장음표시 사용
471쪽
de electorum suorum praedestinatione decreta certus sub sequatur effectus: efficacioribus auxiliis utitur Deus, quattsingulis profecto non donari, neque ex obligatione teneri Deum,ut omnibus ct singulis donet: tum experientia,tum sacrae Literae,st sancti Patres,ct rationei innumerae manifestum faciunt. Primo igitur loci quid est,quod Phereponus monet, impossibilia a Deo non praecipi, quasi aliter Augustinus sentiret i Deindς quid dubitare videtur, num praeter nudum imperium , necessarium sit aliud quodpiam 1 Deo auxilium,quo Leas impicatur 3 Istius auxilii necessitatem divinae Literae luculentissim, ita tuuiat. Tertio sentix
Pherepotius, non negasse Pelagium, quin sit necessarium istud auxilium. At Augustinus in eod. Lib. de Haeres. atquς ad eandem Haeresim Pelagianorum, atque alibi etiam, testis est fide digniox quim Phererranus , nunquam induci
potuisse Pelasium, ut divina: g tix neςςssipatem admitte rot. Denique sunt Augustini vorba in Pingius oratribuae.
facitas p nt,voluit or i, etiamsi i cilius, Lan exposse homines Meerotia divinanc esus divina.
ae si vera sunt, i ut prolacto sunt, neque negare Ph
reponus aude/t,ὶ quis non intelligat, rectissimhatque --rissi in Pelagi nos appellatos ab Augustino missu inimicos .ivisa gratia, ct potistimum cum haec dς ipsbrum prima o, pinione pronuntist, quando videliςet nihil aut parum tribuebant quxilio gratiae Dei, sed omnia sinebant liberi Arbitrii viribus t Non semel autem monui, rursusque monere cogor , mirε decipi Phereponum, dum ejus gratiae, nam S Augustinus tuebatur, notionem nobis obtrudit. st quidem illa internus Dςiaiflatuis in intellaAum, vo iuntatem hominis sed ineluctabilis Matiis non est, cui nempe resisti non possit; neque solis elebis reservaxus est, cum reliquis eritim soncedatur, qui ab amors creatarun rerum ad amorem veri Dei, ct Salνatoris nostri Iesu Chris , reverti podvertuntur. Calviniana Gratia φst, quam ubi, que describit nobis Phereponus, non Augiistiniana. Hiqille dudum ccecutit e, cum men igno re homo tot Mntroversiarum gnarus non possit,num a Calvino, an potiuε. Catholicis stet Augustinus Et sanε assi/tum,qualisai Calvino describitur, Gratiam Dei nunquam mβcript 8 VOf
472쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. III. ηι
cari, nos quoque libenter concedimus. Verum in Scriptura clarissimὶ tradi Augustinianam divinae Gratiae noti . nem atque sententiam, tum aliquibus testimoniis supra G, stendimus. tum pluribus aliis evincerte possemus Eo etiam faciunt omnia, quae sacrae Literae habent de auxiliis,de ad..iutorio, vope, quam Deus homini confert, ut bonum operetur , ct sin. quo homo operari bonum, di venire ad Christum, impleri Spiritu Sancto , sancta ςharitate donari non potςst. Intim quo'ue,atque efficaciter non sinὶ tamen cooperatione ac libertate Aroitrii nostri,) in animos voluntatemque hominum au ilia ista influere . multis in locis tradit Apostolus, sed praecipuὸ eum ait ad
Philip. a. 13. Deus es enim quiessem ut is vo- ωvem , se cere rosona voluntate. Et in L. ad Cor. III. 7. Neque quisluniaι est aliquit , neque qui πνι, faequi incre omn3 δει Deus. Atque hoc internum Dei mispreritis auxilium Graua
illa potissimum erat , de qua cum Pelagio disputabatur , quaeque a S Augustino ita definitur Lib. 4. Cap. s. contra duas Epistolas Pelag. infirmis di ionis, ut cogniι num .
more faciamus. Elitas nece imem non agnoscebat Pelagius,
Augustinus autem, S Ecclesia Catholica depraedicabant. Si contendere Phereponus velit, Pelagio perperam Augu stinum Enxisse hujusmodi sententiam: Pelagium faciet ille Catholicum. Sin ita Pelagium sensita fateatur,statimque contendere velit, esus opinionem imnierito a Catho- heis divexatam fuisse ; Augustinum non arguat tanquam Pelagianis dogmata ab eisdsm repudiata declamatorio more imponentem, sed ipsa arguat ipsius Augustini dogmata. Quod postremum si Pherepono facere saceat, non exspectet anonis confutationem , sed sciat se iamdudum ab innumeris Ecelefiae Catholicae Theologis fuisse confutatum. Caeterum in sententia, sive ut ita dicam, in suppositione Augustini, rectissimὶ semper, de sin. calMmnia vo- saxi potuit Pelagius im mcus Gratia Dei , quippe quillum humanae voluntati necessariam ut fa--retur induci nunquam potuit.
473쪽
ια DE INGENIORUM MODERATIONE CAPUT VII.
Voluntarium o Liberum Phereponus putat ab augustina confusa. Qui ni sibertas essentialis, ct Libertas aιcidentalis humani arbitrii. Muid necestas essentialis ,
quid accident/lis, quid antecedens, quid consiequens. Ambitrium hontinum siemper liberum ab antecedenti ηeces,tate, semper praditum essentiali libertate. In hac senuntiasemper fuit sanctus Augustiniis, uti ex multis ejus locis ostenditur. Nulla in Deo antecerins necessi sis, eιque etiam tributa a quibusdam Libertas in amore sui, atque vir. tutis. Prasicientia futurorum in Deo non tollit Arbitrisum homini liberum. Deus pr4νidet . libere homines peccaturos. Iom in Deo fiunt praeteritum, praestiri, ac suturum ; quare us Praescientia non laedit Arbitrii humani
libertatem. DE libero Arbitrio agenteiri Ausustinum Pli reponus non uno sugillat in loco sed quanta eum aequitate,no. strum erit deinceps ostendere. Illud vero tanquam ratum certumque statuit ubique Phereponus , aut Augustinum ignorasse,quae inter miosarium differentia in te cedat,aut novisse quidem, sed Affirmare non dubitasse. a Deo puniri quaecumque etiam mala ab hominibus , etsi
volumarae, non Ii re tamen perpetrantur. In Lib. de vera Relig. e. t . dixerat Augustinus: Usque ade)peccatum 2olun rarium est malum, uι nus moG si peccatum, non amota earia tim. Haec ita excipit Phereponus pag 48 s. Nempe volunt rium d eatur riserum ια ut pessi a liti pecca um ται πρη,orqui dem ab te peccante.Tum addit,omnes prorsus mortales ita seniisse ante controversias Pelagianas ; Nec asitsr, aites e sesei Augu nus , spes mortim ejus na- demtimius enti
naque hac frustra cum sententia,quampestea amplexus est,in comcordiam redigere conatur,Retract.Lb. I .Cap. 3. s. quoi volun- rarium ἀcatur santum, quesitsedet volunιati , quamvis Γberum
nons s. Istam quaestione uberius deinde agitat in Animadv. ad Lib. V. Cap. io. de Civ. Dei, inquienSpag. 79. Ause
474쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO Lib. m. 432
gustini verba adfert, i mulque per quasdam parentheses
cominentatur. Ozocirca nusio modo cogimur sinquit Philos phus Poenus J.aus retentas scientia Dei te gere vosinsatis A
Derium cur non addie 5berum aus reten o voluntatis Aut addendum erat hoc est, in utramque partem fiexii) Deum quo nesae est , negare praesicis usurorum Sed
mur: istudus seia credamus, hoc αι benὸ vivamus. Male aut ιβι ιur de Deo non sen reaeitur. Ita Augustinus, cujus semteotiam his aliis verbis Phereponus onerat,dicens : μμ ma hac libenter ampyctimur ine si agiquis reposui es Augo iis, ncisises ab Auguwm retineri I. rum Arbitrium ; quoa nee ideae,s esur,cum extra controversia aestum aequitur. Hiri Εαhiridianai Laurentium Cup. xxx.
Ιlludprimo nos hic protestamur, firmissimum esse se in perque fuisse Catholicorum dogina, liberum in homine, vel post Adami lapina, superesse Arbitrium , neque aue peccata , aut divinam gratiam essentiali ista qualitate ho minem exspoliare posse ι Calvinum Vero, Lutherum, eorumque similes execramur , ct Concilii Tridentini diris percutimus, quod in actibus moralibus Voluntarium quia dem,sive syontaneum homini tribuant,sed liberumAebi trium, sivὸ electivam potestatem eripiant. Secundo addimus. si quid hic extra Ecclesiae Catholicae sententiam exoriabitasset Augustinus,controversiae ardore abreptus, non um declinantem ad extrema volumus sequi,sed regiam tenere CathoIicae matris viam. Tertid dicimus , ne ipsum quidem ab hac eadem via veritatis Augustinum deflexisse. Et si qua occurrunt in ejus Libris de hoc ipso argumenici obscura facili interpretatione,& ex aliis ejus locis explicari itidemq; cum Catholico dramate componi posse, a tu, debere. Animadvertendum igitur est ante omnia,libertatem. atq; necessitatem humani arbitrii,sivh humanae voluntatis
diversimodὲ accipi, pluribusque distingui modis. Nos uebreviati consulamus, bifariam tantummodo ipsas distin. guemus Itaque alia est libertas essentialis, alia accidentalis. Prior voluntatem respicit, uti electiva est, facitque ut homo ex institutione sua possit aut eligere , aut non eIigere
aliquid sibi propositum. Ideo verb essentialis homini dieitur , quia homo detineret esse animal rationale, es in bruatorum animalium naturam concederet, u eidem auferreis
475쪽
tur hujusmodi libertas,atque potestas, propter quam justε aut injusth operari dicitur 3 oc laude ct vituperatione dignus reputatur. Altera libertas accidentalis est, quae voluntati humanae adesse,aut ab eadem abesse potest,salva libertate illa, quam essentiaiam diximus esse rationali naturae. In tot autem l ibertates hujus postremi generis libertas dividi. tur, in quot ipsa actionum humanarum ampla respublica.imque Imertatibus privare se ipsemet homo, atque ab aliis quoque externis caulis privari potest. Rursus ad instar Iibertatis alia est necessitas essentialis, alia accidentalis. Illa hominem essentiali libertate, sivε naturali facultate eligenis di aut non eligendi spoliatum,ita determinat ad unum, ut ei aliter eligere aut facere impossibile sit. Accidentalis vero accidentali tantum aliqua libertate hominem spoliat in aliqua singulari actione facienda, aut non facienda. Pondn.cessitas essentialis id proprium habet, ut ad externa causa atque impressione venieris,ct praevenieris omnem rationalis voluntatis nutum, ipsam potentiam ante determinet ad alieujus rei amorem aut odium, sivὶ electionem aut fugam, quam ipsa potentia sese liberε moveat ad eligendum aut fugiendum illud objectum ; ideoque necessitas antecedens dicitur. Talem necessitatem invexEre Fati assertores, ct impii quidam Astrologi ,α Manichaei, ut alios omittam. Necessitatis vero accidentalis proprium est , subsequi liberum voluntatis nutum, ideoque consequens illa appetilatur. Ad haec animadvertendum est, Pomanet, is volunsarii nomine , prout alii. m haec nomina distinguuntur , id
significari, atque intelligi, quod voluntati placet, ct gratum est , quocumque modo id fiat , hoc est , sivi ipsi
voluntati liberε eligenti palceat, sivh placeat eidem ante suam electionem determinatae,ac necessario motae ad illud obiectum amandum. In voluntarium, vis S coactio opponuntur spontaneo , ct Voluntario. Quamobrem qui Iubenter, ct voluntari h , atque spontaneh agit, is libera coactione dicitur ; ct tamen istum eumdem imaginari
eodem tempore possumus non liberum a neces late es lx iasi
It animalia bruta eo quod , ut oculis nostris apparet, Iubenter, ct cum delectatione , aut si mavis dicere, non reluctantia, neque rei. ugnantia, cibum lotum,S Venerem identrdem appetunt, ct tamen necessitate id facere dicuntur, libera dici non possunt a necessitate,etiamsi libera sinea coacti orie.
Hispositis, memoria recolendum. contendi sol vere 1 Calvino e usque gregariis hominem in actionibus inora-
476쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO Lib. III. . 3s l
libus necessaria quapiam impressioire rapi, ac determinari l
ad unum ante omnem suae voluntatis ac arbitrii motum ac ii
nutum,adeo ut eligendi potestate ac libertate careat. Con- lcupiscentia prava, ac homini innata, Praescientia Dei, Pra
dehinatio Gratia,aut aliae hujusmodi causae, secundum ip- ἰλs,electivam homini Potentiam eripiunt,ipsumque adeo l. liberum Arbitrium,At cum fieri possit,ut ad ea,quae homo stri non facere non potest; necessitate quippe antecedenti adi que secreta raptusi moveatur quoque illius voluntas non a
coam, sed spontanel, si vh lubenter hinc liberum hominis
Arbitrium, si eosdem Haereticos audimus, litum est in hae
M tuta Laeserta ea actione non autem in Libertate an 'eossate. Q
t Quantum a redharatione,1 divinarum scripturarum documentis,ct a sanctorum Patrum sententia absit,ac abhorreat. hujusmodi commentiam,non est hujus loci ostendere Meminisse tantummodo juvat,nihil a Fati assertoribus,a Ma- , Diehaeis, aliisq: id genus hominibus, quos tantopere Chri- stiana execratur Ecclesia, differre istorum opinionem; ho- . mines ureb hoc pacto in pecudum sortem demitti,nullius, que revera meriti aut demeriti, laudisque ac vituperationis capaces amplius esse dicendos. Augustimim vcris in hac sententia sibi praecessisse , iactitant Haereti orum recenti- . iam Scholae, istorumque clamoribus nihil cunctatur adhibere fidem Pherapontis noster , Ne carpendi Augustinitam bella fibi elabatur occasio. Sed aliter sensisse A ugustinum, jam per alios patuit, do adhuc nostra, ut spero, oratione palam fiet. Arbitrium ergo hominis liberum esse ab antecedenti necessitate,hoc est praeditum id euentiali Iibertate, atque electiva potestate, ita ut nihil voluntatem ad suos aAus, ct ad eligendum ante determinet, atque ut ita dicam necessitet , quam ipsa voluntas libero motu sese ipsa ad unam, partem eligerido inclinet : destrinam semper Riisse San- . Eti Augustini, ea persuaderit , quae ipse variis in locis in hanc ipsam rem peculiariter intentus scripta reliquit. Et in primis quod est ad peccandum negat ille omnem in Voluntate antecedentem necessitatem. In Lib. 3 .de lib. Arb. p. 38.aIV. Quacumquesta causa est volansatis ot non e potis o peccato es ce itur 3 s aut mmιs, non ei cedaιur non peccabitur. Mox subdit: Quis enim mecas in eo,quo nREo' modo eis ἐν potest ' Precasur autem ; caveri igitur setist. Sil secreta necessitate , alcatae determinatione praevia ad u- num , homo aliquoci opus pravum agit , utiquel nullo modo eavere illud potuit. Ergo sine culpa erit , E e i quia
477쪽
quia nulla exparte liberum ipsi fuit secus ager neque ipse, necessitatem labi fecit, sed factam alicinde sensit. At certum est Augustino Mominesrevera peccare ac saepius ergo certistimum est Augustino , libertatem ab antecedenti ne . - cessitate superesste vel post Adami lapsum. Eadem fusius . repetit Sanctus Doctor in Lib. de duabus Animabus
Lib. de vera Relig. Cap. 34. ct in Lib. contra Adimantum p. 27 ct in Lib. α. contra Faustum Cap. s. Et in aliis lo-- cis Librorum de Lib. Arb. Quod autem est ad bonum faciendum , ne tunc quidem necessitate ferri hominem ,
sed quidem smi libera agere , auctor est non uno in loco Augustinus. Celeberrima sunt, quae ille habet in Liti de
Spiritu S Littera Cap. 3 . Misericordia ejus praveatis nos. Onfensire aurem vocasioni Dei et ab ea AE eniare , propriae γο- Anaaiis est. Iisdem seia verbis de libertate ad malum per-- petrandum pronuntiavit in Psalm 93. inquiens cesias Satanassuadere malum : sed nec Deus cessas admonere sonum.. MMnas autem non cogis invitum. In tuapore ais est con mire ,
aus non eo enure. Alia omitto loca , quibus Sanctus Augustinus, Ecclesiae Catholicae concors: humariae volunt. ti facultatem, S non de nomine tantum , sed veram acinnatam potestatem tribuit reluctandi cle remendi divinae
. Sed quia Ioea superius aut descripta,aut indicata,quibus essenisatim Artiarii liberta- Augustinus depraedicat, omnia seia deprompta sunt ἡ Libris contra Manichaeos com- positis Phereponus autem contendere potest,Augustinum hostibus mutatis sententiam quoque mutasse consulamus - α Libros Augustini contra Pelagianos , ubi eadem repetit atque eonhrmat In Lib. de Natura & Gratia Cap. 6s Pelagianis Sancti Hieronymi auctoritate abutentibus ita respondet : Ium quod ais Pelagius θὰ memorato aisum
Vide&Cap. 6 .&66. dc 3 a.&43. eiusdem Libri. Ad haec in Lib. a. CF. 3. de Nuptiis ct Concupisc. Objicienti P
478쪽
burium , respondet Augustinus . Non itaque , Meus se avique alios fasians sequeris, si quis luerum in hominis, Aut rium dixerat oelsianus, ct Pelagianus vocaιur: sta quim e Carboώ indes dicis, cire. Itidem in Lib. de Spiritu & Li,
tera Cap. 3 3 Vult autem Deus , onines homines sareo acare .ct in agnisionem veraιaιis venire ; non o tamen , as eis adimas l.
rum Arbitrium, quo ves bone, viamase utentes justis Ostiaren-. Vide S Cap. M. Libri, c&Cap. 2. 3. Sis Libri de Gratia S libero Arb. ubi fortiter praedicat hui'mani Arbitrii libertatem a necessitate quacumque aritecedenti. Accedamus nune ad Phereponum , ct ab eo petamus , num sibi v1deatur essentialem homini libertatem eripere , qui consentire , aut dissentire livh ad bonum sivὸ ad malum in poteitate semper relinquit humani Arbitrii ρ 'quinos necessitate non trahi fatetur ' qui libero Arbitrio benε aut math uti nos agnoscit,ntum execratur, liberumque ad faciendum , ct non faciendum animis nostris motum facultatemque tribuit'At inquit Phereponus, Cur Augustianus voluntarium dumtaxat exigit ut actio mala jure dicatur Peccatum Non voluntariἡ tantum, sed S liberε fiant necesse est , quae laudem, aut vituperationem mereri de. bent. Verum Phereponus aequiorem se erga Augustinum longε praebuisset, si viam potius intelligendi; atque in bonum sensum explicandi Augustini , quam carpendi 'iueii- isset; Sanctus autem Doctor, terminis, atque Vocabulis, quae nunc in Scholis obtinent , semper non est usus ;Voluntatis,ac voluntarii nomine facultatem electivam interdum significavit.Ιn Lib. de vera Relig. Cap. 34. quo respicit Phereponiana censura,inquit Augustinus, inque adeὸ
precatum voluntarium esse malum, us nulla modesti Peccasum , fluo is voluntarium. Hic nomine moluntarii masi significae
Augustinus malum , quod a voluntate uti causa vera procedit , d) consequenter a libera causa atque electione
ori vir , omnemque antecedentem necessitatem excludit.
Indicat id aperth ipsemet Augustinus infra sic scribens rin non totanιaιe maufacimus, nemo objurgandus est omninὰ, au/monenaeus : quibus blatiis Christiana Lex , Θ Aricipiana omnis Religiems auferatur hiscesse est. Holuntate ergo pescatur. D quoniam peccari non dubium est , ne hoc quidem dubitandum via dest. , babere animas Biberum volun aiis Arbitratim. Tales eo
479쪽
438 . DE INGENIORUM MODERATIONE
vides homines Deo, aut peccato servire liberaliter; ergo libera Voluntate, non necessitate. Imo ipsemet Augustinus necessitatem hanc opportunε nominans. eam ab Arbitrio
hominum prorsus exclunt. Lib. autem i. Cap. i3. Retract,
non destruit hujusmodi sententiain, sed rhirsus confirmat. Peccata quippe quae ipse tantummodo peccata appellat , Prorsus a voluntate electiva esse dicit illa vero quaepe cata simul sunt , ct poena peccati . atque ab homine perpetrantur suae cupiditati relicto in poenam praecedentium Criminum, quanqua in non voluntariὸ facta videantur Psed quidem ex necessitate , attamen Ec ipsa Augustinus voluntaria esse agnoscit , hoc est a I1bera voluntatis ei ctione facta. Q amΥis, inquit , ct in qua non
ALIO nen votantaria peccasa iacuntur, quia vela neficiensibin, vela coactis perpeιrantur , non omni modo ossunt e voluntasscemmi. t/; quoniam is .ile . qui peccaι ignorans , voluntate retique facit , qxere cum faciendum non ι , putat esse faciendum. Eι iEe qui coauupiscente adwersis Diritum earns , non ea quas uuis facit , concupiscis quirim noLxs . ct in eo non facis quesuuis. Sed si v ncitur , conci piscentiae censenm volesns . ct in eo
πρη facis , nisi quia et uis , liber scilices iustitiae , sim si uepHccati. Ubi patet , Sanctum Augustinum etiam in iis, qui concupiscent id illecti ac rapti peccant , nullam agnoscere priaecedentem essentialem necestitatem , sed quidem liberam voluntatis inclinationem: si enim nollent , non Vincerentur,neque peccarent Et sanὶ coactum pro in-Vito prorsus, ac nullatenus voluntario, neque Sancti P treS , neque Haereticiaceipere consueverunt, cum dei plaus voluntatis actionibus agebatur sed de externis tantum actionibus accepθre , in quibus nullis nil mero possunt esse partes voluntatis, Tam quippe repugnat, actionem sivε motionem voluntatis,non esse Voluntariam, quam actionem intellectus non esse intellectualem, ct facultatis sentientis non esse sensitivam. Itaque etiamsi a concupiscentia cogi ad peccandum Videatur nomo, attanaen ta tunc eligit, ct tunc liberὲ agit voluntas; ac proinde ex allatis S. Augustini verbis inferri nunquam potest, Do-Iuntarium tanstigmnodo Maiis, quod insides volunιati, quamvis liberum non p.
Minus morosum sese in Augustinum non prodit Phere-ponus in notis ad Lib. V. Cap. io . de Civ. Dei inquiens,
εμιε quidem adsentimur evitaenii enunιiationi ,rie non libere ; 9
480쪽
m RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. m. 43
iorem cum Patribus &Scholae Theologis familiaritate habuisset Phereponus, vel eorum dicta sincerδ oc candidε re- , minisci vellet,intelligeret, ct in hisce voluntatis actionibus, quas non liberas ipse Phereponus appellat , muItos praeter Augustinum agnovisse libertatem, hoc est libertatem ab antecedenti quacumque essentiali , sive naturali necessitate, determinatione, acit impressione. Hinc dixerunt, Deum liberε cognoscere, atque amare justitiam, Veritatem & seipsum, quanquam indifferentiam ad volendum contrarium ab ipse excluderent ἔ nimium quippe soliciti erant, ne turpe necessitatis; ac servitutis nomen
Deo tribueretur, neve causam quampiam admitterent
cui subiiceretur Deus ; qualem Ethnici in Fato perperam
excogitarant. Itidem creatas mentes , quanquam pr. sua conditione ex Dei nutu omnino pendentes , affirmari rit Patrum atque Theologorum nonnulli, vel tum ibbertate frui, cum seipsas amant , oc felices esse cupiunt , tametsi non amare se ipsas, ct felices esse nolle non possint. Quod idcirco assirmatum ab ipsis est, quia nullam praecedentem necessitatem, ac determinationem agnovere, qua ad se amandum , ac beatitudinem volendam rapiantur, atque compellantur ; in eorum enim sententia dilectio
sui, S gaudii quietisque volitio , sunt ipsa voluntatis facultas, atque ipsi voluntati aliquid ita essentiale , ut sinεψὶ voluntas nec agere, nec esse possit. Contr1 alii. inter quos videtur esse Sanctus Thomas, libertatem in memo ratis actionibus tum Dei , tum hominum non agnovθre: quorum utique loquendi ratio praeferenda est , tanquam magis conina ideis atque notionibus communibus, qui bus id tantum appellare Liberum solemus , cui est iridi ferentia , hoc est, potentia volendi, ct non volendi aliquid. Sed hujusmodi contentiones siani de nominibus
tius quam de rebus videndum est , an Sanctus Augu-inus in actionibus moralibus hominum viatorum riuulam asam libertatem statuat, quam quae Creatori diciatur inesse in amando cum se ipsium, tum virtutes, aut quae ereatis mentibus in generaliter appetendo bono ab ips5 Augustini adscribitur , immo an eamdem homini. vi tori ad actiones malas ac bonas , ad quas indifferentiam
Phereponus exigit . exigimus nos , necessitatem tribuat, quam brutis tribuimus. At certum est, in eodem Lib.
V.Cap io. de Civ. Dei Augustinum tradere hujusmodi
actiones in potestate esse humani Arbitrii, homin5M. Ee 4 que