράμματα συνηχ- των λεγε νων σοφῶν
ἀνδρῶν γεγονέναι; ἡ τον Δἴ, ἔφη, ω Σώκρατες κα ἔτι γε συνάγω, ἔ- αν κτησώμαιως α δυνωμαι πλεῖσπα. ἡ την ' ΙΗραν, ἔφη ο Σωκράτης, ἄγαμαί σου, ὸιοτι οὐκ ἀργυρίου
καὶ αυσίου προείλου θησα υρους κεκτησθαι μαλλον η σοφίας' ηλον γαρ, τι νομίζεις αργύριον καὶ χ ρυσίον οὐδὲν βελτίους ποιῶ του ανθρώπους, τα δὲ των σοφων ἀνδρων γνωμι. ἀρετῆ πλουτιζειν 'ους κεκτημένους.
ea animadverreret ipsumclam Promptius ejus visputationes tolerare, at lue alacrIus eas au--e, solus ad ossicinetu habenariam opificis accessit. Quumque consessisset propter ipsum stuthydemus, Dic mihi, inquit, mi Euthydeme, an revera quemadmodum auctio muluta eorum acripta collegisti, qui viri sapientes fuisse sicuntur Est ita prosecto, mi SocrMes, inviis atriue etiam modo et sigo, donec comparavero mihi, quam fieri poterit, plurima. Miror te profecto, inquit S ericles, quod nec auri nec a genti thesaures tibi comparare malueris, quarn sapientiae Patet enim, quod existimes ingentum et aurum homines m-hila meliores efficere: sed in
pientum dicta virtute illos lut re si ea acquisiverint.
649쪽
κράνης, Ἀρα ρι ἰατρός ἔφη πολλα γαρκα ἰατρῶν ἐστι συγγράμματα Καὶ ο Ευ
μ αρ χιτέκτων βούλει γενέσθαι γνω νικοὐ
γαρ ἀνδρος - ους δεῖ ούκουν ἔγωγ ἔφη. Ἀλλα μὴ γεωμ έτρης ἐπιθυμεῖς, ἔφη, γενεσθαι ἀγαθος, ἔσπερ Ο Θεολ ρος οὐδέ
isaee quum audiret uicthydemus, gaudebat, ut qui existumaret Heri Socrati, se -- pientiam recte inquirere. At illa animadvertens homunem ea laudatione delectatum: la quo vero, mi uia1ydeme, quit, perit in evadere deiaderans, haec ripta eolliost mus, secum quid responderet dispiciens marsum Socrates, Num iu medicus fias inquitinam multa etiam ne sicorum κripta sunt. Minime quidem,
inquit Euthydemus. At mchitectus fieri cogitas Nam id Paolae uiagno ii siet hominem requirit. Non ego, im iuit At geometra bonus fieri ToM. III. T
650쪽
ν Σωκρατες, ταύτης της ἀρετη M. ι Nil Δί', ἔφη ο Σωκράτης της καλλίστης ἁρετης καὶ μεγίστης ἐφίεσαι τέχνης ἔστι γα τῶν
mipis, ut Theo is me geometra quidem. At tria tis fieri vis Quum hoc quoquener in nurn eruntanum reci--- aut rari te Homerivemus omnes habere dimini. Minimo prosecto, inquit: nam
me itores versuum in Recuis rite quidem tenere mus, veriam ipsos adnuulum eme
atolido Et Socrates: Num profecto illam expetis viritietrari, ut, ni Euthydenis, per quan homium reman civilimnet lix isti-onis Muxistimerriti sunt, et aut imperar uni donei, et usim minx aeteris hominibus tum bimetipsi. Hei Euthydenins Vehemem ter inquit, hac virtute mi