장음표시 사용
551쪽
4uod sinὲ magna virtute peragi ac sustineri non possie
cumlunt,ex quibusses, uι Christianos λύει, ex MFteriem re nomestiat 1le. - Υuin enumeratis nisee periculis atque laboribus, subdit i is qui coelibem vitam unt, nustius curum gerunt nise hi, nec in gent fanta Φrame ad te siles sistentandos , miam virtusis eatiandam , qua muθὰ mineruus perieucts cincta est.
Qitibus ex verbis concludit, c ibatum non solum Non else rem , quae per se magis Deo placeat, quam matrim trium , sed etiam esse rem minoris quam matrimonium virtutis. Augustino autem id semper infortunii accidit . ut quae ipse profert,Rhetoricae tantum argutiae sint ; quae v ro Phereponus, solidissimae omnino rationes Quare Censor monendos Lectores tandem arbitratur his verbis
eis, qua in hoo L,bro deinceps MequunturFehucemn hominem,cui exiguo verborum apparatu semper datur immensam disiicere aliorum loquacitatem.
Cum inter Virginitatem Deo dicatam, ct Christianas Nuptias comparatio instituitur, quaeri potest,utrum facilius per illam,quam per istas, aeterna salus obtineatur; deinde utrum Virginitas ipsa per se praestantior , ct gratior Deo fit,quam Conjugium Vide nunc amabo,quo vergant Censoris nostri verba: ad ostendendum nempe , maiora esse pericula atque incommoda conjugii quam coelibis viatae, majoremque idcirco esse in illo statu, quam in isto, ne. cestitatern virtutis. Quod cum facit, utique strictim dicit, quod Hieronymus, Tertullianus. Basilius, ΝηZianZenus, Chrysostomus,aliique misissimh scripserunt,& passim experientia testatur , sed simul contra suam mentem extollit praestantiam Virginitatis, quae eligatur intuitu Dei. Hinc enim constat,dissicilius esse conjugatis, quam Virginibus sacris, iter ad coelum , proptereaque praeferendum esse conjugali coelibem statum , uti faciliorem tutioremque viam ad salutem. od autem inquit Phereponus, maiori virtute ad niugium opus esse,quam ad virginitatem: quando hoc etiam illi daremus)nihil minuit,immo valde auget sacrae Virginitatis splendorem. Necessitas majoris virtutis in conjugatis, ut saeculi tentationes superendi coelumque obtineant, infirmitatem prodit medii, videlicet conjugii , quo utuntur ad tam eximium finem cons queritium ' Ex multis enim itineribus, per quae ab infeli ei hoc exilio ad beatissimam patriam consequendi potest,
illa minus laudanda, minusque eligenda sunt, quae magis dubiis
552쪽
dubiam faciunt consecutionem finis , facilinue Iongius, patria deviare valent. Secus inter hominum status praefrarendus ille foret,per quem dissicilius ad regnum Coelorum devenitur, qualis est militia, mercatura , aliave instituta, negotii faecularis plena, ct mille pericubs ac tentationibus obnoxia, maiorique idcirco virtute indisa, ne salus aete na perdacur. . Audi nunc Pheremnum in haec verba Ioquentem : Caeis
Assariam non esse rem, Quisper se magis laceat Deo, quam Mare monitim, Medeum esse rimum logratiorem, in alterure sestatu, ieraceptorum ejuν est ob mansior. Nempe non considerat
homo, alioqui non hebes , eo ipso gratiorem Deo futuis rum, qui Virginitatem illi dicavit, non solum quod hunc uti aptiorem divinae legi observandae elegerit statum, sed etiam quod bonum animi potius quam corporis quaerat,as: quod ea, quae sunt saeculi, repudiet, carnisque Voluptatem ideo contemnat, ut spiritu promptiore ea, quae sunt Dei meditetur ac faciat. Deinde praeter illam dissicilem atque Iaudabilem in Virginitate abstinentiam1 vGaptati-.bus venereis, considerandum est votum, animusque hominis ipsam Deo Virginitatem voventis. Hic sita virtus praestantior, hic major laus virginis. Excelso animo vilia, dc periculosa , ct belluina oblectamenta mundi rejicit rmagnum hoc est. Majus est reiicere, ut Deo expeditius ν care possit. Conser igitur Nuptias,& sacram Virginitatem. Sunt illae humanae fragilitatis, atque infirmitatis subsidium, laudabile & sanctum prosecto,& Christi gratia in Matrimonii sacramento consecratum. Votum autem Virginitatis non sine magna virtuteest, immo est magna virtus.
Illie delicias, sive oiaeelamenta quaerimus, illic desideria Concupiscentiae implentur ; hic vero fortiter superantur ipsae carnis illecebrae. , hic Pietatis simul ae Temperantiae
heroicae vires exercentur, ct castitas, mεnsque cum corpore Deo dicantur , ut eo pacto liberioribus pennis evo-
Iam homo possit ad Deum , vitamque imitin Angein
Atque haec sunt, quae Apostolo non experientia solum, coelesti etiam prudentia edocto in i .Cor VII. persuastare, ut Hrginis is studium Nupctis apertimini, , neque una
553쪽
si Δ DE INGENIORUM MODERATIONE
. maιν onio juncis Urginem suam,seneno.ι ρω qui non, νι mefiusfacit. Quae verba non ignoravit ipse Phereponus, sed eludere se posse speravit, inquiens, Apostolum profes sum se it loqui h. e. propter tempora illa, quibus graves persecutiones fervebant. Ne.. scio quas ego temopre persecutiones Phereponus ostem dere posset inter Corinthios, cum certὲ rem praesentem, non futuram indicare videatur Apostolus per vocabulum ira;ῶτοιν Deinde verba illa plerique tum Graeci tum Latini Interpretes aliter exponenda censent, ut nempe loquatur
illic Apostolus sive de taculi molestiis re incornodis, quae
eonjusalem statum consequuntur, se camis fribulationes infra appellaritur, sive de angustia mortalis hujus vitae, sive de altis hujusmodi necessitatibus sed quid plura i virginitatis prae rendae rationem riori ad ullas persecutiones tune serventes, sed planε ad generaliorem causam , quae euique tempori conveniat, Paulus aperth refert .' nempe quia necessitates conjugalis vitae impedimenta sunt, quominus expedith libereque Deo serviatur, ac placeatur. Id constat ε verbis nuper laudatis. Ipse itidem Apostolus agnostit in Virginibus sacris excellentem quandam sanctitatis speciem, quae earum statui, non autem conjugali,conis venit.Inquit enim .' Θ Grgo cogi at, qua Domini funι, ut Gam-cta corpore OG iritu. Quibus verbis laudat, propriamque Virginum dicit non solum imaeulatam puritatem ςarnis, sed etiam abstinentiam ab opere S voluptate carnali Casterum negare nemo potest, quin homo conjugali vitae assi. dictus Deo magis interdiam placeat, majorique Virtute biinder , quam alitis quisquam sacrae Virginitatis cuItor; uti neque negare quisquam Rudebit,quin temeri nonnumquam, suis tie viribus parum perpensis, homines Coeliba tum Deo voveant At quorsum haec λ Non estinctilpa the saurus, si ille expiletur, qui se ad custodiendum obtulerat. Quhd si conjugato euipiam major interdum Probitas sit, ditam virgini alicui: tribuenda est hujusmodi praestanti iis virtutibus in illo homine conjunctis, quae faciunt. uein coniugio inito sanctὲ Vivatur,ct saltitare homini fiat ipsum conjugium .Rursus alat vitia , aut ipsaruin defectus virtutum,in causa esse possi,nt, ne Virginitas Deo di cata meliores maioresq; in homine fructus probitatis se rat. Verum pari us circumstantiis politis, procul dubio Virginitas sacra,quam coniugium, aptior atq; essicacior e rit,lit quis Deo Placeat,ipiaque proinde Virginitas exi psi
554쪽
M RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. III. C A P U T XIII.
Mandacium temper malum Eliu patrocinium AE Pher' nos cepium positis quibusdam circumstantiis se ii uri vabda ratisve. foes nonnulli e mendacioram miba excludendi Phereponi calumnsa uictriantu P tres tam r/gide fuisse infenso men Go, ur 'si postea
N Libris de mendaeio Aeontra mendaeium, atque sibi tiam, pluribus ostendit Sanctus Augustinus, peccatum esse quodlibet mendacium . cui revera mendacii nomen conveniat, cum ne a causa atque intentione alterius fit landi enuntiatur falsum. Phereponus autem aliqua me . dacia agnoscit,quae culpa careant. In Animadversi ad Cap. s. Lib de Mendacio, Poeaedastina , inquit , tan-m Wia ,
qua dixi v. Arimum est, nullam esse estorΜre animum nocem . a. mendacio; aiseram πέλ-ὸ debere oemeniscium, quian sere revela non poμὴ tertiam deruique, non esse asiam viam , qua .mminens malum v.ιHur. Eadem repetit Phereponus in Mnimadvers ad Cap. 38 Lib. contra mendacium. Et in ista quidem sententia praeivere Censori nostro chira ex Ethnicis Philosophis atque Scriptoribus nonnulli , tum nonnulli etiamὲ Christianis ex iis praecipuἡ, qui scientiae politicae praecepta litteris consignarunt. Inter hosce potissimum recensere iuvat duo carissima Pherepono captita, Erasmum videlicet, A. Grotium , A nostris etiam temporibus samuelem Pulandoritum in Libris de Iure N aura ct Gentium: Quicumque autem ii sunt menciaciorum Patroni , ita saeaularem quandam respexisse utilitatem mihi videntur , ut naturam dignitatemque veri tis tune obliti fuerint. Illa scilicet sublimis , aς innata Deo virtus, i md Deo ipsimet adeo congenita, ut Deus fit ipsa veritas , delicata puschritudine constat, omnemque abhorret atque exhorrescit Oppositae fallitatis speciem. Etenim eum limul verum S falsum consistere non possint , necesse est , ut qui falsum velit , quacumque tandem ε causa id velit, veritatem eodem tempore, quantum in se est,perdat, atqus pessumdet. Nihil medium occurrit.
Atque hinc fit, ut velle falsum in alterius hominis modie
555쪽
quod profecto vult quicumque mentitur, in ideira fit evelle veritatis necem , proptereaque velle malum eliis, sere: Mendacium ergo intrinsech malum est , Dicuti Seomna falium e secun tam e mlum,ctfugienaeum, ut Aristoteles ait, . Eiusmodi autem cum sit mendacium , nullo colore deau, bari , melioremque naturam induere nunquam potest,
Porro duplici juri mendax homo injurium se praebet, Dial vino, ac Naturali. Divino; Deum quippe ipuam offendit,
I dum veritatem ipsam , seu veracitatem mendaςi linguai laedit Naturali; jus quippe Naturae exigit, ut nemo sipon- re alterum fallat, sive in errorem inducat , nemo falsum 1 decipiendi alterius causa tradat, nomo sermonis humatul mirabili instrumento aepraestantissima institutione ab ι tatur ad labefactandam hdem in hominum commercio
l Ac propterea Philosophorum nobilissimi, ct pleriquel elorum Patrum, quorum dux Augustinus, omnesque C f tholicae Seholae Theologi , nullum esse casum statuerunt,
in quo mendacium , dum revera sit Mendacium, non sieetiam malum , ct culpae insimulandus mendax non sit, quanquam ea in mentiendo esse culpae levitas interdum 1 possit, ut ei veniam facillimὸ sperare liceat. Huc faciunς divinarum Scripturarum documenta , nempe Proverb. Verbum metaeax,u orirestabitur. Et ProverbI XX, Varusatem, O merba m iacia Du ac a me. Et Colossi III.
y-Nolite mentiri invicem. Et Psal. V. 7. Perrisomries, qui I 'utin0ιr mendacium. Et Ecclesiastici VII. I 4. veste mea in
Vimine menaaelum. quod idem est ac edicere , ut nuIlum proferamus mendacium. Mitto alia Scripturarum loca. Videamus nunc,quibus rationibus ducat Phereponus in contrariam sententiam Sed ille null4s assert. Haec tantum addit ad ea, quae supra retulimus . Inhisce anetareae-- flantiasticitam esse debes moliri ,si non issicisumsis,co mentiri, quo μν Augustistim Me . Ride Cap. a. utique auctor est Augustinus Cap. i. Lib. de mendacio, joca nunquam puta fuisse mendacia, s habens enim, inquit is, emiaenti mam ei fronunώatione, atque i o jocantis aufectu, Agrificationem an, mi
nebuaquam Eentis , rasinon vera enuntiantis. Sed nescio,
qui hinc inferre potuerit Phere 'nus , licitum quoque me mentiri, positis circumstantiis a se enumeratis. Maliatia mendacio insita eam habet originem α. causam, quod
animus mentientis vult verum corrumpere , dicere salusiam , ct alterum hominem fallere. In locis hic animus
pervorsus, atque inordinatus abesse potest, plarumque revet.
556쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. m. ς 33
reverὲ abest; nam qui jocaitur, ac tapius alterius d cipiendi voluntate carci , idque pronuntiat falsum, quod probὲ scit ab audientibus sive legentibus eme detegendum,
ct accipiendum tanquam falsum , non tanquam Verum. Quare neque veritatem jocator huiusmodi laedit , neque proximum fallit ; ideoque ἡ mendaciorum numero, ioca ita composita excluduntur , dc culpae notam effugiunt. Verum in casibus a Pherepono propositis manifestissi. mum est, ct decipi alterum, & veritatem laedi , ct falsum ita enuntiari, ut mentietis directh, aut indirectε velit ali xum fallere. , quod aliquis lenieri ai m i quisur, fissalem iniendiι signi care ἰ ideoσo ktivum inae ruonamen acti poniιur in entio falsendi qua materia falsa -- cissi noscatio. Ita Sanctus Thomas in 3. d. 38. 9. Art. 3. incorp Mendacium agitur in iis eatibus locum habet, at . que adeo turpitudo illa, quae mendacium consequitur, inis de excludi non potest. Sed, inquies, mendati tunc nul-
Ius est nocendi animus, ct mendacium ipsum obesse per se ipsum nequit , nullaque alia homini via restat e vaciendi periculi. Quis de ita mentiente queratur Cui injuria
tunc infertur At non solum animadvertendum est, per illum semper noceri, qui meritiatur; mendaX enim, quantum fert eius actio , errorem semper&falsum in alterius ingerit aut vult ingerere mentem . sed etiam statuendum est, internam h mendacio turpitudinem ex eo non tolli, quod sit in inentiente nocendi voluntas, neque vis noce di in ipso mendacio , dum falsum enuntietur animo ait rius fallendi. Nam ut ut concedamus, mentientem in eo casu, alterius vitae, honori, ac rebus nihil officere , ait
meri iuri ipsius veritatis adversatur, quam ille, quantum in se est, offendit, atque conculcat, ct facit, ut toroximo pereat. Eodem pacto invisum Deo pergit esse adult rium cum foemina, quamvis ipsius vir in eam actionem consentiat, α quamvis non aliter vel ipsius vitae periculo te eidem actioni subducere nequeas. Idem dicas de aliis operibusi aut dictis, ex sua natura atque intrinsech malis, quae ilia ratione minimὲ excusantur , quod neque alteri noceant, neque alia iit imminentis periculi effugiendi via, Recth propterea Aug. Quaest. 68. in Levitie. Mendacium, '
inquit , non possumus άicere tuno tantummodo esse . quam
Quod si reponas, joeos ςtiam dari , quibus falsiloquium
557쪽
subest, atque intentio alterius fallendi: ego isthaec peccati nomine accusabo, quia tum reapse mendacia erunt, ct veritati inimica. Ubi tum quaeso est e Menti a illa ex ε --
nuntiatiene , arque σώjecantu asct igni cauo animi nequa qua algentis,e sinen vera enuntiantis quam Ausustiniis deprehendit in reliquis jocis, a se excusatis ' Et revera sentiunt complures, iique praestantes Theologi, inter quos sa ctus Thomas, ioca etiam, quibus mendacii nomen convenire possit, re erenda esse in catalogum eulparum nacido quidem gravium, sed ferε semper levium. Ipsemet Augustinus post verba , nobis nuper recitata haec addit : quo g .ere jocorum) αινὰ γι utendum perfectis animis, alia quastiose, quam m M emaeo am nen si epimuν. QEibus ex verbis intelligis, vel ipsa illa ioca, quae sancto Augustino menda cia non putantur, ejus tamen esse naturae, ut jure dubit tur, num homini ad perfectam vitam anhelanti convenire
ἶossint. Quantδ magis idem dicas de jocis intentione fauendi, ct veritatis adulterandae causa seolatis, quae revera mendaciis accensenda veniunt Sed novam scenam, novam peripetiam repenti huc imducit Phereponus noster. Qui nobis nuper Augustinum exhibuerat nimis rigidiusculum in execrando quocumque mendacio,en eundem ruris deprehendit mendacem,
vi quidem basilich. inquit Censer, qui usque a M.
ab uni, necessario mendacio abhorrere se ἀλωόant, tam rigidos Use vera Dieabres, ut numquam emolumenti causa mentirentur. Ceu rarium per Meus eos sim mitrasula ad venerationem
plebi, quibus am Εα sis is Bastic., cancilianaeam, e que Rhe- ricat iones, Sc. Neque hic sistit acutissima Phereponi acies. Causam quoque perspexit, quare tantum odium adis versus mendacium Catholici Episcopi praeseferrent. Gruceat, addit, id quo ,s eamur prosequi, non aliari caussa mutuis licisa mendacia, qualia Aescripsimus, sam acriιer inmehebantur. quam νιρι flea in rem suam fractuosus m mirentur. Simpliciores enim homines non si picabantar ab iis sibinucumieri, qui tum infensos promebantur e menaeaeis. Si oc nobis licet hic,nori quod
suspicamur , sed quod nobis certum videtur, paroloqui: dum haec Phereponus ait, non bonum, sed perversiam se prodit Criticum , ut gravioribus parcam nominibus inarsum iure convenientibus. Age enim edicat nobis suspiciosius iste vir, num inter Protestantes quoque adulterium , ct reliqua Iibidinis experimenta, avaritia, fraus, aliaque ejusinodi scelera locum habeant, aut unquam habuerint.
558쪽
rudi int. Non negabit, puto ; immo inter aliquot ex ip-1is eorum Sacerdotibus atque Theologis , si verax esse amet, fatebi tur 1siam uestem α olim, α nunc vigere. Α qui non dubito , quinii quoque Theologi tum voce tum
scriptis in ipsissima illa scelera invehantur. Quae si ita fiant, quid quaeib reponeret Phereminis homini Religionis
nullius vinculis obligato quales fortasse multos ipse noruvit sibi vicinos in dicenti, non alia de causa Protestantium Pastores, atque Theologos ea flagitia detes ara ,quarn iit alienis steminis tutius abutantur , ct fraudibus rem suam titilius promoveant ' Rideret, irascereturve Phereponus. Nihil enim magis in comperto est, quam hujusmodi vitia ct simul ab iis cognosci ac praedicari Deo rectaeque rationi invisa, & nihilominus vel ab ipsis noscentibus, atque prae- dieantibus, vitio humanae naturae interdum fligi atque i
Eadem S Phereponus, ct qiiisquis alius, de Augustino
reliquisque Catholicis neeesse est dicat. Objiciacilleno. his, quaecumque vult, miracula ficta,aliaque religi ocitum hominum mendula. In criminum istorum Auctoribus damnandis, si qui sinat , nos quoque concordes habebit. At quo argumento percadere libi ali que poterit, eum in finem mendacia quaelibet,tum ab Augustino, tum ab aliis Catholicis affecto odio fuisse proscripta, ut ipfi liberius deinde atque utilitas mentiri possent i Homines λεω.
am altam quaeris causam, ore mentiti norinunquam ex
iis quidam fuerint e Scilicet meliora videmus, melior que aliis suademus, ac deteriora saepε nos sequiira . Cum vero mitiora semper sentire de omnibus hominibus hos iubeat recta ratio, α prohibeamur suspicionibus nulla ratione innixis alienam gravare famam: quanto minus id nobis liceat, cum de Augustino, Epikopis, Theologis, a Iusque tum sanctitate morum, tum doctrinae solid1tate e- in1rientibus vir is, sermo occurrit 8 Neque tanta simplicitas ac inopia mentis in Augustino ejusque fimilibus erat, in mendacia detestari , simulque in Religrone mentiri tutiam putarent, cum unus quispiam emunctae naris homo
posset sacrilegam staudem deprehendere, ejusque auctores exsibilandos detegere. praetere, neque tanta in iis malitiae atque iniquitatis copia excogitari porest , ut qui zblita praedicarent , uti magnumscelus cuint haec Auguini verba in Θprimum genus detestabi5s mendacia, menti-xi in Religione, M pro Religione , hae arte eadem sibi tutiorem utilioremque ad mentiendum viam aperi-
559쪽
rent. Demum Quaenam ab Augustino. illiusque similibus conncta miracula Phereponus rith demonstret. Immonemo acrius, quam sanctus Augustinus quod oc fecεre caeteri sancti Patres , atque Concilia) execratus est pias huiuGmodi α lacrilegas fraudes Videat igitur Phereponus,dum talia de tantis viris suspicatur , dumque adeo temeri tam horrenda illis crimina astingit , cur perversi accusatoris nota inurendus non iit. Certὶ malista declamatoris nomen non emigiet.
Critica Artis abusus non unus, ct Pherepono potissimums miliaris. Qua de conversionesua ad Deum Augustinus narrat , superstitionis ac fraudis inique insimulantur ab eodem Censore. Depulsa ab Augustim inarus gloria quam ra accusatio , a Pherapono in ipsum concinnata propter Libros Confessionum. Disdem augustini virtutes ct sanctitia variis Phereponi calumniis ,septimatibus erepta. In Mallio Theodoro laudando ani excesserit Augustinus. Snceritas Uusdem vindicata ab objectionibus Pheraponi.
Non in controνersia cum sancto Hieronymo, non rn cooptatione sua ad Episcopatum , fion in declarando Heraclio Successeresuo Augustinus peccavit.
CEd quando in hane arenam ingressi sumus, dimittendusseram facilὸ non est Phereponus , majorique cura exigendus est ad normam Criticae Artis homo ille, qui inter Crbticos α Criticae Magistros non bonam quidem , sed magnam sibi jamdudum comparavit famam. Criticam hielatiori significatione eapio, quam ab eruditis nonnullis capiatur; hoc est, eristicam artem illam, studiumque inteL igo, quo alienos in literis, sive indoctrina, errores acues investigamus, ct deprehensos cens lavirga percutimus.
Id Iieitum, id honesium, id Reipublicae perquam utile, i,
mulque necessarium est. Nam unde tot errores , ac fa-hulae, Et dogmata stoIida , nisi ἡ Criticae inopia i unde recti iudicii, meliorisque eruditionis restitutio, nisi h Critica restituta 8 Sed quasdam huiusce Artis leges ac praece .Pta Percurramus Oportet. Rus finis est, veritatem sive
560쪽
1N RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. III. si
Theologicam , sive Physicam, Historicam, Sc. invenire, de falsum persequi , aliisque vitandum ostendere. Sed
tam solicitε utεque veritas investiganda atque proden. da est, ut Christianae simul raritatis, ut naodeltiae, ut sultitiae maxima ratio habeatur. Quamobretra a maledit,is de eonviciis perpetuo abstinendum ; caluminae non segniusquam pestis fugiendae ; hominem gravem ars mimica,virulentae irrisiones, declamationesque minimὲ decent; in errores vero potius, quam in errantes dimicandum , tibique , vel cum triumphas de errore deprehenso, exuenda omnis ambitio. Non ita aliorum vituperationi insistere, ut quae in adversario laudem promerentur obIiviscaris , multoque minus in illius probrum retorqueas. Tum dumtaxat acri ac subirato stylo aut Venia, aut licentia mrit, cum in perditos, impios,& effrontes, sive iniquitatis,
sive impietatis tibi notae amatores, ct in apertos calumniatores, hoc est, in conclamatos aut Religionis Verae, aut veritatis, aut virtutis hostes pugnandum erit. Caeterum
placid. agere decet adversus illos, quoS non perveristias animus, sed humani intellectus, atque naturae infirmitas , a bono de vero deviavit. Quo modulo si quando tendum, tum potissimum uti opus est, cum accusandos de corrigendos suscipis magnos, celebresque viros ; ct tum quoque lenitati adiungenda reverentia erit , cum Christianae Religionis Patribus, ct Episcopis, non doctrinae minus quam sanctitatis fama per omnium ora commendatis, dicenda dies erit, veritatis causa id exigente nonnunquam. Ita veritati laboranti simul succurras , ut neque tuae, neque aliorum dignitati quidquam detrahatur. Si secus fiat, non perverta tantummod o indolis, ct ambitos, ct malevolentiae, aliorumque vitiorum specimen dabis, sed ipsam plerumque Veritatem, ut ut solertissimε quaeras, in itinere perdeS . Atque hae quidem praecipuae forsitan leges morum in Arte Critica, quas nunc, ut puto, nihil interest rationibus, aliisve documentis confirmare atque tueri. Juvat potius experiri novis exemplis , num Phere ponus se talem hic prodiderit Criticum, qualem postulat recta ratio. Narrat Augustinus Lib. 8. Cap. ia. Confessi improvisa vocis Tori, lege, solis, lege , admonitione totum se fuisse conve
sum ad Deum. Priara uperstitionem Fibricam , Ox fortuiιis voci s omnia captanum, reperit hic Phereponus. Deinde
subdit,si cui fingulari providentia divina id factum vide tura oportere ut ostendat, esu uisse ejusmodi raculo, quo