장음표시 사용
141쪽
peractis, equum puer Voluta tum domum abducit, si nihil rure secum serens in urbena, Si quo nobis opus est. Ego ero nunc pedetensim incedens, nunc currens, donaum ut veni, trigil utor Deinde tantuna, nil Socrates, in Prandi sumo, ut eum meri neque acti IIS, neque valde repletus exi Iain. Ita me
Iuno amet, inquani, sacis haec ita tu, Ischomache, ut omnino mihi placeant. Nam eodem tempore ut apparatu, qui et valetudini et viribus conducat, itemque exercitationibus uti ad
rem in ilitarem pertirientibus, et curatione opuIn oriam nillil est, quod non admirandii namihi vi te aur. Etenim te recte haec Singula SuScipere, Satis
142쪽
τοῖς θεοῖς σε ρωρυεν, καὶ ἐν τοῖς ἱππικωτάτοις
ἐροησεσθαι, εἰ τινα και τούτου ε π - λειαν
ποιῆ, πως δυνη λόγον διδόναι καὶ λα ἁ-
νε ιν ην τινι ποτε δε η - ου γαρ δοκω σοι, ἔφη, ὼ Σωκρατες, αυτ ταυτα ιατελεῖν μελετων, α. πολογεῖσθαι πιν, τι υ δενα αδικω, ε δε ποι- πολλους, σι αν δύνωμ αι Κατη-
Nam et conamoda valetudine utentem te plerunaqhie Obiis-tunaque eunt beneficio videntus et inter peritis sitia os artis equestris, ac opulentissin os recenseri te scianus. Haec igitur, mi Socrates, ait, Paulo agam, Vehementer multor mcalumniis exagitor. Tu Vero
fortasse dicturum me putabas, quod a multis vir bonus et honestus appelleri At hoc quoque, in quana, Iscia Ornache, quaerere voletiam, ecillud operae studiique ponas in eo, ut Siquando sit opus, rationem reddere tuaruna actionuna, et vici,sina ab aliis exigere possis. Tu vero, mi Socrates, iii luit, non id ipsunt ni perpetuom editari putas defendendi qui- dena mei rationena, luna nemi-
143쪽
λάττω τινας των ηπιτηδείων, πειρωμ νος διδά
ni uni injurius, atque etiam pro viri latis naeis bene de titultis mereor. Accusationes vero quorundana ut instituam, nonnaeditari tibi videor, utina privatim multos injustos esse animadvertam, et nonnullos etialia erga rempublicam, nemine interini bene mereri volente ' An autem mediteris haec etiam oratione exponere, velim
milii significes Ischomache Equidem, ait, mi Socrates, in
dicendo me exercere non desino. Nam Sive accusantem
aliquem in familia, seu defendentem e audiero, quidquid mentiatur, redarguere conor :vel de aliquo ad amicos queror, vel altilitem laudo, vel neceSS rio quosdam reconcilio, dum ostendere ipsis enitor, potius eis conducere, ut amici sint,
144쪽
λάκις δὲ καὶ βουλευόμενοι, α μυε α ἰ πιθυ-
Ἐδη δ', ἔφη - Σωκρατες, καὶ διειλημμ ένος
Σωκρατες, ου μ α τον Δί' ου δυναμαι κρείττω
praetori adsumus, increpanaus aliquent, Vel caiisani alicujus defendimus, si praeter aeritur culpa in uni consertur; vel inter nos nititu accUSationes instituitariis, si cui honos ininterito defertur. Sa pelaUnaero etiam constillanteS, quae agere cupinius, laudanaus quae noli arnil agere, vituperan US. Jana vero, a Socrates, etiarn
saepentinaero distincte factuni est de me judicium, quid me perpeti, quidve multae nomine oporteret exsolvere quonam i inquam ego mi Scitomache mana equidem hoc antehac ignorabam. Ab uxore inquit Et quonana pacto, inquam ego, causani agit, Quun Vera dicere conducit egregi admoduni: quum falsa, sana deteriorem, mi Socrate non Possum profecto meliore
145쪽
γροῖς. - ΙΠότερα δε ἐγω ἔφην, ὼ 'Iσχόμαχε,
facere. Fortasse non potes, inquam ego, quod salsum est, verum facere. 12. Veruti num te, IschO- che, detineo discedere Olentenaci Non profecto, mi Socrates, ait Etenim prius, illiam peniciis finis concionis fuerit, discessurias non una. Vehementer enim profecto caVeS,mquam, ne coromentum illud, quo vir bonus et honestus appellaris, amittas. Nam tantia etsi an fortasse naulta tibi necessario curanda sint, quia tamen ita convenit inter vos, hospites illos operiri S ne mentiaris Atqui, mi Socrates, ait Ischomachus, ne illa quidem negliguntur, de quibus tu ο-
queris. Quippe illicos in praediis habeo. Utriim Vero, in-
146쪽
quana, Ischoinache, quilin villico tibi Si opus, exploras analicubi sit quispiatu ad hanc
luti trium 1albro tibi est pus, Sat scio, Sicubi per tuni falaricae
noveris, una te operana clare uti conapares an vero I pSe
villicos tuos instituis i Ego ipse profecto, mi SocrateS, ait, in hoc incunibo, ut eos inSti
tuain Nana si qui talis esse debeat, ut me absente remiareana satis idonee curet, quid eun scire aliud, quam reip- Suna, Oporteat Quippe si sui nego satis ad hoc idoneus, ut praesi in operis illis, etiani aliti in scilicet docere OSSum, quae ipse teneo. Primum igit tir, Iuluan ego, neceSSe est benevolo Sit erga te ac tuos
147쪽
τες των σων γαθων εὐνοι σοι γίγνονται, και
ἀγαθόν τι σε βούλονται πράττειν - ουτογα o: γανον, ω Σωκρατες, ξυνθιας ἀριστον κω ν - EI OEG η υιους σοι γενηται, φην,
sentia tuo loco sufficere . debeat. Nani sine benevolentia quisnain Scientiae procuratoriae fuerit usus, citialiscunque tan-
leni illa sit 8 Nullus profecto,
in itiit Ischomachus. Verunt ego minum Sic eos conor instituere, ut erga me naeo8que benevolo sint animo. At Olbsecro te per eos immortales, inquam, quo pacto quemcunque vis, doces ut benevolentia te tuosque conr plectatur tBeneiadiundo, ait, quoties boni alicujus copiam Dii nobis largiuntur. Ergo tu dici re vis, inquam, in eis, qui bonis tuis fruantur, benevolentiam ergate Xcitari, atque illos bene tibi facere velle. Esse enim, mi Socrates, inStrumentum hoc benevolentiae optimum video.
148쪽
των σιν, o ουκ θέλουσιν πιμελεῖσθαι, πως αυτοῖς σται ταυτα, ἁ βουλονται εἰναι σφί ,
At si quis benevolentiam erga te concipiat, inquarn, scho-naache, an propterea satis ad procurationen erit idoneus tAn non vides, quod quun homines, ut ita dicana, universi bene sibi velint; multi tanaen sint, qui curant adhibere nolint, ut ea bona conSequantur, quae sibi clipiant eveniret Ego vero, inquit Ischoniachus, lUuna tales vi ilicos constituere Volo, etiam eos doceo curam adhibere. Oui hoc y quaeso per Deos, inquam. Etenina id ego plane sub doctrinam non cadere putabam, ut quis diligens efficiatur. Sane fieri non potest, mi Socrates, ait, ut quis serie quadana omnes diligentes esse doceat. Quinani igitvi , inquan ego, doceri possunt tVelini omnino niihi hos perspicue inclices Primuna eos,
149쪽
ait, mi Socrates, qui a vino sibi temperare nequeunt, diligentes efficere non potes. Nam Arietas oblivionem omnium, quae agi oportet, inducit. Nuni igitur, inquam ego, qui ali hoc se continere non possunt, Oli diligentes Sse nequeunt, an et alii quidam ' Prosecto, ait Isis claOnaachus, etiam illi, qui somno moderam non POssunt.
ippe nec ipse dormiens facere, viae debebat, nec alios ad hoc posset inapellere. Ouidigitur inquam ego, soli sunt hi, quibus haec diligentia tradi
lana alta Sane milii videntur, ait Ischomachus, etiam illi qui perdite rebus venereis dediti Sunt, ut alterius rei majorem curam habeant, quam illius,
150쪽
OECONOMICI CAP. XII. Ob τε γαρ ἐλπίδα, υτ επιμέλειαν ἡδίοναράδιον ευρεῖν της των παιοι κων πιμελειας 'ου δὲ μην, ταν παρείη το πρακτεον, τιμωζίαν
τὰς τουτων τινας καθαπτάναι - ἱ ε, ἔφην ἐγὼ, ιτινες α ἐρωτικως ἔχουσι του κερίαι - νειν η και ob τοι α δυνατοί σιν εἰς ε πιμελειοκντων κατ αγρὸν ἔργων παιοευε σῖαι P- ου μα
λελειαν. υδεν γαρ ἄλλοι δεῖ, 1 εῖξαι ἱλόνον αυτοῖς, τι κερδαλέον ἐστὶν η πιμελεια - Tob δε ἄλλους, ἐφη ν γω, ει εγκρα
doceri non posse. Nam neque SPES, Deque cura reperiri alia jucundior facile potest, quam
sit amoris Occupati : nec in- Venire Suppliciunt gravius in proclivi est, i uana Si rerum L. pessiundaruna cura ui ab amoribus aliquis avocetur. Quan4Obrem quoscunque tales Sse
animadverio, de iis remissius ygo, ut ne coner quidem ipsos Procuratore constituere. Quid Rutem, inquam ego, si quibus inest amor lucrifaciundi, vinet illi ad adtentionem in rebus rusticis institui nequeunc Non profecto, ait Ischomachus, nequeunt, imo facillime ad hoc studi lim deduci possunt. Quirpe nulla hei opus est alia re, nisi ut eis duntaxat Stenda imictuosam isses diligentiam