Hieronymi Tartarotti Roboretani De versione Rufiniana historiae ecclesiasticae Eusebii Caesariensis dissertatio, in qua Valesianae interpretationis dignitas & praestantia vindicatur

발행: 1748년

분량: 130페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

R FINIANA. 79ris adnotatum fuit ὸ prima Alaridi, in Ita

liam irruptio designari videtur, quae in am num saetalarem CCCC. incidit, nou autem in annum CCCC ., ut perperam ait P. Getarius in Notis ad eum Rufini Ioeum Id ideo sererae Chromatius, ut suavissima historiarum temone populi suae eum commissi obliviscerentur malorum , . quae a bar haris passi fuerant. Porro ' neque vastatio Itali e , neque Eusebianae Historiis versio eiusmodi res sunt, quae exiguo temporis spatio perfiei possint Demus igitur amno CCCC. depopulatam ab Alarim It illam , vastatumque Aquileiensem agrum, demus eodem anno injunctum fuisse Ru sino munus Eusebianae versionis elaboram Adae, demus etiam pluribus occupationibus distentum hominem animum satim ad serubendum appulisse. partemque operias luc ibrasse; fatendum certe est, saltem in an. num subsequentem eiusdem absolutionem

miciendam esse. .

XVIII. Sed ut ad institutum disee an di ordinem reprediamur, subdit erudit i P. Caeclarius, Rufinum. in Palaestina filis trigesimo dumtaxat anno a morte Eusebii, ae diu ibidem commoratum proindeque

82쪽

8o DE VERSIONE

certum omnino esse , Graeco eodire usum aut. aut rapho aut i certe minime vitiato. Quare quae . Rufino impurantur vitiast, ea potius recentiorum codicum esse, qui lonisgo: temporis: tractu mutationes quasdam passi sunt, corruptique passim fuere ; quam quidem communem esse ait doctorum ho

minum querelam.

Recte id quidem. ae peracute .. Nemo certe est qui dubitet, quin codex, quo Rufinus usus est, optimas notae fuerit. DOetiam ipsum Eusebii autographum naehum esse. At quam 'in Rufino licentiam culpan tur Critici eam non vitio codicum tribuunt , sedi ipsius Rufini voluntati, qui aegre admodum Eusebianis vestigiis insistens, ae libidini interpolandi i nimium induti gens, sciens .prudensque liberiore translatio. i

Ceterum i Rufino haud defuisse inquae ad Eusebium recte interpretandum facerent, sive codicum integritatem, sive etiam Gra .cae & Latinae linguas Dritiam spectes, sa- tendum sane Est; & recentiores ipsi agnoia,cunt : quod adeo verum est . ut .rilesius' ipse ad versionem suam confirmandam , . multorumque locorum veram lectionem

eruenin

83쪽

RUFINIANA. 8 r

eruendam, Rufini auctoritate utatur; &quidem merito, quum ΜSS. Gaices temporum decursu, & librariorum oscitantia macuIas sane multas contraxerint, quibus Rufini Versione , utpote antiquissima, x medium afferri optime possit; atque haec est communis doctorum hominum querela, eNqua ut inferri rectissime licet ad voculam aliquam rite interpretandam, aut unam alteramve periodum restituendam, Rufini Versionem optime usui esse posse, ita nubius video , qua ratione P. Caeclarius inde extundere valeat, Additamenta quae Rumno tribuuntur, posterioris aetatis vitio truhui oporteres quum eorum quamplurima uti superius iam adnotavimus, eiusmodi sinr, ut neque a studiosis, neque ab impostorubus, neque tandem ab amanuensibus, quamquam pigerrimis, oriri potuisse videantur. XIX. Sed cominus congreditur eruditus P. Cacciarius. Quaruam legi notat in hodierno Eusebii textu . non vero in Rufiniana Versione, quae, quum nulla Occurrat caussa cur a Rufino praetermissa dica tur , fateri necessum sit, ea poli Rufini aempora Graecis exemplaribus ab amanuer sibus . perperam addita fuisse : ut contra ali-

84쪽

ε1 DE 'VERSIONE

'qua 'temere fuisse . detracta eνidentissime upparet; quod pluribus exemplis confirmat. Singula expendamus . . ι Primum exemplum est ex Lib. IX. Cap. VIL ubi in Graecis Eusebii codicibus, quos

nunc habemus, Maximini Ina ratoris re scriptum legitur adversus Christianos, quod in Rufini Versione prorsus desideratur. Por-το quum, Rufilius aliorum Imperatorum decreta nusquam praetermiserit, ineque caussa ulla fingi possit cur hoc missum faceret, dicendum restat , posteriori aetate a dibrario quopiam in Eusebii textum intructui

is Ut huic disseultati oceurramuri miniactsi ertendum est, eam Maximini ad Civitates Epistolam, de qua nune est sermo, a Prolixam, ac Verbosam esse , vit Eusebius ipse, qui 'ceteroqui integram asterre constutuerat . eamdem rescindere si coactus, maiori enim illius parte exscripta, ait: Dei Lis paucis interjectis, Lec subjungit . Quod indicio est aliqua ab eo praetermissa fuisse. Rufinus igitur brevitatis studiosus, quum

ea historiae fetiem reserrumpi potius, quam illinrari uideret, omnino abstulit, contem rus dumtaxat more suo sensum retulisse,

85쪽

aesimma eoibuisse capita; quarαdici haud pisest eam prorsus in elim versione desiis

Ceterum librariorum studio αὐ- Ρ Graeca δειμένου exemplaria ut ait P.. Casciarius, minime Epistolam illam relaria debere aeceptam , satia, indic*nt Historiographi verba , quae . audire sane. pro 'stat: Ipsam boc loco Maximini Epso π, guam aereis rabtilis incisam fuisse diximus , σπου-

smin contumaciae pressui: pQ ι rum v Hri. κω iustitiae, quae , gum brevi pose tempore 1 in. secusa. est, insori nis oe adversus improbos. Iam per armata severitaρ omnibus mμηθωρ pareat: ρνα quidem stimulante, haud multo psea conistraria de nobis o sost, . . sicristrui legibus. eointuit. Illim lain m irescripti ibo omninosaist τε lar Exempli interpretat 'nis 'tu Le , qiva Maximi r respondit decretis Creta ratum adversui orsisnor, ex tabula: aenea

Dri deberiptae. Et sequitur Maximisi Epi. stolati Tyrum i igitur concessisse pporte E..hrarium illum . quo huius Epistolax deseri. thendae saeuitas suppeteret; quod nemo cera te sibi persuadeat. Contra vero Eusebio: L a epti.

86쪽

optἱme quadranti verba illa, quippe qui TDri aliquando versatus sederitque iudex in Synodo ibidem a Constantino imperatore convocata in caussa Athanasii. XX. Huie prorsus amne est exemplum, quod P. Caeclarius assert ex Cap. I. eiu1dem libri, quo Ioeo Rufinus integram omitatit Sabini Epistolam , qua Provinciarum Praesidibus Imperatoris deeretum in lavo, rem Christianorum significatur. Hinc etiam, ait eruditus Vir, odorari licet inter lati

nes aut amanuensium sudio, aut licentia o

currentes in Graecis posterior u EU- ΜSS.. libris r ut tandem mirum 'st Valefitim risu m um adeo confidenter, ct morost obstrepere Rufynianae Verson Equidem 'si exemplam illis in Gnecis suis e tribus Rufisus inuem set,

cur foris praetermitteret ei' ' i i , ..

Praetermisisset ut plura al a , aut praeteris, irrisit omnino, aut detruncavit. Sed Epusiolam hanc ab ipsemer Caesariensi Histo. rio ramo, non autem ab ullo amanuensium profectam esse, vel illud' argumento , est, quod latine erat scripta. quare ait Eut Uuar Eam Epistolam graece ms interpretati sumus is hune modum. Ergo amanuensem

illum utriusque linguae peritia adeo instr .etum

87쪽

ctum fuisse fatebimur, ut Latinam Epistolam

pereleganter in Graeeum sermonem tran ferre vale et Apam riugas.

Eodem ferme modo Rufinus Lib. VI.Cap. XXX. Pauca quaedam affert ex Epi. stola Dionysi Alexandrini adversus Gera manum, quam plurima vero subtieet, quae- in Eusebio leguntur Cap. XL. eiusdem libri. Supervacanea enim Rufino visa fuit Dionysi illa de se qpso narratio, in qua minutissima quo ove: persequitiar. Sic Lib. VII. Cap..VL iv VII. plura Dapinenta ex eiusdem Dionysi Epistolis omittit Rufinus, quae' leguntur apud Eusebiom Cap. VII. αVIII. eiusdem libreti . Perpetuo autem in Eusebii eodicibus extitisse' illa, testis luem Ientissimus est Georgius S cessus, vetus sane 'auctor. qui eadem apud Eusebium legit, ut videre est in eius omisgraphia ad annum

CCXLVI. Ne denique Lib. VII. Cap X.

aliarum Dionysii Epistolarum , quas Eus hius Cap. XI. eiusdem libri recitat, sumis mam exhibet Rufinus, potiora quaeque deo 'libans.

me Graecis posterioribus eo tribus Eusebianae. Issoris aecelsisse librariopum studio . contem dit P. Caeclarius in Notis. At librariorum

88쪽

mores atque indolem numquam peditius m spertisse, t suis oslandit jVir, eruditus , Festirinant enim libenter, & verborum compendia sectantur ἔ meque video qua . rvtione doctis unquam , persuadeat, quae P trum loca, ab ipsumex Eusebio, licet dili--gentissimo, ut ipse quidemi sibi persuadet, omissa sunt, eadem a inibrariis' & perquiri in fonte, & intepra afferri: volu me. Quis tantae in librariis disi entiae, libera italis, re eruditionis. specimina: unquam offendit λSed mera corvinenta haec esse, .illud etiam evincit . , quod veteres breviatoriis; laudem

Rufino tribuerint Hinc illud Sidonii Dissi. IV. Epist. III. Ut Rufinus fringitur. Quum enim id de fit ii eutione, in qua po . viri r culua rei miat innumera loca 'nun . sileam e spectine n habes s. X - huius rasse iiptionis in .lversonet Eusebiani Mei', id quod e Philea Martyre sermo: fir dici nequeat, necessario de, irebus intelligatur oportet quas summa attingendo i eapita , dc quam plurima resecando, bestrinxerit, & in .e--ipendio m redegerit , Rufinus . Sidoniani huius Ioel vim praesensisse uiis detur eruditus Vir, atque adeo hac eum im i

89쪽

RUFINI AN AEI ' 8ν ἰterpretatione munivit Part. IIL suae Disseratationis I. I. . pag. 143. Stringitur , hoc es adeo presse loquitur, ut nihil in ipso inutile, seu supervacaneum ofndas. at frustra pro sus, . , lasesiciter . Reclamat enim Sidonius ipse, quem varias diversorum Patrum. dotes ibi designantem, . non ad stilum & : verba, sed ad res. ipsas respexisse evidentissimum est ex )ipsius verim , quae ita se . habent : m is ad sacrosanctas Patregi pro comparatione veniaturi, insemit, tig Hierondimus, d simit at Lactantius ψ Ursit si Augustinuae . attollitu iat Hilarisis summittitur ut Ioannes,st. Bassius corripia, Mi Gregoritis conseiatumst Orosm assuit, i ast misinus, stringisur P Eusebiux varrat , at meherrius sollicitat . - allimu pro cat , ut Amsrosus Ierseverat.

Reclamant itidem docti viri, qui Sidonium notis illustrarunt, ita namque Ioannes Sin varo at sim Sidonii Epistolam: Ille enimae nil non ait succinto stilo perfrinxishinoriam . Immutationes igitur, di compem dia quae in eius versione apparent , non diligentiae . librariorum exemplaria Gmea ultro locupletantium, sed Rufino ipsi tri-

huit, antiquitas. . : , ' t

XXI Quod i in Dionysii Epistolis seeit

90쪽

n DE VERSID NE

Rufinus, pariter facit Lib. VI. Cap. XXXIII.

in Epistola Cornelii Papae ad. Fabium Antiochensem Epii copum de Novato, seu pintius Novatiano, cuius fragmenta integra refert Eusebius Cap. XLIII. ejusdem libri,

Rufinus vero compendium dumtaxat . . Imrer reliqua legitur apud Eusebium, Nou eianum , quum tres Episcopos e vilissima Italiae parte Romam accivisset, Gquibo iam suis fimillimis, quos . ad id c-mraverat, incitises hora decima, temu-- ω crapula oppressor, adumbrata quaaeam ct inani manuum impostione episcoparum sibi tradere per ἡrim coegs. Ad quem locum hanc Notam ap-3mnit P. Caeclarius: Haec autum ebrietatis, is careeris altincta cum silentio a RUm printereantur, pronum conjectu est in primigeniis Eusebii codicibus non reperta esse, arque. aliun

de posterioribus accesso. Legitur itidem apud Eusebium de Moyse Presbytero: memetiam Novatianum er beatissimus Maio , qui

nuper apud nos egregio ct admisando minurio perfuηctur es ; diam adhuc in visis esset, a Eaciam ejus ae furorem perspectum habens , a commisione sua separavit una cum quisque Presbteris, qui Ie pariter eum illo ab Eul sin corpore abruperant. Ita vero P. Cacciarius;

SEARCH

MENU NAVIGATION