장음표시 사용
341쪽
tiam per martyrium collatam. Quo eodem modo accipiendus est locus adductus ex Apostolo. In alio autem testimonio quod ex D. Thoma opponebatur , considerandus est scopus S. Doctoris; qui erat conserte baptismum flaminis , cum baptismo languinis: Affirmat autem baptismum sanguinis esse persectiorem, quia includit baptismum flaminis,&non viceversa. Haec autem quamuis sonare videat tur , quod martyrium semper adiunctum habeat persectum actum charitatis, tamen sufficienter veritatem retinent , dummodb ut plurimum verum sit, includi in martyrio charitatem actualem impe-perantem; quamuis extra martyrium,charitas persecta quae est baptismus flaminis, nunquam includat eflusionem sanguinis. Id enim susscit ad praξ- ponendum baptismum sanguinis , baptismo famianis : quia praecellentia maior susscienter desumitur ex iis quae ut plurimum ac sere semper accidum. etiam si spectando baptismum sanguinis, prout a solute potest elici absque baptismo flaminis , seucharitate persecta antecedente, quod raro videtur contingere, deficeret argumentum illud praece,
lentiae baptismi sanguinis supra baptismum flaminis , ob huius in illo inclusionem, & non viceversa. Quod si D. Thomas non accipiatur eo modo quo diximus , collidetur plane cum ieipso: quandoquidem alibi tam diserte agnoscit, martyrium purgare a peccato quocunque, & esse gratiae sertile 1
gnant cum necessaria illa charitatis persectae ant cessione ad martyrium. Ratio denique , Banne a
342쪽
De aliis adulti ad martyrium dis sit. 3r3
hibita,est manifeste nulla iuxta sententiam infra ponendam de tempore quo datur gratia martyrij: Dicemus enim gratiam martyrii, dari aliquo breui tempore ante mortem: atque ita falsum est, iuxta nos hominem ad mortem usque peccato mortali sordentem saluari , & quidem sine Purgatorio. Quid quod ut aduersarius etiam fallus est, ea ratio, dato etiam quod gratia martyri j daretur in sola morte , estet tamen inanis, quandoquidem innocentes antea non expiati, salui facti sunt per martyrium , & iuxta suppositionem praedictam, fuerunt in peccato usque ad mort m.
Itemque parnitentia aequivalens.
27. Ratum ergo si poenitentiam quidem martyri suturo elle necessariam si sit peccator, sufficere tamen imperfectam; siue attritionem, cum is est status rerum quem proposuimus. Quin etiam admittebam martyrium fore peccatori fructuosum, si is nulla concepta sor mali poenitentia, eius tamen Voto non careret: quo nomine intelligitur alia ipsus hominis operatio quae meri id iudicari possit foeta actu formalis poenitentiae: Nempe plena &perfecta Dei dilectio , quae diei potest poenitentia
a qui ualens: quandoquidem huiusnodi actus supposita peccatoris bona fide, censetur polle poenitentiae cuiusuis formalis desectum supplere extra martyrium. Multo ergo magis idem poterit in pat istatu , accedente martyrio: ac proinde peccator qui sic assectus trucidaretur in odium fidei, esset vere martyr:Quod neg ibam assirmari polle de peccatore, morte in odi m fidei illatam excipiente, si nul-
343쪽
lam prorsus siue formalem siue aequivalentem poenitentiam , supra mortis perpessionem adhiberet, quia destitueretur absolute necessario medio salutis , quod nulla bona fides supplere potest. Rui peccatorem prorsius poenitentω exsortem, fructuum martyr, participem voluerint.
Non me latet, graues recentiores liberius hac in parte philosophatos. Nam Solus lib. a. de nat:&grat.c. I 6.s aliter tamen scntiens in q. d. s. q. 2art. 1.ad 2.) & Vega lib. s. in Trid. c. 36. & alis quos refert &late impugnat Canus relect.de poenit. p. 3. peccatorem in procinctu excipiendae pro Christo
mortis constitutum , exolvunt omni cura recogitandi peccata,& dolorem de eis concipiendi;&quamuis non ignoret se peccatum graue inexpi tum habere, quod possit , per consessionem , aut
ea negata per contritionem eluere, aiunt tamen
heroicum actum acceptandae pro Christo mortis, abunde illi esse ad peccatorum abstersionem &gratiar conciliationem. Alij verb saltem cum graue peccatum omnino latet, & interuenit bona fides excusans a praecepti violatione salutem adulto peccatori spondent accelIu mortis pro Christo, quamuis excludatur quam is a peccato inuincibiliter latente retrocessio , per sormalem aut aequivalentem poenitentiam explicatam. Ita SuareZ t. 3. 3.p. d. 29. s. 3. conclus 3. Henriq. l. 2. C. ἰ6. n. 2. Bonac. q. I, de baptita. p. i.n. 9. Insuper alii in eo euentu Contenti sunt ea martyrij acceptatione, quae si virtualiter dolor de peccato , cuiusmodi aiunt esse eam, qua peccator ita assicitur . ut si peccata occurrorcii
344쪽
De aliis adulti ad martyrium dissol. 3r s
tent, ea detestaretur. Sic Lessius lib. de sortitud. c. I. num. So. Tandem alij eam poenitentiam in tali euentu sufficere censuerunt , quae intacto prorsus peccato latente, attingat aliud aliquod peccatum: sed ob particularem eius seeditatem,& ob motivum quioa ad peccatum latens non porrigatur. Reiiciuntur. as. Nullum tamen horum placet.Nam qui peccatorem, conspicuo vel abdito peccato sordentem, propter bonam fidem, liberant necessitate cuiusuis poenitentiae, aperte elidunt necessitatem me
dij , ex cuius institutione , poenitentia est peccatori ad salutem neces laria insupplebiliter. Si enim poenitentia , neque in se neque in actu aliquo vicario interuenit, quomodo est medium necellarium ad salutemὶ Neque enim bona fides necessitatem in
dis supplere potest , quamuis usum suum habeat ad
laxandam necessitatem praecepti, quam nunc non attendimus. AEque inane est , quod addebatur de duplici acceptatione. Nulla quippe acceptatio,prq- cise ex eo quod sit acceptatio , aliud est quam acceptatio: ac proinde perperam dicitur aliquam acceptationem elle virtualem peccatorum detestationem. Quod si acceptatio non sumatur est mortis inserendae volitio, qua una ratione sungitur acceptationis munere, in sed ut volitio mortis concepta ex motivo persectae charitatis, aut contritioniς, sic mutatur controuersiae status , tolliturque obex martyrij in quo versamur, quia adhibetur medium ad salutem necellarium. Postremum placitum, eo dem modo euertitur quo primum. AEquis enim ex-
345쪽
cindit necessitatem medij quae peccatorem premere supponitur ad poenitentiam adnibendam,qua a bono finito quod male concupiscens a Deo exeseraverat, saniori mente suscepta, auertatur, & regrediatur ad D E V M. At quamuis posito recessa ab uno peccato contracto , potest perstare adhaesio ad aliud, cum motivum recessus est peculiare illi Vnia quo receditur. Tunc ergo, respectu alterius maculae superstitis, perinde res se habet, ac si nulla fuisset adhibita poenitentia: atque aded vel poe-hitentia non est peccatori medium adsilutem necessarium, vel neganda est peccatori salus in eo
et '. Itaque statuendum est , ut adultus peccator possit vero martyrio defungi, excludendum ei esse obicem in quo versamur: hec est , reueniendum illi esse ad D Ε v M , detestando peccatum commi sum, seque ab eo auertendo: vel recessu formali, in omnia aut singula peccata cadente, vel recessu virtuali, quo persectiis in D E v M amor sortus est,& per accidens potest sussicere absque formali poenitentia, iuxta probabile placitum alibi stabilitum.
Horum alterutrum si desit, quanticunque cruciatus pro Christo irrogati, & mors patientissime excepta, ad martyrium satis non erunt. Quanquam nutila ratione dubitandum est , quin is qui per actum aded superantem naturae fines , Vitae amore conculcato , ad mortem pro Christo se accingit,& tanto diuinae erga se beneficentiae munere fruitur, coelesti impulsu ad concipiendum de peccatis id neum dolorem percellatur. Ideoque Ecclesia,dummodo constet, Catholicum hominem, morte pro Christo irrogata esse consummatum, non solet ec
346쪽
De UMart ias gratia se gloria. 327
1 ollicita de statu eius anteriore, & an concepto peccatorum dolore e vita excellerit. Re tamen ad eum quem diximus statum deducta , & metaphysice agendo, statuendum foret ut fecimus.
Depretiosi mis maruri ructibuι in via, ct in patria : hoc est de gratia, ct subtia
gloria veris martyribus constituta. 3 - λ 1 Ortem, passis, quibus hactenus irrogatam,tis adhibitis quae praescripsimus,Verus martyrij titulus,eiusque fluctus consequuntur. Fructus illos, postumus in duos ordines tribuere:aliqui enim ad gratiam,alij ad gloriam pertinent; priores in via, posteriores in patria conceduntur. Utri autem ordini inferenda sit plena reatus forte piae- iacentis abstersio, quam certum est martyri conferri , sut insinuaui, gloriam eius vocans Dbitam, quia nullus eam reatus flammis expiatricibus abstergendus remoratur ;) ad rem praesentem parum refert ; & mox discutietur. Alios praeterea enectus Don agnosco. Hallucinatus enim est Auleolus in A. d.4.q. 2.artic. I. lui censuit, imprimendum vi martyrii characterem , si martyr nondum baptiZatus obiret.Fundamentum est,quia martyrium est baptismus sanguinis: debet ergo , sicut alios bapti mi aquae effectus,ita de characterem supplere. Verriti
turium non dicitur baptismus, quod omnes bari
347쪽
tismi effectus conserat, eumve quoad omnia suppleat , sed ex eo tantum quod peccati maculam &xeatum extergat, ut facit baptisinus: alioqui coi tritio quae aeque dicitur baptismus,deberet catechumenum nondum expiatum , & cum sola contritione obeuntem, charactere consignare , quod est contra communem sensum , qui fert, characteris impressionem sicramenti solius propriam esse,non supplementorum eius quoad gratiam, atque adeo neque martyrij. Recte itaque Guido Briansonis in A. . . Conclus 3.document. I.litera N. & Soto 1. de natura dc gratia cap. t 6.affirmant, si homo nondum Ecclesiae per baptismum illatus martytio assiceretur, moxque diuina vi reuocaretur ad vitam, baptizandum omnino sere; quod non liceret,si per ma
tyrium character filis Iet impressus. Eo igitur spurio martyrij effectu dimisio, in prioribus qui legitimi
In mari Io, confertursanctitas ct plena reaim ab Hersio.
a. Gratiam sanctificantem conserti in martyrio, ac proinde & peccatum originis in infante mamtyre obliterari, & omnia plane peccata, in adulto admodum supra propositum disposito, extergi, clara videtur Patrum sententia. Agnoscunt enim,
martyrium vice baptismi fungi posse ; & qui mam
tyr excesserit illico certum gloriae ac aeternae salutis habendum , nec nocere martyribus quaecunque peccata praeterita: Quae omnia valent ob gratiam an martyrio collatam , qua omnis peccati rubigo 'quoad maculam eraditur, iuersusque reatus sortε
348쪽
De t Mart se gratia er gloria. 329
superstes,aboletur per diuinam condonationem .ac indulgentiam vere plenariam, collationi gratiar adiunctam: siue martyr diu cruciatus ac tortus sit, siue breui fuerit eonsummatus: contra friuolam &plane falsam distinctionem nonnullorum, qui ut refert & late refellit S. Eulogius in Apologetico, aiebant,martyribus breui consummatis, sola ante: riora peccata remitti,reliquas vero martyrij praerogatiuas iis tantum obuenire, qui longiore martyrio ellent perfuncti. Quas vere, promissiones Christi quibus praerogatiuarum illarum collatio nititur, ancientur ad longam carnificinam, nec ad quamcunque vitae pro Christo abiectionem , porrigantur. Hoc igitur commento exploso, tria illa quae apud Patres rata esse diximus,excutiamus.
Su fugia Patrum, quibus martyris es baptismus quidam.
3. Inprimis,posse martyrium sungi vice baptismi,& esse baptismum quendam,tradit S. Basilius
orat. in SS. o. martyres , agens de carcerario adaucho. Astipulanturque acta S. Agnetis apud Armbrosium serm.'o.cum de B.Emerentiana, itemque Clemens Romanus l. s. constit. c. item s. cum de martyre catechumeno, pro quo fide iubet aureis
illis verbis. f Qui martyrio habitus est dignus, is is
laetitiam animo percipiat quod tantam coronam μadeptus sit, & quod propter eonfessionem, ex hac μvita exeat.Et si catechumenus sit,recedat ad Deum is laetus. Cruciatus enim quo est propter Deum asse- μctus,erit ei verior baptismus,quod is quidem expe- rientia ipsa mortis commotitur Christo, reliqui μ
349쪽
verb mystica repraesentatione. J S. Hieronimus in m Psal. ii 1. Vere magnae scilicitatis est ire ad Domia num , ut non habeat conscientiam inquinatam. Quicunque sanctus moritur sua morte , licet sit m se tus qui misericordias operatus sit, secerit signa, daemones eiecerit,non vadit ad Dominum securus; - ς' horrescit eius conscientia quando videt Dominum.' Martyr autem si & post baptismum peccauerit, ' tamen secundo baptismate martyrij ablutus, sec rus vadit ad Dominum. Non dimimiliter S. Augustinus l. 1 3. ciuit. C. 7. verbis illis. f Quicunque , etiam non percepto re- generationis lauaero, pro Christi conseisione m riuntur ; tantum eis valet ad dimittenda peccata, quantum si abluerentur sacro fonte baptismatis. Qui enim dixit; nisi quis renatus suerit ex aqua & spiritu sancto . non intrabit in regnum coelorum; alia sententia istos fecit exceptos ; ubi non minus' generaliter dixit: Qui me coiisessas fuerit coram' hominibus, confitebor & ego eum coram patre ' meo qui in coelis est. Et alio loco: qui perdiderit' animam suam propter me, inueniet eam. Hinc' est quod scriptum eae preciosa in conspectu domia' ni mors sanctorum eius. Quid enim preciosius' quam mors, per quam fit, ut etiam delicta omnia dimittantur , & merita cumulatius augeanturii Adhaesit de more Augustino Prosper epigram. 87. Si mundo moritur diuino fonte renascens, Fιtque nouus vita,qui sepelitur aqua.
Fraudati non sunt sacra baptimate Chrini, Fons quibus,t a sui sanguinis unda fuit. Et quicquid sacraferi mystica forma lauacri,
350쪽
De inartyris gratia es gloria. 337
η. S.Patiens, aut ut alii malunt, S. Paulinus . in martyrio S. Genesii , luculenter idem tradit ; imo supra quam exposcimus, assit mare videri poterit, nisi temperatio debita accedar. Ait enim de S. Genesio adhuc catechumeno. Diuersa latendi loca,ut exitus docet,non infirmitate spiritus, sed carnis tre- pidatione, mutauit. Atque interim, licet superflub, de praesumptae fidei confirmatione solicitus, quo- qniam nonἀum erat ex aqua & spiritu sancto rena- tus, per fidos internuncios Catholicae religionis
antistite donum baptismatis postulauit. Sed ille ' vel temporis angustiis impeditus,vel inuenili aetati μdissidens, ardentia vota distulit; ac fideliter indi-
cauit,qubd plenam consummationem etiam huius muneris, daret prompta pro Christo cruoris eta- 'so. Et haec quidem cunctatio sacerdotis, diuino, ut 'aestimo , prompta nutu,atque iudicio, procurata Udispositaque est: vi circa eius solemnem consecra- tionem,ossicia humana cessarent, cui unius baptis'
malis duplex gratia, ex utroque scilicet Christi ' latere,& aqua & sanguis,parabatur.JQuod dixit, S. Genesium, superflud baptismum aquae petiisse,non ita accipiendum est, quasi catechumenus nondum baptismo expiatus, liber sit ad non suscipiendum baptismum aquae, si eius reipsa fascipiendi facultas suppetat.Hoc enim falsδ assereretur; quandoquidem mortis pro Christo perpessio
ut supra monstrauimus,non exoluit hominem aliis diuinis legibus tunc urgentibus, quarum una quoad
Catechutnenum est susceptio baptismi aquae, si per
circunstantias liceat. Id quod etiam supra confirmatum est exemplo SS. Marurum Nicomediensum , qui subito intercepti , moxque Omnes