장음표시 사용
181쪽
dogmate revelationes inducerent. Quae vero visiones aereuelationes de Christi ae Deiparae gestis , dum in vivis essent, cireumferuntur, ideo toleratae, quod nihil sacris Scripturis ac Τtaditioni anti'uissimae contrarium pereas adferebatur. Caeterum, ab iis in sacram doeti inam inve ahendis, atque adhibendis, perpetuo abstinuere sapientis smi Pontifices, ae sancti Patres s atque Scriptores eximii , qui etiam revelationes veras falsis dissicith distingui posse
aiunt, ct longe ab ea opinione fuerunt, ut id genus facta sine dubitatione accipienda crederent. Eam in rem omniis tam pruecipue legendus magnus Ecclesiae ct Universitatis Parisientis Cancellarius Joannes Gerson. Secund3, ad Ecclesiam, ad Generalia Concilia , ad APostolicam sedem pertinet, in sanctorum Canonem referre homines consummatae sanctitatis gloria, dum viverent, ulustres ot post mortem miraculis claros. Disciplinae legeseoruin cultum ita indicere possunt, Et ad universam Ec-Hesiam extendere, ut non solum pium ac laudabile sit,huiusmodi sanctos invocare , ct sibi adsciscere patronos Milud Deum , sed etiam impietatem sapiat eorum cultum mprobare, atque contemnere. Quare a suspicione Haeresis ille non absit,atque intolerandam, oc poenis dignam tein meritatem ac impudentiam prae se ferat,qui rite Coelitum Catalogo adscriptos explodat, ct in iis, ut aiunt , canonirandis Ecclesiam reipia , ct Romanum Pontificem errasse
dieat Stispicionem Haeresis memoravi , non autem Haeresim formalem ui quippe non video qui conciliari possit eum certissimis regulis hactenus traditis eorum senistentia , qui firmissimo assensu , divinaque fide credem dum censenti Ecclesiam aut Romanos Pontifices talia de . eernentes fatu nunquam posse. Videant ipsi, an non indet quatur, novas revelationes, nova de factis dogmata in Ecclesiam induci quod abhorrere a Catholica doctriana ct ipsi non negant. Nam quae argumenta pro sua opinione producunt, aut nihil, nimium in ista quaestione probare, facile cognitu est. Sunt verba Christis aiunt nonnulli apud sanctum Ioannem XVI. - Dene
non omnem procul dubio veritatem 1 divino Spiritu nobis revelandam, ex omnium interpretatione perspemum est; sed omnem tantummodo veritatem, quae ad salu hominum, S ad verae fidei atque Ecclesiae Catholicae ritegritatem conservationimque neeessaria sit quomodo
Vtio dicamus i necessarium hominibus . fidei . Ecclesiis
182쪽
osse eultum novi alicujus sancti, fidemque de ilIius beat, tale coelesti l utile est,non necessarium,ita ha re, ista seiam. Innumerae aliae veritates sunt, quas novisse in utilit tem Christianorum cederet; ct illas tamen certo decernere , nunquam sibi tribuit , aut tribuere potest Ecclesia. Neque vero , etiamsi in re tanti ponderis an errandi periculo immunes non credantur Synodi universari , ct R mani Pontifices , ejusmodi inde consequuntur incomm da , ut oporteat inauditam antiquitua opinionem amis
Attamen inquiunt aliqui, ludibrio exponeretur Eccla. ει sancta Dei, atque a spiritibus tartareis irrideretur , si quos perpetuis in inferis cruciandos , tanquam sanctos
an terris colendos proponeret. 4d haec aburedus error foret, eorum poscere patrocinium in coelis , qui Deum iratum experirentur in inferis. tamen omnium il-
Iud solum suadent , Romanos Pontifices, i Ecclesiam , nulli diligentiae parcere debere, quo fiat, ut Beatorum albo tantummodo inscribantur homines absoluta pietate in sanctitate,& miraculorum gratia ver. conspicui, diminiis reliquis dubiν sanctitatis. Ceterum fi in his conting ret error, inuem certe,modo rite peracta sit Canoniratio. contigisse nemo unquam ostendet, dc contingere posse dissicilimum putamus ) nihil probi in Ecclesiam , aut in Romanum Pontificem recideret, eum sacrorum Past num coelestis praerogativa sita sit in immunitate non ab omnibus erroribus, sed ab erroribus in doctrina Christi,
in factis per Apostolorum calamum aut vocem traditι
Ecclesiam in aliis Alli posse iam vidimus sine dedecore
suo, sine fidei detrimento. Quis autem nescit, tot Sanctorum Relictuias publico donari cultu, ct Romanorum Pontificum,aliorumque Episcoporum, oc interdum etiam a liquitatis diuturnae auctoritate probari : quas tamen quiterto fidei divinae assensu credendas esse assi et germanaeorumdem Sanctorum Lipsana,plene a veritate absit.Prmterea neque privatae Ecclesiae,ni , EccIesia universa in tot Sanctis recipiendis, quorum nomia nunc in Martyrologia is occurrunt, eam adhibuere diligentiam , quae nunc Romae adhibetur , ut de eorum sanctitate confiet. Et tamen hi palam coluntur, neque inde suspicamur grave malum in Ecclesiam effluere. Exempli causa licuit Ravennatibus , Mediolanensibus, Parisientibus, Lugdunensibus suos colare aut Episcopos , aut Cives sanctos , cum tamen Ecclesia univeris , aut Romanus Pontifex nondum de certa
183쪽
eorum beatitudine iudicasset. Nunc etiam cuicumque Iiacet numerum ingentem Sanctorum colere in Romano Martyrologio desicriptorum, quanquam non praecessierit Canonigatio solemnis Sanctam quoque feminam Veronicam, Virginum S. Ursulae, Sociarum undecim millia , aliosque hujusmodi Sanctos Ecclesia olim toleravit, ocadhuc tolerat, tametsi an unquam fuerint , nune doctiitanni viri non injuria dubitent, ct de aliis nonnullis dubit re licitum putent Similiter neque ad fidem spectat, in sinfulis Hostiis , quas adorandas populo Sacerdotes exhient, contineri vivum Christi Corpus, ct Sanguinem. E rores igitur, ct incommoda ex his potuerunt, pos sunt adhuc accidere. At non ea sunt, ut eorum causa D dari , aut deficere Religio vera , aut rugas inde contrahere possit. Isti sunt , ut Scholarum Vocabulo utar , err res materiales , cavendi quantum fieri potest, sed nullum animabus periculum , nullam verae luclesiae infamiasti
crean tes. Orationes autem nostrae, cultusque noster, Veicum rogamus, atque Veneramur quempiam , quem cc
litem putamus, semper ad ipsum Deum feruntur in quo rogando, atque colendo fieri non potest , ut fides aberret. Quamobrem , si re in Sanctorum Canonigationem ejus. modi materiales errores illaberentur, nihil mirum foret. Sed tamen ritus iste ab Apostolica Sede eo nunc peragitur accurato diligentique studio , ut pi i credendum sit , nullum ea in re errori locum fuisse, aut deinceps futurum. Non necessario igitur , sed tamen creaenaeum sis , ut inquit S. Thomas , quodlibet. Lib. 9. are. I 6. quod eo etiam in his juricitim Eccles a errare se a. Haec nobis aequissi,ma , haec pia videtur sententia, e in hac ipsemet Sixtus IV. fuisse videtur , dum catalogo Sanctorum adscripsies Bonaventuram; inquit enim in sulla: On dentes, quod
iubae Canen satis v non peremttas Nos Deus errare. Altera sententia quibus firmis rationibus , quibus Scripturae ct Patrum sitffragiis fulciatur, nondum invenimus, dc Potissimum si. verum est quod ab aliis didici , nempὶ exstare in antiquo Ceremoniali Romano Lib. i . Sect. 6. Cap. 2 fodimulpna Canonizationis, in qua protestabatur olim summus Pontifex, se per actum Canonizaιionis non .mendere aliquid facere , quod se contra em, auι Ecclesiam catholicam sive
Terrio, verum quidem est , certo minimὲ fallaci Ecclesiae decreto sanciri posse nonnulIa, quae ante Apostolorum mortem evenere , cum ista revelari a Christo, aue
184쪽
IN RELIGIONII NEGOTIO Lib. I. iss
spiritus sancti iussu ab Apostolis tradi potuerint. Sed tuna errore id fieri continget , si de faliis agatur,' ad Historiam Christi ct Religionis intimε spectent, ct ad E
clesiae aedificationem conducant. Non enim veri videtur
similE, Christum ejusque discipulos inutilia revelasse . seu tradidisse posteris , Spiritum sanctum suae sponse, adfuturum , ne in hisce supervacaneis erret. Deinde neces.sum est, ut ejusmodi factis constans antiqua', segitima Traditio adstipuletur. Id quoque exigitur in dogmatis sanciendis, quanquam ista unum ex altero sieph neces rio pendeant: quanto ergo magis id exigatur in factis , quae contingere vel non contingere aequὸ potuerunt , α revota contigisse non aliunde haberi , quam ex Histo. ria ae Traditione potest Illa porro legitima satis , re gemmana antiquistimae rei Traditio minimὸ appellanda est , cum post secula multa a Christo nato res quaepiam nare ri coepta est , tota antiquitate silente , Patribusque, ' Historicis omnibus ante illud tempus nullam eius rei mentionem , vel cum possent, ac deberent, facientibus. Augebit etiam falsi suspicionem, si primus ejus narrationis Au-bor aut Graeculus fuerit,aiit alius quisquam rudium tem porum Historicus, aut ineptus aliquis uriptor, a quo h minum senere, utpote omni Critices praendio sepe destituto, tam facit. plerumque fabulae re nugae, quam ipsa vora adoptantur.
mare , etiamsi non pauca vulgis serantur de Apostol rum peregrinationibus, ct obitu, de parentibus Deiparae, de Marthae ac Mariae blagdalenae post Salvatoris mortem restis, de multis pertinentibus ad tres Magos ad adoran. um Christum infantem olim profectos, de alia hujusmodi, quae Apostolorum Traditione contineri poterant . quandoquidem tamen antiquaqprobata non adferuntue hujus Traditionis monimenta , immo in ipsorum nam ratione fabularum vestigia sublucent . idonea Ecclesim fundamenta non suppetunt, ut ista sinὶ erroris periculo vera statuere possit Multa etiam sunt,quae definire non d
beat Atque hic fortὲ peti potest, an jus sit Ecclesiae decemnendi tanquam fidei dogma, beatissimam Christi Matrem sinὲ macula originali fuisse conceptam. Tale jus ipsi esse, absque haesitatione assirmandum est , si aut per lepiti.
mam argumcntationem ea Virginis praerogativa h divinis Scripturis deduci, aut ex probatissima ct constanti, d. antiqua Traditione Patrum comprobari possit, neque enim quisquam in Thetologia poritua firmisimu decretum K s inniti
185쪽
Iimiti posse arbitretur privatis quibusitam revelationaribus ,aut apocryphis Patrum scriptis, aut iis tantummodo argumentis, quae a congruitate appellantur. Ita rectissim. ab Melesia contra Helvidium ct Jovinianum quarto vulgaris I x seeuto constitutum eit , perti nere ad fidei Catholicae dogmata perpetuam eiusdem Deiparae virginitatem, quam etsi divinae Scripturae aperte non assemarent, vetustissima tamen totius iactesiae Traditio ab Apostolis usque derivata certam faciebati ubi ergo par Traditionis Apostolicae auctoritas adiit, de non potius stene contra plurimi Patrum: dubium nullum est, quin decreto divinitus Orto stabiliri possit immaculata Virginis Conceptio , uti etiam quae nondum satis certa de ipsius mori te sive assumptione in coelum feruntur ue cum utraque in. terim fit quidem Pietatis , sed non necessitatis , credere
Sed iam dieat aliquis : Si certa non sunt Ecclesiae de tot factis iudicia , ct error intercedere potest : ergo liberum nobis erit iis, dum talia proponunt, vel addere, vel demere fidem , csedere , α non credere, de omnia quae λDeo revelata fuisse non constat, in dubium revorare. Id si facere impune oc iure possumus , quae Historiae EccIesiastico pars 1 temerariis ingeniis iam sibi non timeat 'Immo quid non timeat ipsa Religio 8 Nam facta quaedam ostendere est , quae quanquam a Deo revelata fuisse non
appareat , attamen certa credenda sunt , atque creduntur , quorum unum praecipuε est , 'm elige Prari A te rem Gomentem M. qui tanta cum sui gloria . ct christiani gregis utilitate in Romana Cathedra nune sedet. Id si negare fas est, qui etiam fas non erit negare, ct tanquam dubia rejicere , quae ab ipso Pontifice in fidei de morum doctrina sanciuntur l Fae etiam , certo non constare ,
Zaenam Generalia Concilia legitima sint: eorum de fide
onstitutiones illico nutent oportebit, neque credendae erunt erroris prorsus expertes Alia deinde incommoda eo sequentur, quae totam Christianae Religionis certitudinem , ct Eccletiae regimen brevisusque deque Vertant. Et haec quidem maximi momenti obstacula sunt . in quibus removendis operae pretium est diligentem ponere curam. Ita siquidem omnium sententiarum, sed earum in primis, quae ad Religionem spectant , temperanda est traliatio , Di extrema utrinque posita sedulo evitentur. Hanc autem
gravissimam simul de dissicilimam Quaestionem Capiti sequenti servatam Volumus.
186쪽
an mediat; an potiti mediate ad fidem referendumst cre. dere, hunc ni illum esse Romanum Pontificem. Etiamsi ponas, hoc, ct alia hujustmodifacta non es credenda Ade -- pranaturali Inac tamen fides debetur decretis Conciliorum, Apostolica Sedis in materia fidelismorum ab Eccle
receptis. Eridentia 'Naturalis ct Moralis in his casibus susscis, O nos credere, ac obtemperare cogit. uam tem
rarium , ct pama dignum revocare in dubiam ejusgeneris Fata. A Non paueis annis recentiorum Theologorum ingenia
exercet ea Quaestio, mum ad fidem spectet haec propo-stio : His aui isti eo visus Romanus Pontifex. De illa altum silentium apud patres , ct antiquiores Theologos. Sunt qui immediath, sunt etiam qui tantummodo media- is fidei divinat assensu credendam censeant. Neutram senistentiam sileusque Ecclesia,aut Apostolica Sedes sito calculo firmavit. Qirare fas erit nobis quaestionem adhuc incer . tam verare , quod tamen praestanimus ea animi revere tu, quae tam arduis de delicatis rebus debetur, it1 ut Ap stolicae Sedi non haec tantum, sed omnia nostra humili o sequio subjiciamus , nullam aliam tueri Iententiam par ti,quam quae illi placuerit, de ideo ausi argumentum istud pertractare liberiori stylo, quod Roma nondum suam lite aperuerit mentem; de alioquin eam Pontificibus maximis esse mentem sciamus, ut in omnibus veritas vincat. Dieimus igitur,multis Recentiorum videri immediatὲ pertinere ad fidem effatum istud His aus iste homo verbi gratia Clemens XI. verus est Pinifex Romanuae. Ecque δε let adferri potissima ratio : Videlicet, enuntiationem particularem contineri in universali ; Sehmuniversalem Deus revelarit , particularem quoque I Deo revelatam luisse. ut enim omnes in Adam peccavisse fides nos docet, atque in hoc effato revelatum quoque exempli causaniit Salemonem pec-sse in inam; ita est in isto universali eLilato toti Ecclesiae revelato: Omnis homo riae electus ab Dcle ais δωσι orem Pere. A verus Pon ex Roman- , censendum
187쪽
is 6 DE INGENIORUM MODERATIONE
est revelatum es illud particHlare: Hic auι isti est verus Pon
ei rex Romanus. Qua in re nemo non ridet, quantae curae
sit omnibus,ut hinc nova aliqua Dei revelatio excludatur, benὲ siquidem perspecta quilibet Catholicorum habet intoleranda incommoda,quae sequerentur, si quidquam ad vetus doctrinae depositum adsungi aliquando posia credatur,quod non revelarit Deus, antequam utriusque Foederis Libri concluderentur morte Apostolorum. Huic tamen sententiae, impedire quaedam possiunt, ne assentiamur. Nam primo constare evidentius deberet, ad
fidem spectare, hoc est a Deo revelatum fuisse, integrum
universale effatum .' Omnis h o rire electus a, Melesia in Suecessorem Peιri es verus μοιifex Romanus. Quale certhhie legitur, extra controversiam esse non potest. Ecquan-
do enim aut in Scripturis sacris, aut per Traditionem revelatum est, ab Ecclesia eligi, aut eligendos esse Petri Successores ' Imo Electores, ct plerosque istius electionis rutus, ipsi Romani Pontifices pro sua prudentia ac arbitrio, pro temporum opportunitate statuerunt, suo jure, sua auctoritate usi. Hisce ritibus non servatis, Ecdesideratis
conditionibus quibusdam a jure positivo praescriptis, et
ctio interdum inanis evadit. Secundo, constare evidentius deberet, quomodo in ilIciuniversali emto, quod revelasse Deus dicitur: Omnis homori e eiactus in Peιri successorem es verus Pontifex Romanus , possit quoque dici revelatum particulare illud: Hie aut ii est verus Ponsifex Romanus. Nam cuin ista conclusio deduei firmissimὸ nequeat, nisi ex alio etiam effato , quo plenus conficiatur syllogisnus, nempe fi dicatur: Sed his auι iste ri. re ἐι electus quam propositionem ad fidem pertinere nomo dicit . quomodo quod inde consequituri pertinebit ad fidem p Certe revelatum non fuit, hunc aut illum fuisse prius Baptismo sacro regeneratum, sacrisque ordinibus
rith initiatumis sinε vi, sinε pretio, finε iniqua sectoruna
conspiratione electum. Tertio, ostendendum foret apertius, quom clo nova aliqua dogmatum revelatio non admittatur , si credenda est tanquam a Deo revelata ista propositio: His auι is est
verus Pontifex .Etenim dupIex tantum revelatio excogitari
otest,altera, quae respicit aeternas veritates, ct facta Dei cleominum iam consummata, priusquam Apostoli decederent , altera respiciens facta quaedam in Ecclesia Dei consummanda , quae sinὲ dubio praedici a Spiritu sancto potuero. Ad priorem revelationis speciem nullatenus refe-
188쪽
ratur illud effatum. Si ad alteram,oportet,ut Spiritus --ctus praedixerit, ct revelaverit, hunc virum potius quam alterum ii sacris Electoribus, ritε, α sinὲ errore, lini vitici aliquo esse eligendum 3 dc tunc ex revelatione constabit.
ne, ct non alium virum, esse verum Pontificem Romanum.Cum autem constet, Spiritum Sanctum neque revelasse olim propheticὶ , neque nunc revelatione peculiari aperire, hunc potius , quam alium in successorem Petri fuisse electum, aut eligendum: idcirco neque immediath revelata videtur enuntiatio illa His homo est verus Pontifex Romanus. neque ut certa per fidei divinae assensum imme..diaia eredenda. Ad haec si ideo ad fidem immediat. spe
etat istud essatum, quia revelatum fuit in universali essito: in immensum abibit eorum numerus , quae in posterum immediath pertinere ad fidem credenda erunt. Cur enim non revelatum quoque dicendum erit, hunc illumve Sametum Virum Canoni Beatorum adscriptum , revera in coelis regnare i cur non&Archiepiscopum Parisiensem esse verum Episcopum l cur non siugulas hostias p pulorum adorationi propositas continere verum Christi
Corpus' cur nono: huic vel illiRegi legitimε electo parem dum a stibiectis populist Et innumera alia. Certh huiusmodi effata aliquo universali essato, quod Deus revel vit, ct facto mor iter evidenti innituntur , sicuti nullo negotio quisque intelligat; certε dc ex his multa crede da sunt populis, ne debita ossicia negent , ne graviter peccent. Attamen quis haec ct alia ejusmodi immediath per fidem credenda pronuntiet,quamvis universali erito, quo innituntur, sit immediatὸ supranaturalis assensus as jungendus t Haec igitur cum necessariis consequantur, dependeant a facto,eujus veritatem a coelo nequaquam ed cemur , ne ipsa quidem tam certa reputanda videntur, quam certa nobis futura sunt Evangelica dogmata.
Praeterea celebre est facinus Stephani VII Romani Pomtificis , qui Formosum lesitimum Romanae Ecclesiae Praesulem, ab universa Ecclesia susceptum, c ejus cadavere ignominia dc flaetris assecto) ἡ cathesogo Romanorum Antiamtum expunacit ; iterumque Ordinibussacris, ut initiarentur ab eodem initiati, praecepit: e que omnia λlem. nibus Romanae Synodi votis firmavit. Nemo autem est, qui hic non legat , falsi arcessitam, ct inanem pronuntiatam a Stephano propositionem illam: Formosus est, auaraia merus Romanus Pontifex. Ergo Stephanus aut a fide exeidie,
189쪽
illa enuntiatio non pertinebat Primum nemo veritatis a. mans, i Pontificiae dignitatis studiosus dixerit ; etenim Stephaniis nefario ciuidia ct inaudito sacrilegio Petri S dem deturpavit, sed inquastioneram, non oris, , malo ea emplo no Diu vomita, erravit, sicuti ait magnus Cardin lis Bellarminus. Restat isitur, ut a fidei dogmatis illud ef. fatum excludatur , ct excludendum quoque iit in posterum. Utcumque tamen capiatur Stepnani exemplum, iulud certum est, ab aliis Romanis Pontificibus,dc ab ipsa E cIelia , neminem hucusque tanquam Haereticum misso damnatum hac una de causa , quod credere nollet , aue negare auderet verum Romanum Pontificem hominem quempiam in successorem Petri edictum. Id cernere est in tot Schismatum Historia , quibus amicta fuit Eeelesia αCathedra Romana. Q autem,quaeso, esse causa potuit, cur nunquam ad fidem pertinere hujusmodi crimen, sive
errorem,nemo statuerit,& nemo Haereticis idcirco ob hoo unum fuerit accen fitus , cum tamen ea controverita toemotus animorum exciverit, ct toties versata sit in ore αiudieiis,tum universae Ecclesiae,tum Romanorum Pontifi-
eum , & qui negat aliquem ritε electum in Successerem Pe tri , ipsum quoque neget esse verum Romanum Pontifi-eem l Non alia utique videtur ratio fuisse, quam quhd ista quaestio ad factum pertinere crederetur , non autem ad dogma, ct immediath ad fidem referri non posse. Si dicas, ab hae censura ideo solum temperatum, quddrith electus nondum ab ecclesia universia ut talis receptus filisset: nobis persuadere non facilε id possis, qui novimus tot aliis diris exceptos, tot poenis damnatos a Pontifieibus Maximis Canonieε electis, negantes impugnantisve legitimam eorum elemonem. Ut autem aliis , rationibus de exemplis hae in re paream, susscere videtur Pauli IV. Pon
tificis Maximi sententia ' Suiunquam tempore amamuerit,
edicit ille Bulla XIX. in Bullar. Rom. st haec priora verba
fere pes ν. Igitur fieri potest, ut quispiam non esse v rus Pontifex aliquando appareat, licεt Petri Sedem imple.
verit, sibique omnes habuerit obedient , dum olim Η-
190쪽
resi addictus fuisse deprehendatur. Igitur iupranaturali fidei assensus exigi non potest, quo aliquis credatur Verus
Ronaanus Pontilix, etiamsi ab Ecclesia universa receptus fuerit,quando Ecclesiam ipsam ab omni errore immunemi in hoc negotio nequaquam arbitratur ipsemet Paulus IV.
Atque in ista eadem sententia fuere antiquiore Molosi,
quanquam obiter in ea versati. Progrediamur.
Sed qui certa perfidem credenda erunt Romanorum Pontificum decreta ad dogma pertinentia i qui non liceaevorum sententiascontemnere,eorum electionem pro iubisto revocare in dubium t qui evitari poterunt sexcenta alia incomoda, si certum aliquem hominem verum Petri sit cetaxem c dere nunquam jubpamuri Et haec quidem aditeor, in causa fuEre, cur proximε praetexito seculo Schola
stici quidam Theologi ςsflagitare coeperint imediatum diavinae fidei assensum in ista quaestione, repudiata opinione minus recentium. Nisi ita crederetur, visa est ipsis nutare Melesia, de domina Catholica, quod tamen antiquiores non extimescebant. Verum nihil fortasse hine sibi atq; E clesiae timere debuerunt ingenia pusilla, nihilque hinc sibi ingenia temeraria blandiri. Quanquam enim unediath adficie ista referenda non sint,ea tamenereianda esse dicimus vera ae certa,&stare nihilominus potest smatu&decr i torum robur,d: nihil in legitimos Pontifices audere licet. Quod ut liqueat,statuim primd tanquam evidens, iam revelasse olim praeter facta de dogmata quaedam partiacularia,universales etiam quasdam regulas atq; sententias, quibus Ecclesia, desinguli homines in posterum regerem
tur,tum ut eri ianda crederent, tum ut facienda facerent, re non secienda vitarent. Universales autem illa: Regulae atq; sententiae a Deo revelatae, ut usu valeant, applicandae
sunt factis quibusdam partisularibus non revelatis, idque fit aut a Romanis Pontificibus, aut a Conciliis, aut ab hominibus singulis.Applicationemfaciendam tum novimus, sum evidentia aut naturalis aut moralis nos movet; itaq; evidentia sussiciens causa est , ut merito aliquid agamus sive credamus, imo it, credere, aut agere seph cogit, ut secus facientes non terrenis tantuanodo poenis, sed etiam aeternis sint castigandi. Fides docet ac jutipe, colendos effeparentes ac Reges legitimosue at simul non docet, hune vel illum hominem ine certum parentem, α legitimum Rogem nostrum. Attampn quia ex evidentia morali cognos: simus,qui sint isti parentes,αReges,hujusmodi particulari-applicata cogimur univexsue ficti decretum , ac