장음표시 사용
91쪽
xius: Vale ina eritio s/ pasenem addit.' quae apud Ra num penitus desideratur. Ex quo conjicere es, quanta immutatio in Gram cis Eusebii codicibus post Rufri rempora fa--cta sis. Mihi minime mirum est haec. apud Rufinum desiderari, quum is ad verbum non transtulerit fragmenta Epistolarum Corn. lii, sed summam dumtaxat exhibuerit. C terum & adiuncta illa ebrietatis , & hane de S. Moyse mentionem in primigeniis Erusebii eodicibus revera eXtitisse, neque a quo. piam suisse addita, quamquam Cornelii Litaterae illae injuria temporum interciderint, vel ex eo tamen arguere licet, quod apud laudatum qui Eusebium transerurit , totidem verbis ea legere sit ad annum CCXLIV. : Μoysis vero illius Presbyterimentio saepius occurrat etiam in S. Cyprimni Epistolis, ut Epist. XV. XXII. XXV.
XXXIII. Epistola vero LII. ad Antonia num martyrium quoque subiisse testetur his verbis: Additum es etiam Novatiano tunc seribente, oe quod scripserat sua voce recitam te, Presbmero Mose, tum adtac Confessore, nuηc jam Mandire, subscribente, ut lap. D infirmis, ef in exitu consimus pax dare-
92쪽
tis. Quo loco vilesii memoriae lapsum obia. ter notare liceat , qui in Notii ad Cap. XLIII. Lib. VI. asserit quidem, Cornelium in E - M. ad oprianum resis , Novati anum a tribus Episcopis consecratum fuisse : sed , ut
Hrum Steamur, in duabus Cornelii Ep, solis ad Cyprianum , quas modo habemus, mihil tale occurrit. - XXII. Sed nullus est locus, qui evidentius ob oculos ponat Rufini in vertendo im dolem ae ingenium, quam Cap. XX. & XXL Lib. VII. quae respondent Capp. XXII. &XXIII. Eusebianae Historiae .. Postquam enim fragmenta quaedam Epistolarum Dimoysi Alexandrini ab Eusebio eo loco recitata, ad verbum transtulisset, deeuitando tamen aliqua, quaedam vero verbosius m . re suo interpretando; tanderis eiusMaboris pertaesus, deserit strictiorem illam vertendi tirmam, & Cap. XXI. summam dumtaxat verborum Dionysii refert; ut vel caecus videat amanuensium, quos P. Catalarius perpetuo obiurgat, nullam ibi excogitari posse culpam, sed merae Rufini libidini totum fore tribuendum. Eusebii enim constans &perpetuus mos est integra ad verbum vel rum auctorum fragmenta referre, non autem
93쪽
RU FINIANA. 9 Item eompendia re summaria, ut Leit Ru
Hoc ipsum fit. ab Interprete nostro Lib. VII. Cap. XXIII. Aggressus enim longum Dionysii de Ioannis Apocalypsi fragmen. tum transferre , quod apud Eusebium legitur Cap. XXV. ejusdem libri, quibusdam
ad verbum interpretatis, quum in Iongum abiret sermo, si quidem omnes Dionysii comiecturas suis ipsius verbis referre voluisset, ad compendium confugit , atque ita ait: Utitur ergo Dion ius plurima asertione, ELOinitus qu dem inspiratam Eevelationem , non
esse dabitandum , oe Ioannis ese: non tamen sibi liquido Oideri , quod illius sit Ioannis , qui Evangeliam scripsi, quia ille nusquam nominis sui fecerit mentionem , ac se esse signaum
rit nominatim. Hic autem , qui Apocal sunscripst , tertio ferme mentionem nominis fiat
facit. Sed ex ipso scripturae silo discretimnem faciens , dicit misisse fieri in illis tempo.
ribus , fuisse oe alium aliquem Ioannem unum ex sanctis, cui haec revelaveris Deus . . Ex quo manifeste falsi arguitur P. Camciarii commentum, qui in Notis ad eum Rufini locum, de iis omnibus, quae in Valesiam versione leguntur, non item in Ru- M a finia.
94쪽
finiana, fidenter sane pronuntiat: Vereor ne mantisin quaedam 't Graecis codicibus mserioris aevi Hsutae a Graeco homine, cui simili.
ter persuasum foret Apocalypsim alterius Ioannis esse ab Evangelista diversi nec enim
id abhorret a Graecorum consuetudine. Sed
Herendimus in libro De Viris Illustribus Cap. LXIX. testis est, Dionysium in libris adis versus Nepotem Episcopum, eX quo opere desumtum est fragmentum illud ab Euse. hio allatum, de se caldipsi Ioannis diligentissime disputasse, quod vi X ac ne vix qui, dem comprobari possit, si eo fragmento Dionysium spoliemus, illudque Graeculo cuidam studioso cum P. Cacciario tribuamus. Ne quid interim dicam de acumine, acerrimique iudicii vi, quam in ea dispu- ratione praesesert Dionysius, ut merito scripserit doctissimus Valesius in Notis: Ex Meloco apparet , quantopere in Critica exercita.
ttis faerit Dion us Alexandrinus. Quippe pro prium es Critiei, de scriptis veterum judica.re , oe quod verum ac germanum, quod sp ritim ac subditicium opus fit, disernere. viae
exquisita excellentissimi acutissimique inge. nii specimina cuivis de trivio homini communia facere, ut certe facit P. Caeclarius,
95쪽
perinde est atque asino lyram accomodare. Sed si ea eruditi huius Viri argumentandi ratio quicquam valeret, iam nullus scriptorum locus in tuto esset , nulla veterum monumenta, quae pro lubitu suis auctorubus abiudicari, aliis vero assingi non possent. XXIII. Venio nune ad aliud exemplum, quod eruditus Rufini vindex desumit ex Lib. v. Cap. I. ubi Eusebius ex Epistola quadam Ecclesiarum Lugdunensis, S Uiennensis ad Asiae, Phrygiae fideles, haec re fert de S. Bibliade Martyre: Sed oe Bibliadem quandam ex eorum numero , qui risti fidem abnegaverant , cum jam Diabolus a se absortam crederet , velletque insuper damnati nem illius cumulare blasphemia, ad supplicium duxit, adigens eam utpote fragilem jam ct ignavam, impia de nobis proloqui. Verum illa respuit inter cruciatus , ac veluti ex altissimo somno excitata est pnnente supplicio de aeternae gehennae cruciatibus ipsam submonente. Et contradicens impiis: Qui feri misset, inquit, ut infantes comederent , quibus ne sanguinem quiadem animantium deguseare licet. Abhinc GH-sianam se e sse eo risa, io consortium Marorum relata est. Rufinus in sua Versione M.
96쪽
Epistola mentio fit , perperam' confudit. Sed quum animavertisset in Blandi nam mi
nus quadrare ea verba: ex eorum numero, qui
Christi fidem abnegaverant , cum jam Diabo- Ius a se absonam crederet , velletque insuper damnationem illius cumulare Hastbemia , ad supplicium duxit , adigens eam utpote fragilem iam ct ignavam , impia de nobis proloqui, quum Blandina a principio , contra omnium e spectationem firmissima in fide steterit; ea omnia sustulit.
Nunc audiamus qua ratione eius Patro. nus eum tegere, ac purgare nitatur. --
Berem hanc, ait ille in Adnotationibus ad hunc locum, Valesius ex suis Graecis Ux Bibliadem vocat. In ipsis enim Iegitur Unde gravi errore confudisse Ru num ait Bundinam cum Bibliade. At ego vix crediderim Rumum vel adeo dormitasse, ut non animadverterit in suo Graeco exemplari mulieris nomen ;iel in re gravi a lectorem fallere voluisse. Forte igitur Blandisa scriptum per errorem invenit. Nise tamen mendose habeant Graeci corices Valesii Bibliadem pro Blandi . Nam o multa perbibent de 'sua Bibliade , quorum nullum prorsus vestium apud Rumum extat. Venit enim Valesius: Sed o Bibliadem m. ;
97쪽
RUFINIANA. 9s& affert fragmentum a Rufino praetermis sum, deinde subdit: autem tanta haec praeteriturum fuisse putet Rinnum, s eadem is stio sbi Graeco volumine .occurruleni R A cera plinris habenda sint Graeca exemplaria, quae nosris temporibus. circumferuntur, totque amanuensbus sedari potuere L quam quae Ruffri aevi, qui sinculo quinto ineunte scripsi, me es septuaginta circiter annos 'pos eis mbratam Eusebii insoriam e Dolendum sane est iniuria temporum intereidisse cum Epistolam illam, tum opus Eusebii De Mart)ribus, in quo, ipsismet teste Lib. V. Cap. IV. Historiae Eccle sicae, in. tegram illam inseruerat. Quum enim in ea expressa essent singula Martyrum nomina, qui in illa persecutione passi fuerant, in uarias classes distributa, tota haee lis faciI lime dirimeretur.' Iacturam hanc nihilomi nus aliquo modo compensat Gregorius Turrunensis, qui Lib. I. Cap. XLIX. De gloria Marorum eum Catalogum exhibens, in imtidem serme classes distributum, in quot, Eusebio teste, in ipsa Gallicanarum Ecet sarum Epistola dividebatur; indicio est, eundem vel ex ipsemet Epistola, quae sorte Gregorii Turonensis aetate adhuc extabat,
98쪽
vel saltem ex laudato Eusebii De Μανο-ribus opere, ab eo mutuatum fuisse. Porro inter eos, qui seris obiecti fuerant, recensetur Blandina , quae revera eo mortis genere martyrium consecuta est. At Biblis pariter comparet inter illos, qui diversitamis cruciatibus interemti sunt. Idem lege.
re est in Martyrologiis Adonis, & Notlieri ad Diem II. Iunii. Igitur in Epistola Lugdunensium per Bibliadem & Blandinam ,
non una eademque persona, sed alia atque alia designatur; proindeque hodierni Euse. hiani eodiees sinceri esse dignoscuntur, Rufinum autem aut revera dormitasse, aut a suo exemplari deceptum fuisse evincitur. . Neque id impraesentiarum morabor, er diici P. Caeclario perperam visum esse, eX
illis Bibliadis ad Iudices verbis: qaibus ne sanguinem quidem non carnes, ut est apud Rufinum animantium degustare licet, colligi posse Cbrisianos abstinuisse a carnibus: quando evidens est, Bibliadem verbis illis alludere usuisse ad legem in Concilio Hierosolymbiano ab Apostolis ad tempus latam absti. nendi stilicet a sanguine, & suffocato, quae aliquandiu inter Christianos viguit; qua de re videndus Natalis Alexander Diiuert. X. in
99쪽
in Saee. I. Illud dumtaxat adnotaverim, ex quo capite eruditus P. .Cacciarius Rufinia. ni archetypi fidem & integritatem adstrum re satagit , ex eodem capite vel illius vi tia & corruptiones vel 'Rufini oscita tiam & interpolationem evidentissime V deia
XXIV. Novum exemplum affert P. Cae clarius ex Cap. X. Lib. V. ubi Rufinus i 'nuere videtur Pantaenum, secum Alexam driam detulisse Hebraicum Matthaei Evam gelium, quod apua India repere1M ; qua de re in hodiernis Eusebii exemplaribus at tum est silentium. hoe enim tantum asse.
rit Eusebius, Evangelium illud ad Pantae. ni iusque adventum in Indiam , fuisse ser vatum i & tamen ita prorsus ut Rufinus vertit a Caesariensi Historiographo scriptum suisse, probar posse videtur ex Hieronymo,
qui in libro De Viris Illustrariu Cap.XXXVI Eusebium sequens ait: Evangelium
Hebraucis litteris scriptum, revertens Alexan. driam, secum detulit. Quare haec subdit Ru- finianae gloriae assertor: Pantaenum ab India redeuntem' Alexandriam Matthaei Evangelium secum detuli1se, non legit in suo Graeco textu . Valesus. Sed forte . in antiquioribus Eusebii
100쪽
US. legerant, q- earpit, Rumas , ct rammmmas. Sin minus , gratia certe viris erudiat is habenda est, quando rem sta aliunde peripectam, ne ipsus memoria interiret , aeterhuisi Historiae, alteri autem suo Catalogo insedi
mod Hieronymo, qui in libro De Viro
Blustribus interpretem non, egit, gratiae habendae sint, quod rem hane, de Pantaen agens, memoriae prodiderit, omnes quidem sateantur: at Rufinum quoque multum. Iurivitis aputu er Maimae promeratum esse , irsortasse inficiabuntur omnes, qui malunt interpretem nihil siti tribuere, neque suas merces pro. alienis venditare. Ac miror pronsus quod. eruditus P. Caeciatius, qui hacteanus interpolatoris notam a Rufino Lo depellere nisus est, laudem etiani ex eadem ei nunc conciliarer studeat. Sed ad eius argumentum respondens, aio. sive de suo id addiderit Rufinus, ex eo haustum fonte, ex quo hauserat Hieronymus : sive revera vetustissimi Eusebit eodi. ces. sententiam illam agnoverint, quod nunc disquirere non vacat; illud constare, totam hane rem duobus confici verbis, quorum