장음표시 사용
521쪽
'quatit alter Episcopus,oc altera Ecclesia. lnRomanis autent
Pontificibus,ticuti legitimis Petri successoribu ,maxima i' potissima residet Aufioritas, fluae tamen iis finibus oc Di ieiplinae statutis se circumscribi patitiir,neque legitimae reis liquorum Episcoporum AE teram fossicere vult, aut qliis quam detrahere. Quare a Pontifise Romano, cui non suis vim honoris, sed etiam potestatis prim s cum Christus,
. ' tum Catholici omnes detulerunt, caeterae Ecclesiae in multis pendent, eiusque Auctor μιν in nullus cedendum oc ob sequendum noverunt atque fatentur,uti apud Ecclesiae tres, ac Theologos amplissimε patet. Phereponus noster,suspicatus Ausustinum ιμ secundi generis loqui,in Π eridie cincutiens, neq; Augu-ghimina,neque rem ipsena intellexit. Proinde pro suo ing alio litem excitat aer m inter iura Apostolicae Sedis,caeteis rarumque Ecclesiarum,ist Ricontendit Dissimi oscin suam ab illa minimε trahere. Quod extam ut ostendat, rationes
geri atque ei sempla,quibus qui mo atur hebeti ingenio sui,& multa ignoret,Oportet. Quem enim in finem Orien-' tales,re Africanas Ecclesias humo iste producit , quae in eum semper Apostolicae Sedi supra se detulerunt, uti innuis
amera antiquitati β ς empla fidem faciunt ' quantumdem detulerit gloriosui ipse Μπxyr Cypri nus,consist eas illius Scriptis. Quod si in controversm de Baptismo mori inerum sese non praebuit Stephano Romano Pontifiei id iecit,quod alii fecere,ac faeiunt sit rum opinionum nimia simantes ; sed quo iure,qua laude, torq dςmum Catholie Eeclesia ostendit,eius sentenxiam prostridiens. Controve G sia de Araesta umbus ad Di sciplinae tribunal deferendo est, hoc est, ad Leges quasdam Ecclesiasticas siveCariones,qui bus vel ipsi Romani Pontifices obnoxii sunt. Utcurnqus autem Africat Epistopi iusta aut injusta periςquerentur , plurimae his de rebus λεγ semper, ct semper essῆς possunt
controversiae inter unam k alteram Ecclesiam deo ut unqinferior Ecclesia causam obtinere potuerix, ac possit contra superiorem Ecclςsiam, ct contra ipsam vostolorum Sedem. Porro hujusmodi victoria nihil poteri detrahere potiori Auctoritati quam Romana Sedes supra singulas Ecclesias habet. Iuvat autem credere, a Pher no non vi .gilanxe ea verba excidisse .' G qu Apostolisa Seris habuis au -
Ecclesiis Christianis. Nam quid istis inconsultiust Si extimiusmodi communione promanare potuisset Auctori aer
522쪽
mis Catholicorum sibi tantum non tribuisset ac tribueret quantum Apostolicae Sedi,Romanisque Ponti. scibus sempςr fuisse,esse,ac fore apud nos constat Ubinam vero tum foret Hierarchicus ordotas,sive a Christo,nve ab Apostolis, sive ab Ecclesia ipsa,initer Episcopos, ct Ecclesias constitura G-tinio meare ru EGI Catholicis nihil aliud praestat , quam ut Cath licus homo,& Ecclesia singularis , Catholica intra veram mclesiam sit,eicvinculo fidei occarit tis cum xeliquis memin
is uniatur.Αx illa misit Auctoriiμιὰ confert. Aliunde m neat Episcoporum S dcclesiarum Aatisrexim , nempe ab institutione Christi, e Apostolorum , a sacris ordinibus, a Disciplina. Qiiidquid autem Auctoriiatis Apostolica Sedes habet camplissimam autem habet, ab eo portiumum de isςndit,qui supra Petrumfundavit EccIesi m, ct ipsi Petro ieiusque succelloribus pascenduna gregem suum dedit, ipsisque primatum in cclesia universa concessit. kd Pheremnus cum ventis pugnat, nos cogit secum cingε abAusustini mente vagari.Nihil de huiusmodi quin stionibus eo in loco Augustinus habet, idq; vel leviter a
tento Lectori patere continuo poterat. Nam cur Augustinus de Au ιase secundi generis ea occ3sione loquatur, ι jura Ecclesiarum singularium cum Sedis juribus conferati Quid hoc ad rem,qua de agebaturiContra Hae tisos erat praelium,atque ostendendum fuit , supra quamlibet aliam Religionem S societatem praevalere,cul--nq; Auctorimiis obtinlaisse Catholicam Religionem atqr Ecclesiam,ita ut dubitare nemo amplius deberet, se isti Religionis S Ecclesiae gremio conGre . caeterisque renuntiare tallis S impiis religionibus.Nihil hic fecisset illa quaestio,an 6postolicae Sedi suam. -υι-,atq; jurisdictionem caeterae singulares Catholicorum Ecclesiae deberent. Non EcclesxCatholicorum inter se conferendae erant ed 'universalis Catholicorum Eccletia conferenda erat cum omnium Haereticorum Ecclesiis.Quamobrem constare is cith potest, Augustimam dicentem, Ecclesiam Catholicam cui seu Auctor.3asis obunurine , nihil aliud intellexisse, quam Aum larem primi generis, h.e. Aucterstasem Φeritatis, Per suam procul dubio Religio Catholica atq; Ecelesia quoslibet Haereticos post se relinquit, Sc falsi arguit. Talem --ctor. um ex asse possidet quaecumque Catholica Ecclesia, i neque rius partem potiorem una sibi tribuit,quam altera. Non enim magis orthodoxus est Roman Pontifex, quam quilibet alius Episcopus, aut etiam quilibet alius homun-
523쪽
i 8a DE INGENIORUM MODERATIONE
culus,dum tamen di isti cum Ecclesia tholica sentiant, cum ipsa communionem servent Neque propriε Auctoriιasem istam ab Apsossea Sede trahunt reliquae Catholicorum Ecclesiae, multoque minus ipsamet Ecclesia universalis , in
ua est ipse Rom.Pontifex; sed a Christo,sed a Revelatione
ivina, quae certos nos facit, ab una Religione ct Ecclesia Catholica veritatem stare, errorem vero a caeteris societ tibus, quae sibi nomen Religionis usurpant. Quid ergo Augustinus innuere voluit, cum dixit, Ecclesiam ab Apostolica Sede culmen Auctaritatis obtinuisse Θ Ad cognoscendam veram Chrjsti Ecclesiam , de qua saepe disputatum est , ct adhuc disputatur adversus Haereticos, ea semper Nota praeter alias praesto fuit,ac erit,legitima videlicet in Eecienis Catholicis F. Meporum accesso ab Aposto- Iis ad ea usque tempora,quibus disputatur.At quandoquidem Romana sedes caeteris antistat, suamq; originem linhdubitatione ducit ab Apostolorum Principibus: hinc Episcoporum in Romana Sede fure o potissimum consideratur di pro verae Ecclesiae Nota aceipi consuevit. Qui enim vera iitChristi Ecclesia,quae nullos atat nos veros habetPastores,& Diseopos Illi autem certh alii ocillegitimi Pastores sunt, qui a nemine idoneo Pastore aut ordinationem, aut missionem, aut sulcessionem trahunt qui non intrarunt per ostium neque arapostolos per legitimam genealogiam referre possunt potestatem , quam usurparunt. Contra nihil vel apud veteres evidentius erat, quam Apostolicae Sedis Antistites ab Apostolis per legitimam succensionem atq; ordinationem descendere ; quare in Romana Ecclesia manifest aderat ea verae Ecclesiae Nota,quae olim desiderabatur in omnibus Haereticorum conventiculis Ecadhuc desideratur in Haereticis nostrorum temporum. Cum Apostolica Sede reliquae Ecclesiae Catholicae tum doctrinae tum Sacramentorum communionem servabant.
Omnes autem simul conficiebant Ecclesiam Catholicam. sive universalem,verana Christi sponsam, cujus veras ct evidentes notas ne Haeretici quidem poterant negare. En igitur quod Augustinus ait: Dubitabimus ne ejus E elesiae atq; ejus Religionis nos condere gremio,iri qua tantum auxiliumDei,tantum profectum fructumq; videmustquam totus terrarum orbis secundum Christi promissa confitetur quaecum Apostoli ca Sede semper consentit,atque cωnsentit, legitimimq; Episcoporum successionem ira Cathedra Petri manifestissitne ostendit &quae Haereticis,paxtim plebis ipsius iudicio , partim Conciliorum gravitat
524쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. III.
rate, partim etiam miraculorum maiestate, damnatis, cuia men Auctoruasis, hoc est Auctoratatem vernatis,supra caeteras
hola linum sbcietates obtinuit aiiod hic Augii stanus hahet,esiis in locis habet , Ut mirum sit Phereponum tam si i- , pine hic egisse In Lib.contra Epistolam fiancia menti Cap. . ita ille stribit: In Ecch a Galboaca emiso me jinis me senes ab
Praeiverant in hocce argumenti genere non tollam Optatus Mileuitanus, 2 ipnanius Augustini aequalis, sed vetustissimus etiam Ii enaeus, qui Haereticis frustra solicitatis, tit originem Ecclesiarum suarum, successionemq Episco Poriim ab Apollolis ostenderent, Romanae postea Ecclesias Antistites numerant ab Apostolo Petro ad sua usque tempora legitiis alterum alteri silic dentes. Sed quando placuit Phere pono Tertullian in huc adis vocare,sic ipse antiquissimus Scriptor Augustinum explicet. Inquit ille in Lib de Praescript. c. I a. Edans ergo Bareti
D M.quidHareiici.Videat igitur Lector, qukm milia neceilitate, nullique ratione Phereponus illuna Augustini locum per se clarissimum, Scum tota antiquitate, imo cum aliis Augustini locis consentientem, sibi corrigendum sumpserit Animadvertat etiam velim, Romanam Ecclesiam alibi,
ch appellari Apam .mi S d-.Caeterum modestus hic Cen-l sor non ita sibi fidit, ut huiusmodi telum sibi a nullo eripit endum esse arbitretur. Quare pugnato Ec arma mutat ad-
verous ipsam Apostolicam sedem. Gob demum. dith
525쪽
mum addit) vo ι Mamobaos Afros adducere aώ Areissam Galalsicam Africanam,qua consentietas sum Sede Romana. Ses dargumentum levius ; nam quis promisieras Ecclesis, Apestiacis,nianquam eas a Chri doctrina aber auras ' Nemo. Si petatur,
an omnibus Eccletiis Apostolicis quisquam singillatim promiserit immunitatem ab erroribus in doctrinaChristi,
nos quoque respondebimus: Nemo. Et hanc veritateiri non arbitror Augustinum exspectasse, ut nostris tempori . bus a Pherepono edoceretur Sin autem quaeratur,ari eamdem immunitatem pollicitus quisquam riterit Apostolicae Sedi Romanae: non est hujus loci illa quaestio.Adhuc enim extra chorum saltat Phereponus, ct controversiae statum ignorat. Non, inquam b Augustino tum quaerebatur, an ex praecipuo Christi munere Apostolica Romana Sedes 4 doctrina verae tidei nunquam aberratura fuisset acesset. Ostendebat ille, Catholicam Ecclesiam esse verum Christi ovile,quod omnes in eamNotae concurrerent,per quas vetab imperita plebe dignosci potest vera Christi Ecclesia. Ex
his Notis ea conspicua fuit, quod Haereticis legitima Epita coporum staccessio ab Apostolis usque non esset; contra es: set Ecclesiae Catholicae, uticonstabat exemplo Apostolicae Sedis, quacum reliquae omnes Ecclesiae Catholicae sentiebant atque communicabant, tanquam cum unitatis cenistro, ct Ecclesiarum omnium Principe Ecclesia. Ecclesiae imue Catholicae omnes inter quas ApostoIica Sedes praeiscipuis praerogativis eminebat, in non hac solum Nota, sed aliisetiam verae Ecclesiae Notis instructae, eam Catholicam Eeclesiam conflabant, apertε indicabant, in qua una est veritas atque haeredit Christi,ct contra quam Inferorum Portae nunquam praevalebunt His Notis destitutae Haer lieorum Ecclesiae , nonnisi ossicinae mendacii appuliandae
Porct Phereponus, cujus plurimum interest suum Haereticis impertiri patrocinium, tanquam levia argumenta contemnit judicium plebis, Conciliorum gravitatem, Ecmiraculorum majestatem, quibus Augustinus ait damri , tos fuisse Haereticos. Concilia enim ut ipse nos monet de plebis consensus, eam falsi aures ossunt,quam veris. Q Uodest ad consensum iudiciumque Christiani populi , si cum
gravibus quibusdam cireumstantiis ct qualitatibus con iungatur , firmissimum etiam potest esse verae doctrinae, germanaeque Iriditionis, indicium. Cum nempe quispiam in Ecclesia Dei nova ct inaudita dogmata venditare
526쪽
ἱncipit, quae ipsemet populus contraria deprehendit se tentiis , Majoribus acceptis , Ec omnium consensione duis dum sacratis/Tunc a doctrina Christi ct ApostoIorum a horrere nupera illa inventa, plurimum persuadet populorum ipseriam consensus eadem execrantium , eorumque
propolas una voce damnantium. Nisi enim populusChriastianus aliqua nova superstitione imbutus demonstretur quod vix generaliter accidere potest:) illu per se antiquitatis eterisque Traditionis tenacissimum, oc novitati inissensiam esse,quotidiana experientia docet. Vix Paulus Samosatenus pestilentissimam suam Haeresim exeruit , cum
Antiochenus populus in ipium ejusque insaniam exarsit neque enim sentire non poterat, quantum ab antiqua de communi Christi docthina , sibi a primis annis tradita, abesset Samosateni fermentum. Quici autem est, quddin Arii quoque ct Nestorii sententiam consentire nolebae Christianum vulgus,imo eandem aversabatur atque damnabat, quanqua multos ε suis Pastoribus in adversis castris militare videret, nisi quia menti omnium insidebat aliud ab Ariano ac Nestoriano dogma, de alia omnino contraria Traditio Cur concoquere initio Christiana plebs miniamh potuisset hominum illorum doctrinam,si eam a Pastoribus dudum antea accepisset atque imbibisset, tanquam Orthodoxae Fidei ct veritati conformem y Certὲ Ariana Iabe infecti Episcopi errorem dissimularς ct fraudibus obtegere cogebantur, ne fidelium animos a se abalienarent, unde eelebre iIlud Hilarii dictum, sanctiores τὸ e aures pie
his, quam ceraea Sacerdotum: quae verba etiam 1 Hieronymo repetuntur contra Ioannem Hierosolymitanum. In his
igitur casibushjudicio occonsensu Christiani populi maximum pondus accedit mereticorum damnationi. Ad Concilia Catholicorum,quod attinet,iam vidimus,quanta sit, si rith habeantur, eorum auctoritas adversus Haereticos, cum potissimum generalia sunt, ct universam Ecclesiam repraesentant, quam stabilem aeternum futuram ,
nunquam in vera doctrina erraturam apertissimἡ pollicitus est Christus. Haec Ausustino memorantur πι haec veris favere possunt, non falsi. Sed Phereponus & Haeretiei inullos in rebus Fidei Iudices amant, nam cum eruditi nem tantum suam , ct sacras Literas in his rebus iudices volunt,situm simul arbitrium fallacέmque intellectum j dices volunt. Eruditio est ipsis fere Haeretieis, adeo in- ter se discordibus; est Δ: Catholicis. Sacras Literas in suam sententiam quisque interpretatur, holriinsimque imfirmitate, atque malitia, possunt hi soli judices tam veris
527쪽
favere, quam saliis. Proinde judices aliive essarii su Ecclaliae Dei ad puritatem, veri tatem, atque unionem doctrinae tuendam. 'Nili alios Iudices Christus dedisset,iniamus quain ipsi homines , hominum S rerum publicarum Legislatores , suae Ecclesiae eavisset minus prospexisses Movi foederis, quam veteris regimini. QuAd li temerariusci demens foret, qui ideo hia humanis Aus civilibusque controversu&Judicem quemvis detrectaret, quod Gmnis humanus Judex tam veri avere possit,quam falsis: qua sto gravius delinquet ille , qui acquiescere suo potius judicio velit in aeternae salutis negotio, quam Catholicorum
Conciliis ritὸ habitis,aliisque legitimis Ecclesiae Iudici a
a Christo constitutis, quibus adfuturum esse Spiritum ve- ritatis ad finem usque mundi novunus
Niracula in Ecclesia Dei patrata. a Novatoriλιν, or a Phe- repono in dubium re νοίantur. Excessus prudenti Catbou- cofugiendi in in credendis. Μιracula quadam certissima fuere. Oratagemata ct fucus inique appellantur a Phe- repono, cuius Sophismata in hanc rem exploduuinti Augustinus mendacio infensissemus ; ct Phereponi calumnia contrarium in uanis. Nulla imposturae nota, oe omnia re-ritatissena ionfluunt in miracula ab Ambroso oe Augustino narrata. Caeci Mediolanensis sanati ad Reliquια Sandiorum Geryoi ct Protasti Bistoria expeditur ab aereis Phereponi obem Ombia. Ambrosius in ea narrationec fide dignissimus. Damones ab obsesses corporibus revera depulli. Phereponuisacras lateras per latus oppugnat.
Ivliraculorum quoque masestate damnatos Haereticos
Augustinus ait. At ista pariter pro nihilo Phereponias 3 ducit. En potentissimam rationem, cur ea Criticus noster exsibilet. Hac, inquit, Ego avo raragemata erant tacie am-ca, quines lebeculancusse ι. Ingeniosam profecto me thodum , qua se ab adversariis cito litigator expediat. Quando rationes urgent, nullusque alius exitus datur, fa-
ipsa, quanquam Itice clariora , negantur. Inficiari
528쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. m.
non audebat Phereponus, quin solidissimum veritatis reactaeque fidei argumentum sint miracula ; non enim Deus, Pro errore mirabilia operatur,utpote qui decipere nos neque possit,neque velit. Catholica Ecclesia miraculis etiam quod Haereticis non con tingebat) suam fidem tuebatur. Ergo ab Haereticorum patronis res ipsa neganda fuit. Et quidem nihil distimuleira, non unus est Phereponus, qua Ecclesiae Catholieae miraculis fidem detrahere coneturi. Socios in eo studio habet , quotquot , a Catholicorum communione discesserunt. Neque hunc unum locum e
legit ille, quo miraculis, ct Augustino miracula proferenti ac memoranti , litem intenderet. Aliis in locis idem Praestitit Phereponus, neque ullam abire passius est factam
ab Augustino miraculorum mentionem , quam non irrideat aut carpat. Immo vir , caetera imitari solitus Erasinum suum, praeterquam in sarcasimis, Comicoque genio, 'frenos tamen severitatis tum excutit, cum ventum est ad
Sermonem Augustini quo Pauli custiciam ejusque λroris curatio narratur ad Sancti Stephani Reliquias Exhnjusnodi narratione Comoediam Ecclesiasticam confimuit lepidus Censor, ecmque in suos Actus partitus est,tantumque sibi postea propter ejus fabulae inventionem placuit , ut suas in Augustinum Animadversiones in Bibli theca selecta ipse recensens, vix a sibi plaudendo temperare potuerit.
Hae sit erudentum Catholicorum sententia demir
culis, primo videamus. Fuerunt, ac aeternum erunt In ve
ra Ecclesia Dei miracula vera, quae Deus operatur per Sa ctos suos. Si ista cum aliis verae Religionis atque Ecclesiae Notis conjungantur, orthodoxae Fidei sunt fidissimi tostes. At neque fidelibus exigenda sunt, sive quaerenda; non enim amplius iis indiget vera Fides & Ecclesia,ut suam veritatem ostendat. Neque supranaturali fide ullum credere cogimur ex iis miraculis, quae extra Carionicas Scripturas ab Historicis , sanctissimisque etiam Viris reseruntur. In hoc autem negotio duplex animadverti potest exces.sus ς' alter eorum, qui nimis multa , alter eorum, qui numis pauca credunt. Judicio illi, temeritate isti peccant. Nam exploratum est, fuisse olim, S adhue esse , imo eorum sobolem diu duraturam, qui miracula confinxεre, Gue pravum, sive bonum in finem ι aliosque plures fuisse , qui finh ullo criterio atque indiscriminatim tam veris quam fictis mirabilibus adjunxεre fidem, eaq; ad posteros bona fide transmiserunt. Tum crimini, tum nimiae crin
529쪽
favere, quam falfis. Proinde judices alii ue essarii me Ecclesiae Dei ad puritatem, veritatem, atque unionem doctrinae tuendam. 'Nisi alios Judices Christus dedisset,miamus quainipithomines, hominum α rerum publicarum Legislatores , suae Eccletiaeeavisset , minus prospexisses novi foederis, quam veteris regimini jQuod si temerarius S demens foret, qui ideo hnhumanis rinus civilibuique controversiis judicem quemvis detrectaret, quod omnis humarius liniex tam verissavere possit,quam falsis: qua sto gravius delinquet ille , qui acquiescere suo potius judicio velit in aeternae salutis negotio, quam Catbolicorum
Conciliis ritὶ habitis,aliisque legitimis Ecclesiae Iudicibus h Chrtito constitutis, qui s adfuturum esse Spiritum ve- ruatis adfinem usque mundi novimus
Niracula in Ecclesia Dei patrata, a Noratoribis, O a Phe- repono in dubium re νοίantur. Excelsus prudenti Catholι- cofugiendi in in credendis Μιracula quadam certissima fuere. Stratagemata oesevus inique appellantur a Phe- repono, cujus Sopiastinata in hanc rem explod tuta Augu- πω mendacio infensissinus ; ct Phereponi calumnia ιontrarium insinuantis. Nulla imposturae nota. oe omnia re, ritatis signa ionfluunt in miracula ab Ambroseo cir Augustino narrata. Caeci Mediolanensis sanatι ad Reliquια Sani torum Geryoi ct Protasti Historia expeditur ab aereis Phereponi objectiomb M. Ambrosius in ea narrationec fide dignissimus. Damones ab obses s corporibus revera de'ιφ. Phereponuisacras Lateras per latus oppugnat.
Miracullarum quoque masestate damnatos Haereticos Augustinus ait. At ista pariter pro nihilo Phereponus' diacit. Eri potentissimam rationem, cur ea Criticus noster extibilet. Hac, inquit, ictu avsparsi enuata erant cis asyις , quibus lebeculae cusse ι. Ingeniosam profecto me thodum , qua se ab adversariis cito litigator expediat. Quando rationes urgent, nullusque alius exitus datur, D' alia, quanquam luce clariora , negantur. Inficiari non
530쪽
N RELIGIONII NEGOTIO. Lib. m. qt
riori audebat Phereponus , quin solidissimum veritatis rectaeque fidei argumentum sint miracula ; non enim Deus, Pro errore mirabilia operatur,utpote qui decipere nos ri que possit,neque velit. Catholica Ecclesia miraculis etiam quod Haereticis non contingebat) sitam fidem tuebatur. Ergo ab Haereticorum patronis res ipsa neganda fuit. Et quidem nihil distimuleira, non unus est Phereponus, qui Ecclesiae Catholieae miraculis fidem detrahere coneturi. Socios in eo studio habet , quotquot a Catholicorum
communione discesserunt Neque hunc unum locum
legit ille, quo miraculis, ct Augustino miracula proferenti ac memoranti , litem intenderet. Aliis in locis idem praestitit Phereponus, neque ullam abire passus est facta
ab Augustino miraculorum mentionem , quam non irrideat aut carpat. Immo vir , caetera imitari solitus Eranmum suum, praeterquam in sarcasmis, Comicoque genio, frenos tamen severitatis tum excutit, cum ventum est ad
Sermonem Augustini ι ai. quo Pauli cujusdam ejusque seroris curatio narratur ad Sancti Stephani Reliquias Ex hujusmodi narratione Comoediam Ecclesiasticam conflavit lepidus Censor, e mque in suos Actus partitus est,tantumque sibi postea propter ejus fabulae inventionem placuit, ut suas in Augustinum Animadversiones in Biblio . theca selecta ipse recensens, vix a sibi plaudendo tempera.
Quae sit erudentum CathoIicorum sententia de miris.
culis, primo videamus. Fuerunt, ac aeternum erunt In V
ra Ecclesia Dei miracula vera, quae Deus operatur per Sa ctos sitos. Si ista cum aliis verae Religionis atque Ecclesiae Notis conjungantur, orthodoxae Fidei sunt fidissimit stes. At neque fidelibus exigenda sinit, sive quaerenda; non enim amplius iis indiget vera Fides de Ecclesia,ut suam veritatem ostendat. Neque supranaturali fide ullum eredere cogimur ex iis miraculis, quae extra Carionicas Scriptu ras ab Historicis , sanctissimisque etiam Viris referuntur. In hoc autem negotio duplex animadverti potest excensus r alter eorum, qui nimis multa , alter eorum, qui nimis pauca credunt. Judicio illi, temeritate isti peccant. Nam exploratum est, fuisse olim, S adhue esse , imo eorum sobolem diu duraturam, qui miracula confinxεre, Gue pravum, sive bonum in finem ι ali6sique plures fuisse , qui sinε ullo criterio atque indiscriminatim tam veris quam fictis mirabilibus adjunxεre fidem, eaq; ad posteros bona fide transniserunt. Tum crimini, tum nimiae crin