장음표시 사용
171쪽
ἐγω ἔφην - Ἀλλα του θερους σοι δοκεῖ;
ταζαλεῖν, στε φύεσθαι. ιροι γαρ η,
ercendo naaximam hordei, maximani tritici copiam consequi possim. Ergone nosti, NOV.ilem praeparara oportere ad Sationem y Novi, iii quam Ouidigitur, ait, si solii in hiemis tempore incipiamus arare ' At Vero, inquam ego, tum non nisi lutum fuerit. Num igitur aestate tibi faciumlum id vide. turdiumor, inquam, erit te To M. IX.
ran Paam ut moueri a Jumen iis possit Fora assis igitur, in quit, verno tempore fuerit hoc opus Inchoandunt. Ninair una consentaneum est, inquam, tun Solum Inarime moturi itissundi. Iino etiam herbam irrum aratro inversana, ni S crates, ait, tunc sinii quidem
aliquid solo suppeditare; sed nondum semen te se Spargere, de quo possit aliquid enas .
172쪽
id maolae intelligi posse, Silbona futura sit novalis, neceS-sario puran a naateria esse debere ac ad solen Imaxini tostata 1. Onanino, inquam, exi Stinio delaere a latin inio luna haec sese taliere. Tune ero Piuas, inquit, aliter fieri ea POSSe potius, quana Si quis aepissime per aestatem terran
scio, inquam, nullo modo magis fieri, ut materia summo in Solo appareat, et ut aestu X- Siccetur, solum Vero a Sole torreatur quam si quis terra in aestate media, atque tiani in meridie juni ei iti In veat Ouod si ioniines fodiendo novalem faciant, ait, an non perspicuum St, eo quoque solun a materia Separare
173쪽
θεον πούλε πουσιν, πότε βρέξας την γην
inrclinam ego, projicere, 'at in . quod oriane Superiorum aeta- agri superficie arescat terram turri Ormines experti, itidem autem invertere, ut pars ejus que qui nunc Vivunt, experi- cruda torreatur. I undo Optim una esse 'nimad-IT. De novali, hi luit, vides, i verterunt ' malim quilin 'urni Socrates, utraque nostrum tumni tempus advenerat, i eaden videri. Videtur sane, inquam ego De Sementis autem tempore, nun aliquid aliud statuis, ait, a Socrates:
174쪽
νουμεν πάντες λανθρωποι - - γα ό εος διθάσκει, ἔφην γω, ἴτω γίγνεται μονοεῖν'
πολ λο ηδοχ δακφερονται. Σωκρατες, περὶ του
omnes in ea sententia i omines, ut Sua quidem cum voluntate nequaquain arido in solo semen jactandi nimirum quod multis una daninis conflictati ESsent, qui prius Senientena fecerant, quani jussi a Deo fu-iSSent. Ergo in his, inquit ΙSchomachus, omnium hontinum eadem est sententia : Ninairum quae Deus docet, inquam ego, in iis accidit, ut conSentiamuS. Verbi gratia, videtur omnibusnielitis esse, ut hyeme VesteScraSsiores, si qui lena posSint, honaines estent. Etiam una statuunt omnes ignem accendendunt esse, Si lima suppe-t aiat. Verum in cur, ait IS-ctioinachiis, valde dissident nihilta, mi Socrates, num opti-IIIa Sit, sementis praecors, n
175쪽
'Iσομαχε, δοκεῖ κράτιστον εἰναι παντος μετέχειν του σπόρου Πολυ γαρ νομ ιοκρίῖττον ιναι, ἀεὶ αρκοῖντο σῖτον λαμ ζάνειν,
messia, an serotina. Deus ip- ει, inquam ego, non eodem Ordine annos vertit, sed hic praecoci sementi commodissimus est, ille mediae, alius serotinae. Tu ergo, a SocrateS, ait, utrum ducis unam ex his sementitatis eligendani AESse, sive quis multum, Sive parum eis minis adlatu an facto a maxime praecoce initio, seminanduin usque ad maxime serotinati Tum ego : Mihi vero videtur, inquam Ischomache, Optimum esse, ut omnis Seiamentis participes simus. Nam longe melius esse arbitror, Semper tantum frument accipere, quantiani satis sit quam alia quando admodum multum, aliquando ne tantum ci fidem,
176쪽
ait, linc etiam in parte aecum eadem es in Senitentia, nai Socrates, discipulus scilicet una doctore, et quidem ante me, quid tui esset judicii, pronuntians. Quid veres ita luana ego, num in Senaine jacten lovaria quaedam ars inest y in- Dino, H Socrates, ait, laoc tiam considereinus. Nana de manu quidem semen esse projicienditio, opinor te quoque scire. Ninii runa, imJuana, hoc vidi. At projicere alii aequaliter possurit, ita alii non O sunt. Hoc igitur, inquam ego, indiget exercitatione, perinde ac citharaedorum manus, ut inservire voluntati animi possit. Omnino, inquit. At si si ierit, ait, Olii in aliud tenuius,
177쪽
μαχος γελάσας ειπεν ἀλλα παίζεις χυεν συγε, ἔφη, ὼ Σωκρατες. γε μεντο Πτθι,
quam dici. Num tenuius o. cas quod est imbecillius, densius autem, quod rolixistiti. Hoc ipsum, inquit, dico. Atque
de te interrogo, num Seminis tantundem utrique solo man
daturus sis, vel utri pluc' quidem, ii quana, vino sortiori plus aquae adfundere soleo: et homini robustiori plus oneris, Si quid portanduin sit, imponere ac si qui si ut alendi, mandaturiis aim, ut plures alanti, quibus facultates sint naajores. An vero solum ii liecillum robustius fiat, i quam, si plus ei injiciatur migum, perinde ac jumenta, docet me. Tum sublato risu Ischornachiis Liuiis tu quidem, Socrates, ait Verum hoc Scias velim, si icto aliquo in terrani semine, deinceps iiiii multum e coelo nutrimenti s
178쪽
ἐας την η λα τέλους το, περίχα, εἰς καρπον, χαλεπον τη σθενεῖ γη ἐς τέλος πολυν
tum habuerit herba de semine enata rursus Olum aratro inverteris futurum id solo palatili loco ac arulliana de tercore robur ei accedet. Quod si autem solum de semine pror-Siis iuges producere sinas, difficile est solo instecillo inultum frugum tandem producere: sicut et instecillae sui difficile est niultos porcellos ad
jusculos alere An tu hoc dicis, inquam Ischoimache, solo instecilliori minus seminis mandandum esset Ita prosecto, mi Socrates, inquit, tuque adeo fateris laboc, qui dicis, solere te omnibus imbecillioribus nainus negotiorun inaponere. At Sarcula, inquan ego, quamobrem frugibus immittitis, Ischoma
179쪽
οὐ κατιλυθεντι τι αν ποιουντες δοκουσιν ανσοι πικουρησαι - Ἐπικουφίσαντες, εφην
ἐγω την γην - ἱ δε, ἔφη, τω ψιλωθιενωτας ρίζας - Ἀντι προσαμησάμενοι την γηναν, φην γω - 1 γαρ, εφη, ν λη πνιγην συνεξορμ ωσα τω σίτω, καὶ διαρπάζουσα τουσίτου την τροφην, σπερ ι κηφηνες διαρπάζουσιν, ἀχρηστοι χντες, των θυελισσων α αν
qum ego. Ponamus ergo fruges aliquas ab his tegi. infuso limo, ac rassices quasdam nudam a fluxione. Nonnunquam et materia per aquas una cum migibus erumpit, easque Suffocat. Haec, inquam, Omnia fieri consentaneum est. An
non igitur, ait, hei tibi miges ope quadam egere videntur ttannino, inquani. Quid autem agendo videntur tibi Oppressis limo succurrere posses Si solum, inquam, levius fecerint. Quid illis, quibus assices nudatae sunt i Terram vicissim aggerendo, inquam. Ouid si materia cum frugibus enata eas suffocet, nutrimentumque illis eripuerit, quemadmodum suci prorsus inutiles deripiunt ea, quae ape pro Utrimento sibi elaborata reposueriinc oportet, inquam μ
180쪽
θεριζειν εἰκός Δίδασκε οὐν ει τι χεις, λῆ καὶ ις τουτο. - Η μη γε φανης, ἔφη, και
go, propter nutrimentum frugum excidi materiam illam, quemadnao luna fuco ex ulvearibus ejici necesse est. Ergone tibi, inquam, ratione luctatam ConSentanea vi lemur arcula frugilbus inimitterest Omnino. Verum equidem cum animo me cogito, inquam Ischo nache, quale quiddam sit, apte similitudines applicare Nan tu valde nae ad iram adversus materiam commOVi Sti, postea quam fecisti sucorum mentionem, multo certe magis, quam quum de ipsa materia liceres. 18. Sed ni in inquam, ab hoc seni tempore fruges emini demeten lae. Quamobrem siquid tabes hac etiani in parte, docet me. Nisi quidem, ain, appareat heic etiam eadem te scire, Viae mihi cognita sunt: smiges quidem resecandas .se