Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

661쪽

οἱ ἀνθρωποι, δια δὲ ν ἐψῶσθαι αὐτων,

τανται ora Δενοι, ναμάρτητοι γίγνονται, καὶ διαφευγουι το κακως πράττειν δια

σουτου καὶ τοὐς αλλους ανθρώπους δυνά- ροενοι δοκιριάζειν, καὶ ια της τῶν ἄλλων χρείας τά τε ἀγώ- πορίζονται, καὶ τα κωκα φυλάττονται. Οι ε λη Moς, ἀλλαδιεψευσμενοι νης ἐαυτῶν δυνάμ-ς, πρός τε

An vero mon perspicu IIII est, inquit, ex 'o quod se noverint, maxima homines bona percipere; quod autem suas vires Morant, inala plurima Nam qui seipsos norunt, quae sibi commoda sint. Mium; et quae vel possint vel nequeant, SDoscunt; et quum laesarat quae sciunt, comparant

sibi ea quibus indigent, ac bene Ront quumque ab illis

abstineant quae nesciunt, non delinquunt, et, quo minus male agant, fitant ac pro te a teros quoque homines quum explori e possint, etiam ex aliorum usu bona sibi comparant, et malis aiby cavant.

Qui vero se ipsos ignorant, et plus virium tribuunt sibi, quam habent, illi ad homines caet.-

662쪽

ναυσα παντο--λιστα τούτους ἀγαπλοα

tique evadunt quique miles sunt, bibenter his tu amir; et vulserantuae inaestino suo, cupiunt hos astu insiliis sulis venire, bique Ninmae, spem suam in eis collocant, propter haec omnia tum prae omnibus maxime disimnt. Qui

vero mescium ea, quae Munt,

missi in male, etiam sis, viae

663쪽

ταυτα, καὶ καταγέλα τοι γίγνονται, κωκαταφρονουμεν καὶ ἀτιμαζόμενοι omnορας δε καὶ τῶν πόλεων τι σαι, αγνο σασαι - ἔαὐτῶν δύναν κρείττοσι πολεμέ- πιν, αἱ ρον νάστατοι γίγνονται, αἱ ε

λου ποιητέον εἶναι το ὲαὐτον γιγνωσκειν, -

Ουκουν, ἔφη ο Σωκρατης, τα ρον ἀγαθὰ

moliti sum, Bustrati non an do in his ipsis Δunno Guoda nain poena Invitantur, sin timn propter hae inglorsi et ridiem sunt et spreti de Eorequemnari vivunt Hes etiam civitates quot sui imorantes vires suas bellum misersus p teruiores suκipiunt, partim promus everti, amni ex liberis in servis viri redigi Tum Euthydemus, Velim amas, inisquit, mi Socrates, hoc, - - In nomere, pluratis nam milii iaciendum videri veriantunde cognoscen si sui t&ῶ-endum initium, ad te picio, id milii velis exponere. Nosti tu omnino, inquit Soerates, qualia init turn qu- bona tum quae Inia sunt. Prosecto, ait vel ipse enirn

664쪽

δα, καὶ σων ανδραπόδων φαυλοτερο αν εἴν. IA M, ε , καὶ ε ὶ ἐξηγησαι αὐτά. Ἀλλ' οὐ χαλεπον. ἔφη πρωτον - γαρ αυτ το

πιαίνειν αγαρον ναι νομίζω, το M oersis, κακον ἔπειτα τα α ἄνια ἐκατέρα αὐτῶν και ποτακα βρωτα καὶ ἐπιτηδευροατα, τα ρον προς τουγιαίνειν φέροντα, αγαδα, ταί προς το νοσεῖν, κακα. Ουκουν, φη, καὶ το γναίνειν καὶ τονοσεῖν, τα ρον αγαθου τινος αἴτια γίγνηται, αγώα αν εἴη οταν δὲ κακου, κακα. Πότε αν, φη, το ρον Θιαι νειν κακου αἴτιον γέ νοιτο, το δε νοσεῖν, αγαρον χναν, misi, εφη, Ἀντζατεια τε ισεχ ρας καὶ ναυτιλίας

ames s vitior es-m, . haec imorarem. Age vero, inquit, anilii quoque illa expcinito. Id quidem difficile non est, i ciuit Euthumemus. Primo irsum recte valere, bonum sis arbitror morbo inem Iah--.rare, malum. Dehule, quae horiam utriusque causae sunt, P tua cibi, tussia, siqua rect ii ad valetia sinem conferant, bona sunt qu- vero a -- grotationem, mal Ergo, in quit Socrates, tum recte via re, tum Myotare, quum qu

dein boni alicujus Misa in bona fuerint scilicet quum vero mali, mala. At ii ian ait in emus, recte quidem valere mali alterius iu- esse Possit, aegrotare vero timidarum profecto, inquit, quum

665쪽

ασθένειαν απολείπονται. αυτ ουν, ἔφη, ποτε μεν φελουντα, ποτὲ δὲ βλάπτοντα, υμαλλον γαῖα η κακα ἐστιν οὐδὲν μὰ Δία φαίνεται, κατα γε τουτον τον λόγον.

Ἀλλ' η γέ τοι σπια, ἶ Σωκρατες, αν μ' σζητητως αγαθόν ἐστιν ποῖον γὰρ ν πις πρῆγμα ου βέλτιον πράττοι σοφος ων, --μα ς; T M τον Δαίδαλον, φη, ουκακηκοας, τι, ληφθεὶς πο Μίνω διὰ την σοφίαν, ἡναγκάζετο ἐκειν δουλευειν, καὶ της

vigationi damnosae, vel aliis plerisque talibus ob robur imtersunt, pereant alii vero, qui propter imbecillitatem absunt, incolumes evadunt. Vere di cis sed vides, inquit, etiam nonnullos ob robur utilibus interesse, quum alii propter imbecillitatem absint. Ergo haec, ait, quum nunc prosint, nunc noceant, non magis bona Prani

ToM. VIII.

mala sunt. Non profecto apparet, ait, secundum hanc lim lan rationem.

Sed tamen inimina, si Socrates, haud dubie bonum est. Nam maiae tandem gotium non melius effeta a piens, quam rudis i in v res non uisisti, inquit Socmates, Daedalum a Minoe obri pientiam captum servitutem servire coactum fuisse, tum

666쪽

ἔφη. Ἀλλου δε πόσους - λα σοφίαν

ἀναρπάθους προς βασιλέα γεγονέκαι, - λογώτατον γοώον εἶναι το εὐδαιμονεῖν.

quumque aufugere cum filio. conaretur, filium amisime, ac ne ipsum qyidem salvum elabi potuisse; sed ad barbaros delatum, rursus ibidem seris sed Dicuntur illa sane, inquit. Et Palamedis calamitates non-- audisti 'mune enim praedicant omnes, ob sapientiam Ulyssi invinini periime. Id alios existimas ob sapientiam abreptos ad remm esse, atque istic servire t Videtur mi Socrates, at, selieitas Nniunx esse maxume indubium. Nisi quis, Imquit, mi Euthydeme, ex dubiis eam bonis componat. vidautem, ait, dubium ess possit

667쪽

λοὶ δε διὰ νον πλουτον διαθρυ πτομενοί τε μιε-cουλευόμενοι πιλλυπαι, πολλοι δὲ διανὸν δοξαι καὶ πολι κην δύναμιν μεγάλα κα

do non addamus ei pulchritu, vitiem, vel robur, 'ves opes, vel glarians, v. viis alvi ejusmodi At vero, ait, haec ad- levius profecto nam quo Pacto sine his felix iisquam esse possies Ad demtis ivtur illa sane, inquit serates, ob quae in alta, eaque gravia hominibusae ei lunt. ulti enim ob pubeluirudinem ab iis violanciar, qui malorma elegantes indeis cor se movent: multi ob o- hue suum maJor quaedam ag-yem opera, non exiguas in calamitates incidunt multi propter opes emolliti deliciis, ac insidiis petiti, pereunt mIlti ob gloriam potentiamque in

668쪽

rePublica, nam sunt mala i dominariis popularis in nos Perpessi. Enimvero, ait, si limnino in. Ermn pu

nec felicitatem ipsam laxi tuis, Mire te posse, qua popus,

recte dico fateor ne ne ad Guidem. Nod precibus Pete clum a Dii sit, nosse. Foria in tu haec, ait Socrates, non considerint, propterea civiHomnino scire te illa crederes. Quin ero te Paras, ut ci-- L- nauci dubie quid dominatus, m nesciata, illud p

pulus sic Minime. ivit. Ea quid pure esso populum Dqui in cives pauperes. Et PauPeres totur nosti qui non Ergo etiam nosti iubis. Nihilo minus quampa Peros. Quales mater paupe res et quales appellas si inest I

669쪽

φρίω των κανων, πλουλους Καταροεμάθη-κ- ουν, τι ἐνίοις ρον πάνυ λίγα ἔχουGν ου μονον ἀρκεῖ ταυτα, ἀλλα κω περιποιουνται ἀπ' αὐτων, εύοις δε πανυ πολλὰ οὐχ ἱκανά

γάρ in αναμιμ νησκεις. οἶδα γαρ καὶ τυράννους τινας οἱ ι ενδειαν, ωσπερ οἱ ἀπορωνα - τοι, αναγκαζονται δικεῖν Ουκουν, ἔφη Σωκράτης, ει γε ταυτα ουτως ἔχει, τους εὐντυράννους εἰς το δηριον θησουριεν, τους δὲ όλίγα κεκτη λενσυς, αν οἰκονοελικοὶ πιν, εἰς

Pauperes arbitror esse, quibus non suppetit sumptus, quem facere decet a quibus plus, quam satis est, suppetit, divites. Ergone unquam avi Gueriisti, nonnullis, qui adni dum pauci possident, non Ο-lum ec ipsa sufficere, sed alia quoque cie his uerifacere; quum alus etiam admodum multi non millesant Ita est prosecto missius ydemus: nran recte me mones Etenim quo daan tyrannos quoque novi,

Mi ob inopiam, perindisemaxime seni, injuste com tu agere. Ergo si haec, inquit Socrates. ita aes habent. tyrannos quidem inter populi , eos autem qui pauca possident, si modo rei familiaris assininistrantae periti fuerint; inter opulentos ponemus. tivim id fateri me, ait Eusayd

670쪽

oque ira cogito, optimumne fuerit, an silere: nam metuo, ne nihil sciam simpliciteri Itaque animo valde oriere ra

mn quum qiμdem et contermneret seipsum, et reapse Πι--cipium se eas crederet.

Ac multi quidem hoc NHdo habiti a Socrate, non amplius eum cynvenies ut, quo etiam molliores esse Pu tabat. Verum Euthydeni non alia se ratione hominem bona existinintion signum posse fieri arbitrabarair, quam si cum Socrate isequentissime Versaretur posthac is eo non aberat, nisi quid rei, cessauriae unpe et quiuetum quaedam ipsius instituta insa batur. Itaque Socrates, qui eum, affectum esse animia. Vert et minime sinu e