장음표시 사용
211쪽
Sed alia quoque suppetat ratio,quare ad fidem pertinere non possint Ecclesiastica de privatorum hominum Libris, verbis, ac sensibus judicia. Hominum verba aequivoca, ut diximus,plerumque sunt tum ex institutione popolorum, tum ex usu scriptorum,metaphorιε aliisque tropis uteriti um.Non unus it que,sed diversus plerumquetissensus su et t.Neque impedire iaciena potest, quominus aliena dicta aeqvivocationibus Latrarit, ct aequivocos sensus pariant. Neque hoc impedire miraculorum ope Deus voluit, audvul cum satis ipfi sit facere,ne in interpretandis explica disq; divinis Libris δε colligenda Traditione, di propnnε- da vera doctrina, errare possint legitimi Eccletiae Catholi. cae judices.Hinc est, quod Ecclesia ita statuere non potest , unum quempiam sensum verbis alicujus Libri. sive propositionis inessedit alius sensus subesse n5 potuerit,ac ponsiti quanqua simul ac statuit, quodnam dogma sub iis veris his ae sensibus claudi ipsa arbitretur, ipsumq; damnat;d bitandum amplius non hi, quin recte ct fine errore dam. natu illud dogma fuerit Experientia ipsa his si, agatur. Certh Meleta enumerationes easdem secundum varios sensus acceptas,nunc aderobavit,nunc improbavit, ch e dem omnino verba modo adversita est , modo amplexa, prout ipsi visa sunt signare aut pravam aut rectam doctriisna.Ita celebris illa thesis: ori us est νηπι ὸDin.ωιε - unurri Trin.ωωpassus s,ab Hormisda Romano Pontifice alu's Catholicis rejecta primo fuit, uubd ejus sensus ad Eutychianam Haeresim accedere crederetur,ct ab ipsa significari,divinam naturam humanis doloribus ae infirmitatibus ruisie obnoxiam. At subinde eamdem thesim uti Catholi. camrecepore Ioannes II.&Nigilius Romani Pontifices e qOecumenica Synodus V.cum nempe in Catholico sensa inepta fuit,ct credita veram Ecclesiae Catholicae sententi. - ωnare,atq,exprimere In Synodo Antiochena vocem auson Episcopi comylures proscripsere, in sensu Pauli Samosateni acceptam micaeni ver5 Patres in sensu Cath Leo consecrarunt,Ita& tempus fuit,quo Variae circa incam nationem sententiae secundum varias illarum intelligent,as math aut benὲ sonabant,Cum Pelagii Literae e Coelestii Libellus de gratia Dei coram Zosimo oc Romana Synodo lectus fissiet Ubeltas His Caisiacus asusest,utii scribit S.A gustinus Lib.a ad Bonifactu Papam Cap.7 ita ut Zosimus, pro fama utriusque Haeretici solicitus,non sine aliqua in-dimatione ipsos purgarit apud Astisanos Patres,inqDiena 4. nox σι -- quo Laesoauvia seminam fraestem
212쪽
IN RELlGIONIS NEGOTIO Lib. I. a a
missum Verum Paluius nomine gratiae non peeuliare Dei donum animae infusum,sed legem,doctrinam, exempla Christi itaq; externa adminiciua intelligebas. De hoc sensu monitus Zofimus ab Africanis Patribus dprobatos arith libros , eorumctue Auctores anathemate feriit,ab E Elelia eiecit. lius alia in hanc rem exempla cons rere veliin qu .sus videas , in assequendis privatorum Lubrorum , vertiorumque sensibus tali certa non esse Ecclesiae iudicia. ut divinam fidem exigant, cum tamen in eis. ide temper sit divinitus certissimum de doctrina iudicium. At inquiat aliquis: Ergo, si erroribus obnoxia est Eccle-sa in damnandis privatorum Librorum sansibus,nullam hujusmodi iudieiis fidem habere debebimus. Ergo liberuerit unicuique, alitereosdem Libros , ct privatorum hominum dicta ac verba non secundum Ecclesiae interpreta . tionem ed pro intelligentia sua,explicare, adeo ut super sua quoque dici possint huiusmodi decreta. Ergo mastra tot iαibus Apostolica Sedes percusserit resuctantes adhue Jaiisenianorum reliquias, immo parum aeque praeceperit , at V. Jansenti Propositiones in sensit ab emie Jansenioi tento proscriptae, non ore solum, sed corde etiam a fidelubus ejurentur. Ita argutentur quidam plendida in speci*sed fallaci elanh ae temeraria consecutione. Dieimus igiatur,no exigi ereth,ut divinae fidei assensu eredamus,homianem quempiam ab Ecelata , sive ab Apostolica Sede, in quam Haereticum damnatum,reipsa talem quoque esse in conspeetii mini Dei ujus unius est hominu corda scriDtari ; aut revera alicujus Libri,sive Auctoris verba id sen re, quod damnatum ab Ecelesia fuit, eumque habere se sum, quem Ecclesia ipsis tribuere videtur. Fieri potest, ut ex aliis monumentis post judicium primum detectis, S ex diligentiori locorum.verborumscollatione ille qui antea. pravε sentire putabatur,in recta lententia fuisse postea d
prehendatur, ejusqite verba commodius oc accurasius e
plicata, ab impietate liberentur. Quod quoties secundum. germanas Criticae regulas, si sincero patrocinio praestetur, neque ab Ecclesia, neque ab eruditis molem ferendum est Maior enim cura veritatis,& christianaecaritatis hab&da, quam proprii judicii, quando ejus naturae judicium non est, ut necessario veritas cum ipsis coniuncta incedat: quod in Ecclesiasticis de domitia,seu dogmate,iudiciis rLte peractis semper fieri,est apud nos exploratu Ex adversis. etiam contingere potest, ut re melius explorata atque diccusia,qui Auctor, quiLi r antea ab Ecclesia aut probatus 'Μ 3 , aut
213쪽
aut absolutus fuerat, inale sensisse, haeretica dogmataeontinere postea noscatur,ctaequissimh tandem damnetur. Ex hac regula Ibae Epistolairi, atque Theodoreti Capitulas quae in Concilio Chalaedonensi tensuram Patrum effugearant, eorum auctoribus Catholicae communioni redditis, deinde Oecumeni a synodus V execrata est , impiisque Ientcntiis atqtie erroribus scatere deprehense iuuissimo anatnemate perculiti Rursus Honorium Romanum pori lancem Oecumenicq Synodus VI Haereticis accensuit,
iusque EpistoIa ad Sergium tanquam lmpia prosaripta. Aeveritati di aequitati suus perpetu5 futurusoloeus. Utiaque post tanturn antiquitatis donsensum ego negare non
ausim parcant Aaronius, ct alii in quin anathema dictum
Honorio silerit; sed cuili Baronio,Bellarmino,& aliis contendere & nos possutiatis. Honotitim mala revera non sen
siste de Christi voIuptati iis , Deque Maereticum planὲ fuisse. Rellat adstuc illius Epistola Nihil ibi doctissimis viris
occurrat,quod consideras temporum S rerum conditio ne, verum referat Monothetismum , hominemque faciae impia tradentem. Quare damnatam in Honorio doctrianam nos quidem execramur ; at Conditii sententiam de persona ct scriptis Hontisti certε sitscipiendam . sed non Dinnino certam cetipemus, quod S quam plurimi ante noscensuόre, scriptissique prodidere, plaudentibus eriiditis, de Ecclesia,atque Apostolica Sede post tot annos nequaouam improbante illorum consilium. video,in mUnis am Dagia. bus vertari, qui Epistolain illam merith fuisse damnatam
evincere conantur, A Baronium atque Bellarminum cum sua sententia componere volunt.
Caeterum, quotiescumque Ecclena, aliquem aut Aucto- hem aut Librum post plenam cauta cognitionem damnavit, Se illius mentem istius sensum,quantum fieri potest in numanis cchratissim. in vestigavit, ct conceptis verbis de
adhibita diligentia, de de sensu proscrinio monuit fideles ,
uol firmata sementi priore, di in proDato illius Auctoriasve libri' patrocinio t tantum roboris tum Ecclesiasticis judiciis accedit,ut iis non acqtitescere, ct adhuc adversari, hori temeritas tantum , sed scelus sit , idque non leve.
veneranda semper sunt Apostolicae sedis ct Ecclesim, vel He his rebus judicia. Attamen tolerare interdum Ecclesia DIet ac potest , ut damnatis Auctoribus, Libriisque pro- Icriptis modesta ct humilis defensio praestetur Melius ipla
amat suos habere innocentes, quam reos, ct quanquasta
214쪽
i hilominus aequi deinde bonique facit hujusmodi elsam
Patrocinia, utpote quae interdum veritati prospicere,sen Per caritate abundare possunt. Verum postquam Ecelesia nulli diligentiae pepercit, Et patronos nihil solidi asserenates, immo cavillationibus tantum causam agentes, siler iustit novis decretis, humillimὲ parendum est. Et non dia
vina quidem, sed pia fides, ct non oris tantum , sed re an, mi reverentia est his adhibenda iudiciis. Ad Ieges disciplinae, quae interdum tutelam suseipἱ reo
rum sinit, pertinet etiam nostrae sententiae aequitas. Tunt 'Ecclesiae interest aperire,tum fidelium cognoscere, qui sine Haeretici. , hoc est homines Catholicae Fidei vel voce vetscriptis adversi,d: qui sint Libri sensibus perversis, es erro
rem spirantibus contaminati, ut vera Christi domina imcolumi incongregatione fidelium servetur, re omniser randi causa austratur.utramque pestem vitandam esse sciqmus ε Christi ejusque Apostolorum imperio , ne,ut ait A. postolus a. ad Tim. 3. 33. Mali ho nes, meaisores, ct eraranus, is errorem uosmuhans. Porro ex institutione divina
Pastorum est, scilicet Episcoporum, ae potissimum Apostolicae Sedis,lupos hujusmodi detegere, ct venenata pascit gua removere. Ipsorum est judicare, quid ovibus sugie
dum sit, quidve tequendum. Igitur sin. crimine, sinὲ te meritate negari obsequium, ct pia fides non potest hujusvmodi judiciis, ubi diligentissimo examine legitimi judices
cautim versavci e , ubi statutum est, nullius ponderis esse adhibitas in patrocinium personarum, atque Librorum' rationes. Cur enim remerarium non sit, privatam suam opinionem solemni Ecclesiae ct Apostolicae sedis, h.e. iudi
cium at Deo constitutorum , sententiae praeponere In re tanti momenti Nisi his oeeretis humiliter S exanimi sententia obtemperandum, atque acquiescendum est, si que retractari ista judicia possunt, quanquam aded quia sitὶ peracta e quandonam constabit,qui sint Haeretici nobis ejurandi,quae fini verba math sonantia, qui sensus impiam doctrinam referentes Notidie non aequiescendi, nore obtemper lieausas nectemus , atque interesi Haeretici laustra damnati bacchari pergent, eorumque Libri sensibus perversis infecti doctrinam perversam animi ervia cacibus aut ineautis legentium instillare non cessabunt.. Quem quaeso judicaturum de sensibus verborum,demen- . te scriptorum amplius appellabimus , quando Ecclesiam, Concilia, dc Christi vicarios austultare nolimus, a quibus tam solemni judicio haec etiam causae pars α eonir
215쪽
versia dirempta est' utique non siint hecelo exspectari 13 Angeli, ut his quaestionibus finem laetant. Nunquamne parendum Esti . At,inqi iiiint,nos doωinamabApostoliea Sedricta, E εlelia damnatam damnamus; non enim illic errori obii xia est Ecelesia Christi Sponsa. Hanc autem doctrinam verbis diphrasibus illius Libri contini hi , iamque illius hominis inenti revera insedisse,neque divinitus cognosciepclesia, neque lite nos ad eredendum cogere potest. S, lantium piae reverentia adhibebimus. Maiora praestare ne
eessuini non est Nam qui reptos nos etesia ae re illa faciat, quam ibia ectio non cognoscit, ct in qua iudicanda errare rest verum argutia talibus Melanae mandata eludere nefas est; ct qui iis utitur , pides quidem leges ut habere perspectas vrodit, disciplinae autem morsus ignorat. Nimirum disciplina piscipit, ut his etiam Iudiciis ria pera si sani uni piὲ fidelitiasque tibmittamus. Cordi nobisi tura est pere omnibus Catholica nocteina ergo abomi-
fiat di, qui illam corruit,punt v e,seriptis emo damnan
da scfipta re sena, quibus ex taclesiae sententia contine, tur malillana doctrina.Cuiuiliam vero est, nisi xpiseop rum, S praecipia Romani pontificis, iuridies decernere, qui sint illi Auctores nobis execrandi, qusve Libri, verba, Phrasea venetio infectat Recta isitur ratio docet, hosiirae aliis Auctores , Libr6sque esse . nobis damnandos,
quos gcelesia per iuridieam iamlemnem sententiam damnavit, di damnandos mandavit. Itaque huic damnationi quisque fidelis eosde ac ore subiicere se debet, ist inanem, ne erret in qbsequendommorem deponeret Ferendi ergo
non sunt ii Janienti Episcopi olim ipsensis affectat,qui post telebre ae repetitum ab Apotalica Sede, fit ab Eceselia u-hiversa reeeptum Iananitare tauta iudicium cederet' iunt sc obsequi,is: quorum nonnulIi sub smie tuendi Dii-niiii ct vindicandi a nota haueresaeos impam, non quidem ejus personae, ut ista huiu8 edintroversiae peritis , sed ipsius doctrinae , eerores damnatos des dindere dc tradere non dubithunt, Summis pontifieibiis, Episcopis, onin1 que E clesiastica ac siciliari auctoritate tontemptis. sibi igitur irascantur, si distiplinas severitatem in Ie experium. tur , qui Disciplina Legibus 1 Deo temerε advertiniurivieri rori potest, ut gravem Haeretici cordis sit sp,cio havori ingerant, durit tanto molimine deploratam Jancinii eausam tuentur. Nam ouod est ad novissimum Clemem
his χΙ. pontificia Maxim Meretum , nihil aequius etsi mari
216쪽
uti aiximus exigere a Fidelibus Melesti potest, ut Liabros, hominesve a se damnatos damnenti iniis autein mentis et inpos, ct verae Theologiae .narus, sibi persua-tieat, licerealiquid ore damnare, illudque ipsimi intere e de amplactit Ista linguae ctantini dissensio ullissiep test ratiunculis dealbari, atque excusari t god aut vii Apostolieabedes in Jansiitat eausa nune exigit, non nudius tertius exigi coeptum est , sed ab ipsis Asiae incunabulis invaluiti ubi quempiam Haerefis
Ecclesia damnavit tum continuis praeceptum estkut illum intules pro ureretico haberent, atque ut saltem Ecclesiae Ministri ipsum disertis verbis execrarentur. Formulae etiam, sive fidei Professiones suEre constitutae, quibus su scribendum erat, uti post lananianam controversiam aiscium pariter fuit. v y h6sce Haereticos,eorumve seripta eiurare noluerunt, tum de missis lii, tum Haeretieis si evidentia maxima suberat P de ipsi proclamati sunt. unius Theodoreti exemplum memor sse suiliciat. In Ghalaedonensi Concilio Actor g tergiversabatur ille, iam lebitque Nestorioiatim anathema dicere. Post vario interpellationes, minitati sunt patres se pio meretuo imium habituros , nisi in Haereticum Nestorium anathema apera pronuntiaret. Tum ille amplius non eunctatus , haruit, & otthodoxὲ sentire exm professione ereditus fuit. Caeterum sequenti saeculo iterum in scenam The Horetus rediit uia, eum Iba adesseno, ac Theodoro Mopsuellano in celebri trium Capitulorum causa. seripta isto, tum , tanquam 1 recta fide abhorrentia damnavit Syn dusu oecumenica , reluctantibus plerisque Africie de istriae Epis'eopis , chalcedonensis Co illi ineolumitati tunc immetito pavetatibusHui Et inde perniciosum Sehisima consurunt,cum alioquin omnes in docteina fidei eo, Ientirent. sed eius Concilii judicium, cui primum reluctatus fuerat vigilius, ratum tandem ipse habuit, alisque de.
inceps Romani pontifices, ac sueeessu temporis immutabile stetit. Tum vero inexeuabiles habiti, qui eidem tu,
dicio subscribere noluerunt , ct poenis ac censuris compulsi sunt ad subscribendum. criam vis enim, uti vidi, mus, ad fidei dogmata non pertineat Personarum, Libro 2 . - M s rumque
217쪽
damnatio,attanae ad disciplinae leges spe e saeve AE exigere,ut & hujusmodi iudiciis reverenti animo de huia mili assentiantur fideIes, e6sq; nisi obsequantur, temerita tis,scandalsque crimine merito posse damnare, cum disci-ylinae contemptum S perversae dominae suspicionem a sudepelIere isti non possint, si Libros de Auctores solemnitet iteriamque damnatos damnare reeustine. Ad ejusdem diceiplinae auctoritatem referendum est, compellere posse deles ad piε credendum ct fideliter obsequendum in tot aliis factis a Deo quidem minimε revelatis, sed moraliter evidentibus,dc ut talibus ab Ecclesia ri tε iudicatis,ε quibus Dominas CathoIlex stabilitas , de morum regimen qu dammodo pendet. Talia habeto qui sint legitimi Succes.seres petri, legitimi Episcopi, ae Reges ἔ quae sint oec menica aut probata Concilia ; quae Decreta indubia Romanorum Pontificum ι quae germana Patrum scripta, α quid interdum revera sentiat aliquis ex Patribus ; ct quia coeli tum albo sit adscriptus , Et alia ejusmodi, in ovibus
modis maiorem, modo minorem reverentiam pollulare poterit Ecclesia pro majore aut minore rerum certitudine atque evidentia , pro graviori aut leviori necessitata ad servandam unitatem atque doctrinam, de ad averten dos errores. Uno verbo, hujusmodi factis, a Deo quidem non revelatis, sed tamen cum dogmate connexis, si evis dentiam praeferant, demens sit, oc nonnunquam repuatetur Haereticus , qui credere cit obtemperare nolle ι sinambigua & dubia appareant , adhuc praestat Ecclesiae sententiam serenti, utpote iudici divinitus ad nos regem dos constituto, quam infirmo nostro ingenio, piam adisiungere fidem, ne ob timorem incerti ct minime pericu losi erroris in crimen certum incurramus, quale profecto est in tanto discrimine aut corrumpendae doctrinae , aut scindendae unitatis , obedientiam Praepositis nostris, rationem pro nobis Deo reddituris , pervicaciter denegare. Atque hactenus de judieiis Ecelesiae in factis
au Historiam Ecclesiasticam pertinentiabus , atque a Deo non
218쪽
N REUODNIs NEGOTIO. Lib. I. as
in profanis artibus, scientio, ac Historiis magna ingenioravi libertaι. Sed ct hac ab Ecclesia tunc codrcenda, cum perevi sententias aliqua ex parte laeditur fidei doctrina, aut sacrosancta Littera erroris si νe mendacii susticione astemguntur. Sublato huiusimodi pericula, liberum est in his siet
tire, qua velis. Regula nonnulla in hanc rem. Sacrarum
Litterarum scopus. Quandonam si,uut non fit , eridem' scriptura mensita rebus a salutem minimellectantibus. Nune m si dicenduim restat, quΙ regenda sint hominum
ingenia, quaeve tum illorum , tum Ecclesiae sint jura introfanis artigus, scientiis , atque historiis pertractandis.
ex illa omnium prima:ticere ingeniis nestris bufensire, quo se magis lus i. 9 veram aut veris vide ιν milius. si Math maticas artes excipias, S Philosophiam morum, reliquae Artes ex opiniolle hominum non parum pendent , tenebris innumeris involutae, in quibus certum dissicith omen. das , hallucineris facith: id quod potismum in Physicis , Medicis, Astrologicis,ceographicis,ChronologicisMiειν-Fieis rebus animadvertere est.caliginem istam superare imgenia nituntur. Si res benὲ cedat, secundos eorum conatus humana tantsim gloria manet, non autem coeleste pr mu tim. Sin aliter accidat, nihil est quod sibi timeant ἡ divina ustitia εἶ non enim in postremo orbis iudicio cuiquam vitio vertetur, qudd aut has artes ignorarit, aut in earum cognitioe aberraverit Huc spectant Ephremit,Antiocheni verba apud phot. Cod. in s. γὰρ περὶ πώεως ερευναμ. Inqui a ista, qua de rens dei focipitur flaberres a ore im
exiι umammae verss. unum igitur hinc redundge potest incommodum , terrena videlicet gloria carere, si haee nescias ; aut sese hominum cachinnis di contumeliis expone. re, si in his turpiter i
219쪽
Cum autem has eruditionis partes non minus Ecclesiae, sanctis Patribuso Christiani gregis Pastoribus,quam cinis
cumque homini privato, obstin as ambigua, reliquerit De iis,&cum eorum tenuissimam Portionem ipsemer reve larit,neque porro necessarium foret , ut ea revelarentur uenon enim ad beatam in coelis immortalitatem suapte ri
tura animam perducunt , quod res mundi uno potius ruam altero modo esse, aut non esse, aecidisse, aut non a cidisse putentur: quiS non intelligat, huni odi opini nes extra ditionem Ecclesiae plerumaue ei se, ingentεmque ingeniis patere libertatem, ut hic sese pro viribus opinaniado, eoncertando, cimniando etiam, ae delirando exerisceant ' Nova hoc in regno excogitare licet, vetera aspe mari , stabile dinue etiam vertere. E e quoties de meris profanis rebus, sive cognitionibus agitur, a Religionis rim
otio omnino visjunctis , non alio loco habendi vel ipsi ancti Patres, quium quo singuli privati Auctores. Veneranda profectd semper est Conciliorum , sanctorumque patrum auctoritas ι sed quae in dogmatis est certissima magistra veritatis, talem se praestare nequit in his etiam, quae sunt utre i fines sanctissimae Religionis, Doctrinaeque Cluistianae. Quare nescio, quo plausu exeipiendi sint illi,' qui in Physicis, in Historiis profanis, ct hujusmodi argumentis Atigustinum, Thamam, Bonaventuram, Antoninum, aliosque lanctitate simul α eruditione celebres viros producunt , rati se istorum auctoritate firmissimum suis sentetulis comparasse praesidium, Et ad ista certὲ magna nomina incutiendum esse mirum suis adversimis timorem. At sancti Patres iii hisice artibus humanis ac sciet, iis,non Christhim,sed Platonem, sed Artitotelem,sed Aoicennam, homines videlicet impios , aut coecos h abuεre Magistros. aut suum intellectum fallacem, aut alios homi. nes erroribus obnoxios, secuti sunt. Quid ergo hic certi sanctis Patribus polliceri tibi possis Tantum sanε eorum dicta valebunt apud cordatos viros, quantum rationibus, ct robustistimis , neque falluibus argumentis nitentur. Praeterea non hoc suae Eccletiae, non conciliis, non Patriabus dedit Christus, ut Populum lidelem Astronomum s dirent, Physicεsve, Chronologiae, I istorium ae , r mimq; similium silab ullo errore peritum. Inoucinxi schola satis est docere, iis ediscere,quae vera de Religione credenda,quae piὶ facienda, ut ametur Deus, caelorumque re Inum vi beatissuria tandem rapiatur. Sed haec manifestioraunt, quiun ut pluribus argumentis indigant.
220쪽
Ipsae tamen profanae metes α Seientiae quibusdam evidentibus Christianae Doctimae, sacrarumque Literarum monumentis possunt interdum op mi. Igitur altera Lex eriti jurams austris esse, ista Dania r , sive aries M
Palloribus his esse a Deo latum in quoque coercendi to. merarias hominum mentes. Non hic de iis profisae schmis opinionibus loquimur,quae recta seriunt Chrilli ct Ecelesiae Rholam ι nam hae statim danmandae cognoscum eur, quius de moribus, virtutibus, ct vitiis, de Natura dire vina, de Providgntia, creatione mundi, anima rationaIbali1sque rebus ben. multae occurrunt in Platonis, Aristote-ιis, Zenonis, Democriti A Epicuri Sectis. Loquimur de ii opinionibus, sive risaeis, quae suapte natura nihil pertis. re ad fidom, nihil of re, nihil ad Ursini videntur cal tam dosinae Christianae Religionis. Etiamsi aperta facie
non militent, milit're tamen clanculum, atque indiarem,p ossunt conu a certissimam aliquam Religionis veriotatem. Est dogma Fidei, Prophetis 4ς Apostolis divinum adfuisse Spiritum, nς quid fatii memoriae mandaretur in
sacris Scripturis. Mulia autem in utriusque Testamenti Libris habentur, quae referri possiuntad Physicam, ad Mstronomiam, ad Historiam pruanam, ad Cnronologiam. Turpiter ςrret, qui in eius generis notionibus revera hau immatos Prophςra 4rbitretur, a documentis eorum hahere fidemneste , aut falsi litem intendat s causatus isti. tummodo, non eam Deo fuisse mentem, ut nos eruditi m profana imbueret. atque inutilem rerum scientiam persias Scripturas revelaret. Certh non ista adsilutem n
xessaria, de in se eonsiderata, minimi, pertinone ad fidem. Sed quia a scriptoribus falli nestiis, divino Spiritu aD
'tis, consignata literis fuεre, aliaue errorem in Prophetis, five fallaciam iu*icari nefas est: idcireo huiusnodi
etiam documentaeertissima credenda sunt, ocrelationis Musa procul dubio spectane ad Fidem. Neque sanὲ serendi Arminius R Episcopius Remonstrantium primipili, a firmareausi, scriptores sacros in rebus levibus, ct nihil ad salutem pertinentibus, memoria, aut ignorantia labi potuisse, ct re vera fuisse lapsos. Absit, ut hac temeraria meis dici apparentibus quibusdam sacrorum Librorum comme ictionibusatque dissicultatibusconsulamus, quando toc aliae rationes, aequὲcommodae ct innocuae Occurrunt, quibusdivinarum Literarum veritas oc auctoritas a suspi