장음표시 사용
141쪽
Io8 COMMEMT. DE VIM ET SCRIPT.gitus est. Quare prodiit cum hoc titulo: Defensio Decretorum Concilii Tridentini, Apostolicarum Con- sirutionum Romanae Ecclesiae a emus Libros infriaptos: Uita claustralis, re Vindiciae Regularium. 4. Tom. II.Bononiae Venetiis) MDccxLv. duo in Opere doctrinam abs se in Disciplina Aposeolico- monastea adsertam non defendit solum, sed Epistolam quoque Exegeticam P. Carrauini, & Censuram in fui librum mox laudatum , castigavit. Hoc eodem anno duas alias elucubrationes, adversus PRGnvitalem Sc Gherium, quas supra a) ceu commodio ri in loco, memoravimus, publici juris secit. Ad.
versus eumdem P. Carrattinum Concina , rogantuquodam Monacho Cassinensi, epistolam scripsit, quae vulgata est cum hac inscriptione: Epistola ad P lycarmum Virum Cl. , in qua B. Meolai Iustiniani
Veneti Monaebatus a fabulis, vanisque commentis asseritur. 4. Tri/enti A. MDCCx LVI. ac Venetiis A. MDccLv. Alia epistola ad Amicum adversus Carra xinum Venetiis hac de re vulgata est A. MDcc XLIII. auctore, ut accepi , Nicolao Ant. Jusiniano Monacho Cassinensi, & modo Ueronensium probatissimo , ac doctissimo Episcopo . Hunc exitum habuit celeberrima de paupertate Monachorum con troversia, in cuius ortu, atque progressu eos Concina acriores, acerbioresque expertus est, quος mnium judicio mitiores habere debuerat.
142쪽
u A ersus PP. Lecchium & Bovium IV. Paradoxo- , si rum librum evulgat, qui cum in Italia , tum ino Galliis praecipue miro favore excipitur . :
dare responsum Conci na decreverat, tum quodi rebus aliis esset distentus, tum eo potissimum quod, suae Historiae fidem adhuc optime constare digno, steret. Re postmodum denuo perpensa , admissoque prudentum virorum judicio, ne quid praejudicii caussae contingeret suae, & scriptorum illorum n mina ac fama, ut saepe haec etiam imponunt, non. nullos fallerent, responsum aggressus est, quod edidit cum hoc titulo: E licaxione di quatro Parado fs , che seno in voga nei nostro scolo. Risessionis pra i due Libri de' RR. PP. Lecchi e Bovio inti-tolati Avverrenete ec. e DissertaZione eo. Si preme i xe un fuccinio ranu lio de' Libνi stampati da alcu- ni Probabilissi in dis a deι Probabilismo , e di aDrri punii Morali . 4. Lucca MDcc XLVI. Inscriptum est opus Angelo Mariae Cardinali αuirino , cujus egregias virtutes verissime in dedicatoria epistola Concina exposuit. Praemissa postmodum narratione libellorum, quos quidam Theologi , Mammiliarisiae appellati , in Bernardini Bentii defensionem vulgaverant , quatuor Paradoxorum aggreditur explanationem. Primum Paradoxon circa Tutiori um 3c Rigori uni Versatur , quo tantopere moderni Probabilistae ad constandam castioris ethices viadicibus invidiam
143쪽
utuntur, & qualibet sere pagella in scenam producunt. Hac occasione nonnulla quoque refellit, quae in examine Dialogorum P. Gherii praetermiserat. S cundum Paradoxon , quod frequentius ex ore Probabilistarum audias, est prudentia illa & Zelus f.
cundum scientiam. In tertio caritatem expendit, qua excipiendos noxiarum magistros doctrinarum Probabilistae contendunt . In quarto demum de pace disserit, quam quida in servandam vellent, ut laxi γres opinationes, nemine contradicente, liberius disse. minarentur. Hisce quatuor Paradoxis quintum adiecit adversus P. Io: Dominicum Mansium Lucensem,Clericum Congregationis Matris Dei, celeberrimum Probabilistam ,& modo in Patria sua Archiepiscopum, atque PP. Soc. studiosissimum. Hunc Concina suta dubitanter, illustris viri innixus testimonio, auctorem fecerat Montii , quod Gbeiii Dialogis praefixum fuit ; ejusque doctrinam de tactibus verendarum
partium, ab eo patriae vel amicitiae more & consuetudine cohonestatis, in tractatu de Cobusre Em communicationibus reservatis , Lucae edito Anno MDccxx lv. in Theologico Examine perstrinxerat. Mansus arrepta occasione suas proferendi vindicias,
epistolam edidit, cujus haec est inscriptio: AER.P. Danieli Concina orae Praed. Theologo abflurissimo, S. Lucae δ Collegio S. Mariae Curiis orlandivorum die 6. Iulii MDccx Liv. typis Josephi Salani R Vincentii Juncti nil. Totum proinde Concina Paradoxon V. adversus Mansitum instituit, quem male omnino, at que imprudenter suo in tractatu usum migma te Sigiae , seu Ecetera evincit . Mansit deinde de impudicis taetibus do trinam denuo eYamini sub
144쪽
P. DANIEL. CONC. IIIjicit, 3c ab se, ne apicis quidem inducta mutatione, allatam & castigatam esse demonstrat. Resert deinde ejus doctrinam fuisse doctorum virorum ocul lis subjectam; inde recensitum mansit tractatum ad sacram Indicis Congregationem delatum di,' gnum esse habitum proscriptione sa). Haec cumὶ non bene legisset P. Sartesebius, dum Concinam, falsitatis nititur expostulare , duo ipse mendacia a scribit b). Primum mendacium est: Concinam lia bellum mn si sacrae Indicis Congregationi denun tiari , ut Sartesebius putat; alter enim id praesti. tit, quemadmodum Concina ipse eidem Sarrefchio, significavit e . Secundum mendacium est Concinama eo loci scripsisse Monsi Tractatum fuisse damnatum; i id enim unum asseruit: illum proscriptione dignumi fuisse judicatum, nec minimum sollicitus, cur non: id postea contigerit. Differunt autem haec duo in- a ter se plurimum : Opus aliquod fore dignum pro-: scriptione , & revera configi anathemate. Sed adl Propositum redeamus. Concina postquam eo toto Pa-i radoxo V. mnisi doctrinam exposuisset , atque ca-
stigasset , ejusdem latinam ad se datam epistolami refert, & subjectis brevibus enarrationibus nec in. urbane nec inerudite perstringit. Inde animadver
siones suas in iacebit & Βουii libros proponit,
b D Scνρι oribus congregationis CIericorum Regu . ΜΛeris Dei P. y34. ς vide 3. III. Appendicis ad Librum inlataptum e De Garri mode vi re. pay- 'Ist Q Pro Mnaam ω doctam, ut P. Francisci Zaehariae verbis utar, P. B vir Dissertationem egreg:e exagitavit Petrus Bisierinius in Μοω-lium aELOutim Regiala, edita venetiis apud Sim. Occhi ΜDcCLvt. Unde queri amplius non poterit leviter tantum eandem Βουii Dissertationem a Concina excussam suisse.
145쪽
Ia COMMENT. DE VIT. ET SCRIPT. easque subjungit, quas in Treυollianarum Ephemeridum scriptores paraverat, adversus quos extat:
Addizione di alcuue breυi inferυazioni fuit' rarat. to, che i R R. PP. Triυolκ ani hanno farto des Libro dei P. Millante initiolato : Vindiciae Regularium &c. Haec sunt, quae Concina complexus est in quatuor Paradoxorum libro, qui inter illustriora,
ac maxime nostra aetate peropportuna opera merito recensetur . P. Jacobus Sanυiralis , cum praesenectute, atque oculorum infirma acie hujus Con.
cinae operis splendorem serre non posset, miserri. mam Lucae edidit opellam sic inscriptam: Paradus meri contrappost at libro inritolato : Esplica Eione di quatro Paradossi , che sono in voga ne i nostro seco. lo. Efame pur anche di certo libro initiolato: Ristes.sioni sopra te a vvertenae e dissertagione coistravo se alia Sioria det Probabilismo. In Aquileia MDccx LVI. Concinae interim libro ubique vulgato, summaque cum laude excepto, nulla senis hujusce conatuum habita ratione, auctoris nomen non solum in Italia, sed in aliis etiam regionibus illustrius evasit. Gallice redditus omnium approbationem ac suffragia meruit. Prodiit haec versio Avenione, huncque titulum in fronte.gerit: Explication de quatre Pa. radoxes qui font en vogue dans notre secti; avec une Preface , dares la quelle on rende compte de te qui sest
e de la condemnation des nouυeaux Mamillaires. Parte R. P. Daniel Concina , Dominicain de Veni . A Luc. ques MDccx LVI. fous les auspices de M le Cardinat
Quirini, Eυeque de Bresse, o Bibliothecaire du Vati-
146쪽
Relatἰon exacte des disputes fur u morale, qui se fonteleυδ es par de la les monis depuis I 7 39. σ un Re-cueti des Decrers portA par N. S. P. te Pape Bendit XIV. eontre plusseurs opinions relacbds. Par M. Ie Ch alter Philalethi Venetien. Α Avignon chezJean Girard Rue Mercerie MDccLII. in II. Quanam de cauta Philalethes versionem aggressus sit, sua in epistola Concinae exposuit. Sub hoc nomine vero latet eximius vir , Italis non ignotus P. Franciscus Du Four Ord. Praed. in Tolosana
Academia Regius sacrae Theologiae Prosessor , qui se Gallicae versionis auctorem altera in epistola Concinae manifestavit sa). Tanto porro plausu Gallia universa Concinae librum excepit , ut quatuor editiones ibidem curatae fuerint , atque illico pervastissimam regionem dispersae, ut ex alia colligitur ejusdem P. Du Four epistola, data Tolosae die a. Aprilis Anni MDcc LIII. , in qua inter caetera haee scribit: δ' aυois rerire a Paris p re is deman.
147쪽
II 4 COMMENT. DE VIT. ET SCRIPT.tions qui fuiυronr; id suis persuade qu iἰ s en fera enaeore piss d' une. Cogitaverat idem P. Du Four Hist
riam Probabilismi & Rigorismi Gallico idiomati
seddere. An versionem, cui manus admoverat, a stiluerit, mihi non exploratum. Erat tamen haec res
maxime optanda , unde Galli clarius dignoscerent suos quoque eosque sortissimos habere Italiam rectae morum doctrinae propugnatores , atque imperterritos Vindices . .
C A P. XXV. De libris PP. Francisci Richelmit m G paris Gagnae S. I. adversus Historiam Probabi-hismi, deque Concinae in eosdem Epistolis. um igitur Leecbii Boviique scriptiones non
multum animos eorum consolarentur, qui Conis
ei malla: Hi storiae adversabantur, alii eandem spartam ornandam susceperunt Joannos scilicet Franciscus Richelmius, qui eadem de re jam infeliciter cum Petro Balterinio conflixerat, & Gaspar Joseph Ga, gna. Hi duo libros non parvae molis A.MDccxLVLevulgarunt, qu/mvis anteriori anno editos frons eo. rum ad moneat. Richelmius sic opus suum inscripsit: Saraio di aυυertimenti fopra ι'Opera dei P. Concina iniitolata: Delia Storia dei Probabilismo ec. In Linbiana MDCCxLV; sed revera Venetiis apud Andream Potitii. Atque hic eodem sere modo se gessit, ac caeteri ejusdem socii, qui Concinianam Historiam labefactare aggressi sunt; magni nempe momenti rebus dissimulatis plures adeo ridiculas , &ad
148쪽
R DANIEL. CONCIN. IIS ad nauseam repetitas animadversiones congessit, ut ' eundem cum Sanvitali comparare minime dubita-ὴ verint . Gagna vero hunc indidit libro suo titulum:
- Leriere di Eugenio Apologista dolis DissertaEioni δει. Ia Storia dei Probabilismo e det Rigorismo ad un- Collega deI P. Damello Concina . In 4. Lubiana: MDccxLv. Atque hic Gagnae liber caeteris hactenus in Concinam editis mole major , subtilior etiamia captiofior est habitus, atque idoneus ad eos deincipiendos, qui in externo verborum cortice haerent.
Incredibili enim animositate , ac temulentia Comuinam excipit, victoriose semper , atque intrepide ρ crocitat, cunctasque in subsidium sui vocat artes, quibus levis mentis homines facillime capiuntur . Ii contra , qui librum hunc apprime versarunt , ejusque viscera sunt perscrutati, non modo decantas tum ab Iesultis in eo robur non invenerunt, sedi etiam pejorem, ac debiliorem caeteris judicarunt,s Magni voluminis opus in quatuordecim epistolas, : totidem dialogis expressas, divisum est, in quibusi loquentes inducuntur Eugenius, qui Concinae per sonam gerit, Theopistus, Arcades, Episcopus, R ι verendissimuς Abbas, qui se Arebbefuitam profitetur, Canonicus, Vicarius Foraneus, Episcopi aedi- tuus , Valerianus & Placidus presbyteri , Regensi Franciscanus, Carmelitae duo , Clerici Regulares , t Somaschenses, & alii una cum Seminarii Alumno. rum turba , Comitissae cuidam in Comitem iratae
plaudentium. Neve quid ad hanc comicam repraesentationem desideraretur, munera etiam & potio; nes recreandis animis Gagna opportune introduxit ,
a cum musicis instrumentis aliisque similibus re- P a . bus,
149쪽
II 6 COMMENT. DE VIT. ET SCRIPπ.bus, quibus callidi homines cum plurimum exutitant & delectantur, tum desperatae cauta patrocinium quaerere solent. Adversus Riehelmium ScGagnam scripsit Concina quatuor epistolas, quae manu exaratae in quibusdam Bibliothecis inveniuntur. En earum inscriptio: Lettere ai RR. PP. Riche, mi e Gagna Aurori delis due opere inlisolare Sas-gio di avvertimenti ec. e Letiere di Eugenio Apologistaec. eontra Ia Storia dei Probabili o e deI Rigorismo. Harum epistolarum specimen exhibet Paruxesus a, qui etiam Concinianam Historiam adversus hosce duos scriptores strenue vindicavit. Jesultae summis celebrarunt laudibus Gagnae epistolaa,earumque prae stantiam ubique jactarunt. Cumque hic Romam migrasset, illuc a Pontifice vocatum e Gallia Su. balpina dixerunt eo quod de facie nosse hominem cuperet vehementer, qui tam egregie de Probabilismi Historia triumphaverat. Adeo nihil neglexerunt, quo, sabulis etiam confictis, famam scriptoribus suis
conciliarent. Grata Societas Gagnam ad Provincia latus, ut dicunt, extulit honorem ac munus, qui tamen ob multiplices aberrationes gradu quocumque dejici, ac privari jure meritoque debui .et
150쪽
En elisam Benedicti XIV. R P. ariesus foenus illustrat, ct Nicolai Broedersenti, Scipio.
nis Masset, aliorumque doctrinas variis . elucubrationibus conυellit.
UT ingenii Concina Christianae ethices verioris, saniorisque illustrandae , ac promovendae studio agebatur, ita pro re nata operam ad id suam semper impendit. Perviae Theologis hominibus sunt,
non eae tantum concertationes , quae inter scriptores Catholicae societatis exili terunt , sed illae etiam, quae inter Acatholicos, ac praecipue Jo: CIoppenbum gium , & Claudium Salmasium deserbuere . Anno MDccx LIII. Nicolaus Broedersenius Ultrajectinus , inter caeteras scriptiones, de usuris licitis , O illiei. sis librum conscripsit , ac edidit, in quo pro viribus praeter alia defendit: moderatum foenus a pauperibus exactum adversari charitati; secus vero, si a mercatoribus, aliisque opulentis hominibus excipiatur. Marchio Scipio Masseius, qui plura argumenta versavit, quae intacta relinquere communi eruditorum judicio debuisset, quo se multiplici eruditione , doctrinaque perpolitum ostenderet , hoc etiam argumenti genus pertractandum sumsit in libro , cui titulum iacit: Dei implego deι Denaro ; in quo ut Broedemento arctius, pressiusque inhaereret, doctrinam ejus, ac placita synopsi complexus est . Hine Ultra jectini hominis opinationes , quae cum propter idiota a, tum propter loci distantiam in Italia