장음표시 사용
491쪽
tr dominante cupiditate acriter ferri ad amorem mundita ad eligenda opera carnis,Nisi ergo divinis reparator nos liberet ab hujusmodi vinculis, nisi gratia sua atque inspiratione caritatis,tγrannidem peccata, ct concupiscentiae pravae, ab homine volente depellat: nunquam liber ct e peditus homo erit ad virtutem amandam,& ad peragenda opera justitiae, uti, ct quatenus opus est ad aeternam salutem consequendam,sed quidem expeditus erit, & liber ad obsequendum legi peccati, dc ad prava opera complenda. Ex necessitate autem ista accidentali, si ve ex hoc libertatis adventitiae defectu perire in homine essentialem natur lemque facultatem l1beri Arbitrii nunquam augustinus d
xit lino eam subiistere semper fatetur. In lib de Gratia α
libero Arbitrio Cap. 33. , inquit, est nobis Ῥolum, libera.Ecce essentiatimArbitaeii l maeni liberιatem,qtiam sola tollitore in anteeedens, in Ethnici S, ct a Novatoribus e cogitata , ab Augustino autem cum e cratione negata. Tum pregit rydnon semperes bona. μι enim abinitia δεμ em quan semis peccaio, Θ tunc es mala; auι ὰ peccaιο 6sera est, quando si iij ita nc est bono.Quibus postremis verbis designat Augustinus accidentales vlaS ώber ases ineri Auferi nec si sares,sotenuaae, impotentia a praVis rectis De affectibus veniunt, prout quisque affectus malus live bonus ad malum bonumve hominem 11bi servum inclinat ac rapit. Et profectis cum peccator ope divina,seu coelesti gratia se privaverit,& coricupiscentiae legibus ac imperio sese ad dixerit:impedire ipse non potest, quom mus potentiam adulterins agendum bonum devinctam habeat, su que u Iiintas ad solum malum eligendum ac perficiendum,ii non absoluta necessitate, certε magno Impetu, eXInde rapratur. Fides autem nos docet, non posse homines post Adae calamitatem,suis viribus exsurgere ε peccato,aut implere salu4tariter legem , aut Vincere Varios tentationum Incursus. Ergo homo peccati servus S in se ipso consaderatus, acciis dentaliter libor ad electionem boni , ct ad virtutis opera non est, indigetque Servatoris gratia, quae ipsius voluntatem a servitute , atque ab accidentali necessitate peccandi
liberet, liber naque S expeditam faciat ad amplectendam
atque servandam Virtutent, . . Itaque amissum ac deperditum in homIne liberum Ambitrium,nihil aliud est Augustino,qia1m istam 1as,prom. titudo,ac potentia ad bonum quae sita est in quodam lauabili,sed tamen accidentali statu humani Arbitrii, ipsiusque essentiam minimὸ destruit.De hac autem una libertate
492쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO Lib. III. Ma
ris filii inter Augustinum atque Pelagium , non autem de Usentiatu luertate Asserebat Pelagius, non liberum minus esse Arbitrium filiorum Adami ad bonum faciendum
quam esset iplans inruacentis Adami; ideoque putabat tales esse humanae voluntatis ares, expeditamque adeo potentiam hominis ad opera caritatis, ut tine adiutorio Dei peria Mere posset iustitiam, vel ad eam tendendo In oficere.Comcedebat Augustinus , liberum adhuc esse hominis Arbitritim, quodHad immanitatem a nece lateameceden ; at minimε in eo statu esse, in quo erat Adami innocentis Α bitrium. Nune enim captivam esse, debilem, infirmam, repeceati Iugo attritam voluntatem,ct malae concupiscetitiae aculeis exagitatam, ideoque adiutorio Dei indigere, amue inspiratione caritatis aenon, om mium,inquit idem Augustinus una cum quatuor aliis Episcopis in Epistolliri XCV. et et ad Innocentium I. scripta, . est a. non mal attentatim
quamvis esse nonae stes. Arsuesum vadranta is s ei ergo in potestate voluntatis negare consensum tentataoni, atque non peccare; ' tam ποπιμι distas non invisinsainuve uri fas. Audi ι ipsum ita loquentem Lib. I. oper. ImperfCap.4 . Muria sunt, quae agunι homines mala, a quibus eu tu νum est a ineretiae nusii ιam liberum 'quam μι 6,ι, qui Deo
jyabaa. Nia sunt in eodem Lib. I. Quibus apertissimum fit, ensisse Augustinum, si1peresse ad huc naturaIem illam h
minum facultatem elessivam , quae necessiritis ad unum determinantis est inimica, ct esse peccata, quae com unis AEon nece Date, sed volunμιε , quibus liberum est abstineνα
od si peeeandi necessitatem in quibusdam hominibus
ille agnoscit , non alia est Augustino necessitas huiusmodi, quam consequens, ct accidentalis, ct a voluntate tiabera lensim inducta,consuetudine vi licet peccandi, ast Oionibusque pravis libera electione ac via tione)in aniamum admissis. ut ergo regrediamur ad Cap. 3o. Enchiridii Augustini Ni,in quod magno molimine insurgitPhereponus pagsuarum Animadversionum, jam palam fecimus, quid sibi
ei voluntaris peccando factus est homo hinc ad bona faebenda liber, expedirusq; non eit,ad mala autem victrice cupiditate raptu in se sentit Ab hac servitute conseque ei, quaecum naturali acesseruiali libertate voluntatis,ut vidimus, . .en.
493쪽
MM eonsistit, non liberat niti gratia Dei. Egregii mentem; I ligustini explicat Fulgentius in Respons ad primam Inquitit. Ferrandi , scribens: Maus habere iuerum Arbispium ,
- Γbero Arbistis venumdasus est sub peccateis δεῖ mala carpis esse Merias hominis, quia νεώbero Arbi iris allata st boniras Ooluu- earis Neque reticere possiam praeclarissima Richardi Viet vini verba, ita scribentis Lib.de Erud. inter. Cap. 3o. Aliud est Arbitriim sas , arque alisA est AH,ιH. I berias. AliuA .es en magnatesse inique aliud est olerum esse.Ει Mer,stius. mus essestrae μεσαι ὸ contrario ctianus, ct remus esse poses ore.
s . Quia Victorino misas dicitur. δε rias Augustino dicitur in eo Enchiridii loco. Hanc potestatem, seu libertatem & expeditam promptittidinem ad operandum bonum, Adamus sibi concestam perdidit peccato suo, feeitq; ut ea quoque nos careremus. Neque verbii lle, neq ue nos unquam amisimus insitam vim electivae ac Iliarae volun- tatis,uti neque potestatem, seu libertatem ad operandum malum. Imo ct recuperare licet alteram potestatis partem, qua bonum velle oc facere salutariter possumus, ti libere-- mur a servitute concupiscentiae atque peccati per gratiam divini Servatoris. Hinc Pelagianos nutantes, Augustinum direre, sublatum fuisse liberum Arbitrium, quatenus electiva &essentialis animae potentia est , sivὲ facultas, ipse his excipit verbis Lib.I contra duas Epist.Pelagiari. Cap. 2.
satis hoc est,ideo itum iniqui sunt homines,quia talis ense libera voluit eorum voluntas Meri aurem oeccato non aeus, niVigrat 1 Sahaseris. Vide Ee in sta, ubi eodem vocabulo, quo Richardus iupra, utitur Augustinus, Pelagium it aseguens: Quiaes, quia iste Δόero Arbimo Ῥuo bene isvenae. ιν 'erepose starem. cum has μι-us non aestur ris gratia De ore. Vide ct nuper laudatam Epistolam i . olim XCv. ubi δε
494쪽
eandum agnoscimi Africani Patres In Enchiridio autein Cap. 3 o. eamdem planε& unieam sententiam tradit vir sinctus sub aliis verbis. Proinde superfluum puto singillatim confutare Animadversiones Phereponi in eumdem Enrichidii locum rquando aut supposito falso laborant ei is argumenta,dum censet,Augustinum revera, uti somniarunt Calviniani, es: sentialem Arbitrii libertatem sustuIisse,grati mqueDeit lem depraedicasse,cui relistere amplius hominum non ponsit Arbitrium; aut Pelagianis opinionibus undique state ille , servitutem ε Peccato contractam viribus humani A bitrii,ct sine gratuito ac interno Dei adiutorio,vinei posse arbitratur; de nullam agnoseit gratiam Dei, quae intime in Voluntates hominum operetur,aliaque musmodi dogmata placida cum Iecuritate venditat o quasi non iam millies confutata fuerint in Catholicorum scholis. Hoe unum praetermittere nolo , Videlicet a Pherepono comparationem quamdam institui, opponique sententiae Augustini , sed ita ut homo ilIe videatur ct hic ignorasse germana
Scripturarum dogmata Ec humanae naturae miseriam. Mnevis inisunt ejus verba pa s8o. .n bem erreus,nisi invisus
quam primum libertatem recuperare poss,occasonem avide arri-
αε sequeι ex eo , quia Deus omnes h in s ausaenirentiam voceti
Vide quaeso, quam belle aduletur Pelagiafius hic Censermiserae conditioni peccantium Nemo fit,nisi invitus, se Vus peccati, occasi0nemque recuperandae libertatis avid arripit, ct peccato libenter valedicit, ubi quila eum melius doceat. Quis in hominum coetu diu versatus est , quis Ethnicorum sapientum vitam di dogmata intellexit ,
quis populos adhuc a Christo , atque a Catholica Reliagione alienos novit, imb se ipsum novit , caeter6sque a quales suos: dc Phereponum non rideat . aut doleat talia Pronutiantem 'Peccant homines, neque peccant inviti, iamo ii rhac libenter in iniquitate volutantur, ct ab inereis'. dulitate atque a tenebris emergere nequaquam volunt,n quaquam solent, quamvis tanto exhortationum strepitu,
tanta praedicatione Piactissimi Evangesti incitentur ad amplectendam Christi fidem,S ad eiurandam familiarita- na Peccata Nonne agnoscis mancipia peccati, Aservos
495쪽
erroris,quos unum delectat Domini sui imperium,quos lia rare nequit suis viribus nimium fraehis misera Scoeca voluntas i Aut nolunt converti ad verum & bonum, aut si volunt, ineptissimh volunt. illud ceres 1limum, posse eos converti,dum Vivunt, nam libero Arbitrio qui ue fruitur, dc neminem ad peccatum rapit antecedens aliqua atque inelui tabilis necessitas. Atar-quE certum est, eos nunquam suae naturae suique arbitrii H ibus reapsh a peccato exurgere, oc veram fidem ample- amare fontem omnis boni. Necessaria est illius gratia atque adiutorium,qui iam edixi: mhiυuestis facere.
Eιnenuposis ad me verure, nisPater , qui missme, traxeris eum,Jo. 6.ia,Non vos elegisthoedego eligi vos,occ. Io. s. Deus autem , Οὐ- ωuo miseretur , ct quem vuls induras. Et Nenuo mis, neque curro is, sed miserenιὰ es Dei , Rom. 9.ut innumera alia tum sacrarum Literarum , tum sancto rum Patrum Ioca praetermittam, quorum Una vox est, non industria ac vigore voluntatis nostrae. bonos ct salvos ho- 'mines fieri, sed gratuita misericordia , oc forti adjutorio Dei. Hommi ergo peccatori, ut vincat peccati consuetudinem, de a peccato liberetur. non est sus iens virtus ct vis arbitrii voluntatisque propriae ; sed ex divino auxilio sussi. cientia nostra procedit. Deus vero, etsi omnibus pro loco dc tempore talibus auxiliis adsit,ut si quis recth iis velit uti,
possit oc peccata vitare, Si ad salute per enire non omnia Dus tamen validissima illa impertitur auxilia, quibus non ineluctabiliter,sed certisti me salvantur,quicumque salvaritur. Quamobrem si haberi impius assentator humanae naturae non vult Phereponus,agnoscat in sua comparati orienece iam opem divinae Fatiae , aut 1 comparationibus abstineat . quae rei propositae minimὶ responderit. Ille tamen pergit Lectoribns credulis imponere , haec alia scri
peccato, non im ras cinandum , quas ut captivus a st libers rem cor oris,quam recuperare nequ,t, um vinctus est: su quaser vus est peccati , nunquam ejus A. minasionem excuteresto es. Neisque enim hominem castivum,caseni que vinctum, ct carcere eiam sivm horaatur qumquam, ut excussis casenis carcere exeas , nisi facias indignatum,.qu a omnes πὀrum, non esse hoc in ejus pete ι
Utique dominationem peccat, excutere homo potest, sed non solo conatu suo, neque suis viribus id faciet viribus
quippe ad bonum se exuit semel , libeia voluntariδ peccando, sed quidem id faciet viribus divinae gratiae ,
quam Deus susticientem omnibus praebet. ExterniS ergo,
496쪽
iN RELIGIONIS NEGOTIM. Lib. III.
internisque gratiae suae vocibus vlel unqmquemque peccatoremDeus,etsi non momentis omnibus,nec influxu pari, identidem ii peccato revocat , hortaturque ad bonum, auxiliatur, ut velit bonum od quis pareae: divino miliarieri . non suis viribus aut merito holmnes tribuant ; uod alii resistant , eorum pertinaci Volimtati in amana iniquitate ac errore adscribendum est. Audi Apostolum .
ita scribentem a .ad Tim II. as. 26 Cum motaeseia corripiemo meos. qui resfunt veritati, ne quando Deus δει istis paenisenuam ista cognoscenaeam veritaι- ; is resipiscansis Diaboli laqueiae , a quo capsis ιμ-or adi s votantatem. Plurimum autem
ab homine captivo , catenisque vincto , ct carcere incluso, quem ad exeundum horteris,dissert homo, catenis peccati it ligatus , quem horteris ad virtutem , nam ille quam iram exire de carcere Velit, non potest, quippe corpustius aliena voluntate abhuc detinetur, invitusique propterea servire servitutem, S carcerem non deserere cogitur. Habet velle , non habet posse. Peccatorem vero , .
quominus exeat ac liberetur, nihil aliud impedit posita
Gratia Dei nisi sua ipsius voluntas. Uc morales istae catenae cadant , huic iudicit , ut velit ; sed miser neglecta vocem repulsoque auxilio Dei , praestare vult inter catenas peccati , quarum delectatione tenetur , ct quas odisse neΩcit. Jure ergo indignari Deus captivo huic potest, iure Ira Dei manes super imum, si uod is volentem liberare contemnat,quod oblatum auxilium respuat, ct ideo solum in peccato perseveret, quod peccatum amare pertinaciter velit, nolitque diligere bonum Neque sustitiae deest ipsemet Deus di non omnibus momentis solicitat , neque unicuique gratiamillam impertitur essicacem, quae cor hominis, intacta libertate Arbitrii, suavissime ad amorem boni certo convertit; nam homini, qui se libera auspontε servum fecit, k in careerem se conclusit.injuriam non facit legitimus
Dominus, si non omnem experitur artem, uti carcereas ,
servitute eripiat. Dic ergo , peccatores ad instar hominis
illius esse,qui legitimo domino libeta ac sponth posthabito,se alteri addicit,atque ab ejus lasere, ab huius aed ibus ac hortis divertere amplius nescit. Eum quidem prior D ' minus misericordia tactus ossicii debiti sepe monet .seph minis , ac precibus , ocope oblata ad reditum hi get , ac manum praebet , saeph etiam di pericula rit exitus ad fugam digito ostendit; ct ut te Placidissimum ac optimum dominum depraedicat α. conhrmat, itacta terum saevissimum fallacissimum tyrannum prodit
497쪽
Verum homo infelix nunquam de proposito dimoveri se patitur,ct aut aures avertit, aut hortanti fidem non habet. aut etiam contemptum S contumelias iterum ingerit 3 dicum recipere se possit ad priorem dominum , alteriust lmen delectatione, ac amore dulcissimae catenae tantum te metur, ut suum tyrannum nolit omnin6 deserere. Nonne
homini ita agenti iure irascaris 'Nunc pone,esse priori d
mino artes alias,quibus certissimh , minimεque fallaci cessu, dc adhuc tamen sine violentia,perducere ad se rursus queat fugitivum servum his autem artibus ipsum uti ad hunc Potius,quam illum servum sibi recuperandum: nonne vices. ct misericordiam ejus in hunc esse laudandam ,
vi nihilominus de illius iustitia conqueri alterum non posse , quod tam efficaci oraehio , artibusque aded cedi liis , a carcere ac servitute ipsum prior dominus revoc 'ire nolueriti Ex his intellige quantum tamen comparatio ferre potest oeconomiam, aequitatem, S clementiam Dei in distributione munerum , coelestisque suae gratiae ,
sine qua nihil ad bonum valet liberum Arbitrium, ct qu
Atque his animadversis,liquebit etiam,quid Pherepono respondendum sit, in Librum de Corrept. & Gratia insungenti pag. 6 8. Animadvers. Frustra ibi contendit novus Pelagii Hyperaspistes , liberum Arbitrium ab Augustino auferri, eoqubd hic inquiat Cap. i. In xiiser esse nussus eois ii fueris Arbitrii fuerialem, ut mi Ilies diximus, retinet Peccator ; sed non retinet vires ad borium volendum, atque faciendum. Pelagianus noster vellet in homine peccatore indifferentiam primi hominis , Eceasdem ad operandum bonum ct malum vires. At nos expediti,fortesque sumus ac iniquitatis opera,infirmi S devimcti ad opera iustitiae: quam infirmitatem, catenam atq; semvitutem maxime peccato servientes in semetipsis sentitisit. Potentiam ergo remotqm, atque imperfectas vires habemus ad opera pietatis, non autem proximatri atque perfectam; neque habituri sumus, nisi nos liberaverit Deus,sine quo nihil boni facere unquam possumus.Quare A Ug.Li. . p.rx.Retract.ajebat' In pete ase heminis est,mutare .n mectus volunιatim es ea poιsas nuEa s,nis demr aDra e quo dictumos: Dedi eispo satem νεs Delieri, Ac propterea in e dem Cap. 3 .Lib.de Corripi.5: Gratia idem August. ---ἀum esse ait, nos Alemum Arbitrium Θ at malum Θ ad bon-Driendu habet e. quia nulla nos praecedens necessitas ante eletaonem nostra rapere potest ad bonu aut ad malum. In ιμ
498쪽
quesubjectior. Caeterum nescio, quid sibi velit Phereponus ivljiciens, quasi haec sit Augustini sententia , homines anta
regenerationem nihiamsi malafacere, bona num osse, eae cera mala volenera in bona emusseren entes. Neque necessitate ada
. cti, neque coacti homines ante Baptismum aut mala faciunt,aut na omittunt, imo α bona quaedam in genere morum facere tunc possunt cum generali adiutorio Dei ,
quanquam non ut oportes, facian neque ad supranatura-- felicitate conducere ea possint sine speciali gratia Dei,
Reliqua vero,'uae contra eumdem Librum de Corrept. ει Gratia disserit idem Phereponus, aut ex iis opinionibus Procedunt, quarum falso Augustinum facit aut orem,aut ex impiistis opinionibus,quas antea ipse Rhereponus ad Ptavit,Arminium secutus,sive Socinum. Negat enim Deo Rientiam futurorum contingentium, negat gratuitam atque infallibilem praedestinationem electorum. Praeterea negat in homine necessitatem gratiar ad bonurn,sed ejus utilitatem tantum probat, negat originale peccatum, liberi autem arbitrii vulnera infirmitatemq; post Adamum non agnoscit pro merito. Ad haec Augustino assingit non solum ineluctabilis atque necessitantis gratiae necessitatem, sed etiam sublati prorsus liberi arbitrii enormem sententiam.
Quid facias homini sine ullis frenis per divina Scripturarum mysteria de documenta excurrenti Equidem meum non est, nec erit in tam angusto campo ostendere,qtiantua mente divinarum Literartim aberret Phercponus in suis hisce opinionibus.Id jam praestitere contra alios Phereponos innumeri Scriptores c d si Catholicorum dogmata nituntur hic auctoritate divinae Scripturae atque antiqui Dma Traditione; discendum illi fuerat,intellectum capti vare in obsequium revelantis Dei, ct argutiis temperare, Δ: dissicultates comprimere,quas humani ingenii aut temeri ras aut infirmitas excitare intent adversus explorata Christi atque Apostolorum dodi rinam,intellectu interdum difficilem. Accedit,quod in sententia quoq; Augustini si eam Catholicis oculis legas,& Catholici interpretatione exponas) utilis est correptio, utiles ac necessariae ad Deum sunt preces: idque ex ipὶ Lib de Corrept. oc Gratia patere potest. Dentaliua enim salute desiperare unquam dubemus,
499쪽
donee in ista vita fuerit Scam liberἡ nunc fiant,quaecumque ad aeternam salutem aut perditionem fiunt, neque aliis ter a Deo ista praesciantur, quam libere facienda homini rhinc orationi, quam Deus misericors plerumque exaudit, ct correptioni tua utilitas est atque etiam necessitas, Quanquam vero correptionis ct orationis fructum sanctus Α gustinus sentiat esse tribuendum Dei gratiae, attamen non
negat ille, quin hominibus Deus tantam gratiam suppediatet identidem, qua proximε possint, si velint, divina mis
Ticordia vires praestante proficere ex correptione, oc oratia,
one ad Deum fusa. Totus ille est in ostendendo, nos de nostro gloriari non posse, sed gloriari in Domino debere. Beneficentiam Dei in omnes non negat ille. Catholica au-vem Ecclesia apertissimὲ depraedicat veram ac sussicientem gratiam nullii Deo negatam, ita ut ideo: tantum in se beneficii divini fructum non experiantur,qui perduntur,nisi uia Deo vocanti atque auxiliariti restiterunt, atque reluunt, causamque in te habeant,cur potentiori voce ac impulsu eos non excitet ac liberet Deus , ct cur de se tantum conqueri deinde debeant , quod salutiferae vocationi, de correptioni miniis obtemperarint. Caeterum illo argumento,quod anxios habet non rudes tantu homines,sed ipis interdum doctissimos ct aeutis simos viros,utitur etiam Pherepotius iriAugustinum,dum contendit pag. 6i ex istius sententia consequi de futuris
orandum non esse; inquit, Dei decreta erga electos ex cutim. mandabuntur, ave ores, e taceas. Erga reprobos nihi, a
orationibus suis. Ergo asse fata Dei semiserare precando.
Iterum dicimus, ct Pherepono denuntiamus, hallucinari ipsitim, quod aeternam hominum aut praedestinationem aut reprobationem fibs fingat, ab Augustino ct Catholicis omnibus ita sustineri, ut aut ade mandum, aut ad complendum divinum decretum nihil rei habeat hum Da voluntas. At dogma apud Augustinum est, sinε libera hominis voluntate, quae peccatum ante eligat, ac prae- videatur eligere, neminem I Deo reprobari Rursus et ii si- n. nobis, S ex mera sua misericordia, non autem ex meritis nost is, nos praedestinarit Deus, attamen sinὲ consensu nostrae voluntatis, atque adeis ipsa repugnante, compleri divinum illud decretum nequit. Voluntates ergo nostrae, Iichi in tempore positae, in oeconomia tamen aeterni confilii locum habent,sive mavis dicere, habuerunt. Et praesemitia Deo jam ab aeterno fuerunt, ac iunt, quae voluntas nostra identidem facit, Mactura est.Ergo non frustra oratio-
500쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. III.
nos instituuntiir in Ecclesia de futuris. Electorum voluntas,dum in via est,potest velle malum,ocquandoque etiam vult, quanquam in fine invincibiliter, ct libera elemone, honum fit amplexura Reproborum rursus voluntates bonum velle semper possunt, dum in corpore versantur, de quandoque etiam eligunt, quanquam usque in finem cuI- pd sua non sint in bono perseveraturae. Divina autem scueritia ab aeterno praevidens, ac divina voIuntas ab aeterno VolenS, aut permittens, contingentiam ac libertatem in tempore non adimunt animis rationi uteritibus.orationibus ergo, ct correptionibus nostris fit, rit aeternum Dei d cretum,atque praescientia suum consequatur complemen. tum,dum S electi ad bonum illud incitantur,quod eis per adjutorium suae gratiae destinavit Deus, ct quod sinὲ eoncursu libero voluntatis eorum perfici non potest; α reprobi nihil inde proficientes,habent,quod suae pertinacissimae voluntati exprobrare possint, quae contemptis correpti nibus es adhortationibus,in nequitiam libeia ferri voluit, ct a nequitia exurgere libere noluit. Audi S. Thomam 2.2 Qtiaest. 83. Art.a. Postquam dixit,
ἐιὰ in ducenitam esse orationis uDIstarem , up neque rebus humanis
divina providenιia subjectis necessisas imponamus. neque euam dioinam aloestimem mutabilem astimemus, haec alia subdit . Consederanaeum est, quoκ ex Alvina Providenhia no etiam HO Bitur,qui effectus ant, sed emam ex quibus causs, is quo ordinesνovenians. Inler alias autem causasIunst etiam quorumaeam causa actus hamani'. unde oportet, hom3nes agere ρ6qua, non ut per
suos a b Avinam Hspositionem immmens, Medus per actus suos imp ans quosdam ectus fecundum ordinem aDeo di possum, . Quanquam Vero neque orationes, neque correptiones ex inscrutabili, sed justo Dei consilio, profuturae sint reprobis, ita ut cum perseverantiae dono ε vivis decedant; a tamen Ecclesia Dei non desinit orare pro omnibus , dc u- mimquemque ad orationem solicitat, obtemperans Christi praeceptis. Nequaquam enim noti sunt, quos Deus secundsim propositum vocavit oc quos secundum justitiam damnandos praescivit Propterea inquit S. Augustinus in eodem Lib.de Corrept. ct Gratia Cap. 1 f. A nos, sis nescimus,qui amsit fibus pacis, aus nosse, tertines dum exceptum Doree, nuntmque discernere durisse omne alvos fieri, quibuν praedicamus hanc pacem. Idem vero Augustinus in eodem lubro agnoscit voluntatem nosti 1, dum incitatur per correptiones, Scadhortationes,liberὲ posse recedere ab iniquit te, ct iniquitatem fugere, ct orandum ei esse Deum, ut f