장음표시 사용
291쪽
Upissimh animad vertere in tanta exemplorum copia. Juvat potius orat onem convertere ad aliud argumentum minus fortasse exploratuna,hoc est,ad leges ac limites,quibus Ecclesia. ct Romana Sedes, ct recta in primis ratio, ci cumitrictam vult auctoritatem ipsam Ecclesiasticorum Censol um Nemo quippe ignorat, quanta, ct quam justa facultas iit sacris judiciolis in Libris malis interdicendis, atque configendis; ast interdum ignorari 1 nonnullis ,
quam caute ac moderath laujusmodifacultate utendum sit. Uc igitur huic quoque parti faciam satis,animadverto,eos, qui censoris munus obire velint, non secus ac ipsos Scriptores,triplici de causa muneri suo deesse posse.Ipsis quippe aequε,atque Librorum auctoribus, necessario cireumspiciendae sunt tres illae virtutes, justitia videlicet, caritas, a que prudentia.
Nam quod est ad justitiam, quis dubitare potest, quin deipii Cenibres de fidei dogmatis asentes, ab illa discedere
quandoq; possint, cum homines 11nt, erroribusq; reliquo 'rum more obnoxii ' Bene de omnibus sentire volo. Imo
suspicari nescio, quemquam tam perdith sui oblitum, uevera re recta tanquam falsa ac prava damnare,sciens Sprudens scistineat Verum numquid non potest permultis aliis modis justitiae valedici t Hominem, ut ita dicam, nolen- tenet S inscium perversi affectus ad injusta rapiunt. Sed quod hie omnium maxime in transversum agere judices possit, ignorantia est, quo morbo se laborare plerique non
sentiunt,uque minus interdum sentiunt, quorum nomini splendidos titulos fortuna aut virtus addidere,quique erecti populos sibi venerabundos ab alto despiciunt. Videant igitur ipsi,quantopere sibi curandum sit, ne iterito aliorum scripta ferrant,eorumq; auctores indebita ignominia' onerent, frustra indignante justitia, frustra conquerente
veritate.Nam quamvis sententiae sice rationem vulgo reddere non debeant,sii premo certὲ omniumJudici reddituri sunt,eidemq; poenas daturi,ii quando culpa sua defecerint in infligendis nimia facilitate ejusNodi poenis atq; censitoris. Proinde nisi prius liquido constet, opiniones qua mana' a Catholicae fidei veritatisq; norma revςra discedere, haia que easdem Opiniones in Libris dubio procul contineri . non est praecipi tanda sententia atrox in eosdem Libros ad-Rue Scriptores. Regnet pro suo libito quibusdam in Scho- Iis verisimilis opinio aliqua; non intercedo .ged liceat aliis aliter sentire quando Catholicae Ecclesiae doctrina jam rata atque stabilita aditum amplius opinandi inde nondum
292쪽
IN REMEMNIS NEGOTIO. Lib. II. 2ει
sustulerit. Etenim dogmata Catholicorum,non ε privatis scholis , sed ε publieis Conciliorum S Patrum aliisque illum ibus Traditionis monumentis petenda sunt. Liceat de quibusdam judicibus peregrinos esse in aliquibus scientiis,atque sententiis. Non id ipsis probro vertimus, duriade hisce ignotis scientiis, minimeque exploratis sententiis judicium sibi non arrogem, earumque patronos damnaxe nolint,nisi prius perspectam habeant illorum catisam atq; rationes. Quid quaeso iniquius, qu1m damnare, quae non intelligas , aut nescias i Et animo anth aliquid statuere damnandum,qu1m tibi liqueat, an falsum sit, atque perniciosium' cere non possum,quod egregiε in hanc rem habet Alphonsus de Castro Lib Icontra HaeresesCap.7. Sunt,
discedat, haresin 'atim in lament. Et post pauca: Quares
reor, me non os cohiιere iracunaesam, quoties vitaeo aliquos ita ad ictos heminum M.quorum scriptis, ui impiam aurumμι, si via in modica re quis ab ejus siensensia Aiscedas. Votans euum homianumscripta, vetus divorum oracula, recipi, ut que honorem ictis exhiberi, qui solis sacris Laseris debeιur. Non enim juravimus in
verba hominum . Hae in verba Dei. Reliqua viri doctissimi verba aequissime expostulantis legere iuvabit , cui Ochamus, Joannes Major, Canus,Bannesincaluis agium aia
Neque minora exigit a nobis earitas,quam iustitia. Regnum caritatis Christianorum Religio esse deberet. Nihi nobis enixius eum divinus Praeceptor, tum ejus ADostoli, atque Apostolorum succetares commendavεre. Nihil magis distinguere deberet Ecclesiasticos Iudices tactili Magistratibus. Quaenam ergo iis accedere existimatio potest, qui vel nullam,vel tenui mam caritatis speciem exnibent in Auctoribus Librisque nonnullis proscribendis Sunt qui,ut Eelum Praeseserant, ut docti de acuti videantur, in omnibus Libris, quicumque sileruntur, errata inveniunt, sive ut melius dicam semper invenire volunt,&se invenis se sibi continuo persuadent. Aliis sua auctoritas languere, nihilque posse videtur, nisi quaerant, quos damnent, nisi
habeant,in quos tetricum vultum atque superellium caritatis loco exerceant. Sunt & qui certos. aut certae alicujus familiae aisictores jam perosi, tum de se benemeritam vocant fortunam, cum sibi eorum Libros obtulit,certε,si fi ri unquam possit, damnationem amplius non evitaturos.
Hinc in plano quaerunt salebras, in scyrpo nodum. At e R 3 traneus
293쪽
itaneos sensus Scriptorum verba obtorquentur, ι eorum mens eluditur,ut criminationi tandem atque damnation,
sit aliquis locus S. Eulogius Alixandrinus in Libro contra Severum dc Timotheum, uti Photius est auctor, Cod.
at s. Constitias segem ct canonem, scripιadbussitare non eponere ex parte , frequ frumenιa quaedamomendo ex his δει-- , de arripieris nunte juiacium ferendum. Verum haec nonnullis
erat OIim cantio exotica, qui nihil sibi religioni dueebant, ex quibusdam locis detruncatis, ex meris iuspicionibus .
anathema pronuntiare advectus Auctores, eorumciue Li. hros , quando ex aliis locis arduum non esset cum Lebros, tum Auctores,ab ea vindieare ignominia. Quantis
auteni melius 'uressi fuisset, hominique Christiano,dt J dice Ecclesiastico dignius , maiorem impendere curam in inquirendo. qui Auctores Et Libri defendi excusaraq; ponsent,quam qui damnari ' Cum vitium satis apertum se dis
simulari non patitur,&excusationi locum auteri:intrepita sententia feratur, Δ: inauditis quoque Auctoribus prostria Dantur Libri.Reipublicae debetur illhaee mediet Contra Oero in dubiis rebus,quibus honesta interpretatio sinε --ritatis offensione praestari, quibus sinε Reipublicae incommodo ignosci potest : Caritas amat lentos, benignos,in Hulgentisque iudices. Atque hineAdriani Florentii,qui postea ad pontificatum Maximum evectus fuit,multum olim tomendata est invidenda facilitas atq; mansuetudo. Cum Lovaniensis Academiae Decanum ageret, omnia quorum vis Catholieorum dicta,quantum per conscientiam ct Re ligionem lieeret,benigna interpretatione emollire,&in re ctum sensum trahere solebat. Paria ct alii ficerent, si aureolim re vulgatissimum illud Christianae earitatis prae ceptum identidem respicerent, hoc est : Auctorio Scana
tersonam induere, eis que rationes amanti Ru animo suo vera debes, ct in absolvendopotius atque Mycenis , quis in damnan w,si reciniorem migmnister. Durim.
Tertia accedit prudentia, ctu m necessaria, tam rara aedissicilis in agendo virtus. Illa utinam in Censoribus Ee, etesiasticis nunquam desiderata fuisset. Expeditat quidem sunt causae, eur Libros ct Auctores damnare liceat, sive necesse sit ι sed non omnium deinde est,judiciosh statuere,
qui lociis, quod tempus, quae materies damnationem poneat. N6runt ad tensorium munus asciti, nihil Librorum serendum esse . quod Religioni noceat; aut rectis mori bus , aut alienae fam2. Nonnullorum ΣeIus it efferve-lm, tantumque illorum artem acuit, ut aliquid ubique sentant, quod uni ex histribus adversetur. Honora ra
294쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. n. spereelluntur, si quemquam videant, piὲ Iliat ac moderathabusiis aliquot i inringentem in Sacris, in Sacerdotibus, incultu Deiatque Sanctorum,in Religiosorum hominum corruptis moribus, in nimia opinionum laxitate, sive riagore. undique timent exitium sanetissimaeReligioniC tholicae. Undique pavent , ne in casti is Haereticorum Auctor militet, neve iis nimia libertate, modicave tutela adversus nos arma ministret. Usa olim orientalium Linguarum peritia magnum facessebat negotium eruditis, quati ad haeresim accederet eruditionem hane habere cum haereticis communem. Aliquot in hoc genere non
imitanda vidit saeculum illud , quo pestis Lutherana ct
Calviniana, tot populorum animos novitate sua fascina. tos alliciens,maxime grassabatur. Inter quae non illud p stremum , quod in suspicionem nutantis fidei addu sunt ipsa purpurati Senatus clarissima lumina, sadoletus,
Moronus, Contarenus, Salii. Neques Bella inop
stea defuεre incommoda. Iam una cum oestro malesano ejurandae Catholieae Religionis deferbuerunt suspieiones illae. Sed penitus ilibutae
non sunt,neq; omnes auferentur,dum parum prudesites
runt. Propterea si & nostris temporibus quisquam Librorum auctor non probet Scriptores illos,qui potestati saec Iari,aut spiritali, plusquam veritati faveant; si titulos quondam verus eruditus minimἡ toleret,effusa nimis Iaude aut in sanctum quempiam virum,aut in quasdaminstitutionis
pias,aut in Apostolicae sedis Antistitem maximum, ab aliis congestos;si quidquam in Ss Patribus ut in Baronio,ct in Bellismino,aliisque ejusmodi Scriptoribus notet: si demum aliquid ε tenebris antiquitatis depromat,quod haeretici inlim procuderint, imo siquid ex liaereticorum scriptis p tam adferat: de hujusmodi homine sinistrε interdum iudieatur , illiusque Libris lux aut omnino negatur ut iameteoncem aufertur. Moerens haec memoro,sed tamen fidenter ; quanuam enim imprudentibus,atq; indoctis me dinplicere posse intelligam , certὲ scio me prudentum aures minime essensurum Nobis enim jam constat,neq; Pontifi-eibus maximis, nem supremis aliis Ecclesiae Magistratibus isthaec esse tribuenda. Non nisi sanctissimh instituta sui Tribunalia,ad quae deferantur praviLibri,eorumq; Auch res. Optimis item legibus armata fuεre; mentem quoq; ptimam in Iudicibus maximis semper credere par est. Verum ne ibi quidem deesse potest intortunium illud, quod omnem potestatem sese semper comitatur . put brachiis
295쪽
indiget; laudanda verb capitis consilia nonnunquam stu-- 'stratur aut prodit brachiorum infirmitas. Ita Ec Reges, or Episcopi ministris indigent tque istorum vitio aut iocor,
dia fieri potest , iit illi auctoritate sua abutantur.' eastiss-mis legibus desint. Mid faciant Ecclesiallici Judices, cum
alienis oculis, aliena hde, atque prudentia in tot rebus ad que negotiis nequeant non uti l ' i Quae litores haereticae phavitatis monet Roma, ut
sent, neque sinant per Cartesianae aut Epieuraeae Philo phiae nouuatem quidqtiam spargi a Catholica Religioneat sonum. Recti md id factum. Qui inter Quaesitores prudericla sinius Et eruditione excellunt, quid hic fugiendum, qtita permittendum sit, non dissicile noscunt, prudenterq; obtemperant. contra quibus aut do strinae aut judicii inci-hio est aliqua,nihil non videtur inphilosophicis abhorrerea fide,si vix tantillum a Peripatetica sententia discedat. A-tomorum re Corpusculorum nomen nescio quid haereti cum sonat ipsoru in auribus, 'liassct in Aristotelis schola terri illa non possim. pormam 1ubstantialem rerutri de meo dici tollere,non Aristothli tantum, sed Religioni etiam putant inittriuiar. Si ex ovo quodammodo homines quoque' nasti dicantur quod e perientia omniuria oculis prodere 'videtur) inde consequi statim putatur,nihil hominent dis
ferre ab animantibus brutis. Id genus multa quotidie oc . tiirrunt. Facit ignorantia, ut a sententiis probandis non
secernantur improbandae; fac1t deinde iii felix prudentia, si metu probaindi malas, ne bonae quidem Iiteratis homi-hibus permittantur Hinc tam dissiciles quidem se praebent in editione quo umcumq; Librottim concedenssa: hine ham faciles alii in e0itIs Libris configendis.EO etiam deve- iEre pauci quidam, ut votum suum Libris negarent, non' alia de causa,quam quod Graeca ibi hon intelligerent,imbin ipsa materia lib*ites plane forent.. intemdam quoquetiovimus ideo duntaxat vetantem Libros nonnullos vul
gari L quod illic tituli quidam, honoris politici causa, sed
non libi satis probati,nonnullis persqnis non Ecclesiasticis Eeferrentur : quae certh cognitio pertinet ad Prindipum, non ad Pastorum jura. Quis autem non doleat fatum literatorum,ubi talia concitingunt' Quis itidem non intelligat,quantum haec absint a1nente ac legimus Roman .Pontificum,atque Episcoporum quorumvis Nihil isti arctius commendant, quam ut ne euiquam injuria afferatur, atque ut caritati ac prudentiae
ubique ili locus. Conveniunt in hanc rem S.Damasi verba in in
296쪽
B rp. . ad Episcopos Africanos e. 6. Decet,inquit
de Libris de Avictoribus damnandis a gitur,audiatur Zoeti-'inus in Ep. . ad eosdem Africanos ita scribens : Doceas nos
Hac omnia mentierinis inpatrocinium tuenia innuentia resem a/M. Tol alious est lenim in centem quemctbe ta ius indenisi,
quam τὶιὸpro nocente damnare. Q d praeclarissimi illi Pontili. xes monuεre, monent adhuc, dc optant quotidie illorum successiores.votum,inquam,est horum quoque,tit inferioa res Judices,atque Ministri,antequam durius aliquid in Liis bros eorumve Auctores statuant, iterum iterumque cogitetit,an destiadi,an susti ieri potius possint,quim damnari. Caritatem, justitiam, S prudentiam omnibus ct isti commendant,ne legit1ma auctoritate quisquam illegitime,. e. contra jus tasque utatur. Si quis abutitur, non Romanae quidem Sedis, non Episcoporum, non sanctissimi instituti culpa est ; sed eorum,qui sanctissimis legibus abutuntur initiconi modum ct calamitatem privatorum . Muadamnant, dum alios injusth ami 'nt, atque elindemnant. Caeterum non tam faciliὶ hic a nonnullis peccaretur,ubi animum adverterent ad gravissima ct crebra mala , quae confestiuntur immerito interdicentem, ne Libri edantur, aut editos injustὲ vexantem. Primis, Aut torum fama ct nomen igi, minia non levi afficitur, perinde, quasi aut fidem prodiderint. aut caritatis &prudentiae legisus renuntiarint. chira tamen suo munere fuerint rectὲ perfuncti. In agens deinde iplis creatur doloris causa , conspicientibus post tot labores intercidere fructus ingenii atque eruditonis suae Neque enim, ut est apud Synesium, asiser erga Libris Des gusque a citur, quamparenus erga liberos βω. Terti5,nemo non videt quam Ipeciosiis enormi isti morositate atq; severitate declamandi locus offeratur hostibiis Catholici nominis. Non est profectb committendum,iit fama obtineat, intest nos bonis ingeniis ac artibus crucem figi , nimioupie eruditioni compedes adhiberi. Cavendum prae R s terea,
297쪽
terea, ne propter quorundam abusus malevoli an iam eapuant vituperandae potestatis tam legitimh sancteque eo
stitutae. -rto, in iesam Ecclesiam, imo in totum genus humanum reeidit hujusmodi iniuria. Recidit demum in ipsam veritatem .Hinc enim eruditi a scrib endia Librisobexplicanda ac proferenda veritatNtque ab erroribus stylonio insectandis absterrentur. Fru ra quippe, ut ait quidam,
mn reque alta fatigando is odium quarere,emrema dementia
est. rth no vimus,quἱ,ne sibi eonfligendum foret eum indocili quorumdam Censorum inscitia, atque impotentia, dimissis Theologicis ac Philosophicis studiis,se totos coniecerunt in eruditionem profanam,unde si non aequa laus, certε minus periculi, ct plus quietis expectandum suerat. Non ergo privatis tantum studiis oscitur ab histe Censoribus, lid publicae etiam utilitati, ct Ecclesiae , quae Scriptoribus Tneologisque indiget, non assentatoribus, dum scribunt, neque Eela immoderato serventibus, dum iudicant, sed solida eruditione refertis, dc omni superstitione S affectu vacuis.
Prudentia consilia ad siccisiasticos Censiores. A Novitate νο- cum osententiarum timendum ; sed non omnia noνa, aurnopiter dicta damnanda. Quam necessarium Superstitionis faciem habere perflectam ejusque excessus prodere. An laudandum votum anguinis profundendi po tuenda immaculata s. Virginis Conceptione. Scrupuli, cavillationes, ct . asteritas a sacris Censoribus abfutura. Bona procuranda,
pedita ut malagraviora noninde fluant. Sanctorum PatrumLibri non mutilanssi, cum per typos epulgantur. νet
hac de re accusatio repulsa. Qui ,9 quando νitia Ecclesiasticorum litteris consignare deceat.
PArum tamen me profecturiam sperarem,si indicatis tam tummodo vulneribus, non aliquid etiam de medicina dissererem,sique adminiculis quibusdam non iuvarem v
eillantem nonnullorum prudentiam. Prima ergo esto regula: Cemores 1 elesiastius A. meruere debens ab emni nisi alesen entiarum , atque versorum, seditit iamen us ne quidquian -- si viariar, cominuὸ salestaiacem , aus quiaquis novum revera
298쪽
iasAamnandum quoque .ssico arbisrotur. Certh prudentibus Theologis suspectae semper futurae sunt profanae vocum novitates, uti nos Apostolus monuit eorum quippe est obstare,quominus antiqua Traditio atque Do- Nina ab ingeniis novaturientibus vel minimum vitietur,
sivi oblittereturi Magna hic idcircis circumspectione est opus , neque prius nova in lucem prodire sinenda sunt , quam deprehendantur cum vetustis dogmatibus consem tanea,aut stitem ab ipsis minimὲ ditanantia.Sed animadvertendum;facile ignorantiam abuti posse hac lege Ind his nova omnium videntur , quae t Ili antea ignorarunt. id si velint haec ideis repellere, aut erroris iuspicione onerar. Hercle id ridiculὸ fiat,& in justitiam peccetur. Quis molestὸ non ferat, eruditorum hominum studia latere, de iacere debere, quod peregrinum sapiant quorundam palmio/Ad Censores potius ac Judices pertinet diligenter investigare,an ea nova sint, quam ad eruditos silere Praeterea
erunt etiam quaedam nova, sed non continuo quoq; erunt culpanda. Noviter enim quaedam, non nova dicuntur, de sub vocibus novis antiqua dogmata saeph exhibentur. Ex sibi Iati Olm fueruntΑriani,quod celebrem vocem ὀμοουσιο, confusanuale, rejicerent, tanquam nuperum figmentum.Verum praeterquam quod ante Patres Nicaenos in explicando Trinitatis divinae arcano,eamdemCatholici quidam vocem usurparant, nihil per ipsam signifieabatur ,
ruod novum in Lelesia Catholica foret Idem dicendum
e Transubstantiatione , de Sacramentorum vi ex opere operato,aliisque ejusi odi vocabulis interCatholicos non selum receptis, sed etiam saeratis. Mapropter si res, quae nominibus Seleniaa media , auuam a Prae δειρ nationis significantur,cum veteri Traditione componi possunt,aut eidem nequaquam adversantum non video,qui ferri S ipsae voces in scnolis non possint. Apostolus enim profanas vocum novitates configens, non ipsa nuda vocabula reji-
eit, sed novam sub ipsis conclusam doctrinam Scite S. HL
Iarius Lib. 1. de Trin De insedigentia, Haressaeon de Scripsierae enses, mn sermoαι erimen. Altera erit regula Prudenιis quidem est, Duros ctorationes en solerare, ὸ quibus scandala exoriri pes β ιμῶ prudentisi βιὰ ingeniis atqueScripto uae non aἀimeremse sem injectan. in emoris atque superstitionis, νι has mala per Mediam ne obiressuere bacthari exinae perganι. Jam diximus, ferendos non
esse, qui vera quidem vitia, seu certos abusus in sacris, atque in extema tum Religionis tum Ecclesiae oeconomia depre.
299쪽
deprehensos, suis arguunt disputationibus, sed ita segerunt inconcinnε atque imprudenter, ut in Sacramenta irisa,in Religionem ipsam, sivh in sacros Ministros, summas que poteriates excitent contemptum di odium plebis. Aequando de modestia etelo coniuncta est, ct prudentia temperat indignationem piam .quid hisce quaeso Scriptoribus malε velimus, rem Ecclesiae , publicumque bonum gnavi
ter procurantibus'Equidem clicere non verebor, quod facere alios non pudet.Muliis sensum horroris incutiunt so-Iae audaces atque impiae sententiae. Superstitiosa dogmata, ct opera superstitionis ipsius, aut vix deformia ipsis videntur,aut certh non videntur igne ac ferro excidend . Et sa-nh pietatis ac religionis speciem inperstitio praeferre semper sistet;est enim plerumque harum virtutum excessus ex ignorantia progenitus. Illius autem foeditas vix apparet, eiusque venena parum timentur. Quis autem non intelligat , aequἡ in Religionis perniciem conspirare Haereticorum imiolidentiam , Radulterinam suderstiti se gentis pietatem Efhincitur in errorem,& hostibus censurae materia ministratur. Quamobrem Ecclesiae Dei cavendum esta superstitione,& perquam solicitε,cum facilius nocereso. leant ac possint occulti, quam aperti hostes;/dulcius bibantur errores , pietatis colorem prae se ferentes , quam
petulans , dc aspectu primo deformis , impiorum do
Itaq; non solam eonducit,sed opus est habereScriptores pios , atque Theologos exquisita eruditione geloque pari consipicios, qui superstitioni identidem pullulanti, oc contra Catholicorum Praesulum scita ac mentem regnanti ,
sese impigre objiciant, styl6que bellum inferant. Cum id imodesth prudenterque peragitur , quid invides Ecclesiae
necessariam Utilόinve medicinam Cur tam facile eorum scriptis i ucem negas , aut eripis i omnia fermε Sanctorum patrum , ct antiquorum volumina aliquas habent falsae pietatis accusationes. Imb acerrimae apud illos Ieguntur orationes, quales ne imitari quidem peorsus nos vellemus, in corruptos Clericorum4Monachorum mores , insuperstitiosas partimque pias consuetudines, in licentiam opinionum, ct vitia Praesulum. Nulla inde tamen scandala consectita sunt, Ec illis nemo succenset. Nos adeo delicati evasimus, ut ne leves quidem puncturas ferre possimus ,
atque extrema inde semper mala timeamus. Erunt, ita me Deus amet, qui fit hunc Librum censeant ad temeritatem
accedere, quanquam tam levi brachio infelix ista morositas
300쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO Lib. II. 1 6
tas perstringatur. At aliter sentient, quantum quidem spero,cioctissimi atque prudentissimi inter Catholicos. Quoippe istis jamdudum exploratum est,nimis felicia fore,nimis progressura vitia, si ne unus quidem contra hiscere aud
ret; Sc Ecclesiae causam non minus agi,cum externum Haereticae Doctrinae virus ab ipsa arcetur, quam cum interna
superstitio inde perturbatur.Non intelligui imperiti, qu tum Ecclesiae interiit , superstitionis vitium populo unia verso innotescere: inod quia plerisque de nomine quoque ignotum est hinc fit , ut sero a multis mox geratur summis Pontificibus, Episcopis, atque Conciliis, superstitiosa taph configentibus atque interdicentibus. Dissicile enim dedisci ac abjici solet,quod pietatis personam refert, sacriimque iam diu ct sanctum videtur. Proderit h1c unum producere exemplum ejusmodi piae, ut ita dicam,pervicaciae. Satis quibusdam non fuit, ςalamo
strationibus immaculatam Dei parae Conceptionem tueri: quod procul dubio cum vera pietate consonat. Nescio
quid etiam ilIusti ius invenisse sibi sunt visi , quo suum in
Virginem testarentur obsequium. Sacramento Videlicet sese obstrinxerunt,atque voverunt, se pro hiijusmodi opinione tuenda sanguinem dc vitam daturos. quoties occasio posceret. Novitium certi Martyrum genus, quod nus nostri somniarunt,nunquana posteri nostri, ii quidquam sapiunt, probent, Neque Evangelium, neque ratio recta nos docent adeo levibus de causis animam prindigere. Non pro opionibus nostris, sed pro divinitus reve. latis, legibusque sanctissimis, profundendus emanguis. Hominum enim opiniones tam falsum quam Verum com
plecti possitntic hominis parum prudentis est pro incerta opinione quae falsa esse potest, ct certε necessario defendenda non eu)ultro jugulum offerre carnifici. At mihi cen. tissima est hujusnodi opinio, aliquis dicet. Cui ' Homini
nempe, creaturae fallacissimae 'Num, rogo, certum est aliquid . quia id sibi certum videtur ' Revelavit Deus, quae sine erroris suspicione credenda sunt vera. Ecclesiam habemus fidissimam horum dogmatum testem satque haec No bis, dum vita suppetit, confessione&sanguine sunt asseis xenda , atque inde sperandum est aetemum in eoelis proamium.Verum,quanquam summὲ pia fit persuasio illa,qua beatissimam Christi parentem sine labe conceptam putas , nihil aliud tamen est ,qtiam opinio humana , errori obnoxia,dum Romana Sedes atque Ecclesia eiusmodi sententiam antiqua Traditione, α Revelatione divina sussicienterniti