장음표시 사용
161쪽
pene innumera incommoda ex huiusmodi Syncretisno consequerenturie que adeo mentem perculεresemper via ipsorum Protestantium, ut quanquam nihil vehementius ab iis optaretur, quam componere sua dissidia, ct aliquod inire inter se foedus quo fortius Ecclesiae verat obsisterent: Lutheri tamen sequaces induci nunquam potuerint, ut a calvinianis non semel oblatam pacem S concordiam discordibus adhuc sententiis, amplecterentur. 1 Contra diversitas , ct varietas in disciplina intredum Iaudanda,interdum toleranda est.In Mysteriis peragendis, in externis operibus pietatis, quod uni Ecclesiae,uni Reguont,ac Provinciae, sint quidam ritus Ileri vero alii, dummodo sanctitas,& gravitas, dc prudentia in utriusque par- tis ritibus legatur , tantum abest ut deformitatem in ReILFione pariat, ut potius ejus pulchritudinem spectabiliorem esticiat. Neque diversis modis se coli 1 gente sua india
Enathiae Deus, quando interna caritas ardens, ct puta fides, dogmatum concordia externi cultus honestati respon. deat,atque is cultus Revelationi ac Traditioni minime re.
pugnet Hinc olim orientis Ecclesiae ab occidentalibus, Occidentales ipsae inter se differebant, ct etiamnum differunt in ritibus, quibus conficitur incruentum sacrificium, in ministrandis reliquis sacramentis, in indicendis aut jejunii temporibus, aut poenitentiae gradibus ut diebus f stis, atque in aliis sacrorum caeremoniis. Elegantissima est in hanc rem Augustini Epistola 84. num. 3 6. contra urbi , cum quemdam,quem math habebat, quod Jejunium Sa bati Romae observatum aliae pleraeque Ecclesiae minimὲ amplecterentur.Deinde quanquam aliqua disciplinae praercepta eximia quapiam ratione vel auctoritate olim niterentur, aut in Provincialibus,immo in ipsis generalibus Conciliis firmata fuissent, omniumque Ecclesiarum, aut saltem plerarumque consensu recepta; attamen taph carblatis ct unitatis amore, tolerata est eoru Canonuinobservantia.Siquide una ε praecipuis Catholicae Ecclesiae legibussa est,ut quam maxime fieri potest, retineatur animorum pax, ct Ecclesiarum concordia licitumq; esse, eadem procurare,aut retinere, quandiu ab i quaerenda nos non a- Vertant,aut ad ipsam infringendam nos non impellant virulenti errores,fidei doctrinae oppositi. Et sanὲ omnis fera Disciplinae EccIesiasticae supellex,si demas revelata,ac praς scripta a Christo, ε legibus do rebus constat ex sui natura haud quaqua necessar1is. Praeterea humanae infirmitati sae-m indulgendumon raro etiam suboriuntur rationes,quae, dive
162쪽
. nil RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. L is resumam disciplinam poscunt, aut severitatem legum Ialtem silere, ut ita dieam, jubent; ct quando nulla alia sue-
turrat,certi necessitasavertendi, aut Ianandi schismatis,
vitandique gravis alius inEcclesia incommodi,opportuna ct potentissima cauia semper visa est disciplinae mitigandae, aut etiam sislvendae. ma in re etsi crimine plerumque non careant , qui conculcatis legibus justissima de causaeonstitutis,eis Eeclesiam adigunt, ut de suo jure eedat; ipsa tamen Ecclesia cedens, non solum omni culpa semper ca- erat,sed prudentiae quoque laude persaeph abundat. Altero Ecclesiae saeculo Asiae minoris Epis pi si iam de tempore eelebrandi Paschatis disciplinam, uti a Joanne spino acceptam, firmatis animis propusnabant. In diversa mitentia erant reliqui Episcopi, ct Romanus potissimum, suamque S isti tuenantur di iplinam, Traditione ab Apostolorum Principibus deducta Eam ob causam minime seindendam pacem S. Irenaeus, aliaeque Ecclesiae censuetum,non repugnantibus ipsis demum summis Pontilia eibus,quanquam victorseverius aliquando agendum existimasset. Duos in una Sede Epi reos contra disciplinae Ieges intri dum etiam Ecclesia permisit ; Seelebris est C
tholicorum praesulum caritas in Africa, qui ut Donatist rum pertinaciam evincerene,nusnodi conssitionem Atticure, ratiisq; habu&e. Idem pacis amor, aliaeque rationes ad prudentiae normam exactae, in causa fulae, cur Primatum Constantinop eani Episcopi post Romanum Ecclesia toleraret, et novi Episco,tus instituerentur, Sab una Eeelesti Episcopi ad alteram transferrentur, etiamsi disciplina secus exiseret.Ex iisdem fontibus ea ratio fuit,quare nonnullis Ecclesiis liberum fuerit,atqi etiamnum sit,nolle interdum amplecti novos quosdam Canones ad distisi. nam pertinentes, licti in ipsis Conciliis Generesibus 1 omulgatos. Dum in dogmate consensus habeatur,concoris
dia in reliquis rebus expetenda quidem,sed interdum non extorquenda. idem vi fere est in nonnullis disciplinae de eretis . Horentino Consilio,&postremo Lateran si confectis,quibus Galli obsequium adhuc negant. Imo ipsemet Tridentina Synodus non ita omnibus probavit aliquot suas de disciplina sanctiones, ut Ecclesiae Gallica ct Belgica ad eas recipiendas hucusque perductae fuerint. Interim quae in moribus, ritibus , .legibusque disciplinae varietas, atque etiam discordia, inter nasce Lesesias vellatur,concordiam non tollit aut minuit in praecipuo fidei negotio.
Nicti, inquam, ost Ecclesia , sui cum Romano Ponti-
163쪽
siee ct Melesia Catholica sit Sacramentorum communio , cui inioque non sit in dogmate consensio, atque hoe est , quod in citata Epistola 36.olim 86.ad Casulanum commendabat Augustm Sis utrasides rebat ille, ummersae qua
Ex his autem,quae hactenus disseruimus,habemus quid respondeamus declamatori cuidam Calviniano, irridenti Catholicorum ingenium , quod tot aerumnas olim ac mortes sub Imperatoribus Icon Iastis perpeti maluerint,quim abjurare sacrarum Imaginum cultum. Nempe is animadverterat, non diffiteri CathoIicos, quin Imagines ex iis sint rebus , quae in elesia Dei cum indifferentes nuncupari, tum etiam removeri, salva Religione , posisunt. Itaque rationem, aut talem prudentiam desiderarie ille in tanto Catholicorum numero,quibus pro Imagianum tutela perire contigit,nam ct unionis amor, & ob quium Principibus debitum, a tot turbis concitandis, a tot tormentis devorandis abstinendum esse clamabant in re quam repudiare nullum crimen Catholicis futurum s isset, ct omnem irae aut etiam crudelitatis causamab Imperatoribus potuistit auferre.Sed qui ista objicit, cum do male di sciplinam confundit. Licitum esse venerari Imagi nes sacras,simulque earum cultum,si ad normamChritimanae Doctrinae exerceatur,ab Ιdolorum adoratione distare nimis:Dogma est,Ratione&Traditione confirmatum.-bere autem,aut non habere easdem Imagines, e sque collacare in Templis, 1 Disciplina pendet. At Iconomachi no id solum contendebant, ut ε Templis deturbarentur Im gines , earumque usus omnino aboleretur quod tolerare
profectb propter bonum Pacis disciplina poterat ; sed in
ipsum dogma Donoclasticat rabies ferebatur. Imaginum usum,omnemque earum cultum superstitiosum,inipium, De ire invisum ducebant: quo ex errore subinde man vit illud in ipsas Imagines atque earum cultores furiosissimum bellum. Non igitur mentis inopes ea tempestate fu-εre Catholici,neque sine consilio& ratione profusus est sania suis.Nimirum pro dogmate vita dabatur,ipsaque fortiter danda fuit,quando nulla alia suppetebat ratio,qua se inco Iumes, doctrinam Christianae Fidei sistam tectam se
Varent.Eadem causa reliquos Martyres fecit, eadem ru
suo facturaest,quoties in discrimen adducitur dogmatum a Per
164쪽
uni renuntiasse,iotarii fidem prodidissa est suos etiam vir res habere interdum disciplinae euNaodia potest, iis, Christi elogium conveniat : Beatim vix nem μἀuntur propreri ream;sed hos justa potius, m necessaria causa,illos iusta aequἡ ct necessaria ad persti dam mortem impelladi ' 'oiximus,Melesiam tolerare potuisse,ut Imaginum usus
Exi retur, fide sista Disciplina controversia fuisset.
eaceiothanimadvertendum est, quo possimus,cumsitas postulabit prudentia sua bit, animosiusi sulere dissidiis distissuris Cisi plebis. Tantop
re eniit, amanda est x dc unitas inter membra Ecclenae ut pia strvanda, live restituenda , fas fit ipsius discipli- leges inrerdum abrumpere , virituum quorumdama ogationem concedere. inamobrem si nostrorum teri rerum Novatores in dogmata Catholieae Ecclesiis
S tire tandem velint , ct ad matrem redire , extra
is fitium 'spes omnis aeternae salutis sublata est , ni- ortasse obstabit, quominus concordia statuatur. Mutiram illi ''ndere sibi debent indulgentiam ab Ecclesia
catholica in iis , quae ad distiplinam pertinent. Dumm do,inquam, in domina eonsentiatur, ct retineantur insti tuta inraedam distiplinae Christo ipsb manantiar inrelia quis Iesia veniam faciente, prout suae prudentiae Ec caritati opportunum Ec necessarium videbitur , tolerabitur disciplinae diversitas. Regulis quidem ei, inquit Tertulli ni usui Lib. develandis , una omnino est;flaim
remaris, eperat,is stares, Θ pro Henre usique in nem Mia . Quam in rem vide ει Epistolam I Leonis α. Romani Pontificis. Et creth simul ae in Catholicorum sententiam comes e Graeci recentiores, redintegrata fuit in Florentino Concilio pristina occidentalis & orientali a lesiae unio, neque Graecis Sacerdotibus i ut alia omit ham)negata inretinendae uxoris facultas, neque interdiam iis repulis communio Eucharistiae sub utraque specie Quid etiam non egit Basileensis synodus , ut Bohemicassumtis Pertinaciam vinceret Bohemi eniis poster divini Calicis usum. Luce digna simi, ct lucem per me aliquando videbunt, quae AEneas Silvius in oratione publicὸ habita disseruit , hoc argumentum pertra-
a uisata voti quidem compotes facti fuere Bohemi quan-
165쪽
ruam ne sic quidem eorum vulneribus induista cicatrini milia quoque praestiturum fuisse Tridentinum Concubum,iure coniicimus,sed ea conditione adhibit ,quam sileense proposuerat, ut nempe Sacerdotes ita communi.
Ius quasi GFGaae est in egerordus tetus, Quae cautio actis herid in aliis ejusmodi casibus. Μirum etiam in modum nosset conducit , quid inter dogma disti in mque intersit, ne fratros fravioribus in. urdum notis aut D unis oneremus, quam aequitas oc disciplina ipsa serat. Haeresis culpa in eos rix cadit, qui perti Daciter negant astixmάntvo dosma aliquod contra si in tam Ecclesia: Catbodicae mentem. Disciplinae vero Iese violare, ct sacros piosque ritu ab Ecclosia receptos contemnere, grave saepὶ flagitium i nunquam tamen Haereseos crimen propriε appelletur. Cert non video , qui Haereticus esse, dicio possit, nisi qui divinae revelationi per Scripturas aut legitimam Traditionem propositae adverso tur intellectu animisque refractario. Verum plera. quo inventa , leges, diritus Disciplinae Ecclesiasticae n. quaquam proficiscuntur a revelatione divina. Fieri etiam potest, ut ipsa mei disciplinae pars, quae a Christo non solum descendit, sed α ab ipso praecipitur, oc potissimum consistit in sacramentorum institutione ιχ usu, violςtur, intacta nihilo secius dogmatum fide ., uti accidat, si qui ipsis Sacramentis abutatur, quae tamen a Christo ver. instituta ct sancta credat. Quomadmodum enim , Christiana Fide non excidit alterum occidens, aut lila dini, aue intomperantiae serviens, cum oc ipse intelligat, sibi non licere, quae tamen perpetrare voluit : ita re peccare quis
piam porea, in ipsamet instituta Christi, R nihilominus retinere Catholici dogmatis fidem. Quod igitur vi . iam Ecclesiastica Disciplina consequi jure potest, illud est.
Hi interdum reus suspicionem quoque moveat dogmatis violati, atque haereticae opinionis ; e1que suspicioni tale quandoque pondus erit , ut aegrὸ purgari possit. Nam qui sacras Imagines non insanus neque ebriu , contumeliis re flagris assietat , Eucharistiae Sacramento inpubliciam prodeunti adorationis signa neget , nunquam Sacrificio intersit, cum possit, aut nunquam ad ipsum S eramentum communicaturus accedat, atque alia hujus 'odi faetae r in eam facilδ opinionem nos rapit, ut Vi
ος tur alicui ex istis dogniatis, re auctoritati ticlesia
166쪽
IN RELIGIONIS NEGO . Lib. I. 33ς
non adjungere fidem. Propterea ab ordinariis , aut in locis, ubi viget Inquisitionis tribunal, a publicis fidei Quaesitoribus dies non injuria datur eiust nodi hominiabus, interrogandi causa, quid de fide sentiant, ct ut Ecclesiae , quae merito magis virulentum vulnus suspicata est, satisfiat. Posceret locus, ut insuper explicarem, quomodo Squales disetolinae leges Chriuianum populum ligent. Aliae enim, sta perquam paucae, quibuscumque fidelibus legiti-
- non impeditis, aliae tantummodo amplexis ex arbitratu suo quocidam peculiare vitae genus , aut opus aliquod shscepturis, sub poena peccati praecipiuntur. Aliae veromium eommendantur aut singulis, aut certis quibusdam christianis , neque imperantur, quippe quae Eeonsilio Majorum, non ex praecepto, descendunt. Per quasdam avitiis ιχ peecatis arcemur; per alias ad virtutem , Ec ad 'perfectius vitae institutum, ct pietatis exercitationem .soli-
citamur. Sunt di Quae I svigui is Episcopis constitui ponsurit, aut prostribi, sive immutari. Rursus aliae, quarum sanctio ad maiores Ecclesias , aut ad Generalia Concilia, aut ad Romanam Sedem duritaxat pertinent. Ad haec disserendum foret, qui, dc quando populorum ιχ Epist porum consensus exigatur, ut vim ha at , gentεmque obliget lex aliqua ad disciplinam ectans, aut ab uno E- 'piscopo, aut a Concilio quopiam, aut 1 Romano Pontifice promulgata; ct quando liceae,aut non liceat istum n flare consensum. Ea enim, ut vidimus, semper vost lieae sedi , Conciliissive ipsis Generalibus mens est , ut Schismata ae turbae , quantum fieri potest, declinentur. 'Et nova disciplinae decreta obligare nequaquam solent Ecelesias, non finδ ratione ab iis recipiendis alienas, aut Provincias aliis legibus-moribus iampridem addi s& novarum legum impatientes. Neque Regum, Princi- pumque jura, Regnorumque coniuetudines, mod5 Legi divinae, ct Religioni minimheontrarias , abrogare velle
Episeopi censendi sunt. Atque hie praesertim habenda ratio illius partis disciplinae, quae homines removet a vi- 'tiis, seandala avertit, ali que opera in animorum ae Religionis perniciem tendentia vetat. Hujusinodi statuta 'vel 1 no tibus Ecclesiis di populis obsequium exigunt, quando ab idoneis Auctori is, Principibusque Ecclesiae indicuntur; siquidem nulla plerumque legitima causa adferri potest, quare ab omnibus amplectenda non sint. Illa autem pars disciplinae, quae versatur in politicis legibus Δ:
167쪽
prospieit rerum temporalium regimini ac distributioni , saeph ut valeat,consensu indiget Principum , populorum, aliorumque Episcoporum. Sed si complecti singula atque,
enucleare instituam, longilla quam velim excurrat oratio. inare juvabit ultimo loco ea dumtaxat referre, quae Plae reponus non tam contra Augustinum, quam contra Catholieam Ecclesiam in hujusmodi argumento habet om munia tamen Δρ reliquis nostrorum temporum NoVatoribus. Dixerat August.in . 36 oIini 6.adCasulanu de Jejunici Sabbati agens: In his rebus,de quibus nihiI certi suit Serim .ra vivina momopuli Dia etiam uia Maurum pro Me tenenis. sina. Et haec sanh Patrum Et Catholicorum omnium stri tentia fuit a vetustissimis temporibus ad nostram usque, aetatem. Sed Phereponus ita commentatur: meis Leges .Eae non imponantur, quas necessaria ad salutem ; quia si fiat, meriιὸ oppugnanhar, quia Aus J Chri a jus Haisendi caelου,
eon ιur, quo ab omnibus ducipulis Ris ui ct Christus 9 sistoli voluerunt. Laudantur hic a pherepόno,ut statim- tet, Verba Apocal. cap. III. 7. Hac aicis sanaus ct vervae, μὴ habes clavem David, qui aperit, ct nemo elisuδι 3 cDMis, Θ -- lmo aperis. Alludere etiam potest ad Isaiae XXII. ct ad Iob XlI. Quae quidem Scripturae verba nihil obstare auctoribtati Cainolicae Ecclesiae, intellexisset ipse Phereponus, si eqrecth exposuisset, cum aliis contulisset Scripturae Sacrae documentis. Certὲ apud nos nihil magis ratum est, atqui testatum, quam DIius Christi merito coelum electis pate re,iisque claudi, qui meritorum Christi sua cuIpa nequa. quam participes fiunt. Non enim, ut ait Petrus Act. IV. 3 2. et in aliquo aliosius ι neo ει- aliud nomen est sub caelo datum hominstas, .n quo oporaeas nos salvo eri. Et ipsi Christo dat est omnis potestas in coelo & in terra, . iti, ut nemo praede- 'stinetur in adoptionem filiorum Dei, nisi per Iestim Chri. stlim quemadmodum testatur idem Apostolusi ct nemo inisi per ejus gratiam salvus fiat. Qubd fide potinate logum inter homines ferendarMm agitur , quibus qui O,' temperet, aeterno regno sit dignus , qui mus, inde excludatur : ne unus quidem inficiatur, quin abseluta quoque potestas eonstituendi, quidquid sibi libuerit, ct summa in Ecclesiam coelorumque regnum auctoritas mediatori Dei ει hominum Christo eollata fiterit, Capiti aeterno Ecclesiae, α Legislatori supremo. Verum
168쪽
Verum non ita in se Chrilius conclusit auctoritaten, hujusnodi atque potestatem, ut nulli alii communicave rit, ut integram solus quae sententia Phereponi eli) tibi met ipsi reservetit. Petro o Gletiae, S. Apostolis caeteris, eorumque successioribus Episcopis , suae potestatis atque auctorit4tis partem Christus commilitet quod, qui ignorat, aut Chrjstianus non est , aut nunquam lesie divinae scripturae Libros: QMdcumque Maveris super serram, eris Agaiumctis caesis, O qti cumques heris super erram , eris solutum diis caelis: ita Christus ad Petrum aiebat , Matth. XVI. 39. Et ne quis unquam ea ratione leges ct imperium
Petri effugeret, qudd soli Christo sint coeli claves, ipse diavinus Praeceptor prius dixerat: Τι sibi .iabo claves Regia eorum. Ampla quoque auctoritas Apostolis reliquiseonfertur, Matth. vIII. 18. ut alia loca praptermittam Quubus ex rebus videat Phereponusi quam idoneo arsumento contra Leses Catholicae Eccletiae ab Augustino laudatas ipse pugnet. Et san. concideret tota disciplinae ratio, x rvmque regimen Ecclesiasti curn, si quibuscumque Ecclesiae praeceptis negare obedientiam liceret, iisque tantummodo PMendum furet, quae a Christi unius ore descendisse eontaret. neindς si non eit in Ecclesiae . sacrorumquei Pastorum manu e qudere coelum Cur ApostoIosad Η . XIV. tantop e sommendar,ut obediamus Praepositis no-l M1s, ct subjacmmus illis sea mprotollam ωχHugmmi animabus minis sionem re Muri t Ergo in divinam indigi nationem incurrant, necesse est, qui iactesiasticis Legibus obedire detrectant , sibique coeli fores occludunt,quippe Christo ipsi dversantes, dum Ministris ab ipsb constituis
i tis,oc imhrandi potest te ab ipso donavi nequaquam es
i Neque vero iniustitiam in Iesibus a tota clesia proba, tis excogitare possumus, cum nihil legi divinae ae naturali repugnans facere ab Episcopis iubeamur. Numquid enimi Ecclesia ct Episcopi, pnarisaeorum more, assigans oneragra Ma ct impera/bilia, ct impexanι in humeros hominum, duiu au . se uomisos movere Z Et hoc quidem falsissimum e'
Ecclesiastica quippe praecepta, omnibus imposita qualia fore sunt, quae respiciunt jejuniorum, festoriim, , confiis tendi peccata, α ducharistiae suscipiendae tςmpus; pavea
numero sunt,'pondere levia 3 α cum iustae subsunt cauissae , ad opuS non obligant. Caetera vero Praecepta quia busdam tantummodo operibus, de vitae institutis illigata
sunt, a quibus cum abstinere nobis liceat, ab eorum etiam X s ' oneri
169쪽
oneribus cavere Iiberum cuicumque est. Igitur haec pavea etiam ct levia praecepta omnibus imposita, ea solum ratione suspicari possumus injusta, quia naturalem hominum 'libertatem in agendo imminuunt, ct iure aeternae gloriae inobedientes privant. Verum inepte hoc dicatur,simul ac
pateat, hac libertate naturali spoliari nos justissimh potuin se ac posse a Christo , ct ab iis, qui auctoritatem potesta- iamque sibi 1 Christo creditam exercent; si tamen spoliari libertate ille dici potest , qui libertate ipsa iubetitu uti ad fugiendam gehennam, S ad comparandam sibi per opera
salutaria aeternam in coelis vitam. Non enim ita liberi
sumus, ut desinamus esse servi justitiae, squemadmodum ait Apostolus ad Rom. v subjecti Legibus, ac Pastoribus nostris. Neque porro ius ullum ad gloriam esse potest homini,qui obsequi neget Christi Ministris , non injusta,
non gravia, ejusdem nomine ac auctoritate praecipientibus,prout postit necessitas ac utilitas gregis, cum ut mala
opera avertantur, tum ut bona peragantur.' Possunt, fateor, iniquae leges S ab ipsis prodire Pastori. bus. Suos quippe habet limites eorum auctoritas, neque importabilia onera fiunt imponenda, neque sinε utilitate, aut necessitate gregis, aut sinε Traditionis α Majorum exemplo, aut interdum sinε aliarum Ecclesiarum consensu, novae Disciplinae leges omnibus indicendae sunt , neque gravis, peccati poena non observantibus injungenda. Aedubitare de iustitia Legum Ecclesisticaruiti tum certhnullo pacto sinimur, cum per ipsas aliquid facere aut non- facere peculiariter iubemur , quod generalibus legibus 1 Deo eonstitutis prius praescriptum fuit. In suis nempe eis diistis nihil aliud Ecelesia tunc praestat, quam eertum con stituere tempus, quo facienda sint,quae generali edicto aue Deus, aut recta ratio antea facienda constituerant. Jejunia, enitentiam, dies festos , aliάquee usmodi in utroque estamento, Eucharistiae perceptionem, ali que in novaeommendari S praecipi legimus Hinc Apostoli, dc Ecclesia tempus decrevise, quo peragenda haec forent, institu-
eis sacris Deo diebus , indicta Quadragesima, aliisque je juniorum temporibus, ct compulsis per edicta sua segnibus M oblitis sui hominibus ad Eucharistiam percipie
dam,&ad purgandos animos per confessionem criminum. Hunc autem usum Eeclesiasticae auctoritatis , atque haec omnia per ipsam Eeelesiam constituta eonsensus Unive
sae Antiquitatis , ae Gaditio legitima, divinae mentis Interpres, di omnium Patrum Chorus , ct clesia: omnes
170쪽
oncordi studio erobant, atque amplectuntur. Quid est ergo, quod nostris temporibus nonnulli declamare audeaant in quaedam Ecclesiasticae Disciplinae praecepta ἰ Quasi Christus conceptis verbiseditisset, ne Pastoribus a se datis pareremus , nisi cum ea meia praecipiunt, quae in Eva gelio expresta jam habentur,ct quasi ejus lex foret Ecclesia*1.bus , vel eum utilia aut necessariata animarum saluateri praecipiuntur,non esse morem gerendum; α quit
postoli, Apostolorum auditores,λ proximi successores,
nihil faciendum aut non faciendum scripsissent, de porra nihil ipsi faciendum decrevissent, nisi quod aperi. ae no minatim 1 Christo constitutum antea fuerit. Qui tam te meia de iuribus S regimine Ecclesiae judicant, necesse est , ut tria etiam priora Ecclesiae saecula Evangelio Antichriastiano usa fuisse, d. 1 fide vera defecissis pronuntient, cum leges seri omnes, quaε adhuc observandas poena m. cati contendimus, aliasque etiam modo obiuietas, tunc in usu fuisse , magna cum religione observatas legamus. Quod si Phereponus moderationem tantum exposcit in hujusmodi legibus indicendis, Catholicos quoque quod supra innuebamὶ concordes habebit ἔ quippe , ut cum Thoma Aquinate loquar, 3 α. - 3o7. Art 4. in hisce legi. bus etiam Augustinus Epist 13 p. cap.is. ait esse Moderataeis
dicit enim adinquisitiones Januarii de quibusdam 1 Rel
CAPUT XVI. De Bistoria Resigionis agitur. Ejus duplexgenus, Bistoria diuina,ct Historia Ecclesiastica. na divinam fidem a Christianis exigit. Rid 3uris illior hominum ingemo. Ecciso fastica Historia documentis non debetur supernatrealis Fides. Rationes istius sententia. Ecclesia non immunis apericulo errandi in judicandis Personis, auctoribus Librarum dignoscendis, iη Sanctorum gestis narrandis. ct in a. his id genus factis. A Dogmate ac disciplina,quorum iura quanta potui breis vitate expedivi . ad rus historicas me conserin