장음표시 사용
511쪽
.gatur, eorumque vim ac Notionem veteres magis Hebraeae Linguae peritos , quam recentiores, intellaxisse cre ciendi fint, iique potissimum, qui florente adhuc Hebrae rum Republica vixerunt: nemo non videt, eam esse prae rendam sententiam, quae antiqtrillimis histo testibus nil tur. At nos Catholici praeter quosdam veteres Patres, Hebraicae Lingua deditos, antiquisque Rabbinis in eo studiotisos, Lucam ipsum omnium vetustissimum damus, qui iri hoe ip met laudati Halmi Ioco inferes,non autem chrum, vocabulum de interpretatur, dum per Vocem αδκs illiud redditrinae,sicuti vidimus,inferos constanter pro Graecorum more significabat. Numquid vero in Lucam erroris suspicio eadat ' Ab omni veri irmilitudine id prorsus abhorret. Non lik Graecam , uti appellatur , LYX. versionem aut laudare aut tueri est animus. Lucam tuemur, non ipsam vertiori nam cum illam in hoc loco suam fecerit Lucas, necessarium est, aut saltem verisimiutimum , eam ibi recth expressisse vim vocabuli Hebraici , mentemque Prophetae non enim aliter eius ope Sanctus Lucas ustis fuisset. ApostoIi quoque eamdem faeph ve saonem usurparunt; quod facientes, ineptum lit suspicari , eos nestiisse , an Graeca Hebraicis verὲ consentirent. Hebraei erant, suaeque Lire uae satis periti. Ubi 1 Codicibus Hebraicis Graeca dissonabant , ignorare isti non poterant έ sique non ignorabant , quis eos versionem pravam adhuc Obtrusisse vel suspicetur ' Innumeri tunc erant , qui fraudem hanc , uti Linguae utriusque periti, i potitassent, ct uti Christianorum acerbis limi holles, voluitient aperire. Aut numquid, ut se Graecis attemperarent, errores sibi notos, errorumque causas disseminare voluisse putandi sunt tIdem de Luca dicendum atque sentiendum. Ut Litteris
Hebraicis ille operam dederit, profecto nunquam verisi ivile est,ipsum adeo in illis hospitem fuit se,ut irandam versionem potuerit voIueritque usurpare Acta Apost. memoriae mandabat,idque Pauli ipsius,ut quidam tradunt, con- 'ssio ac iussit. Individuus eiusdem Apostoli comes diu fuit, I vertatusque est cum aliis Apostolis,ac viris utriusque Lin- lsuae gnarisιabApostolis,ac ab ipsoPetro audire potuit ve a tri concione Hierosolymitana olim pronuntiata. Qui fieri potuit, ut ille neminem unquam interrogarit, nemo lilium monuerit de infida eo in loco versione Graecorum
Nemo id credat, ct de Libro, quem Lucas ct Apostoli, di Apostolici viri , ad certam Christianorum eruditionem
512쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib III. t
resicturi erant , ct de Scriptore, qui in exordio Evangelii
sui profitetur, se nihil scribere , quod aprincipuae lag nter 'clocutus non fuerit, sicut ei tradideruns. qu3 ab inica Niviae runs , minini fuerunt uermonis. Accedit , quod Paulus
resurrectionem Christi confirmaturus, laudare & i pses 'lebat Psalmum XV. Uti enim testis est idem LucasAα Α- post. XIII. Apostolus ajebat: ore autem Deus
Hic ApostoIus priorem partem versieuli praetermittit, in hqua Naisis,seu hel meritio habetur. Attamen hinc liquere 'potest , tritum ore Apostolorum eum Psalmi versiculum fitisse ad evidenter ostendendam Christi resurrectionem ie mortuis, ct Paulum etiam eo loco secundum LXX. Ver- sionem uti consuevisse, cum Hebraeos Hellenistas alloque- batur , quales erant habitantes Antiochiae Pisidiae , ad quos fuit memoratus a Luca Pauli sermo. Quare nihil um risimilius, qQm quod Lucas illius Ioci sensium probὲ pedi spectu m habuerit , atque intellexerat vim eorum verbo- rum tum in Graecis tum in Hebraicis Codicibus. Non vi- deo autem , qui cum recti judicii legibus eorum opinioeomponi possit , qui Apostolosa perversa ac falsa versione abstinere consulto noluisse ajunt, ut sese Graecis ad eam assuetis attemperarent. Quasi non idem sit ac dieere , postoIos consulth voluisse auditores suos in pristinis erroribuS confirmare aut novis imbuere Postremd quicquid possit inconsultum adversariorum bellum adversiis erudi- .itionem ac iudicium Sancti Lucae, nihil aliud sibi spondere . Iotest , quam quod ille non satis Hebraeam Linguam cal- .uerit, aut vim vocabuli diabolassecutus non fuerit: quae tamen omnia veri nunquam videbuntur similia. At quando hoc etiam obtinerent , n lim obtinere etiam poterunt, Lucam ignotasse vim vocabuli, eique Graecae Linis gu. e scientiam praeripien Id quidem non audeant.Verum Rid satis est nobis, cst satis futurum est cuicumque judiciae- 'quo. Nam cum Lucas Christi animam non relictam in Hariassirmet, quae verba Graece peritis sinant, Christi animam iὲ corpore solam ad migrasse , ibiqtie diu non pe maritime. semper restat, Lucam id credidisse,ae tradidisse, ruod nos credimus , Suniversa semper Ecclesia tradi- , it. . Quod , inquam , Lucas ea de re didicerat ab Apo.. G g stolis,
513쪽
uolis, Graeca illius verba planὲ lignificant, quae ipse procul dubio intelligebat ; ct quanquarii ntin constaret, Scriptori huic sat cognita fuisse Hebraica Psaltes verba, id unum si queretur, Lucam in eo Psalmi loco rem inutiliter quarmvisse, ae invenisse, quae illic non erat, sed qtiam tamen ipse aliunde certam hatuerat,atque ala animo praeceperat Etenvia nisi persuasum id ipsi antea sitisset, Graece peritus ab ea locutione sese abstinuisset,quae descensum animae Christi ad thseros Graecis Lectoribus aperth,atque ex suo initia tuto,persuadebat, semperque in posterum periirasit. Si e go saltem constat , Lucam de Christi ad Inferos descensu non dubitasse i quid nos aniplius ea de re dubitare pergiamus ' Hoc unum est, quod potistimum quaeri naus, de seire volumiis.& hinc ediscimus. Haec sui ima litis nostrae: nuru Lucρι noverit,chediderit, atque tradiderit, animam Christi ad inferna loca migrasse.Id auteni credidit S. Lileas. Diversa quaestio est , an Hebraicas voces Scriptor Actorum probi intellexerit,di prolis reddiderit. uae tamen imoneo non quod Lucam adversariis in hac altera quaestione relin. quam,ct hallucinatum puti in;aut vereat; sed ut quod maximὸ quaerendunt sit ipsi tandem intelligant,quo facilius acertis constitutis ad incerta explicanda progrediamur: Sed he eui strupulus adhue S dubitatio superfit, an revera per vocent Hadas, I eros designare S. Lucas voluerit, age rem in meliori liiimine collocemu&: Quaeramus, quam potestatem notionemqiae voci illi Α'δη,Lucas,di reliqui Judaei Graech loquentes olim subiicerent,hoc est,quid eo no- mirie intelligerent Nobilissimus Judaeorum Historicus Jo-lephus id manifestὸ nos docebit.Auctor ille est tab: 8 Ua. a. Antiqtiit. Jud, tres inter Hebraeos a multis tempohibueexstitisse Sectas,Pharisaeorum nempe. Saducaeoru in,atque Essenorum. DePharitais haec habet: 'θανατον ταιι
Tum addit, mrpetuis carceribus illic improbo, constringit; piis autem facilem eme ad vitam reditum. harisaei potissima de doctissistra Judaeorum pars erant. Illis eorumque opinionibus populus adhaerebat , adnaelit oc olim Paulus , ita ut quidquid ad solemnes precationes , chaltumque divinum attinebat, secundium horum interpretaetionem ac praescriptum fieri soleret. Hanc etiam de im
514쪽
mortalitate animae sententiam tuebantur Essent, Iis Sadadueaeis eontradicentibus,quorum oc numerus exiguus,ctauctoritas comedita.D ducat inquit ipse Lucas Act Apost. MIlL8. uisunt non esse resurrectisὸ Aeque Angelu eq; I ritum, h. e. mentes humanas . eorpore expeditas amplius ', non vivere Phar. . autem eminentis utraque. Quare dubi tandum non videtur, quin comunis Iudaeorum sententia 'foret,animas post corporis mortem in inferna loca deferri 'sive ad requiem,sive ad tormenta. Eo pertinent,quae de ipa, sis Judaeis habet Tacitus Lib. s. Hist. Vise reamrie optio/adtinque cum S deis misper asse. 'Status ergo anirnaruret,earumq sede, , uti Iosephus testatabatur, erat viro χ.θοηο sub terra atque adeo ιν αδου i. IU A .
Clafius sese explieat idem Josephus alibi. De iisdem sectio loquens Lib. ,. Cap. tr. de Bello Jud. Postquam Pharitata, laudata nuper placita tribuit, haec de Sadducaeis stibdit i υχης τῆ την hic λονι ι καὶ jὲς καb Α'L9 πμωρίαι. ωαj
xὲ loquentibus eruet Non utique Sepiachrtim, sed lo eus ahimabus h corpohesblutis destinatus,ut ibi vel poena a
vel praemia promeritis reciperent Eamdem prorsus Chri stianobum sententiam fuisse , on nia antiquitatis mcin , menta testantur Paulus ipse in Aia. Apostolor. Cap. XXIII. eum pharitat, hae d. re se consentire clamabat.Situs erat hic locus υποχθονεςώιιεrra, mirabili planἡ,c vero,qilana quam incognito divinae poteriti* artificio. Id quoq; Chri sitanis persuasitim fuit. ει apertὸ ab Apostolo intiuitur ad
Philipp. a. i is cum ait. Ur in nemore Idumne en si ιιur. Eia mk, terrestrium Θ Uernorum, ιπουφοινίων κοὶ ἐπιγείων. καὶ καναχθοiυν. ubi vides κα-χ oxiis appellari, hoc est subterraneos, eam gentem, cujus animae in geminis Inferis, plorum nempe ac impiorum , claudebantur. Ab antiquis mutuati recentiores cum Graeci tuna Latinisgnificationem istam, vocabulis του ' 'δου, atque Iin rerum uti perrexerunt,ut ea quoque loca exprimerent,quibus pi rum animae post mortem purgandae detineri ex orthodo. xae Eccleliae Traditione creduntur. Quare non satis redi. Gi aecos Christianos Schismate a nobis sejunctos culpare visus est mihi Thomas Sinithus in Ep. de bracae Ecevia hodierno tu, ubi illos in errorem inuenirem is animabus impi rum ex Inferno sanam libera Myrolapsis Iuspicatur,eb qti odiis Confessione dogmatica inibant '; Bε απολλοι ἀπο
515쪽
Θρύιissimum propter incruentum Sac cium,&c . Non est illieaδης proprihi henna, sive aeterniis damnatorum locus, sed quidem claustrum illud, quod nos Latini ii illamus,Graeci vero SchisNatici nomine quidem negant, at cum Patribus reassirmant Quod si etiam progehenna accipere veIis, nihil moramur; adhuc enim apud Graecos stare vides Catholicum dogma de Animabus quibusdam le-
tu in peceatorum reia, ct post mortem iri aliquo tormentorum loco purgandis. Et certὲ de situ eorumdem Iocorudisputare adhue nefas non est. Caeterum potuisset nobis etiam lianc a nurere notam Smithus, cum in Latina quoq; Liturgia, quando preces Deo offeruntur pro piis vita functis, dicatur Domine Jesu Christe libera animas omnitum Hae Δum Zefunctorum de poenis Inferni, M. Verum . uti diximus toties, Orientalibus vox occidentalibus vocabuIum
In res mod5 piorum , modo impiorum ergastulum post mortem significabant, re adhuc significant. Ita alterum autem ex his ergastutis demersum post mor tem fuisse Divisem ilIum , cujus Historiam aut Parabolani refert Christus, ex ipso Luca discimus in Evang. Cap.XVI. at Morsuus s autem μῶυes,ese sepultus est in Inferno EDdans
autem oculo uos, cum esset in tormentis, Sc. Ex omnium consensu qui hic memoratur Infemin 1 S. Luca , ct vocabulo exprimitur, nihil aliud est, qui m poenarum Iocus, quo impiorum animae post discessiim ἡ vita truduntur
Quare hinc etiam apertὲ colligitur,quam notionem in auditorum animo excitare soleret ea vox Haris, quidve per
eam significare vollent Iudaei Hellenistae, ct quam vim ipsi
tribueret S Lucas. Sed ne cui succurrat cavillationibus eIe-uare,atque eludere istiuHoci robur,quasi Inlapnus hic pro S pulchra, de Iamorno pro mera hominis sepultura accipi ponsit,necesse est animadvertere,hoc in Ioco non satis respondere Graecis exemplaribus versiculos vuIgatae versionis, atque inde factum esse, ut hic minus aperta sit Evangeli stae mens At in Graecis haec ita se habent V. ra. A'πέδοινε δε καρε πλουτιος καιετάφη Tum sequitur 23. Καιεν τοῦ ἄδη
516쪽
IN RELIGIONU NEGOTIO. Lib. m. 4 φ . l
lentiunt, tum Clemens Alexandrinus, origenes, alaque , Graeci Interpretes.Sic etiam nonnuIli manuscriptiCodices . Latini legunt,&Augustinus, aliique olim legebam. Ace dit,ocpo1h Graecam inprimis audienda est Syriaca Ver o, . icusus verba acet afferre. Ita ergo Lucam exprimit Inter- Pres ille: Diises norιtius est, ct Fuisus s. Et cumcmosar star in Inferno. Quanta veneratione digna sit haec Novi Testamenti versio, eruditiscompertum est. Eius antiquia itatem ad Apostolicum usque aevum referre quidam non ldubitarunt. mare norata impiorum ergastula procul du- .hio apud S.Lucam memorari vides, ct per Vocem . . gnificari. Sed aliam insuper magni momenti rem nos edo- .cet hic idem Syriaci Interpretis locus Nam quod Lucae est , ν τὼ Ιnterpreti est besset, hoc est, Hades redditur pen ne bi LIllud autem exploratum est,Syriacam hanc linguam, seu Syro Chaldaeam , Christi ct Apostolorum aevo inter . Iudaeos Hierosolymitatios nnitimosque etiam populos Ivernaculam fuisse.Eadem uti consueverurit Claristus ipse, . ac Apostoli,cum alloquebantur plebem. Haec autem, ti serio pensentur,maximosunt argumento, ct Christum in ea Narratione Infros. u tormentorum Ioca per vocem SLMOI expressisse,& S Lucam pro animarum sedibus subterraneis . eamdem vocem accepisse tum in laudato Psalmo XV tum . in Petri concione, secutiamque in ea interpretatione fulcse traditionem Iudaici populi Syriaeὶ Ioquentis, sicuti in
usu vocis mentem apertam sequebatur Judaeoriam Graeci loquentium, di infernas animarum sedes eO Voca- .hulo designantium. Post quae necessie est protervus sit Academicorum discipulus, ct par infidelibus, qui negare pergat, constitutum, creditumque 1 S. Luca descensum animae Christi ad inferos. Itidεmque est hic agnostere consuetam Pher poni confidentiam, qui temerε conjunctum Symbolo fuisse ait placitum istud. lem sententiam nunc Nos quaerimus,ct videnter expressam reperimiis in verbis&mente illiusScri- .ptoris, quem fidum Interpretem Christi atque Apostol rum Interpretum Spiritus S, elegit. Tota Christianorum antiquitas eamdem illic sententiam vidit , ct Traditioni 'consonam statuit , ct Gnosticorum , Arianorum, Eu- .nomianorum , ac in primis Apollinaristarum erroribus opposuit. Eo etiam retulit Aeostoli verba ad Epheseos IV. v. ubi Christus diuitur descendisse
517쪽
Aucens eaps istasi me quibus verbis innuit Apostolus cirustum descendisse, non insuperficiem terrae , ubi degunt mortales,non in sepulchrum paucis ulnis ab hac superfiete remotum,sed in prosulada terrae penetralia, undet ram animas,quas alibi καταχθονιους appellatas ab ipso Pa lo vidi uς, eduxit, &in eoelum subinde intulit. Ad ea, dem rem Ecclesia docet,pertinere posse alia sacrarumLit: rarum loca, quae vicissim dant accipiuntq; lucem ex Acto rum Cap. t. ct apud Cath licos polemieae Theologiae illinstratores occurrunt. At Phereponus,ejusdemq; gregis alii, vires Criticae suae eruditionis exercent atque exhauriunt in hiilus Articuli παρεργα. quaedam. De Moriιus inferni, quos impih Christo tribuit Calvinus , ct de inferorum lo-vo,sside vocabulo nephesi, seu inia, diu sed friistra dispuistant Augustinum dictatorio edicto proscindunt, quddi fernis in eodem Actorum loco memoratum pro impioruergastulo accipiat; alias etiam quaestiones miscent, Sisrhubique Patribus antiquis ignorantiae sicam nullo negotio impingunt,atque ut mi te magis, antiquissimas has opianiones . pontinciis tandem invectas Ligi otus ale quo iudicio videant alii ut Purgatoria oscina apud nos statue, retur. sed quantum lubet illic sibi placeat Loc hominui genus Nostrum non est hoe pelagus ingredi Id satis est invitholicis qu6d nullus patrum Gristum ad h. e ad invisibiles post corporis mortem animarum sedes descendisse negarit,imis omnes serὲ cum Latini, tum Graeci, cum
Veteres,tum recentiores agrmarint. Hanc nobis veritatem reique arcem eripere,ut vidimus, Novatores non possunt.
Caeterum Hiram inferorum partem Christus adierit,qiiidve illic egerit, atque alia hujusmodi παρεργα, etiam apud antiquos Patres disputationis argumenta fuerunt. De his inter eos minimὲ constitit ; ad litic non Iatis constat; sed omnium consensas fuit,animam Christi in misim . seu in inferna penetrasse. Quare cum Augustinus a Pherepono insimulatur,quod in ros apud S Lucam, atque in aliis Seripturae locis memoratos, pro subterraneo impiorum domi- .cilio accipere semper soleat, cum tamen vox SceboIid nunquam significet : pri md respondere possemus, Syriacum
Interpretem,tui nuper animadvertimus, ea voce uti, cum,Ieii Tarωra,utiloquitur S. Petrus, seu locum poenarum
designaturus. Secundo in Thalmudicis Libris , iv a Bar Nachmoni, atque ab Aben-Egra, ct in Libro Judaicarum Precum, Et ab aliis Rabbinis cum recentibus,tum vetustissimis, Suebunon solum pro bonorum postmortem mansi-
518쪽
sti RELIGIONIS NEGOTIO Lib. m. 'ς
cine Melpi,sed etiam pro Gehenna, seu Tartaro, riid Λ gustinum eam opinionem ita imbuisse, ut contrariam tamen haud quaquam assi maretur Imo,uti diximus,aliis in locis a priore sententia ipse recessit. Tandem Augustini placitum nihil continere, quod Christi ad inferos doscendentis dimitati, naturae, atque instituto repugnetr a quo seopulo sibi non cavit olim Calvinus. Verum in isto controversiarum campo non iuvat ultra evagari.Multa u- , trinque dici possent; sed cum in obscuris ver uri utrimque demum incerta foret Victoria. Nos contenti ostendin se, certam Ecclesiae, ct Patrum, de Traditionis victoriam
. esse , dum in symbolo a sepultura Christi distinguunt eius ad instros dest lana, ad alia properamus.
Aura ini uso. Phereρρη θρπηia daria hic nobis obtrusa. Alia auctorita/ nritatis, aliajurisdictionis. umd commune cum cateris EccUiν Cat,olicis, quid sivra cateras habeat Romana EGIesta. Eo in Ioco Augustinus a Phra vo- ηο minime inusserem. Episcoporum continuata successio - ix Cathedra Romana intre Notas vera Eccissa comput/ta, ab Augustino aliisque ritustioribus sanctis Patribus. Tertullianus ejusdem sententiasuit. Consen us=judici- am Christiani Populi suum quoque robur habet in ςontroversitiis de Religio . CAtholicam Meletiam, solam nempe Religionis verae. custodem atque haeredem, Augustinus multis comendat , ct Manichaeis persuadet in Lib. de utilitate credendi. . CapacVII haec potissimum habedici. n. surs manaux um- D aut 'minum, huctum via metu, dubitabimus nose in Ecclesia ον 'egremis, qua usue ad ce fissionem generis humani binustos. SMepe uoce res sicco nes legendum
obtinuis ρ Perquom suspem sunt Pherepono verba illa ab
519쪽
exscrφιον Labrorum si Iesiasticorum ista, Ita scribit me . reponus pag. ς 7. Animadv. Verum mirari subit,homi Φ nem acutum adeo levem infelacem ue occasionem arri- pulsis, qua dum Augustinianos Codices emendandos siuiasticatur , Apostolicae Sedis auctoritatem ac praestata tiam suis dictis impeteret. Censet enim, non ab Apostoli Sede, . sed ab hic esse legendum. Huitis substitutae vocis eam rationem illa reddit, quodprimam Auctoritatem Frelestie ab Hanasnaherens ab solica Fiae; parem enim, cum Apostolis sententiam tuebantur. Tum Tertulliani Iovi: eum ε Praescriptionum Libro in hanc rem adsere, quasi r voeari in dubium a Christianis tam aperta veritas possisi epithetum illud a Pherepono usurpatum exeipias , qudd explicatione sortallis indigeae. Sed Augustini V verbis nulla prorsus adhibenda est emendatio , ct inepta est, quam Phereponus propositit; α ipse Tertullianus Augustini verba rectissimὶ sese habere ostendit. Totus estAugu nus in eo Libro, ut. Gentilibus, ct ' Haereticis,)Manichaeis potassinuna, ostendat, Religi nem Catholieam reliquis, si ita appellare licet, Religioni bus esse praeserendam. Ad hanc veritatem attingendam brevem praescribit, iccommodam, occertam methodum' quae vel ipsis rudioribus esse, ut sta dicam, possit ad manus . Nimirum Notas quasdam, is Asint , ut ajunt, Pred, ά - -enumerat, quae uni Christianae Religioni, Catholiemque Ecclesiae, conveniunt, caerariε non conveniunt, ct ab . ab ipsis quoque imperitis dignosci faciis possimi. Quibus it mreositis, vela contrahit , hominemque nonnm ab Haereti adCatholicam Fidem conversum alloquitur stipra laudatis verbis , ubi nonnullas repetit ex iis praerogativisae Notis,quae Catholicam Fidem Ecclesiamque supra Hae
reticas evidenter commendant,quales sunt,Com generis humani, Episcoporum Succe omo Maera Pori , Asinaetii , hujusmodi asia, quae faciunt, ut credendum sit CathoIicorum Ecclesiae, non autem Haereticorum. Am Disca κου, quam hic Phereponus excogita nihil ad rem fecisset.Nam quotus quisque Haereticus est , qua Ridem Apostolieam Stia non arroget ac tribuat Se nempe cum Apostolis sentire omnes cum recentiores, tum Veteres Haeretici, ct vel ipsi pestilentiores dictitant S persuasum habent.Qua ira re etia omnes toto coelo fallantur, ab ea tamen opinione vix removeri possunt. ita ut haec sit omnium maxima inter nos atque Heterodoxos controverita, potius quim aliqua ve-
520쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. III. - . sinamobrem ineptae ct ab Augustini metite alterui,
reponi correctio.. Verum, inquit Censes , β Augustinus Antae a per oninea
kistae iis inanis., qua omnes simulemnem ammisissem Cis sto capiώλιον. Tum addit, ne Africanas quidem ει- clesias, tempore Cypriani ipsius Augustini, Auctorita. tem sitam Romanae, debere voluisse , quamvis eam forth. matrem agnoscereiit, ut set liquet contentione eum. Stephano , dc ex altera de tranimarinis Appellationibuα Porro vel hinc intelligere licet, quid livor α odium poci , sint in Criticorum animis. Uti υς. de Ecclesia Catholiea haec scribit Augustinus. . In E sesia autem Dei per omnes terras diis a considerari potest dux ex Auctoritas ; alia. tera veritatis, ct sanctis sis ι altera iuri imonis, de Rex.- - Per priorem comparatur Ecclesia Catholica cuna 1 tot Haeretieorum S Gentilium gregibus. Veritas enim,
, i ct sanctitas ita sunt in Religione α l clesia Catholica, sive
universali, ut ipsa non solum culmen factor/ωtis meritis λbi vendicet supra caeteras Religiones, atque Ecclesias non 'Catholicas, etiam una ipsa vera sit α sancta , reliquae . falsitatis de impietatis ossicinae. Per alteram Auctorisaiems comparari potest una singularis Ecclesia Catholieorum. cum altera iactesia itidem lingulari Catholicorum. δε- νιμια-s nomine atque Aegiminis intelligim us potest tem ct jus ex icandi sacras Literas, dirimendi controve sias sive Fidei, sive Morum, conficiendi S ministrandi Sa , cramenta, constituendae Disciplinae, docendae,-regendae plebis. Exploratum habemus, postremam istam Aucti risissem ab Ecclesiae capite Christo,tanquam a fonte,Per omnes Catholicae communionisEcclesias fluere.Quod esse verum: non cessat, quamvis illam, non immediath , sed mediatε, hoc est per Apostolos, per Succetares Petri, per alios Episcolos. atque Ecclesias, emanare in posteros, ct in alias Ecclesias dicamus. Et ejus quidem portiouem maximam immediatε a Deo in Epi scop0s descendere, Catholici ferhomnes fatemur. Caeterum partim ex institutione divina, ex 'i Ordinis Hierarchici , partim ex disciplinae legibus, majorem Auctorisaiis portionem Episcopi, quami Presbyteri, ik majorem unus Episcopus, aut una Ecclesia, quam