장음표시 사용
531쪽
dulitati isti, se perpetuo opposuὁre sancti Patres , Pontifices, Concilia sacra , ct Ecclesia universe Danielis
exemplo. Veritas enim fallitate ad sui tutelam non eget ;Et falsa facere possunt,ut apud suspiciosos hsinines aucto
ritatem vera quoque deperdant. Numquid Deus inaedet ve-fro mendacio , αι .lgo loqua-ni dolos ajebat sanctus Vir
Job, xlii . sed α alter excessus est, ideo veris negare ii dem , quia falsis deprehenduntur immixta, e sequε stubium est nimis pauca, imo nulla credere certa. Si in alter atram partem peccandum est, pietas ct prudentia poscit, ut
'ut potius periculo nos exponainus facta eredendi , qu, mvera negandi. Interirn judicio Critico lite opus est , ct ex pendenda sunt omnia, ut quantum fieri potest, miracula germana a spuriis , certa ab incertis, vera a faliis distinguantur. Proinde hic quoque praeceptum Apostoli valet s.
ad Thess Vi i l . Omnia probate . quod bonum est, reue e. Ab om sti pecie mala aistineιe vos.
Accedat nunc Phereponus, ct dicat, suspecta sibi ct conficta videri, quaecumque miracula a Catholicorum parte narrantur. in alterum sanε excessu na se ille praecipitem dabit, priore pejorem, qui ct facilὸ irreligionem auditores agat, ct ab ipsis severioris Criticae legibus improbetur. In primis enim quis adeo desipit , ut Onanem Religionem suspectam habeat, de ab hominibus excogitatam putet squod inter tot Religiones pleraeque 11nt hominum commenta , immo propter unam omnes adulterinae sint atque corruptae , ct non facile sit multis veram a falsis discernere ' Quis omnia antiquitatis monumenta, quis omnia tacta, quae in Historiis cum profanis tum Ecclesiasticis narirantur, pro mendaciis trabeat , quod multa iis immixta snt dubia, conficta, ct falsa i Recta itaque ratio nos do-eet , non ideo omnes miraculorum narrationes explodendas esse , qtiod cleiatdam , immo complures inter ipsas suspicionem fallitatis ingerant. Deinde verat iaci si e cultoribus spem Et facultatem etiam miracula patran-
, di, eum Dei gloria posceret, a Christo ipsb relictam fuisse,
ioca praeteream. Ha e ct alia mitabilia per servos suos, ct per omne subinde alvum . reipsa operatum
fuisse Deum, docti, pii, ocinati viri testantve. in id igitur causa esse potest, quare in gubium revocemus, immo irrideamus , sine ullo disceuiline , quaecumque mira cula
532쪽
eida a Catholicis facta narrantur Jιrmagemata, inquit Pheia reponuS,Lee erans Moosiastica,quibin plebecula situs Afebai In Notis verb ad Lib.9. p. 7.Cons. Aug. ubi refertur Inventio corporum Santiorum Protasti S Gervallii ita is loquitur:M haec Itaque bustumia. νη-mienes Sanctorum cadaverum, . non fui sent comuncta cum ingemi lucro,ac emolumenso eorum. γά oderunι; multi, qui casidorum hominu mensa hac creduno plebeculam in escio continendam, em eis non adsis destabe --
Tum animadvertit, ex hac inventione auctam existimationem auctoritatεmque Ambrosii,& Ariarios eorumque patronam Iustinam Augustam his miraculis fuisser presses. In Notis etiam ad Epistolam 78. Sancti Augustunt pag. 492. eadem recinit , ae ait a Nequiae menitar
quanio mihi facta est fides de miraculis aristi si isto opum ,
ria ha et pag. 3 p . Animadv. ad Lib. aa. Cap. 8. de Civ. Dei. Potisma itaque ratio, cur miracula ista Pherepono, eis iusque gregariis, suspecta sint, dc imposturis accenseantur, est,quδd non sine ingenti lucro atque emolumento Auistiorum fierent. verum, si tanta vis huic argumento inest , quantam opinatur Phereponus, Videat ille , quq a iusipiet ne falsi vindieare iam possit tot miracula , quae in Libris Canonicis, de veteris potissimum Testamenti, habentur. vix ullum ex iis dabit ille , quod in aliquam utilitatem ridere non potuerit livὲ Auctorum, sivε Historicorum et eum si non aliud,existimatio atque auctoritas cresceret aut A ea patrantibus, aut ea pro sua Religione narrantibus Et quis infidelis, Phereponiano ingenio , eiusqne Critica armatus, bellum iis quoque miraculis intendere, re aut imposturae ac impiorum stratagematum arguere non 'possit eorum Auctores , aut mendacii nimiaeve crudo. litatis eorum scriptores' Quantum vult ille clamet, se in ch m ct Apostolorum misaculis omnia veriratis indicia reperi- rei impedire non poterit, quin re in iis, ct praeeipuὲ in narrationibus mirabilium antiquae Legis, fraudem Ethnicus suspicetur , ubi legitimum suspicandae fraudis argumentum praebeant emolumenti quaesiti, existimationis , ct gloriae aucupandae indicta , sivδ suspieiones. Equidem nolo vel uno exemplo iniquam incredulorum S perdi. torum hominum causam juvare ; sed qui Pheremnus non juvet suis incautis nimiumque audacibus argumen-
533쪽
tationibus , non video. Si ergo Phereponus Christianus est , a Christianorum miraculis improbandis abstineat ea sol, temeritatis plena ration qudd ista in Iucrum, aliaque
emolumenta Sacerdotum vergerent. Non patitur honestas ct ratio , ut sine magna causa alienam famam atque conscientiam, tanti criminis, tantaeque ignominiae nota aut superstitione amergamus. Quanto autem minus in
Atabro lium S Augustinum c quos solos nominatim Pli reponus hic insectatur, ct nos tueri solos volumus in temerari a ista suspicio cadere potest ' Gravissimi ac sapientissimi viri erant. Certabat in iis eum pietate eruditio. Igno rare non poterant , quantum flagitium in oculis foret , quantum Religioni periculum adduceret,imposturis opes ram dare.&mentiri,&fallere Populos, quanquam pro Vera doctrina confirmanda id fieret. Quae verisimilitudo, i sos adhuc navasse fraudibus ,-deo ita opera gregem mbi a Deo creditum fictis alerent prodigiis in tanta luce veritatis
Hic tamen nos interpellat Phereponus,c pag. 3 9. Animadv. significat nobis, mendacii tam inimicum nam ui egrestinum, quam volebas vi deri inam thesim statuit ille. postquam magna confidentia in deteriorem partem accepit
quἰ edam Augustini verba , laudantis in Enchiridio Cap.
XXI. benevolentiam, non autem dar aeritis salticis eorum ,
qui pro salute hominis mentiuntur. Ad quae Cenis ita seribiti Mettim Augustinus loqui de faluse κιem'ad quam nonnultas comestiandam mulsi tuns semporis mentiebamur innumeris stmracusis
est Sis,eum,us diceban dumtaxat in nem, us is deles Mincima Liucerentur. Eos non laudas Augustios, sed facile iis ignoscit: quod frequens,ut quiarm virisur,malum esses inter si insiasticos homines idius avi. At patiatur Phereponus, nos haec appella. re,modesto planε vocabulo, interpretationes hominis parum attentὲ legentis, atque scribentis. Temporariam hominis salutem , non autem asernam hic intelligit Augustunus. Si hanc, ut Phereponus suspicatur,designare ille voluisset,non pro Diste hominis, sed prosaluta Haeresci, aus His Dorun , aut Iindesium dixisset, aut saltem non omisisset δε- Iusem appellare atemam. Apertὸ ord de mortali vita aliorum servanda se hic agere Λugustinus innuit, cum utatur exemplo adulterii, quod peccatum esse non desinit, quamquam aliqua,ns ad hoc ei consiensiatur, appareat amando mori,u sis,ut ostendar,rie mendacium quidem licere, quan prafatale quorundam mensiamur. Haec autem convincunt cum iis
quae de servanda hominis vita per mendacium.habet Vir
534쪽
sanctus in Lib. de Mendacio Cap. XIII. Deinde quis ex istia
aliis e Augustini verbis,nisi reclamante ratione,argume tari possit,Airgustinum tam inimicum non fuisse mendacii, quam volebat videri' Nemo se menaeaciis Augiistino magis infensum prodidit nemo doctius ipso, nemo acrius, nemo religiosius mendacia insectatus fuit, oc peccata esse demonstravit,uti ejus Libri omnino tellantur.Et quod spectat ad Mendae a, quae ut Infideles a 3 Fidem adduc erentur, tol rabilia visa fuisse Augustino Phereponus sibi persuadet readem ipsa Augustinus apertὸ execratus est , dc fugienda suasit.In Libo contra Menclaeium Cap. I vuta se aetitiae, inquit , mensiamur,us Haretices mendaces ad vera ' - a rauca mus, nisi faciamus ma a , ut veniant bonat Tum toro Libro id unum satagat, ut ostendat, nefas esse mentiri, quis coninsulatur aeternae hominum saluti Imo omni iam mendacio
rum ea stati ut essc gravissima,quae pro Religione, ct in R Iigione fiunt VMesrinι, inquit Cap. 3 8. asserteres defensiore Me Menaeaei. res illi cum Priscillianistis erat in quale genus γε
Eamdem doctrinam in altero Opere de Mendacio non minus dilucidὲ ac nervosi tradit Cap.ro. stenderis, in re-hus fidei locum esse non debere mendacio δ' 'raeter castritera haec habet: ABED ua Religionis atque ab eis omninὸenuntiationibus,qua propter doctrinam Aesononis enuntiantur,cum δώia docetur, o di itur, omnias ni uomendac rh mstv da παμρ usta omninὸ causa inveniri posse creAMur,cur in rebus si bus mentiendum ι, quando neo ideὸ ιn ea doctrina menriendum st, Mad eam ipsam quiriquefacilius peraeucatur.Facta enim veli vitrea minusa auctoritate verisaiis, omnia Asia P manebunι. Quam vellem, haec potius tam clara tam aperta considerasset Phereponus,ut quae Vera fuerit Augustini sententia,fibi constaret,quam in dubiis illius verbis aheni simam ab Augustino doctrinam exquisiisse Insta verbCap XIV.
recenset S. Doctor Varia me acierum genera, omnium qu gravissimum vocat,quod Religioni obest Pri-- sadaia vitiandum ea tale mendacium sunt erus vffrba, o e pueri endum, quod fit in Doctrina Reu toni, , ad quo, moiuarium nulta conAliisne qui quam debet ad ἐπι-. Ita Cap. I idem repetie inquiens: sempiterna aluιem nustus au on us est .pitulan- e mendacio. Maenim malis conversentiam inribus a sonos
535쪽
morescen veraetraeus est. En pura , en germana Augustini Ogmata. Ita discipulus sentiebat , quin idem senserit α Ambrosius illius magister,non est dubitandum. in are si velivimus, tantos viros miracula confinxisse , ct quidem in Iucrum ac utilitatem propriam quo nihil turpius excogitari potestinecesse di ipsos mortalium Et Christianorum perditissimos,ochypocritas,&Religionis in speciem tantummodo cultores prius credere. Haec enim universa nomina in eos conveniunt,qui tantum pro Religione studium prae te serentes, nihil postea pensi habebant, mendaciis oc imp sturis operam dare, idque in sui commodum ac utilitatem facere, ct Religionem praesentissimo periculo exponere, α fallere populos,ac ad superstitionem adducere,& nulla d
inde ad errores populi i se corrupti auferendos,fraudis ac poenitentiae tuae vestigia relinquere, ct quidem pro crimine, quod ipsi certh non ignorabant capitale, plebique per niciosissimum,sibique a Deo sine publica poenitentia miniamὲ condonandum. Verum quis ex meris tantum suspieionibus fallacibusque conjecturis tam abominanda ac inusitata opinetur de viris, quos nulla non admirata est aetas ,
doctrina pariterae selidissimis virtutibus , ct sanctissimo potissimum Religionis zelo, conspicuos atque spectatista mos ' Quaenana Criticae Leges iniquissimis hujusmodi opinionibus faveant,equidem non video Imb totus Criticorum chorus clamet, incredibile planh esse, hoc hominum gravissimorum enus in ea vitia deflexisse, atque ad eas aristes se contulisse, quibus hominum deterrimi impiε sibi lucrum comparant, de Religionem produnt. Numquid verbhisce dolis indigebat Ambrosadsi breuiam in o cu contiar dam,uti Pherepon ait Ab ore Ambrosii totus populus M diolan.pendetiat, seque paratissimum ad dandum pro Fide Majorum servanda iugulum non semel ostenderat.Mult due minus ad auctoritatem,atq; existimationem suam, Fbemq; Catholicam protegendam,atq; augendam haec figmenta sibi concinnanda censitit Ambros cum tanta existismatio atque auctoritas illi esset,ut ei propterea apud Impe ratorem invidiam quotidiε facere non cesserent Ariani. Deinde vir intrepidus,& in victa constantia celebris, Amo ri,quam foedari,toties paratus,ut sese atque Ecclesiam florentissimam minis Haereticorum eriperet,ad execrandum illud stratagema nunquam confugere sustinuisset. Accedit, quod miracula ab Amorosio atque Augustino memorata nullas imposturae notas secum ac ferunt imis
tot habent veritatis indicia , ut quando ea falsi postula
536쪽
iN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. III.
aut suspicari liceat,nihil certi iam supersit in humana divi- ln que Historia, nihil quod fraudem ct mendacium redo- . itere non possit.Divino monitu revelata sunt Ambrosio sacra eorpora Gervasai ac Protatii. Iussit ille in media Basilieamate cancellos sanctorum Felicis atque Naboris exuderari terram,formidantibusClericis,ne spes Ambrcisti frustrar tur.Signa Martyribus conventia apparuerunt; deinde ipsa Martyrum ossa , ct sensu inis plurimum in ipso tumulo.
Cum sacra pignora transferrentur euecus civitati neni notissimus visum,debiles non pauci salutein, ad contactum salictarum vestium resuperarunt,pulsiq; daemoneade multorum coUoribus Tota legatur Epist Ambrosii ar. ad Marcellinam sororem Classe I ex ubi assevus absint, nihil a stratagemate ac fraude remotius apparebit contra quam Censori videatur.C'terum non dissitnudabo, Arianos tum temporis adeo evidenti luce perculsos, eb statim confugisse,ut αΜartyres re miracula negarent. Facit. --
uit apud nosti orum temporum oVatores eorum galum
Dia,ctim nemph statutum fuit Sanctorum reliquiis denuntiare bellum. Multo plus etiam valuit apud Pherepon, qui Arianos ipsos eorumque dogmata fibi cordi plurimum esse non semel prodidit. Sed juvat hiς tantisper immorari, dum aliqua saltem ex parte palam fiat,quam sine ratione ac pudore nunc instauretur vetusta ejusmodi cantio.
menire. utor verbis Paulini illius, qui Ambrosii vitam momoriae prodidit, ct oculatus omnium testis fuit. Illic ergo reperta sunt sacra corpora .ubi fraus praecedere nisi dissiciu Iimh non potuit Nam quis loci superficiem non noverat,ac saeph vestigiis terebatZquis dum eruderari terram cςrneret. . signa aliqua imposturae non collegisset Clero ac populo praesente peracta sunt omnia. Supsecuta deinde miracula Ambrosius his refert verbis, concionem ad populum habens:Cgn istis. δ viastis ipsi multos a daemoniis purgaustinis-H-s etiam,vιi vestem Sanctorum manibus cenιuerunι is, quibue Iaborasans,delisitatibus absolutos .reparaiave usi temporis mirmcula, quos per a venism Domini Je graua terris major tam Aeras;umira quadamsanctorum corporum plerosq; anatos cernuιis.
Si quid sinceritatis ac bonae fidei est, videat Phereponus , qui negare ista possit. Oculis suis Mediolanensis populus viderat tot aegros ac debiles pristinae saluti divinitiis restitutos. Fidentissime id palam Ambrosius repetit. miscr
537쪽
dat, haec omnia coirimenta, Daudes, ac illi iliones fuisse pNum adeo stupidi ac bardi tum fuεre populi , iit sibi haec obtrudi paterentur , ct suosmet oculos miraculorum de curationum testes appellari audirent, quae tamen ipsi nequaquam aspexistenti' Num mapudens adeo Episcopus, ut tanta securitate coram tot tellibus appellatis rem invisam visam oronuntiareitCaeteriS autem curationibus praeititit,ae illustrior filit,uti dicebam, ab homine urbi amplissima notis limo depulsa coecitas. Cum sacra Martyrum corpora utar Augustini testis oculati verbis .Lib. 9. Cap 7. Cont.ὶ
0rem Prosois , Gervasi.Vide α Lib.de Unit EccI Cap. i . At Ariani caecum illuminatuiri negabant. Nemph homines in Catholicam Eccletiam odio internecino excoecati, homines pauci numero prae immani Catholicorum testium multitudine,homines plerique in urbe Midiolanenti hospites, illuc ab Ariana Augulta perducti, qui coecum hominem nequaquam aut non non satis perspectum habebant. Contra Catholici innumeri,Civesique Mediolanenses, tot annos antea hominem probe agnoverant, viderant, alueis rant coecum k, luce ad Martyrum corporta repent. donatum cognoscebant,videbant: assirmabant.Utri quaeso parti fides adjungenda 8 unquamne credibile sit, tantum populum,per tot annos, eaque p6tis limum occasione fuisse deceptum.ac tamdiu eredidisse aut coecum,qui non erat, aut ei restituta lumina , quae clausa tenebrisque oblita adhue eranti Si haec devorare sueunt meretici, nescio quid in posterum credibile non sit , imo nescio quid amplius credendum sit. Porro audiamus quam nervose ac sapienter invidentiamArianorum,&renovatam nunc calumniam Ambrosius ipse iam tum repulerit in laudata Epist. 2 a Classe I.Olim s .
538쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. III. 49ς
nos Judaeis comparat , pari impudentia calumniantibus atque negantibus evidentia Christi ac Apostolorum orodigia. Et profecto, postquam Phereponus ejusque sociales Ambrosiatii coma miraculum rata ma nuncupare fas putant , quomodo α increduli non idem quoque dicere sibi licitum arbitrentur de caeco Evangelico Inserrogabans,
inquit Ambrosius, Juales starentes , quemeaeo viri risius ve-Fer ρ camiri dicero: Coecus cum essem, mod) video. Interro gale alios s mibs non cre his. Interrogaιe extraneos , ne ad ns Arimili parenses pubetis. μι fabia re istorum , quam Juλυ--- pertinacia. u. ciam dubitarenti via parenus inserrogaban . PSoccusia inmerrogant , palam negans,jam non operi increduisina auctori. Verum excusatione eriam minus digni sunt nuperi
Hagiomachi , quam veteres Arii S Eunomii sectatores. Isti enim recentiores postum repressas evidentia rei illo- . rum calumnias, ex putidis adhuc suspicionibuν testatissi- , ma ea prodigia hidibriis & dolis accensere pergunt. Si locum fraus nabuit in illa Inventione, in iis Martyribus, atque miraculis ἐμ qui tam felix fraus esse potuit, ut detegi
nunquam potuerit, ecmque deprehendere nunquam licuerit Arianis praesentibus t Sine multorum ope neque Inventio,neque miracula confingi potuεre. Sinh totius populi conspiratione coecus simulari non poterat subita oculorum luce donatus. Ariani tum rerum potiebantur; praesentes erant; Imperatoris auctoritate in suae haeresis patrocinium abutebatur praesens ι ipsa Justina Augusta Qui commodiorlocus,quodnam opportunius tempuS,quo ina posturam ac figmenta Ambrosii detegerent Ariani: atq; aeterna ignonainia Episcopum ejusque Ecclesiam operirent, suam veris fidem ab eo periculo vindicatam gloriosius extollerent'Poterant minis,tormentis,ac praemii S extorquere veritatis confessionem a Severo,totq; aliis, quos ab Ambrosio pecunia eorruptos dictitabant Necesse est veritasdeevidentia miraculorum longis fortiores fuerint, quam Arianorum maligni conatus, atque calunaniae. Neque porro segnes in inquilitione rei ac tenium fuerunt Haeretici. occulte inrerroganι , palam negant , inquit Ambro lius.
Imnao tanta fuit vis α lux veritatis,ut fastum ipsum nega
539쪽
re ne ipsos quidem Arianos potuisse , sanctus vir
Quae vero hactenus dicta,valere quoque debent pro tuenda veritate complurium aliorum prodigiorum , quae sanctorum Martyrum S Confesssiorum ope variis temporibus peracta narrantur a gravissimis Episcopis,st oculatis atque incorruptis viris , ic a prudentibus Historicis, quopneque ab ignorantia, neque a nimia credulitate, neque a pravis affectibus ad ea confingenda , temereque credenda uisse pertractos appareat.Non enim hic agitur de universi, miraculis a censura Vindicandis , quae oeque Ecclesi probavit, ct quae credere vel non creciere nihil refert, α uorum non modicam partem ab hominibus nullius ju-icii ae nominis,dubiaeque ac sublestae fidei, litteris prodiatam Catholici ipii aut abjiciunt,aut sibi tam faciIὲ credendam non putant Miracula tantum defendimus testata cdei,& ad sanioris Criticae leges Ita nemo nisi petulans fidem illis prodigiis negabit, quae Sanctus Augustinus in Lib. a a. de Civ. Dei refert, cum ex iis pleraque ab omni fraudis ac fabulae suspicione longε absint. Aha contigi miracula ad sanctorum tumulos atque reliquias, testaritur Balilius, Gregorii duo, MoianZenusMNysserius,Hilarius, Hieronymus , Chrysostomus , Isidoriis Pelusiota, Basiliuν Selueiensis, Theodoretus, Maximus Taurinensis, Asterius Amasenus, Enaeas Gazaeus,ut innum os alios Episcopos Δ Patres praeteream. Rei seriςm non 3b incertis rumori, bus,sed aut oculis suis ipfimet, Aut ab aliis fide dignissimis testibus acceperunt. Tales Ecclpsiae proceres mentitos hiς omnes fuisse. Ec in imposturas consensisses fidem omnem superat. Falsa ac temerε credita posteris narras , ins dubite pariter est. Cert. in his erroribu3 atque criminibu ν sua se auctoritate, doctrina, in ipgritate vitae, prudentia, ac zelo Religionis, facilite ipsi defendunt, α iniquissimas Hη-
reticoriim suspiciones avsrtunt. Sed mihi temperare non possum, quin insigne illud a gumentum commemorem, quo sibi visus est Phereponus Historiam sanctorum Martyrum Protasii acGervasti ene vare posse. Ait enim , ita Ambrolium rem describere, uenarrationem suspectam reddat. Invenimus, inquit Ambrosus , mira magmι--ιs viros duos, re prisia ala ere ι.-νὰ ina, Heroicane, est quam homunes isore ere coeperun Nam genus hoc vi jam decrescebat Nemero. An etiam sinibus culis,quae a Christo naιo ad Constantini remis ora uaerunt grandioris erant tura homines, quia 1uarto aussu.
540쪽
IM RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. III. 4 s
tum , ct non vulgaris ingenii hominem, tam levia nobis propinasse. Sed quid non facit litigandi prurigo I Quando solida argumenta desiunt,verba saltem ac sophismata den-
L,ib.7. Cap. 36.Nat. Hi it Id quoque Juvenalis a Pherepono citatus, Solinus, Phlegon, Sanctus Augustinus , aliiquo Scriptores memoriae tradidere Virgilius etiam Lib. ineui. de i ngenti saxo , quod Turn us in AEneam intorsis ,h ee habet;
Galia nunc hominum producis corpora reatas,
Ea itaque opinio invaluerat, procerioris staturae omnes ferε homines fuisseHeroicis,qtiam subsecutis temporibus. Et fidem opinioni conciliab ni corpora mirae magnitudinis subinde humi reperta, de quibus legendi Plinius ipse , Virgilius in Geoeg Pausani3s, Plutarchus, Gςllius, ct alii,
imo recentiores etiam Scriptores, nam ct proximἡ praete' ritis seculis eorum quaedam deprehens/ fuerunt. Aliqui, sed admodum rari, subinde viii , qui ad giganteam mole excrescerent, iique idcirco priscae aetatis sominibus dicebantur simile Ad eum ergo morςm respexitAmbros. Cum sacra Martyrum corpora recens essessa comunem hona insistaturam multum ςxcedere vidisset, talia ipse appellavit, qualia Priscae aetati corpora fuisse serebantur ergo hie sibi velit Phereponus, nemo facilε in te iligat. An Ho- mericae opinioni sese ὀ onere Id per nos ipsi liceat. Non idcirco mimis verum erit , inusitatae magnitudinis fuisse corpora Gervalli ac Protasti 'Istamne sacrorum Martyrum proceritatem in dubium revocaxerat innumeri Mediolanenses praetex Ambrosium ejus rei testes fuerant, quibus per duos dies Martyrum ossa exposita scimus. Num dubistat, an primis tribus a Christo nato seculis ejus procerita tis homines existere potuerint' Certh Phereponum hac de re dubitare quamplurimiHistorici non sinuntiatque eXpe rientia ipso1 nam raros quide , tamen aliquos, secuta quovis,huius staturae homines vixisse constat. Augustinus
ipse Ambrosii aequalis Libai s. Cap '. de civ. Dei assirmaxν se incredibilis magnitudinis ossa vidisse. Tum haec addit: