장음표시 사용
561쪽
inguinisi .m duere sese sibi legenua Scripturam noram απι ex ea resciret . quid bi agendam esseι. Qu curia quotidie audiret a Catholicis , non videt Censor, cur conrugiem
dum sit aci miraculum Tandem ait, Akterem vestrum omni ex ucrare, quit 1s inua fere poserat, non agi hic de bonisne vul-όari, Γ Ingulari voc ιione divinitus od Ecclesiam algecto: qua amen ex a5ius caiamo rimus xissent. Eu ergo. Augustinum
superstitiosiana, dum omnia captat ; en ridendum, quod fortuitam vocem audiens, miraculum putet, atque iri ag-srediatur, qudd tam crebrae Catholicorum adhortatione obtinere ab ipis nondum quiverant; en denique Rhetorem, S callidum quidem, qui omnia exagserat, ut se tamqtram coelestem hominem venditet. Gratiae Pherepono , qui non ιχ impostorem, fictaequo narrationis propolam nolias hic Augustio um exhibuerit.
Sed postquam ne ipse quidem Censor eo usque progredi
est austis: oculos mentemque omnium appello, Ut perspiciant , quibus oculis hune Augustini locum Phereponus legerit. improvisam illam vocem audit Ausustin .igrio- ratali torem; c dum concupistentiae, divinaeque gratiae pugna in ejus cordeacvius aetitiaret, vocem ipsam inter pretat tar tanquam divinum oraculum , quo ad repetem dat iasiacrarum Scripturarum lactionem incitetur. Pared
inspiration perculsisque Apostoli erbis , sibi primum
forte Obieci is, totum se Deo exinde dkat. Haec narratio
Augustini. Quid hic quaeso Rhetorici artificis' quaenam exaggeratio' quaenam calliditast Lege verba Augustini.
Ilii toricam narrationem Puramputam illic deprehendes; 'Uamia Veram putat; , nurum est qui accusare possis Rhotorico aliquo colore sive tigmento corruptam. Sed vitio vertendum est Augustino, quod talia narret , cum haec rectius exaὼerum calamo uxUsens. Ipsum Aragustinumn
quaquam dedecuisse hujusmodi narrationem , ille idem fatetur, qui adverbio est usus. Multoque magis id ferspic iet Lector, nihil in ea narratione inveniens, quod auderii Augustini vel leviter infinitet. Non suas illic vir.
tutes, rifanctitatem, non miracula evidentia commet morat illa, sed fortuitam tantum vocem, unde consuri
mala est conversio sua, dicit IE acceptam retulisse lingulari divinae gratiae auxilio. Quis hominem arguat, quod misericordias Domini in aeterniim cantet ' Ignorare tua bena, inar Erasmi verbis in Praefad ipsasConfessiones sancti Ain sustini ι supia, alis εst ; non praedicare Domisni ba ignitaωm, ingratitudinis ι non expen ere in uoluarem proximi, quia aseceperis
562쪽
1N RELIGIONIS NEGOTIO Lib. III. si p
ees eris, impiems est. Vitiones, ac revelationes prophetiea coelo auctore, experti sunt clarissimi do sanctissimi Viri , iidemQue etiam evulgarunt. Vide ignatii Martyris Epist.
ad Philadelph. 'Dionysii Alexandrini Epistolas apud Euriseb. ct Cypriani loca multa a Doduvello collecta, oe Ambrosii Epistolas, ut alios omittam testes, quos benε muntos in haee Stimilia haberem , Inquit autem Pherepontis,non videre se,cur confugiem dum hie sit ad miraculum, cum prodigio nihil opus esset, ut intelligeret Augustinus tibi legendam esse sacram Scripturam, quando toties id a Catholicis audiverat. Neque videt acutissimus iste Censor, quam inter se diiserant, non utilitatem ac necesIitatem coelestis illius lectioiiis, o adipiana lectionem sese rei pia convertere Nemo nostrum ignorat, quam periculosa fit ac misera peccatoris servitus
in non exinde tamen ad sortem honestatemque justorum consurgimus. Illud facere ad intellectum, hoc ad volun . 'tatem spectat. Turn Vero ipsa quoque voluntas vincula disium pitac abjicit, cum interna Dei gratia nos adjuvans concupiscentiam vincit, torpentemque animum fortiter ad se rapit. Innumeris autem modis aversos se homines Deus ad virtutem vocat, atque perducit. Non fuerit miraculum id, quod Augustino contigit .r num propterea non licuit Augultino insuetam illam ac reperitinam vocem singulari providentiae Dei tribuere, quae illum iuberet confulere Codices sacrost nunquam nefas fuit interi etari tanqualm eculiare Dei munus, in ea Apostoli vera. astatim incidisse , quae morbum Augustini protinus ac
tandem confec&ere Im6αChriltiariae pietatis est, ct humilitatis, haec ita interpretari, totumque hoc tribuere immensae Numinis clementiae. Atque ita faceret quicumque alius sana doctrina ac Religione vera imbutus,ct a Phereponi schola alienus, eodem loco fuisset, quo Augustinus, dum sibi non absimilia contigissent. At quod magis prodit, Phereponum unicὲ illuc inhiare, ut quantum fieri potest, in Augustinum congerat pro . bra, illud est, quod primo loco obiecit, nempe opus. hoc
Augustini redo resup rstitionem Ethnicam, ex rivisas voc bus pinna capstantem. Utique in nullius animum linquatritam delicata religio intravit , ut superstitionem atque ethnicismum obiiciendos hic putaret Augustino Icleo ethnicam aruspicinam, ct omnia Gentilibus dudum uisitata, neque satis adhuc A medio sublata,nos execramur, quia δcausis omnino incongruis ediscere se posse homo putat
563쪽
futuros rerum eventus Deo soli peripectos, ct curiositate perversa ac temeraria ad ominandum, auguriisque fidemnabendam, se abripi finit, Superos ipsosnujus delirii sui auctores sibi aliisve fingit c id si Ie in Augustini facto tΗina tumultusconcupiscentiae , illinc dulcissima Gratiae vox incertum S auxium faciunt. Ad inopinatam illam v cem suas aures percutientem assurgit Augustinus ν eamdem pro coeli causa interpretatur, ad legendas Pauli Epustolas accurrens locum tibi opportuni siuraum offendit, de fructus interpretationi respondet. Curiositatem noce tem hic mihi, si potes, inveni aut causam prorsus ab esse ctu absonam, aut in interpretante stoliditatem , immo Propriam aliquam ominis faciem. Compertum habemus, Deum velle nos omnes salvos facere , ipsiunaque deo quorumdam salutem conversionemve curare, ut eos non internis tantum externisque stimulis, sed patentibus Prodigiis ad se rapiat. Vim quoque adhibuit Saulo spiranti minas ct caedem in Diseipulos Domini. Alios etiaam ad Episcopatum, ad Eremum, ad Morialteria , ad binnom denique frugem hujusmodi arte Iicitavit , quorum exempla si congerere huc vellimus, facith abuteremur Lectorum patientia. Ivie Augustinus memorat hoc loco sancto Antonio Anachoretae similia contigisse. apropter e tu ne tam aperta quidem fit plerumque vox caeli inniste circumstantus, attamen pia Lapienterque ii perpetuo lfaciunt, qui ita omnes evrntus inter e tur, ut sibi mi, suadeant, se per illos di vinitus a peccato revocari , α ad justitiae amorem impelli. Tantum proinde abest, ut superit itione laborarit , quod Augustinus egit , ut contra lcommendandus sit, quod ἡ voce, si ita etiam vis, omnino fortuita,occasionem arripuerit instituendae vitae Christ1γnae. Atque utinam Augustinum in pari casu imitarentur
ecelo obsequentem, quicumque eum imitantur contra caelum peccantem.
Qui ni hi est ergo cum ho nimbus , νι audiam sine senes meis, cxc Sunt verba Augustini Lib. io. p. 3. ConfessAnsem hinc fiunti I here ponus carpendi Augustini, quod Consessionesin Libros scripserit . SMns, qui ri pisensu Cens ,ris verba sirit in cuim musta Augνstino, ob pHρω- Φ.tam
564쪽
hla Rhetoricum fucum Augustino Phereponus obiceret tintercalaris quippe haec apud illum accusatio necesse est, Sue opportuna. sive inopportuna, saepὸ recurrat. Sed quinam sunt isti, quos talia de Augustino suspicari Pherep
nus ait i Ego neminem alium novi praeter ErasNum, qui in Praefat. ad Libros Retractat. oc Confess aliqua hujus modi suspicionum semina injecit, inquiens, Augustinum tam diligenter in Confessionum Libris vitam omnem suam depinxisse, αι iniquior aliquis lapicari se , non proinuae Minuisse humanum a ectum, κενοδοξ seu pι,1υ- cuipiam innem. At Erasimas ipse, quanquam homo prurientis linguae, mulctus est in purgando Augustino ab ista aeculatione,idque tam sistidh atque exanimo facit, ut laudatorem eximium, non vituperatorem Augustini sese hic praestet. Quinam ergo sunt ii, quos non solum suspicari posse, ut Erasinus ajebat, sed revera nunc sit spicari, Phere ponus fatetui', latere limul atque apparere ambitionem Augustini in Confessionibus istist Verum patiatur Phereponus, hic non aliorum, sed meas me quoque prodere suspiciones. Si Phereponum excipias, nemo talia de Augustino est suspicatus. sive suspicatur. Rhetoricus iste color est, quo in fidiam Augustino conflare se posse putavit Phereponus, simulque a se amoliri injustae criminationis, malignique ju dieii invidiam. Nempe qui toties, arcue inio uissimε, Rhetoricam Augustini culpat,subinde religioni sibi non ducit, ejus Artis coloribus abuti, ut sanctissimum S elarissimum 'Virum infamia oneret. Habemus ipses Consessionum Libros. Ηue volo sinceros iudices. Ego vero nihil dubito. quin cordatus quinque sentiat ac fateatur, longὲ nimium abesse Augustinum eo in Opere ab inanis gloriae siti, atque ab amore sui Imb,aucos mihi ostendas Libros, quibus in amorem Dei velementius excitentur legentium animi atque effectus. Adiaecpassim, ct minimὲ conquisita modestia, ct germaua humilitas, fervens pietas Scriptoris elucent , ut pium quemque simul aedificare soleant , di impios convertere ad Deum possint. Nulla autem minus aequa, immo magis perfidiosa suspicio est, quam quae sibi fingit , Augustinum c'nscribere ista voluisse, partim ut nonnullis , quae sibi objiciebantur , enarratis , caetera aut praetermit-Kk s teret.
565쪽
mitteret aut emolliret, ct partim ut quaectimque ad horio. rem suum facerent, 'uasi aliud agens exagseraret. Necesse est enim, qui ita suspicatur, iudicium totius antiquitatis de Augustini pietati clamnet,dc oculos omnium ridea qui in eius tabris Scriptorem sanctiisimum, S pietate nulli iecundum,adhuc inveniunt Deo,non hominibus,loquitur Oius ille vir in Confessionibus,Deo,inquam,ut Masmi ver
so Augustinus, si suspicionem Phereponianam ausculta. natis,credidit,se Deum atque homines decipere posse Con. festionibus il Iis. Horret animus talia cogitare de tanto vi. ro,oc de Libris iis,qui contrarium omnino sonant. Sed ipse Quoque Phereponus iniquitatem suspicionis istius tan-ciem agnovit oeconfessus est ; nam postquam temperare sibi non potuit, quin adderet quinam qtiaeso: '
qui φιλαυτία ingentem , religionis pecu rectam , h/swiae' a- ti tant; subdit tamen, hosce homines ex eorum numero esse , caput sunt reniores iamase aicandum , Ecgimiam indulgentiam potius,quam nimiam severitatem,hic esse ad , hibendam. Quo verborum lenocinio , fuc6que Rhetorico quid aliud vult Phereponus,qu1m uno eodemque tempo. re calumniari , calumniatorem parum intentis oculis subducere'
Nunc autem repetendum est, ingeniis malevolis, ct aD sectu occoecatis nihil aequε facile occurrere , quam Omnia adversariorum dictare facta in deteriorem partem accipere,ctdenigrare, scridenda exhibere.Quantum id absit a ciristiana eharitate, ὸ,λιia, atque 1 legibus germanae Criticae, nemo probus atque eruditus est, qui non vestigio intelligat. An id Phereporius ignoret, non quaeram;
certε se hic ignarum hujus doctrinae apertissime prodit. Et quod magis mirere , in hoc eodem loro Phereponus, Magistrum Evangelii agens , mena inisse nos iubet ,
in Evangelio , o que auctore Christe , quarendam esse vivem . normam , non hominibus. Utique optimis suis praeceditis pessimε homo iste utitur , qui tot calumniosis suspiacionibus , tantoque livore famam Ausuilini aggreditur , judiciumque caeterorum hominum despiciens, in
eodem facinora ct vitia aut praetermissa , aut emollita fingit , ochanc ipsam , aliasque accusationes sub alieno nomine perquam subdoli proponit Neque accusationibus contentus, sannas, derisionemque adiungit, inqui
ens, Augustinum inussau modo garrire eum Deo, atque argu
tari. Sed ab hujusmodi ingeniis caveant sibi Iob, David ,
566쪽
IN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib III. sa
caeterique Prophetae non emira video quid impedire id genus homines amplius pol sit , quominus de iis divinis Scriptoribus cum Deo dissrrentibus insultent, aut exemplo sint altis, urinsultent, quando tibi iam licitum censent irridere Augustinum tam piis affeAibus cum Deo colloquentem Ego multa huc pro Augustino afferre posisem ι sed tantummodo rogabo Phereponum iusiim , ut Christiano pacat6que animo legat, quidquid idem Augustinus ad alios callimruatores obtrinatoresque suos recpondit variis in locis , sed potistimum Eriarr. 3. in Psct Lib 3. eontra Epistolas Petiliani. Nisi enim tum incipiat S minus amare semetipsum , oc magi S revereri pietatem ac modestiain Augustini , auulnus ipse sapere dicendus erit, aut de illius insenio erit m orsus despera
Levissima tamen videantur hactenus memorata, si cum
iis conferantur, quae Criticus iste babet ad Cap. 38. Lib. io Confess Miratur pag. 47σ. Animadvers, Augustino
ratur etiam, eum veritum non esse ne iidem a versarii Κι Asia derorens cense ones eorum, qua baptimum ejusfecuti funi, o qua invus vimhabensur. Tu axatis habenis acrius urget
Augiistini famam, inquiens, malignos homines facila diacere potuisse , non est e mirum , si arti Rethoricae inter pueros venditandae valediexrit, ut majorem utilitatem, am
plioresque honores in Eeclesiasticis muneribus tibi qua, Teret , ct ambitioni suae , atque impotenti cupiditati in. serviret. Fuisse etiam, cur a Deo veniam peteret, quod sacras Scripturas interpretari sit aggressus,oc tot volumina de iis scribere , eum necessariis subsidiis careret. Quod si paupertatem, aliasque virtutes Augustiniqiusquamna morasset, iidem dixissent, partim simul atas fuisse , paristim falsas ; ipsumque Augustinum iis artibus ad luminam irrepsisse potentiam, quibus alii illustres utuntur. Et haec maligni illi homines dixissent, aut dicere potuissent; nam quod est ad Phereponum , quanquam is accusationes hasce proponat , teterrimissique coloribos pingat , at- ue amplissimo sermone prosequatur , non i is tamen fi-em hanet. Ad me qui iem que assises postrema su ne Phereponi vexba , in novum credulias ou A. crsmi
567쪽
tisaulus: ου - Lissere me defraus es Augustini bi eae regus, Memer lecturi isse. Modestiam hominis hujus erunt soris qui mirentur ;goRhetoricam potius illiusque artificia.sed libentius quoque,quam Phereponus legerem fateor, qui haec adeo ingeniosa oratio 1 maledicentiae, dc quidem impudentis , culpa excusari,atque defendi possit. Nisi nos cucurbitas iIle velit, sciat nos probὲ intelligere , Phereponum eum eme , qui hic alienis verbis Augustinum acerbissimὲ criminatust, atque etiam taciti significat , nihil magis sibi cordi esse, quam jure vel injuria , opportunis atque inopportunis iocis , α cum propriae etiam famae periculo , divexare nomen ac librovinctissimi hujus Ee incomparabilis viri. Verum quis horninem ferat tam iniquis armis insidiantem Augustino8Si ex ejus sententia maligni tantum homines haec dicere potuissent, quo nomine ipsum compellabitamus, qui has accusationes S revera struxit, ct callidὸ proponit, atque inculcat 3 Rem tamen ipsam levi brachio attingamus.Quae hicΑugustino opponuntur,objicere potuissent Manichaei,Don time aliique ejus adversarii , si Pherepono credimus Potuissent, puto; nam quid odium Sira comminisci, Ec ructare non possunt ρ Non tamen objecerunt, quanquam irati,quanquam in Augustini vitam,nedum famam furio- sh animati , quanquam aliis in ipsum accutionibus uir. Cur tanta in iis temperantia, atque modestia i Non vita sanὸ de causa, quam quod Haereticis iis in mentem venire non potuit , criminationibus eiusmodi speciem aliquam veri subesse. Et cur a rearens ab Aueustino conine innem eorum, quae fletus baptismumsecretasuns, quando nihil audire poterant , quod in confitentis gloriam non concessismet ' Novus campus carpendi Augustini Pherepono sese aNeruisset, si ea quoque facta , quae certh laude non caruissent, prosecutus fuisset Augustinus. Sed ab aliis s se discat jam Phereponus. Multis criminibus objectis Augustinuim Petilianus Donatista etiam invaserat. Ad eum palam haec inter caetera vir piissimis respondebat Lib. 3.
me , s steaq&am in chrisso baptizasus sim, criminasus est, mihi coinclusium, cte. Infra idem repetit Cap. to. iri suae inri centiae testimonium fidenter appellat quoscumque suae vitae conscios habere poterat. De sempore, ait, vim mea, quo
568쪽
M'B-vebis quicumque me nostis me o isquis ea
Q dest ad accusationem Augustini scripturas saeras interpretantis,. respondebimus idsta, uno quippe ictu i tum sanctorum Patrum chorum, ct univeria antiquitat ingenia, Phereponus noster hic ferie. Cum vero ille, sivδmaligni nescio qui homines Phereponi ore loquentes, nil mirum esse dicunt Aligustinum valedixisse exiguis Rhet riere scholae emolumentis,ut in Ecclesia,hoc est in ampli ei theatro, uberiorique eum stuctu artem ipsam exerceret suaeque ambitioni lora felicius saxaret .' superfluum puto calumniae ct maledicentiae notas in ista accusatione com quirere,quippe id omnium oculos incurrere mihi videtur. Diceres, mirabili ingenio Augustinae expellendae famis defuturam fuisse rationem , nisi ad Ecclesiastita munia sibi aditum aperuisset. Nenio est tam parum in Augustini vita versatus,qui nestiat, quam longε vir ille piissimis abierit a pravis hisce affectibus, occur magisterii Μediolanensis onus abiecerit. Repetita autem Africa nihil ilIe antiquius habuit,quam seculares curas,atque omne honorum genua effugere Suis facultatibus in pauperes distributis Mon iacam vitam amplexus est jejuniis,orationibus,bonisque operibus vacans, donec post exactum triennium in eo lanactissimo vitae instituto,invitus re nihil tale cogitans ad gradum Presbyteriab universo populo raptus fuit. Epistop tus sarcinam reluctans deinde suscepit quo in munere
qilandiu vixit, eam sanctitatem morum, rugam diviti rum,continentiam, humilitatem. aelum, ali sque virtutes
in se eonjunxit, ut faeilὸ mirari de as, dissicillimὸ vero
possis imitari. Sed vide , qui se ab aded evidenti luce Phereponus expediat. Ea, inquit, maligni hemines dixi seni, parum simulati nem esse,parum ιλ esse vivitem, qui baleret, quo alias largis sur,o c.Malignos utique ac effronteS esse necesse est, qui t Iia blaterant, oc quicumque alius non solum ista in Augustinum confingere non erubestit, sed etiam placido animo tantam veritatis injuriam proferre sustinet. Cedo tabulas testes,argumenta quibus accusationem hanc fulcias. Ciceronis verba sunt in Orat.pro M Coelio: Aliu est misυ
hil habent , quo maligni criminationcm confirment , ima
569쪽
imo intriamera sunt nobis , quae accusatoribus os obstriuant. Et illudinprimis certum eli, simulatorem virtutis , non eo pietatis,humilitatis,ac veritatis aflectu scriptueunt
fuisse, quae ubique legimus in Augustini Libris, neque facturum quae ab Augustinis facta fuisse dubitat nemo. Sed,
ut vetus verbum habet : MI rebat crismmasor , crimmouiri omnia. Interest autem hominum omnium non ferre lud,
brium tale veritatis, oc alienae famae; quotus enim quisque in posterum erit bonus, pius, ac honestus, quem dejicere de loco, ct execrationi quos utricumque exponere non valeas,si hypocrisim ac simulationem virtutis, quando aliud non occurrit,objicere S promptum sit, oc non illaudabiles Attamen habet h1c Augustinus, quo se consoletur, exemplum videlicet divini Servatoris nostri, quem paribus ca
lumniis excipiebant olim Pharisaei. Quale ver5 exempluinhabituri sint huiusmodi Censores,quo se defendant a cria. mine Sycophantiae, videant ipsi. Ego non video. Neque parum lepida est Phereponi exceptio contra Augustini paupertatem.& tu,sivstemo , inquit. quod aliis lae erretur, Θ inde to νm Humeret, quantum veste
Honestissimae de christianae paupertatis idea caret,qui haec scribit. Dives ille profecto dicendus est , Christi seitator ,
qui, ut Minutii verbis utar, non eget, qui non inhiaι alieno, qu.
Deo dives s. Hic inquam, dives germanam in se paupertatem fovet nam non opum defe6us, sed animus pauperem facit. Homo videlicet nihil cupiens , necessariis tantum contentus,oc parcus sibi,ct in egenos effusus.oc pro Christo
nihil proprium possidens: ille vect est pauper. Et mirum est, qui Phereponus, ab aliis Novatoribus discedens, riori solum non damnat mendicitatem Monasticam , sed ea dem quoque talem exigit, ut nihil habeat pauper Evangelicus,quod aliis pauperibus distribuat. Quasi non habuerie Christus,non habuerint Apostoli, quae sibi ad victum amivestitum necessaria serent , oc quae egenis identidem Hirupensarent. Episcopum vero in primis hospitalem Paulus desiderat: quod fieri nequit, si nihil ei mperiit in alios distribuendum. Illud etiam constat, Episcopos non Dominos, non possestares esse bonorum Ecclesiasticorum, seclministros, atque oeconomos, eorumque caritati potissimum commendatam esse pauperum curam. Gloria Episcomes , uterum ino a promiae re, inquit Sanctus Hieronymus ad Nepotian.de vita Cler.Qua ergo ratione Phereponus cie paupertatis gloria Augustinum spoliat, eumque non patit in aliquid habere, quo hospitalem se praebeat, ct aliorur indis
570쪽
iN RELIGIONIS NEGOTIO. Lib. m. sa
indigentiae succurrat ' Minus autem excusandus ilIe mihi, videtur,dum S legere potuerit, ct falsi arguere non potuiserit , quae de Monastico Augustini instituto , vel post Episcopatum servato, scribit eruditissimus ille Monachus γBenedininus h Congregatione S. Mauri cui debemus novissimam vitam Augustini. Liceat mihi pauca quaesi madescribere, quae ille ex variis documentis collecta habet.
reliqua,utid: p. sequ 3 ct q.tibique palam fiet, quantum alienus ab omni cupiditateAugustinus foret,ct quam prae ter jus, quam ue inopportuia Phereponus virtutes illius suspectas hic facere velit. Pergit Censor gnaviter quaerere,ubicumque potest, Augustini crimina, ct ubi non invenit, liberaliter ipse mni-at,ac facit.In Animadvers ad Lib. 3 . Cap. 3 1 .de ordine pag. 78. vellet ille nunc exstaret opusculum Theodoriri origine natura muMi.Cur natum sit Pnerepono tale desiderium, divinent quaeso eruditi. Omnia puto excogitabunt ; sed germanam fortasse causam non attingent , quam tamen sincerissime nobis Consor exponit. Ex eo en , inquit, imulguere siceres,an No e. aduleιurc quodian ut cerὶ Aucustinus ero more Mecul ut, quo sunquam alias, ikmnodica Iaudes in Qu-dar ueremtum profecto dignum tali Criti eo ut si non aliunde certi , nimiumque certi essemus de illius odio atque livore contra Augustinum , iacith vel ex hoe vestigio intelligere possemus. Et quaenam tandem sunt, quae hic Pherepo suspicionem adulationis ingessEres' De Theodoro haec scribit Augustin. Vir ct ingenio, , eloquentia Θ .essisse nibus, muneruusiue fortuna, ct quod ante omnia est, mensas, astansissimus heodorus,iae agit,ut S nunc,oe apissesteros, nul
Inme nus hominum de Asteris ne rorum semporumjure conqueratur. obsecro, quid hic feriat Lectorem vel delicatissimumZEtiamsi incomparabili ingenio, studioq; litterarum non excelluisset Theodorus ille,nihilominus ea est ipsi ab Augiistino trιbuta laus,ut neq; Iaudatorem poenitere, neq3 laudato pudore incutere deberet. Λd haec non alius est hiem -