장음표시 사용
171쪽
ratione potentiae compleatur , sed forum ut actui anliaceρur is 3 . Si' ergo constiterit , gratiam hoc sensu sufficientem ab Jansenio non admitti , neque admitti posse, nisi sui systematis principia prorsus evertat, constabit profecto , nullam penitus in illius systemate dari' gratiam sufficientem, neque Thomistico sensit intellectam, quae reapse sit distincta ab efficaci. Jam vero rem ita esse, hoc brevi, sed plane invicto argumento ostenditur. Siqua in sistemate Jansentano daretur, vel dari potiat gratia fifficiens distincta ab efficaci, ea profecto non esset alia, nisi coelestis delectatio inferior gradibus suis carnali cupiditate. Haec autem non potest elle, neque dici potest gratia su ciens sensu Thomistico. Etenim , ut egregie habet laudatus P. Graveson , illa gratia parva , sive inferior delectatio , si ectetur relative, comparate ad majorem , ct aruentiorem actualem concupiscentiae delectationem , non das plenam, completam , pro imam , ct expeditam potestatem vincendi superiorem
concupiscentiae desedeationem , subindeque haec parva fan- senii gratia dici non potes sitfficiens in sensu I homistico a cum certum sit , gratiam sufficientem in sensu Nomisico dare veram , proxuiram, expeditam p ventiam , qua potes homo sis , iunc res ere cuilia. bet tentationi , vincere superiorem concupiscentiae dei ctationem, declisgre peccatum, divinam Legem adim ,
plere as . Ergo nulla in Jansmiano systemate datur , vel dari potest gratia Thomistice fui ciens distincta ab efficaci. Praeterea ut alibi etiam .est observatum, cum aperte dicat Jansenius, gratiam illam , quam Iipse. vocat inefficacem , nullo modo sufficere , ut homo
172쪽
J A N s ENI AN I. I. I. 'D 7 Dei mandatum operetur, ut Deum super omnia diligas, Ni speret, ut oret, ut credat a 3 γ , palmari proculdubio contradictione nutaret , si vellet, gratiam illam
conferre voluntati veram, p=oximam, completam, a que non tantum absolute, verum etiam relative expeditam potentiam bene operandi ac proinde si conte deret , gratiam illam elle Thomistice sus cientem. Certum itaque perspicuumque est , solam gratiam e cacem , Jansenium si audiamus , esse vere pinprieque se scientem , adeo nimirum ut in illius systemate nulla omnino detur gratia Molissice , vel Tlomisice sufficiens distincta ab eocaci. Ceterum quantum a gratia se cienti Thomistico etiam sensu intellecta , abhorreant Jansenistae quamvis , ut imperitis fucum faciant , invidiamque ipsi declinent, eam quandoque atamittere videantur non est cur ego dicam , ex iis enim elogiis apparet luculentissime , quibus aliqui ex ill rum primpilis veriti nequaquam sunt ipsam exor
I 2 6. Adeo certum postremo est , nullam omninor aliam se cientem distinctam ab efficaci admissam,
agnitamque in hoc lapsae naturae statu ab Jansenio fuisse , ut plerique Viri doctissimi , videlicet , ut alios Praeteream, P. Graveson, P. Serry, & P. Berti , inter praecipua Jansenti dogmata , ejusdemque systematis principia id unum recenseant. Tertium doctrinae Dinose, 11 . Lib. a. de Gratia Christi cap. 27. . . I
173쪽
Nam gratia suinciens in satu naturae lapsae . Iansem. stice intellecta , tantum abes , ut homini completam tribuat non peccandi potentiam , ut potiur ipsam praeceptorum observandorum impossibilitatem compatiatur a s 6 . Alibi vero, negant, , yanseolus , ejusque inscipuli , gratiam illam , quam non victricem appellant , posse iaci sufficientein comparate ad est Epamprincipalem , plenum , ac perscripum , nimirum comparate ad actualem peccatoris conversionem , ct actualem observantiam mandatorum Dri , quia , isquiunt , Me gratia non victrix dare ηequit homini potentiam v ram , proximam, expeditam , ct relativam producenia
principalem , plenum , ac perfectum e ectum , seu actu lem operandi conver sonem , vel a tu observandi praece pia Dei. Sola quippe gratia victrix, sunt ' ferius, ejusque aescipuli, dat homini veram, pro mam, expγditam , ct relativam potentiam praeducens effectum principalem, plenum , ac perfectum, seu adfudem producendi conversionem , σ aditu observandi mandata Dei. Ex quo infert Vir ille doctissimus , quod rei n 'strae caput est, videlicet. I. Jansulum , ejusque discipulos nullam in satu naturae DUAE admittere gratiam,
nisi efficacem. II. eos i nullam agnoscere gratiam vere
sufficientem a gratia efficaci d inctam cis3 . Id porro adeo solemne est Viro illi extimio, ut, illius judicio, quinam stent ad Jansenti partes, ex ipso uno de tegantur. Scribit enim : Cum yanfensi discipuli urgeη-tur a Thomsiis , ut clare di remota omni verborum
Ombiguitate expoηaηt, quid sibi velint , quidve intelligant per gratiam illam sufficientem , quam se is sat Class. I. Epist. I. pag. s. z17 Clais. .a. Epist. q. Pag. 93. .. . . . .
174쪽
noudeat si ramenti iscipuli , se per gratiam suam
ssifficientem nihil aliud intelligere , quam delectationem quamdam carissem , concupiνcentiae delectatione terrexaminorem , quae necessario fortiori, re excandescentiori concupiscentia delectationi cedere debet; quippe quam , ob defectum virium . viscere ac superare non potes. In qua gratiae suae sufficientis interpretatione palam se se
produnt discipulos Jansenii, qui, sicut jam saepius ae-ximus , quemadmodum gratiae efficacis Maturam in s tu naturae lamae consiluit in caelest indeliberata dei ctatisae relative tui Dice , di superiore terreaea indet serata concupiscentiae delectatione , ita gratiam ines cacem , quam parvam vocat , di quam nunc quidam
ejus discipuli , ad fucum faciendum , appellant sus cientem , consiluit idem Jansenius in caelest inritib
rata delectatiora, quae terrena indeliberata concupiscentiae delectatione minor , inferior, ct desilior est, cuiaque necessario, ob virium defectum, cedere debet a s 8 . Hactenus P. Grave n. Ita vero P. Serry, perinde sane, atque ille, in Thomistica Schola celebratilsimus. Ah
ram , inquit, DUenianae auctrinae triscipium sud es, nimirum in sata naturae lapsae auxilium omne ex sese, as intri reo A esse efficax , nullum sufficiens omnino dari , quod item simul efficax non sit. Id videri potes lib. 3. de Gratia Cissi cap. . ubi tametsi prima fro te gratiam sussicientem Moliniano dumtaxat sensu expositam impugnare videatur, quae videlicet ex liberi ambitrii assensu , vel dissensu efficax , vel inefficax flat.
Dbinde tamen , ultra quam par erat progressus , rus Ι ciens
175쪽
ciens omne auxilium oppugnavit , praeter quod alter umefficax postulatur ass). Demum Cl. P. Berti, manife- sum efffe , ait, alterum Janfenianae haeresis caput in eo
positum , quod Jansenius negat dari gratiam sufficien- . tem disin tam ab ea , quae es eiurax , ct conjuncta cum actu ; imo gratiam illam inutilem , moxstruosam, a Semipelagianis confictam , atque Augustis, , aliisque Patribus ignotam ausus es appellare Janfenius. Etenim lib. 3. de Gratia Chrisi cap. I. inquit : lassicientem illam gratiam , quam Scholastici multi in Theologiam
uelut adjutorium Salvatoris intulerunt , ab Augustino destructam, funditusque eversam esse, libens fateor. Et
quamvis eo loci pergit Cl. Auctor) videatur loqui dumtaxat de gratia Molinistice sufficiente , de ea sciliacet , qua posita nihil aliud requiritur ex parte Dei per
modum principii , ut homo actu velit , ct operetur quam utique gratiam se cientem neque t a minere quotquot ad actu operandum necessarium ulterius putant auxilium essicax ; ct quamvis affirmet dogmatisa, se controversiam no agere is illa gratia lassiciente, ut
a quibindam dicitur , praeter quam adhuc uecessarium es πύκd adjutorium, ut homo de facto operetur, qua sis es in hoc satu adjutorium: sine quo non, re gratia se ciens sensu Thomistico; nihilominus hanc ipsam gratiam in hoc infirmitatis satu peκitus e medio tollit a6o . Porro excludi a Jansenio quamcunque lassicie rem gratiam ab efiicaci distinctam , demonstrant , . ait laudatus P. Berti , innumeris y semii ses striis productis , Miba eniani o ein Theolora , quibus adde li- ,
-- Tom. I. Praele r. Theolog. Disp. 4. de variis humanae naturae salibus Praelect. 2. z6έ P. a. Apologiae DisIert. q. cap. I. 3. n. 3. ..
176쪽
J A N s E N t A NI. P. I. ri IIrum os tum: Triumphus catholicae veritatis , ediatum Parisiis aia. Is s I. necnon Memorias Historico-D gmaticas tom. a. ad an. I 6 3 , p. 303, ct seq. , ubi narratur , ct evincitur , gratiam omnem sufficientem, quae non sit efficax, a Ja enianis derideri , ct explodi 261 . Nisi ergo velimus, Viros adeo doctos , a que in hac materia apprime versatOS errat se perqua turpissime , demus oportet , admitti non possie Jansenti systema, quin cum illo vel inviti dicamas , solani gratiam e cacem vere esse , recteque dici polles mcientem , ita nempe ut nulla sit gratia, Vere proprieque furaciens , quae ab efficaci distinguatur. ἐ
COROLLARIuM XUI.ra 7. Necessario demum admittenda sunt , tamquam verae , 'quinque famose Josenii propositiones , quas Summus Pontifex Innocentius X. sigmate censorio confixerat.' Tanta siquidem evidentia ex praemissis ipsius Jansenti principiis illae fluunt, tantaque necessitate cum ipsis connexae sunt, ut eas negare , illis principiis concessis, perinde omnino sit, ac admilla causa necessaria , negare offectum. Quoniam autem: maximi id im menti est , operae pretium censeo , singulas ipsas propositiones distincte expendere , easque ad examen tam iuris , quam odii, accuratius quoad fieri a me potest, revocare. Sit ergo propositio
177쪽
, si qua Dei praecepta hominibus justis , volentibus , c 'conantibus secundum praesentes , quas habent vires,
ni impossibilia : dees quoque illis gratia, qua pose bilia fiant.
128. Hujusce primae in Jansenio proscriptae propo-stionis sensus est , justos , qui divina mandata transgrediuntur , ea tunc observare non poste , propterea quia illa gratia tunc ipsis desit , sine. qua physice impossibile nobis est , ut divina praecepta adimpleantur. Porro tam impium dogma fluere necessario ex prae missis Jansenti principiis , ita ostenditur. Certum est, eos omnes, qui divinum mandatum non implent, ideo, stando Jarisenii principiis , illud non implere, quia indeliberatae delectationi carnaIis cupiditatis, qua una ab illo implendo retrahuntur, ipsi consentiunt. Id unum quippe, Jansenium si audiamus, causa est, . cur injuste operemur. Certum est autem, justos illos. ideo obsequi terrenae delectationi, dum urget praeceptum . quia illa tune superior est gradibus suis coelesti delectatione gratiae. Si namque contrariae illae delectationes essent aequales , nihil ipst tunc agerent ; &. si delectatios coelestis
terrenam tunc excederet, illi, non huic obsequerentura atque hinc non transgrederentur divinum mai latum
sed illud, ut patet, implerent. Igitur justi, qui divit
mandata non exequuntur, carent , quando exequi illa debent , tanta coelesti delectatione gratiae , quae terrenam carnalis cupiditatis delectationem intensive excedat. Jam vero si hoc , est illis physice imposibile, ut mandata ipsa adimpleant. Ptifice impossibile est cnim, ut tunc consentiant delectationi coelesti, sine qua
178쪽
J A N s x v I A N I. P. I. r3 3 p aeceptuni, ut patet, impleri non potest. Ergo iustis, ani divina mandata transgrediuntur , ptifice imposi-bris es, ut illa adimpleant. Quod autem ea illis tunc desit gratia , qua divina mandata tunc ipsis ob servatu possibilia fiant , patet. Deest quippe illis coelestis ea delectatio , quae gradibus suis superior sit carnali cupiditate , per quam ab observantia divinorum mandatorum ita retrahuntur, ut, si delectati ne coelesti maior ipsa fuerit, mandata , ut modo viri sum demonstratumque est, observari non possint.
I 29. Haec prima propositio adeo manifeste a Jan- senio traditur, ut stupendum sit, non defuit se , qui id non solum in dubium vertere , verum etiam palam aperteque negare ausus fuerit. Ait enim Jansenius.
I. UD quaedam homini praecepta fecundum satum , vires , in quibus constitutus est , impossibilia. II. non adesse semper gratiam, qua eossimus, hoc es , qua illa eadem praecepta implere se sesamus. III. sanc impotentiam reperiri non solum in excaecatis , ct obduratis,
ct in delibui sed etiam in fidelibus, ct Vsis, qui ct fidem Chrisi , ct charitatem justitiae susceperunt.
IV. hanc impossibilitatem fidelibus accidere , non tantum quando nolunt praecepta facere , sed etiam quando volunt. V. nihil esse in S. Augustini doctrina certius ae. δεκdatius , quam esse praecepta quaedam , quae hominia sus non tantum in sti delibus, excaecatis , ct obduratis inedfidelibus quoque se jusis , votextilus , conantibus δε- ωRdum prae entes, quas habent vires , funt impossis,
lia: deesse quoque gratiam, qua fiant posibilia; idque
179쪽
i3 'susTEMATIs Sancti Petri exemplo , aliisque multis quot die manife--μ- esse , contendit, qui, inquit ipse , tentantur, ultra quam possint ju sinere 262 . Cum igitur , ut videre quisque potest , haec sint genuina Jansenti verba , aequo animo ferant illius partiarii, si dixero, me haud polle
animo complecti, qua demum fronte inficiari ipsi a deant , primam hanc ejusdem propositionem , atro carbone ab Ecclesia justissime notatam , in illius
reperiri. ANIMADVERsio Liao omnino certa secundum Jansenium res est, per solam relative victricem divinae gratiae delectationem divina mandata observari a nobis posse; ac proinde illa si desit, iis , quibus deest, mandata ipsa elle observata impossibilia ; atque hinc , cum victrix illa delectatio iis reapse desit, ut vidimus, qui divina mandata trans. grediuntur, ab hisce etiam , elli fideles , & justi su rint , illa observari non possie. Enimvero , postquam dixit Jansenius, S. Petri exemplo manifestum esse , quamplures tentari ultra quam sustinere ipsi possint, statim
subjungit, nec illam implendi talia praecepta di euitatem inde proficisci, quod actus implendi debeat esse supernaturalis , vel meritorius , vel aliquid simile, quae
Aetolino , inquit ipse, nunquam in mentem venerunt sed ex eo quod vires voluntatis infirmae sint , propter
concupiscentiam a volendo bono retrahentem , cujus renisu sit , ut vires voluntatis disrahantur , atque ita fomo non plane velit , non integre velit, non tota voluntate velit. Talem autem voluntatem non esse id xeam , ut superet alteram vetustate roboratam quia
180쪽
per illam nondum potes homo tantum velle , quantum se scit , ut volendo faciat; poterit autem, cum habuerit minam, re robustam a 63 , videlicet cum tanta
in eo fuerit coelestis delectatio gratiae , quae terrenam carnalis cupiditatis delectationem, qua, ut ille dixerat , a volendo bono retrahitur, gradibus suis superaverit. Nihil itaque certius apud Jansenium est, quam impossibilitatem observandi divina praecepta , quam, ipso docente , fideles etiam , & justi quandoque in seipsis experiuntur, ex coelestis delectationis relative victricis defectu provenire. Docet proinde alio loco , gratiamine cacem, eam scilicet coelestem delectationem, quae gradibus suis terrena inserior est, nullo modo nocere, ut homo Dei mandatum operetur. et 64 . D et , gratiam medicinalem , quae post humanae naturae lapsum ad bene vivendum adeoque ad implenda divina mandata sufficit esse talem , quae quando datur, ipsum velle, oe operari tribuit , non amplius quasi nutum voluntatis expectando , sed ipsum invicte largiendo
z63 ; ac propterea esse gratiam e cacem , coelestem scilicet delectationem relative victricem. Etenim , ut ille ipse alibi aperte dixerat, sufficiens adpraecepta facienda , cavendaque peccata , vera , ct magna, di gratuita gratia es, quam spirat Spiritus, ubi υνθ; ct Meue ciens gratia , juxta. doctrinam ejus nempe S. Augustini solidissimam, non est alia , xec , ut videtur , sine errore alia dici potes , quam illa, quae voluntatem facit facere , ct in ea operatur rei a velle, di operari 26s .