장음표시 사용
451쪽
4 o DE INGENIORUM MODERATIONE hoc est gloriae adjutorium,ideo inliis, admisit, ut per illuo
natura facilius evitaret, ac Vinceret peccata, virtutesque exequeretur et quam opinionem conceptis Verbis ab ips traditam, Concilium Africanum A. 4is. Can. his verbis execrassur ..isumque dixeris, Diso visis Gratiam kars us quoorere per Aserum,use in Arb.ιrium,iacis usposisimus .mpore per gratiam . tanquam eμυωώa mn riresur non qui se acile Aes ι--m mus etiamne His, implero διὰ manaeata, anatbEma u. Quamobrem, ut lubet , gratiam ab Apostolo memoratam appellet Pheremnus miserico .diam, ac beneficium Dei: adhuc certum erit, Apostolo auctore , non vinci concupiscentiam rebellem , non vitari peccata , non impleri legem , non a peccato assum
gi, nisi misericordia ista , gratuitumque Dei beneficium intellectui lumen , voluntati infirmae vires divinitus suppeditet , Et in nobis atque nobiscum faciat , quod scilis viribus nostris facere non possemiis. Si hoc Pelagius confessus fuisset , quod nunquam confessiis est quissiquid Phereponus hic dicat nihiIde A. uuris grauae inare
Pelagium atque Cassoluos relinum luisses controversa , ut
Augustinus ipse testatur in Lib. de Gratia Christi
Cap. 47. Mitto,quae mox Phereponus congerit,osterisurus, mandata Dei non esse ejusmodi , ut omni vi destituta sint admovendos hominum animos: quod ne Africani quidem Patres negabant adhuc enim ex Apostoli auctoritate edocemur , solam Legem, sola Dei Mandata , non convertere hominem ad Deum , ut oportet, nisi accedat gratia Christi , atque internum Adjutorium Dei. Inspiciamus potiatis , quid habeat Censor ad loca quaedam ripturarum a
Patribus citara , ut contra Pelagium evincant, adoperanaeam nesciendamque=ustitiam, ac Dei manaeata commen , δε-
Iam ibi humanam sinere non posse naturam.Ne unum quidem ex his locis conficere id , quod volebant Patres , denuntiat h vestigio Phereponus: quam levissimam facilitatem, atque rationem citandi Scripturam propriam illorum in Cratica infantium saeculorum vocat. deinde addit,
qui iis defuεre unus pluris,e Phereponi , quorum Critica Arte tum solum licuisset arcanam Scripturarum assequi mentem , nugis erroribusque Theologiam ac popu
452쪽
m toetasMNIS NEGOTIO Lib. m. 43r
pollieitus quidem fuerat per omnia tempora Doctores , atque interpretes fidos divinarum Litterarum, immunitatimque a omni doctrinae errore , dc tamen postremis hisce tantum saeculis suam fidem liberavit. Sed praestae argumenta audire Phereponi , ut pateat , juesne an injuria pronuntientur ista de Africanis Patribus . hoe est , num revera ipsi' declamatores levissimi fuerint, an potius conviciator audax sit Phereponus noster. ἄμ-- , qui ad vas infirmitatemnestram, de quo Paulus Rom. VIII a 6. Censore isto interpretante , estqv. est in m credens
bus , einque. rationibus recte undendis apud Deum aditiva
Utique de Spirit 3 S. qui jam in credentibus habitat,loquiis tur hic Apostolus. At hinc manifestε intelligimus, humanam naturam auxilio Dei penitus indigere ad opera salutaria, neque ipsam sufficere sibi ad ea praestanda, quando
orationes ipsas , quae actiones maximὸ piae laneae salutares. Spiritus S operatur in nobiS, dum nos orare ut opor-'tet, esticaci sua atque interna operatione facit; nam quia premus ut oportes nesimus. Quis ergo effutire audeat, minimε ex his Apostoli verbis resultare , ouod Africani P itres volebant Imis quis contra non inteIIigaheam ab Epiccopis illis depraedicari gratiam,quae jura liberi Arbitrii non laeciat 'est enim gratia,quae adjuvat nos, ac proinde non sola, ut Calvinus ejusque gregarii velle videntur, sed nobin
Non est volentis, neque currenιis, Amiserensis est Dri, sunt Apostoli celeberrima verba ad Rom. IX. 36. ab Afris Epineopiscitata lis haec alia Phereponus Interpres adneistit :quod verbum Dei mittitiar a pepulum quempiam ad cogniιionem ejus vocarid um; sed quis berfacit ada tum guostum' Nihil, fateor, hoc facit ad probandum afflatum illum n cessitantem . quem in Auguilino se deprehendisse Calvinus somniavit; sed quidem apertissimh facit ad evincendum , quod P tres volebant. Si non hominis currentis, sed miserentis est Dei, quod homo perveniat ad agnitio. nem veritatis, ac fidei per quam felicitas aeterna 1 peranda est: quis amplius nili desipiendo dicat, posse ad fidem
atque salutem perveniri solis humanae naturae viribus , conantibus ac meritis , uti Pelagius assirmabat ' Caeterum hunc locum pro suo potius arbitrio , quam pro veritate explicat Phere ponus, cum ait, illic agi tantum demissi ne verbi Dei a pepulum ' empiam ad cogniιionem ejus vocandum. Apostoli verna nihil tale referunt. Eorum sensus est,
quod homines nonnulli ad Christi haereditatem, benedicti
453쪽
d ictionem, ct electionem pertineant , id non provenire ex
eorum volitione de cursu , neque ex operibus meritimque praecedentibus,sed quidem ex mero nutu,beneplacito,-catione,& misericordia Dei,sicuti neque cursus neque voluntas Jacobi aut matris ejus in causa tuis, eur Jacobo Ista. et benedictio, ct haereditas divinorum numerum continis Leret,sed quidem vocatio, ct electio gratuita Dei. , Non ex operibus , se ex vocante dictum est , quia majorserises minomuu od si interpretationem Pnereponi Siac admitter mus , eadenn nihilominus consectaria inde ecluerent, quae Catholici docent.Neque apud Deum injustitia est,quoci a-eolriam dilexerit,Esau autem odio habuerit;hoc est,illi lin lutaria beneficia contulerit,huic autem paria ae tanta con-erre noluerit, etsi ct ipse Esau voIueriti atque cucurrerit; nam inquit Deus: MMerelor cujus misereor; oc ejus electio,&fr,itia non est hominum operibus de conatibus debita,sed
sola estis misericordia venit. Ergo cu in Ῥuo. miceretur, Θ 26m et ultruisi ι;hoc est,eligit quos vult,is: permittit aliost
tuae ipsbrum infirmitati atque malitiae , quanquam nullisu Ticientia deneget auxilia. vide locum Apostoli integrum facilique negotio intelliges, nullum alium esse luculenti Arem ad ostendendum,quid per se viribusque suis valeat in negotio salutis corrupta ae infirma hominum natura fine
peculiari adjutorio gratiae Dei , ct sine miseeteordi illius praesidio, dis liquid enet id etiam velis in sine missione verbi ejus, ct potenti S e Scaei vocatione ad salutarem fidem, e ecaritatem Dei, ac proXimi. Vitim omnes sumus in Chri e unguo aut m alterastes ius membra , habentes dena diversa sicundum gratiam qua Aasa est nolis.
Ita Apostolus ad Rom.XII. Quae verba a Patribus Africanis citata his aliis exponit Pherepontis : Gratia, fecundum quam sunt diversa Aona,non ingrat a,qhi singuli Meles ad Deum conversiseunt, e 3ene cenιia varia Dei, qua actis aοas dotes con reserat Molisasa providentia dextrkrdinariaspiritualium Lonorum ususine. Nctri de gratia tantum, qua homo ad Deum convertitur, disputatum est interdum cum Pelagio , sed de omnibus aliis gratiarum S auxiliorum generibus , quibus mentem ct cor hominis jam conversi aut illustrat, aut perficit Deus. Sine istis auxiliis contendebat Pelagius hominem ex viribus naturae in creatione inditis posse omnia salii taria opera virtutesque praestare , de ad perfectionem, atque ἀνοι χαρτησιαν pervenire. Hine illud Coelestii apud Augustinum Lib.de gest Pelagop. 34.mumquemque
hominem omnes et rara posse habere, ctgratias. eas Videlicet Deo
454쪽
Deo non donante , sed sibi unoquoque comparante virς. bus Arbitrii sui Qisid Apostolus ad haec Edocet ille, non nobis esse perfectionem, virtutes nostras sed misericordi aDei,atque ab illius fratia,quam ipse dat quibus vuItre prout vult Recth interpretari divinas Scripturas, ministeria Ecelesiastica san*4 obire , nosse alios docere doctrinam lanam, exhortari utiliter,st eleemosynas distribuere bona fide, de praeesse in solicitudine, re misereri in hilaritate, ct diligere sine simuIatione, dc odisse malum, oc ad ha: re bono, aliaque illa χαρισματα sed dona fidelium , Quae ab Apostolo hic enumerantur, Deus elargitur. Deu dividit pro suo arbitrio,ct dona sunt illius.Ergo non ea sibi comparare viribus propriis potest humana natura. Et si hoc non potest, quant. minus poterit fidem,st caritatem, quae omnium maximae virtutes sunt,in se gignere.nisi De us ex sud misericordia, ct per sv m gratiam inspiretr Vides. Hiςronym Lib L GR. 6 Dialog, advςrSus. Pelagium. . Gr tia Pedunt qu*Vum inquit Apostolus I. Cor. XV.
minum nostrum Jesum Christum, Phereponus inquit, loqui Paulum de Θμιναμ. , quaerat Aponotus, hoc est, demi- ricordia ac munificςntia , qua eum Dous necessariis ad hoc munus donis inflauxerat Tum addit iris qui uam umquam negapis, a Deρμγ Jesum tarsum nobis datam esse de te
teriuri ludit Phereponus, Augustino assingens affatum julum ineluctabilem. Ad primum autem Epistolae Paulina: iocum quod attinet, ibi Apostolus non commemorat sim elicii r dona sibi tanquam Apostolo divinitu concessa ,
sed extollit ae memorat ipsam generalemGratiamDei,quae de persecutore Ecclesiae Apostolum fecerat,ipsumque adedde infidelitate M peccato converterat ad cognitionem fio dei verae,ct ardentissima caritate Dei,dc solicitudine ac vim tute ad annuntiandum Christi Evangelium instruxerat.
Eo,inqui t sum minimus Apostolorum,qus non sum dignus vo r. sillus, quaavam Persecuιussum Ecclesiam Dei. Gratia autem
Dei sum tae quod num. Hic S. Ambros quasi Pelagianos non dum natos impugnaturus,hanc sententiam accipit de omni bono,quod in Paulo erat,ita scribens Lib Ι.Cap. . de A. beI dc Caio Beia Apostolus nongisHasaι- .n virινι ua sed mi-nia urm A Jolorum se esse dicebas, , quidquid esset graiiae δευμ na esse, non merisis inibitque nos habere, quia non acceperimuri
455쪽
. Vide ct Hieron mum Lib. a.Cap I. adversus Pelagium. Igitur ex Apostoli verbis Δc exemplo discere poterant Pelagiani, omnia nostra bona accepta esse referenda Gratiae Dei,quae nobiseuin opera salutaria agit, ct nos sine neceΩsitate ac sine coactione de nolentibus volentes facit, nihilque nos gloriari debere de virtute nostra,meritissiq; nostris Subinde inquit Phereponus,neminem unquam negasse
uin Deus per Jesum Christum nobis dederit victoriam e peccato. At Coelestius uti ex A etis Dio spolitanae Synodi
eonstat, affrmabat: Dei graιiam fecunaeum merisa nostra dari; quia eccauribus istam dat,videtur esse injustus ; quem erro rem damnavit ipse Pelagius,nestio animone an voce tenus
in eadem Synodo Cap. 32. Augustinus autem in Lib de Haeres Cap 38 auctor est,in posterioribus suis Libris Pela sium instaurasse eamdem sententiam,& scripsisIe: Gratiavi
Dei, qua Bberamur ab impιetate , secun -m merita mstra δεγλ. Sed ut mittamus acrem illam , quae inter eruditos adhue vertitur, controversiam, nempe an tandem Pelagius eo
fessus fuerit , gratis Deum remittere hominibus peccata quod Augustinus non uno in loco factum memorat) ct quid per peccatorum remissionem Pelagius significare vellet: potius insistamus Apostoli verbis. Victoriam referre depeecato duo significare potest , Videlicet vel a se expellere peccatum jam admissiim, vel ita repellere, ne admittaturi ruod postremum fit cum tentationibus daemonis, mundi: carnis nos ad peccandum solicitantibus, resistimus fortatunato mccessu. Utrumciue hic ab Apostolo dicitur. Cutianam autem debemus laudem dc gratias,quod expulerimus, nobis peccatum, illudve in nos intrare non siverimus a Num viribus humanae naturae in creatione inditis, quibus aequi praediti sunt Christiant,atque infidelestNequaquam, sed quidem Deo,qui Filii sui Serratoris nostri intuitu, peculiari ac supranaturali gratia in eum credentes donat . tum ut liberentur a peccatis commissis, tum ne in nova labantur. Imo animadverte, Apostolum depeccatis potiua non admittendis, quam de admissis α detentationibus , quae quotidi. apiis fidelibus superantur , quam de su peratis, agere Videri;ita enim ejus Graeca verba se habenti τοῦ το vixos Deo Graiia sit) δεπιλωοLis et i,oriam.Hinc Deum quotidiὶ rogamus,ne nos induci in teritationem,ne peccatum regnare in nobis sinat, sed nos Iiberet a malo: quod peterea Deo in Pelagii sentetitia utile quidem,sed necessisium non erat ostendat nuncPhe- reponM Jglasianos unquam sincerὶ confessios fuisse, non
456쪽
m RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. III. 43 ς
humanam natulam, liberumque A rbitrium sine avi iutorio interno Dei . sine Gratia Salvatoris, aut assurgere, aut abstinere a peccatis. At istud ille nunquam ostendet.
Pelagium,quod hos ipsum negaret, his Apostoli verbis Α-
fricani Patres aggrediebantur. Hinc Augustinus, quoties Pelagius Gratiam Dei statuere in illo tantum videbatur,ut praeterita peccata auferret,toties ab ipso etiam exigebat uelateretur, necessariam esse gratiam Dei, ne nova peccata committantur.Iterum lege Epist.' nunc i 77..ubi Africani patres Hunt de Pelagio : Sive Graisam ἀxerirasse tiberum
sem nostram. Similiter in Lib. de Natura S. Gratia Cap. 34. Augustinus ades ane iste miriericordiam, , medicinale nisau ris auxilium, santum in hocmni3, πν ignesias commissu ιerisa , non is ad ves adfusura visanda. Sed in tanta luce ne Pher
ponum quidem ipsum futurum fuisse coecum arbitror. , nisi unum illum assiatum ineluctabilem inoe est, Calvini num illud commentum, quod Augustinus atque Africani Patres nuquam tradidere,ante oculos ipse semper haberet. Npn quia idonei sumus cogitare asiquis, quoio nobismetiose, δε Λα-.erusia nora ex Deo est e Epistopi Acticani proferunt ex Epistola 2.Cor III Phereponus vero ita reponit. Sus tensa anὸ omnium Chri ianorum , a cogitandum at quis Evangelio censen Mum,est a Deo; quis omm neficit, Evangelium . non ingenis hom-minea Deo deberi ' - Aposto serumnisestim δε rientia, a miamus, ia quoAvocati fueram , si nodum, non humana sed disi tua.Ergo,si fides Pherepono, Apostolus
hie signifieat , ideo non posse diei Christianos suffcientes
ex se, aut idoneos ad cogitandum aliquid Evangelio consentaneum, quia Evanselium non ingenio hominum excogitatum fuit, sed solius Dei. At 'uis cortum fecit Criticum istum nisi de Evangelio quoa certε Dei, non homunum, opus est loqui hic Apostolum' Dixerat Paulus, Cois rinthios Epistolam esse vivam , quae in suam ipfius commendationem pateret omnibus hominibus,Epistolam,inis' qiram hristi,quippe Christum palam amplexi fuerant; pistolam ab ipso Paulo ministratam, quia illissis ministerio conversi ad Christum fueranμ Epistolam scriptam, non atramento, sed Spiritu Dei vivi, quippe Spiritus s. in eis sua virtute habitabat , atque in eorum cordibus caritatem diffiim
457쪽
diffundebat, unde praeclara pietatis opera quotidiebant. N elub scripserat iam ad eosdem Corinthios Ap . lstolus in priori Epistola III i s. quia semplum Dei essis ,Spia trihus Dei habitat in vobis' Tum in loeo, quem prae manibuη lhabemus, pergit dicere: Faeuciam aut malem habemus per Chrisum a. Deum; hoc est Cum dixerim Epistolam Dei vi. lvi vos Corinthi os esse,v6squec e fide in Christum; α carutate,quae in tabutis cordis per Spiritum S in ripta est,con ipicuos ita esse factos,ut ab omnibus hominibus laudemini,dixerimque, me instrumentum atque ministrum fuisse, ut ad tantam lucem,atque felicitatem perveneritis:gloriari quidem, sed gloriari in Deo , de fructu praedicationi meae nos debemus per Christum Dominum nostrum;gr ltia enim Christi, meritis, virtute, atqηe potentia illius, me suo ministerio utentis, ct nori virtute vestradneque mea, tales evasistis.Postremum hoc significatur subsequentibus verbis: a quo/feficien es Ἐνε idonei fimus cogitare a Squidanebis, quas ex nobis, se ntui nestra, siv. etiam veli , ita meitas nostra ex D 'Id est quod tales nexi sitis ex ministerio nostro, non virtuti ni eae, non vestrae , id ψdscribendum est sed quidem Deo, atque illius misericordiae ct gratiae 3 nam nos ex propriis naturae nostrae Viribus nihil, non di-
eam facere ac dicere, sed nς cogitare quidem . Possumus, quod perducat ad fidem, ct amicitiam, seu caritatem Dei, nisi Deus ipse per Christum nobis id donet , uti mihi lvobis donasse successus meae praedicationis jqm comprobavit, Haec germana loci illius interpretatio, ad quam confir-
mandam, afferre etiam possemus sonetorum Patrum, ho, lminumque eruditissimorum documenta complura. s re ct S Hieronymus loco eodem contra Pelagianos jam sus fuerat Lib. 3. Cap. 3. Dialog Non ergo ut Phereponu*putat,ideo solum Apostolus ait,Christianos sufficientes,sbvh idoneos , non eme ad cogitandum aliquid Evangeliopiendo,seu percipiendo,quae Evangelium narrat,praecipit, Vetat ac monet,ita ut in homine eorum nuda simplόxque apprehensio tantummodo fiat: aut ita concipiendo, ut ita lmens adsentiatur. atqDe ad illa iam apprehensa feratur de- lliberato rationis judicio, si voluntatis intimo affectu.Ph lreeonus priori modo locutum censet Apostolum,dum imquit , Cnristianos lassicientes non fuisse ad cogitandum '
A iamr.Cogitare quippe aliquid Evangeliψ consentaneum, duplici modo fieri potest, nempe aut mente solum conci
458쪽
iN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. III. I
per se Evangelica praecepta,monita,c documenta, nisi De- iis per Apostolos eisdem annuntiasset Evangelium ipsiim , quod pertὶ ipsi Deo , non autem hominum ingenio, debetur. At hoc Pauli mente abhorret non enim gloriatur,neque gloriatus fuissetApostolus inChristo,d: per Christiti quod Corinthii tantummodo apprehendi sient, atque intellexissent ex ore ac Praedicatione sua Evpngelium , cum constet innumeris aliis populis,tum illo , turn subsecutis temporibus annuntiatum fuisse Evangelium , qui ranaeti idcirco neque pred iderunt Evangelio sibi praedicato,& as prelienso,neque consentane adEvangelium vixεre. Igitur secundo mocio Corinthii cogitarunt ea , quae Evangelici consentanea erant,hoc est,non solum intellectu, sed re viIuntate. amplexi sit ni cum fidem Christi, tum caritatem, eoque virtutum splendore inter Christianos effulgebant, ut omnibus admir/tioni essent; atque in iis laudaretur Apostolus ipse. Atque hic sensus iis Pauli verbis. sufficientia autem, sivὶ idoneitas ad cogitandum hoc pacto ea , quae sunt consentanea E vangelio,nequit disi indi profecta,q-
Φangelium non ingento hominum,ία Deo delesur in ri ut dixi,
Evangelium ab aliis etiam percipitur, Ec tamen salubriter non percipitur; ct nisi Evangelii pri Edicationem Deus peculiari sua gratia comitetur,homines neque conVerpuntur neque divina caritate ad bonas cogitationes , ct ad opera pia suecundanxur Hoc idem Apostolus denuntiarat in priore Epist ad eosdemCotinth. III 6,ita scribens. Fio antavri Apodo rigavis , sed Deus incrementum aediι. Itaque neque qu plania3 est Miqui ,ἡeque qui rigaι sed qui incrementum datie .
Hoc est Ego quidem Evangelium vobis praedicavi, Apollo vos baptietavit , sivὲ supe raddidit Christianae Distiplinae
praecepta. At nemo ex vobis ex solo nostro ministerio profecisset ad fidem, perfectionem Christianam,nisi Deus jI- laminando mentem,ct insipirando in voluntatem vestr m vos intimo suae gratiae vigore ad hos fidei ct virtutum frinctu intacta libertate Arbitrii vestri perduxisset. Quibus ex vel bis intelligas, susscientiam ad cogitandum aliquid ho ni, aliquid quod ad salutem pertineat,aliquid veri consentaneum Evangelio, non I nobis esse, non ab Evangelii nuda praedicatione, ejusquie apprehensione, sed ab ipso Deo, hoc est ab ipsa Dei gratia interiori, intellectum illuminaritis,st voluntatem moventis ad bonum Hoc illud est,quod ostendere volebant, sic reipsa ostendunt Africani Patres, laudatis Apostoli verbis,quibus frustra Phereponus alium sensum affingit contra ipsius Apostoli mentem. D d Deni-
459쪽
Denique ex eadem Epistola r .ad Cor. IV. . citant Epis copi hunc locum: Ha mus ιbesaurum istum invases fictilιδus,tis eminentia vir utis μι Dei A non ex nebis. Eodem loco unus est Hieronymus contra I'elagium Dies. I, p. 3. Thesaurum tamen istum esse dona Apostolica ait Phereponus ,
ideoque nihil pertinere ad gratiam, de qua cum Pelagianis disputabatur. Sed inter ista dona Aponolica quis docuit
Phereponum non computandas esse virtutes omnes , earumque principem in primis, ardentem caritatem Dei, ocproximi/Quid reliqua dona Apostolis a Deo concessa profuissent , si istam quoque caritatem eisdem non donasset Deus Idem Apostolus ad Corinthios in priore Epistola Cap. XIII. 3 . iam haec scripserae: di Γnguis hominum loquar, is
Angelorum;cor si babuere prephesicam, ct noverim musteria omnia, o omne cientiam;&si habuero omnem em Θρ. Caratatem au-sem non babuero, ni,ibum, nihilmihiprodest, i c. In altera vero
Epistola,quae nunc argumentum nobis differendi praebet, Cap V i . explicat Apostolus, quid se urgeret, impellere que ad labores pro Corinthiis uisteptos. Caritas, inquit,cbγim tirpes nos. Unde autem caritas ista in Apostolos ven rati Nam ex eorum viribus, num per liberi Arbitrii cona..
tus3Nequaquam sed quidem . Deo, sed quidem per Spiri
tum S.Coritas enim ex Deo est,ut habetur i do IV eari asDei dissus est in cor Hbus nestris perSpiritumS qui dasus est nobis. ut inquit Paulus ipse ad Rom,V. s.1 qua cariιaωDei non an gustia,non fames, non persecutio ulla poterat ipsum cael rosque Apostolos separare, Quapropter Apostolus, quod ipse tam fortis esset inter tot adversitates atque pericula ict qudd tantus fructus in populis praedicationein Evangelii, suumque Apostolicum ministerium consequeretur , non suis, non auditorum viribus, industriae , ac sapientiae pronuntiare potuit , ne unum quidem ex iis Scriptura . rum locis, quibus hactenus lucem attulimuS, ρυ- . re id quodvolebani Africani Paιν es t Jud cium Le rum appello. CA,
adscribebat,sed potentiae,ac virtuti,Id eli Sratiae GIVmae ut sublimitas με eramnentiass vir Mis Dri. O non ex nobis. Dindergo Phereponus ait,nihil haec verba pertinere ad causam, ouam Catholici adversiis Pelagium tuebantur ' Imo qui
460쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. III. 4 Is
orandiqvidem Dei utilitM in hominibus sed non neces qs, a Pelasio admisia. Abη Phereponi accusationes confutantur. Non omnia sson Ε angelica Pelagiin confessus est. serati Dei,cum v nitur Legi ivsacris Litteris, nonsemper Evangelium merum Inscat, ut Phere nus Hamrnon tu putant, sed etiam beneficia Dei per Gangelium collata,9 prcertivi fidem,ct caritatem.Deum impos illa non iubere, Augustim Φ Ecdestas atholuas tentia est. Pelagiam immic gratis. Dri, IErgunt disin Carthaginenses patres ins num pontificem Synodica Epist. i 7 . alias
sis Pelagianoruni disputationibus necessariὼ consequi, νι nec orare Aebea' sine intremus in sorazionem,quod Dominus o dis suos moαπι, μυ it m arasime,quam Aocvit ; aus ne descias flues uestra, ctc. Non necessario hoc sequi, Phereponus statim notat, nam particula illa Orationis Dominicae, aut preces Christi pro Petro, nonsignincanι i ,quo innuum Patres, quas hoc 3. vel na: s Deus, fac assum σκιμnoxui re ere nequea
entia Lectorum abuti pergit. Sed gratiam, ut his vocabulis utar, necessitantem, atque irresistibilem, ubinam Africani Patres,Augustinus, Catholici tradiderum t ubinam exe--unt, ut gyatiam talem Pelagius confiteretur ρ Somnum hoc esse, conariures Catholicitam ostenderunt; S tamen Phereponusia tanquam pro coinperto,minimeqtie dubio passim sumit ac statuit. Caeterrim nobis necessarium est ad superandas tentationes auxilium gratiae Dei. etiamsi huic μuxilio resistere valeat liberum hominis arbitrium. Cδ' tholici reipsa hoc unum tradebant 3 Pe gius C Urane-xessarium negabat adiutorium Dei. ne inιremus in senιaι ρ-atem qua eκ opinione consequitur , nobis non esse opus oratione ad evitanda peccata. inita autem habet Pherepon. quo istud consectarium a sententiaPelagii tandem avertati Ait,Pelagium non negasse, neq; negare potuisse, quin comstitutis in periculo confugiendum sit ad auxilium Det,eti τὸ r kordi ruris,mpnd.quia n/n ita facile coniiui x cada