장음표시 사용
181쪽
γης ἀπολειπόμενοι, ut Veris Sirne Correxit Dii herus ineptissimurn λμγων.
qiae in supellativo φίλτατος, non φι-λaίτaτος Xenophonteiurn esse dicti impraes ad Anab . p. v et ad Thes. Stephani. .ibromin autem Scripti Ira υποδεξουμ at Ostendit quae Sit fides O-rui in hilyas in Odi omnis, Velut πλευ
I. Eπιγέν J Epiπenes hic fuit Antiphontis Atheniensis filii is, quena inter
disciplina is 3 imnastica firmandi charana gerit, Attice ἀσκητὴς, Ii ne ii ii, ἰδιώτqς, et qui col pore in lirrno St, i διωτικῶς εχειν, nate Dec athletice selialiere, dicitur. Supra , , P. Tῶν
propter Vitam ab minasti eam et vietur ne praeceptis una nasticis Servandum. Platonis locu in aptis Sirnuu Le . 8 p. 8a E apposuit eis kihi : Eo το σῶ μ εχων καὶ μη διωτικῶς η φαυλως. Qui corpus toltur infirmuim et male santur hi ab et propter exercitium Orpori et curam neglectarn, διωτικῶς ἔχειν h. l. dicitur. SCHN. Hierocl. fra In P. 292 ed. Cantabr. οἱ διωτικώτερον ηγμένοι, egligentius, nate
cera armina luna pie ingredit hir, victi riae cupidus Vere diei potest ἰδιώτης:etiar tit 31 Epigenes con edere possini ἰδιώτην te prostenti. Contra majoret ur ἀσκητὴν aliquis habuerit vel
182쪽
146 MEMORABIILIUM λόντων ἀγωνίβεσθαι η δοκεῖ σοι μικρος εἰναι ὁ περὶ της
nominaverit, qui uiderm certana inabellica, quo te patria Oeat Civem, cum Olyin picis quae nemo invitus Sutiit, Ornparaverit. Atqui quennad modi in hic, qui victoriae olympicae aemulus gynanRStica tamen praecepta negli Nat et corporis chirana letii tam non labeat, nerito sit culpandiis 1 nullo vero ina is ille est increpandus,mii cuin ad certaimina bellica pro patria Sulbeunda quovis te inpore parathi Sesse letbeat, innena corporis curat Ndeponit adeo viae vires ad modi ii infirmas aut plane nullas bellicis alboribus Opponere potest. SCHN. ὁ περὶ =υχqς Al. περι νυχης. Cyro P. 3, 3, 44 . Νῖν γὰρ eti ερ ψυχῶντων μετερων ὁ ἀγών. Sed ὁ περὶ τορ φυχης ἀγων Si de LReed re P. IO, 2. Si inditer Hipparch. I. I9, ἀγωνίζεσθαι
poris infirmitatem vel καχεξίaν. SCH. ζῶντες τε λίσκονται inissum inlitim praeter . τε etsi facile potitit intercidere, fieri tamen potest ut alia lateat ratis lilbrίiriorum. Quos uulne O nuper praefat. ad y p. d. Iu S. P. tu, saepe conjecissena larinae Atticae δες stitistituisse participium ζῶν, sique restititisset Aristophani Αv. Io 73, ubi ldbri: Hi ἀποκτείν τις υμῶν Φιλοκράτη τον Στρουθιον, ληφετaι τάλαντον η δε ζῶντ γάγη, τεττGρG. scribendo υ δε ζών τις ἀγάγη, τέττasea, alitus te irrite apud ipsuu Xenophontena deprehen si hujus raudis exenipli im
eSse aplud Herodotuua , II 4, et alibi ζώοντα vel ζῶντα ἀγaγῶν, sed etiarm .8, 93, o G ριM ζωὴν λη, Vel Ohν,11 σόος Xenophon igitur etsi Aeseripsit, ulbi lilbri ζωος praebent, Rrneniat si illi consentiunt in ζῶν etsi redilbile est hoc quoque Saepius pro ζῶς esse illas una, al)stinendum S a nutando participio. Contra Meinelcius in loco Aristo pthanis non Oluin recte nuper recepit cliuod conieceraria, Sed etiam ζὼς pro ζῶν restituit laesim. 77 . Ε τ' ἔστ ετ ζὼς εἰ ἀπόλωλ Εὐριπίδ0ς.εὰν ἴτω τύχωσι Hi St. r. 4, I, 34 .
183쪽
ευεζίας η γιεtνότερόν τε και ς ταλλα Ἀησιμώτεροννομίρεις εἰναι την καχεξίαν της ευεξίας . V των δια την χυεξίαν γιγνομενων καταφρονεις καὶ μην πάντα γε τά-
νων σωρονταί τε εὐσχημονως και τα δε νὰ πάντα taφεύγουσι, πολλοι δε φιλοις τε βοηθοῖσι και την πατρίδα εὐεργετοῖσι, και δια αὐτα χάριτος τε ἀξιοῖνται και δόξαν
μεγαλην κτῶνται και τιμῶν καλλίστων τυγχανουσι, καὶ τον τε λοιπον βίον διον και καλλιον tαρῶσι κω τοις εαυτῶν παισι καλλιους ἀφορμας εἰς τον βιον καταλειπου-5 σίν ουτοι χρη τι η πολις Ου ασκε δημοσία τα προς
το πολεμον δε τοὐτο καὶ δία ἀμελεῖν, ἄλλα μηδεν τ- τον πιμελεσθαι. εὐ γαρ σθι τε οὐδε ε ἄλλω οὐδενὶ ἀγῶνι οὐδε εν πράξει υδεμια μεῖον ξεις δια το βελτιον
To σῶμα aρεσκευασθαι προς παντα γαρ σα πράTTOU- σι ανθρωποι χρησιμον To σῶμα εστιν εν πασαι δε ταῖς
τοὐ σωματος χρεία ς πολυ διαφερε ως βελτιστα το σῶμα
nis in aliis Graeciae civitatibus piod auctor belli de Atheniensiuin
184쪽
1M MEMORABILIUM 64χειν ἐπδε καὶ ἐν δοκεῖ ἐλαχίστη σωματος χρεία εἰναι,
μεγάλα σφαλλονται δια o μη γ/αί-ι το σῶμα καὶ ληθη δε καὶ ἀθυμια και δυσκολία καὶ μανία πολλακι πολλοῖς δια την του σωματος καχεξίαν εἰς την διανοιαν ἐμ-
δε α σωματ ε εχουσι πολλη σφαλεια κα οὐδεi κίνδυνος δια γε την του σώματος καχεξίαν Otoὐτόν τι παθεῖν, εἰκος δε μὰλλον προς τἀναντία τῶν δια την καχεξίαν γιγνομενων την εὐεξίαν Vησιμον εἰναι. καίτοι τῶν γε
84πομείνειεν αισχρον δε και το δια την ἀμελειαν γηρῆναι,
πρὶν δεῖν αυτον ποιος ἁ καλλιστος και κρατίστος τω σωματι γενοίτο. αὐτ δε υκ εστιν ἰδεῖν ἀμελοὐντα Ουγαρ θελε αυτοματα γίγνεσθαι.
et 'Aλλου δε λεγοντος τι ἀηδῶς σθίοι, Ἀκουμενος, φη, τουτου φαρμακον αγαθον διδασκει. Ἀρομενου δε ΓΙοῖον
185쪽
οτι κινδυνεύεις δυσaρεστότερος εἰναι των τε οἰκετῶν καὶ των ἀρρωστουντων. Koλασαντος δε τινος σχυρῶς κολουθον, ηρετο τι χα
nondum satis iquet Athenis in aree aram ejus fuisse testatur Pausanias I, 34, 2, Sed Prope Orophina, i iis possessio diu varia rit inter Athenienses et Boeotos, fuit temptur cum fonte, cujus qui usi Sunt e roti, uti Pausanias ibiderm . . docet. SCHN. Ἀμφιαράου Διδ ἱερον Prope Oropia in aerei Orat Dicaearchus qui dieitur in dilemmeo irraphis ol. I. p. OO 6. Cons. Hyperi des orat. pro Euxenippo p. 8 6 ed. Schneute- vin . qui Prelleri de eo conarmentationem me Imorat Athen. 2, p. 46 C Iδοὐ γὰρ του ξ μφιΩρύου δατος ea τοῖ ξ 'Eρετρί et συμβaλλομενων,
186쪽
450 MEMORABII IUMβλακοτατος εστι καὶ φιλαργυρωτατος ν ἀργοτατος ' Ι δ'
ποτε Os επεσκε ω ποτερος πλειο νων πληγῶν δειται, συ
φοβεῖ την πορειαν ου καὶ οἴκοι σχεδον λην την μεραν
περιπατει καὶ κεῖσε πορευομενος περιπατησας ἀριστη - σεις, περιπατησας δειπνησεις καὶ ἀναπαυσει. οὐκ οἰσθαοτι ει κτείναις τους περιπάτους οἴς εν πεντε η ἐξήμεραις
περιπατεῖς, αδίως αν Ἀθηνηθεν εἰς λυμπίαν ἀφίκοιο χαριεστερον δε κω προεξορμῶν μερα μια μὰλλον is στε
ρίςειν. το μεν γαρ ἀναγκάρεσθαι περαίτερ του μετρίου μηκυνειν τα ὀδους χαλεπον, το δε μια μερα πλείονας πορευθηναι πολλην ραστωνην παρεχει κρεῖττον Os εν βορμβ σπευδειν η εν τη ὁδω.
θην κομισαι. O οὐν τοσουτω ττον οὐ παιδος δυνασθαι πονεῖν πῶς σκημενου δοκεῖ oti ανδρος εἰναι;
187쪽
μενῶν, φη,. ἄνδρες, ιπεῖν επὶ ποίω ποτε εργω ἄνθρωπος
188쪽
152 MEMORABILIUM LIB. III. CAP. XIV.
μετατιθεναι καὶ ἄλλο δε τι προσγίγνεται τω αμα πολλαεσθιείν εθισθεντι μη παροντων γα πολλῶν μείονεςτεῖν ἄν τι δοκοίη ποθῶν ro συνηθες ὁ δε συνεθισθεὶς τον να
ευωχεῖσθαι καλοῖτο τ δε εὐ προσκεισθαι ἔφη επὶ τω αὐ-τα εσθίειν α μητε την ψυχην μητε το σῶμα λυποίη μητε δυσευρετα ιη στε καὶ το εὐωχεῖσθαι τοι κοσμίως διαιτωμενοι ἀνετίθει.
189쪽
BIBΛION TETAPTON. ΚΕ Φ. A. Ουτ δε Σωκράτης ν ἐν παντι πραγματι καὶ παντα τρόπον φελιμος, στε σκοπουμενο τω και μετρίως αἰσθανομένω φαι/ερον ναι τι Ουδεν φελιμωτερον ν του Σωκράτει συνδε ναι καὶ με ἐκείνου διατρίβειν ὁπουου και ἐν
τος ου μικρὰ φελει τους εἰωθωτας τε υτ συνεῖναι και ἀποδεχομενους κεινον. και γαρ παίζων οὐδεν ῆττον et σπουδάζων λυσιτελει τοῖς συνδιατριβουσι πολλακίς γαρεφη μεν αν τινος ερὰν φανερὸς δ' ην υ των τα σωματαπρος ραν, ἀλλα των τα ψυχας προ αρετην εὐ πεφυκο- των ἐφιέμενος. τεκμαίρετο δε τας ἀγαθας φυσεις εκ ου
ταχυ τε μανθανειν οἱ προσεχοιεν και μνημονευειν α μα θοιεν και επιθυμεῖν των μαθηματων παντων δι ν εστινοικίαν τε καλῶς οἰκεῖν ac πολιν και το λον ανθρωποις τε και τοῖς ἀνθρωπίνοις πραγμασιν εὐ χρησθαι τους γαρ τοιουτους γεῖτο παιδευθεντας υκ αν μονον UTOUς ε ευ- δαιμονας ινα κώ τους αυτῶν οἰκους καλως οἰκεtν, αλλα
ανθρώπων τῶν αἰσθaνομένων, in i scito SCHN Huic igitur potius articulosio φρονίμων interpretatur Sit nil opus est quam alteri participio.
190쪽
154 MEMORABULIUM καὶ ἄλλους ἀνθρωπους καὶ πολεις δυνασθαι ευδαιμονας
μεν οιομενους φυσει γαθους εἰναι, μαθησεως δε καταφρονοῖντας, διδασκεν τι α ὰρtσται δοκουσαι εἰναι φυ- σεις μαλιστα παHεla δεονται, επιδεικνυων των ε ππων του ευφυεστατους θυμοειδεῖς τε καὶ σφοδρου οντας, εἰ μενε νεων δαμασθεῖεν, εὐχρηστοτατους κώ αρισTOUς γιγνομενους, εἰ δε αδαμαστοι γενοιντο, δυσκαθεκτοτατους και φαυλοτατους καὶ των κυνῶν ων εὐφυεστατων, φιλοπονων τε οὐσῶν καὶ πιθετικῶν τοῖς θηρίοις, α με καλῶς ἀχθείσας ἀρίστας γίγνεσθαι πρ0 τας θVρας και χρVσιμωταTας, αναγωγους δε γενομενας ματαιους τε και μανιωδεις καὶ - δυσπειθεστατας. μοέως δε και των ανθρωπων του ευφυεστάτους, ερρωμενεστάτους τε ταῖς ψυχαῖς οντας καί ξεργαστικωτατους ν αν εγχειρῶσι, παιδευθεντας μεν καὶ μαθόντας α δεῖ πραττειν, αρίστους τε και φελιμωτατους γίγνεσθαι πλεῖστα γαρ και μεγιστα ἀγαθα γαύεσθαι 'απαιδευτους δε και μαθεῖς γενομενους κακίστους τε καιβλαβερωτατους γίγνεσθαι κρίνειν γαρ υκ επισταμενους δε πραττειν πολλακι πονηροῖς πιχε ρεῖν πραγμασι, μεγαλειους δε και σφοδρου οντας δυσκαθεκτους τε και δυσαποτρεπτους εἰναι Vt πλεῖστα καὶ μεγιστα κακα εργα-
ρεσθαι του δ' πὶ πλούτω μεγα φρονοῖντας καὶ νομίζοντας οὐδε προσδεῖσθαι παιδείας, ζαρκεσειν δε σφίσι
τον πλουτον ἰομενους προς το διαπραττεσθαί τε ο τι νβουλωνται καὶ τιμῆσθαι πo των ανθρωπων, φρενο λε-γων ότι μῶρος με εἴη εἰ τις ξεται μη μαθων α τε φε- λιμα καὶ τα βλαβερα τῶν πραγμάτων διαγνώσεσθαι, μῶρ0ς , εἰ τις μη διαγιγνωσκων μεν αὐτα, δια δε τον πλουτον ο τι αν βούληται πορις μενος οἴεται δυνησεσθαι τα συμφεροντα πραττειν, λίθιος δ' εἰ τις μη δυναμενος