장음표시 사용
161쪽
θους. ουτω γάρ χοι δοκεῖ, φη, Σωκρατες, διαφέρειν α νη φιλότιμ ο ανδρος φιλοκερδους τω ἐθέλειν εαταίνου καὶ τι λης νεκα πιπονεῖν, που δεῖ, καὶ κινδυνευξιν, και α σχρων
cupletiores esse factos vident, praesertim civia lucri sunt cupidi egregie e contineant, ne quid injuste faciant. Quo autem animadverto beneficus D sectos, nihilominus injusta Ino
liri illis, ut insanabilis avaritiae hominibus, uti deinceps
desino. Rursum quos animadverto non tantuna elatis esse animis, quod ob justitia nite
liori conditione sint, sed etiam
laudari a nae cupere 'o Veislut in enuos tracto, neque Γ- vites tantum facio, sed etiam honore proSequor, ut viros bonos et honestos. Nam in hoc naihi, Socrates, differre vir honoris cupidus a lucri cupido videtur, quod laussis honoris. que causa et labores suscipere, quuna Opus est, velit et adire pericula, et a turpibus lucris abstinere.
162쪽
15. Sed enim post quana ioc uberrima exhibeat itidem, aealicuius animo incidisti, ut i ii ipse tibi non jam amplius prospere tibi Oinnia cedere e l de hoc interrogabo, num quid lit, atque etiam ut curam i in eo desideretur. Nam naihi adhibeat ad haec tibi perfici videtur hoc iodo illicus essequatativis pretii, qui quidem talis sit. Verum hoc, ita luam, Isclaomache, ne omiseris, quod a nobis dicendo levissime per-ctu sum t. Ouid hoc est tuit Ischomachus. Dixisti scilienda ac praeterea comparasti ei scientiani, ut opera in hilaniajori cum utilitate fiant, idoneum insuper ad regendunt effecisti, denique talem, ut ti-lii 'erra mala rati te ipOre
163쪽
μ λη, και αρχικον, καὶ δίκαιον δε ει πας, ως ε μαθεῖν τον χελλοντα ορθως γεωργίας ε πιμελησεσθαι, και α δει ποιεῖν, και ως δεῖ, και ποτε ἔκαστα, ταυτί λοι δοκουμεν, φηνε γου ἁργότερόν πως πιδεδρα ληκεναι τω λο-
eet, inquam, maximum Sequid lana discere, quo pacto sint elaboranda omnia. Quod nisi fiat, ne studii itidem et
nisi quis videlicet intelligeret,
quae, et quonaodo facieitila sint. At ista, inquan , Ischomache, quo pacto abs te sunt exposita, satis ilitellexisse videor, quomodo scilicet illicus instituendus sit. Nam didicisse me arbitror, qua ratione dixeris efficiundum, ut benevolo Sit erga te animo, et liligens, et ad re-σendunt idoneus, et justus. Ouod autem aielias, discerulum esse illi, qui recte rem isticam curare velit, quae faciunda sint, et quomodo, et quando siligula : ea mihi videntur,
164쪽
α ἐπιπταιμην γράμματα. υτ δε καὶ
λον ἐςτιστα ριαι, πως δεῖ γεωργεῖν. Ἀλλ' ει
ουτος , ἔφην ἐγω, δίδασκέ αε αυτ τα ἔργα
una, ut literas sciat is, qui scribere, quae dictantur, et scripta relegere velit. Nam his auditis, equidem huic literas esse nota Oportere, tuli-verina id vero si sciam, nihilo niagis, ne qui dena sententia, literas scivero. Sic nunc quoque petatum esse deberet. Ium agriculturae, qui curationem ejus recte suscipere Veis lit, facile persuasu Sum: Sed quum id scio, nihilo magis teneo, quo pacto agricultura sit eXercenda. Adeoque Si Statii-er naOX agrum colere, similis esse mihi videbor naedico, qui circumeat ille quidem, et aegrotantes inspiciat verum ni
165쪽
μαχος, την τεχνην με ηδη, ω Σωκρατες, κε 2 εύεις κυτην διδάσκειν της γεωργιας -
τους δε μὴ ἐπιστα μενους, πολλα πονουντας, α πορως βιοτευξιν. - υν τοίνυν, φη, ἰῶ κρατες, καὶ χοῦν φιλανθρωπια ταυτης της τεχνης κου η. To oco φελιμωτάτην ουσαν, καὶ ηοιστην ε γάζεσθαι, καὶ καλλίστην Σαι Προσφιλεστατην θεάῖς τε και ανθρωποις,
ουχὶ γενναῖόν ἐστι γενναῖα δὲ δ που καλου-
Quapropter ne talis sim, inquam, i Prume agriculturae opera doceto. Tun ISchomachus: Tune nae, inquit, arten ipsa naara iculturae ani docere jubes, Socrates Nimirum, inquam ego, haec ea est, quae perito ipsius locupletes efficit imperitos autem, tametsi magnopere laborent, nihilonainus in rerum inopia vitam agere sinit. Ergo jam, a Socrates, lilae artis hujus er assionaines sit benignitaS, Atidies Nan cilio pacto non generosum sit aliquid, eam et titilissimam e SSe, et Xercendo jucundissimam, et pulcherriniana, et accepti8Siman turn Diis turn hona inibus, ac praeter hae etiam facilliniam ad perdiscendum ' Mini runa et anima sita gener05 Vocamus,
166쪽
ζηνα δεῖ μανθάνοντας, πριν- ξια τῆς τροφης ἐργάζεσθαι τον ιο ασκόμενον, υχ ουτ κίη γεωργια δύσκολός ἐστι μαιθεῖν ἀλλα τὰμ εν δων αν ἐργαζομένους, τα δε κουσας, ευθυς αν ἐπίσταιο, στε καὶ ἀλλον, Γ βουλοιο, δδάσκειν. O ομαι δ', εφη, πάνυ καὶ
λεληθεναι πολλα σεαυτον επισταμ νον αυτης.
εχξι τεχνης, των oi γεωργων ό κάλλιστα
Sint, et procera, et ut ilia, mansueta sunt erga homines. Eni invero, mi SocrateS, ait, non sic ad discemium agri culcitra dissicilis est, Ut ur- te caeterae, quibus discendis prope consumi neceSse est prius quam discipulus rexercere opus possit, quod ipsi alendo satis sit sed partim operarios inspiciendo, partim audiendo tantuni, naOX cognOVeris, ill etiani alium, si velis, docere possis. Quinetiam arbitror, inquit, ne ipsunt quidem te scire, quod magnato ejus parten sena teneas. Nam caetera quidem artifices aliquonaodo celant ea quae sunt in arte cujusvis opportunissima: Veriam X agricolis qui egregie conserit, maximam voluptatena capit, si eunt altus ad-
167쪽
του και τα θη Σωκρατες, εφη, γενναιοτα- τους τους αυτ ' συνοντας η γεωργια εοικε παρεχεσθαι - Ἀλλα το μεν προοιμιον, ἔφην
τές ἐστι μαθεῖν, δια τουτο πολυ μοι λαλλον διέξιθι αὐτην. υ γάρ σοι αισχρον τα ράροδια ιδάσκειν ἐστὶν, ἀλλ' ἴχοὶ πολυ αισχιον, μη πίστασῖαι, ἀλλως τε και ξια ζη σιμαοντα τυγχανει.
ις . Ιρωτον λεν τοι νυν, φη Σωκρατες, τουτο ἐπιπιδεῖξαι βούλομαι σοι, ως υ χαλεπον
εστιν, o λεγουσι ποικιλωτατον της γεωργιας
ει ναι οἱ λόγω μὲν ἰκριζέστατα αυτην διεξιον-
spectet itidem putabis de eo qui emina rectissime spargit. Quod si etiam roges de si quae pulcherrime sunt elaborata, nihil te celabit, quo pacto bingula fecerit. Adeo, mi Socrates, ait, etiam mores quod attinet, agricultura generobissimos ab interrogando avertet. Tu Ver propterea, quod decoriam Sit discere, multo naagi eamnathi enarrato. Nam tibi tu Pe non est, cluae acilia Sunt, docere sed mihi longe turpius, ea Pescire, praesertim quum sint utilia. essicere videtur illos qui in ea 16. Primum igitur, ait, iniversantur. Eni vero inclitani Socrates, dei non trare tibi vo ego, prooemium ipsum putilo, non ei,se miscite, quo in chrum est, neque auditorem l agricultura marinae varium ei-
168쪽
γης τουτ εστι γνωναι, o, τι τε δυναται φέρειν, και , τι μη δυναται, ζωντα τους καρπους κά τα δενδρα Ἐπειδαν χεν τοι γνωτις, ουκετι συμ φερει θεομαχεῖν Ου γαρ αν,
se praedicant, qui de illa pluri
mum vectis dissemini, quuna eam exercemlo non attingant.
recte colere velit, primum soli naturam esse debere cognitam. Ac recte quidem, inquam ego, id ipsum aiunt. Nam qui comperium non habet, quid ferre solum possit is etiam, naea Sane Sententia, quae semina
sit, scire non poterit. Id Vero,sulbjecit Ischoniachus, vel alieno in solo licet cognoscere, quid sera e vel possit, vel non possit, Si qui et fructu et arbores inspiciat. Posteaquam V ro qui hoc cognovit, non amplius una Deo belltini expedit geret e. Non enini id, ma indiget, Seminamio et On-εerendo, nario rena victus Opiam consequetur, quam Plau-
169쪽
νανται ιαγιγνωσκειν. - Ἀλλα τουτο μὰν,
εων, τι θαλασσους γοι ντες, καὶ ου τε κα
tam solum lubens proferet a educabit. At si os ignaviam POSSessoriam vires suas declarare nequeat, saepenumero X loco vicino veriora de ejus natura cognosci possunt, quam ivicinum aliquem intere geS. Quinetiam incultum Si sit, ni silomanus naturana stiat indicat. Etenim quod producit etiam agrestes fructus pulchros, si colatur, mites quintue fructus pulchro proferre poterit. Ac soli naturam hoc nodo etiam ii, qui agriculturae non adnaodum periti sunt, discernere OSSunt. Enimvero hac in parte, inquam, Schomache, Satis arri mihi colafidere vide Ora ut naetuenduin non Sit, ne. quod soli naturam o nitam non habeam, abstineam me ab agricultura. Nam recordor,
170쪽
τες, ἀλλα παρατρεχοντες αμα, τους -
Καὶ πάνυ τοι νυν τοῖς εμπειροι γεωργίας ζω
γεωργεῖν. - Ἐκεῖνο μοι δοκῶ, ἔφην ἐγω, Ἱσχόμαχε, πρωτον αν δέως μανθάνειν φιλοσοφου γα μάλιητά ἐστιν ανδρος, ό πως νἐγω, ε βουλοι μην, γη ἐργαζόμενος, πλεῖσ-
quum in mari occupentur, neque conSi Stant ad inspectionem, neque lente progrediantur, sed rura curSu praetereant: dii- lominus ubi fructus soli vident, hiaud itiaquam pronuntiare de solo, quodnam bontina, quodve maluna sit, dubitant:
sed hoc vituperant, illud laudarit. Adeoque video illos eo leni modo de bono solo pronuntiare, quo solent agriculatirae periti Unde vis igitur, inquit, at Socrates, ut incipiam de agricultura tibi quae lana in mentem revocare tNani futurum Scio, ut quo pacto colendus sit ager, indicaturus sina tibi, qui horaim maxi-naan partem Scis. Videor, i quana, primunt hoc libenter Scire cupere, mi Schom che, quandoquidem holminis es: marinae sapientiae studiosi, quo