장음표시 사용
311쪽
1IO DE INGENIORUM MODERATIONE )
secutio in eos , quos ad veritatis ει gerimnae Religionie professionem adducere volumus , nullius esse ponderis Phereponus ait pag. i 9 i. Animadv. Phrenetici eti- ita i Ilei eponit vine ut dubiesunt phrenetici, ocietate ei filem planὸ
Persarianι. Itaque seges 'civiles res ceaerceri pusiunitir se jubent. aristin controversiis ue Religione in quibus si videas con rarias partes viritisum Chri aharum ac ruestudiosas, i PH que ιivisi buspariter ob equentes res non est neque Med manifesta,us alterae sarses auerarum homines phreneticorum loco habere quesani ; nec in sanias a ectibus, quanti hk deprehenduntἁr, alii aliorum rediaces esses ni. Facilδ evanescent istae ac aliae in hanc rem afferendae postea, Censoris argutiae . si untim principium statuamus,quod qui ignorat,ii vh contes lanit,nescio quam re- inter Christianos iit adhuc recensendus. Nempe esse debere, dc esse reipia, Religionem aliqtiana inter homines a Deo constitutam,elinque non solum veram,certam,ac divinam, sed etiam evidenter credibilem, cli a qtiocuinque amplectendam, dum ejus rationes di dogmata audiantur, atque expendantur: Et quale quaeso Dei optimi ac sapien tistinat consilium missct , mortalium genus edocere Reliαsionem veram,nili vera haec elusReligio inter reliquas falsas prodere se , ct iam revera praecellentiana manifesthse er aperire potuisset,ac posset Quid horastinibus pecla fuisset. atque prodesset divinum beneficium, si nemini unquam contingeret sine dubitatione perspicere, atque cognoscere quaenam sit unica illa coelest: sReligio 'Nonne apud Deum excusare se merito posset,quicumque erraret in Religionis delectu, quandoaoditum , obscurum, es dubiilni semper Mret,quae una sit amplectenda' frustra Chri stus nos doeuisset. Ergo frustra Spiritus s. loeutus fuissee per Prophetas, Aeostolos, atque Evangelistas. ,
Ex hoc principio sponte aIia fluunt. Narn si res a ratio
fateri nos cogit, veram aliquam Religionem, eamque evi denter credibilem , non debere dumtaxat esse inter homi αnes, sed esse reipsa, iique , uti nos ostendi imus, ct adhuc OAstendere possemus,ne ipso quidem Pherepono,ut arbitror, dii fitente, sola Religio Christi eadem una est, cui evidemtia conveniunt veritatis ει divinitatis signa: ergo evidenter errabunt , quicumque 1 Christiana Religione absunt. Rursus cum Religio ista in plures easq; divertissimas socie tates,invicem dissidentes atq; contrarias, lividatur necessis est , ut una tantum inter societates hasce veram ct gemina-namChrist1Resigionem possideat reliquae falsitate ac errorem sectetur Atqui nulla alia esse icietas ista potest, quam
312쪽
iN RELIGIONIs NEGOTIO. Lib. II. ist
eatholicorum, uti de nos supra ostendimus. Ergo Religio Catholicorum evidenter credibilis esse debet, atque adeo
Est, si rectε positum est primum illud principium, nempe
necessario futuram esse inter hominem Religionem aliquam, evidentia veritatis ac certitudinis signa praeferentem. Quod si Catholica Religio evidenter credibilis est , quid aliud consequitur, nisi eae teras Christianorum socie. . rates errare, delirare, α quod est ad fidem, loco phrenet, tacaeum esse habendas Uenique si exceptis Catholicis caeteri homines in Religione delirant , ergo etiam in verit tem,Sin Deum peccant; ergo tautarium vexationum ope illos revocare ab aeternis poenis,non nisi caritatis Christianae consilium laudabile fuerit. Consistimus hic,oc petimus nunc a Pherepono,qui pro
bere queaηιι ιanumque esse inectus, νι hic alii esse aliorum judices non possint. Haec, ut sonant , Judaeis etiam, ct innumeris Gentilium, ac Muhammedanorum sectis somnum in errutore dulcissimum conciliare valent. Nam quomodo illi exciteritur, vincantur, re ad nos evocentur, ii ipserum ju- thice s esse non possumus, neque manifestum est,neque manifestum esse endere valemus,eos in Religionis controversiis delir. - Quis Christianorum de sua, aliorumque Religione, hucusque talia eronuntiare est ausust Quod si
Phere ponus deeontroversiis inter varias tantummodo Christianorum societates ferventibus haec habet quo vergat sua haec sententia nimadvertat. Si manifestum satis , apertumque non est, neque esse eotest, quaenam h tot Christianorum societatibus veram fidem atque doctrinam coelestem tueatur: ergo quaelibet inter nos secta,qui, libet Haereticus,quanquam a Catholicorum, ipsorumque Protestantium dogmatis remotissimus, excusationem honestana praetendet, cur ejurare suas opiniones nolit. Ergo unusquisque,dum in Deum oc Christum credat,t pravia operibus abstineat in sua secta ct Religione aeternam salutem se posse adipisci merito arbitrabitur. Ergo ferenda erit omnium reticorun a colluvies neque rationcm Deus nos edocuerit d: scernendi mendacii oc erroris a veritate , neque ullum in Ecclesia sua Christus controversiartim judicem constituerit, quo tamen Judaeorum Ecclesia non caruit. Ergo Apostolus ad Titum 3 .frustra monuerit:
Haereticum hominem est unam ct alteram correpitonem dewisaa
daren, frustra rationem adjecerit, qui subversio est, qH
313쪽
Frum a idem 1 .ad Tim. 2.1ignificirit Haereticorum sermonem cancri ad instar serpere,e6sque a veritate excidisse,atque inter opera carnis enumeraverit Haereses, quae qui agunt,regnum Dei non possidebunt. Frustra Joannes in Ep. 1.v.a. e de Haereticis dixerit: Ex nobis exieruns , si non erans ex nebis. Denique frustra Deus Ecclesiam unam, α
concordem,S puram instituerit; oc obtemperare nos iusserit Praeeositis nostris ; ct Spiritum veritatis in eadem Ecclesia ad finem usque saeculorum mansurum pollici tus fuerit,ct Ecclesiam suam nobis audiendam edixerit, si consectaria quaeque absurdissima recensere vellem, quae secum trahit inconsulta Phereponi opinio. . Sed ego Haeretici hominis confessionem ultro oblatam Iibenter accipio. Fatetur ille,rion satis constare in controversiis dereligione,quibus partibus veritas adiit ac faveat. Eidem credimus; sed haec de Haereticorum solis con ventibus vera esse possunt,ct Haeretico ulli sentire aliter α pronuntiare non licet, dum serio suae Resigionis dogmata ac methodum perpendat, ct verum sincera confessione prodere velit. Ex quo enim quis ἡ Catholica Ecclesia excessit, iamque visibilem,sanctam,errare nesciam,&judicem conistroversiarum negat. ille jam renuntiat principiis omnibus, quibus sibi palam fieri possit,ubinam certo veritas fidei regnet. Nimirum lex omnis credendi, hisce principiis abje- Ais,tum sistitur aut in interno assiatu, aut in viribus rationis suae. Unusquisque autem se hic pollere 'satis putat, α
nemini vult concedere, sacras nempe Scripturas,prout tibi convenientius videtur, explicans, ct in suam sententiam 'ubique trahens. Cum ergo paria Haeretici omnes canant,
ct suum quisque sensuivroducat: quis non videat anifestum satis inter illos esse non posse, quis in fidei controx eritis erret, quis e attigerit veritatem. Quod ii manifestum id nequaquam est , ergo finὶ iniquitate una Haereti- eorum societas in alteram saevire Religionis causa nori poterit; multoq; magis iniquε aget,si in Catholicos, quos non solum momenta ration im , sed antiquitas etiam, Traditio tuetur. At Ecclesia Catholica divinis quibusdam privilegiis munita,evidenter intelligit ac sentit,a se verita tem ab Haereticis vero errorem stare. Ea quippe est, quam
Deus locavit inter homines columnam ac mamenιum veri
fasti; quacum Christus pollici tus est se aeternum fore ; in qua posuit 'isibiles, ctrith electos Pastores, atq; Doctores, quae ab alia aliqua Ecclesia, ut Haereticis omnibus accidit, divuL
314쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. R a t
divulsa non est, quam audire , cui credere jubemur, nulli enim fallaciae atque errori quoties de dramate,& de fidei
controversiis agitur) obnoxia est; imis iudex controveri. siarum omnium,in Religione occurrentium, a Deoconaia tuta fuit.
Hare autem omnia invictissim. confirmata reperias in Catholicorum striptis. Confirmavimus ct nos in hoc Lubro. Ac proinde nullo negotio colligere iam possumus , Quam labili fundamento argumentum Phereponi , quam stabili sententia Catholica innitantur.Ubi enim Catholicis
evidens sit,se vera tradere Scredere,consequens etiam est, ut Haeretici eontraria docentes,atque credentes, delirare
quodamodo dicantur, ct Orthodoxi istorum Judices me, ritis esse possint. Qubd fi Haeretici errant atq; delirant,ergo
phreneticorum similes sunt,proptere q; coercendi,& m dicamentis etiam amaris ad sanitatem revocaridi. Similes, inquam,sunt phreneticorum. Ut enim phrenetici,phant fia ex morbo vitiat in furias acti, non sibi solum,sed rei etiam publicae esse damno atq; incommodo possunt, idemque cohibendi sunt . ita etiam Haeretici,intellectu propter errorem corrupto, cum sibi, tum aliis nocere queunt, aeternas in se poenas derivando Salios in eumdem errorem, eamdemq damnationem trahendo. Denique si etiam daremus, nulli alii Sectae Haereticorum nomen phreneseos convenire posse, at certὶ phreneticis accensendi erant Donatistae,qui eo usque furebant, ut nedum in Episcopos C tholicos , sed in se ipsos saevirent, ct se flammis ac morti sponte darent. Igitur quis non videat Chi istianae caritatis munus fuim , ita illud hominum genus salutaribus quibusdam castigationibus veluti medicaminibus opportu-nὶ aggredi ut oculos tandem aperire vellent ad veritatis lucem p Augustinus autem eo in loco adversus ipsos D
Quae subinde Phereponus adfert,verba potius quam a gumenta sunt. Inquit enim: Multi udinem, aut tentiam, quasibi jusjudicandi-adrogare solen , bus nihilfacere,fum venritarem penes plerasque Θ potenti mos fore ninquampromiseris Deus.At certἡDeus promisit vexitat in apud Ecclesiamisua fore.Catholici vero in sola multitudine atq; potentia nunquam constituerunt veritatis fi/uciam, sed in rationibus,
in scriptura sacra,in Traditione,atq; in ipsisChristi apertisi
simis promissis, quae nulla sibi societas praeter Catholicoruvindicare potest. Inter Christianos nota quoque Ecclesiae verae fuit ac erit amplitudo . atque universalitas, Ut ita
315쪽
dicam, ipsius. Habemus enim firmissimos Propheticos. sermones , quibus ista amplitudo promittitur germanae Christi Eccletiae . Hujusmodi notam inviqissimae aliae v
ritatis notae ita comitantur . ut cuicumque fine partium studio agenti innotescere semper queat,nos legitimum es se Christi gregem : quod de se ostendere nunquam comtinget Η aereticis. Subdit Phereponus: Si akea que tempora, quibus tandal. Ariani in Afraea Id ἡ μι tieres fuerunti. visam produxisses Augustinus , - λψς eque ab iis mas haberi Catheiscos Afros, quo imHos ad phreneιαω ; facile ire Us ses
bet, hariolatur hic Censor. At nos longi fidentius dici . mus, Auguli1num in vandalica persecutione positum, a. sententia, quam tuemur, non fuisse recessurum. Neque enim facere Vandali poterant; ut minus quam antea Augustino manifesta foret Catholicae Religionis veritas,& Arianorum ii ietas. Ipsos potius, magis quam antea, phreneticos fuisset arbitratus , quippe qui ad errorem ad unxissent etiam rabiem atque furorem. In hisce autem angustiis patientiam parant, ac parare debent Catholici 3 p rasset αAugul inus . quod jam feeerantΜajores nostri vibImperatoribus Ethnicis, atque 'rannis. Vandali vero obiicientibus phrenesim S pertinaciam Augustino , habuisset iste solidistimas rationes ipsis reponendas, quales nullus Haereticus habere unquam contra Catholicos potest. Quamobrem cum Augustinum tum deprehensurum fuisse argumenti sui vanitatem, Phereponus frustra somnians exclamet: Ois Γcia argumenta, quaepauldeest merasopbi alafactasuntl o rasiones imprudenus, ad Odaces, quae errori aquepatrocinabantur, a veritati l patiatur ille , nos hoc
unum dicere , neminem levius Ee confidentius sibi triumphum canere potuisse, quam nunc Phereponus fa-eiat.
Pergit Censor, ct Augustinum audire recusat, assirmantem, e Circumcellionibus multos jam Catholicae Ecclesiae redditos, damnare suam pristinam vitam. Non credit Phereponus, neque credendum putat, homines facinorollis, qui rationes semper ante spreverant , poenis subito adductos fuisse ad id profitendum, quod damnarant. Hoc ab ipsis factum arbitratur, ut potentioribus partibus ore
Fratificarentur; non enim vernis metu eXtortis habenda
fides. Nimirum videtur hic ignorare Phereponus rem sibi notissimam, nempe quale hominum gen circumce ' liones
316쪽
IN RELIGUUS NEGOTIO. Lib. II. 28ς
liones fuerint. Cum caeteris Donatistis errantes in fidei doctrina, rebelles imperatoribus, in Catholicos mille ira dis, immo ct interdum in se inos, morte sibi conscita, de mentissimὸ ac furiolissimε ceviebant. Quid facilius, quam aliquando animadvertere manifestum scelus t Quid verili milius, quam hosce homines a Catholicis territos, atque edoctos,in sese tandem fuisse reversos, prioremque agri visse inseniam ' Verane an falsa quis in tormentis fasius fuerit, tum dubitare possumus, cum aliunde non constat,aecusatum effecisse, quae ipse fassus est. Potuit tum,is ad hibita extorquere confessionem falsam. Dubium itidem
erit, an quis vi admota errorom suum , pravamque sententiam revera, uti fatetur, agnoverit, cum dubitari potest, num illud sit error, num prava sententia. At, ipso testante Pherepono, apertus erat error, manifestissima insania Circumcellionum antea furentium. iniis ergo, plerosque saltem illorum jam pacata menta prathinam vitam detestarites, ex animo tunc egisse non erodat, ct patentissimis deinde cetiisse rationibus f Qtiis ideo magis non credat, si recogitet, Catholicos in adhibendo risore modorationem non fuisse oblitost sed Phereponus nihil facili credit, quod suae sectae, suisque antecopiis opinionibus noceat. Et iam nobis timendum est, ne stultos in posterum vocet Iudices Christianos , qui fidem unquam habeant confessioni, sive honestae alicui promissioni reorum in tormentis factae , dc post ipse tormenta confirmatae. aut ne facinorosi, qui diu rationibus restit re, unquam ipsis cedant , quanquam pinnis melior4 sapere , oc ad mentem redire coacii , ct quanquam rationes ipsie dulucidam vexitatem atque justitiam omnibus notant comtineant.
Hasce autem rationes Donatistis magna cura fuisse eriplicatas, auctor est ipsemet Augustinus. Inquit enim:
orererensuro non docerentur improba quasi ominatio vide esuri Rursus,iisceren ur, or non terreren ur , vetustate consuetudinis
obdurati, ad capessendam vitomsaluus stirius moverentur,
Verum illa non sufficiunt Pherepono. Terror, si ipsi credimus , conjunctus doctrina eam Wbementer Ausectam iacia ;quippe quam μωπι homines nis visi, auaoritate Diretur , siponte sua colis uram , nec terrare legum uti, ni quia lumine γ ν satis sibi he num animos epuit are nequit. Sed quinam
sint homines isti, qui ita judicant, quaeso nobis edicat Phe- reponus. cert. nonnisi homines facinorosi, coeci, de
pervicaces. Nam pii , reeti compositi, de dociles ,
317쪽
ubi placidis animis doctrinam ipsem intimε excutiant,
cus pudicabunt. At hac ipsa de causa facinorosis, comis, ae pertinacibus adhibentur terrores, ut attentum S ipsi animum adferant ad doctrinam coelestem , atque ad veri tatem,quae tabi offeruntur. Hoc autem hominum genus: inereore S improbitate obfirmatum, math forsitan semper,
vel sinὲ tormentis,de doctrina judicassent,quippe Qui non
viderent, neque sentirent, illam lumine veritatis sidii conciliantem animos.Terrorem ergo adhibere licet,ut se rectδedoceri patiantur; edocti vero agnoscent,suspectam min, mε doctrinam, quae in eum solum finem terrore ut batur , ut in suae veritatis lucem oculi pervicacium intemderentur. Quapropter Ethnicis antiquis , ct Turcis teria
rore λlum, non autem doctrina, etsi doctrina, certὶ fallaei ae falsa doctrina, in suam sententiam populos pertrahere conantibus, Phereponi verba objici potuissent ; non autem Catholicis. Et videat ipse Pheremnus,quid scelestisae improbis hominibus responderet. si eadem argumentatione usi, iustitiam cum humanarum tum divinarum Legum sulpectam haberent , eoquhd terrore poenarum
armetatur. Neque enim Veritates Religionis minorem ,
quim justitia Legum,in animos vim habere dicendae sunt, si attenth audiantur. Alioqui apud Deum de apud homines excusiandi forent , quieumque in Religione aliqua, liche
Adducit subinde Augiastinus exemplum Dei o. M. qui
nos cera amat, rannm ms non iam doceresuavi m verum
etiam salubriser terrere non cessas. Ad haec Censor: honis eas, inquit , Mibus inusirim nasur arucis os , Mem ac Dein, adrogare, nisiquise homunem esse fit obsitus λ .is enim enerra, aliud anous esse Creatoris in maturas, asiud Creat rarum in se .uiscem, ali que Dei ae hominum ι ectionem l En
quibus captiunculis Lectorem suum Phereponus detineat. Nemo sanus, mult6que minus Catholici, tale jus in homines sibi unquam adrogarunt, quale Deo competit, Omnium Creatori,ac Domino vero, cli animas in gehennam mittere valenti. Sed quidem putarunt, ct adhuc merith putant, legitimis Regibus atque Magistratibus ius esse animadvertendi in fontes, quamvis ejusdem naturae participes ; ct in ossicio continendi, ct corrigendi, ct terrendi homines, ne in errores ac vitia deflectant, sive ut inde rovocentur. Quod dum praestant, non suo jure Magistratus
ct Reges faciunt, sed iure, quod ipsis Deus contulit, polysate regnandi collata. Neque propterea , quod omnis
318쪽
1N RELIGIONIS NEGOTIO Lib. In agr
erroris S affectus in iudicando ct castigando sit expers
Deus, Reges vero oc Magis iratus pravis affectibus erroriabusque sint obnoxii. a judicando ct castigando abstinere isti debent , dicendive sunt conservos suos non amare. Nam Samant, cum injustos ad meliorem frug revocandos iustis plectunt flagellis dc amare etiam possunt, dum justos, oc minimὸ errantes , prae errore castigandos arbitrantur : a quo tamen errore abs in sie Catholicos in causa Donatistarum nos certo scimus. Quid ergo ad Augustini argumentum faciant Phereponi verba, quodcumque in latus vertantur , non video, nisi ut perfudeant,
nullum homini ius in alterum esse. debere , ct legitimis Regibus atque Judicibus nefas esse usum securis ct f
Hinc etiam responsio peti potest ad Phereponi iratas voces, minimὶ ferentis , ab Augustino ε vocatione Sauli divina vi peracta exemplum sumi. Cum enim illa prodisia Osε peracta fuerit, indignatur Pheremnus, cum coelestubus miraculis conferri vim a militibus lictoribusve Magistratuum allatam , ct quia Deus miracula ἐπιεraeum Mia isia homunes convincenaos , hinc cesiui ideo Acisum se vivit. Si
Augustinns, inquit Censtar miles aries hoc est miracula
adhibere potui eιad converrenaeos Donat stas, nisil eras, cor eum his confutaremus , omne pervicaciam iacisi visu ex Ir
cundiae quaeso Phereponus parcat, ne illius oculis evrbiadus assectus aspectum veritatis eripiat. Quandoquidem Augustino ct Catholicis Regibus sempei ad manum non sum miracula , num ideo illorum caritas ab hontas vexitate , aliisque artibus abstinere debet, quae vincere pervicaciam Haereticorum possiunt i Sed animadvertae Phereponus, aliud esse miracula, aliud vim adhibere, ut
quis ab errore ad veritatis cognitionem traducatur. Uanquam magna virtus sit miraculis, ne ipsa quidem tamen pervicaces factu vincunt. Testis ea miraculorum copia, quam Christus, Apostoli, Moyses, atque Prophetae fecerunt, persistentibus tamen in incredulitate AEgyptiis, atque Judaeis Haec quoque in irritum cadunt,nisi potentis
suae gratiae vi suavissima Deus agat in reniteritium comda. At praeter miracula ustis est Deus vi externa ratque sensibili,ut Saulum de persecutore ApostoIum faceret. Diiscimus ergo , Augustinum cum coelestibus miracuIis non conferre, quod est ad virtutem convincendi homines, salutarem Ilium rigorem, quem Reges interdum adhibent ad sanandos pervicaces Haereticos. Neque arirmat, seu ritatem
319쪽
ritatem istam suapte natura aptam esse ad convincendo animos, ct persuadendum verum; cum id proprium se ra. tionum, atqueargumentorum, ad quae aud tenda reluctantes per rigorem trahuntur. Sed tantum infert,ctreetissime infert, ideo licitum esse vi uti ad Haereticos in meliorem sententia perduceiado , quippe quod oc Deus salubri vi Ientia in eumdem finem interdum sit ustis Posuit nempet Deus Reges in terris vicarios suos, ut Veram quoque pro, tegerent Religionem, atque Ecclesiam ,-vςritati omnium praestantis limae subsidium afferrent. Cum vero G.
i tholici Principes certissimum habeant, ct merito habeant, a se Religionem veram stare: cur ad ipsam amplectendan urgere homines pertinaces sibi subjectos , aut eosdem inii Lacontinere, licitum tibi non putent , quando ipsemet
Deus Saulum furentem ex equo dejiciens, ct caecitate per cutiens, exemplo suo ostendit, vim in hunc finem usurpatam consentire posse cum caritate, atque justitia 'Non poterat Augustinus , nori pote ne Catholici Imperatores miraculorum vi perviςaciam atq ue insaniam Donatista rum stangere. Fortasse ne ita quidem fregissent. Vim e go aliquam salutarem, cuju3 exemplum Deus praemiserat ipsis aghibere fas fuit; ut attentiores exinde aures Sanimos gens illa haberet, si tamen vellet, ad vim rationum,st ad veritatem do 'inae,
Et Haretui Catholicam Eccisam perseqguntur. Augustinis
ct Africam Episcopi perperam instimulati impotentra atque ambitionis in Donatistas. Eorum Christiana Giritas, ut schisemati suis feret. Cur mortis Donarista quidam diam nati. An, or quomodo piam Dei se peritatem cum Afro rum viscoporumseveritate composuerit Augustinus. Novomnis persiecurio mala. Recte i ab eodem augustino demonstratum partis Ia rarum sacr/rum documentis
PRobaturus Augustinus in eadem Epistola 9 3. posse dici
Ecclesiam Catholicam tersecureonem ab sm 1eιate' --μrMamretisorum D, exem um Apostoli adfert scri risetis ad GataV. 29. Isaacum ab Ismaelestersie conem passiam, etiamsi
320쪽
IN REUGIO iS NEGOTIO Lib. II. asy
rtiamsi legamus ancillum potius & ejus filium Ismaelem , Isaaci matre arg passios graves moleltias. Excandescit hic Phereponus, ait: Verum quirim est, Bagar mana pho-
νει im a iura, AM 4 hic non respicit Paulus , verum a b i lis
Actionem cum baaPoproteresus ludentis , quam vocas persecu-Ho m , quamlue conferι cum persecutione , quam Curiistiani
dit, hocin, omnia purbat Phereponus, Augustino quod sibi lubet Ensens , ut in eum declamandi postea beuum occasionem arripiat in haec autem modestissima verba denique desinitiusta dias ian. miseris opponensis Ebeior,quia sentiebas , omuia impunὸ ὰβ in istos potuisse dita. Verurn S.
Doctor nihil Apostolo assingit , sed quidem Ap ostoli νςrba acutὶ perpendit ; neque ait, sitam fuisse in superbia
pervicacia Jud*orum persecurionem, quam ab ipsis Judaeis nistinuere Christiani; neque cum iis persecutionibus contulit moleitias a Donatistis C; tholicae Ecclesiae illatas. Haec omnia h Phereponi cerebro nata Rint,insciὀ Augustinoin luctantibus Augustini Verbis. Sed quidem comparabat Sanidus Doetor Ismaelis actionem in ictacum ,
quam Per ecutionem Amstolus appellat , cum Dongii- sparum aliorumque Haereticorum superbia , pervicacia , si impiet atς ο quam euecutionem Huoque Augustinus' sat in Ecfletiam Catholicam. Sicuti enim isse , qui eraι xun ιm carnem. ab Apostolo dicitur persecutus fuisse rem , qui erassecvrcium Spiratum, non alia de casua , quam quod
cum Isaaco vocabulo utitur Script ara Dcra quia ludus ille , quanquam i iasti tutus non esse
Ado is endam gravem aut Vitae , aut animo , aut faciat-xatibus Isaaci perniciem atquei dolonem , nihilominus aut ex superbia , ct protervia , ct irritione injuritis erat dignitati isaaci , aut ipsum edocebat Eultum Idolorum , aut ψdhaeredit tem eidem legitimo successori eripiendam tendebat s itari: persecutio appellari pote st , quicquid Haeretici faciunt adversus Ecclesiam Catholicam ex sitimbis , ac impietate, clumsi Rullam vim atque