장음표시 사용
351쪽
31o DE INGENIORUM MODERATIONE ,
Aras, Templa, acsimulacra omnia evertemus, fac ciaque vestra ἐώ ve Manas, ulsacra Diis v stris facere vobis captiale futurum
sitan erea vos oramus, νι erga nos clemen er vosgε ratis, dum sit,
periores estis, quamvis, sunquam Imeeratores Christones haler pessimus, ves quo impio, us intemecturi, s Refigienis vestrie cuisum tueri veistisPost hunc locum,quein integrum affer re placuit , ne sita in ip victoriae jpe fraudaretur Phere ponus,nemo, si eidem credimus,non intelliset,aliter quan Augustinus sentire debuime Christianos vetustiores. Hoerim, inquit Cenir, necessaria sentensia A Uiniana φρnfectaria. Nos ver5 nullum aliud consectarium tam elegantis orationis a Pherepono confictae videmus, nisi Phe reponum ipsum in declamatori is coloribus addistendis non frustri collocata tempus. Nam qui trutina severiore sententiam Augustinianam expendunt, haec tam necessaria consectaria assiequi intellectu non potant. Primo ergo dicimuS, Veterum quoq; Christianorum sententiam fuisse, Iiacere Magistratibus legitimis coercere impietatem , ac suo perstitionem,quae verὶ talis erit Pro iis multis Idris, quibus
contrarium ostendi pota, aiebat quidem Phereponus, in speciem minans, sed non sine industria a proferendis abstianens, nos pauca dabimus. Justinus Mortyr in Apologia si cunda,quae nunc ab eruditis prima dicitur r
cipuum autem crimen Christianis objectum, Impietas ae Irreligio fuit. re Justinus ab ipi in primis purgat Re Iigionem Christianam,ejusque cultores, atque aoctrinam. In eadem verba scribitAthenagoras inLegatione proChrb
Θυέμια δειπνα οιδι rati,sψξtis Gasiverarium, num vel sexui, ΦeIαιasi parcite, ad poenas raptis, Ac. Tum rogat,ut si commenta haec sint, atque calumniae, h saeviendo temperent contra justitiam.Rosdi, ut de Christianorum vita 1nquirant,quam innocentem invenient,dc de eorum opini' nibus,quas veraε S. pias non cognoscere nequibunt. Impiis
elatis autem calumniam sibi primo loco suscipit diluendi. Num
352쪽
1N RELIGIONIS NEGOTIO Lib. II. 323
Num ergo persecutionem quamcumque , an iIIam tantummodo , quae contra probos , pieque acrem sentientes sit,damnarent Christiani antiquiores .ex his iudicent aequi Lectores. Tertullianus itidem, quamvis una cum aliis me rito conquereretur,a Romanis Christianos propter dive fas de Diis opiniones tam crudeliter vexari,cum tamen reliquis Philosophis in Imperio Romano liberum foret,quae vellent de Diis , dc de Religione Ethnica sentire: idem, in is quam .Tertullianus Cap.X.Apologet.agnoscit,Christianos jure ac merito fore plectendos,ubi falsa dc impia esse ostenderetur eorum sententia de Diis, stimus linqui t, mos nox cori endos. Raque Sacrilegis, . M satis rei convenimur. Ramma haec causa mo ista, γ' utique digna cognosci, non raesumptio, aus-niquisas juv.cet: ΠΡΟ - qπα dtam ι, aisera qua να-ώι verit
iam. En quo in loco statuat ille totum quaestionis cardinem. In opinionum videlicet examine. Si vera de Diis sentiane Christiani; 1njusta vexatio fuerit. Sin impia&sacrilesastum justa persecutio. Addit propterea. Exigere debetis, Minobhmus, non esse idus Deos, ct iacirco non colendosa, quia tunc δε--tim eos. Aebuissens , A Disiui seni. 2unc se Christiani punienta.
ques non colerent, quia utarem non esse , coxstaret ictus Deos esse.
Quibus ex verbis plane videas, non solum Non improti tas , sed probatas a veteribus Christianis persecutiones , cum contra errorem ac impietatem fiebant: quae ipsa Α sustini sententia est. Ergo non inquiat Phereponus,quaecumque ab iis Christianis dicebantur contra persecutionem adversus se comia motam mala fide fuisse dicta. Damnaturat ii atque detestabantur persecutionem injustam, qualis apertissmὲ erat , quaecontra eosdem fiebat;non autem damnabant, quae ju-sth fieri poterat contra patentissimam Ethnicorum impietatem. At Pher onus reponit. Ergo animus erat Christianis persequendi , cum possent, Paganos flanimum nudare voluUfens , ad Ethnicos loqui concinna illa
oratione, quam nuper ex ore ipsius excepim Is; aut ceria nihil obstabas, queminus eorum dici iste interpretarentur Ethnici sor inani credeban uo hise temporibus credebant γε Estinus, Mirum est,hominem acutum nondum perspexisse,aili per
spicere non potuisse , quantum interiit inter sentiet item, licere aliquid facere, oc volentem, sive cupientem facere id quod Iloitu creditiir.Christiani veteres utiq; a mitrabatur fas esse impios vexationibus moderatis ad meliorem sententia incitare. At quis Logica veram edocuis inde veluti
necessuiu consectistu deducarierso sic cupiebant pero equi
353쪽
impios Innumera sunt,quae facere licet Ec tamen homines facere neque cupiunt, neque volunt, quia α ipsum non facere licitum est. Ridiculum praeterea est, eam Christianis affigere orationem,cum Christiani illi nondum scirent, an opus aliquando fetiturum foret suppliciis ad cohibendam Ethnicorum superstitionem; ct an Ethnici omnes Christi fidem ultro non essent amplexuri ; ct an Imperatores sibi addictos tam cito habitura essetChristiana Religio.Deinde num spectabat ad privatos Christi fideles dicere Nos ame.
mus . nos everιemus, nos vetabimus, nos persecutionem facie
mus' Regum, non privatorum, ista sunt jura; di velle talia ad Reges pertinet, non ad subjectos. Neque adeo inepti erant Christiani illi,ut incertam Voluntatem Imperatorum futurorum tam circumscriptae , tam fidenter in Ethnicos interpretarentur, cum ne certum Quidem sibi foret, quis rerum status futurus esset, cum Eccletia hujusmodi Imperatores habitura erat. Quod ab Ethnicis interrogati restondere poterant, illud erat: An Imperatores, si quando societas Christianorum habebit contra Vos asperi quicquam sint constitiuuri, nos latet. Scimus quidem, si id ab ipsis fiet, licitii faciendum ex vestra ipsorum opinione: quans licitumque creditis impios oc sacrilegos vexare , ut adveseitatem alliargant. Quod est ad nos,paratissimi ad ostendendum sumus,&evidenter ostendemus, si nos audire sustinebitis,si aequas aures praebebitis rationibus, unam nostram Religionem veritatis pietatis esse Magistram at que adeo nullum vobis justum esse titulum tam crudeli- ter saeviendi in Christianam gentem. . Sed quod Phereponianae declamationis absurdum ainget, est comparatio instituta inter persecutionem ab Ethnicis in Christianos , de alteram a Christianis in Ethnicos commotam, quam postremam Phereponus invidiosissimhcommemorat,4lepidh ex ipso Christianorum ore audire nos facit, Neminem ex Ethnicis interficiendum sanxere Christiani Imperatores , quod Ethnici simo adhaereret , quod superstitionem minimε eiurare Vellet: qudd Religi nem Christianam non amplecteretur Vel Honorii, ct Au-gtistini tempore ingens Paganorum copia pacificἡ agere sinebatur intra fines Imperii Romani, ct in ipsa urbe: 1mo ad Consulatum usque ascendebant Proceres aperth Pagani Quid hic quaeso simile cum persecutione deterrima ab Ethnicis tamdiu facta, cujus erat scopus invitas Christianorum voluntates, sine rationum pondere, re solo mortis
metu, cogere ad abnegandum Christum, ad colendos
354쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO Lib. II. Irs
mortuos Deos Quid ergo adversus Ethnicos ab Imper toribus ritti anis constitutum est: Nen,pe externum Ethnicae Religionis. sive ut melius dicam, publicum sirperstitionis exercitium Caesarea lege interdit inra , ct capitale suppliciuria contra in obsequentes propositumisit. Ha)ic
Iegem crudelem chrysiana mansuetudine indoliam ,
Pherepono appellare placet: verum vel ex ipsis Haeret, is
Principibus nemo licitum sibi nunc non putatKum eXter num cultum,publicumque exercitium interdicere illariun Religionum,quas impias ct sacrilegas esse credit,ium ino bedientes extrearis pleistere rigoribtri. Petat honio ille a Batavis suis, ab Anglis, dereliquis Protestantibus , nil ira id
facere liceat, quando licitum ubi omnes duxerunt in hoc tamen errantes a suis proscribere finibus ipsius Catholicae
Religionis exercitarim. quais,ut caeco Odio ferantur, comparare nunquam audebunt cum impia dc manifesta Paganoruna superstitione. Praeterea videat novus iste Patronus Ethnicismi, qui nunc audeat crfidelitatis postulare imperatores , quΛd in scio Res no tolerare noluerint publiciun
dolorum cultum, 'uem tantopere execraratur divinae litterae , ct in adicandum jubet Deus; st non eradicare cestri possis,crimen est, intacta tamen inhoirri nimiis subjectis a bitrii libertate relicta. Talia ab homirae Christiano, dc nequaquam hebete , expectanda non erant , e6quem irros, quod ipsos Christianos ita loquentes indncat, Ut videaritur liberas Ethnicorum voluntates olina coegisse ad Christi fidem, e. moris caedibus eo: uiri fregisse contumaciam: quod fallissimum est. Pergit Phereponiis pag 6um k adversusAi ginum dem lsare conatur , minimh pertinere ad Imperatorum potestatem coercere, vel punire impios, ct a ligione vera alienos. Inquit autem, summis Potestatibus demandatam solum fuisti legum civilium,S: publicae tranquilli tatis tutelam nullam vero societatem me, quae iisdem potesta.
auctoriias ua Θ ai mi, o nece esse, Repubseca eliminatis iami addit,neminem tam insanuescte , qui piaret sibi necesse esse sequi opiniones sumae potestaris;alioquin intimerat eco . sequerentur absiarda. sed 'irid attinet ultra immorari in
illius rationibias reserendis Quaecimq; ille habet, quadra-Ye forsitan possunt in Batavorum,oc Angloriam πολιτειαν,
apud imos saeculares Potestates , sive civiles Magistratus, sivi Jus perperam arrogant dirimendi Religionis no- sotia atque controveri acs oc apud quos si proncipia sequi
355쪽
impiosZInnumera sunt,quae facere licet oc tamen homines facere neque cupiunt, neque volunt, quia ct ipsum non facere licitum est. Ridiculum praeterea est, eam Christianis assigere orationem,cum Christiani illi nondum scirent, an
opus aliquando stiturum foret suppliciis ad cohibendam Ethnicorum superstitionem; & an Ethnici omnes Christi fidem ultro non essent amplexuri ; α an Imperatores sibi addictos tam cito habitura essetChristiana Religio.Deinde num spectabat ad privatos Christi fideles dicere Ato, ιue.
mus . nos everιemus, nos vetabimus, nos persecutionem facie
mus' Regum, non privatorum, ista sunt jura; α velle talia ad Reges pertinet, non ad subjectos. Neque adeo inepti erant Christiani illi,ut incertam Voluntatem Imperatorum futurorum tam circumscriptae , tam fidenter in Ethnicos interpretarentur, cum ne certum Quidem sibi foret, quis rerum status futurus esset, cum Eccletia hujusmodi Imperatores habitura erat. Quod ab Ethnicis interrogati restondere poterant, illud erat: An Imperatores, siquando societas Christianorum habebit contra vos asperi quicquam sint constittituri, nos latet. Scimus quidem, si id ab ipsis fiet, licit faciendum ex vestra ipsorum opinione: qira fas licitumque creditis impios oc sacrilegos vexare , ut ad veritatem aliurgant. Quod est ad nos,paratissimi ad ostendendum sumus,cte videnter ostendemus, si nos audire sustinebitis,si aequas aures praebebitis rationibus, Unam nostram Religionem veritatis pietatis esse Magistram at que adeo nullum vobis justum esse titulum tam crudet, . ter saeviendi in Christianam gentem. . Sed quod Phereponianae declamationis absurdum ainget, est comparatio instituta inter persecutionem ab Ethnicis in Christianos , oc alteram 1 Christianis in Ethnicos commotam, quam postremam Phereponus invidiosissimὲ commemorat, oc lepidὶ ex ipso Christianorum ore audire nos facit, Neminem ex Ethnicis interficiendum sanxere Christiani Imperatores , quod Ethnici simo adhaereret , quod superstitionem minimhesurare vellet,qudd Religi nem Christianam non amplecteretur Vel Honorii, ct Au- lgustini tempore ingens Paganorum copia pacificε agere 1inebatur intra fines Imperii Romani, α in ipsia urbe: imo lad Consulatum usque ascendebant Proceres aperth Paga- dni Quid hic quaeso simile cum persecutione deterrima ab lEthnicis tamdiu facta, cuius erat scopus invitas Christia- lnorum voluntates, sine rationum pondere, α solo mortis metu, cc re ad abnegandum Christum, ad colendos
356쪽
mortuos Deos id ergo adversus Ethnicos ab Imper toribus ristianis constitutum est: Nen,pe externum Ethis nicae Religionis. sive ut melius dicam. publicum sirperstitionis exercitium Caesarea lege interdictum , ct capitalo supplicium contra in obsequentes propolitum fuit. Hanc
Pherepono apperire placet: verum vel ex ipsis Haereticis Principibus nemo licitum tibi nunc non putatKum eXternum cultum,publicumque exercitium interdicere illarum Religionum,quas impias ct sacrilegas esse credit,ium inobedientes extremis plectere rigoribus. Petat honio ille a Batavis suis, ab Anglis, o reliquis Protestantibus , niim ad facere liceat, quando licitum labi omnes duxerunt in hoc tamen errantes a suis proscribere finibus ipsius Catholicae
Religionis exercitin ira. quaia,ut caeco odio ferantiar, comparare nunquam audebunt cum impia & manifesta Paganorum superstitione. Praeterea videat novus iste Patronus Ethnicismi, qui nunc audeat credelitaris postulare imperatores , quAd in silo Regno tolerare noluerint publicum dolorum cultum, 'uem tantopere execrantur divinae litterae, is eradicandum jubet Deus; strion eradicare cum
possis,crimen est, intacta tamen in holrrinibus simiectis a bitrii libertate relicta. Talia ab homirae Christiano, Srα- rauana hebete , expectanda non erant , e6que milvis, ipsos Christianos ita loquentes inducat, ut videaritur libetas Ethnicorum voluntates olim coggisse ad Christi fidem, Δ: movis caedibus eorum fregisse contumaciam: 'uod festissimum est. Pergit Phereponita pag 6υ3.ct adversusAusus imm demonlisare conatur , minimh pertinere ad Imperatorum potestatem coercere, vel punire impios, d. a Religione vera alienos. Inquit autem, immis Potestatibus demandatam solum mille Iegum civilium,& publicae tranquilli ratis tutelam nullam vero societatem et, quae iisdem potesta
auctoritaresua Θ a Mis dis nece est:- Repubsita eLiminatis Tum addit,neminem tam insanuessie, qui putet sibi necesse esse sequi opiniones sumae potestatis;alioquin iniimeraindecε- sequeremur absurda. Sed quid atti ciet ultra immorari in illius rationibias reserendis Quaecumq; ille habet, quadra-ke forsitan possunt in Batavorum,ct Anglorum πολιτειαν,
apud quos saeculares Potestates , sive civiles Magistratus, sivi Jus perperam arrogant dirimendi Religionis no-soria atque controverires dic apud quos si principia sequi
357쪽
velint, propter quae a Catholica Ecclesia sese disiungere licitum putarunt) nullis Conciliis, ct ne ipsi quidem Ecclesiae suae; in fidei causis , certa ab errore immunitas tribui potest. Apud illos, inquam, iure conqueri potest Phereponus Arminianus, quod Arminianos Haereticos Calvi nista potentiores minis S poenis olim a sententia dimovere voluerint , cum certh secundum eadem principia nareis isti quam illi de veritate suarum opinionum certi esse non
possint. Et nos habemus, quod Prudentius-ὶ ςεp. De Gallieni Caesaris edicto habet. Damnes rapias, an.D Aema. Iussum es C aris ori Galgien .
Quod Prineeps colit, colamus omnes.
Verum haec neque in Religionem Catholicam, neque in
Catholicos Imperatores quidquam conveniunt. Nemo nostrum dicit, nos sequi oportere summarum Potestatu ira Religionem,quaecumque ut namRegibus terrae nunquam Deus pollicitus est , eos in veritatis partibus semper futuros , neque eorum judicio dimisit Religionis verae criterium. Ecclesiam dicimus audiendam ct secuendam esse. Evia denter ostendimus, contra Ethnicos aliasque a Christo aversias gentes,veram in ista Ecclesia Religionem reperiri;S: adversiis Haereticos aequὸ evincimus , huic uni Ecclesiae concedendum,ct obtemperandum esse in quaestioniblis Δ:judiciis ad Religionem pertinentibus. Huic igitur Ecclesiae ipsi quoque Reges parent, nihil in hoc a caeteris Christi Dis dissimiles ; sed ipsorum Regum est cum Religionem istam veram, tum Ecclesiam ipsam, ejusque unitatem a ctoritate sua tueri Ut igitur verum est, summis seculi Potestatibus nunquam concessum fuisse jus decernendae Re-
Iigionis verae aut ineluctabilis judicii ferendi de opinionibus ad Religionem spectantibusula falsum est,ad iummas ipsas Potestates non pertinere defensionem coelestis Religionis, ct unitatis Ecclesiasticae. Primum Reipublicae vinculum Religio est; &nihil magis hominum interest, quam
aut veram ipsam Religionem cognostere , aut in ipsa permanere,cum Ec ideo in mundum invehantur, corporique copulatae hic peregrinentur animae, ut Deo vero serviarit,
ct intcIIigant quid de ipso ejusque operibus credendum ,
qui rue ei cultus sit exhibenaus. Nemo ergo rion videat ,
non a populis tantum,sed ab isto Deo demandari Principiabus curam arcendae impietatis, ct sπvandae, ac propagandae
358쪽
IN RELIGIONU NEGOTIO. Lib. II. 32rdae Religionis ilIius , quae certa ct divina probari potest ;quippe quod apertὶ in civilem animorum concordiam, in Dei honorem, atque incredibilem utilitatem populorum post mortem , cura ista redundet. .is ment Iobrius sutar Augustini verbis in Ep. 3 8s . Cap. V. S. 2 o. OIim Regibus
dieai ΜΓιe curare in Segno vestro, a quo teneatur, qvel oppugne-
ιαν λαDesia Dem; ni vestri' Non ad Ῥos sertineas in Regno vesci quis velis essesve religimus, vesacrilegus . quilus nonpotest dici: on adtos pertineas in K gno veλo , quis velis es pudicus , quis in .cusiusque adeo autem verum est,Religionis i endae curam summis Potestatibus traditam, α velut a natura insitam esse, ut vix ulla ostendi possit Respublica, quae contra impietatem, contra violatores suae Religionis, L ges aliquas non condiderit , quanquam illa saeph Religio faIsa ac sacrilega fuerit.
Posita in Regibus jure νexandi impios , nulla Christianis, aut saltem Catholicis imminere debent incommoda a ud Eth- nicos Hr Muhammedanos. Religio Cari sit manifeste vera,
eamque tueri pertinet etiam ad Reges. Poena utiles ,ut Ha- retici in veritatem at entius oculos convertant. 'mam
sanctitatem in subjectis exigere debeant civiles Leges. Dis. senstones in Religione politico quoque regimini noxia. Lactantii locis explicatus. Ecclesia Catholica aperta νeritas, ct potissimum in controversia cum Donatistis.
ΛT,inquit Phereponus pag. 6o3 .s dixeris,non sicere erram titsuspessatisu acere, quore lices recte sentientibus, in labirinthum inexecrabi m te conuicies. Nam quis demum Ddicabis hic δε erroreὶ Creduni Fibnici, credunt Mahumme lani, creduns Haeretici Principes se errare,qui sepuιas rect entire ac proinde
te vexare debesun/, ni Morte vesis sibi soli ab omnibus creaei, a severὸ nemin. iquod uriosum esses Quaestio nostra est, num Regibus liceat moderatis vexationibus impios S a veritatetidei alienos solicitare ad amplectendam Religionem Veram.Magnum incommodum, si id licere affirmemus, inde minaturPhereponus;arrepta enim hac ipsa opinione,Ethnici,Muhammedant,ac Haeretici Principes,quibus persuasum estist benὲ sentire, caeteros vero I germana Religione
abesse, in posterum sibi jus tribuent debacchandi in rectεx a se
359쪽
sentientes Fateor dc ego non leve hujusnaodi ir eomna liam. Se i velim scire, uum PhereponuS putat, at in quid desinere esse licit ac bonum non alia decausa
qu1m. quod eadem ipsa re impii ct scelesti illieith ae mal,
utamur, Ni uti possint. Licit bona est auctoritas legit mis P iiκipibus delata puniendi ibntes cs: facinorosos. Ce se 1 sua bonisate jus istud non cadit,quod sivh mali,sivh e rantes Principes insontibus quandoque noceant aut nocere valeant Religionem veram amyllaeti defendere, persit dere caeteris,ct propagare,optimum coel6que gratissimum est. Num idem dicendum de amplectentibus, tuentibus , suadentibus,atque propagantibus Religionem falsam,sivε superstitionem'Istud ne malum facere potis est,ut ilhad cesset, quod prilis erat, bonum eme' Non ergo evincit pher pontis, iniustam illi citcmve esse impiorum S pravh in Religione sentientium vexationem, eo quod eadem auctori tate posΓtct impius in bene sentientes uti. Sed G semper deveniendum , ut quaeratur, quis veram tueatur eligi nem , α quis ob ipsa aberret Attamen,inquit ille, quis Iudex erit 'cui potius crede dum cur tibi uni cedendum, cum tu nemini concedere v hs 'Quid autem aliud hie agit Phereponus niti Ieconnceret in intoleranda i Ila absurda , quae non ita priclem monuimus Ase omnino vitandat Ner ii non sine gravi ignomi ni a Claristia rix Religio vis neceue est ille sibi fingat, ita do-etrinae o. Ecclesiae quam Servator tradidit,atque fundavit, Occialiam esse veritatem dc lucem, fiuε tam parum evidemees parumque manifestas esse rationes fidei nostrae, Ut f
riosus sit verbis Phereponi utor) qui sibi Christiano ab Ethnicis,Judaeis atque Mubammedanis credi,ipsi vero nemini ex illis credere velit. Quis non miretur, ac doleat, labbomine, qui se Christianum dicit furentes appellari Christianos, cum sibi de veritate Religionis nostrae tot ac tam invicta argumenta solidisque rationes proferentibus cre di 1 exteris volunt Quid Cnristiani nominis hostes pro se in posterum non dicant , si nunc pertinaciae sui erroris ita plaudentes inveniant ip smetChristianos'Deinde exPh reponi sententia consequens erit. excusandos esse, aut e ciliandos credere se posse, quibus Christi Religio non a ridet , ct contra superstitio placet ἱ nam de vera Religione nemo in terris judex esse potest, ct eporιει nusquisque requa-εur faciat,quod derissimum S optimum, ex animiδει sentem a. ei videtur. Hare sunt Phereponi verba, post quae nescio, qui damnare ille amplius persat immanem ct injustam Ethniis corum
360쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. Π. 3 a
eorum sivδ Judaeorum crudelitatem in Christianos 3 n dum justam ct moderatam Catholicorum severitatem in aversos a Religione vera. Quippe tum his, tum illis optimum ex animi sententia videbatur persequi gentem,Deo, ut credebant,invis m ips1que Deo se praestare obsequium arbitrabantur , cum sedis nitentes plectebant. Reliqua perquam horrenda consectaria,quae hinc fluunt, iterum exponere opus non est antelliget ipse Phereponus, si animo minus nobis infenso in suarum opinionum effrenem licentiam inquiret.Quod si,utChristiani toties ostenderunt,oc facilὲ adhuc demonstrare valerit,evidenter Ethnici, Mahummedani, caeterique id genus homines veritati repugnant necesse est etiam,evidenter cognostere possint, se in iustitiam peccare,quoties Christianos sanctis limae Religioni addictos persequuntur, persequi licitum putant. Neque porro minus conitare potest , Haereticos in errore ver i , simul ac eorum doctrina&credendi methodus, exigitur ad constantissimas ac certissimas regulas Catholicae fidei. Quae cum ita sint, ubi Principes Ethnici Muham-medaui, ac Haeretici vexare instituant Christianam atque Catholicam gentem , tanto se crimine illi obstringent , quantum crimen est apud Deum,abipsa Religione hristi ct ab Ecclesia Catholica abesse ac defecisse Catholicis vero tunc exerendae sunt rationes cum fidei nostrae, tum alienae injustitiae ; quibus si nihil propciatur, & errare ac saevire Pergat coecus persecutor: arma patientiae tum expedienda sunt, de illa Apostoli verba alth animo committendanes, qui in Christopsi vivere volun , persecuιionem pati niur. 2.
Tim. III. IE. Non alia ratione , non alio clypeo sese tutati sunt veteres Christianae Religionis Athletae.
Sed nummis, inquies, curam Religionis gerere δεῖen Princians y Ita se interrogat Phereponus, atque ita sibi respondet
dem dicimuq. vexari quemquam Religionis causa debere sine auctoritate Principis. Αci hoc missum faciamus Si igiatur Phereponi judicio standum est. nullam fera aliam Religionis curam gerere Prine ipes debent, nisi ut cuicumque subjecto lieeat quam velit Religionem pacificὲ tueri. Dum sibi legibusq; civilibus morigerum habeat populum cael ra Princepscontemnat, Sc pro nihilo ducat,Deum blasph mari,sacrilegis ri tibus creaturas adorari,Christum fabulis accenseri, ejusque veram Ec clesiam,oc Sacramenta ut lubet prostindi Scilicet, si Pherepono credimus, nullam feriis