장음표시 사용
121쪽
δεῖ χρησθαι, καὶ τα θοινητικά. Xωρις ε
νοις είξαντες που δεῖ τι θεναι, παρεδωκα λεν,
alia necessarioriam ad molen dum frunientum, alia ad conficienda obsonia, alia ad lavatione na, alia vasis pistoriis, alia ad mensas. Atque laec omnia locis distinximus, lina quibus semper utendi irri est, tum qiuae aes epulatione festas pertinent. Seorsum etiam in aliis
auferebamus, quae naenStrtio spatio ab ,umerentur; et eor-
8um, quae rationibus subductis in annum essent deStinata, col, locabamus. Sic enim minus Olbscuriam est, qui futuriis sit exitus. Posteaqtiana Supellectilem univerSam n claSSe Secrevi natas, ad convenietitia loca singula detulimus. Deirule vasa nania, quibuScunque quΟ-ti die Linuli utuntur, veri, gratia qui ibus cibi conficiuntur, quilius obsonia, qtiae ad ani- sciuria pertinent, et i qua Sunt ejusna ocli, tradidi naus iis qui uti liis deberent, commonStra
122쪽
χρόνου πράξεις, ταυτα δὲ τ ταμία παρεδω- καμεν, καὶ δείξαντες τας χωρας αυτων, καὶ
περ αν ἔκαστα λαμζάν'. Tην δε ταμύιαν ἐπιποιησάμεθα ἐπι σκεψάμbενοι, τις ηρον ἐδόκει εἰναι ἐγκρατεστάτη και
to loco, ut i ea reponerent : Si. Inti imperavi naus, ut ea notiis integra praestarent. Quibus autem ad festos dies, vel ad hospites excipiendos, vel ad negotia quaedana rara utinaur, ea tradidi nius proniae loci Sque horuni indicatis, et adnun1erati consignatisque singulis us- Sirnus, ut quidvis liorum ei daret, chii dandunt esset, et sui-nain quid daret, memoria Om. plectereturn et ubi quid reciperet, rursus unde singula Suna-Sisset, reponeret. At munus promae manda vimus alicui, postquam OI Siderassemus, quae nobis videretur, et gula naaxime tenape rans, et in vino, et Onano, et virorum consuetudine. Praeterea quam memoria plurimum valere inlicaremus, et
123쪽
καὶ της εὐπραγίας αὐτ μ εταδιδοντες. Καιδικαιοσυνην δ' αὐτη νεποιου ν, τιμιωτεζους
νίοντες πλουGωτερον καὶ ἐλευqεριώτερον βιοτευοντα των δίκων καὶ αὐτην δε ἐν αυτ ντη γοῦρ κατετάττομεν. Ἐπι δε τουτοις
πασιν ειπον, ἔφη, ω Σωκρατες, ἐγω τη γυναικι, τι παντων 'oυτων οὐδεν φελος, εἰ μη
tiam a nobis puniretur, et considerando, a ratione gratium aliquid noliis faceret, ac Vici sina ipsa honore a nobis adficeretur. Eandem ut benevolo es
et erga nos animo, consuefaciebamus, communicando cum
ea laetitiam nostrana, quoties laeti essemus : ac si iid accidisset triste, ad hoc illam quoque advocando. Instituebariatis itidem, ut cupida esset ad augendam rem nostram familia- Tori. IX. rem, duni quae illa esset, non celaremus, nostraeque fortunae prosperae participem faceremus. Etiam justitiae studium excitabamus in ea, dum majori justos honore quam injuStos proSequeremur eosque vitam agere tum opulentiorem, tum magis liberalem, quam inju tOS declararemus. Atque huic tali locum hunc adtribuebamuS. Ceteruna praeter haec omnia, mi Socrates, ait, uxori meae
124쪽
1 14 OECONOMICI CAP. IX. τάξις Ἐδίδασκον δὲ αὐτην, τι καὶ ἐν ταῖς
κία εἰναι, και ἐξετάζειν δε, ταν οξ αυτη, τα σκευη, ως περ o φρουραρχος τας φυλακας ἐξετάζει, καὶ δοκιμάζειν, ε καλως καστον εχ ει, σηπερ η βουλη θῖππους και πιπέας δο-
dixi, nullum esse horuni omnium usum, nisi studiose daret operana ipsa, ut hic ordo in singulis Imaneret Ouinetiani docet an illana, in uribi laus praeclare constitutis non videri civibus satis esse, Si lege egregiae scribantur: sed deligi luolle cuStocles amam, qui Oinites inspiciendo, legibus obtemperantes laudent, et adversu eas deliruiuentes puniant. Quamobrem, liuiuit, hortatiarii existimaret, uxorem domo praesectam esse quasi legum custodem ac tibi visum ipsi sit lustrare vasa debere, quem-zidmoduni praesidii magister vigiliai copias lustrat eidem
OXplorandum esse, una recteliabeant omnia, quemadnaod una Senatu equos et equites explo
rat etiani latulari ac ornari ab ipsa debere dignos tanquam a re Iina, pro ea quiden copia, tuae adsit, et probris incessi
125쪽
σι c, καὶ φθειροαάνων μεγίστη βλάζη, τουτω
ac puniri eos quo par ESSet. Praeterea docebam, inquit, eam non esse cur merito moleste ferret, si fortuna quod nostras adtineret, plus ei laboris inaponerem, quam famulis. Stendebam enim, servos herilium facultatum eatenus participes
eMe quatenus ea gestent, aut curent aut custodiant quum
nena in concessus illarum ituεiis, nisi cui tribuat hoc is u. jus sunt in potestate. Heri autem omnia sunt, ac juSileni est, uti sin iis pro libitu suo. Qui ergo ex conservatis hisce facultatibus comm clum maximum perciperet, et maximum ex itissipatis detrimentum ei curam quoque de his maximam convenire declarabant. Quid autem, schomache t inquam ego, quum uitiisset haec uxor tua, quo pacto tibi obtempera-
126쪽
hac Quid aliud, itiluit, nisi quod resportis mihi, mi SocrateS, O recte me de ipsa judicare, si duna eana docereIn fortunariam noStI'ar una chiraIN habendam esse molesta me ipsi mandare putarem. Nam ΠΑ-vius longe futuriini, dixisse illam aiebat, si praeciperena, suaIuna it reriina esset negligens potius, quan ut bona
se videtur, inquit, ut quenaad-rnoduna pudicae rodestaeque niulieri suorum liberuin curana habere facilius est, quana OS negligere ita etiani seminae modestae curam suscipere Ortunaruari Suaruna, quae quia propitae uiat, exhilarant nos, jucundius esse arbitrer, quam easdem negligere.
127쪽
ἀποκρίνασθαι την γυναῖκα αυτ ταυτα, εἰ-
IO Quae quum uxorem ei respondisSe, ait Socrates amit-vissem : Ita 1 Iuno antet, inquana, mi Isclaomache, virilem uxori, tuae animuna eqse demon Stras. Etiarn alia, subjecit Ischomachus, corrimemorare tibi de ea volo nia no ab anina profecta quam inihi celeriter, auditis quibuciam ex me,
paruerit. Quaenam ' inquam ego. dic quaeso. Nam mihi
longe iucunditis est Vivae mulieris virtutem o oscere, quam si mihi Zelixis fornaosarn nrinam pictura expresianam tentiat. Secundum illa Isch machus Quum igitur, inquit, aliquando an conSpexi SSem, mi Socrates, multum infricasse sibi cerussae, ut candissior eis tirum videret ur, quam AESSet;
128쪽
σα δ' ἔχουσαν ψηλα, πω μύζων δοκοίη ει- ναι, ὴ πεφυκε V ει ara μοι, ἔφην, - γυναι,
σε κα όρμους ποξυλους, καὶ πορφυρίς ας
naultuin item abricae, ii quam esSet reapse, rubicundior appareret; atque etiam calceos haberet altos, ut procerior, quanaeSSet a natura, videretur Dic mihi, mea uxor, inquam, utro IDodo me consortena facultatum arnore ligniorem judicares num si eas ipsas in demonStrarem, ac neque gloriarer ampliores mihi esse, quam es-Sent, neque quidquam celarem an vero si fallere te conarer, narrando plura mihi bo na OSSe, quana esSent ac adulterinum argentum ostendemto, et monilia, quibus materia subesset lignea, vesteSque purpureas coloris evanidi, veras esse
129쪽
Oυκουν, ἔφην ἐγω, συνεληλυθα λεν γυναι,
quit, ne tu mihi talis sis. Non enim te, Si tali eSSeS, X animo complecti po8gem. Ergone inquata ego, mea LIXOr, Sic con-Venimu8, ut inter nos etiam corporum Sset communicatio tSic homine aiunt, utituit. J-tro lotur modo, inquam ego, etiari corpori particeps Vide. re amore di nior, num I corispus meum conarer tibi studio- Se curarulo sanum ac Vesidum exhibere, ac reipsa bona tibi colore praeditus e SSem Veiaro si oblitus minio, et oculis purpurisSin sublitis et ibi in os tentarem, atque ita tecum Verissarer, ut te deciperem, uti que loco minium tibi spectandum et adtrectandum praebe
renad quidem, respondit illa, neque minium lubentius ad-
130쪽
trectarem, quam te; neque purpurissi colorem lubentius, quan tuum adspici renari neque tuos oculos sublitos iiituerer libentius, illiana sano S. Itaque me etiam putato, dixisse se narrabat Ischoniacitus,n ea uxor, neque cerussae, neque altricae colore magis quam tuo delectari sed quemadmoduni si fecerunt, ut aequis equi, bobus boves, oves ovibus o ratissimae sint; ita etiam homines pumina ho-nainis corpus esse jucundissi-nauna putant. Atque Iaae fraudes possint illae quidem aliquomodo extraneos sic fallere, ut non convincantur : Verum OS, qui semper una Versantur, si decipere se mutuo conentur,
deprehendi necesse est. Nam vel quum de lecto sur uni deprehenduntur ante quam Or-