장음표시 사용
221쪽
vin Adamo , . Angelis , sed max e infimmis hominibus esse nscessarium. Sed , ut supra dixi' mus , O smus repetendum es , aliud fanorum , aliud
aegrotorum adjutorium es. Illud sine quo non creditur, cui rogatur Deus ; hoc es quo creditur , re rogatur Deus , cquia Vfam credeat rogandique voluntatem in iarat ac donat. D hoc ergo concludit Janctentus pr
prie Masiliensium , ct Augusini error situs fuit, quod Angelorum sanctorum , ct santis hominis adjutorium. istasuo intelligendo , ct admittendo nulla penitus ipsis in scultas fuit , etiam lapsis homiribus hactenus suffcere voluerint , ut quia ran pretius esset , depravata, vel extincta natura, cum illo eodem auxilio perduram- ., quo antea in Adamo cocta poterant, possent etiamnunc lapsi , fracti, ct aegri saltem credere , re a satafirmitate velia fanari. Nec spus e si, ut per illaminiam gratiam rotis propriam , quam chri us attulit . ina credens νoluntas donaretur , Mu ut etiam dicunt , donaretur , ut velit , rejectis ab illo dono aliis pariter reisu Talem enim gratiam Volunt non ad in tium bonae voluntatis , seu ad credendum , sed tantum ad operandum 'esse nec ariam a quia aliquid integritatis in natura 'remanserit , , propter quam cum illo Ada,i , ct Avelorum adjutorio , fi vellet , crederet, νοη aut si vellet , posset operari 3 1 . Verissime e go dixi . nonnisi a protervo negari posse , traditum luisse a 3ansenio errorem facti , quem Ecclesia in qua ea illius propositione atro carbone notavit , videlicet Semipelagianos admisisse , praevenientis gratiae interioris recessitatem ad singulos aetas , etiam ad initium fidei. Quod ναο attinet ad errorem juris in eadem prop
222쪽
IA NI a NI AM . P. r. 277sitione ah Ecclesia damnatum , arbitror , non minori evidentia constare , illum quoque ab Iansenio fuiise eraditum , nempe ipsum docuit te, Gmipelagianos in eo luisse haereticos, quod vellent, eam gratiam, quam scilicet ipsi quoque admittebant tamquam necessariam etiam ad initium fidei, talem esse, cui posset humana voluntas resiuere , vel obtemperare , nimirum cui &obtemperare , si vellet , humana voluntas poliat , &cui , si vellet, posset ipsa resistere. En Jansenti verbaris hoc proprie Massiliensium error Istus es, quod alia quid primevae libertutis reliquum putaηt , quo sicut Adam , si voluisset , poterat perseveranter operari , num , ita Draus homo saltem credere pol set , si vellet; neutrum tamen absque interioris gratiae adjutoris , cu tra jus, vel ab us relictus esset in uniuHujusque ambitrio , re potestate 3 a . Nihil itaque certius, nihil que apertius est, quam errorem tam juris , qua acti, in hac quarta propositione censorio stigmate ab Eces sa confixum , danseniqm docuisse.
, 36 si disserentia illa consideretur , quam statuit Iansenius inter gratiam, qvie Adamo innocenti coΙlat a Deo fuerat , & eam , quam nobis Christus meruit, Lacile quisquam videbit, quantum ille ab ea gratia su rit alienus , cui obtemperare humana voluntas possit, si velit, & cui, si velit, possit ipsa resistere. Ait enim Jan senius , integrae naturae gratiam , quantum ad opserandi modum , triem fuisse, ut ejus usus in sua cuique volunzate relinqueretur , hoc es , u ea Mii istis .
223쪽
t 8 SYsTEMAT s κolle, cum ea credere, vel non credere , operari , vel non operari, perseverare, vel non perseverare uniuscujusque relinqueretur arbitrio. Non enim illa gratia pergit Jansentus dabat homini velle, - agere, erat talis , sime qua non posset auicquam velle , vel agere. Nunc autem , perdita ilia felici ima integritate naturae , homini variis libidinibus captivo ,σ sui ipsius,
aliaru que creaturarum amoribus excaecato, talis gratia
datur , quae paulatim ipsius arbitrium fanando liberet, ipsum velle , ct agere , re perseverare largiendo. E enim gratia non tantum sine qua non potes actio fieri, sed qua potentissime fit, quae nisi detur, nunquam poterit quicquam boni salutaris velle , vel agere ; quia rerum creatarum libidinosis delectationibus praegravatus , non potest ullo modo captivam voluntatem in s cerissimam increatae lucis puritatem attollere , etiamsi primi homisis gratia xon tantum a stens , ac parata
semper asseret ined etiam longe cumuiatius auctiusque conferretur. Es enim isa gratia illius naturae, ut homini libero, non cap/ivo ferviat; Daeo, non introto opituletur integro , non laeso, vulneratoque convolat et ex quo fit , ut neque captivum Fberet, neque aegrotum s
vel , neque membra fracta consolidet ; ῖd ejus usus imtegritatem , sanitatem , libertatemque supponat enim insar baculi, iηsar cibi, lasar lucis , quae nihil prorsus a uvant, ut vel vinculis compedius ambulet, vel fasidiosus re agrotus comedat, vel caecus , aut ora sis laesus videat , nisi ante compedes frangotur, fas dium deterpatur , pupilla sanetur. Hoc autem non es aut sipionis , aut alimenti, aut lucis , sed erit rii, aut medicillae , cujus ope polatim integritas , sanitas , bertasque restituitur , quibus reditis , jam illis adju-
224쪽
J A N s Ε-I A NI. P. I. 79rariis utitur fi voluerit; quia uti, veI xon uti in aria sitrio Disti hominis constitutum es. Non enim ita ad juvant, ut Uum ipsius voluntatis inferant, sed impulsum potius ipsius voluntatis exspectant 3 3 . Alibi etiam, in eo positum esse, ait, utriusque gratiae distriamen , quod gratia fanae voluntatis in ejus libero arbueris relinqueretur, ut eam . si vellet, desereret , aut. si vellet, uteretur; gratia vero lame . aegrotaeque is tantatis nullo modo in ipsius relinquatur arbitrio , ut eam deferat , aut arripiat , si voluerit 3 c. Hinc docet , nullum adjutorium gratiae , cujus sus ita poniatur in arbitrio voluntatis, ut illo utatur, aut non ut tur , ut illud amplectatur, aut deferat, ut illi conse tiat , aut non consentiato. . ad medicinale alui
rium Chrisi posse aliquo modo pertinere 3 s); addens insuper , per praedicationem talis gratiae, suis nos operari faciat, st velimus, nihil aliud vi, nisi ut oris gratia meaecinalis tollatur funaetus gratia fanae. tantatis , hoc es, Adami, ct Angelorum, βυituaturis locum ejus 3 6 ; & quicunque alia divinae gratia adjutoria infirmis hominibus a erre nititur , quae deforaat , si velint . eum quibus tamen sufficientibus operentur , si velint , non aliud imprudenter facere u nisint ortinalis peccati virus evacuet , illae s liberi arbiatrii vires esse , Chrisum frusra vexi e , re gratis mortuum esse , per adeat 3 7 et quae, cum ita sint, quis negabit, persuasum fuit Je Jansenio, eam non esse
225쪽
ngo susTEMATI solatiam Christi, cui Iiberum sit vquntat1 obtemper re , vel resistere ; atque hinc ejus illam esse naturae, ut ei non obedire voluntas nostra non possitλ ANIMADva Rs Io IL'is . Si nulla sit secundum Jansenium interpor graa tia Christi , cui humana voluntas obtemperare possit, si velit, & cui , si velit , possid ipsa resistere ; neque ullus, ipsum quoque si audiamus, de natura illius gratiae ita sentire Meat , nisi in uno eodemque prorsus cum Semipelagianis luto haereat: reliquum profecto est, Jansenti judicio nullam esse interiorem Christi gratiam, sub qua voluntas nostra sit libera libertate exercitii, sive a simplici necessitate ; atque insuper ad partessare Semipelagianorum , quisquis voluntatem. sub in . teriori gratia , hoc libertatis genere , liberam esse. diadierit Libera non est enim voluntas liἷotate a nece
Atate sub gratia, nisi quia sub illa , & cum illa bene
operatur , si vult, & si vult, minime operatur, adeo nimirum, ut perinde omnino sit, Voluntatem hoc modo sub gratia esse liberam, ac ipsam obtemperare posse gratiae, si vult,& si vult, posse illi resistere. Verumcnimvero ANIMADVERs I in m. Is8- Velim hic attinte consideretur se ad tuendam libertatem humanae voluntatis positae gratia minime sufficere , ut voluntas ipsa dicatur consentire &dissentire postae divinae gratiae , si, vult , sed dicendum Praetexea , Voluntatem , dum sub gratia est , id velle
226쪽
pore si namque dicanit , voluntateri posse quidem consentire, & dissentire gratiae, si velit , sed id velle
non posse ; . negandum absolute est , ipsam tunc verei posse divinae gratiae . coiisentiret, eique vere .posse rei stere , alioquin dicere quoque. liceret, ut egregie obsedi vat Cl. P. Dacham , Dra liberum elisse, atque in eis
potesate situm mentiri , peccare , amare injustitiam o duo se ipsum , quia tam vere disi potes a Deus mem tiresur . peccaret, amaret is sitiam, odi et si umsi vellet , quam vere dicitur: Beati cessarent ab amore beatifico , si vellexi; homo dissentiretur Pratiae neces tatem inferenti . si vellet; Pater, re Filius suspenderent mota Aonem Spiritus Sancti , F vellent . Sinulis
ver , eodem teste , dicere quoque possemus .i liberum esse homini amare malum, qaia amaret, 's vellet; vel odi e bonum , . quatenus saxum , quia ossi et , silvesiet; item liberum esse infanti rationis usu carenti peccare;
ia peccaret, si velut ς imo, quod absurdius es , l .erum esse lapidi peccare , quia peccaret , si vellet
Cum ergo nihil sit magis a veritate a alienum , qtam liberum esse Deo peccare Beatis cessare ab., more
beatifico , homini dissentiri 'gratiae . necessitatem inse, venti, Patri , & Filio suspendere productionem Spiritus sancti &c. , quia , tametsi fieri possent haeci omnia, si vellent, id tameni velIe ipsi non possunt 3 restat profecto , voluntatem quoque nostram , ut lab motiono divinae gratiae vere libera sit arbitrii, Iibertate , debere ita posse motioni divinae gratiae consentire, si vult, eique, si vult, ita posse resistere, ut, dum sub illa m tione est , utrumque. Velle ipsa possit. Certe , inquit M 3 lau-
227쪽
dinem , a doctis pariter, σ indoctis usu palam , quam do dicimus de alituo : potest hoc , si vesit, eo ino affirmamus , aut faltem supponinus , posse illum id velle.
Nam si no potes valu , ' false dicitur : potest velit;
sed dici ab olute debet e non potest. Ita absolute dici debet : Deus peccare non potest , mentiri non potest, seipsum odisse non potest; quia licet haec omnia faceret , si vellet , velle tamen absolute ηon potes 33o .
Is p. Fatetur Jansentus 3 si , Scholasticos recte
sentire, dum ajunt, significari humani arbitrii libertatem sub gratia, quando audiunt, doceri ab Tridentina, Synodo , volvatatem posse in emise , - velit , & ab Ausustino , haminem Deo vocanti commii re posse , si et elis. Verum aut admittit Iansenius . Voluntatem nostram ita posse Deo vocanti , adeoque interiori illius aliae, consentire , si vult, eique, si vult, po se resistere , ut utrumque velle ipsa possit; aut id ille non admittit.. Si non admittit , fucum ille facit profecto, affirmans , humani arbitrii libςrtatem memoratis Tria dentini Concilii, & S. Augustiqi verbis significari; cum, ut est modo visum , si volunt s. velle nequead Deo vo canti consentire, eique resistere , nonnisi perperam, Nad fallandos incautoς dici queat , voluntatem posse Deo vocanti consentire , fi vult, eique , si vult , r luctari ipsam posse. Si autem admittit Janseniu&, v luntatem ita posse consentire , & non consentire De
228쪽
vocanti , si vin , ut simul id ipsa velle Peat . sibi certe ipse non constat , dum paradoxum in Augustim doctrisa inauitam tibi vile ait, quod actus aliquis voluntatis prepterea liber μ , quia ab illo desinere volvatas , cr non alere potes 3 3 1 , sicuti etiam dum scripsit , in nullis Augustini libris vel semel invexiri posse vaeam textam , vel vestrium visisais istus , quod idcirco vovistas sub gratia ,-facit eam facere , maneat libera, quia ce re potes 3 s 3 ; ac demum, ut innumera propemodum id genus alia praeteream , dum dixit, operationem disini gratia ex iametro repugnare arbitrii tibertati , si aliud non sit haec libertas, ρ teηtia vendi , di κω agendi , seu faciendi , ct ab Axeni ab eo, quod facit 3 svi. Etenim si voluntas, dumpor gratiam a Deo vocatur, potest illi non consentire: ergo potest ab eo actu, quo illi consentit , desistere. potest ab illo cessare , potest ipsum non elicere , retiandique proinde sub gratia potentiam agendi , de non agendi, seu faciendi, & abstinendi ab eo, quod iacit
' I6o. Si verum est secundum Jansenium , volunt tem potia non consentire Deo vocanti, si velit , v rum quoque erit, illius iudicio , interiori gratiae v luntatem ipsam, si velit , pol se resistere. Non conse tire enim Deo vocanti, & interiori illius grati e relu,
229쪽
Ioco , voluntatem posse consentire. Deo vocanti si vult , & si vult , possie illi non consentire , simulque alio loco negans , ad medicinale Christi adjutorium ratiam illam pertinexe, cujus nos ita ponitur in amitrio ivoluntatis, ut illa utatur , aut non utatur , ut illam amplectatur , aut deferat , ut illi consentiat tu Uentiat , si mo rit 3 3 . . . . . S C Η O L I o re
' I6I. Quamvis quaestio , ra n Semipelagiani a Myerint isterioris graIne. xecessitatem ad singulos actus, etiam ad Bitium fidei , siae facti, non autem ,Iuras, &Ecelesiasica definitiones, ud ait doctissimu& P. Sex ., defae iis hi ricis esse noη . possist , ex. Scripturis, Missique fidei retulis, eliquari ηequeunt, sed aliis do
meruis , qua Ainia: cum sis comm vne habent 346 , v xumtamen ,, ut scymie . habed Jansenisnu redivivi tat strissimus . Auctor , quaesis h- , an scilicet mipetam giani necessitatem interioris gratiae simpliciter etiam.
ad fidei initium ahqGsecitat,ita aia factum pertinet , ut is quarta DUenii propositione ad Jus etiam pertinere videatur. inquit illα,: N. recte quidem, siJan- ivus yis, consenuat ,. qxod talis grati Mecesitas revera ab Semipeda ianis admissa fuerit sequi videtur. s .is soc GP Iaereticos , quod admiserint talem gratiam , cui posset hamana voluntas resi ere, vel obtem p Qe i 7 .is. atque ejuscemodi gratiam. at nobi.
230쪽
J MN s EN I AN I. P. I. 1 8ssari debere , penitusque explodi , , ne contra catho cami fidem cum Semipelagianis ipsi quoque sentiamus: quod sane quam absurdum , falsumque sit , neminem futurim arbitror , qui etiam me tacente non videat. Id porro optime novit, atque ingenue falsus est etiam Cl. P. Gonetus. Postquam enim. dixit, se in ea quoqiae olim fuisse opinione , quod Semipelagiani interioris gratiae necessitatem etiam ad fidei initium admiserint,3 e tamen , inquit , attentius , ct maturiu4 considerata, dico breviter , Semipelagianos omnes gratiae iηterioris
praevenientis necessitatem ad initium sisi aegasse ; tum Productis rationibus , propter quas ita sentiat , subj, cit, ex illis istelligi, jure me itoque damnatam esse ψfalsam ab Innocentio Xo hanc propositionem Iaseniis
Semipelagiani admittebant gratiae interioris praevenientis . necessitatem ad singulos, actus etiam ad initium
fidei. Licet enim inquit ipse haec propositio sit quotio
lacti, quae proprie fidem non spectet ; quia tamen altera, quae es Juris , nempe isa et Elein, hoc erant haeretici, quod vellent , eam gratiam talem esse , cui potest humana voluntas resistere , Vel obtemperare, cum a connexa es , eamque ηecessario pr supponit , po 'tuit ac debuit Pon ex eam , ut falsam , pr scribere ut subinde alteram, ut haereticam , damnaret 338 . Apparet propterea , quid dicendum sit de Patribus Francisco Macedo , Contensonio , & Massio ,. Ite , qui laudato P. Serry , quemadmodum ipse sat
tur 339 auctores fuere, ut Pontificiam damnationem 318 Tom. 6. Clup. Theol. Thom. in Append. ad