장음표시 사용
171쪽
Non modicam partem ex his Religio ipsa sibi adoptat; nam neque ipsa dogmata, ipsάmque disciplinam, ut i . I
eluar,aliunde scimus, qu1m ex Historia, quae scilicet nobis narrat, quaecumflue Deus revelavit , quaeve Sacramenta atque Mysteria Cnristus instituit. Tum ipsa complectiatur res gestas ct vitam Christi, eiusque Discipulorum acta, ingentemque illam rerum hominumque seriem , quibus 1 sui exordio ad nostram usque aetatem cum Iudaica, tum Christiana Ecclesia abundarunt , quantum pertinet ad Religionem veram. De caeteris enim rebus gestis profanam Historiam conflantibus nullus nunc nobis est se
mo. Quid autem juris hic habeant ingenia nostra, investi. sandum est Duplicem in elassem Historia Religionis dividitum E hibet prima classis, quaecumque Christus per se, vel Spiriatus Sanctiis perorat ophetarum , de Apostolorum narra- Hre, aut stribenda mandavδre, facta ab ipsb Deo, de a Fiatio eius unigenito, ct ab hujus Discipulis, di a populo, V raci Religioni addicto. Atque ista appellari potest Hist ria divina , aut Historia Revelationis divinae. Altera classis versatur in referendis iis, quae post Christum M Apostolos in Ecclesia contigεre ad nostram usque aetatem , Concilia, Haereses, Patrum scripta, Episcoporum edicta,
sanctorum Hominum gesta, atque innumera alia,Religi nis faelem, usum, abusum, eventus , dc regimen expri- meritia, non tamen a Deo revelata, neque Spiritus Sancti iussit de afflatu literis aut memoriae consignata. Historiam
Melesiasticam peculiari appellatione istam nuneupare tia
Ad Historiam divinam quod attinet, diri fatigandum
non est, ut intelligant ingenia nostia, quomodo erga ipsam gerere sese debeant. Ejusmodi facta parem cum do malidus fidem dc venerationem a nobis exigunt, cum non illa minus quium ista ad mortalium genus erudiendum nuntiata fuerinta Deo, sive a Scriptoribus divinitus inspiratis, ct ex Dei munere falli nesciis. Hic autem locum habet. non secus ac in dosmatibus, Traditio Ecclesiastica, quae si legitimε deducta lit ab antiquitate, ab universitate. in consensu Majorum, hoc est, si a Christi β: Apostolorumere emanasse cognostatur, hisce factis eamdem fidem con-eiliat, quam Apostolorum scripta conciliarunt. Unde Gnim, nisi ex Τraditione, perspectum habemus, tot divinarum scriptis arum Libros esse Spiritu SanAo jubentes scriptos, ct germanos eri Prophetarum atque Aposto
172쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. I. 342larum saetus p Deinde nihil manifestius est, quam Ap i stolos multa de se & de Christo in suis scriptis praetermia
fisse, quae tamen suis auditoribus voce identidem significare potuerunt Quae ergo de iis rebus Apostoli aut Auct res ata Apostolis probati, tradiderunt, alvina Auctoritate niti certum est, cum, ut illa docerent, Spiritum Sanctum ipsis adfuturum, Christus ipse promiserit , α verbis diis,
nis non minor vis insit , non minor veneratio debeatur,
iptis,quibaa ore tantummodo traditis. Collocandi sunt in eodem gradu Judaeorum Libri, quorum auctoritatem Christus M Apostoli confirmarunt. . Subsidat igitur neresse est ingeniorum nosti orum an
bitio, ubi sese nobisesserunt ejus odi faela. De illissus piscari quidquam salsi, ipsum Deum mendacii aeeuiarem xit. Attamen α hic est aliquid iuris ingeniis nostris. Duo nimirum,aut cum laude , aut sinὲ culpa, hic in quaestionem vocari interdum possunt. Primum est, utrum qua dam in scripturis sacris enarrentur, tanquam isse contigerint, an tan uam Parabolae, atque Allegoriae Is enim
etiam mos fuit sacris Auctoribus , atque ipsi hominum Magistro Iesu, utaliquam veritatem sive hinoricam, sive moralem, sub allegorico velo, di sub Parabolis, Poeties'; ifiguris ingeniosa gravitate referrent, quo illa documenta vidulatus haurirentur, Et firmius ab auditoribus retinerentur. Quam re sese consuetudini ct ingenio orientestium populorum accommodarunt , quibus majori, quam apud alios populos, in pretio furee, imo sunt adhue, talia eruditionis condimenta. Ita dubitare quis potest absque Dei revesantis injuria,vixerintne reipsa Iob, rarus memdicus, de Filius prodigus, atque alii quidam celebres in diarinis Libris ; an potius eorum vita α acta sint Parabolissimis tantummodo accensenda.
Alterum est , licere inquirere modum, quo aliqua in miroque Testamento accicierint, ct facta fuerint; quod sativa Historiae fide praestari potest. Atque hinc magna qua
monum seges Interpretibusiacris enata, dum quisque m dum istum congruentiorem menti divinae Scripturae excogitat Sed utrobi'ue cavendum, ne longius quam par est excurrat ingeniorum libido. Traditio consilienda est, Et Sanctorum Patrum terenda vestigia, communis
E fiae expositio ante oculos perpetuo habenda , sicuti sapientissim. statutum est in Tridentina synodo,d: Maj res nostri ab ipsis Eeclesiae primordiis commendav&e. Ea de causa mala acceptisuntinon quicumque novas in expo-
173쪽
sitione divinarum Literarum opiniones adferuntiaut liteis ratem sensum allegorico praeferunt, sed qui jam receptas in Ecclesia Dei interpretationes tanquam certas ct unitaveras , contrariis enormibus sententiis propositis imis
probavεre An ab hujusmodi semita aberrarint,qui Job,dit Tobiae gesta in Dramata , ac in Allegorias amandarunt , uaeri posset. Certε non Mes inter nostros audiεre quo am Thomas de Vio Cardinalis Caietanus, vir nihilomi nus aeterna laude dignus, di alii quidam,quod nimia liberistate in Genesi explicanda usi sunt, ct a veteribus pauid nimium discessere. In his omnibus non scientia tantum, citeruditione, istingenio opus est, sed etiam prudentia. Pruis dentiae autem leges vix longo sermone expediri queunt,
aut sutem hic non debent , cum ad alia sit festina
Historia Ecclesiastica, quae alteram cissem rerum ae factorum complectitur, quorum memoriam ab Apostolois rum vom aut scriptis non accepimus, alio sidere,aliis legi. bus regitis'. Et ne diu evagemur, illud continuo statuen
vel in veru, OS retusamjubenu ὰ Propheti, or Apostolis senserimum aus visio voce arariti pleris, ct no Muta , IMMostis verae resimonio uti sale nobis ope ιωm. Huius odi sententiae veritatem partim ex iis tuae hactenus dict. sunt, partim ex aliis argumentis apertissimh elicimus. Sicuti Sanctus Thomas , dc reliqua Theologorum cinhors assirmat.Articuli Fidei temporis successione, quod est
ad substantiam, crescere non possunt, sed selum quod est ad explicationem. Nimirum quod olim Deus per Filium sium, Prophetas, ct Apostolos revelavit , id unam Christianam Fidem constituit. Nihil addi, nihil inde detrahi
potest.Explicare dumtaxat sinὶ erroris periculo,quae Deus revelavit, Ecclesiae licet, immo ad eam pertinet: quae certὲ explicatio non nova dogmata invehit, sed vetera majori Iuce donat, aut a perversis dc novitiis interpretationibus vindicat. Lectores diu detineam, si quae Apostolorum Patrum Iora certissimae huic sententiae fundamentum praebuerunt, recensere velim. Illud tantum dicam, comis muni omnium consensu tradi Docthinam Christi omniano perfectam, nulliusque additamenti, aut imminutionis
indigam; ct nefas esse, quidquam pro Fidei dogmate hab re, quod non ab ipso Deo sive per sacras Scripturas,sive per Traditionc quasi per manus ad nos usquc transierio. Novas
174쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. I. a 43
Novas revelationes exspectandas aut suseipiendas non esse: α quamvis vel ab Apostolo, vel etiam Angeso quid , Iam novi , veluti revelatum nuper,ctveluti C istianum ogma Fide supranaturali credendum, proponatur; με. haentatione illud repudiandum esse. Novitatem inter signa erroris habendam ; de ideo Haereticos damnandos, quod . nova dogmata, novas revelationes in antiquam Cnristi doctrinam intrudere velint. Quocirea qui sibi facultatem . arrogant proponendi nova de Fide Christi dogmata, exi
guntque . Fidelibus illum assensum , qui certis Dei Reu lationibus uniς. debetur: id sibi licere putant, quod Romani Pontifices, Concilia Generalia, ct Apostoli ipsin
quaquam licere conceptis verbis fatentur. la hanc rem l Mncii prae carteris Tertulimus & vincentius Lirinensis,d: Coelestini ac bonis Romanorum Pontificum Epistolae , ut alios Pontifices Maximos, Concilia, ac Patres omi
Quae cum ita sint,quis non intelligat, nulla haberi posse Di praeterquam enarrata in saeris Scripturis, aut per i Eitimam Trmitionem vulgata , quibus adhibenda sit sint ranaturaIis Fides Si,inquam,ista faω ad Christi Reum.
ationem, aut ad Apostolorum Traditionem per germana antiquitatis monumenta referri nequeant, ct post aevum Apouolorum contigerint: certa quidem esse hominibus,
ct Medignissima possunt , at nequaquam effagitare . Christiano populo divinam Fidem. Nam qui dicatur Christus ea revel*sse, Aristoli ea tradidisse, quae nondum acciderant, ct occulta mitus Ecclesiae fuεre ad eum usque .diem, quo in rerum universitatem emersεre t Praedicendo tantum poterat hujusmodi facta Christus revelare Λpta: stolis. Sed ubinam istarum praedictionum vel unum ouugium in sacris Libris in Traditione legitima 'Ab hisce propterea factis non revelatis dogmata Fidei revelata long. disserunt Scilicet dogmata ex natura sua iam revelata a Deo fuerant, ct iam dudum aut expressa,aut non admodiam obscvia significata Ecclesiae. Fortasse a
multis ignorabatur aut minimε advertenatur, aut nequaquam credebatur ejusmodi Revelatio 3 at Revelatio, nihilominus firma per se constabat, tametsi varia de ipsa homines nonnulli sentirent. Quando ergo Lcclesiae placuit de illa Revelatione certos facere Fideles, nihil illa novi , quo ad doctrinam ipsam, proposuit, sed dumtaxat quoad homin quosdam ea de re antea aut incertos,aut igna.
a. Ita Spiritum Sanctum .einc Fili ut procedere.
175쪽
Animas Sanctorum, statim ut . corpore exierint, Deione donari; omniumque animas, non ex traduce esse, sed singulas in singulis cor ribuS creari,oli in Deus revelavit. Diu 1 nonnullis de istorum revelatione dubitatum ac dis putatum est, ct licuit disputare, cum nondum Ecclesia voritatis custos ac intereres quaestionem omnem sua senis riasu isset. Ecclesiae autem sententia id tantummodo
statuit, quod certissimh a divino Spiritu Prophetis α Ap stolis revelatum jampridem fuisse sibi constabat, tum divinis Scripturis, tum Traditione consulta. verum eo peritinere nemo dicat facta,de quibus cum certum est,nihil es, Apostolis scripto aut viva voce traditu,tum certissimu est, ipsa post Christum dinpostolos accidisse.Aut nova hic emcuitare ut falsam obtruderea evelationem i necessum esset: quod α 1 Religionis verae, ik ab Ecclesiae veracis ri tura, atque instituto nimis abhorret. Non igitur ista tamquam antiquit a Deo revelata, Ecclesia definire potest, non igitur supranaturali Fide credenda sitnt certa. Alterum argumentum nobis experientia suppeditabidi omni perieulo errandi Ecclesia caret, ct nunquam reipsa
erravit , eum de dogmatis aut factis definiendis agitur, quae sibi divinitus revelata innotuεre. In iis autem Actis, quae Apostolorum aetatem subsecuta sitnt, auUer Tradiationem 1 Christo atque Apostolis nuntiata fuisse non comitat, Melasia, ct summi Pontifices falli possunt, reipia
quandoque errarunt.Consequens ergo est,taclesiae ct sue- cessoribus Petri , non eam quosve 1 Christo adjunctam fuisse praerogativam, ut ejusmod 1 facta decernere possent, non secus ac fidei dogmata, certissimo calculo. ocirca selemnis Apostolicae Sedis regula est, Patrum ac Theologorum consensu firmata : omnia, quae in Conciliis etiam Generalibus geruntur, exceptis fidei causis, retractari pos se. Et hue referenda sunt Sancti Augustini verba Lib. 1 cap. 3. de Bapt. eontra Donatistas a nobis superius expensa , quibus innuitur , ipsa Generalium Synodorum d
cretasaem a sequentibus emendari, dum aut experientia, aut novis documentis aliquid innotescit, voci ante, latuerat. Deinde, licti huius generis sententim ac iudicia mutationi obnoxia sint, atque emendationi: id tamen viatio, aut dedecori verti non posse Ecclesiae, sive Religioni, cum ea tantum firma ac immmobilia fore Christus pollientus fuerit, quae ad doctrinam, S ad facta a se, vel suo jussu revelata spectant.Stetit hucusque in Ecclesia, ct nunquam
vacillabit hujusnodi doctrina, ct fictorum revelatio. Si
176쪽
IN RELIGIONU NEGOTIO. Lib. I. ν s
in aliis 1 veritate declinabitur, erit hoc hominum infirmi tati tribuendum, non Christo, qui sua promissa aeternum ct fideliter implet. Me ergo , nonnulla in hanc rem proferamus exempla, elim de plura, ct illustria, oc obvia sint passim. Primo in judicandis pessonis ita se Apostolica Sedes , α Concilia, cie
Catholiet semper gessere,ut iudicia sua non arbitrarentur, aut esse vellent paria auctoritati, atque immobilitati divini Verbi. Nam ct ea ad incudem rursus revocabi, atque emendari siverunt, oe melioribus documentis allatis in ditaversas i prioribus abiere sententias. Paulus Samosat nus in primo Antiocheno Concilio absolutus , in altero damnatus est. Arius ipse de Ariani, post eorum damna tionem a Nicaeno Concilio promulgatam , innocentes quodammodo declarati sunt, sic in communionem restia tuti,id tolerante Ecclesia. Innocentiam Athanasii, de Maria celli Ancyrani,Julius Romanus Pontifex ocSardicense n cilium statuerant ; eorum tamen causas iterum expendi, Patres, summique etiam Pontifices passi sunt. Marcellum reum esse atque haereticum illustres viri postea contenderunt.& in primis Basilius MUnus. Neque, minus ceIebris fuit Caeelliani Carthaginensis Episcπi causa Lis eidem
contra accusatores Donatistas adjudicata fuerat in Roma no Concilio, praesidente Melchiade. Obtinuerunt victa partis querimoniae, ct accusationes, ut in amplissimo Area Iesensi Concilio rursus audirentur, re quanqu*m pari su cessis pro Caeciliano pronuntiatum re ibi fuerit, adhuc ra men non recusarunt Africani Parres , ut eadem eausa donuo Carthagine pertractaretur, damnaturi vel post momtem Caecilianum , si crimina opposita vera deprehenderentur. Cur non ει memorem Zosimi Romani Pontificia acta,qui 1 Pelagio Haeresiarcha circumventus,in ipsius au-xilium, S pro illius innocentia , ad Africanos Episcopos reseripsit i Theodoretum, stam heodorum Mopsuesteianum, Gothestalchum, aliosque celebres viros in quibus dam Conciliis damnatos, in aliis absolutos legimus , ut jam patere possit, Concilia ct Ecclesiam in huiusmodi factis definiendis neque imperare velle, neque exigere posse aertissimum a nobis Fidei divinae amensum. Secundo , immunia ab errore non sunt Coneilia, si
Oecumenica, in auctoribus Librorumdignoscendis. Cemth per multa tacula ne dubitatum quidem est,quin Dion sto Areopagitae Apostolorum aequali tribuendi essent Liώhri, qui sub ejus nomine circumseruntur. Nostra tamen aeK Patrum
177쪽
, ε' DE INGENIORUM MODERATIONE
Patrui I aetate usus Critices restauratus, ii non omnibus Interarum Professoribus,sialtem omnibus viris emunctae naris permalit,eos quidem libros plurimi faciendos,sed tan . tam antiquitatem non redolere , quanta hucusque vulgo tributa ipsis fuit. Illustriores etiam masorique in pretio apud Latinos mise plurimae Clementis , aliorumque Ro.
manorum Pontificum ad Siritium usque Epistolae Sed ithtudium saeculorum persuasio proximὶ praeteritis temporibus profligata fuit, ut Isidorus Mercator, sive Peccator,ntilli amplius imponat, nemo sit cordatus,cui scripta illa supposititia non videantur. Idem dicendum de quamplurimis aliis Libris, aut suppositis, aut incauth tributis Ignatio, Athanasio, Augustino, Hiζronymo, alimque Patribu ict tamen hujusmodi Libros non provincialia tantum, ieci ipsa quoque Oecumenica concilia oc septimum praesertini habitum Nicaeae, Pontifices Maximi, ct innumeri Scriptores tanquam legitima eorum Patrum monumenta olim adhibuε . Tertio, in sanctorum hominum gestis, reliquiis atque miraculis recensendis,live proponendis,plus quam humanam fidem Catholica Ecclesia exposcere non potest. Quae enim monstra, quaeso,non irrepsεre in veterum Historiast Quae conficta non fiaὁre aut ab improbis, aut apiis i o.
storibus, ut sanctis Martyribus, Confessioribus , aliisquo ReligionisChristianae illusti ibus Athletis major veneratio infama apudposteros quaereturi Inauditi etiam ante in lites Ecclesiasticis Diptychis inscripti fia re. Simeonis Meis taphrastis spissum opus legere juvat, fabulis uberrimὲ re
fertum. Neque iis carent Grmorii Turonensis, Gregorii Magni, vincentii Bellovacenus, Antonini, aliorumq; Η siographorum volumina. Nam quo magis ignorantialiterarum oblivio obtinere inter Christianos coepit,aut eos: eurior facta est impostorum audacia, aut minus cauta a. horum credulitas. A quorum erroribus cum satis sibi non caverint piissimi alioqui ct celebre viri, factum est, ut in ipsa Templa, in ipsas ad populum conciones,in precum liabros, in Romanorum Pontificum Epistolas, penetrarint nonnunquam hujusmodi commenta. Et quiἡem a doctis Viris, ct a Baronio praecipuὸ, multum operae collocatum est in purgandis Historiis, Martyrologiis, 2 Breviariis ab ista Reee sed quae in immensum excreverat , nondum prorsus expugnari se passa est , dc modo temeritas absit ,
modestusque Critices usiis in consilium advocetur, nostris futtirisque ingeniis erit hic , in quo se utiliter adhuς
178쪽
Dentove ire cxteris capitibus Histori: φ Ecclesi istieat hspiritu lancto non revelatae , st ab erroris periculo divini rus immunem Ecclesia Catholica nondum censuit Diutis illa opinio interChristianos invaIuit,non sinὲ divino prodigio a XXX. Interpretibus sacras Scripturas in Graecam Linguam fuisse eonversas. us subinde Hieronimus Omnium ferὲ qntiquorum Patrum hac de re sententiam ta inom vit, ut ab illa iam plςrique prornis distesserint, aut saltem de hujusmodi fasto dubitandum consentiant. Ad haee celeberrima olim fu8re, dc ab quq haesitatione ubi que excipiebantur, quae de S. Jacobi in Hispaniam advςn.
tu, de *ncti Dionysii Areopagitae Epistopatu in Gallii si de i
seliis Martialis Lemoviccnsis, aliorumque Apostolorum α Martyrum,qui primi varias genteν Christi σοὶ ina imbuerant, confidentissimh narrabantur. Nemo dubitabat
de splendidis tot Ecclesiarum ut Religiosorum ordinum originibus; de Lepra, Baptismo, re Donatione Constan , lini, de Ieunculis Beato Lucae adstriptis, de pol sanctae Ur, , sulse in Martyrio melabiis, de veronica , de Marcellini Romani Pontificis lapsu, is: sinuessano Concilio, allistrue id genus innumeris. At isu nunc falsi coarguuntur a cio ctissimis viris, aut saltem non ea esse exploratum est, sutibus tam facili sit fides adiungenda, cum Historici praestan
tiores,dc veneranda antiquitas, Sc temporum series iisdem sive aperth sive tacith adversentur. Reliat igitur, ut ex istis, tum rationibus, eum exemplis solligamus, immutabiles non eri, neque esse divinatide certissenas de factis non revelatia in Melesiastica Historia sententias. Neque hisee factis eam, qua mapte natura carent, divinam auctoritatem, di inconcussam certitudinem eommunicare possunt vel Romani Antistites per sua di ..plomata, atque edicta , vel Synodi Oecumenicae per sua decreta, vel quisquam alius quamvis destrina, veracitate, ac pietate conspicuus. ocirca non Haereticis illico a sensendus non infamia , non poenis iustissimὲ ab Ecelera, , in illos eonstitutis, qui fidei dogmaxa negant, aut a fide omm deficiunt,quisquam erit mulctandus, quod huiusmodi narrationibus eamdem ipsam fidem praebere nescit, si stiam recuset, quam praebet, ct omnes novimus ess Praebendum , narrationibus coelo
179쪽
ιο DE INGENDUM MODERATIONE CAPUT XVII.
Ut aliquoilfactum ide*pernatural redendum flatuatur ,
qua conditiones requirantur. Revelationes quarumdam
sanctarum muliιrum ad fidem non spectant: Neque Canoni eatio Sanctorum. Traditio necessaria,ut aliquod factum tanquam pertinens a sdem decernatur. An Immacularam Deipara Conceptioramstatuere post Ecclesa.
T IT autem, quae sint Ecclesiae,quae ingeniorum jura, cum de factis historicis agitur, manifestius innotescat , dicendum nobis videtur , duas conditiones planὲ exigi ad certam eorum definitionem. Sinh istis neque a nobis efflagitare Ecclesia poterit, neque nos adhibere supranat xalem fidem debebimus. Altera est , ut quae definienda sunt ab Ecclesia, sive jam definita videntur, Christus reve- Iare potuerit, live, ut melius dicam, voluerit, aut ab Ap .
stolis, dum in vivis erant , tanquam a Christo ct Spiritu Sancto accepta , potuerint tradi ct nuntiari populis , ejusdem Spirit is Sancti iussu. Altera est, ut liqueat, quae ita a Christo revelari, ct ab Ap olis tradi potuEre, reipsa revelata, aut ab Apostolis tradita fuisse quod liquere non potest , nisi eorum legitima Traditio habeatur in
Ecclesia Dei. Utraque conditio necessaria est. Nam si aliquod factum a Deo non revelatum adjungere liceret Gdei dogmatibus, jam Christianae Religionis d ina n
vum quotidie incrementum acciperet, ct novi indies λdei articuli creari possent : quod cera inter Catholieae Ecclesiae homines nemo licere arbitratur, ct a verae Ee.clesiae dogmate abhorrere omnes fatentur. Deinde , etiamsi a Christo atque ab Apostolis revelari facta potuerint, non continuo revelata fuisse constat. Ac proinde si desideretur eorum Traditio in Patrum monumentis ι fi ipsa Traditio Antiquitatis iusseagio non comprobetur , immo si improbetur aut si tempus certum assignari pos-st,quo ejusmodi facta antea inaudita coepta sint venditari e quis ad auctores Apostolos talia referat ρ quis ipsis eamdem ae Evangeliis fidem habeat, habend4mve putet De Christi atque Apostolorum gestis praeter ea , quae in
180쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO Lib L et s
in Canonicis Scripturis contineotur, α ex antiquissima ac germana Traditione accepimus, quamplurima alia olim ferebamur. Evangelia quoque alia , α alii Apostolorum Actus emersere antiquitus Quibus tamen quippe constam ti ae legitimi Traditione carentibus, aut ademit, aut numquam addidit fidem Ecclesia vera. Quaecum ita sint et Primo, intelligimus , quascumque revelationes de Servatoris nostri, aut Deiparae Virginis , aut Apostolorum gestis , aut etiam de quibusdam dogmatis , accidisse legimus, postquam vivere desierunt oIi . nunquam incensum divinae docti inae referendos esse. Nonnullas quidem Revelationes , ct Prophetias fidotibus interdum a Deo concedi potuisse post Apostolos, ct adhue posse , apud nos doctrina fidei est ; edque referri
possunt verba Ioelis a.18. a sancto Petro citata in Asstis Α-postolorum 2.37. Posthac sundam spiriιummo uper omnem camem , Spresbetabunt i vestri , Θ l a vestra fenominae. somnia somniabunt , Θjuvenes vestri v. anes vide M. Multas etiam ex his revelationibus, Vitionibus, ac prophetiis,exacto iam Apostolorum aevo,contingisse narrane sancti ac probatissimi Patres , easque experientia non inanes , non confictas subinde testata fuit. Verum eas ad facta duntaxat peculiaria, ct ad singulorum fidelium utialitatem ac solatium, non autem ad generalem EccIesiam , neque ad certam dogmatum fidem pertinere constat. Verae esse possunt 3 certae penitus, ct Ecclesiae Dei necassariae esis non possunt. Id circo , etsi revelationes quarumdam sanctarum mulierum , Brigittae , Catharina Bononiensis, ct Catharinae Sesaeniis , Angelae Fulgin iis Hild ardis,Gertrudis , dc aliarum aut laudaverit , aut toleraverit Ecclesia : nemo tamen Theologiae melioris
conicius, huciisque fuit, qui certitudinem Fidei Catholicae ipsis additam fuisse autumavit, immo nona marit. Concilia ct Ecclesiam universam auctoritate carere sim, Ita decernendi, tanquam indubitata & certissima dogmata Christiano populo credenda. Neque alia de causa damnati olim Cataphryges,& Montanistae, quam quod noVas de tribus Quaciraget imis celebrandis, de secundis Nuptiis abdicandis, de pace majorum criminum reis deneganda saliisque de rebus revelationes instar necessarii dogmatis proponerent. Mare deinceps Cataphrygum nomine hsanctis Patribus It notati fuere , qui novas, non de aliquo
peculiari facto hoc enim coelitus contingere posse , α quandoq, contigisse,exploratum habemus) sed de aliquo' K. 3 dog-